ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
ขอเล่าให้อาจารย์ฟังค่ะ เพื่อนพยาบาลคนนึงขณะทำงานมีอาการเจ็บแน่นหน้าอก แล้วหมดสติไป ทันทีเพื่อนร่วมงานก็ช่วยชีวิต ทำซีพีอาร์ ตามรถแอมบูแลนซ์ เพื่อรับไปที่ รพ.ใหญ่ในเมือง ถึง รพ.ใหญ่ ทีมแพทย์ช่วยชีวิต ช่วยฟื้นคืนมาได้ หลังจากนั้น นอนรักษาตัวที่ รพ.อีกสามคืน ก็กลับบ้านได้ วันต่อมาก็ไปทำงานได้ตามปกติ สุขภาพดีไม่เหมือนคนเพิ่งหายป่วย เธอเล่าว่าในวันที่เธอป่วยเธอก็ยืนดูทุกคนที่วิ่งวุ่นวายช่วยชีวิตเธอ เห็นว่ามีใครบ้าง ใครทำอะไร อย่างไร และใครพูดว่าอะไรบ้าง เธอบอกได้ครบหมด จนกระทั่งถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉิน ที่ รพ. ใครทำอะไรก็เห็น ละได้ยินทุกอย่าง จนถูกกระตุ้นด้วยไฟฟ้า เธอจึงรู้สึกถึงการกลับมาอยู่ในร่างของตัวเองตามปกติ ปัจจุบันเพื่อนคนนี้ยังทำงานอยู่ และสามารถเล่าเรื่องนี้ได้ย่างไม่เคยลืมเลือน
เนื่องจากสนใจเรื่องพิเศษเหล่านี้ ได้มีโอกาศสำภาษคนรู้จัักท่านหนึ่ง เล่าให้ฟังว่า พ่อเขาเป็นทหาร และ เป็นโรค มะเร็งในตับขั้นสุดท้าย.พอถึงขีดสุดโรคกำเริบรุนแรงใกล้ตาย ประกฎว่าพ่อเจ็ปปวดมากสุดจะทนทาน ร้องไม่หยุด สุดท้ายพ่อต้องร้องขอยาดับชีวิตตัวเองด่วน เพราะไม่สามารถทนทานความเจ็ปวดได้แล้ว สมัยนั้นกฎหมาย ร้องขอความตายของผู้ป่วยยัง...แต่เห็นว่า หมอสงเคราะห์ให้ตามลำดับวิชาแพทย์...อพ่อได้รับยา อาการทุรนทุรายเจ็ปปวดก็ค่อยๆสงบลง พร้อมกับเสียงอุทารออกมาว่า สุขเหลือเกินๆ จนนิ่งเสียชีวิตไป
ถ้ามีประสบการณ์หลังความตายเข้ารอบลึกขนาดนี้ (ถ้าเข้ารอบลึกมากกว่านี้ ก็คงเหมือนประกวดนางงามจักรวาล 10 คนสุดท้าย 5 คนสุดท้าย ยกตัวอย่าง, คือได้ไปสวรรค์เจอญาติที่ตายไปแล้วบนสวรรค์ และญาติบอกว่ายังไม่ถึงเวลาของเธอ ให้เธอกลับไปอยู่โลกมนุษย์ก่อน) พอฟื้นขึ้นมากลับมามีชีวิตตามปกติ แล้วไม่ปฏิบัติธรรม ทาน ศีล ภาวนา ถวายสังฆทานทำบุญอุทิศให้บรรพชน แบบนี้ก็น่าเสียดายยิ่งนัก ประสบการณ์หลังความตาย Near Death Experience ที่คนแสนคนจะเจอกับตัวเองสักหนึ่งคน (เขาอาจจะไม่ใช่ชาวพุทธก็เป็นไปได้)
❤ .
เหมือนกันคะ เคยตายและมีสภาพแบบนี้ที่กล่าวมาข้างต้นเช่นกัน และอีกครั้งตอนต้องผ่าตัดใส้ติ่งถูกวางยาสลบ แต่ก็รับรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นรอบๆตัว พอตื่นจากยาสลบก็ถามคุณหมอในสิ่งที่คุณหมอคุยกันในขณะผ่าตัดให้ คุณหมอตกใจมากเพราะท่านเกรงว่าคุณหมออาจจะให้ยาสลบไม่ได้ขนาด แต่เล่าให้คุณหมอว่ารับรู้ทุกอย่างแต่ไม่เจ็บไม่ปวดแต่รับรู้ว่ามีการผ่ามีการทำงานในตำแหน่งนั้น พอคุณหมอบอกในห้องผ่าตัดว่าเรียบร้อยแล้ว ก็หลับวูบไป ตื่นมาอีกทีก็หลังจากยาสลบหมดสภาพแล้ว แต่การตื่นไม่งัวเงียสดชื่นแต่เจ็บตรงแผลผ่าตัดส่วนตัวมีประสบการณ์การตายหลายครั้ง และเห็นว่าการตายไม่ใช่ความเจ็บปวดอะไรแต่ยังไงก็แล้วแต่คุณหมอที่ผ่าตัดให้ ไม่สามารถให้คำตอบที่พอใจแก่ดิฉันได้
เคยนั่งสมาธิได้นานครึ่งชั่วโมง แบบรู้สึกสุขมาก แต่ต่อมาเกิดกลัวการนั่งสมาธิ กลัวไหลตาย พอนั่งสัก15นาที ก็หนาวๆเลิกนั่งต่อ นี่เลิกมาเกือบ5ปี ละ
สามีป่วยอยู่15ปี 2อาทิตย์ก่อนจากไป ได้แอดมิดที่รพ. แต่ขอหมอ NR . และคนไข้เองไม่มีอาการทุรนทุลายอะไรเลย เพราะคนไข้ฝึกสมาธิ ปล่อยวาง ไม่กลัวความตาย วันนั้นเป็นวัน วิสาขบูชา ในตอนเช้า คนไข้นอนนิ่งๆฟังเพลงเบาๆที่ชอบอยู่บนเตียง ได้เอ่ยปากถามภรรยาว่า ผู้ชาย3คนนี้เขาเป็นใคร เข้ามาทำไม (ความจริงคนไข้พูดไม่ได้มานานแล้วเพราะเป็นเส้นเลือดสมองตีบ) สายตาเขามองไปที่ปลายเตียง ได้รีบตอบไปว่า อ๋อ เขามาเยี่ยมไข้ คงเข้าห้องผิด แต่ภรรยามองไปที่ปลายเตียงไม่เห็นใครเลยสักคน รู้สึกขนลุกซู่ 21:20 ปกติคนไข้เป็นคนค่อนข้างถือตัว ถ้าคนไม่รู้จักหรือมีท่าทางไม่เรียบร้อยเขาจะไม่รับแขก แต่นี่เขามองเฉยๆ แล้วค่อยๆหันหน้ามองไปทางประตูด้านซ้ายมือ แล้วหันใบหน้า กลับมาท่านอนหงายเหมือนเดิม เหมือนเขามองตามคนเดินออกไปจากห้อง และเช้ามืดวันนั้นเอง เขาได้จากไปอย่างสงบ ที่ว่าจากไปอย่างสงบเพราะ เราได้พูดคุยกันเรื่องทำบุญในที่ต่างๆ ได้บวชลูกทั้ง2คน พูดเรื่องเตรียมบุญใส่กระเป๋าเอาติดตัวไปในภพหน้า โดยที่เราคุยกันเหมือนคนดีๆที่ไม่ได้ป่วยคุยกัน ฯล และได้บอกคนไข้ว่าไม่ต้องกลัวนะ ตอนที่จะก้าวข้ามกาลเวลาไป อาจจะรู้สึกอึดอัดนิดหนึ่ง ขอให้อดทน ไม่ต้องกลัว พร้อมแล้ว ก้าวข้ามไปเลย เพราะกำลังจะได้ไปสวรรค ์แล้ว พวกเราพูดเชียร์คนไข้ และ และบอกให้คนไข้หลับตา นอนหลับให้สะบายนะคะ อีกไม่นาน พวกเราจะค่อยๆตามไปค่ะ พวกเราช่วยกันกอดคนไข้ไว้ เพื่อให้เขาไม่รู้สึกโดดเดี่ยว ให้เขารู้สึกอุ่นใจ ไม่กลัวการเดินทางไกลในครั้งนี้ เพราะคนที่เขารักพากันมาส่ง กันพร้อมหน้า คนไข้หลับสนิทในชั่วอึดใจเดียว ในอ้อมกอดของคนในครอบครัว ไม่มีใครร้องไห้เลย แต่พร้อมใจกันเปล่งเสียงสวดมนต์บท อิติปิโส ฯ วนไป วนมา ซ้ำๆกัน เพราะถึงตอนนั้นนึกได้อยู่บทเดียวค่ะ
ทำได้ดีเยี่ยมมากครับ ..เป็นการตายดี อย่างแท้จริง อยากให้หลายท่านได้อ่าน ( ขออนุญาตปักหมุด ไว้ด้านบนสุดนะครับ ) 🙏🙏🙏
ด้วยความยินดีค่ะคุณหมอ แต่ก่อนหน้านั้น คนไข้ชอบช่วยเหลือคนยากจน ช่วยการศึกษาเด็กเรียนดีแต่ยากจน ทำบุญกับ โรงพยาบาล แต่ไม่ปฎิบัติธรรม ไม่สวดมนต์ ไม่เชื่ออะไร ทางครอบครัวพยายาม ค่อยๆใส่ไปวันละเล็กละน้อย เพื่อเตรียมตัวให้เขาพร้อม ก่อนที่เขาจะต้องจากไป ในที่สุด ก็สำเร็จ ดีใจ ปลื้มใจมากค่ะ ที่เขาทำได้ และจากไปอย่างสง่างามค่ะ
ใช่ค่ะ สาธุค่ะ
ลืมบอกไป เรื่องคำพูดที่นำมาพูดกับคนไข้ก่นที่เขาจะจากไปนั้น เราไม่ได้นึกขึ้นมาได้ในขณะนั้น***แต่ใช้เวลานาน หลายปี ค่อยๆหาโอกาสพูดสอดแทรก ให้คนไข้ค่อยๆยอมรับในเรื่องการการสวดมนต์ การทำสมาธิ การฝึกจิต การยอมรับว่าความตายเป็นเรื่องธรรมชาตื จนเราสมารถพูดเรื่องการเตรียมบุญใส่กระเป๋า การอดทน ทำจิตให้นิ่ง ไม่กลัวตอนที่เราจะก้าวข้ามการเวลา เราพูดกันทุกวัน พูดแบบขำๆ พูดแบบสนุกๆ คือเราพยายามหาความสุข ในความทุกข์ที่เรามีอยู่ได้ ทำให้ทั้งคนไข้ คนรอบตัวคนไข้ อยู่อย่างมีความสุข ขอให้ญาติมีความพยายาม มีความอดทน ร่วมมือ ไปในทางเดียวกัน มีความสม่ำเสมอ และที่สำคัญ ให้ความเคารพรัก ยกย่อง ให้ความสำคัญเขา เหมือนที่เขาเคยได้รับค่ะ ****เล่าไว้เผื่อท่านใดจะนำไปปฎิบัติค่ะ
ีุุุุุุึัััััััััััััััััััััีัััััััััััััััััััััััััีะีะีะีะัึีึะรถ
ฟังเรื่องคุนหมอแล้วนึกถึงตัวเองเลยค่ะ เคยเกิดเหตุการณ์คล้ายๆกับคุนหมอ คือไปช่วยสามีตัดหญ้าในสนามขนะที่สามีนั่งพั่กเหนื่อย พอตัดหญ้าไปได้สัก15นาที ก็เกิดความรู้สึกเหนื่อยมาก และเห็นทเองฟ้าเป็นสีขาวแล้วตัวเองก็เกาะต้นไม้ทรุดตัวลงไป พูดว่าช่วยด้วย สามีก็สงสัยว่าเป็นอะไร ได้ยินเสียงสามีพูด อาจจะสัก1นาทีหรือน้อยกว่านั้นก็ลืมตาตื่นขึ้น และตกใจว่าตัวเองเป็นอะไร ไมีคิดว่าตัวเองมีประสบการณ์near death experiences แต่หลังจากนั้นก็ไปตรวจกับแพทย์หัวใจ ทำ stress test และตรวจคลื่นหัวใจ ทุกอย่างปกติ และหมอบอกว่า คุนมีแนวโนม้ที่จะไม่เป็นโรคหัวใจในระยะ5หีนี้ จนถึงขนะนี้ซึ่งผ่านไปประมาน 17ปีแล้ว ก็ยังปกติดีค่ะ และไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนั้นอีก
เหมือนกันเลยครับ
หลายปีมาแล้วผมบวชที่วัดป่าแห่งหนึ่งในจังหวัดอุดรธานี ทำสมาธิโดยเดินจงกรมทุกวันตั้งแต่หัวค่ำถึงเที่ยงคืน ทำต่อเนื่องจริงจังติดต่อกันประมาณ1เดือน รู้ได้ด้วยตนเองว่าสมาธิตั้งมั่นตลอดเวลา จึงอยากลองวิชาด้วยการสั่งจิตตนเองก่อนนอนว่า เราจักนอนด้วยท่านอนตะแคงขวาตลอดคืน เพื่อแก้ปัญหาการนอนกรนของตนเอง เพราะถ้านอนหงายจะกรนเสียงดังมาก พอหลับปุ๊บปรากฏว่า วิญญาณมันออกมานั่งอยู่ข้างๆกายเนื้อที่นอนตะแคงอยู่ นั่งเฝ้าอยู่อย่างนั้นตลอดคืน และเป็นเช่นนั้นทุกคืนจนลาสิกขาเป็นเวลาห้าเดือน แต่ใช่ว่าจะมีแค่วิญญาณกับกายเนื้อเท่านั้น มันยังมีตัวรู้อีกด้วย มันรู้ทุกอย่างจริงๆแค่นึกสงสัยตัวรู้มันตอบได้ทันที แต่ตัวรู้นี้ไม่มีตัวตน ไม่มีหน้าตาใดใด วิญญาณยังมีรูปร่างบ้างแต่โปร่งใส จึงเข้าใจทันทีว่าขันธ์ห้าเป็นเช่นนี้เอง ถ้าไม่เคยศึกษามาก่อนคงจะงงมาก ทำให้รู้แจ้งเห็นจริงตามความเป็นจริงในระดับหนึ่ง จึงสิ้นสงสัยในความอัศจรรย์แห่งจิต สิ้นสงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้า สิ้นสงสัยว่าพระพุทธองค์ทรงมีตัวตนจริงหรือไม่ ทุกอย่างกระจ่างแจ้งแก่ใจตนด้วยการปฏิบัติแท้ๆ
ตัวรู้คืออะไรเหรอคะ
@@PennieAndThePigJourney ถ้าจะอธิบายคงต้องอ้างอิงตามคำของครูบาอาจารย์พระปฏิบัติทั้งหลาย ท่านมักจะพูดถึงตัวรู้หรือผู้รู้ซึ่งเป็นสิ่งเดียวกัน ท่านหมายถึงจิตหรือใจ (แล้วแต่สำนวนของแต่ละท่าน) จิตหรือใจนี้จะคอยรับสิ่งต่างๆจากภายนอกที่มากระทบ ผ่านตา หู จมูก ลิ้น กาย เพราะกายนี้เปรียบเสมือนเครื่องรับอย่างหนึ่ง ที่จะคอยรับรูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัสต่างๆว่า เย็น,ร้อน,อ่อน,แข็ง แต่จิตหรือใจจะคอยวิเคราะห์ทุกสิ่งว่ามันคือ อะไร คล้ายๆเรามีเครื่องรับวิทยุ ที่ใช้เปิดเพื่อรับสัญญาณที่ความถี่ต่างๆ แต่คนฟังคือ เราที่เป็นผู้เลือกว่าจะฟังความถี่ไหน ฟังข่าวหรือฟังเพลง ฟังแล้วแยกแยะได้ว่ามันคืออะไร มันตรงจริตของเราหรือไม่ แต่จะมีลักษณะเหมือนกันคือ ตัวรู้นี้ไม่มีตัวตน ไม่มีรูปร่างหน้าตา มองไม่เห็นจับต้องไม่ได้ สรุปตามความเข้าใจของเราว่า ตัวรู้นี้เป็นนามธรรมอย่างหนึ่ง ที่มีอยู่จริง แต่ผู้ที่จะสัมผัสหรือเข้าถึงได้ต้องปฏิบัติธรรมลึกซึ้งในระดับหนึ่ง อาจจะไม่เทียบเท่าครูบาอาจารย์ทั้งหลาย แต่ก็กำลังดำเนินไปตามทางที่ท่านทั้งหลายเคยผ่านมาแล้ว จึงได้สัมผัสรับรู้เหมือนที่ครูบาอาจารย์ทั้งหลายเคยได้รับรู้
555 คิดเองเออเองหรือเปล่า😂😂😂😂😂 หรือสร้างเรื่องขึ้นมา
@@PennieAndThePigJourney ตัวรู้คือสติค่ะ ที่ตั้งมั่นคงนานเป็นสมาธิ คือการรู้สึกตัวตลอด รู้สึกตัวค่ะ ไม่ได้รู้เรื่องอื่น เพราะยังไม่ได้จิตตั้งคำถามใดๆ เป็นการเห็นร่าง และวิณญานของตนเอง ที่แยกจากสังขารร่างกายโดยชัดเจน ทำให้รู้ว่า ธรรมมะของพระพุทธเจ้าพูดเรื่องจริงเรื่อง ขันธุ์5ที่เป็นร่างกายและมีวิณญานมายึดเกาะร่าง เหมือนยึดเกาะท่อนไม้ท่อนหนึ่ง เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว อะไรที่โลภๆก็จะละทิ้งได้ เพราะรู้ว่าเมื่อตาย วิณญานก็จะทิ้งทุกอย่างแบบที่เห็นฝนขณะนี้เหมือนกัน
@@นิรอวีนิโซะ-ช3ม เรื่องแบบนี้ ไม่ต้องคิด สำหรับผู้ทำจริงและกล้าทดลอง นี่คือหลักสูตร ที่ใครๆเค้าก็ทำกันมานานแล้ว และผู้ที่กล้าพิสูจน์ กล้าทดลอง ทำอย่างจริงจัง เค้าก็จะได้คำตอบเหมือนๆกัน แม้ว่า พวกเค้าจะอยู่คนละที่ ไม่รู้จักกัน แต่เค้าก็เข้าใจอีกคนที่พูด อยากนี้คือเรื่องธรรมดาของผู้ที่กล้าพิสูจน์ด้วยตนเองและลงมือทำกันได้ จึงเป็นเรื่องธรรมดาทีเค้าจะได้ผล และหลักสูตรนี้เป็นหลักสูตรที่ไม่จำกัดกาลและเป็นหลักสูตรที่กล้าท้าให้คนพิสูจน์ตลอดเวลามานานแล้ว การที่คนพูดและเข้าใจกัน ก็คือการผ่านการฝึกมาแล้ว ไม่ใช่คิดเอง หรือนึกเอง ไม่มีการคิดการนึกเองแต่เป็นการลงมือทำ เหมือนกินข้าว ก็ย่อมอิ่มและแน่นท้อง นั่นก็คือเรื่องธรรมดา ที่ลงมือกิน ก็ไม่ได้นั่งนึกนั่งคิด คำพูดจึงมีความหมาย และกล้าที่จะพิมพ์บอกคน
มาฟังแล้วยิ่งเห็นได้ชัดว่าพระศาสดาเราเก่งขนาดไหน แม้แต่เรื่องนี้ท่านยังเคยตรัสไว้ ประมาณว่า ในขณะที่กำลังจะตาย อินทรีย์เราจะแก่กล้า ถ้าคนที่เคยฝึกจิตมา ก็อาจจะมีโอกาสที่จะได้บรรลุในตอนนั้นเลย แต่กลับกัน ถ้าคนที่ไม่เคยฝึกจิตมา แล้วทั้งชีวิตมีแต่เรื่องหมองเศร้าหรือเรื่องไม่ดี ก็อาจจะพุ่งไปทุกข์คติเลย
จากประสบการณ์ เคยโดนรถกระบะชนแถวห้างมาบุญครอง ความรู้สึกมันดับวูบไปหมด เราจะไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรเลย ไม่ได้ยินเสียงแวดล้อม รู้สึกตัวเบา แต่ทุกอย่างมืดสนิด แต่สักพักได้ยินเสียงเรียกชื่อเราจากใครไม่รู้ และเริ่มเห็นแสงสว่างมาก ในแสงสว่างเห็นหลวงปู่...... และเริ่มรู้สึกตัวตามลำดับ พอรู้สึกตัวเต็มร้อยเท่านั้นแหละ ความเจ็บปวดไม่รู้มาจากไหน มันสุดจะทรมานเลย
ต
@@นรินทรบรรจงทรัพย์ต ตูด
คล้ายๆของผมเลย หลังจาก รถ คว่ำ ทุกอย่างมืดสนิท แล้ว มีแสงสว่างมาก ๆ ท่ามกลางแสงสว่าง มีพระสงฆ์ ถือกรก มองมาที่เรา และก็เดิมนำเรา จนเราตื่น และรู้สึกตัว
ใื ใฝื 4:35 ฝ
พอเรามีสติ ตัวรู้ก็จะทำงานตามธรรมชาติ
เคยมีประสบการณ์เฉียดตาย เพราะจมนำ้ ก่อนหมดสติมีอาการทรมานจากการสำลักนำ้ ระหว่างนี้ สมองได้ประมวลเหตุการณ์ต่างๆชีวิตทั้งหมด ตอนแรกรู้สึกเหมือนฝันไปหรือเปล่าแต่ในที่สุดก็ยอมรับว่าเป็นความจริง ไม่ได้ฝัน คิดไปถึงว่าเขาจะจัดงานศพตัวเองอย่างไร ทุกอย่างประมวลผลเร็วมาก ว่าเรามีงานรับผิดชอบอะไรบ้าง นึก กังวลไม่อยากให้คนอื่นต้องลำบากมารับผิดชอบงานต่อ คิดว่าตลอดชีวิตเราก็นคนดีอยู่นะ ไม่มีใครช่วยเราได้แล้วเหรอ สุดท้ายรู้สึกว่าเท้าถึงทราย นึกถึงพ่อและแม่ รู้สึกง่วงนอนเห็นท้องฟ้าคล้ายกลางคืนมองเห็นดาวระยิบ ระยับและหลับไป โชคดีมีคนว่ายนำ้ไปช่วยเพราะเห็นตัวลอยอยู่กลางแม่นำ้ พอเขาดึงมาถึงฝั่งก็รู้สึกตัว แต่หูอื้อเพราะมีนำ้ เข้า รอดชีวิตมาได้ก็ดีใจมาก
ที่คุณเล่ามาสิ่งนึงที่ผมวัดได้คือคุณน่าจะจิตใจดี ได้พบเจอกับบคนดียื่นมือเข้าช่วยเหลือ ผมดีใจที่คนไทยยังมีคนดีที่คอยช่วยเหลือผู้อื่น ฟังแล้วแล้วรู้สึกสุขใจครับ
ตอนวันวัยรุ่นเราก็ช่วยคนจมน้ำมาประมาน4-5ครั้ง จนแม่เราขอร้องห้ามช่วยเพราะเขากลัวเราพลาด แต่ก็แปลกนะ เวลาเราจะเกิดอุบัติเหตุใหญ่ มันรอดได้หวุดหวิดทุกครั้ง@@gettaoo14
@@gettaoo14เห็นด้วยคะ
คนที่จะไรับความช่วยเหลือจากคนที่ไม่รู้จักกันเลยเกิดจากเคยมีบุญสัมพันธ์เมื่อครั้งอดีตชาติเพราะบุญจึงมาเชื่อมกันเพราะคนเราเกิดกันมาหลายภพหลายชาติ@@gettaoo14
เป็นเหมือนกันเลยค่ะ
ขอเล่าจากประสบการณ์ตรงของตัวเองนะคะ เคยเป็นลมหมดสติ และมีอาการชักเกร็งร่วมด้วย เพื่อนเล่าว่า ปากเขียวไปหมดไม่หายใจ เพื่อนก็พยายามเรียกเขย่าตัวก็ไม่รู้สึก แต่ตัวดิชั้นเองเหมือนฝันว่า ตัวเองเดินไปในทุ่งดอกไม้กว้าง ฟ้าใสสวยมาก ดิชั้นเดินมุ่งหน้าไปเรื่อยๆจะไปไหนไม่รู้ แต่ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเล่นของดิชั้น แรกๆก็ไม่สนใจเดินต่อไป เสียงเรียกก็ยังไม่หายไปเรียกถี่ๆขึ้นจนรู้สึกรำคาญ ดิชั้นพูดขึ้นมาว่า จะเรียกทำไมพร้อมหันกลับไปมอง สติก็คืนกลับมาดิชั้นยังพูดคำว่าทำไมตอนฟื้นขึ้นมา เพื่อนกำลังตบหน้าหันไปมาและเสียงที่เรียกจนต้องหันมาคือเสียงเพื่อนนั่นเอง
แบบเดียวกับหมอเลย
จากที่ผมเคยอ่านประสปการณ์วิญญาณออกจากร่างของแต่ละคนไปพบเจอสิ่งต่างๆที่แตกต่างกันเลยทำให้ผมคิดว่าการจะไปพบเจอเรื่องดีหรือไม่ดีนั้นอยู่ที่จิตใจของแต่ละคน จริต ของแต่ละนั้นอาจแตกต่างกันจึงนำพาไปสู่ภพภูมิของใครของมันครับ😊
ตอนอายุ22ผมบวชพระ ได้สิกขาลาเพศออกมา ด้วยอุปนิสัยที่ฝึกการอบรมจิตตนด้วยการนั่งสมาธิ ผมนอนอยู่หน้าบ้านที่เเบ่ง ที่เว้าเข้าไปด้านขวาบ้านติดพื้น 2ทุ่มทุกคนได้นอนหมดเเล้ว ผมนึกอยากนั่งสมาธิ เลยลุกขึ้นนั่ง พอกำหนดลมหายใจเข้าออกได้จิตผมดิ่งสู่ความสงบทันที ปรากฏภาพ อมนุษย์กำลังเดินผ่านหน้าบ้าน ลักษณะเดินเหมือนลอย ก็เหมือนคนทั่วไปแต่เย็นชา ชีดๆพอเขาผ่านหน้าบ้านเขามองเข้ามา ผมก็นั่งวางเฉย กำหนดดูว่าใคร จิตมันบอกเองว่าเป็นอมุษย์ จะเดินเข้ามาบ้านผม บ้านผมมีหมาตัวนึงนอนอยู่ ตรงหน้าผม ครางอื้อๆขู่ เขาจะมาทำร้ายหมาผม แต่พอเขามองเห็นผม เขาผงะครับ ผงะถอยออกแล้วเดินขึ้นไปตามทางผมก็กำหนดจิตตามดู ไปจนพ้นคุ้ม(หมู่)จากนั้นจิตหมดกำลังครับ แล้วจิตก็ถอนออกจากสมาธิ พร้อมกับผมลืมตาขึ้นดูนาฬิกา น่าทึ่งแป๊ปเดียวเองเวลากลับผ่านไปถึงสองชั่วโมง แล้วผมก็ลำดับเหตการณ์ตั้งเต่หลับตาลงจนถึงลืมตา พุทธศาสนา และ พระพุทธเจ้าท่านสอน อัศจรรย์มากการปฎิบัติ มิน่าพระเกจิพระอริยะ ในเมืองไทย ไม่เเปลกที่มีหูทิพย์ตาทิพย์คือมีอภิญญาครับ ปัจจุบันนี้ก็ยังอยากบวชอีกคราวนี้จะบวชตลอดชีวิตเลย ผมสั่งลูกเมียไว้เเล้ว รอแค่พวกเขามีพื้นฐานชีวิตที่ดีขึ้นจนสามารถเอาตัวรอดได้
ขอเล่าประสบการณ์ของตัวเองค่ะ เหตุเกิดที่ประเทศอิยิป หลายปีมาแล้ว เรื่องมีอยู่ว่าเราได้ไปพักที่ ร.ร แห่งหนึ่งวันนั้นอากาศร้อนมาก ตัวเราก็เลยเปิดน้ำเย็นลงไปแช่อยู่ในราว ชั่วโมง พอลุกจากอ่างเกิดอาการหน้ามืดหลังจากนั้นเหมือนฝัน ว่าเราเดินตามถนนที่มีหมอกมาก คนเดินเยอะแต่เราไม่รู้จักใครสักคน เดินไปเรื่อยๆ พอดีมีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาบอกเราว่าให้กลับไป อย่าเดินไปกับพวกเขา เราก็เลยกลับแล้วก็รู้สึกตัว เป็นอันว่าเราล้มในห้องน้ำ จนเท่าทุกวันนี้เรายังอธิบายไม่ได้ว่ามันคืออะไร จนเท่าทุกวันนี้
ขอบคุณที่ นำประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟังนะครับ 🙏😊❤️
เคย 2 ครั้งครับ ครั้งแรก หลังบายพาส 24 ชม. รู้สึกหัวใจเต้นเร็ว เหนื่อย ขอนอนแป๊บนึง เฮ้อ สบายยยยยย แล้วก็หายไปเลย จากนั้นเห้นแสงวาบๆ คล้ายๆแมงกระพรุน ลืมตาขึ้นมา หมอและพยาบาลรอบเตียง ผมโดนปั๊มไฟฟ้าให้กลับมา // ครั้งที่ 2 มี COD อุดสมอง 3 ก้อน หลังทำบายพาส 48 ชม. ระหว่างรอคุณหมอ มาเอา COD ออกให้ ผมเห็นภาพอดีตครับ เป็นภาพที่ๆเราชอบ เรามีความสุข เป็นช่วงเวลาที่เราเป็นเด็กครับ
ขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ให้ฟังครับ
เป็นเช่นเดียวกับผมเลยครับ ผมตกจากที่สูงแล้ว สลบไป ภาพต่างๆเหตุการณ์ในอดีตวัยเด็กลอยขึ้นมา ท้องฟ้าเป็นสีแดงด้วยครับ
อาการของยาหลังผ่าตัดคับ เป็นทุกคน
เรื่องนี้จริงค่ะหมอ ก่อนหนูจะถูกรถชน2นาที ก็มีภาพทั้งชีวิตอัดมาแบบเร็วๆและมีเสียงว่ารู้ตอนนี้ก็ช้าไปแล้ว ก็มีเสียงหัวเราะ แต่รถทั้งหมดก็เบรคได้ และไม่ตาย แต่ความเจ็บที่เหมือนเราจะโดนรถชน ยังมีเจ็บในร่างกายเหมือนโดนรถชนทุกอย่างเลย แล้วก็มีเสียงบอกว่า รอดครั้งนี้เพราะบุญที่แม่เคยช่วยครอบครัวนึงไว้ให้มีอาชีพ เหมือนต่อแขนต่อขาให้คน ครั้งนี้จึงรอดไป
ขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ให้ฟังครับ 🙏😊❤️
ไปกันใหญ่จริงๆ😅😅😅😅
@@นิรอวีนิโซะ-ช3ม ทุกคนก็ต้องไป หรือคุณจะไม่ไป? หรือคุณจะไม่ไป ที่ที่คุณจะไป? คุณต้องไป ที่ที่คุณต้องไป? เมื่อคุณต้องไป คุณจะไปไหน? คุณรู้หรือยัง ว่าคุณต้องไป?
@@nisdasuk3945 ยิ่งมั่วกว่าเดิม5555ภ เขียนให้คนอื่นๆเข้าใจได้ง่ายซิครับ
เสียงที่หัวเราะ เป็นเสียงดวงจิตของเจ้ากรรมนายเวรตนปัจจุบันของคุณน้องที่เค้ารอเอาชีวิตเราให้ถึงตายอยู่ค่ะ แต่ด้วยบุญกุศลของบุพการีที่ทำบุญ ถูก 1. ตัวบุคคล 2. กาลเวลา3. สถานที่ (พระท่านว่า..ทำได้ 3 อย่างนี้ครบ คือ ได้อานิสงส์ 100 % จ้ะ) แต่ท่านทั้ง 2 ต้องทำ(สารพัด)ความดี(ครบ 3 ข้อข้างบน)แบบนี้มายาวนานต่อเนื่อง จนแต้มบุญมันเกิน 100% ไปแล้วนะคะ มันถึงจะล้นมาที่ลูกๆได้ค่ะ (เวลาสวดมนต์ทำวัตรเช้าวัตรเย็นจะมีประโยคที่ว่า..เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์พวกพ้อง..แปลให้อ่านตอนสวดไปด้วยค่ะ) ไม่ว่าคนในครอบครัวจะทำดีหรือทำชั่ว ทุกคนก็จะได้รับพ่วงไปด้วยกันถ้วนหน้าไม่มากก็น้อยจ้ะ บุญกุศลมันส่งผล(ในตอนที่คับขันได้ทันทีค่ะ) ออกมาในรูปของกำแพงบุญ ต้องปฏิบัติธรรมถึงจะมีกำลังสมาธิเห็นสิ่งเหล่านี้ค่ะ พี่เจอประสบการณ์ตรงได้เข้าไปเห็นสิ่งเหล่านี้ตอนป่วยติดเชื้อในกระแสเลือด เลยพอมาอธิบายให้ฟังได้ค่ะ จริงๆเห็นอะไรอีกเยอะในตอนที่ป่วยคราวนั้น แต่พอได้รู้ได้เห็นด้วยตนเอง..ถึงบางอ้อเลยว่า.ทุกอย่างที่เคยฟังพระท่านพูดมา(แม้จะฟังแบบเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาก็ตามที)..เออ..มันมีอยู่จริงวุ้ยฮุ้ย..ไม่น่าเชื่อมีโอกาสรอดแล้ว ก็หมั่นเพียรสร้างความดีเป็นเสบียงให้ตนเองต่อไปนะคะ แต่ถ้าอยากพ้นทุกข์ก็ให้ทำทาน รักษาศีลปฏิบัติธรรมแนวสติปัฎฐาน 4 (เท่านั้น) คุณน้องถึงจะเปิดประตูอริยมรรคได้ค่ะ ถ้าเปิดได้แล้วการันตีว่าไม่เกิน 7 ชาติ นิพพานไม่ไกลเกินเอื้อมแน่นอนจ้ะ
แม่ผม ก่อนสิ้นใจสิบวินาที แกจะยกหัวขึ้นมาดูหน้าลูกๆทุกคน แล้วก็ สิ้นใจ หลายวันก่อนแม่จากไป แกจะกะดุกกะดิกไม่ใด้ นอนย่างเดียวไม่ มีแรงแม้แต่จะยกปลายนิ้ว จำติดตาเท่าทุกวันนี้ ครับ
คล้ายๆกันเลยค่ะ แม่พึ่งเสียไม่นาน
ผมเคยประสพอุบัติเหตุอย่างกระทันหัน สลบทันที ไม่รู้สึกตัวเลย ช่วงที่ไม่รู้สึกตัวนั้นความรู้สึกว่าบรรยากาศรอบๆตัวเองเย็นรู้สึกสบายอย่างบอกไม่ถูกและยังทำงานที่ทำในช่วงก่อนสลบอีกด้วย ไม่รับรู้ถึงความเจ็บปวดเลย เป็นอยู่สักประมาณสามนาที ก็รู้สึกตัวตอนมีคนนำส่งโรงหมอ และก็ความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นมา ด้วยประสพการณ์แบบนี้บอกได้เลยว่าคนตายกระทันหันจะไม่มีความเจ็บปวดใดๆเลย และไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองตายแล้ว
ประสบอุบัติเหตุ ✔️
@@gozlot ครับ นึกว่าใช้ พ.ขอบคุณครับ
เหมือนลูกชายเลยจ๊ะแต่เขาเสียชีวติทันทีแม่ยังทำใจไม่ได้
มีประสบการณ์ที่จะเล่าให้คุณหมอฟังเราเคยตายไแล้วเมื่อ 25 ปีที่แล้วแต่ไม่เคยเล่าให้ใครฟังกลัวใครจะหาว่าเราเลอะเทอะเราหลับไปตอนไหนไม่รู้มารู้สึกตัวว่าตัวเองลอยอยู่กลางกระแสลมแรงมากลมนั้นพัดแรงมากจนเรากลับนึกในใจว่าพัดเบาๆกว่านี้ได้มั๋ยแต่มันก็ไม่ยอมเบาก็ยังแรงเหมือนเดิมลมนั้นพัดพาเราไปเจอตึกบ้านคนเยอะมากบ้านนั้นทาสีขาวหมดเลยลมก็พัดพาเราวนไปทุกบ้านแต่ไม่มีคนอยู่เลยความรู้สึกเราตอนนั้นจำอะไรไม่ได้เลยตัวเองยังจำไม่ได้ว่าเป็นใครมาทำอะไร แล้วพักหนึ่งเราก็ฟื้นขึ้นมาแต่ยังจำตัวเองยังไม่ได้ก็คิดว่าเราเป็นใครมาทำอะไรที่นี่ประมาณสักสิบนาทีก็จำตัวเองได้ ก็นึกทบทวนสิ่งที่ได้ไปเห็นมาว่าเราไม่ได้ฝันแต่เป็นการตายถึงได้รู้ว่าจิตคนเราไม่ได้เป็นดวงอย่างที่เราเข้าใจกันมาแต่จิตเราเป็นสายลม ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าคนที่ตายไปแล้วทำไมไม่กลับมา เพราะเขาจำอะไรไม่ได้เลยจะกลับมาได้ไง
มีประสบการณ์คล้ายกันครับ เหมือนไปอยู่อีกโลก ฟื้นกลับมาต้องใช้เวลานึกออกว่าตัวเองเป็นใคร ใช้เวลาเกือบ 3-4 ชั่วโมงถึงนึกออก ยังจำโลกที่เราเพิ่งไปมาได้มากกว่า จนผ่านมาอีกคืน ถึงอยู่กับปัจจุบัน แล้วลืมโลกที่เพิ่งไปมาแบบหมดจด
เคยประสบอุบัติเหตุมันแค่วูและไม่มีความเจ้บปวดคะ
@@Nuttendo งั้นการที่เราฝัน = จิตของเราเข้าไปในอีกโลก/มิติหนึ่ง
คล้ายๆกันเลยค่ะของหนูไปโผล่อีกโลกนึงก่อนไปโผล่มีภาพความทรงจำต่างๆเปิดมาเร็วมากคล้ายเปิดภาพหนังสือแต่เปิดเร็วมากเป็นวิดิโอเลยตั้งแตาเกิดยันปัจจุบันเหมือนหนังเลยในโลกนั้นกว้างใหญ่มากมีแต่ทุ่งหญ้ามีตัวเราแค่คนเดียวอยู่มีอะไรก็ไม่รู้สีดำๆคล้ายใบไม้ตกมาเตมท้องฟ้าเลย ตอนที่อยู่ในโลกนั้นสจิแตกค่ะกรี้ดแล้วก็กลัวมากเพราะไม่มีความทรงจำเกี่ยวอะไรอยู่ในสมองเลยลืมทุกอย่างรู้สึกว่าตัวเองมองเห็นได้เลยพยายามขยับร่างกายดูแต่มองไม่เห็นร่างกายตัวเองค่ะ เหมือนเป็นสีใสๆค่ะ หนูก็ไม่รู้ว่าแบบนี้เรียกว่าวิญญาณหรืออะไร แต่คิดว่าร่างกายที่เราอยู่ปัจจุบันนี้เปรียบเสมือนภาชนะมากว่า ที่คอยบรรจุวิญญาณ พอวิญญาณไม่อยู่ภาชนะก็เน่าตาย (ตอนตื่นขึ้นมาในโลกความจริงความจำเสื่อมไปประมาน30-40 สิ่งแรกที่ทำให้ความทรงจำกลับมาคืนคือนึกถึงแม่จำแค่แม่ได้จากนั้นความทรงจำต่างๆก็กลับมา ถ้าไปเล่าให้ใครฟังเขาคงว่าเป็นบ้า
ผมถูกรถชน กระโหลกร้าว สาหัส เจ็บปวดทรมาน ที่สุด ก่อนที่จะตาย หรืออาจจะ ได้จับลมหายใจ จนท้ายที่สุดความเจ็บปวดหายไป แต่มีสติรู้ว่าร่างกายตัวเองกระตุกอย่างรุนแรง ก่อนหมดลม ก็พบแสงสว่างมากมาย และความเย็นสบายเบา เหมือนกับอีกโลกหนึ่ง จะเรียกว่าตายรึเปล่าไม่รู้ แต่มั่นใจว่า การตายไม่สูญ แปลกดี
ตอนนี้เข้าร่างเเล้วใช่มั้ยคะ
แนะนำให้เข้าฟัง พุทธวจน มีทุกเรื่องค่ะ จิต มโน วิญญาณ คืออันเดียวกัน ดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไปทั้งวันคืนเราคือ สัตว์ผู้เวียนว่ยตายเกืด มายึคจิตว่าเป็นตน
เคยเป็นกรดไกลย้อนกรดพุ่งมาจุกที่คอ หายใจไม่ออกทรมานมากเลยค่ะ แต่ก่อนจะขาดใจตายนึกขึ้นมาได้ว่า คนแก่จะบอกคนใกล้ตายให้นึกถึงพ่อแม่ นึกถึงพระ นึกถึงสิ่งดีๆจะได้ไปในที่ดีๆ เลยนึกถึงพ่อแม่ นึกถึงพระค่ะ แล้วก็สวดมนต์ หลังยากนั้นกเหมือนมีผ้าเหลืองปลิวมาคลุมหน้าผาก จากนั้นก็รู้สึกเหมือนตัวเราปลิวออกมาจากห้องนั้นออกมาที่โล่งมาก และรู้สึกโล่งสบายมากๆ ไม่ทรมานแล้ว พอมองรอบๆก็เห็นแต่คนใส่ชุดราตรีสวยงามเหมือนไปงานแต่งงาน ตรีมสีขาว ดอกไม้ขาวทั้งงานสวยงามมาก เลยคิดว่าต้องรีบออกจากตรงนี้เพราะเราชุดไม่สวยพอก้มดูชุดตัวเองก็กลายเป็นชุดสวยงามมากก็เลยยืนงงว่าไปเปลี่ยนชุดตอนไหน พอมองไปอีกมุมเห็นตัวเราเองนอนหมดสติแล้วมีคนพยายามช่วย สักพักเหมือนอะไรดึงเรากลับเข้าร่างแล้วเราก็ฟื้น ทุกภาพที่เห็นมันชัดเจนเหมือนเป็นเรื่องจริงเลยค่ะ ไม่ได้สลบ ไม่ได้หมดสติ แค่ตัวปลิวออกมาเฉยเลยค่ะ ทุกวันนี้ก็คิดว่าวิญญาณออกจากร่างเหมือนในละครเลยค่ะ
น่าเชื่อถือจริงๆครับชอบฟังแนวนี้
ผมเชื่อคับผมก็เป็นกรดใหลย้อนก่อนจะตายร่างกายเย็นมากๆหายใจได้ทางปากแค่นิดเดียวนึกหน้าพ่อแม่พระหลับตานึกทำยังใงก็นึกไม่ออกพยายามท้องบทท้าวเวสสุวรรณถึงได้รอดร่างกายตอนนั้นคือหลับได้ยินหมดทุกอย่างแต่ขยับไม่ได้ทรมานพูดอะใรออกไปไม่มีใครเข้าใจถ้าคนไม่เคยเป็นแบบเราจะไม่มีใครเชื่อ
เมื่อคนตายแล้ว มีที่ไป2ทาง ซึ่งต๋องไปตามทางกรรมที่ได้ทำไว้ คือทุคติ(ทางไม่ดี เช่นนรก) กับสุคติ(ทางดี เช่นสวรรค์)/คนในกาลก่อนท่านจึงให้พยายามนึกถึงความดี(บุญกุศล)ทีเราได้ทำไว้ก่อนจะตายนะครับ >ส่วนที่มีพระด้วย ก็คงจะได้ชัดเจน ว่าเราทำบุญ(ในพระพุทธศาสนา)กับพระท่านนี้(ตั่งบทที่ว่า พระสงฆ์เป็นเนื้อนาแห่งบุญของโลกฯ)./ปล.ไปทางดีก่อนได้เปรียบนิดๆ(เพราะสติ) เช่นได้เกิดเป็นมนุษย์หรือเทวดายังได้ทำบุญต่อ และได้แก้ไขในอัน(กรรม)ที่ผิด ให้เบาลงบ้าง/ ผมว่าคุณก็เหมือนตายแล้วเกิดใหม่นะ ไม่แน่อาจเพื่อเหตุนี้ก็ได้ "ได้ต่อบุญ และซ่อมแซมหรื่อแก้ไขบางอย่าง"🖌
เล่าที่ the ghost ได้ไหมคะเรื่องแบบนี้น่าเชื่อถือกว่าเรื่องผีที่เจอกันเป็นวันเป็น.คืน
แสดงว่าคุณเป็นคนดี..เมื่อหมดวาระไปสวรรค์ทันที.ร่างเปลี่ยนเป็นนางฟ้าถ้าคนที่มีความดีและเลวพอๆกันจะยมทูตมารับและรอการตัดสิน
ตรงกับผัคคุณสูตรที่พระพุทธเจ้าอธิบายไว้เลยครับ มรณะกาเล เวลาใกล้ตาย อินทรีย์จะแก่กล้า คือสมองทำงานคล้ายกับเวลาทำสมาธิในระดับสูง ช่วงเวลานี้หากได้ยินได้ฟังธรรม สามารถนำไปสู่การบรรลุธรรมได้ง่าย
มีน้าสาวเสียชีวิตคุณยายพาส่งโรงพยาบาล ทางโรงพยาบาลเอาร่างไปเก็บในห้องดับจิต น้าฟื้นออกมาตอนเช้ามืด คุณยายนอนอยู่หน้าห้องดับจิตกับญาติเพราะเป็นต่างจังหวัดตอนเช้าถึงจะกลับกัน น้าบอกเจอทุ่งหญ้ามีดอกไม้สวยงามกำลังจะข้ามสะพานไปอีกฝั่งพอดีเเม่สามีน้าที่เสียชีวิตไปเเล้วมาเรียกให้กลับไปทางเดิม จากนั้นน้าฟื้นขึ้นมาร่างกายไม่มีเสื้อผ้ามีผ้าขาวคุมร่างเดินออกมา
นี่ ตายแล้วฟื้น หรือ หมอตรวจไม่ดีครับ
เหมือนเราเลยค่ะ..คุณแม่่ป่วยรักษาตัวโรงพยาบาล..แบบ 50-50 ค่ะ'ฝันว่าเดินไปกับคุณแม่ทุ่งหญ้าสวยงามมีสะพาน.ข้ามไปอีกฟากหนึ่ง และมีคุณพ่อที่ตายไปแล้วยืนรอรับค่ะ.แล้วแม่ก็บอก ส่งแม่แค่นี้พอ หนูกลับเลย..ตกใจมากค่ะ อ้าว..แม่เรายังนอนบนเตียงคนไข้มันช่างเหมือนจริงมากค่ะ..เข้าว่ามีอีกภพค่ะ....ปัจจุบันแม่อายุ 92ปีแล้วค่ะ
😊@@apisaknuansa-ard5083
จากประสพการณ์ ทุกชีวิตจะดับไปเมื่อหัวใจหยุดเต้น และชีวิตหลังการตายก็ย่อมแตกต่างไปตามจิตสุดท้ายที่กังวลอยู่ นาทีก่อนชีวิตดับนั้นคือสงบนิ่ง และมีสุข เพราะหัวใจเต้นแผ่วลงทุกที คล้ายอ่อนล้า แต่มันอ่อนลงๆๆหายไป จนดับไป หากเป็นการตายแบบธรรมชาติ แต่หากยืดชีวิตด้วยเครื่องช่วยทุกชนิด ร่างกายจะทุรนทุรายเพิ่มลมหายใจ ขึ้นลงตามสภาพร่างกายที่เป็นอยู่ จิตจะไม่สามารถสงบและปล่อยวาง เพราะถูกกระตุ้น การที่คนเราต้องหมดอายุ ไม่ว่าจากสิ่งใด จึงไม่ควรไปยื้อชีวิตไว้ แม้วันหรือวินาที เพราะจิตจะไม่ผ่อนคลาย ตามกาย เป็นความจริงใช่ไหมว่าจิตและกายเคียงคู่กันเสมอ นอกจากบุคคลผู้นั้นปฏิบัติได้เยี่ยงพระอรหันต์ และถึงนิพพานได้แน่คนเราจงอย่ากลัวความตาย จงระวังอุบัติเหตุที่จะทำร้ายชีวิต กระทันหันให้มาก หากปล่อยตามอายุขัย ไม่ว่าสิ่งใดหรือโรคภัยจะเกิดขึ้น ย่อมไปตามเวลา และดีที่สุดในมือแพทย์และพยาบาลแล้ว จิตที่สงบนั้นจะมีแต่ความร่มเย็น นิ่งและไร้ความรู้สึก และนั่นคือสิ่งที่ทางพระพุทธศาสนาเรียกว่าภาวนาหรือทั่วไปเข้าใจว่าคือสมาธิ แต่คำนี้มีคนเข้าใจผิดเและต่อต้าน แท้จริงแล้ว คือการฝึกจิตให้ไม่รับรู้สิ่งใดเลย และย่อมดีที่สุดเมื่อมาถึงในนาทีของความตาย หมั่นฝึกจิตอย่ารับรู้ด้วยการจับลมหายใจตนเองทุกขณะจืต และย่อมเห็นผลได้ในพริบตาหากตั้งใจจริงๆ
🙏🙏🙏
พุทโธ พุทโธ พุทโธ
เมื่อสิบปีก่อนเคยป่วยหนักแล้วเหมือนสลบไปเลยแล้วเห็นคุณยาย ที่เสียชีวิตไปเมื่อปี 2538 และคุณทวดผู้หญิงที่เสึยไปตั้งแต่คุณพ่อผมยังเด็กๆ น่าจะก่อนปี 2500 ซึ่งผมยังไม่เกิด มาอยู่ข้างเตียงผมด้านซ้ายมือห่างจากเตึยงผมสักเมตรครึ่ง ผมก็จะงงๆ ไม่รู้สึกกลัว และผมไม่เคยเจอคุณทวดมาก่อน แต่ผมสามารถบอกพ่อว่าท่านใส่เสือผ้ายังไง รูปพรรณลักษณะยังไงแต่งตัวยังไงร่างท่านทั้งสองจะโปร่งแสง และเท้าลอยๆจากพื้นครับจะอยู่นิ่งๆ ไม่ขยับ หันหน้าไปทิศตะวันออก ท่านทั้งสองไม่ได้มองผมตรงๆ แต่ยืนหันข้างให้ครับ ยื่นนิ่งๆไม่ขยับตัวหลังจากเจอท่านทั้งสอง ผมก็ดีขึ้น สงสัยท่านเป็นเทวดามาช่วยครับ คุณยายรักผมมากตอนผมเด็กๆ ท่านเคยเลี้ยงครับ ผมเชื่อว่าโลกหลังความตายมีครับ
ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์สู่กันฟังนะครับ..เรื่อง คุณทวด หรือ บุคคลที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน แต่รับรู้ว่า ท่านนี้เป็นใครได้...ทางต่างประเทศมีรายงานเหมือนกันครับ..เป็นเคสเด็กชายป่วยหนักจนต้องผ่าตัด...เด็กกลับมาเล่าถึงว่า มีคนมาแนะนำตัวว่า เป็น ปู่ทวด พาเดินเที่ยว ( .พ่อของเด็กเอาภาพ ในกรุ มาให้ดู..ให้เด็กชี้ว่า เห็นใคร )..พ่อเอาภาพ ปู่ทวดตอนแก่ มาให้ดูตอนแรกเด็กบอกไม่ใช่ ..แต่เด็กไปชี้ภาพชายหนุ่มใส่ชุดทหารสองครามโลก ครั้งที่ 1 .แล้วบอกว่า เป็นคนนี้
คุณหมอดิฉันป่วยเข้าห้องไอชียูเส้นเลึอดในสมองแตกิาการหนักมากคุณหมอและพยาบาลวิ่งกันวุ่นวายความดันลดลงมากได้ยินเสืยงคุณหมอสั่งพยาบาลให้เจาะเส้นเลึอดที่แขนช่วยความดันด่วนดิฉันได้ยินเสียงคุณหมอและพยาบาลแว่วมากเมึอนว่าได้ยินจากไกลแสนไกลและความรู้สึกตอนนั้นหมึอนตกลงมาจากที่สูงที่มันสูงมากๆตกดิ่งลงไปเหมึอนเป็นข่องแคบๆและมันมีแต่ความมึดไม่มีอะไรเลยไปตัวคนเดียวจริงๆเลยมันเป็นความมึดที่น่ากลัวมากๆและดิฉันก็ได้ยินเสียงคุณหมอและพยาบาลเรียกชึ่อดิฉันแว่วมาจากไกลแสนไกลพอดิฉันรู้สึกตัวฟึ้นขึ้นมาดิฉันก็ปากเบี้ยวใบหน้าตายไปแถบหนึ่งกระพิบตาไม่ได้คึอตาค้างแต่เป็นแถบเดียวข้างช้ายคุณหมอคิดว่าเช่นไรที่เป็นเช่นนี้
โลกหลังความตายมียุวจิงผมเชืคับ/ลักคำสอนก้อด้บรรทึกว้มียุวจิง..จงเชือพระเจ้า😊
เคยมีประสบการตายมาแล้ว ตอนนั้นลุกขึ้นเดินมาที่ประตูร้องไห้เห็นหมอพยาบาล กำลังสารวนกับร่างเราได้ยินหมอพยาบาลพูดชัดเจน ร่างเรานํ้าตาไหลไม่หยุด แต่หัวใจหยุดเต้นแล้ว หมอบอกยังไม่วอคเอ้า แสดงว่าสมองยังทำงาน หมอปั้บหัวใจช่วยเต็มที่สามชั่วโมง ตอนนั้นร้องเรียกให้พระเจ้าช่วยยังไม่อยากตาย พระเจ้าพากลับมาที่เตียงฟื้นมา เห็นหน้าหมอพยาบาลรอบเตียง
นั่นคือจิตวิญญาณของคุณครับ 😂
หมอช่วยค่ะไม่ใช่พระเจ้า
@@Kakikakkoiพวกที่เอะอะอะไรก็พระเจ้าพระเจ้า ไม่พ้นหมอและพยาบาลที่รพ.สักรายเดียว ......
โทดนะคับ ป่วยเป็นอะไรคับตตอนนั้น
จากประสบการณ์ ตอนป.1 นั่งรถมอไซอยู่ดีๆก็ตกลงมาขณะที่รถวิ่งอยู่ ทุกอย่างรอบตัวมืดสนิท ในความมืดนั้น กลับเห็นตัวเองนอนขดตัวอยู่ เหมือนเรามองตัวเราจากมุมสูง แล้วมันก็ค่อยๆสูงขึ้นๆ จนมารู้สึกตัวอีกทีคือมีคนเอาน้ำเย็นมาลูบหน้า มันเป็นเหตุการณ์ไม่นานค่ะ ประมาณ1-2นาที ก็รุ้สึกตัว
ผมเคยแต่ ไปอนาคตครับ ไปล่วงหน้าหลายปีมาก แต่ไปเพียงแค่ 1-5 วินาทีเท่านั้น ทำให้จำอะไรไม่ได้มาก และจำไม่ได้ว่าในเวลานั้น คือวันที่เท่าไร บางเหตุการณ์ ล่วงหน้าเป็น 10 ปี ซึ่งประมาณ 3-4 ปี จะเห็นภาพในอนาคตสักครั้ง ว่าเคยเห็น และเคยอยู่ในเหตุการณ์นี้มาก่อนแล้ว ยังงงอยู่ว่า ทำไม่เกิดนี้ขึ้นซ้ำได้ ที่แปลกคือทำไมเราถึงจำภาพเหตุการณ์สั้นๆนั้นได้ว๊ะ ทุกวันนี้ ผมเชื่อสนิทเลยว่า ชีวิตคนเรา ถูกลิขิตไว้จบแล้ว เราแค่กำลังเดินทางไปตามเวลาเท่านั้นเอง คล้ายๆกับหนังที่ทำจบแล้ว แต่เรากำลังดูได้ครึ่งเรื่องเป็นต้นครับ 😊
เป็นเหมือนกันเลย แต่ผมเคยตายไปครั้งหนึ่งแล้ว พอกลับมาตอนนี้ถ้าสวดมนต์นอนสมาธิจะเห็นภาพอนาคตช่วงสั้นๆแต่ไม่รู้วันเวลาจนกว่าจะเจอแล้วจะรู้เหตุการณ์ต่อจากนั้นเหมือนอนาคตถูกกำหนดไว้แล้ว
ผมรถชนเสียเลือดมาก คุณหมอเอาเครื่องช่วยหายใจมาใส่ให้แต่ผมรู้สึกว่ามันลำคาญเลยดึงออก จากนั้นมันค่อยๆง่วงอยากหลับมากๆแตก็ฟื้นอยู่พักหนึ่งก็เลยปล่อยใจปล่อยกายคิดว่านอนหลับพักดีก่า พอหลับ ผมรู้สึกแค่ว่าผมเหาะพุ่งขึ้นไปบนฟ้าแล้วในหัวมันโล่งมันสบายแบบสุดๆรักโลภโกรธหลงมันไม่มี มันเหมือนจิต บริสุทธิ์มากผมมองไม่เห็นตัวเองมือ,ขา,แขนผมไม่มีเหมือนมันเป็นดวงจิต ผมก็ตะโกนพร้อมกับเหาะพุ่งขึ้นไปเรื่อยๆว่าไม่กลับไปแล้วมันสบายมากเลย ระหว่างเหาะอยู่ มันผ่านภูเขาป่าทึบเหมือนป่าดกดิบและเห็นคนยืนอยู่เต็มกวักมือเรียกให้เราไปหา แต่ผมก็ไม่เหาะไปหา มันก็พุ่งขึ้นไปอีกจนไปหยุดที่ไหนก็ไม่รู้ มีคนเดินกันเต็มเลยมีทั้งเด็ก คนแก่ คนหนุ่ม แต่แต่ละคนเดินแบบ หน้านิ่งๆไม่สนใจใคร เดินไปข้างหน้าอย่างเดียว ผมก็เดินตามไปแบบงงๆ เดินไปสักพัก ก็ไปหยุดอยู่ในหมอกซึ่งมองไม่เห็นอะไรเลย มองรอบๆสักพัก ผมก็เห็น พ่อของผมซึ่งท่านได้เสียไปแล้ว ท่านก็ได้บอกผมว่าให้กลับไป ผมบอกว่าไม่กลับแล้วพ่อมันสบายโล่งหัวมากไม่อยากกลับแล้วระหว่างที่พูดอยู่กับพ่อของผม ผมก็มองไปรอบๆแล้วหยุดสายตาไปที่ เก้าอี้ตัวหนึ่งมันใหญ่มาก ใหญ่เท่าบ้านหลังหนึ่งและมีคนตัวดำใหญ่นั่งอยู่มองมาที่ผม แต่ไม่พูดอะไร พ่อก็ไล่ผมให้กลับไป พ่อพูดประโยคนั้นอยู่ 3-4 ครั้ง แล้วผมก็ฟื้นขึ้นมา แบบ งงเพราะผมไปอยู่อีกโรงพยาบาลไม่ใช่โรงพยาบาลที่ช่วยผมใว้ตอนแรก ผมได้รู้จากเพื่อนที่อยู่ด้วยข้างเตียงห้องฉุกเฉินว่าผมหยุดหายใจไปตอนที่ผมเอาที่ช่วยหายใจออก คุณหมอพยาบาล ปั้มหัวใจผมขึ้นมา ผมก็ไม่รู้ว่าผมฝันไปหรือไปมาจริงๆ แต่มันเหมือนไม่ใช่ฝันมันเหมือนจริงมากๆ
แบบนี้คือ ไปแล้ว 😅
ผมเคยผูกคอมาแล้ว1ครั้ง ตอนนั้นก่อนจอดับมันรู้สึกเกร็งแล้วก็ดับแบบไม่ทันตั้งตัว แต่ตั้งใจว่าพยายามตึงให้นานที่สุดท้ายมารู้สึกอีกทีคือมีเพื่อนมากดที่หน้าอกแล้วตอนนั้นรู้สึกจุกมาก อาจเป็นเพราะเพื่อนได้ปั้มหน้าอกและมาช่วยได้ทันเวลา ไม่งั๊นคงไม่รู้จริงๆว่าตายแล้วไปไหน
ไม่แน่ใจว่าใกล้ตายรึเปล่าแต่ผ่านมา 20+ ปีแล้วแต่ไม่เคยลืม ตอนนั้นอยู่ม.ปลาย จำได้วันนั้นมีบริจาคเลือดที่โรงเรียนแล้วไปบริจาคค่ะ เสร็จแล้วก็นั่งเรียนอยู่ๆก็เหมือนฝัน ฝันว่าอยู่ในบอลลูนกำลังลอยขึ้นไป มีคนไปด้วย 2 คน จำได้ ชาย 1 คน อีกคนจำลางๆเป็นผู้หญิง หน้ายิ้มใจดีความรู้สึกคือเบาสบาย ภาพบรรยากาศรอบๆคือเป็นภูเขา ต้นไม้ดอกไม้สี ละมุนๆ เย็นๆ ก็ลอยขึ้นๆไป สักพักรู้สึกตัวว่าถูกหามไปห้องพยาบาล พอหายดีเพื่อนเล่าให้ฟังว่าเห็นนั่งอยู่ชักเกร็ง แล้วฟุบลงไปเลยค่ะ
มีแต่เรื่องคุณพ่อแฟนค่ะ ที่อาการอยู่ในระยะสุดท้าย พี่สาวเล่าท่านหมดลมหายใจไป 2-3ครั้งแล้วฟื้นขึ้นมา ท่านมาบอกเราในฝันว่าตายแล้ว ร่างที่เสียชีวิตมานอนอยู่ในบ้าน ไปพลิกศพดูไม่ทราบว่าใคร แต่ลักษณะบอกได้ว่าใช่คุณพ่อแฟน ก็เลยเล่าให้แฟนฟัง พอวันรุ่งขึ้นวันเสาร์ทุกคนไปกันพร้อมหน้าแฟนก็รีบไปบ้านที่ตจว. ท่านรอแฟนที่เป็นลูกคนสุดท้อง พอวันรุ่งขึ้นวันอาทิตย์ท่านก็จากไปอย่างสงบค่ะ ที่ฝันนี่ก็บ่อยค่ะ มักจะฝันว่ามีคนมาบอก ส่วนใหญ่ก็จะเป็นจริงตามที่ฝัน
เคยเห็นภาพในอดีต กับ เกิดความรู้สึกเป็นสุข มีความสุข และเห็นทางเดินสว่างๆ ตอนนั้นเหมือนมีสติดีมากครับว่าโดนรถชน รู้ตัว และรู้สึกว่าเรากำลังจะตายนะ ไม่ตกใจ แปลกมาก เข้าใจว่าเป็นภาพก่อนหมดสติ ขณะโดนรถชนครับ แล้วก้ไม่รุ้สึกตัวอีก ตนฟื้นกลับมา พบว่าหมดสติไปกว่าสองชั่วโมง
เคยเป็นอยู่ครั้งหนึ่งค่ะ ไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นอะไร วันนั้นปวดหลังมาก กำลังนั่งทานข้าวอยู่ รู้สึกเย็นวาบแถวไหล่ แล้วก็พยายามหายใจเข้า แต่เหมือนตัวเบาๆ แล้วก็ตาเริ่มลาย เป็นจะเป็นลม หัวใจเต้นเร็ว และแรง คิดเลยว่า ถ้าไปแบบนั้น น่าจะสบาย ไม่น่าทรมาน ฉะนั้นบางคนที่หลับแล้วเสียชีวิต น่าจะเป็นการเสียชีวิตแบบสบายที่สุดแล้ว
สวัสดีค่า ประสบการณ์ใกล้ตายน่าจะเหมือนกับการเข้าฌาน4นะคะเป็นสภาวะที่เราควบคุมอะไรไม่ได้เลยค่ะ ก่อนมีประสบการณ์ใกล้ตาย นู๋นั่งสมาธิจนเข้าฌาน4ได้แล้วตัวรู้ไปเห็นสภาวะธรรมคือเป็นสภาวะว่างไม่มีร่างกายมีแต่ตัวรู้เหนือสุขเหนือทุกข์แล้วตัวรู้ไปเห็นความรู้สึกเกิดที่ด้านซ้ายแต่ยังไม่ปรุงว่าสุขทุกข์หรือเฉยแต่เป็นแค่ความรู้สึกตัวรู้เห็นความรู้สึกดับทันที ตัวรู้เห็นตัวอักษรลอยจากด้านซ้ายตัวรู้เห็นดับทันทีค่ะ พอออกจากสมาธิแล้วสิ้นสงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้าเลยค่ะ ตั้งแต่นั้นมาพยายามนั่งสมาธิเดินจงกรมวันละ1ชม.แต่จะดูลมหายใจตลอดวันยกเว้นทำงานค่ะ เช้าวันหนึตื่นมาดื่มกาแฟได้ยินเสียงของตกใส่ตึกดังมากจากชั้นบนในขณะที่เราอยู่ชั้น1แล้วห้องก็สั่นสั่นสะเทือนน่ากลัวมาก นู๋ไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ร่างกายสั่นเทิ้มตกใจสุดขีดแล้วสภาวะจิตเค้าทิ้งร่างกายทันทีมาจับที่ลมหายใจแทนค่ะ พออยู่กับลมหายใจแล้วสงบทันทีแล้วเสียงก็หยุดดังหยุดสะเทือนลงค่ะ เชื่อเลยค่ะว่าจิตที่เคยทำกรรมอะไรมาจะไปตามกรรมที่ทำทันทีโดยที่เราควบคุมอะไรไม่ได้เป็นสภาวะout of control เป็นสภาวะเดิมแท้ของธรรมชาติค่ะ
ขอโทษนะไม่ได้จะว่านะ ระดับเข้าฌาน4นี่รู้ได้ยังครับว่าเราเข้าถึงฌาน4 แล้ว อันนี้ผมสงสัยจริงๆ แล้วถ้าถึงขั้นนั้นแล้วยังมีอาการตกใจอยู่อีกหรอครับ
อยู่ที่อนุสัย ความเคยชินของจิต บทสรุปของแต่ละคนจึงต่างกัน
อยากทราบว่าใช้กรรมฐานอะไรเวลานั่งสมาธิ ? นั่งสมาธิวันละ1 ชั่วโมง หรือ ครึ่งชั่วโมงค่ะ? ตอนที่ได้ฌาน4 นั่งสมาธิกี่ชั่วโมงคะ? ถ้าได้ ฌาณ4 ไม่ควรทำงานแล้วนะคะไม่งันฌานจะเสื่อมเป็นอโหสิกรรมไปเลยเสียดายมาก
ขอบคุณมากที่เล่าสู่กันฟัง ผมวนอยู่กับ 1/2เคยถึง 3แค่ครั้งเดียว น้ำตาไหลเลย ที่มาฝึกสมาธิเพราะว่าฝึกตายหลังจากที่เป็นโรคแพนิค ตอนมีอาการเหมือนคนใกล้ตาย
เรื่องชาณไม่สามารถถ่ายทอดเป็นคำพูดได้ เหมือนเราพยายามอธิบาย สีให้คนตาบอดเข้าใจ เสียเวลาเปล่า แต่ทุกคนสามารถทำให้เข้าถึงได้ ถ้าเกิดเป็นมนุษย์ครบอาการ 32 ไม่มีสติวิปลาส ทำเองรู้เองได้ เหมือนเราอยู่ภาคกลางจะไปเหนือ มัวแต่ถามไม่ก้าวเดินไม่มีวันถึง ธรรมต้องปฏิบัติแบบโง่ๆ จะเข้าใจ ไม่เหมือนการเรียนทางโลกวัตถุที่ต้องถามและอาศัยความจำ ทางจิตเป็นนามธรรม อาศัยการตัดสิ่งรบกวนจิต ทางพระ เรียกนิวรณ์ธรรม 5 เดินจิตเข้าสู่สภาวะเดิม ถึงชาณ4 ทุกอย่างหายไปเหลือแต่ความรู้แต่อธิบายไม่ได้ว่ารู้อะไร
ผมเคย3ครั้งน่ะคับภาพตัดครั้งแรกนั่งยุและตัดและเรามีอาการชักแต่เราไม่รุ้ตัวโผ่อีกทียุในรถถามพี่ไปไหนบอกผมว่าไป ร.พ.ผมชักๆแต่ผมไม่ยอมนอนขอกลับบ้าน และมาบอกพี่ที่พาไปหลังจากนั้นว่าความรุ้สึกมันสบายว่างเปล่ามมาก ครั้ง2ก้ตัดไปยุล้มหงายตึงเพิลพามาล้างหน้าสักพักผมกลับมาถามเพิลว่ามึงมายืนหลังผมทำไม
ตอนผมเป็นไข้หวัดใหญ่ ผมไม่รู้สึกตัว ๕ วัน แต่ในความรู้สึกผม ผมลอยอยู่ ด้านล่างเป็นทุ่งดอกไม้สวยงาม แต่ผมได้ยินแม่เรียก ผมสะดุ้งตื่นถามแม่เรียกทำไมหนูหลับแปร้บเดียวแม่บอกแปร้บเดวพ่อมึง สลบไป ๕วัน ในความรู้สึกกำลังลอยไปแค่ไม่เกินนาที
55555
ที่บ้านเล่าว่า เคยตายตอนเด็กค่ะ 3 ขวบเอง จำไรไม่ได้
ประสบการณ์พี่ชายเป็นหัวหน้าช่างเครื่องเรือน้ำมันลำใหญ่กลางทะเล (ขอเล่าให้นึกภาพตามนะคะ) พี่บอกว่าจะมีปัญหาน้ำเข้าเรือท่วมห้องเครื่องเสมอ และต้องดำน้ำลงไปปิดวาวในห้องเครื่องที่เต็มไปด้วยน้ำที่มีคราบฟิล์มน้ำมันลอยเต็มไปหมด มีความเสี่ยงสูงและต้องจ้างด้วยราคาที่สูงมากเช่นกันเพื่อทำภาระกิจเสี่ยงๆนี้ จนวันนึงพายุแรงมากน้ำท่วมเกือบมิดห้องเครื่องใต้เรือและไม่มีใครรับอาสาลง พี่ชายจึงต้องลงไปเอง ปกติพี่แข็งแรงตัวสูงใหญ่ และกลั้นหายใจได้นาน2-3นาทีแต่ภาระกิจนี้ ต้องว่ายดำลงไปในห้องที่เราเคยเดินทุกวัน ดูง่าย แต่ครั้งนี้น้ำท่วมเกือบมิดห้องเท่ากับพี่ใช่เพดานห้องนำทาง มีท่อต่างๆมากมาย มองขึ้นไปคราบน้ำมันทำให้แสงสว่างลดลง พี่เล่าว่ามันง่ายมากนะเพราะแทบไม่ต้องว่ายใช่เกาะๆดึงๆท่อไปแต่แผนที่ห้องเครื่องต้องจำใหม่หมดเพราะไม่เหมือนตอนเดินเมื่อพี่ดำจนคิดว่าใกล้ถึงวาวก็คิดว่าน่าจะเกือบๆ1นาที แต่ไม่ง่ายเพราะฟิล์มเกาะแว่นว่ายน้ำมันลื่นๆแต่ก็พอมองเห็น พี่ปิดวาวสำเร็จจากนั้นพี่หันมาเพื่อดีดตัวขึ้นไปดึงท่อกลับเหมือนเดิม แต่!!เมื่อหันมาหน้าไปกระแทกกับอุปกรณ์ในห้องเครื่อง พี่บอกเจ็บดั้งมากๆแต่นั้นทำให้แว่นตาหลุดจากตาเช่นกัน พี่ได้รีบคว้าแว่นตาแต่ไม่ทันน้ำเข้าแว่นและน้ำก็เข้าตาพี่บอกมันเคทองและแสบมาก จนการมองเห็นเหลือ10-20% สำคัญที่สุดทุกอย่างมี่เกิดขึ้นทำให้พี่ชายปล่อยมือจากท่อและหลงทิศทางพี่ตกใจมากใช่การคลำๆและไม่เห็นช่องว่างเพื่อขึ้นมาหายใจ พี่หลงทิศและหาทางขึ้นไม่ได้เค้ากลัวและตกใจมากๆ อากาศเริ่มจะหมดหัวใจเต้นเร็ว เหมือนหน้าจะมืดจะเป็นลมพี่รู้ทันทีว่าเขาไม่รอดแน่ๆ เขาจึงยุนิ่งๆจากนั้นพี่เล่าว่าภาพฉายคล้ายหนังฟิล์มสมัยก่อนก็เริ่มทุกอย่างเป็นภาพเคลื่อนไหวแต่รันเร็วมากเห็นภาพตัวเองตั้งแต่เล็กที่พ่อแม่กำลังเล่นยิ้ม ไล่มาจนโตเรื่องที่มีความสุข/ทุกข์ จนถึงปัจจุบันพี่ชายร้องไห้และสำนึกผิดในเรื่องที่เคยทำไม่ดีพี่กำลังจะขาดใจ ตัวเบาเขาปล่อยทุกอย่าง แต่ได้ยินเสียงเรียกชื่อ..ๆๆจากนั้นพี่ชายเงยหน้าขึ้นไปเห็นมือหลายๆมือกำลังตีน้ำ แขว่งๆมือลงมาในน้ำเขารวมสติเหมือนคนสะดุ้งทีบตัวขึ้นจากน้ำภาพตัดตื่นอีกที รู้สึกเจ็บหน้าอก มีคนกำลังปั้มหัวใจรู้สติไอ สำลักน้ำ เพื่อนเล่าว่าพี่ชายหายไปในน้ำประมาณ7 นาทีทุกคนเอามือตบน้ำเพื่อให้รู้ว่าขึ้นทางนี้ ซึ่งเป็ยวินาทีสุดท้ายที่พี่ถีบตัวก่อนหมดสติ หลังจากน้ำพี่ก็เป็นไข้จากปอดติดเชื้ออยู่กลางทะเล~5วันก่อนจะหายปกติขอบคุณที่อ่านจบค่ะ🙏🏻
คืนนึงรู้สึกไม่สบายเลยนอนหลับเเละฝันว่า(เป็นฝันที่ชัดเเละน่ากลัวมากๆ) ไปสถานที่เเห่งนึงเหมือนห้องโถงใหญ่ๆมันมืดทึบๆทึมๆมี ผช คนนึงบอกให้ลงไปรวมกลุ่มกับคนอื่นๆที่อยุ่ก่อนหน้านี้ เดินลงไปมีคนเยอะเเยะเเต่ด้วยบรรยากาศทึบๆทึมๆ(เหมือนอยุ่ในโรงหนัง)ไม่สามารถเห็นใบหน้าใครได้ เดินเเทรกไปเรื่อยฝ่ากลุ่มคนจนมายืนอยู่เเถวหน้าสุดเเละตรงเบื้องหน้าผมเห็น ผช 2 คน คนนึงยืนอยุ่บนเเท่นอยุ่ในชุดเสื้อขาวกางเกงขาวอีกคนยืนอยู่ข้างๆเเท่นด้านขวามือของชายชุดขาวในมือเหมือนถือสมุดหรืออะไรบางอย่าง เเละชายชุดขาวที่ยืนอยู่บนเเท่นได้พูดขึ้นมาว่า รู้ไหมที่พวกมึงมาอยู่กันที่นี่เพราะพวกมึงน่ะได้ตายกันหมดแล้ว หันหน้ามองไปทางซ้ายมือเห็นภาพปรากฏขึ้นมันเป็นภาพเคลื่อนไหวขนาดใหญ่(คล้ายๆเหมือนเราดูหนัง) เห็นพิธีเเห่ศพเเละเห็นแฟนใส่ชุดดำจูงมือลูกชายเกาะฝาโลงเดินกันไป ในจิตมันบอกว่านั่นละคือศพของเรา อารมย์ความรู้สึกคือตกใจกลัวมากๆรำพึงกับตนเองว่า เราตายแล้วหรือเนี่ย?? เเล้ว ผช.ชุดขาวคนเดิมก็พูดขึ้นมาอีกครั้งว่า เดี๋ยวจะมีดาวตกมาจากฟ้าใครคว้าดาวได้จะได้กลับ สิ้นเสียงชายคนนั้นก็มีดาวดวงเล็กๆ(ขนาดเเละเเสงสว่างคล้ายหิ่งห้อย)ร่วงประปลายลงมาจากฟ้า ผู้คนมากมายเเย่งชิงวิ่งกันคว้าดาวเหล่านั้นจนวุ่นวายไปหมด แต่ในความรู้สึกตอนนั้นเริ่มปลงละยอมรับชะตากรรมอะไรจะเกิดก็เกิดเลยไม่เเย่งไม่สนใจใดๆเเหงนหน้ามองฟ้ายืนนิ่งอยู่กับที่ ทันใดนั้นมันมีดาวดวงเล็กๆดวงนึงลอยลงมาตรงบนหัวเลยเอื้อมมือไปรับเเละกำเอาไว้ภาพสุดท้ายที่จดจำได้คือฝูงคนจำนวนมากรุมทึ้งจะเเย่งดาวในมือเเละก็ตื่น รู้สึกขึ้นมาอีกครั้งนี่ตกใจมากนั่งทบทวนสำรวจตนเองจนเเน่ใจว่ายังไม่ตายทั้งหมดนั้นมันเป็นเเค่ฝัน รู้สึกดีใจมากๆๆๆๆอารมย์ประมาณเหมือนได้เกิดใหม่ ได้ชีวิตใหม่ รอดตายไรประมาณนั้น ก็ขอให้เป็นเเค่ฝันเเค่ครั้งเดียวพออย่าได้ฝันอะไรเเบบนี้อีกเพราะสถานการณ์และบรรยากาศนั้นมันไม่น่าอภิรมย์เอาซะเลย
ดิฉันเองค่ะคุณหมอที่มีเรื่องราวของอุโมงค์สีขาวสว่างแต่ไม่แสบตา ตอนนั้นครบรอบวันเกิดอายุ 25ปีพอดี อดีตแฟนได้ชวนไปเที่ยวบางแสน เกิดเหตุการณ์ประหลาดคือนอนหลับไปเฉยๆ ตอนนั้นแฟนเห็นดิฉันขากระตุกตาเหลือก คือชักนั่นแหละค่ะ ไม่เคยมีโรคประจำตัวใดๆมาก่อนแต่ช่วงที่ชักนั้น อาการไม่น่าเกิดเกิน 1นาที ดิฉันล่องลอยถูกดูดไปในอุโมงค์ สีขาวสว่าง รอบๆเต็มไปด้วยหมอกเมฆ เย็นสบาย ไม่มีตัวตน แต่รู้ว่าคือตัวเอง สิ่งที่ชัดคือการรับรู้ได้ยินและการมองเห็น ได้ยินเสียงเสียดทานของความเร็วในการเคลื่อนที่ที่มันกระะพือใกล้ๆสักพักมีเสียงผู้ชายน่าเกรงขามพูดออกมาเสียงดังก้องกังวาน เหมือนไม่ใช่คนไทย เขาบอกว่าให้ตามเขาไปและให้ลืมคนที่เรารักทุกคนในโลกนี้ เรากำลังมาลอยอย่างรวดเร็วตามไป ตอนนั้นเย็นเบา สบายมีความสุขมาก พอได้ยินแบบนั้น หยุดเลยค่ะ ทุกอย่างหยุดความเคลื่อนไหว แล้วกลับมาอีกทีก็เข้ามาที่ร่าง ลืมตาเห็นอดีตแฟนตบหน้าเรียกชื่อ ตอนนั้นจำเขาไม่ค่อยได้แล้วค่ะ ต้องใช้เวลาสักพัก หลังจากนั้นก็พาไปหาหมอตรวจเช็คร่างกาย ไปถึง 3 โรงพยาบาลค่ะ คุณหมอทุกโรงพยาบาลบอกว่าร่างกายปกติดี ขอบคุณคุณหมอนะคะที่มาเล่าให้ฟัง นับว่าเป็นประโยชน์มากๆเลยค่ะและหลังจากเกิดเหตุการณ์ Near death experience เป็นต้นมา กรณีสัมผัสอะไรแปลกๆ มีเหตุการณ์แปลกๆที่ได้เจอจนถึงทุกวันนี้จนต้องตั้งเพจ Facebook เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ
เพจชื่ออะไรคะ
@@chawiwarnk4233 on on stories เรื่องเล่าของอรอรค่ะ
สนใจค่ะเพจชื่ออะไรคะ
@@สุภกัญญาวีแก้ววีแก้ว OnOn stories เรื่องเล่าของอรอรค่ะ มีเรื่องราวจากการนั่งสมาธิแล้วมีต่างดาวเข้ามาสื่อสาร ก่อนยำสู่เรื่องราวจิตวิญญาณต่างๆมากมายพร้อมหลักฐานประกอบค่ะ
บอกให้เข้าใจง่ายๆค่ะลมหายใจ3เฮือกสุดท้าย ของชีวิตจะมีภาพทั้งชีวิต มาฉายให้ดูแบบเร็วๆค่ะถ้าภาพนั้น มีแต่ภาพทำความดี ก็จะมีสุคติเป็นที่ไปถ้าภาพนั้น มีแต่ภาพทำความชั่ว ก็จะมีทุกข์คติเป็นที่ไปถ้าภาพนั้น ดีสลับชั่วปนเปไปเรื่อยๆ ก็จะถูกดูดไป รอพิจารณาคดีที่ยมโลกเป็นเวลา100วันของภพมนุษย์ค่ะวิชา สมาธิ คือ วิทยาศาสตร์ทางใจ อยากรู้อะไร ถ้าใจละเอียดพอกับสิ่งนั้นๆก็จะไปดูได้ค่ะ
อยากเล่าประสบการณ์นะคะคุณหมอ..เรื่องนี้ผ่านมานานมากแล้วค่ะยังจําได้อยู่ไม่เคยลืม..มีวันหนึ่งจะเข้านอนแล้วค่ะ..ปกติเป็นคนหลับง่ายหัวถึงหมอนแล้วจะนอนหลับค่ะ..แต่วันนั้นเหมือนมีพลังๆๆหนึ่งดึงวิญญาณออกจากร่างแล้วเห็นร่างตัวเองนอนอยู่ก็ตกใจรีบจับขาเตียงไว้แ..แล้วสักพักมีเสียงเหมือนม้าวิ่งมาหน้าบ้านแล้วหยุดสักพักแล้วเสียงม้าวิ่งนั้นก็วิ่งกลับไป..แล้ววิญญาณก็กลับเข้าร่าง..เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมากค่ะตกใจมากๆๆหัวใจเต้นเร็วมากค่ะ..นึกทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น..มันเกิดอะไรขึ้นกับเรา..มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงค่ะ..อยากแชร์ประสบการณ์..😊😊
เคยช็อคตอนเป็นไข้เลือดออกวูบไปตอนเข้าห้องน้ำ เหมือนจอภาพดับจริงๆค่ะ เหมือนปิดสวิตช์ไปเลย ไม่มีความรู้สึก ไม่มีความเจ็บปวด ไม่มีความกลัวอะไรทั้งนั้น เป็นความมืดและว่างเปล่า มารู้ตัวอีกทีเพราะเสียงป้าเรียกและลากออกมาจากห้องน้ำ ขาครูดไปกับห้องน้ำเลือดออกก็ไม่รู้สึกเจ็บ
ช่วงประมาณ18 เคยไข้ตัวร้อนอยู่คนเดียวไม่ได้กินยาก่อนนอนคือหลับยากมากแต่พอหลับไปแล้ว ไม่รู้ว่าฝันหรืออะไร เหมือนโดนอะไรทับทั่วร่าง พยายามหายใจ พยายามเรียกก็ไม่มีเสียงออกมา มันรู้สึกทรมานมากๆขณะนั้น ผ่านไปไม่นานก็ตื่นขึ้นมาแล้วหายใจเข้าเฮือกใหญ่ แถมได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงมากๆ เหมือนจะหลุดออกมา พยายามนั่งแล้วลุกขึ้นลงไปกินน้ำเปล่า แล้วนั่งทบทวนชีวิตตัวเอง
เหนือสะดือสองนิ้วมือ(กลาฃและชื้ครึ่งตัวแต่ละคน)...ทางที่ไปเกิดมาเกิด..ตาย ก็ออกจากตรงนี้คนที่..สมาธิ ......และใจบุญจึงจะหาพบ....ตอนจะตายจะมีความสุข...ฝึก..ใจวางตรงนี้หยุบหนอ พองหนอ..พุทโธเวลาตายส่วนให็คนมีบุญจะมีความสุข
อายุ14ตกมาจากชั้นสองของบ้านแน่นิ่งสนิท แต่ได้ยินเสียงพ่อแม่เรียกชื่อพร้อมตะโกนบอกเรียกเพื่อนมาช่วยเราได้ยินทุกอย่างฟังเงียบๆได้ยินกระทั่งแม่บอกให้พี่สาวไปหาดอกไม้ธูปเทียนมาไหว้เจ้าที่ทุกคนคิดว่าตายแล้วหลายคนร้องไห้เสียงสนั่นบ้านแต่เราไม่เจ็บปวดอะไรเลยเหมือนนอนฟังเหตุที่เกิดขึ้น นานร่วมชั่วโมงตามที่พ่อแม่บอกตอนรู้สึกตัวแล้วทุกคนคิดว่าเจ้าที่เจ้าทางช่วยให้รอดมาสมัยนั้นคนบ้านนอกจะมากราบไหว้เจ้าที่เป็นประจำ ผ่านมาสี่สิบสี่ปีแล้วยังพูดถึงกันตลอด นี่คือความจริงกับตัวเอง(ตอนตกหน้าควำ่ลงพื้นดินนิ่งสนิท พอฟื้นแล้วมือฝ่ามือระบบปวดทั้งตัวแตะไม่ได้เลยกระดูกซ้นรักษาเป็นเดือน)
คุณย่าเป็นอัลไซเมอร์มาสิบกว่าปี ก่อนจากไปหนึ่งวัน คุณย่าจำลูกหลานได้ทุกคนค่ะ
อาม่าเคยหัวใจหยุดเต้นแล้วปั๊มขึ้นมาได้ครับ เค้าบอกว่าเหมือนหลับไปแล้วตื่นส่วนตัวผมเคยโดนรถชนแบบภาพตัดไป รู้สึกตัวอีกทีเหมือนตัวเบามากแต่พอมองไปเห็นตัวเองนอนอยู่บนพื้นครับ
สามีเคยจอดับมา 3 ครั้งค่ะ ครั้งแรกไม่รู้สึกอะไรเลย หลับทั้งยืน ครั้งที่สอง ก็เดินๆ อยู่แล้ววูปดับกลางอากาศ ครั้งที่สาม ขณะนำส่งโรงพยาบาลรู้สึกว่าตามองไม่เห็นอะไรเลย ถามเราว่าทำมัยมืดจัง มองอะไรไม่เห็นเลย แต่ทั้ง 3 ครั้งก็กลับมาได้ ปัจจุบันก็ใช้ชีวิตอย่างคนปกติ และระมัดระวังตัวในการใช้ชีวิตมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด หรือเรียกว่ามีสติในทุกเรืองมากขึ้นค่ะ
ตามหลักก่อนตายจริงๆก็จะเห็นภาพเหตุการณ์สำคัญในชีวิตนะคะ มีการวิจัยออกมารองรับ สำหรับคนที่ไม่เห็นอาจจะเป็นเพราะยังดำเนินไปไม่ถึงขั้นใกล้ความตายหรือเปล่า ประมาณว่ายังใกล้ไม่มากพอ
ประสบการณ์จากตัวผมเอง ผมเคยตายแล้วฟื้นขึ้นมา จากคนรอบข้างเขาว่าผมหมดลมหายใจหลายนาที แต่ผมก็ฟื้นมาได้ ผมจะเล่าว่าก่อนตายรู้สึกยังไงเห็นอะไรในสมองเรา อาการก็คือ เราเหมือนถูกช็อต จากปลายเท้าและขึ้นมาเรื่อยจนถึงหัวใจเหมือนมีอะไรทิ่มแทงหัวใจเรา เจ็บมากๆ และก็ขึ้นไปถึงสมองเรา แต่ก่อนเราจะรู้สึกหมดสติ ครั้งสุดท้ายผมจะเห็นเส้นสมอง เป็นเส้นแสง และก็ดับลงพร้อมกับสติเราก็จบลงไม่รับรู้อะไรอีก เลย
อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมมืดๆรับรู้ใด้หมดว่าใครทำไร.กำลังช่วยชีวิตเรา.เรียกเรา.เรารู้หมด.เเต่ช่วงเวลา.นั่นเราจะต้อง.ขัดขืนใครที่กำลังดึงมือเราให้ออกจากห้องมืดๆสี่เหลี่ยม.ผมรู้เลยว่าก่อนที่เราจะขาดใจนั่น.จะมีคนทึ่เราไม่รู้จักมากระชากมือเราให้ไปกับเขา.ผมไม่ไป.ใช้กำลังเฮีอกสุดท้าย.กระชาก.กระชากมือให้หลุดจากเขา..มีจริงๆ.ผมรอดมาใด้.เพราะ.คงยังไม่ถึงตายครับ.
มีเพื่อนเล่าให้ฟังว่าสมัยตอนเขาเด็กๆ เขาตกน้ำแล้วก็มีคนเอาร่างเขาขึ้นมานอนบนฝั่ง แต่เขามีอีกร่างนึงไปยืนดูร่างของตัวเองที่นอนแป๊บนึงเขาก็ฟื้นมาเหมือนเดิมค่ะ ถ้าในคำสอนพุทธศาสนาคือเขายังไม่ถึงเวลาตายจึงไม่พบเทวทูตคือนายนิรยบาลมารับตัวไปสอบสวนค่ะ
เคยมีประสบการณ์ก่อนตายในห้อง ICUคล้ายที่คุณหมอเล่าตอนอยู่ในช่วงคลื่น Theta เป็นความรู้สึกเบา สบาย ไม่ทรมาน มีความสุขในสภาวะนั้น มองเห็นพื้นที่กว้างๆ คล้ายๆหาดทรายเม็ดสีขาวละเอียดๆ เหมือนฝันไป มีความรู้สึกว่าชอบที่แห่งนั้น แต่จิตส่วนนึงเกิดคิดว่าเรายังทำภาระกิจไม่เสร็จ แล้วได้ยินเสียงคนเรียกชื่อ ตื่นขึ้นมามีหมอพยาบาลรอบเตียง ปั๊มหัวใจขึ้นมา แม่เล่าให้ฟังหลังจากฟื้นว่าเราชักเกร็ง เล็บเขียว จำความรู้สึกก่อนตายตอนใส่ท่อได้ว่าเราหายใจไม่ได้ หายใจเข้าไม่มีอากาศ แต่พอเข้าสู่สภาะคลื่น theta กลับรู้สึกสบายไม่ทรมาน
ใช่เลย 555 แบบเดียวกันเลย นี่คือ ภาวะ NDE ชัดเจนครับ
@@DoctorNearU ส่วนตัวตอนนี้ไม่รู้สึกกลัวความตาย ขอบคุณคุณหมอมากที่เล่าประสบการณ์เพิ่งรู้ว่าเข้าสู่สภาะว่าคลื่น Theta เป็นยังไงค่ะ ฟังตอนขับรถ ตกใจเลยว่าคล้ายกันมากๆๆกับที่เล่า ผ่านมา 18 ปี ยังจำความรู้สึกนั้นได้ งงเหมือนกันว่าทำไมสมองยังจำได้ 😄
คุณแม่ฟอกไตแล้วหัวใจหยุดเต้นไป 5 นาที แต่พยาบาลช่วยชีวิตขึ้นมาได้ หลังจากคุณหายดีแล้วเล่าให้ฟังว่า ตอนน๊อตไปเปิดหน้าต่างเห็นแสงสีขาวแล้วก้าวออกจากประตูไป แต่เจอคนแปลกหน้าไม่รู้จักใคร เลยเดินกลับ จากนั้นคุณแม่สบายดี ตอนนี้ท่านไปสวรรค์แล้วคะ
ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์ ให้ฟังนะครับ ❤️😊🙏
มีประสบการณ์วิญญาณหลุดออกจากร่างทั้งตัวเหมือนตายแต่ไม่ได้ตายค่ะ ทำสมาธิแล้ววิญญาณลุกออกมายืนดูร่างของตัวเองอย่างเต็มตัวขณะอยู่ในช่วงของวิญญาณปกติแค่คิดว่าเราตายรึเปล่า แล้วเราจะไปไหนต่อถ้าตาย เห็นคนข้างๆทำอะไรทุกอย่างแล้วพยายามตั้งสติว่านี่คือเรื่องจริง ช่ไหม มันน่าเหลือเชื่อมาก แล้วมันดูดเข้าไปเหมือนเดิม ลืมตามาอยู่ในร่างเหมือนเดิม
นั้งสมาธินานไหมคับ
@@KochokSingprayoon ทำกสินไฟค่ะตอนนั้นบวชชี ไม่นานค่ะจ้องดวงไฟจำภาพหลับตากำหนดจิตนิ่ง พอจิตเป็นสมาธิสักพักเดียวก็หลุดออกมาค่ะ (ปล. ฝึกมาสักพักแล้วค่ะไม่ใช่เพิ่งมาทำครั้งแรกนะคะ)
เคยหัวใจหยุดเต้นไป4นาทีในห้องคนไข้ฉุกเฉินเพราะหมอให้ยามากเกินไป ลูกสาวบอกว่ากราฟเป็นเส้นตรงหมอตกใจมากเราได้ยินทุกอย่างลูกรีบวิ่งไปเรียกหมอเฉพาะทางหัวใจมา(เป็นเพื่อนกัน)รีบแก้ไขฉีดยาเข้าทางน้ำเกลือแล้วเราฟื้นขึ้นมา ตอนเราหยุดหายใจเราได้ยินทุกอย่างแต่อย่างอื่นไม่รู้เรื่องนะ หมอที่เป็นเพื่อนบอกว่าเหลือแค่1นาทีเราลาโลกไปแน่นอน
ชอบเวลาหมอเกมเล่าไปหัวเราะไป คุณหมอหัวเราะอร่อยมาก ทุกอีพีเลย เสียงหัวเราะของคุณหมอสำหรับเราแล้วเป็น voice therapy จริงๆ ฟังแล้วเอนจอย สบายใจ
5555 ขอบคุณมากครับ❤️❤️❤️
รู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ 😂😂😂
หัวเราะอร่อยมานี่ เป็นสำนวนคนภาคใต้นะ
😂😂😂เห็นด้วยค่ะ หัวเราะได้แซ่บมาก
จริงค่ะ หัวเราะม่วนมาก
เคยสงสัยเรื่องนี้มานานค่ะ เพราะตอนนั้นต้องผ่าตัด วางยาสลบ ความรู้สึกจะเหมือนเราลอยไปตามอุโมงค์สีสดใส เร็วมาก แล้วจะเห็นหน้าคนที่รักเรา สุดท้ายเห็นพระพุทธรูป แล้วเรารู้สึกเบาสบายมากแบบไม่เคยรู้สึกมาก่อน เหมือนเราไม่มีตัวตน หมดความยึดติดทุกอย่าง แม้แต่ตัวตน เป็นความรู้สึกที่มีความสุขที่สุด แบบทางโลกหาไม่ได้ จนตอนนี้อยากเจอแบบนั้นตลอดไป
ใช่ครับ ชัดเจน ..สว่าง สบาย สงบ แบบไม่มีในโลกนี้
จากที่ฟังคลิปนี้ของคุณหมอ มันก็ส่วนที่คล้ายกับประสบการณ์ส่วนตัวของผม แต่อันนี้เกิดที่บ้าน ในห้องนอนหัวค่ำคืนหนึ่ง วันนั้นผมมีอาการไข้ขึ้นสูง รู้สึกว่ารอบตัวมันร้อนไปหมด นอนร้อนอึดอัดอยู่บนเตียงอย่างนั้นอยู่นาน แล้วมันก็มีความนึกคิดว่า 'ไม่เอาแล้ว' พอคิดอย่างนี้ไป แล้วก็รู้สึกว่า 'ความเป็นตัวเรา' มันแยกออกมาจากตัวที่เป็นร่างกายที่มันนอนอยู่บนเตียง ความรู้สึกว่าร้อนหรือกระสับกระส่ายมันไม่หลุดตามออกมาด้วยไอ้ความรู้สึกว่าเป็นตัวเราตอนนั้นก็เลยลองมองมือไม้ตัวเอง มันก็เห็นเป็นรูปร่างมือขาวๆโปร่งๆแล้วมันก็รู้สึกว่าเห็นคุณย่าผมที่เสียไปแล้ว มาอยู่ในสภาพที่สะอาดสะอ้านมีความสุข ผมก็ดีใจมาก อีกซักพักก็รู้สึกว่าเห็นพระพุทธรูป (ในความรู้สึกที่เห็นคือ พระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐม ที่วัดท่าซุง อุทัยธานี) ก็รู้สึกว่าเรากราบไหว้ท่าน รู้สึกว่าท่านงามมาก ก็รู้สึกคิดบอกท่านไปว่า 'ผมขอตามไปอยู่กับท่านด้วยครับ ' เพราะพอทำความรู้สึกเหลียวไปมองร่างกายที่อยู่บนเตียง มันไม่อยากได้เลย มันไม่สวยเลยเมื่อเทียบกับร่างที่รู้สึกว่าเป็นตัวเราตอนนั้นกราบบอกพระพุทธรูปท่านแล้ว ก็รู้สึกว่าท่านบอกกลับมาว่า 'ยังไม่ถึงเวลา' พอท่านบอกมาอย่างนั้น ความรู้สึกว่าเป็นตัวเรา มันไหลกลับไปรวมกับไอ้ร่างกายที่นอนอยู่บนเตียง และผมก็พื้นคืนลุกขึ้นมา มันก็น่าแปลกว่า ตอนนั้นไข้มันลดลงไปจนรู้สึกสบายเป็นปกติ ปกติขนาดที่ว่าผมลุกขึ้นไปอาบน้ำได้ ไปนั่งสวดมนต์แล้วไม่มีอาการอ่อนเพลียหรือเบลอ มันรู้เนื้อรู้ตัวมีสติอ่านบทสวดมนต์แทบไม่ผิดไม่หลงเลยหลังจากนั้นผมกลับมานอน พอตีสองไข้ก็กลับมาขึ้นสูงอีก แต่ความรู้สึกว่าแยกออกจากร่างไปเห็นคุณย่า ไปเห็นพระ ไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว มันก็นอนร้อนอยู่อย่างนั้นจนเกือบเช้า จนตอนสายก็ต้องไปหาหมอฉีดยาเพราะไม่ไหวแล้วผ่านเหตุการณ์นั้นไปทุกวันนี้ผมยังจำความรู้สึกว่าไปพบไปเห็นแบบนั้นได้ แต่ก็ยังไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนั้นอีกเลยครับ (ลองพยายามมโนเอา ยังไม่ได้เลย)
ขอบคุณที่ มาเล่าประสบการณ์สู่กันฟังครับ 🙏❤️😊
@@DoctorNearU ขอบคุณคุณหมอเช่นกันครับ🙏🙂
ลองใช้DMTจากเห็ดเมา,เห็ดขี้ควายดูครับ
พี่หมอมาถูกทางจริงๆครับ ขอให้เจริญทั้งทางโลกและทางธรรม
ขอบพระคุณมากครับ🙏❤️😊
ใช่ครับดีกว่าไปทางอื่นตามรอยธรรม(ขนาดหมอยังเชื่อ
@@นฤชิตปิติเดชาธรรม ปกติหมอมองเรื่องแบบนี้ไร้สาระซึ้งความเป็นจริงแล้วโลกหลังความตาย กรรม มีจริงยิ่งทำงานในโรงบาลเจอคน เจ็บตาย ยิ่งทำให้เห็นสัจธรรมในชีวิตได้เร็ว
ชอบฟังค่ะ🙏🙏🙏
ผมเคยเจอมากับตัวเองทั้ง2เครสครับคุนหมอ😮1.จมน้ำตอนอายุ14ปี แต่ไม่ตาย เพราะมีสิ่งศักสิทธิ์ช่วย ตอนนั้นเกือบขิดเกือบจอภาพจะดับครับ ได้เห็นภาพตัวเองวนย้อนกลับตั้งแต่บัจจุบัน ย้อนไปเรื่อยๆลดลงทีล่ะปีตั้งแต่อายุ14จนถึงไวกำลังจะเกิดเป็นทารกน้อยๆและก็ได้เห็นพ่อแม่ปู่ย่าตายายทุกคนที่ยังมีชีวิตและเสียชีวิตลอยเต็มหัวไปหมดและก็รุ้สึกว่าตัวเราเหมือนตัวละครคนหนึ่งที่กำลังทิ้งบทตัวละครนี้ไป2.รถชน ขาหัก ตอนอายุ18ปี ตัวนี้เป็นจอภาพดับไปเลยครับ ไปตื่นที่โรงพยาบาล😊😊😊
ตอนที่รถชน ตอนไท่รุ้สึกตัว มีการฝันไหมครับ หรือจอดำเฉย นานไหมกว่าจะฟื้น
@@สายลับโซเวียต มันจอมืดแวบเดียว ความรุ้สึกเหมือน1วินาที แต่เวลาปกติประมาน2-3ชม.
ตอนอายุ 10 ขวบ ตกรถมอไซด์หัวไปฟาดกับฟุตบาทแต่ไม่มีบาดแผลภายนอกปรากฏว่าง่วงนอนมึนๆๆต้องการนอนจนแม่เห็นอาการไม่ดีจึงไปโรงพยาบาลเอกเรย์ปรากฏว่ากะโหลกร้าวเลือดคั่งในสมองจำได้ว่าขณะนั่งรอผลมีอะไรเหนียวๆๆเย็นๆมาที่คอ เลยเอามือปาดเช็ดปรากฏว่าเป็นเลือดที่ไหลมาจากทางหู เลยยื่นให้แม่ดูแม่ก็ร้องหาหมอ หลังจากนั้นจำอะไรไม่ได้หลับไป 7 วันจำได้ว่าตอนหลับได้ไปสถานที่ต่างๆแต่ละที่น่าตื่นตาสวยงามเป็นธรรมชาติสงบโล่ง ไปไม่ซ้ำที่เลยตอนนี้ภาพในฝันเลือนลางแล้วเพราะหลายปี
ผมเข้าใจเอาเองนะครับ ว่ามันคืออะไรที่คล้ายกับความฝัน แต่เป็นการบังคับฝันเพราะสมองขาดเลือด สมองต้องลดการทำงานเพื่อเอาตัวรอด เลยฝันเพื่อลดการทำงานของสมอง แต่สิ่งที่ฝันอาจจะแตกต่างกับฝันปกติ แล้วที่บางคนภาพตัด ก็อาจจะได้เห็นอะไรบางอย่าง แต่จำไม่ได้เพราะปกติคนเราก็จำฝันได้ไม่มากอยู่แล้ว คงมีหลายคนที่ภาพตัดไปเลย คือสมองเลือกที่จะไม่ทำอะไรเลย ยิ่งไกล้ตายสมองทำงานผิดปกติ ส่วนบางคนรู้สึกสบาย หรือเจ็บปวด ก็แล้วแต่ว่าสมองในตอนนั้น มีภาพแบบไหน ในฝันจมน้ำก็ทรมานได้ไม่ต่างกับความจริงเลยนะครับ เพราะสมองจดจำความเจ็บปวดช่วงนั้นได้ และฉายมันออกมาในตอนไกล้ตาย
ชอบมากค่ะที่คุณหมอธิบายเรื่องลึกลับโดยอิงแนวทางวิทยาศาสตร์ ไม่ว่าซีรี่ย์ชุดนี้จะมีกี่ตอนจะรอติดตามค่ะ❤
เรื่องนี้คือเรื่องจริงที่เกิดกับตัวผมเอง วันที่23/09/พ.ศ.2523ผมอายุตอนนั้นได้17-18ปียังวัยรุ่นอยู่เลยครับช่วงนั้น พอประมานสัก ณ.เวลา14:22นาที ผมเกิดอุบัติเหตุรถชนกันกับรถเก๋งพลิกคว้ำลงข้างทางส่วนผมรถมอเตอร์ไซค์ ถะไหลไปกับพื้นถนนตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งแรกที่ผมเห็นและเป็นไนตอนนั้น ถ้าพูดถึงอาการจะเป็นยังไงเวลาคนเราดับและเสียชีวิต อย่างแรกเลยที่ลมหายใจผมหมดไป ก็คือไม่เห็นเจ็บปวดอะไรเลยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และภาพทุกอย่างที่เห็นก็มืดไปหมดมืดแบบมืดอะครับเหมือนปิดไฟไว้อะมองอะไรไม่เห็นเลยเหมือนกับว่าตัวเรานี้ได้อยู่ไนห้องมุมมืดๆที่สุดเลยครับแสงไฟอะไรก็ไม่มีความรู้สึกตอนนั้นคือโล่งมากปรอดโปร่งเลยทีเดียวหายใจก็สบายไม่เหนื่อยไม่เจ็บไม่หนาวอะไรเลย อันนี้คือความจริงก่อนผมจะฟื้นขึ้นมาที่โรงพยาบาล พอผมนึกว่าผมคิดถึงบ้านแล้วจู่ๆบ้านที่คิดก็มาโผล่ตรงหน้าเลยครับแต่เห็นแต่บ้านนอกนั้นทุกอย่างมืดหมดมีแต่เเสงออกมาจากบ้าน ก้าวแรกเหยีบเข้าไปผมถึงกับตกใจอะไรกันนี้ วิญญาณคนตายเต็มบ้านนั้นไปหมด ไม่รู้ล้านมาจากไหนจู่ๆผมคิดแค่บ้านผมแล้วไอ้บ้านแปลกประหลาดนี้มาจากไหนแล้วคนไนบ้านเป็นผีวิญญาณจริงๆไหมสิ่งที่ผมเห็นมันคืออะไรทำไมทุกอย่างมืดสนิทแสงก็ไม่เห็นจะมีเหมือนว่าคนเราตายไปก็จะดับเหมือนหลอเำฟที่แตกแล้วดับไปเลย ผมคิดอย่างงี้น่ะครับ แต่ไม่เห็นจะมี นรก สวรรค์ อะไรเลยน่ะครับ ผมคิดว่าผมคงทำบาปชัวร์ไว้เยาะเลยไปไหนไม่ได้นอกจากจะนึกถึงบุญและมีคนทำบุญไห้ก็จะได้ไปไนที่ที่มีแต่ความสว่างไม่มืดมิดแบบตัวเองของผม แล้วผมก็ฟื้นขึ้นมาจนถึงปัจจุบันนี้ผมอายุได้64ปีผมทำงานผมต้องทำบุญไว้เยาะๆจะได้ไปไนที่สว่างถ้าไปที่มืดก็แสดงว่าคุณอยู่กับวิญญาณสัมภเวสีที่ไปไหนไม่ได้ไปเกิดไม่ได้มีบ้านหลังเดียวไนโลกนั้นะที่อาศัยอยู่ด้วยกันพูดผีปีศาสเร่ร่อนที่ยังไปเกิดไม่ได้ก็จะจมอยู่ไนความมืดดับนั้นไปต่อจนกว่าพี่น้องของตัวเองจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้จึงจะได้ออกจากที่มืดมายังที่สว่างเพื่อหาบ้านแบะที่ที่ตัวเองจะเกิดไหม่และเริ่มไช้ชีวิตไหม่ขึ้น
ไม่เห็นอะไรก่อนตายค่ะ แต่หลังตายวิญญาณก็ลอยออกไปเลยค่ะ มีผู้ชาย หญิง คู่นึง นุ่งชุดไทยโบราณโจงกระเบนเก่าๆแบบชุดชาวบ้านเขาบอกพาไปสวรรค์ แต่ทางไปเป็นป่ารกภูเขาหุบเหว แต่คนที่พาเราไปเดินบนดิน ส่วนเราเหาะสูง10เมตรเหนือพื้น เราตายไป1 ชม.หัวใจล้มเหลวค่ะ เมื่อ4ปีก่อน ตอนอายุ 37ปี พอดี แต่เราขอกลับมาสร้างวัดให้เสร็จก่อน เขาจึงปล่อยมา โดยมีผู้ชายแก่ชุดขาวแบบพราหมณ์ หนวดขาวถือไม้ท้าว เป็นคนตัดสินเรา บอกว่าเราต้องไปสวรรค์ชั้น 16 บอกว่าบุญเราเกิดจากเป็นคนชอบช่วยเหลือคนสร้างบุญโดยไม่หวังผลตอบแทน จึงบุญแต้มสูง🎉ะมองเห็นสวรรค์ไกลๆแบบจำลองภาพ มีชั้น 7,8,9 เขาบอกว่าให้เราเลือกก่อนว่าจะไปชั้นไหน ก่อนจะไปอยู่ชั้น16 เพราะเรายังไม่พร้อมไปชั้น16 เพราะสภาวะจิตเรายังไม่นิ่งห่วงเล่นสนุกอยู่ พร้อมข้ามไปชั้น16ตอนไหน เขาถึงจะให้ขึ้นไปชั้นนั้นค่ะ😅มีรายละเอียดเนื้อเรื่องอีกเยอะค่ะ ถ้าเล่าคงยาวแน่😂
นี่ขนาดบอกว่า ไม่เห็นอะไรนะครับ 😳
@@DoctorNearU 555 หมาถึงเห็นหลังตายค่ะ ก่อนตายมันวูบวาบไปเลยค่ะ😅
เคยดูสารคดีของฝรั่ง มีอยู่คนหนึ่งที่ตายแล้วฟื้น หลังฟื้นมาแล้วเล่นเปียโนได้ยังกับโปรทั้งที่ก่อนตายเล่นไม่เป็นเลย เห็นมีออกคอนเซิร์ทด้วยนะ เป็นเคสที่แปลกมาก
มีแปลกๆหลายเคสนะคะเคยดูสารคดีของฝรั่งเหมือนกัน
ถ้าไม่เอ่ยถึงเรื่องลี้ลับ นรก สวรรค์ มีเรา มีความรู้สึกเพราะ สมองทำงาน สมองไม่ทำงาน ก็เป็นผัก เป็นแค่วัตถุชิ้นหนึ่ง พุทธศาสนา สอนไว้ว่า ขันธ์5 (กาย ใจ) เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตนอะไร
แม่ผม สมัยอายุ 20 ต้นๆ แม่เล่าให้ฟังเคยแพ้ยาแก้อักเสพ แล้วหน้ามืด อ่อนแรง แม่ผมทำงานเทคนิคการแพทย์ ตอนนั้นมีเพื่อนอยู่เลย ให้เพื่อนพยุงพาไปให้หมอวินิจฉัย แม่บอก ขณะกำลังนอนอยู่เตียง แม่ผมก็หัวใจหยุดเต้น ขาดอากาศไปประมาณ 3-5 นาทีได้ แม่บอกว่าหลับไปเลย ไม่รู้สึกอะไร คิดอย่างเดียวอย่าตายคิดถึงพ่อแม่ แล้วก็หลับ แต่เพื่อนแม่ใช้เครื่องปั้มหัวใจ ก็เกือบจะไม่กลับมาแล้วเหมือนกัน เพราะปั้มหลายรอบ ในเวลา 3-5 นาที พอหัวใจกลับมาเต้น แม่ก็ยังไม่ได้ตื่นทันที มาตื่นอีกที 2 วันต่อมา พอตื่นแม่บอกว่า ตอนแรกงงๆ แต่พอเริ่มรู้ตัวเริ่มเพื่อนเริ่มเล่าช่วงเวลาที่แม่ไม่รู้สึกตัว แม่ก็ดีใจเหมือนคนบ้าเลย 😅 เพราะแม่คือความหวังของตา-ยาย เพราะเป็นคนเดียวที่เรียนจบ จากนั้นแม่ก็ทำบุญตลอด เปลี่ยนชื่อ แก้เคล็ด แล้วก็กลายเป็นคนมีเซ้นต์บางๆ
ดิฉันเข่ือว่า...คนที่เคยหมดสติไปแล้ว...ฟื้นขึ้นมาใหม่...มีสติได้ไม่เท่าก่น...ดิฉันคิดว่า...เกี่ยวกับ..บุญบาป ..ดิฉันเคยคัวหมุนล้มลง...ด้วยอาการ...ของ..ฮีสสโตรก...ป่วยเป็นโรค เดียวกับคุณ...พุ่มพวง...มีอาการทุกฯอย่าง...เหมือนกับที่คุณ...พุ่มพวงเป็น...ดิฉันอยู่คนเดียว ..ไม่มีใครดูแล...อีกอย่างคือ...ดิฉันปฎิบัติธรรมอยู่...สวดมนต์ทุกวัน...ดิฉันเป็นคนจน...และไม่ค่อย...สนใจตัวเอง...ดิฉันหายได้ด้วยตัวเอง...อย่างน่าอัศจรรย์...โดยไม่ได้รักษากับหมอเลย....ตอนป่วยนี่...ดิฉันหายใจ...แล่ละเฮือก...ได้อย่างยากลำบากมากฯ...แต่ที่ดิฉันเขื่อก็คือ...ดิฉันทำสมาธิ...อธิษฐาน.ใน..จิตวิณญาณว่า...ถ้าดิฉันลุกขึ้นมาได้...ดิฉันขอ..อุทิศ...จิตวิณญาณนี้ ..เพื่อบำรุงพระพุทธศาสนา...และเผยแผ่...พระธรรม...และดิฉัน..ก็ได้เป็น ..รัตนะ .5...เผยแผ่...พระธรรม...พุทธวจน...ในปัจจุบันนี้...และก็จะ...เผยแผ่ตลอดไปค่ะ
ผมไม่เชื่อเรื่อง บุญแต่เชื่อเรื่อง ทำความดี เอื้อเฟื้อบุญ เป็นสินค้าหลอกลวง คนที่เชื่อ จะตกเป็นเหยื่อ สูญทรัพย์สิน
...🙏🙏🙏...👍...
เพิ่งฟังครับ ผมเคยพบแบบหมอตอนนั่งสวด หายใจเข้าพุทธ หายใจออกโธ ร่วม 10 กว่าปีมาแล้ว ตอนนั้นมีอาการเครียดแล้วพบแพทย์ทำอย่างไรก็ไม่หาย สุดท้ายก็มานั่งนี่แหละครับ
ในช่วงที่ผมเคยบวช3เดือน นั่งสมาธิเกือบทุกวันวันลั 1-5 นาทีเป็นอย่างน้อย ผมก็เคยระรึกถึงเหตุการณ์ต่างๆตั้งแต่วัยเด็กเช่นกัน น่าแปลกตรงที่ว่า ณ เวลาปกติในปัจจุบันเรากลับลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปหมดนึกยังไงก็นึกไม่ออกแต่ทำไมถึงสามารถระรึกถึงได้ในขณะนั่งสมาธิ ทุกสิ่งทุกอย่าเป็นเสมือนภาพวีดีโอที่ถ่ายย้อนหลังเลยทีเดียว
หลังจากประสบอุบัติเหตุหลายครั้ง ฉันจึงเข้าใจว่าที่เราเห็นคนเสียชีวิตทันทีอย่างสยดสยอง พวกเขายังไม่ทันได้รู้สึกถึงความเจ็บปวด เมื่อเราประสบอุบัติเหตุ เกิดบาดแผล เราจะชาก่อนไม่มีความรู้สึกเจ็บปวด สักระยะก่อนจึงจะเริ่มเจ็บปวด ,คนใกล้เสียชีวิตจะหมดสติก่อนทุกคน (อันนี้ฉันคิดเองสังเกตุจากตอนพี่สาวฉันเสียชีวิต) ทุกวันนี้ฉันไม่กลัวความตายอีกเลยฉันพร้อมไปเสมอ
แฟนก็เคยเป็นแบบคุณหมอ เขาบอกเบาสบาย โมโหคนปลุกให้ตื่น บอกกำลังไปสวรรค์😂สาเหตุคล้ายๆกันเล่นกีฬาหนักลืมวัย
เคยผ่าตัดแล้วเลือดท่วมหัวใจ ช้อคไปเลยหมอรีบผ่าตัดใหม่เอาผ้าเข้าเบรนซับเลือดในช่องท้อง เราไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรเลย แต่ลูกมาบอกตอนหลังว่าเราสลบไป5ชม.หมอกู้ชีพไว้และผ่านานถึง5ชม. ฟื้นมายังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรคิดว่าหลับไปแปปเดียว เอาจริงความตายไม่ได้น่ากลัวอะไร4นาทีไม่หายใจก็หลับสบายยาวๆ😂😂
เห็นทุกสิ่งอย่างที่ผ่านมาในชีวิต...เจอสองครั้งครั้งแรกตอนเด็กตกน้ำว่ายน้ำไม่เป็น ครั้งที่สองสมัยเรียนวิทยาลัยเพื่อนผู้ชายตัวใหญ่แข็งแรงแกล้งเอาสายกระเป๋ารัดคอแรกๆทรมานดิ้นรนสักพักไม่รู้สึกอะไรสบายๆเห็นชีวิตในอดีตไหลผ่านเป็นแบบนี้ทั้งสองครั้ง ครั้งแรกรู้สึกตัวอีกทีบนที่นอนยายเล่าว่าข้างบ้านโดดลงไปช่วย(คลองอยู่ในรั้วบ้าน) ครั้งที่สองรู้ตัวอีกทีตอนลงไปกองกับพื้นเห็นตีนเพื่อนผู้หญิงกระดิกใส่แถมเขี่ยหน้าเรา หมดแรงลุกไม่ขึ้นจนมีเพื่อนบางคนสงสัยมาพยุงขึ้นนั่นแหละถึงตกใจกัน โกรธเพื่อนที่กระดิกตีนใส่หน้ามากกว่าคนที่รัดคออีก
นี่..เพื่อนเล่นแรงมาก นะครับ เกือบขิต ทีเดียว
@@DoctorNearU อีกนิดเดียวค่ะกว่าจะพูดได้ก็หลายนาทีน้ำมูกน้ำตาไหลคนทำก็ตกใจคะเนกำลังตัวเองพลาด เพื่อนเล่าว่าพอปล่อยมือฉันไหลลงไปกองกับพื้น เพื่อนที่กระดิกเท้าใส่หน้าคิดว่าแกล้งทำ...ผ่านมาสี่สิบกว่าปีแล้วค่ะ😊
@@jumhorawan7765 เราก็เคยเกือบจมน้ำตายเพราะเพื่อนคิดว่าเราว่ายน้ำได้ ปล่อยเราจม กินน้ำไปหลายอึก ในใจนึกถึงพ่อแม่ ว่าลูกคงตายโดยไม่ได้เห็นพ่อแม่อีกแล้ว พลันมีมือใครมาดึงขึ้นจากน้ำ นั่งร้องไห้เสียใจ กลายเป็นคนกลัวห้วงน้ำใหญ่ๆ ทะเล แม่น้ำ หลีกเลี่ยงการเดินทางทางน้ำ
เคยแต่ได้รับฟัง และเห็นจาก1. คนถูกรถชนและรอด เขาเล่าว่า ณ ตอนนั้นอยู่ภาพพ่อแม่ก็ขึ้นมาเหมือน picture สลับกันไปสลับกันมา2. กรณีเห็นพี่สาวกับแม่ จากไป โดยรอดูเขาอยู่กับเขาจนหมดลมหายใจ แม่ชราภาพ แม่จะรอลูกทุกคนมาครบ จะไม่มีเสียงพูดและมองลูกทุกคนและหลับไป ส่วนพี่สาวป่วยโรคมะเร็งไม้รับรู้อะไรแล้วแต่ก่อนหมดลมร่างเขาทั้งร่างจะสั่นทุกส่วนพร้อมกันทั่วร่าง. แต่ทั้งสองไม่ฟื้นเราจึงไม่รู้ว่าเขารู้สึกิย่างไร
ที่เห็นแสงแล้วเบาสบาย สภาวะเหมือนเข้าสมาธิครับ เหมือนเข้าชาญ จะเกิดแสงครับ
ประสบการณ์เคยที่ใกล้ตายตอนสองขวบ คือ ตักน้ำอาบจากถัง เขย่งขาตักน้ำ พื้นลื่น หัวก็เลยทิ่มลงไปในถังน้ำ จำได้ว่า เด็กสองขวบดิ้นขลุกขลักๆ อยู่ในถัง มันอึดอัดมาก จากอาการหายใจไม่ออก ทรมานมาก จนคิดขึ้นมาในใจว่า ไม่เอาแล้ว ไม่อยากทรมานแล้ว ปล่อยไปที หลังจากคิดแบบนั้นก็เลิกดิ้น แล้วมันก็ไม่รู้สึกทรมานเลย เบาๆๆๆๆ และจอดับแบบหมอว่า และไม่รู้อะไรต่อจากนั้นแล้ว แม่มาเล่าตอนโตแล้วว่า ตาหันมาเห็นพอดี เลยจับขาเราขึ้นมาจากถังน้ำ ตัวเรานั้นจำอะไรไม่ได้แล้วว่าใครทำอะไรช่วยเรายังไง และฟื้นมีชีวิตมาจนทุกวันนี้ได้ยังไง แต่เราชอบปฏิบัติธรรม และมีเซ้นท์แปลกๆ หลายอย่างที่เหนือธรรมชาติที่คนอื่นเขาไม่สัมผัสได้แบบเรา จึงทำให้เราไม่อยากเกิดอีกแล้ว
เคยค่ะ จอภาพดับมืด ทั้งอยู่ในห้องเปิดไฟส่วาง ก่อนดับ เหมือนรอบตัวไม่มีออกซิเจน ตัวจะเริ่มเย็น จากเท้าถึงหน้าอก ดับไปเลย รู้ตัวทั้งหมด เห็นภาพการผายปอด เลยพยามยกแขนขึ้นลง กลับมาเป็นปกติ รีบไปรพ. หมอว่ามีสติดี ถึงรอดมาได้
ผมอายุปัจจุบัน 61 แล้วมีโรคประจำตัวคือเป็นโรคเกาต์ อยากเล่าประสบการณ์อย่างนึงให้ฟัง จำได้ว่าตอนเป็นเด็กอายุไม่น่าจะเกิน2ปีครึ่ง คือเริ่มรู้เรื่องหลายๆอย่าง ตอนกลางคืน พ่อจะนำไปนอนอีกที่หนึ่งของมุมห้อง ตอนดึกๆ มักเห็นภาพปรากฏชัดมากเป็นหัวคนโผล่ออกมาจากขื่อบ้านใหญ่ประมาณกระด้ง มักมายักคิ้วหลิ่วตาหลอกล่อตอนกลางคืนเป็นปีๆ แต่ไม่ทุกวัน ผมกลัวมาก รีบคลานไปนอนกับพ่อและแม่ที่นอนอยู่ไม่ไกล พ่อก็อุ้มนำมานอนที่เก่าทุกครั้ง บางคืนไปเพื่อจะนอนกับถึง3 4 รอบ แต่พ่อก็นำมานอนที่เดิมทุกครั้งเช่นกัน ทุกวันนี้ยังรู้สึกหลอนๆอยู่เลย เวลาเดินผ่านต้นไม้ไม่กล้าแหงนหน้ามองกิ่งไม้ด้วยซ้ำ
ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังครับ 🙏
เคยเป็นเหมือนคุณหมอ ไม่ได้ออกกำลังกายมานานแล้วมาออกหนักๆ จำได้ว่าหลังเดินออกจากสนามฟุตบอลมานั่งพักข้างสนาม จู่ๆเพื่อนที่นั่งข้างๆหันมามองแล้วตกใจ ก่อนพากันมามุง(ภายหลังเขาบอกว่าเราหน้าซีดแบบน่ากลัวมาก แล้วค่อยๆนั่งพิงกำแพงเหมือนเป็นลมไป) ..หลังจากสว่าง จ้า วาป เราจะค่อยๆไม่รู้สึกถึงร่างกาย จำได้แต่ว่าพอผ่านจากอาการที่ไม่รู้สึกถึงร่างกายแล้ว ตอนนั้นเหลือแต่สติความคิดของตัวเรา ...เคยฝึกสมาธิมาพอควรจึงไม่ตกใจกับอาการ"ที่เหลือแต่ความคิดของตัวเรา"นี้ เพราะมันคล้ายๆกับอาการสมาธิระดับอุปจาระแก่ๆ เลยพยายามประคองสติให้ทรงตัวอยู่สงบๆไว้อย่างที่เคยทำมา (พยายามให้สติสงบอยู่กับจิต ไม่ฟุ้งซ่าน เพราะถ้าฟุ้งซ่านมักจะมีอุปทานต่างๆนาๆ เป็น นิมิตต่างๆให้สติเราตามเรื่องราวอุปทานพวกนั้นไป) ....อาจเพราะช่วงนั้นว่างเว้นจากการฝึกสมาธิหรือเปล่าไม่แน่ใจ สติที่พยายามประคองให้อยู่นิ่งๆนั้นนิ่งอยู่ไม่นานกลับฟุ่งซ่านขึ้นมา จู่ๆภาพแม่ที่อยู่ที่บ้านก็โผล่ขึ้นมา พร้อมกับความรู้สึกเสียใจประทุขึ้นมาในฉับพลัน จนประคองสติอยู่กับความสงบนิ่งๆไม่ได้ อาการจิตตอนนั้น คล้ายๆกับตอนจิตจะเปลี่ยนผ่านจากสมาธิระดับอุปจาระ ไปอัปปนา (แต่คงไม่น่าจะไปอัปปนา น่าจะไปปฏิสนธิในภพใหม่มากกว่า - _- " ) หลังจากนั้นเพราะประคองสติไม่ได้เลยจำไม่ได้ว่าอะไรเกิดขึ้น .....พอรอดฟื้นขึ้นมาแล้วมานึกย้อนหลัง ถ้าหัวใจวายตายไปตอนนั้น สงสัยจะไปเกิดเป็นหมา แมว นกหนูที่บ้านเกิดใกล้ๆแม่เป็นแน่ เพราะจิตสุดท้ายไปทางนั้น 555+ ทั้งที่พยายามทรงตัวอยู่กับสมาธิแท้ๆ แต่ปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้ฟุ้งออกมาซะงั้น (แอบคิดว่าช่วง จุติจิต ไปสู่ปฏิสนธิจิตในภพใหม่ที่เป็นสุขตินี่ไม่ง่ายเลยจริงๆ)
Wow เป็นประสบการณ์ + การอธิบาย อาการดังกล่าวได้อย่างดีเยี่ยมเลยครับ 😊🙏❤️
อธิบายออกมาได้อย่างดีเยี่ยม ผมเข้าใจคำพูดของคุณเลยคับ จิตสุดท้ายนึกและเพ่งไปที่ไหนมีโอกาสมากที่จิตเราจะไปยังที่แห่งนั้น
ตอนคลอดลูกคนที่2 คลอดแบบธรรมชาติ ลูกออกมาเร็วมาก พอลูกออกมาปุ๊บ ก็ไม่รู้ทำไมอยู่ๆรู้สึกง่วงมากลืมตาไม่ขึ้น ไม่เหมือนตอนคลอดลูกคนแรกลืมตารู้สึกเป็นปกติทุกอย่าง แต่คนที่2นี่พอลูกออกมาปุ๊บลืมตาไม่ขึ้นก็ไม่ได้หลับปุ๋ยไป ยังมีสติอยู่ยังได้ยินเสียงหมดกับพยาบาลคุยกัน แล้วอยู่ๆก็เหมือนอยู่ตัวเราหมุนๆก็รู้สึกไปอยู่ในสถานที่นึงรอบตัวเป็นดอกไม้สวยมากเต็มไปหมด แบบรอบๆมีแต่ดอกไม้แน่นๆ แต่ตัวสติยังรู้สึกตัวอยู่ยังพูดกับตัวเองเลยว่า ที่นี่สวยงามอยากจะดูอยากจะชม แต่รู้สึกได้ว่าไม่ใช่สถานที่ปกติก็รู้สึกกลัวอยู่ว่าจะกลับไปไม่ได้ก็ท่องพุธโทๆเพราะใจห่วงลูกอยู่ คลอดออกมายังไม่เห็นหน้าลูกเลย แล้วสักพักภาพนั่นก็หายไป แต่ตาก็ยังลืมไม่ขึ้น แต่ก็ยังได้ยินเสียงคุณหมอพยาบาลคุยกันอยู่และนวดท้องเอานำ้คลำออกอยู่ แปลกที่ว่าทั้งที่รู้สึกตัวได้ยินทุกอย่าง แต่ลืมตาไม่ขึ้น ไม่รู้ว่านี่คืออาการและเหตุการณ์นี้คืออะไรคะ?
ทุกคนมี เมมโมรี่ บันทึกไว้ ถ้าทำได้พยายาม ใส่ความดี บันทึกไว้เยอะๆ ถ้าตาย ไป สิ่งที่เราบันทึกไว้ ก็เป็นของเราเอง ครับ
เคยมีประสบการณ์เกือบตาย ปี 65 จำได้แม่นเลย หลังผ่าตัดเต้านมข้างขวา วันออกจากโรงพยาบาลคือวันที่ข่าวรายงานว่าพบร่างแตงโมแล้ว หลังฟื้นฟูร่างกายมาจนถึงเดือนเมษายนเป็นช่วงปิดภาคเรียนเลยไปปฏิบัติธรรมที่วัดพิชโสภาราม มีกำหนด 15 วัน คืนหนึ่งหลังจากหลับไปนานเท่าไรไม่ทราบ รู้สึกได้ถึงตัวตัวตนที่ใสสว่างด้วยชุดขาวบริสุทธิ์ในมือถือเทียนเปลวเทียนส่องสว่างกระจ่างชัด และผู้คนที่รายล้อมตัวเรามากกว่า 10 คน (รายล้อมเป็นวงกลมเราอยู่ตรงกลาง) ทุกคนมีลักษณะเช่นเดียวกับตัวเรา มีจุดหมายปลายทางเดียวกันคือ ความสว่างไสว อิ่มเอิบใจ ขณะที่ตัวลอยได้ประมาณ 1เมตร รับรู้ได้ว่าใครบางคนไม่อยากให้เราไป พอรู้สึกตัวตื่น อ้าวเกือบไปไม่กลับหลับไม่ตื่น ในใจก็เสียดายไม่น่าเลยกำลังจะสบายเชียว ทุกวันนี้ยังสงสัยอยู่เป็นความฝัน หรือมันเกิดขึ้นจริงมันเหมือนจริงมากๆ และคืนต่อมาอีก 3-4 วันทุกครั้งที่ล้มตัวลงนอน จะรู้สึกได้ถึงโลกหมุน ตัวเบาหวิวๆ จนไม่กล้าให้ตัวเองหลับ คิดว่าถ้าอีกสองสามวันอาการยังไม่หายจะเข้าพบแพทย์ แต่การปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิก็ช่วยได้มาก อาการโลกหมุนเวลาหัวถึงหมอนก็หายไป เลยไม่ได้เข้าเช็คร่างกาย อาการแบบนี้บ่งบอกว่าเป็นสัญญาณของโรคอะไรคะ หรือเป็นประสบการณ์ของคนเฉียดตาย ดูคลิปคุณหมอแล้วก็พอหายสงสัยบ้าง ทุกวันก่อนนอนก็จะเตรียมร่างกายเตรียมพร้อมสำหรับการตาย แต่ปรากฏว่ากลับเป็นผลดีและได้ตื่นทุกๆเช้า 555555...ขอให้คุณหมออายุมั่นขวัญยืนนะคะ คลิปของหมอมีประโยชน์มากตาม EP ต่อไปค่ะ❤❤❤
ขอบพระคุณมากครับที่มาเล่าประสบการณ์สู่การฟังเป็นประสบการณ์ที่มีประโยชน์มาก...( เชื่อว่า หลายคนที่มีความรู้สึก สุข สงบ แบบไม่เคยมีมากก่อนและไปตามทางนั้น 555 ) เรียกว่าไปดี
ทางการแพทย์ต้องหัวใจหยุดเต้นและสมองหยุดทำงาน แต่ทางธรรมะ การตายคือเมื่อจิตดับ กรณี near dead ทางการแพทย์ คือหัวใจหยุดเต้นแต่ จิตเขายังไม่ดับ แต่วิทยาศาสตร์วัดหาไม่ได้ เพราะจิตไม่ได้อยู่ที่กล้ามเนื้อหัวใจ ที่เครื่องมือฟังได้ แต่ จิตอยู่ในเลือดครึ่งอุ้งมือนึงในหัวใจ ผ่าก็หาไม่เจอ แต่ต้องเจริญวิปัสสนาจนได้ยิน หทัยวัตถุที่เป็นที่อาศัยของจิต ที่สำคัญ คนบางคนเมื่อถึงเวลาตาย บางคนจะจำกรรมดีหรือชั่วที่ทำได้ เพราะจิตทำงานเร็วมาก ถ้าเห็นกรรมชั่วที่เคยทำไปนรก ถ้าเห็นกรรมดี ก็ได้ไปเสวยบุญที่ทำไว้ ถ้าบางคนไม่นึกถึงอะไร ก็ไปตามครุกรรม หรือ อาจิณกรรม ก็แล้วแต่ แต่การตายแล้วเห็นอะไร เป็นไปตามกรรมที่ทำมาค่ะ ถ้าจิตไม่ดับ สมองก็ยังทำงานค่ะ ถ้าจิตดับ คือตาย สมองก็ไม่ทำงานค่ะ ถ้าอยากนึกถึงแต่กรรมดี ก็ต้องหมั่นปฎิบัติธรรมที่เป็นสัมมามรรค ถ้าทำมิจฉามรรคก็ไปสู่อบายค่ะดังนั้นก่อนปฎิบัติธรรมต้องศึกษาวิธีที่ถูกต้องก่อนจึงลงมือปฏิบัติ นี่เป็นธรรมมะของพระพุทธเจ้า ที่เป็นความจริง ไม่ได้ศึกษาย่อมไม่รู้ ต้องขอโทษคุณหมอด้วย ที่เขียนความเห็นต่างทางความรู้นะคะ แต่เขียนด้วยความปรารถนาดีค่ะ
ไม่เป็นรัยครับ เห็นด้วยทุกประการ..จึงมีตอน 2 ที่จะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ต่อครับ😊❤️🙏
@@DoctorNearU รอฟังตอนต่อไปอยู่นะคะชอบที่คุณหมอบรรยายน่าสนใจค่ะ ต้องขอโทษอีกครั้งที่ไม่ได้รอฟังจนจบแล้วเขียนเม้นนะคะ ขอโทษค่ะ
ไม่เห็นอะไร แต่รู้สึกว่าอยากนอนมากเหมือนกับเราเหนื่อยมากแล้วอยากนอนมากแต่ใจอีกใจบอกว่าอย่าหลับนะ แต่สุดท้ายก็หลับความรู้สึกฟินมาก จากนั้นรู้สึกตัวอีกทีอยู่โรงบาล ความรู้สึกมันเหมือนว่าเราหลับไปแปบเดียวเองแต่เวลาจริงสองวันกว่าๆ
โหงวเฮ้งคุณหมอ ในส่วนของคิ้วและตาเป็นผู้มีบุญญาธิการมาก
กราบขอบพระคุณมากครับ อุตส่าห์ดู โหงวเฮ้งให้หมอ 🙏🙏🙏
เราเคยจอภาพดับไปซึ่งขณะนั้นป่วย แล้วฟื้นขึ้นมาได้.. ซึ่งพ่ออกว่าเราเป็นลมขณะลุกขึ้นจากเตียงจะไปห้องน้ำ แต่ไม่ล้มเพราะพ่อรับไว้ได้ตอนนั้นเราอายุ10ปี ต่อมามีอาการจอดับอีกครั้งหลังคลอดลูกแล้วลงจากเตียงจะไปห้องน้ำ โชคดีพยาบาลรับไว้ได้ไม่ล้ม จึงรู้ว่าจอดับเป็นอย่างไร
รู้สึกกลัวไหมครับก่อนจอดับ?
โชคดีจังเลย..หลังกดติดตาม..ได้มีโอกาส วีดีโอนี้...ดิฉันชอบข้อมูลที่เป็นวิทยาศาสตร์ค่ะ ทางแพทย์ยิ่งดีเพราะจะนำมาเทียบเคียง กับคำสอนของพระพุทธเจ้าค่ะ...ในทางธรรมะเราจะแบ่ง ชีวิต เป็น รูป และ จิต หรือนาม...แต่ทางวิทยาศาสตร์ จะศึกษาแค่ รูปค่ะ..ในทางธรรม รูป มี 28 ประเภท สมองคือ หนึ่ง ในรูป ค่ะ..ในทางธรรมะของพระพุทธเจ้าจะละเอียดกว่ามากๆ...ต้องเรียน ปรมัตถธรรมค่ะ จิต เจตสิก รูป นิพพานจะสอดคล้องกัน...คนตาย....คือจุติจิตดับ...ปฏิสนธิจิต จะเกิดต่อเลยค่ะ...ไม่มีอะไรมาล่องลอย...🙏🙏🙏ธรรมะของพระพุทธเจ้า ไม่มีคำ เท็จ ค่ะขอบคุณมากๆ สำหรับ วีดีโอนี้
ขอบคุณมากครับ ที่ แนะนำและ comments เพิ่มเติม 😊🙏❤️
ถ้าจอดำเคยอยู่ครั้งหนึ่งจูงหมาและหมากระชากวิ่ง ทำให้หัวฟาดกับพื้น หัวฟาดพื้นทีนี้จอดำเลย 😢โชคดียังมีชีวิตกลับมา❤
เมื่อก่อนไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้เลยจนมาเจอกับตัวเองตอนอายุ30กว่าๆป่วยหนักมากมีอาการปวดท้องจนทนไม่ไหวจนถึงจุดที่หลุดออกจากร่าง ไม่แน่ใจว่าหยุดหายใจหรือเปล่าแค่ไม่ได้รู้สึกถึงร่างของตัวเองที่นอนอยู่แต่ตัวเองออกมายืนข้างๆเตียง ร่างที่ยืนข้างเตียงเอามือมากดที่ท้องของร่างที่นอนอยู่เหมือนกับรักษาความเจ็บพอจับตรงไหนรู้สึกความเจ็บปวดหายไปแต่ที่แปลกคือร่างที่นอนอยู่เหมือนไม่รู้สึกอะไรมีแต่ความเงียบสงบ วังเวงเหมือนเสียงในโลกนี้ไม่มีอะไรมันหยุดทุกอย่าง ไม่มีความกลัว รู้สึกไม่ได้หลับเพราะรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นทุกอย่างในห้อง หลังจากที่ทุกอย่างหายไปอาการปวดท้องก็หายและหลังจากที่หายป่วยจะมีเซ้นส์แปลกๆรับรู้ถึงสิ่งแปลกๆ
ด้วยประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง ตอนนั้น ประมาณปี พ.ศ.2531 ผมบวชเป็นสามเณร มีเช้าวันหนึ่ง ผมหลับลึกหรือเปล่าไม่ทราบได้ ผมจำได้แต่ว่า ผมอยู่สถานที่ใดที่หนึ่งที่ไม่รู้ว่ามันคือที่ใหญ่ แต่เป็นทุ่งกว้าง และเต็มไปด้วยดอกไม้สีเหลืองจะใ่ช่ดอกดาวเรืองหรือเปล่าผมก็ไม่แน่ใจ ซึ่งสวยมากและที่จำได้คือผมชอบมากและรู้สึกถึงความสุขที่ได้รับเมื่ออยู่ในสถานที่แห่งนั้น ในเนื้อที่ไปกว้างสุดลูกหูลูกตานั้น ไม่พบว่ามีใครอยู่เลยนอกจากตัวผม ผมกำลังเพลิดเพลินกับการยืนชมทุ่งนั้น อยู่ไปก็ได้ยินเสียงผู้คนเรียกชื่อผม เสียงที่เด่นชัดคือเสียงยายชะอ้อน ซึ่งท่านเป็นแม่ชีที่อยู่วัดนี้ ได้ยินเสียงแว่วมาแต่ไกลว่า ลูกเณรๆๆตื่นๆ ตื่นได้แล้ว สายแล้ว พอได้ยินเสียงเรียกผมก็สะดุ้ง มองหาคนเรียกแต่ก็ไม่มีใคร หันไปมองรอบอีกที เห็นตัวผมเองนอนอยู่ ก็พูดกับตัวเองว่า อ้าวนี่ผมฝันหรือนี่ พอนึกได้ อย่างนี้ก็รีบตะโกนตอบรับเสียงเรียกปลุุกผมว่า คับๆผมตื่นแล้วคับ แล้วผมก็ลุกขึ้นจากที่นอนทันที แต่เสียงเรียกปลุกผมว่าตื่นได้แล้ว สายแล้วยังแว่วให้ผมได้ยินอีก แต่ผมไม่เห็นใครเลย ผมก็ยังยืนอยู่คนเดียวในที่ๆผมนอน แต่ไม่ใช่ในทุ่งดอกไม้ที่ได้ยินเสียงเรียกในครั้งแรกแล้ว ผมก็มองกลับไปตรงที่นอนผมอีก ผมก็ยังเห็นผมนอนหลับอยู่เหมือนเดิม ผมได้แต่ร้องว่าอ้าว ยังหลับอยู่นี่ก็ตื่นแล้วนี่ ผมก็ขานรับอีกว่า คับผมตื่นแล้วคับ เป็นเหตุการณ์ ที่มีเสียงเรียกปลุก และผมขานรับ แล้วตื่นลุกขึ้นมา ซ้ำๆอยู่่อย่างนี้จำไม่ได้ว่ากี่รอบ ที่ตื่นขึ้นมาแล้วหันไปมองเห็นว่าตัวเองยังหลับอยู่ สุดท้ายก็ได้ตื่นขึ้นมาจริง ความรู้สึกแรกคือตกใจมากว่าทำไมทุกคนในวัด ทั้งพระทั้งแม่ชี ทั้งฆราวาส มาอยู่รอบตัวผม และหน้ากุฏิของพระอาจารย์ก็มานั่งเต็มไปหมด และตัวผมเองก็รู้สึกว่าเหนื่อยเหมือนวิ่งมาจากที่ไหนไกลๆ ทุกคนเห็นผมตื่นมาก็ถามผมว่าเป็นอะไรมั้ยลูกเณร ผมก็บอกว่าไม่เป็นไรครับ เขาถามต่อว่า ทำไมเรียกไม่ตื่นล่ะ (ปกติผมตื่นง่ายมาก และทุกเช้าผมต้องตีระฆัง ปลุกพระ ทำวัตรเช้า ) ผมก็ตอบว่า ผมไม่รู้ว่าไปที่ใหนมา แต่ ผมก็รีบตื่นตั้งแต่ได้ยิน เสียงของป้าชีเรียกผมตั้งแต่คำแรกแล้วคับ แต่พอผมลุกจากที่นอน ผมกลับว่าผมยังเห็นว่าผมยังหลับอยู่ ผมพยามตื่นอยู่ตั้งหลายรอบแล้วครับ แต่พอผมหันกลับไปก็ยังเห็นตัวเองนอนหลับอยู่ที่เดิมตลอด จนรอบสุดท้ายผมจำไม่ได้ว่า ตื่นมาได้อย่างไร แต่ก็จากเสียงเรียกนั่นล่ะคับ คุณป้าชีบอกว่า ลูกเณรรู้มั้ยว่าทุกคนมาเรียกอยู่เกือบ จะได้1ชั่วโมงแล้วน่ะ ถ้าอีก10นาทียังปลุกไม่ตื่น จะให้เขาไปตามรถไปส่งโรงพยาบาลแล้วน่ะ ผมไม่ทราบว่าเหตุนี่คือ
ผมชอบแนวทีมีวิทยาศาสตร์อธิบายได้แบบนี้มากกว่าแนวเร้นลับไปดื้อๆ ครับ
มันก็ไม่ได้ลึ้ลับอะไรมาก ผู้ที่มีพลังจิต ย่อมมีอำนาจเหนือธรรมดา และถ้าใช้อำนาจนั้นเพื่อเสริมส่งคนดี กำหราบลงโทษคนชั่ว.. สวรรค์นรกก็มีจริง กุศลผลบุญก็มีจริง เสียแต่วาาทำไมแม้แต่องค์เทพก็ป้องกันเหตุร้ายที่เกิดจากการทำชั่วไม่ได้ องค์เทพปกป้องไม่ให้เกิดฆ่าฟันกัยไม่ได้ ถ้ายับยั้งได้ คนชั่วมันจะฝ่อไปเอง ไม่ต้องรอให้คนดีถูกทำร้าย.? บางทีเทพเจ้าก็คงจะ "ขี้เกียจ" จะยุ่งกับมนุษย์
@@komolkovathana8568ถ้าไม่ใช่บุคคลสำคัญจริงๆ เทพจะไม่อยากแทรกแซงกฏแห่งกรรม ครับ
เมื่อคืนไปงานศพเพื่อนที่วัดหัวลำโพง นอนเช้ามาลูกน้องสงสัยว่าทำไมเช้านี้เฮียไม่ลงมา พอขึ้นไปดู เพื่อนผมนอนแข็งตายแล้ว หันตะแคงด้านขวา แล้วพนมมือ ด้านแผ่นหลังเป็นสีม่วงแล้ว .....จิตก่อนดับเกิดอะไรขึ้นหนอ (เจ้าตัวมีโรคประจำตัวคือโรคไต ไม่ได้follow พยายามให้ลูกน้องซื้อยามาให้กินเอง )
ขอบคุณคุณหมอที่นำความรู้ข้อมูลการอธิบายเหตุปัจจัยต่างๆในทางวิทยาศาสตร์...เหตุและผลทางธรรม...ขอบคุณ fc คุณหมอที่นำเรื่องราวต่างๆมาเล่าให้ฟัง
รอฟังตอน2 ค่ะ ชอบมากมีแนวพุทธศาสนา มรณสติ จะเป็นประโยชน์และเตรียมพร้อมเมื่อเราทุกคนต้องมาถึงเวลานั้น สาธุ🙏
ตอนผ่าตัดคลอดลูก วางยาสลบ พอตื่นขึ้นมาไม่ได้ถามพยาบาลเลยว่าลูกสาวหรือลูกชาย เพราะได้ยินหมอกับพยาบาลคุยกันตลอด มีคุยเรื่องตลกหัวเราะด้วย แต่จำรายละเอียดไม่ได้ พอใกล้ฟื้น มันเหมือนเราดูหนังเร่งสปีดสิ่งที่เกิดขึ้นตอนคลอด แต่ลูกคนที่ 2 วางยาสลบเหมือนกัน ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย
อันนี้รอตอนหน้าเลย 55 ตอน 2 มีเรื่องแบบนี้
เคยเฉียดตาย1ครั้งตอนเด็กประถม เล่นสไลเดอร์ที่สระว่ายน้ำ เหมือนหัวน่าจะโขกกับสไลเดอร์หรือของแข็งอะไรสักอย่าง จอมืด ภาพตัดดับวูบไปเลย ไม่รับรู้อะไรสักอย่าง ตื่นมาอีกทีนอนอยู่ข้างสระ มีพี่ผู้ชายที่มาว่ายน้ำช่วยเอาไว้ค่ะ ตื่นปุ้บก็ไปวิ่งเล่นน้ำต่อเฉย ผ่านมา20กว่าปียังจำได้ไม่ลืม ขอบคุณพี่ผู้ชายคนนั้นมากๆค่ะ❤🙏
เป็นความรู้ที่น่าทึ่งจากปากคุณหมอที่น่าสนใจมากๆๆขอบคุณๆๆ เพราะคุณหมอมีประสบการณ์ตรงจากตัวเองจึงสามารถสื่อสารออกมาได้อย่างน่าสนใจ ชอบๆๆประสบการณ์ หายากเช่นนี้ขอบคุณๆๆ
ขอบคุณมากครับ😊🙏❤️
ตายแล้วก็เห็น ร่างผู้ชายเป็นเหมือน หมอกควัน เลยพูดในใจว่า ขออยู่ก่อนจะช่วยแม่และโกนหัวบวชชี.หนึ่งเดือน เงานั้นก็หายไปค่ะ ป้า.พรเคยเห็นถึงสองครั้งเลยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอ หนูเคยตกหน้าผาที่เป็นน้ำตกค่ะ ตกลงไปเหมือนแป๊ปเดียวที่หนูเห็นทุ่งดอกไม้ขาว มันสว่างมาก แดดอุ่นๆหนูมีความสุขมากค่ะ แต่มารู้สึกตัวอีกที่อยู่บนฝั่ง และกำลังโดน CPR หนูยังจำเรื่องวันนั้นและความรู้สึกในวันนั้นได้เสมอค่ะ
โห...ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังกันนะครับ
เคยมีประสบการณ์ค่ะอยากจะนำมาเล่าสู่ฟังค่ะ ตอนนั้นอายุประมาณ 18-19 ปีตัวเองสุขภาพไม่ค่อยดีอยู่ก่อนรู้สึกเหนื่อยมากแล้วก็หมดสติไปเลยประมาณ 6 - 7 ชม. ระหว่างที่หมดสติไม่เห็นอะไรเลยรู้สึกสบายดีทุกอย่างแต่ได้ยินเสียงคนจำนวนวนมากพูดกันเสียงนั้น เหมือนอยูไกลมาก แต่ความจริงคือเสียงที่เขามาดูเราเพราะตอนฟื้นขึ้นมาเห็นคนเต็มบ้าน แต่เสียงคนที่มาพูดใกล้ๆก็ได้ยินและฟังรู้เริ่องอยู่แต่ที่แน่ๆคือ สบายไม่ เหนื่อย ไม่เจ็บไป่ปวดอะไรเลย
รถผมข้ามเลนกำลังจะประสานงากับรถสิบล้อ ผมเห็นภาพช้าเป็นช็อตๆสักสามสี่ช็อต จากนั้นก็เห็นแสงจ้า ตอนนั้นจำอะไรไม่ได้ ไม่รู้สึกอะไร ไม่มีอะไร แต่มารู้สึกตัวอีกทีตอนรถมาหยุดอยู่ข้างถนนเพราะหักหลบออกมาได้ ไม่มีการชน ไม่มีอุบัติเหตุ อธิบายทางวิทยาศาสตร์ได้อย่างไรบ้างครับ
แสงจ้า อาจเป็นแสง ของไฟหน้ารถอีกคัน...ส่วนเรื่อง สิ่งแวดล้อมเป็น slow motion ..เป็นคำบอกเล่าของคนส่วนใหญ่ที่เคยเจออุบัติเหตุถึงแก่ชีวิต..ในแง่ วิทยาศาสตร์ ยังอธิบายไม่ได้ หรือ หมอ ยังหาไม่เจอครับ
เห็นภาพ เสี่ยววินาที เป็น slow motion เป็นช็อต อย่างชัดเจน
กายแตก แต่ชีวิตยังอยู่เวลาอีกหลายๆๆช มต่อมามาชึวิตจึงแตกดับไป ช่วงชีวิตยังอยู่นี่โน้มน้าวจิตสู่สุคติธรรมได้ นี่คือของจริงคะ
ขอเล่าให้อาจารย์ฟังค่ะ เพื่อนพยาบาลคนนึงขณะทำงานมีอาการเจ็บแน่นหน้าอก แล้วหมดสติไป ทันทีเพื่อนร่วมงานก็ช่วยชีวิต ทำซีพีอาร์ ตามรถแอมบูแลนซ์ เพื่อรับไปที่ รพ.ใหญ่ในเมือง ถึง รพ.ใหญ่ ทีมแพทย์ช่วยชีวิต ช่วยฟื้นคืนมาได้ หลังจากนั้น นอนรักษาตัวที่ รพ.อีกสามคืน ก็กลับบ้านได้ วันต่อมาก็ไปทำงานได้ตามปกติ สุขภาพดีไม่เหมือนคนเพิ่งหายป่วย เธอเล่าว่าในวันที่เธอป่วยเธอก็ยืนดูทุกคนที่วิ่งวุ่นวายช่วยชีวิตเธอ เห็นว่ามีใครบ้าง ใครทำอะไร อย่างไร และใครพูดว่าอะไรบ้าง เธอบอกได้ครบหมด จนกระทั่งถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉิน ที่ รพ. ใครทำอะไรก็เห็น ละได้ยินทุกอย่าง จนถูกกระตุ้นด้วยไฟฟ้า เธอจึงรู้สึกถึงการกลับมาอยู่ในร่างของตัวเองตามปกติ ปัจจุบันเพื่อนคนนี้ยังทำงานอยู่ และสามารถเล่าเรื่องนี้ได้ย่างไม่เคยลืมเลือน
เนื่องจากสนใจเรื่องพิเศษเหล่านี้ ได้มีโอกาศสำภาษคนรู้จัักท่านหนึ่ง เล่าให้ฟังว่า พ่อเขาเป็นทหาร และ เป็นโรค มะเร็งในตับขั้นสุดท้าย.พอถึงขีดสุดโรคกำเริบรุนแรงใกล้ตาย ประกฎว่าพ่อเจ็ปปวดมากสุดจะทนทาน ร้องไม่หยุด สุดท้ายพ่อต้องร้องขอยาดับชีวิตตัวเองด่วน เพราะไม่สามารถทนทานความเจ็ปวดได้แล้ว สมัยนั้นกฎหมาย ร้องขอความตายของผู้ป่วยยัง...แต่เห็นว่า หมอสงเคราะห์ให้ตามลำดับวิชาแพทย์...อพ่อได้รับยา อาการทุรนทุรายเจ็ปปวดก็ค่อยๆสงบลง พร้อมกับเสียงอุทารออกมาว่า สุขเหลือเกินๆ จนนิ่งเสียชีวิตไป
ถ้ามีประสบการณ์หลังความตายเข้ารอบลึกขนาดนี้ (ถ้าเข้ารอบลึกมากกว่านี้ ก็คงเหมือนประกวดนางงามจักรวาล 10 คนสุดท้าย 5 คนสุดท้าย ยกตัวอย่าง, คือได้ไปสวรรค์เจอญาติที่ตายไปแล้วบนสวรรค์ และญาติบอกว่ายังไม่ถึงเวลาของเธอ ให้เธอกลับไปอยู่โลกมนุษย์ก่อน) พอฟื้นขึ้นมากลับมามีชีวิตตามปกติ แล้วไม่ปฏิบัติธรรม ทาน ศีล ภาวนา ถวายสังฆทานทำบุญอุทิศให้บรรพชน แบบนี้ก็น่าเสียดายยิ่งนัก ประสบการณ์หลังความตาย Near Death Experience ที่คนแสนคนจะเจอกับตัวเองสักหนึ่งคน (เขาอาจจะไม่ใช่ชาวพุทธก็เป็นไปได้)
❤
.
เหมือนกันคะ เคยตายและมีสภาพแบบนี้ที่กล่าวมาข้างต้นเช่นกัน และอีกครั้งตอนต้องผ่าตัดใส้ติ่งถูกวางยาสลบ แต่ก็รับรู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นรอบๆตัว พอตื่นจากยาสลบก็ถามคุณหมอในสิ่งที่คุณหมอคุยกันในขณะผ่าตัดให้ คุณหมอตกใจมากเพราะท่านเกรงว่าคุณหมออาจจะให้ยาสลบไม่ได้ขนาด แต่เล่าให้คุณหมอว่ารับรู้ทุกอย่างแต่ไม่เจ็บไม่ปวดแต่รับรู้ว่ามีการผ่ามีการทำงานในตำแหน่งนั้น พอคุณหมอบอกในห้องผ่าตัดว่าเรียบร้อยแล้ว ก็หลับวูบไป ตื่นมาอีกทีก็หลังจากยาสลบหมดสภาพแล้ว แต่การตื่นไม่งัวเงียสดชื่นแต่เจ็บตรงแผลผ่าตัด
ส่วนตัวมีประสบการณ์การตายหลายครั้ง และเห็นว่าการตายไม่ใช่ความเจ็บปวดอะไร
แต่ยังไงก็แล้วแต่คุณหมอที่ผ่าตัดให้ ไม่สามารถให้คำตอบที่พอใจแก่ดิฉันได้
เคยนั่งสมาธิได้นานครึ่งชั่วโมง แบบรู้สึกสุขมาก แต่ต่อมาเกิดกลัวการนั่งสมาธิ กลัวไหลตาย พอนั่งสัก15นาที ก็หนาวๆเลิกนั่งต่อ นี่เลิกมาเกือบ5ปี ละ
สามีป่วยอยู่15ปี 2อาทิตย์ก่อนจากไป ได้แอดมิดที่รพ. แต่ขอหมอ NR . และคนไข้เองไม่มีอาการทุรนทุลายอะไรเลย เพราะคนไข้ฝึกสมาธิ ปล่อยวาง ไม่กลัวความตาย วันนั้นเป็นวัน วิสาขบูชา ในตอนเช้า คนไข้นอนนิ่งๆฟังเพลงเบาๆที่ชอบอยู่บนเตียง ได้เอ่ยปากถามภรรยาว่า ผู้ชาย3คนนี้เขาเป็นใคร เข้ามาทำไม (ความจริงคนไข้พูดไม่ได้มานานแล้วเพราะเป็นเส้นเลือดสมองตีบ) สายตาเขามองไปที่ปลายเตียง ได้รีบตอบไปว่า อ๋อ เขามาเยี่ยมไข้ คงเข้าห้องผิด แต่ภรรยามองไปที่ปลายเตียงไม่เห็นใครเลยสักคน รู้สึกขนลุกซู่ 21:20 ปกติคนไข้เป็นคนค่อนข้างถือตัว ถ้าคนไม่รู้จักหรือมีท่าทางไม่เรียบร้อยเขาจะไม่รับแขก แต่นี่เขามองเฉยๆ แล้วค่อยๆหันหน้ามองไปทางประตูด้านซ้ายมือ แล้วหันใบหน้า กลับมาท่านอนหงายเหมือนเดิม เหมือนเขามองตามคนเดินออกไปจากห้อง และเช้ามืดวันนั้นเอง เขาได้จากไปอย่างสงบ ที่ว่าจากไปอย่างสงบเพราะ เราได้พูดคุยกันเรื่องทำบุญในที่ต่างๆ ได้บวชลูกทั้ง2คน พูดเรื่องเตรียมบุญใส่กระเป๋าเอาติดตัวไปในภพหน้า โดยที่เราคุยกันเหมือนคนดีๆที่ไม่ได้ป่วยคุยกัน ฯล และได้บอกคนไข้ว่าไม่ต้องกลัวนะ ตอนที่จะก้าวข้ามกาลเวลาไป อาจจะรู้สึกอึดอัดนิดหนึ่ง ขอให้อดทน ไม่ต้องกลัว พร้อมแล้ว ก้าวข้ามไปเลย เพราะกำลังจะได้ไปสวรรค ์แล้ว พวกเราพูดเชียร์คนไข้ และ และบอกให้คนไข้หลับตา นอนหลับให้สะบายนะคะ อีกไม่นาน พวกเราจะค่อยๆตามไปค่ะ พวกเราช่วยกันกอดคนไข้ไว้ เพื่อให้เขาไม่รู้สึกโดดเดี่ยว ให้เขารู้สึกอุ่นใจ ไม่กลัวการเดินทางไกลในครั้งนี้ เพราะคนที่เขารักพากันมาส่ง กันพร้อมหน้า คนไข้หลับสนิทในชั่วอึดใจเดียว ในอ้อมกอดของคนในครอบครัว ไม่มีใครร้องไห้เลย แต่พร้อมใจกันเปล่งเสียงสวดมนต์บท อิติปิโส ฯ วนไป วนมา ซ้ำๆกัน เพราะถึงตอนนั้นนึกได้อยู่บทเดียวค่ะ
ทำได้ดีเยี่ยมมากครับ ..เป็นการตายดี อย่างแท้จริง อยากให้หลายท่านได้อ่าน ( ขออนุญาตปักหมุด ไว้ด้านบนสุดนะครับ ) 🙏🙏🙏
ด้วยความยินดีค่ะคุณหมอ แต่ก่อนหน้านั้น คนไข้ชอบช่วยเหลือคนยากจน ช่วยการศึกษาเด็กเรียนดีแต่ยากจน ทำบุญกับ โรงพยาบาล แต่ไม่ปฎิบัติธรรม ไม่สวดมนต์ ไม่เชื่ออะไร ทางครอบครัวพยายาม ค่อยๆใส่ไปวันละเล็กละน้อย เพื่อเตรียมตัวให้เขาพร้อม ก่อนที่เขาจะต้องจากไป ในที่สุด ก็สำเร็จ ดีใจ ปลื้มใจมากค่ะ ที่เขาทำได้ และจากไปอย่างสง่างามค่ะ
ใช่ค่ะ สาธุค่ะ
ลืมบอกไป เรื่องคำพูดที่นำมาพูดกับคนไข้ก่นที่เขาจะจากไปนั้น เราไม่ได้นึกขึ้นมาได้ในขณะนั้น
***แต่ใช้เวลานาน หลายปี ค่อยๆหาโอกาสพูดสอดแทรก ให้คนไข้ค่อยๆยอมรับในเรื่องการการสวดมนต์ การทำสมาธิ การฝึกจิต การยอมรับว่าความตายเป็นเรื่องธรรมชาตื จนเราสมารถพูดเรื่องการเตรียมบุญใส่กระเป๋า การอดทน ทำจิตให้นิ่ง ไม่กลัวตอนที่เราจะก้าวข้ามการเวลา เราพูดกันทุกวัน พูดแบบขำๆ พูดแบบสนุกๆ คือเราพยายามหาความสุข ในความทุกข์ที่เรามีอยู่ได้ ทำให้ทั้งคนไข้ คนรอบตัวคนไข้ อยู่อย่างมีความสุข ขอให้ญาติมีความพยายาม มีความอดทน ร่วมมือ ไปในทางเดียวกัน มีความสม่ำเสมอ
และที่สำคัญ ให้ความเคารพรัก ยกย่อง ให้ความสำคัญเขา เหมือนที่เขาเคยได้รับค่ะ
****เล่าไว้เผื่อท่านใดจะนำไปปฎิบัติค่ะ
ีุุุุุุึัััััััััััััััััััััีัััััััััััััััััััััััััีะีะีะีะัึีึะรถ
ฟังเรื่องคุนหมอแล้วนึกถึงตัวเองเลยค่ะ เคยเกิดเหตุการณ์คล้ายๆกับคุนหมอ คือไปช่วยสามีตัดหญ้าในสนามขนะที่สามีนั่งพั่กเหนื่อย พอตัดหญ้าไปได้สัก15นาที ก็เกิดความรู้สึกเหนื่อยมาก และเห็นทเองฟ้าเป็นสีขาวแล้วตัวเองก็เกาะต้นไม้ทรุดตัวลงไป พูดว่าช่วยด้วย สามีก็สงสัยว่าเป็นอะไร ได้ยินเสียงสามีพูด อาจจะสัก1นาทีหรือน้อยกว่านั้นก็ลืมตาตื่นขึ้น และตกใจว่าตัวเองเป็นอะไร ไมีคิดว่าตัวเองมีประสบการณ์near death experiences แต่หลังจากนั้นก็ไปตรวจกับแพทย์หัวใจ ทำ stress test และตรวจคลื่นหัวใจ ทุกอย่างปกติ และหมอบอกว่า คุนมีแนวโนม้ที่จะไม่เป็นโรคหัวใจในระยะ5หีนี้ จนถึงขนะนี้ซึ่งผ่านไปประมาน 17ปีแล้ว ก็ยังปกติดีค่ะ และไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนั้นอีก
เหมือนกันเลยครับ
หลายปีมาแล้วผมบวชที่วัดป่าแห่งหนึ่งในจังหวัดอุดรธานี ทำสมาธิโดยเดินจงกรมทุกวันตั้งแต่หัวค่ำถึงเที่ยงคืน ทำต่อเนื่องจริงจังติดต่อกันประมาณ1เดือน รู้ได้ด้วยตนเองว่าสมาธิตั้งมั่นตลอดเวลา จึงอยากลองวิชาด้วยการสั่งจิตตนเองก่อนนอนว่า เราจักนอนด้วยท่านอนตะแคงขวาตลอดคืน เพื่อแก้ปัญหาการนอนกรนของตนเอง เพราะถ้านอนหงายจะกรนเสียงดังมาก พอหลับปุ๊บปรากฏว่า วิญญาณมันออกมานั่งอยู่ข้างๆกายเนื้อที่นอนตะแคงอยู่ นั่งเฝ้าอยู่อย่างนั้นตลอดคืน และเป็นเช่นนั้นทุกคืนจนลาสิกขาเป็นเวลาห้าเดือน แต่ใช่ว่าจะมีแค่วิญญาณกับกายเนื้อเท่านั้น มันยังมีตัวรู้อีกด้วย มันรู้ทุกอย่างจริงๆแค่นึกสงสัยตัวรู้มันตอบได้ทันที แต่ตัวรู้นี้ไม่มีตัวตน ไม่มีหน้าตาใดใด วิญญาณยังมีรูปร่างบ้างแต่โปร่งใส จึงเข้าใจทันทีว่าขันธ์ห้าเป็นเช่นนี้เอง ถ้าไม่เคยศึกษามาก่อนคงจะงงมาก ทำให้รู้แจ้งเห็นจริงตามความเป็นจริงในระดับหนึ่ง จึงสิ้นสงสัยในความอัศจรรย์แห่งจิต สิ้นสงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้า สิ้นสงสัยว่าพระพุทธองค์ทรงมีตัวตนจริงหรือไม่ ทุกอย่างกระจ่างแจ้งแก่ใจตนด้วยการปฏิบัติแท้ๆ
ตัวรู้คืออะไรเหรอคะ
@@PennieAndThePigJourney ถ้าจะอธิบายคงต้องอ้างอิงตามคำของครูบาอาจารย์พระปฏิบัติทั้งหลาย ท่านมักจะพูดถึงตัวรู้หรือผู้รู้ซึ่งเป็นสิ่งเดียวกัน ท่านหมายถึงจิตหรือใจ (แล้วแต่สำนวนของแต่ละท่าน) จิตหรือใจนี้จะคอยรับสิ่งต่างๆจากภายนอกที่มากระทบ ผ่านตา หู จมูก ลิ้น กาย เพราะกายนี้เปรียบเสมือนเครื่องรับอย่างหนึ่ง ที่จะคอยรับรูป เสียง กลิ่น รส และสัมผัสต่างๆว่า เย็น,ร้อน,อ่อน,แข็ง แต่จิตหรือใจจะคอยวิเคราะห์ทุกสิ่งว่ามันคือ อะไร คล้ายๆเรามีเครื่องรับวิทยุ ที่ใช้เปิดเพื่อรับสัญญาณที่ความถี่ต่างๆ แต่คนฟังคือ เราที่เป็นผู้เลือกว่าจะฟังความถี่ไหน ฟังข่าวหรือฟังเพลง ฟังแล้วแยกแยะได้ว่ามันคืออะไร มันตรงจริตของเราหรือไม่ แต่จะมีลักษณะเหมือนกันคือ ตัวรู้นี้ไม่มีตัวตน ไม่มีรูปร่างหน้าตา มองไม่เห็นจับต้องไม่ได้ สรุปตามความเข้าใจของเราว่า ตัวรู้นี้เป็นนามธรรมอย่างหนึ่ง ที่มีอยู่จริง แต่ผู้ที่จะสัมผัสหรือเข้าถึงได้ต้องปฏิบัติธรรมลึกซึ้งในระดับหนึ่ง อาจจะไม่เทียบเท่าครูบาอาจารย์ทั้งหลาย แต่ก็กำลังดำเนินไปตามทางที่ท่านทั้งหลายเคยผ่านมาแล้ว จึงได้สัมผัสรับรู้เหมือนที่ครูบาอาจารย์ทั้งหลายเคยได้รับรู้
555 คิดเองเออเองหรือเปล่า😂😂😂😂😂 หรือสร้างเรื่องขึ้นมา
@@PennieAndThePigJourney ตัวรู้คือสติค่ะ ที่ตั้งมั่นคงนานเป็นสมาธิ คือการรู้สึกตัวตลอด รู้สึกตัวค่ะ ไม่ได้รู้เรื่องอื่น เพราะยังไม่ได้จิตตั้งคำถามใดๆ เป็นการเห็นร่าง และวิณญานของตนเอง ที่แยกจากสังขารร่างกายโดยชัดเจน ทำให้รู้ว่า ธรรมมะของพระพุทธเจ้าพูดเรื่องจริงเรื่อง ขันธุ์5ที่เป็นร่างกายและมีวิณญานมายึดเกาะร่าง เหมือนยึดเกาะท่อนไม้ท่อนหนึ่ง เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว อะไรที่โลภๆก็จะละทิ้งได้ เพราะรู้ว่าเมื่อตาย วิณญานก็จะทิ้งทุกอย่างแบบที่เห็นฝนขณะนี้เหมือนกัน
@@นิรอวีนิโซะ-ช3ม เรื่องแบบนี้ ไม่ต้องคิด สำหรับผู้ทำจริงและกล้าทดลอง นี่คือหลักสูตร ที่ใครๆเค้าก็ทำกันมานานแล้ว และผู้ที่กล้าพิสูจน์ กล้าทดลอง ทำอย่างจริงจัง เค้าก็จะได้คำตอบเหมือนๆกัน แม้ว่า พวกเค้าจะอยู่คนละที่ ไม่รู้จักกัน แต่เค้าก็เข้าใจอีกคนที่พูด อยากนี้คือเรื่องธรรมดาของผู้ที่กล้าพิสูจน์ด้วยตนเองและลงมือทำกันได้ จึงเป็นเรื่องธรรมดาทีเค้าจะได้ผล และหลักสูตรนี้เป็นหลักสูตรที่ไม่จำกัดกาลและเป็นหลักสูตรที่กล้าท้าให้คนพิสูจน์ตลอดเวลามานานแล้ว การที่คนพูดและเข้าใจกัน ก็คือการผ่านการฝึกมาแล้ว ไม่ใช่คิดเอง หรือนึกเอง ไม่มีการคิดการนึกเองแต่เป็นการลงมือทำ เหมือนกินข้าว ก็ย่อมอิ่มและแน่นท้อง นั่นก็คือเรื่องธรรมดา ที่ลงมือกิน ก็ไม่ได้นั่งนึกนั่งคิด คำพูดจึงมีความหมาย และกล้าที่จะพิมพ์บอกคน
มาฟังแล้วยิ่งเห็นได้ชัดว่าพระศาสดาเราเก่งขนาดไหน แม้แต่เรื่องนี้ท่านยังเคยตรัสไว้ ประมาณว่า ในขณะที่กำลังจะตาย อินทรีย์เราจะแก่กล้า ถ้าคนที่เคยฝึกจิตมา ก็อาจจะมีโอกาสที่จะได้บรรลุในตอนนั้นเลย แต่กลับกัน ถ้าคนที่ไม่เคยฝึกจิตมา แล้วทั้งชีวิตมีแต่เรื่องหมองเศร้าหรือเรื่องไม่ดี ก็อาจจะพุ่งไปทุกข์คติเลย
จากประสบการณ์ เคยโดนรถกระบะชนแถวห้างมาบุญครอง ความรู้สึกมันดับวูบไปหมด เราจะไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรเลย ไม่ได้ยินเสียงแวดล้อม รู้สึกตัวเบา แต่ทุกอย่างมืดสนิด แต่สักพักได้ยินเสียงเรียกชื่อเราจากใครไม่รู้ และเริ่มเห็นแสงสว่างมาก ในแสงสว่างเห็นหลวงปู่...... และเริ่มรู้สึกตัวตามลำดับ พอรู้สึกตัวเต็มร้อยเท่านั้นแหละ ความเจ็บปวดไม่รู้มาจากไหน มันสุดจะทรมานเลย
ต
@@นรินทรบรรจงทรัพย์ต ตูด
คล้ายๆของผมเลย หลังจาก รถ คว่ำ ทุกอย่างมืดสนิท แล้ว มีแสงสว่างมาก ๆ ท่ามกลางแสงสว่าง มีพระสงฆ์ ถือกรก มองมาที่เรา และก็เดิมนำเรา จนเราตื่น และรู้สึกตัว
ใื
ใฝื 4:35 ฝ
พอเรามีสติ ตัวรู้ก็จะทำงานตามธรรมชาติ
เคยมีประสบการณ์เฉียดตาย เพราะจมนำ้ ก่อนหมดสติมีอาการทรมานจากการสำลักนำ้ ระหว่างนี้ สมองได้ประมวลเหตุการณ์ต่างๆชีวิตทั้งหมด ตอนแรกรู้สึกเหมือนฝันไปหรือเปล่าแต่ในที่สุดก็ยอมรับว่าเป็นความจริง ไม่ได้ฝัน คิดไปถึงว่าเขาจะจัดงานศพตัวเองอย่างไร ทุกอย่างประมวลผลเร็วมาก ว่าเรามีงานรับผิดชอบอะไรบ้าง นึก กังวลไม่อยากให้คนอื่นต้องลำบากมารับผิดชอบงานต่อ คิดว่าตลอดชีวิตเราก็นคนดีอยู่นะ ไม่มีใครช่วยเราได้แล้วเหรอ สุดท้ายรู้สึกว่าเท้าถึงทราย นึกถึงพ่อและแม่ รู้สึกง่วงนอนเห็นท้องฟ้าคล้ายกลางคืนมองเห็นดาวระยิบ ระยับและหลับไป โชคดีมีคนว่ายนำ้ไปช่วยเพราะเห็นตัวลอยอยู่กลางแม่นำ้ พอเขาดึงมาถึงฝั่งก็รู้สึกตัว แต่หูอื้อเพราะมีนำ้ เข้า รอดชีวิตมาได้ก็ดีใจมาก
ที่คุณเล่ามาสิ่งนึงที่ผมวัดได้คือคุณน่าจะจิตใจดี ได้พบเจอกับบคนดียื่นมือเข้าช่วยเหลือ ผมดีใจที่คนไทยยังมีคนดีที่คอยช่วยเหลือผู้อื่น ฟังแล้วแล้วรู้สึกสุขใจครับ
ตอนวันวัยรุ่นเราก็ช่วยคนจมน้ำมาประมาน4-5ครั้ง จนแม่เราขอร้องห้ามช่วยเพราะเขากลัวเราพลาด แต่ก็แปลกนะ เวลาเราจะเกิดอุบัติเหตุใหญ่ มันรอดได้หวุดหวิดทุกครั้ง@@gettaoo14
@@gettaoo14เห็นด้วยคะ
คนที่จะไรับความช่วยเหลือจากคนที่ไม่รู้จักกันเลยเกิดจากเคยมีบุญสัมพันธ์เมื่อครั้งอดีตชาติเพราะบุญจึงมาเชื่อมกันเพราะคนเราเกิดกันมาหลายภพหลายชาติ@@gettaoo14
เป็นเหมือนกันเลยค่ะ
ขอเล่าจากประสบการณ์ตรงของตัวเองนะคะ เคยเป็นลมหมดสติ และมีอาการชักเกร็งร่วมด้วย เพื่อนเล่าว่า ปากเขียวไปหมดไม่หายใจ เพื่อนก็พยายามเรียกเขย่าตัวก็ไม่รู้สึก แต่ตัวดิชั้นเองเหมือนฝันว่า ตัวเองเดินไปในทุ่งดอกไม้กว้าง ฟ้าใสสวยมาก ดิชั้นเดินมุ่งหน้าไปเรื่อยๆจะไปไหนไม่รู้ แต่ได้ยินเสียงคนเรียกชื่อเล่นของดิชั้น แรกๆก็ไม่สนใจเดินต่อไป เสียงเรียกก็ยังไม่หายไปเรียกถี่ๆขึ้นจนรู้สึกรำคาญ ดิชั้นพูดขึ้นมาว่า จะเรียกทำไมพร้อมหันกลับไปมอง สติก็คืนกลับมาดิชั้นยังพูดคำว่าทำไมตอนฟื้นขึ้นมา เพื่อนกำลังตบหน้าหันไปมาและเสียงที่เรียกจนต้องหันมาคือเสียงเพื่อนนั่นเอง
แบบเดียวกับหมอเลย
จากที่ผมเคยอ่านประสปการณ์วิญญาณออกจากร่างของแต่ละคนไปพบเจอสิ่งต่างๆที่แตกต่างกันเลยทำให้ผมคิดว่าการจะไปพบเจอเรื่องดีหรือไม่ดีนั้นอยู่ที่จิตใจของแต่ละคน จริต ของแต่ละนั้นอาจแตกต่างกันจึงนำพาไปสู่ภพภูมิของใครของมันครับ😊
ตอนอายุ22ผมบวชพระ ได้สิกขาลาเพศ
ออกมา ด้วยอุปนิสัยที่ฝึกการอบรมจิตตนด้วยการนั่งสมาธิ ผมนอนอยู่หน้าบ้านที่เเบ่ง ที่เว้าเข้าไปด้านขวาบ้านติดพื้น 2ทุ่มทุกคนได้นอนหมดเเล้ว ผมนึกอยากนั่งสมาธิ เลยลุกขึ้นนั่ง พอกำหนดลมหายใจเข้าออกได้จิตผมดิ่งสู่ความสงบทันที ปรากฏภาพ
อมนุษย์กำลังเดินผ่านหน้าบ้าน ลักษณะเดินเหมือนลอย ก็เหมือนคนทั่วไปแต่เย็นชา ชีดๆพอเขาผ่านหน้าบ้านเขามองเข้ามา ผมก็นั่งวางเฉย กำหนดดูว่าใคร จิตมันบอกเองว่าเป็นอมุษย์ จะเดินเข้ามาบ้านผม บ้านผมมีหมาตัวนึงนอนอยู่ ตรงหน้าผม ครางอื้อๆขู่ เขาจะมาทำร้ายหมาผม แต่พอเขามองเห็นผม เขาผงะครับ ผงะถอยออกแล้วเดินขึ้นไปตามทางผมก็กำหนดจิตตามดู ไปจนพ้นคุ้ม(หมู่)จากนั้นจิตหมดกำลังครับ แล้วจิตก็ถอนออกจากสมาธิ พร้อมกับผมลืมตาขึ้นดูนาฬิกา น่าทึ่งแป๊ปเดียวเองเวลากลับผ่านไปถึงสองชั่วโมง แล้วผมก็ลำดับเหตการณ์ตั้งเต่หลับตาลงจนถึงลืมตา พุทธศาสนา และ พระพุทธเจ้าท่านสอน อัศจรรย์
มากการปฎิบัติ มิน่าพระเกจิพระอริยะ ในเมืองไทย ไม่เเปลกที่มีหูทิพย์ตาทิพย์คือมีอภิญญาครับ ปัจจุบันนี้ก็ยังอยากบวชอีกคราวนี้จะบวชตลอดชีวิตเลย ผมสั่งลูกเมียไว้เเล้ว รอแค่พวกเขามีพื้นฐานชีวิตที่ดีขึ้นจนสามารถเอาตัวรอดได้
ขอเล่าประสบการณ์ของตัวเองค่ะ เหตุเกิดที่ประเทศอิยิป หลายปีมาแล้ว เรื่องมีอยู่ว่าเราได้ไปพักที่ ร.ร แห่งหนึ่งวันนั้นอากาศร้อนมาก ตัวเราก็เลยเปิดน้ำเย็นลงไปแช่อยู่ในราว ชั่วโมง พอลุกจากอ่างเกิดอาการหน้ามืดหลังจากนั้นเหมือนฝัน ว่าเราเดินตามถนนที่มีหมอกมาก คนเดินเยอะแต่เราไม่รู้จักใครสักคน เดินไปเรื่อยๆ พอดีมีผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาบอกเราว่าให้กลับไป อย่าเดินไปกับพวกเขา เราก็เลยกลับแล้วก็รู้สึกตัว เป็นอันว่าเราล้มในห้องน้ำ จนเท่าทุกวันนี้เรายังอธิบายไม่ได้ว่ามันคืออะไร จนเท่าทุกวันนี้
ขอบคุณที่ นำประสบการณ์มาเล่าสู่กันฟังนะครับ 🙏😊❤️
เคย 2 ครั้งครับ ครั้งแรก หลังบายพาส 24 ชม. รู้สึกหัวใจเต้นเร็ว เหนื่อย ขอนอนแป๊บนึง เฮ้อ สบายยยยยย แล้วก็หายไปเลย จากนั้นเห้นแสงวาบๆ คล้ายๆแมงกระพรุน ลืมตาขึ้นมา หมอและพยาบาลรอบเตียง ผมโดนปั๊มไฟฟ้าให้กลับมา // ครั้งที่ 2 มี COD อุดสมอง 3 ก้อน หลังทำบายพาส 48 ชม. ระหว่างรอคุณหมอ มาเอา COD ออกให้ ผมเห็นภาพอดีตครับ เป็นภาพที่ๆเราชอบ เรามีความสุข เป็นช่วงเวลาที่เราเป็นเด็กครับ
ขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ให้ฟังครับ
เป็นเช่นเดียวกับผมเลยครับ ผมตกจากที่สูงแล้ว สลบไป ภาพต่างๆเหตุการณ์ในอดีตวัยเด็กลอยขึ้นมา ท้องฟ้าเป็นสีแดงด้วยครับ
อาการของยาหลังผ่าตัดคับ เป็นทุกคน
เรื่องนี้จริงค่ะหมอ ก่อนหนูจะถูกรถชน2นาที ก็มีภาพทั้งชีวิตอัดมาแบบเร็วๆและมีเสียงว่ารู้ตอนนี้ก็ช้าไปแล้ว ก็มีเสียงหัวเราะ แต่รถทั้งหมดก็เบรคได้ และไม่ตาย แต่ความเจ็บที่เหมือนเราจะโดนรถชน ยังมีเจ็บในร่างกายเหมือนโดนรถชนทุกอย่างเลย แล้วก็มีเสียงบอกว่า รอดครั้งนี้เพราะบุญที่แม่เคยช่วยครอบครัวนึงไว้ให้มีอาชีพ เหมือนต่อแขนต่อขาให้คน ครั้งนี้จึงรอดไป
ขอบคุณที่มาแบ่งปันประสบการณ์ให้ฟังครับ 🙏😊❤️
ไปกันใหญ่จริงๆ😅😅😅😅
@@นิรอวีนิโซะ-ช3ม ทุกคนก็ต้องไป หรือคุณจะไม่ไป? หรือคุณจะไม่ไป ที่ที่คุณจะไป? คุณต้องไป ที่ที่คุณต้องไป? เมื่อคุณต้องไป คุณจะไปไหน? คุณรู้หรือยัง ว่าคุณต้องไป?
@@nisdasuk3945 ยิ่งมั่วกว่าเดิม5555ภ เขียนให้คนอื่นๆเข้าใจได้ง่ายซิครับ
เสียงที่หัวเราะ เป็นเสียงดวงจิตของเจ้ากรรมนายเวรตนปัจจุบันของคุณน้องที่เค้ารอเอาชีวิตเราให้ถึงตายอยู่ค่ะ
แต่ด้วยบุญกุศลของบุพการีที่ทำบุญ ถูก
1. ตัวบุคคล
2. กาลเวลา
3. สถานที่
(พระท่านว่า..ทำได้ 3 อย่างนี้ครบ คือ ได้อานิสงส์ 100 % จ้ะ)
แต่ท่านทั้ง 2 ต้องทำ(สารพัด)ความดี(ครบ 3 ข้อข้างบน)แบบนี้มายาวนานต่อเนื่อง จนแต้มบุญมันเกิน 100% ไปแล้วนะคะ มันถึงจะล้นมาที่ลูกๆได้ค่ะ (เวลาสวดมนต์ทำวัตรเช้าวัตรเย็นจะมีประโยคที่ว่า..เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์พวกพ้อง..แปลให้อ่านตอนสวดไปด้วยค่ะ) ไม่ว่าคนในครอบครัวจะทำดีหรือทำชั่ว ทุกคนก็จะได้รับพ่วงไปด้วยกันถ้วนหน้าไม่มากก็น้อยจ้ะ
บุญกุศลมันส่งผล(ในตอนที่คับขันได้ทันทีค่ะ) ออกมาในรูปของกำแพงบุญ ต้องปฏิบัติธรรมถึงจะมีกำลังสมาธิเห็นสิ่งเหล่านี้ค่ะ พี่เจอประสบการณ์ตรงได้เข้าไปเห็นสิ่งเหล่านี้ตอนป่วยติดเชื้อในกระแสเลือด เลยพอมาอธิบายให้ฟังได้ค่ะ จริงๆเห็นอะไรอีกเยอะในตอนที่ป่วยคราวนั้น แต่พอได้รู้ได้เห็นด้วยตนเอง..ถึงบางอ้อเลยว่า.ทุกอย่างที่เคยฟังพระท่านพูดมา(แม้จะฟังแบบเข้าหูซ้ายทะลุหูขวาก็ตามที)..เออ..มันมีอยู่จริงวุ้ยฮุ้ย..ไม่น่าเชื่อ
มีโอกาสรอดแล้ว ก็หมั่นเพียรสร้างความดีเป็นเสบียงให้ตนเองต่อไปนะคะ แต่ถ้าอยากพ้นทุกข์ก็ให้ทำทาน รักษาศีลปฏิบัติธรรมแนวสติปัฎฐาน 4 (เท่านั้น) คุณน้องถึงจะเปิดประตูอริยมรรคได้ค่ะ ถ้าเปิดได้แล้วการันตีว่าไม่เกิน 7 ชาติ นิพพานไม่ไกลเกินเอื้อมแน่นอนจ้ะ
แม่ผม ก่อนสิ้นใจสิบวินาที แกจะยกหัวขึ้นมาดูหน้าลูกๆทุกคน แล้วก็ สิ้นใจ หลายวันก่อนแม่จากไป แกจะกะดุกกะดิกไม่ใด้ นอนย่างเดียวไม่ มีแรงแม้แต่จะยกปลายนิ้ว จำติดตาเท่าทุกวันนี้ ครับ
คล้ายๆกันเลยค่ะ แม่พึ่งเสียไม่นาน
ผมเคยประสพอุบัติเหตุอย่างกระทันหัน สลบทันที ไม่รู้สึกตัวเลย ช่วงที่ไม่รู้สึกตัวนั้นความรู้สึกว่าบรรยากาศรอบๆตัวเองเย็นรู้สึกสบายอย่างบอกไม่ถูกและยังทำงานที่ทำในช่วงก่อนสลบอีกด้วย ไม่รับรู้ถึงความเจ็บปวดเลย เป็นอยู่สักประมาณสามนาที ก็รู้สึกตัวตอนมีคนนำส่งโรงหมอ และก็ความเจ็บปวดเพิ่มขึ้นมา ด้วยประสพการณ์แบบนี้บอกได้เลยว่าคนตายกระทันหันจะไม่มีความเจ็บปวดใดๆเลย และไม่รู้สึกตัวด้วยซ้ำว่าตัวเองตายแล้ว
ประสบอุบัติเหตุ ✔️
@@gozlot ครับ นึกว่าใช้ พ.ขอบคุณครับ
เหมือนลูกชายเลยจ๊ะแต่เขาเสียชีวติทันทีแม่ยังทำใจไม่ได้
มีประสบการณ์ที่จะเล่าให้คุณหมอฟังเราเคยตายไแล้วเมื่อ 25 ปีที่แล้วแต่ไม่เคยเล่าให้ใครฟังกลัวใครจะหาว่าเราเลอะเทอะเราหลับไปตอนไหนไม่รู้มารู้สึกตัวว่าตัวเองลอยอยู่กลางกระแสลมแรงมากลมนั้นพัดแรงมากจนเรากลับนึกในใจว่าพัดเบาๆกว่านี้ได้มั๋ยแต่มันก็ไม่ยอมเบาก็ยังแรงเหมือนเดิมลมนั้นพัดพาเราไปเจอตึกบ้านคนเยอะมากบ้านนั้นทาสีขาวหมดเลยลมก็พัดพาเราวนไปทุกบ้านแต่ไม่มีคนอยู่เลยความรู้สึกเราตอนนั้นจำอะไรไม่ได้เลยตัวเองยังจำไม่ได้ว่าเป็นใครมาทำอะไร แล้วพักหนึ่งเราก็ฟื้นขึ้นมาแต่ยังจำตัวเองยังไม่ได้ก็คิดว่าเราเป็นใครมาทำอะไรที่นี่ประมาณสักสิบนาทีก็จำตัวเองได้ ก็นึกทบทวนสิ่งที่ได้ไปเห็นมาว่าเราไม่ได้ฝันแต่เป็นการตายถึงได้รู้ว่าจิตคนเราไม่ได้เป็นดวงอย่างที่เราเข้าใจกันมาแต่จิตเราเป็นสายลม ตอนนี้เข้าใจแล้วว่าคนที่ตายไปแล้วทำไมไม่กลับมา เพราะเขาจำอะไรไม่ได้เลยจะกลับมาได้ไง
มีประสบการณ์คล้ายกันครับ เหมือนไปอยู่อีกโลก ฟื้นกลับมาต้องใช้เวลานึกออกว่าตัวเองเป็นใคร ใช้เวลาเกือบ 3-4 ชั่วโมงถึงนึกออก ยังจำโลกที่เราเพิ่งไปมาได้มากกว่า จนผ่านมาอีกคืน ถึงอยู่กับปัจจุบัน แล้วลืมโลกที่เพิ่งไปมาแบบหมดจด
เคยประสบอุบัติเหตุมันแค่วูและไม่มีความเจ้บปวดคะ
@@Nuttendo งั้นการที่เราฝัน = จิตของเราเข้าไปในอีกโลก/มิติหนึ่ง
คล้ายๆกันเลยค่ะของหนูไปโผล่อีกโลกนึงก่อนไปโผล่มีภาพความทรงจำต่างๆเปิดมาเร็วมากคล้ายเปิดภาพหนังสือแต่เปิดเร็วมากเป็นวิดิโอเลยตั้งแตาเกิดยันปัจจุบันเหมือนหนังเลยในโลกนั้นกว้างใหญ่มากมีแต่ทุ่ง
หญ้ามีตัวเราแค่คนเดียวอยู่มีอะไรก็ไม่รู้สีดำๆคล้ายใบไม้ตกมาเตมท้องฟ้าเลย ตอนที่อยู่ในโลกนั้นสจิแตกค่ะกรี้ดแล้วก็กลัวมากเพราะไม่มีความทรงจำเกี่ยวอะไรอยู่ในสมองเลยลืมทุกอย่างรู้สึกว่าตัวเองมองเห็นได้เลยพยายามขยับร่างกายดูแต่มองไม่เห็นร่างกายตัวเองค่ะ เหมือนเป็นสีใสๆค่ะ หนูก็ไม่รู้ว่าแบบนี้เรียกว่าวิญญาณหรืออะไร แต่คิดว่าร่างกายที่เราอยู่ปัจจุบันนี้เปรียบเสมือนภาชนะมากว่า ที่คอยบรรจุวิญญาณ พอวิญญาณไม่อยู่ภาชนะก็เน่าตาย (ตอนตื่นขึ้นมาในโลกความจริงความจำเสื่อมไปประมาน30-40 สิ่งแรกที่ทำให้ความทรงจำกลับมาคืนคือนึกถึงแม่จำแค่แม่ได้จากนั้นความทรงจำต่างๆก็กลับมา ถ้าไปเล่าให้ใครฟังเขาคงว่าเป็นบ้า
ผมถูกรถชน กระโหลกร้าว สาหัส เจ็บปวดทรมาน ที่สุด ก่อนที่จะตาย หรืออาจจะ ได้จับลมหายใจ จนท้ายที่สุดความเจ็บปวดหายไป แต่มีสติรู้ว่าร่างกายตัวเองกระตุกอย่างรุนแรง ก่อนหมดลม ก็พบแสงสว่างมากมาย และความเย็นสบายเบา เหมือนกับอีกโลกหนึ่ง จะเรียกว่าตายรึเปล่าไม่รู้ แต่มั่นใจว่า การตายไม่สูญ แปลกดี
ตอนนี้เข้าร่างเเล้วใช่มั้ยคะ
แนะนำให้เข้าฟัง พุทธวจน มีทุกเรื่องค่ะ
จิต มโน วิญญาณ คืออันเดียวกัน ดวงหนึ่งเกิดขึ้น ดวงหนึ่งดับไปทั้งวันคืน
เราคือ สัตว์ผู้เวียนว่ยตายเกืด มายึคจิตว่าเป็นตน
เคยเป็นกรดไกลย้อนกรดพุ่งมาจุกที่คอ หายใจไม่ออกทรมานมากเลยค่ะ แต่ก่อนจะขาดใจตายนึกขึ้นมาได้ว่า คนแก่จะบอกคนใกล้ตายให้นึกถึงพ่อแม่ นึกถึงพระ นึกถึงสิ่งดีๆจะได้ไปในที่ดีๆ เลยนึกถึงพ่อแม่ นึกถึงพระค่ะ แล้วก็สวดมนต์ หลังยากนั้นกเหมือนมีผ้าเหลืองปลิวมาคลุมหน้าผาก จากนั้นก็รู้สึกเหมือนตัวเราปลิวออกมาจากห้องนั้นออกมาที่โล่งมาก และรู้สึกโล่งสบายมากๆ ไม่ทรมานแล้ว พอมองรอบๆก็เห็นแต่คนใส่ชุดราตรีสวยงามเหมือนไปงานแต่งงาน ตรีมสีขาว ดอกไม้ขาวทั้งงานสวยงามมาก เลยคิดว่าต้องรีบออกจากตรงนี้เพราะเราชุดไม่สวยพอก้มดูชุดตัวเองก็กลายเป็นชุดสวยงามมากก็เลยยืนงงว่าไปเปลี่ยนชุดตอนไหน พอมองไปอีกมุมเห็นตัวเราเองนอนหมดสติแล้วมีคนพยายามช่วย สักพักเหมือนอะไรดึงเรากลับเข้าร่างแล้วเราก็ฟื้น ทุกภาพที่เห็นมันชัดเจนเหมือนเป็นเรื่องจริงเลยค่ะ ไม่ได้สลบ ไม่ได้หมดสติ แค่ตัวปลิวออกมาเฉยเลยค่ะ ทุกวันนี้ก็คิดว่าวิญญาณออกจากร่างเหมือนในละครเลยค่ะ
น่าเชื่อถือจริงๆครับชอบฟังแนวนี้
ผมเชื่อคับผมก็เป็นกรดใหลย้อนก่อนจะตายร่างกายเย็นมากๆหายใจได้ทางปากแค่นิดเดียวนึกหน้าพ่อแม่พระหลับตานึกทำยังใงก็นึกไม่ออกพยายามท้องบทท้าวเวสสุวรรณถึงได้รอดร่างกายตอนนั้นคือหลับได้ยินหมดทุกอย่างแต่ขยับไม่ได้ทรมานพูดอะใรออกไปไม่มีใครเข้าใจถ้าคนไม่เคยเป็นแบบเราจะไม่มีใครเชื่อ
เมื่อคนตายแล้ว มีที่ไป2ทาง ซึ่งต๋องไปตามทางกรรมที่ได้ทำไว้ คือทุคติ(ทางไม่ดี เช่นนรก) กับสุคติ(ทางดี เช่นสวรรค์)/คนในกาลก่อนท่านจึงให้พยายามนึกถึงความดี(บุญกุศล)ทีเราได้ทำไว้ก่อนจะตายนะครับ >ส่วนที่มีพระด้วย ก็คงจะได้ชัดเจน ว่าเราทำบุญ(ในพระพุทธศาสนา)กับพระท่านนี้(ตั่งบทที่ว่า พระสงฆ์เป็นเนื้อนาแห่งบุญของโลกฯ)./ปล.ไปทางดีก่อนได้เปรียบนิดๆ(เพราะสติ) เช่นได้เกิดเป็นมนุษย์หรือเทวดายังได้ทำบุญต่อ และได้แก้ไขในอัน(กรรม)ที่ผิด ให้เบาลงบ้าง/ ผมว่าคุณก็เหมือนตายแล้วเกิดใหม่นะ ไม่แน่อาจเพื่อเหตุนี้ก็ได้ "ได้ต่อบุญ และซ่อมแซมหรื่อแก้ไขบางอย่าง"🖌
เล่าที่ the ghost ได้ไหมคะเรื่องแบบนี้น่าเชื่อถือกว่าเรื่องผีที่เจอกันเป็นวันเป็น.คืน
แสดงว่าคุณเป็นคนดี..เมื่อหมดวาระไปสวรรค์ทันที.ร่างเปลี่ยนเป็นนางฟ้า
ถ้าคนที่มีความดีและเลวพอๆกันจะยมทูตมารับและรอการตัดสิน
ตรงกับผัคคุณสูตรที่พระพุทธเจ้าอธิบายไว้เลยครับ มรณะกาเล เวลาใกล้ตาย อินทรีย์จะแก่กล้า คือสมองทำงานคล้ายกับเวลาทำสมาธิในระดับสูง ช่วงเวลานี้หากได้ยินได้ฟังธรรม สามารถนำไปสู่การบรรลุธรรมได้ง่าย
มีน้าสาวเสียชีวิตคุณยายพาส่งโรงพยาบาล ทางโรงพยาบาลเอาร่างไปเก็บในห้องดับจิต น้าฟื้นออกมาตอนเช้ามืด คุณยายนอนอยู่หน้าห้องดับจิตกับญาติเพราะเป็นต่างจังหวัดตอนเช้าถึงจะกลับกัน น้าบอกเจอทุ่งหญ้ามีดอกไม้สวยงามกำลังจะข้ามสะพานไปอีกฝั่งพอดีเเม่สามีน้าที่เสียชีวิตไปเเล้วมาเรียกให้กลับไปทางเดิม จากนั้นน้าฟื้นขึ้นมาร่างกายไม่มีเสื้อผ้ามีผ้าขาวคุมร่างเดินออกมา
นี่ ตายแล้วฟื้น หรือ หมอตรวจไม่ดีครับ
เหมือนเราเลยค่ะ..คุณแม่่ป่วยรักษาตัวโรงพยาบาล..แบบ 50-50 ค่ะ'ฝันว่าเดินไปกับคุณแม่ทุ่งหญ้าสวยงามมีสะพาน.ข้ามไปอีกฟากหนึ่ง และมีคุณพ่อที่ตายไปแล้วยืนรอรับค่ะ.แล้วแม่ก็บอก ส่งแม่แค่นี้พอ หนูกลับเลย..ตกใจมากค่ะ อ้าว..แม่เรายังนอนบนเตียงคนไข้มันช่างเหมือนจริงมากค่ะ..เข้าว่ามีอีกภพค่ะ....ปัจจุบันแม่อายุ 92ปีแล้วค่ะ
😊@@apisaknuansa-ard5083
จากประสพการณ์ ทุกชีวิตจะดับไปเมื่อหัวใจหยุดเต้น และชีวิตหลังการตายก็ย่อมแตกต่างไปตามจิตสุดท้ายที่กังวลอยู่ นาทีก่อนชีวิตดับนั้นคือสงบนิ่ง และมีสุข เพราะหัวใจเต้นแผ่วลงทุกที คล้ายอ่อนล้า แต่มันอ่อนลงๆๆหายไป จนดับไป หากเป็นการตายแบบธรรมชาติ แต่หากยืดชีวิตด้วยเครื่องช่วยทุกชนิด ร่างกายจะทุรนทุรายเพิ่มลมหายใจ ขึ้นลงตามสภาพร่างกายที่เป็นอยู่ จิตจะไม่สามารถสงบและปล่อยวาง เพราะถูกกระตุ้น การที่คนเราต้องหมดอายุ ไม่ว่าจากสิ่งใด จึงไม่ควรไปยื้อชีวิตไว้ แม้วันหรือวินาที เพราะจิตจะไม่ผ่อนคลาย ตามกาย เป็นความจริงใช่ไหมว่าจิตและกายเคียงคู่กันเสมอ นอกจากบุคคลผู้นั้นปฏิบัติได้เยี่ยงพระอรหันต์ และถึงนิพพานได้แน่
คนเราจงอย่ากลัวความตาย จงระวังอุบัติเหตุที่จะทำร้ายชีวิต กระทันหันให้มาก หากปล่อยตามอายุขัย ไม่ว่าสิ่งใดหรือโรคภัยจะเกิดขึ้น ย่อมไปตามเวลา และดีที่สุดในมือแพทย์และพยาบาลแล้ว จิตที่สงบนั้นจะมีแต่ความร่มเย็น นิ่งและไร้ความรู้สึก และนั่นคือสิ่งที่ทางพระพุทธศาสนาเรียกว่าภาวนาหรือทั่วไปเข้าใจว่าคือสมาธิ แต่คำนี้มีคนเข้าใจผิดเและต่อต้าน แท้จริงแล้ว คือการฝึกจิตให้ไม่รับรู้สิ่งใดเลย และย่อมดีที่สุดเมื่อมาถึงในนาทีของความตาย หมั่นฝึกจิตอย่ารับรู้ด้วยการจับลมหายใจตนเองทุกขณะจืต และย่อมเห็นผลได้ในพริบตาหากตั้งใจจริงๆ
🙏🙏🙏
พุทโธ พุทโธ พุทโธ
เมื่อสิบปีก่อนเคยป่วยหนักแล้วเหมือนสลบไปเลยแล้วเห็นคุณยาย ที่เสียชีวิตไปเมื่อปี 2538 และคุณทวดผู้หญิงที่เสึยไป
ตั้งแต่คุณพ่อผมยังเด็กๆ น่าจะก่อนปี 2500 ซึ่งผมยังไม่เกิด มาอยู่ข้างเตียงผมด้านซ้ายมือห่างจากเตึยงผมสักเมตรครึ่ง ผมก็จะงงๆ ไม่รู้สึกกลัว และผมไม่เคยเจอคุณทวดมาก่อน แต่ผมสามารถบอกพ่อว่า
ท่านใส่เสือผ้ายังไง รูปพรรณลักษณะยังไงแต่งตัวยังไง
ร่างท่านทั้งสองจะโปร่งแสง และเท้าลอยๆจากพื้นครับจะอยู่นิ่งๆ ไม่ขยับ หันหน้าไปทิศตะวันออก ท่านทั้งสองไม่ได้มองผมตรงๆ แต่ยืนหันข้างให้ครับ ยื่นนิ่งๆไม่ขยับตัว
หลังจากเจอท่านทั้งสอง ผมก็ดีขึ้น สงสัยท่านเป็นเทวดามาช่วยครับ คุณยายรักผมมากตอนผมเด็กๆ ท่านเคยเลี้ยงครับ ผมเชื่อว่าโลกหลังความตายมีครับ
ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์สู่กันฟังนะครับ..เรื่อง คุณทวด หรือ บุคคลที่เราไม่เคยเห็นมาก่อน แต่รับรู้ว่า ท่านนี้เป็นใครได้...ทางต่างประเทศมีรายงานเหมือนกันครับ..เป็นเคสเด็กชายป่วยหนักจนต้องผ่าตัด...เด็กกลับมาเล่าถึงว่า มีคนมาแนะนำตัวว่า เป็น ปู่ทวด พาเดินเที่ยว ( .พ่อของเด็กเอาภาพ ในกรุ มาให้ดู..ให้เด็กชี้ว่า เห็นใคร )..พ่อเอาภาพ ปู่ทวดตอนแก่ มาให้ดูตอนแรกเด็กบอกไม่ใช่ ..แต่เด็กไปชี้ภาพชายหนุ่มใส่ชุดทหารสองครามโลก ครั้งที่ 1 .แล้วบอกว่า เป็นคนนี้
คุณหมอดิฉันป่วยเข้าห้องไอชียูเส้นเลึอดในสมองแตกิาการหนักมากคุณหมอและพยาบาลวิ่งกันวุ่นวายความดันลดลงมากได้ยินเสืยงคุณหมอสั่งพยาบาลให้เจาะเส้นเลึอดที่แขนช่วยความดันด่วนดิฉันได้ยินเสียงคุณหมอและพยาบาลแว่วมากเมึอนว่าได้ยินจากไกลแสนไกลและความรู้สึกตอนนั้นหมึอนตกลงมาจากที่สูงที่มันสูงมากๆตกดิ่งลงไปเหมึอนเป็นข่องแคบๆและมันมีแต่ความมึดไม่มีอะไรเลยไปตัวคนเดียวจริงๆเลยมันเป็นความมึดที่น่ากลัวมากๆและดิฉันก็ได้ยินเสียงคุณหมอและพยาบาลเรียกชึ่อดิฉันแว่วมาจากไกลแสนไกลพอดิฉันรู้สึกตัวฟึ้นขึ้นมาดิฉันก็ปากเบี้ยวใบหน้าตายไปแถบหนึ่งกระพิบตาไม่ได้คึอตาค้างแต่เป็นแถบเดียวข้างช้ายคุณหมอคิดว่าเช่นไรที่เป็นเช่นนี้
โลกหลังความตายมียุวจิงผมเชืคับ/ลักคำสอนก้อด้บรรทึกว้มียุวจิง..จงเชือพระเจ้า😊
เคยมีประสบการตายมาแล้ว ตอนนั้นลุกขึ้นเดินมาที่ประตูร้องไห้เห็นหมอพยาบาล กำลังสารวนกับร่างเราได้ยินหมอพยาบาลพูดชัดเจน ร่างเรานํ้าตาไหลไม่หยุด แต่หัวใจหยุดเต้นแล้ว หมอบอกยังไม่วอคเอ้า แสดงว่าสมองยังทำงาน หมอปั้บหัวใจช่วยเต็มที่สามชั่วโมง ตอนนั้นร้องเรียกให้พระเจ้าช่วยยังไม่อยากตาย พระเจ้าพากลับมาที่เตียงฟื้นมา เห็นหน้าหมอพยาบาลรอบเตียง
นั่นคือจิตวิญญาณของคุณครับ 😂
หมอช่วยค่ะไม่ใช่พระเจ้า
@@Kakikakkoiพวกที่เอะอะอะไรก็พระเจ้าพระเจ้า ไม่พ้นหมอและพยาบาลที่รพ.สักรายเดียว ......
โทดนะคับ ป่วยเป็นอะไรคับตตอนนั้น
จากประสบการณ์ ตอนป.1 นั่งรถมอไซอยู่ดีๆก็ตกลงมาขณะที่รถวิ่งอยู่ ทุกอย่างรอบตัวมืดสนิท ในความมืดนั้น กลับเห็นตัวเองนอนขดตัวอยู่ เหมือนเรามองตัวเราจากมุมสูง แล้วมันก็ค่อยๆสูงขึ้นๆ จนมารู้สึกตัวอีกทีคือมีคนเอาน้ำเย็นมาลูบหน้า มันเป็นเหตุการณ์ไม่นานค่ะ ประมาณ1-2นาที ก็รุ้สึกตัว
ผมเคยแต่ ไปอนาคตครับ ไปล่วงหน้าหลายปีมาก แต่ไปเพียงแค่ 1-5 วินาทีเท่านั้น ทำให้จำอะไรไม่ได้มาก และจำไม่ได้ว่าในเวลานั้น คือวันที่เท่าไร บางเหตุการณ์ ล่วงหน้าเป็น 10 ปี ซึ่งประมาณ 3-4 ปี จะเห็นภาพในอนาคตสักครั้ง ว่าเคยเห็น และเคยอยู่ในเหตุการณ์นี้มาก่อนแล้ว ยังงงอยู่ว่า ทำไม่เกิดนี้ขึ้นซ้ำได้ ที่แปลกคือทำไมเราถึงจำภาพเหตุการณ์สั้นๆนั้นได้ว๊ะ ทุกวันนี้ ผมเชื่อสนิทเลยว่า ชีวิตคนเรา ถูกลิขิตไว้จบแล้ว เราแค่กำลังเดินทางไปตามเวลาเท่านั้นเอง คล้ายๆกับหนังที่ทำจบแล้ว แต่เรากำลังดูได้ครึ่งเรื่องเป็นต้นครับ 😊
เป็นเหมือนกันเลย แต่ผมเคยตายไปครั้งหนึ่งแล้ว พอกลับมาตอนนี้ถ้าสวดมนต์นอนสมาธิจะเห็นภาพอนาคตช่วงสั้นๆแต่ไม่รู้วันเวลาจนกว่าจะเจอแล้วจะรู้เหตุการณ์ต่อจากนั้นเหมือนอนาคตถูกกำหนดไว้แล้ว
ผมรถชนเสียเลือดมาก คุณหมอเอาเครื่องช่วยหายใจมาใส่ให้แต่ผมรู้สึกว่ามันลำคาญเลยดึงออก จากนั้นมันค่อยๆง่วงอยากหลับมากๆแตก็ฟื้นอยู่พักหนึ่งก็เลยปล่อยใจปล่อยกายคิดว่านอนหลับพักดีก่า พอหลับ ผมรู้สึกแค่ว่าผมเหาะพุ่งขึ้นไปบนฟ้าแล้วในหัวมันโล่งมันสบายแบบสุดๆรักโลภโกรธหลงมันไม่มี มันเหมือนจิต บริสุทธิ์มากผมมองไม่เห็นตัวเองมือ,ขา,แขนผมไม่มีเหมือนมันเป็นดวงจิต ผมก็ตะโกนพร้อมกับเหาะพุ่งขึ้นไปเรื่อยๆว่าไม่กลับไปแล้วมันสบายมากเลย ระหว่างเหาะอยู่ มันผ่านภูเขาป่าทึบเหมือนป่าดกดิบและเห็นคนยืนอยู่เต็มกวักมือเรียกให้เราไปหา แต่ผมก็ไม่เหาะไปหา มันก็พุ่งขึ้นไปอีกจนไปหยุดที่ไหนก็ไม่รู้ มีคนเดินกันเต็มเลยมีทั้งเด็ก คนแก่ คนหนุ่ม แต่แต่ละคนเดินแบบ หน้านิ่งๆไม่สนใจใคร เดินไปข้างหน้าอย่างเดียว ผมก็เดินตามไปแบบงงๆ เดินไปสักพัก ก็ไปหยุดอยู่ในหมอกซึ่งมองไม่เห็นอะไรเลย มองรอบๆสักพัก ผมก็เห็น พ่อของผมซึ่งท่านได้เสียไปแล้ว ท่านก็ได้บอกผมว่าให้กลับไป ผมบอกว่าไม่กลับแล้วพ่อมันสบายโล่งหัวมากไม่อยากกลับแล้วระหว่างที่พูดอยู่กับพ่อของผม ผมก็มองไปรอบๆแล้วหยุดสายตาไปที่ เก้าอี้ตัวหนึ่งมันใหญ่มาก ใหญ่เท่าบ้านหลังหนึ่งและมีคนตัวดำใหญ่นั่งอยู่มองมาที่ผม แต่ไม่พูดอะไร พ่อก็ไล่ผมให้กลับไป พ่อพูดประโยคนั้นอยู่ 3-4 ครั้ง แล้วผมก็ฟื้นขึ้นมา แบบ งงเพราะผมไปอยู่อีกโรงพยาบาลไม่ใช่โรงพยาบาลที่ช่วยผมใว้ตอนแรก ผมได้รู้จากเพื่อนที่อยู่ด้วยข้างเตียงห้องฉุกเฉินว่าผมหยุดหายใจไปตอนที่ผมเอาที่ช่วยหายใจออก คุณหมอพยาบาล ปั้มหัวใจผมขึ้นมา ผมก็ไม่รู้ว่าผมฝันไปหรือไปมาจริงๆ แต่มันเหมือนไม่ใช่ฝันมันเหมือนจริงมากๆ
แบบนี้คือ ไปแล้ว 😅
ผมเคยผูกคอมาแล้ว1ครั้ง ตอนนั้นก่อนจอดับมันรู้สึกเกร็งแล้วก็ดับแบบไม่ทันตั้งตัว แต่ตั้งใจว่าพยายามตึงให้นานที่สุดท้ายมารู้สึกอีกทีคือมีเพื่อนมากดที่หน้าอกแล้วตอนนั้นรู้สึกจุกมาก อาจเป็นเพราะเพื่อนได้ปั้มหน้าอกและมาช่วยได้ทันเวลา ไม่งั๊นคงไม่รู้จริงๆว่าตายแล้วไปไหน
ไม่แน่ใจว่าใกล้ตายรึเปล่าแต่ผ่านมา 20+ ปีแล้วแต่ไม่เคยลืม ตอนนั้นอยู่ม.ปลาย จำได้วันนั้นมีบริจาคเลือดที่โรงเรียนแล้วไปบริจาคค่ะ เสร็จแล้วก็นั่งเรียนอยู่ๆก็เหมือนฝัน ฝันว่าอยู่ในบอลลูนกำลังลอยขึ้นไป มีคนไปด้วย 2 คน จำได้ ชาย 1 คน อีกคนจำลางๆเป็นผู้หญิง หน้ายิ้มใจดีความรู้สึกคือเบาสบาย ภาพบรรยากาศรอบๆคือเป็นภูเขา ต้นไม้ดอกไม้สี ละมุนๆ เย็นๆ ก็ลอยขึ้นๆไป สักพักรู้สึกตัวว่าถูกหามไปห้องพยาบาล พอหายดีเพื่อนเล่าให้ฟังว่าเห็นนั่งอยู่ชักเกร็ง แล้วฟุบลงไปเลยค่ะ
มีแต่เรื่องคุณพ่อแฟนค่ะ ที่อาการอยู่ในระยะสุดท้าย พี่สาวเล่าท่านหมดลมหายใจไป 2-3ครั้งแล้วฟื้นขึ้นมา ท่านมาบอกเราในฝันว่าตายแล้ว ร่างที่เสียชีวิตมานอนอยู่ในบ้าน ไปพลิกศพดูไม่ทราบว่าใคร แต่ลักษณะบอกได้ว่าใช่คุณพ่อแฟน ก็เลยเล่าให้แฟนฟัง พอวันรุ่งขึ้นวันเสาร์ทุกคนไปกันพร้อมหน้าแฟนก็รีบไปบ้านที่ตจว. ท่านรอแฟนที่เป็นลูกคนสุดท้อง พอวันรุ่งขึ้นวันอาทิตย์ท่านก็จากไปอย่างสงบค่ะ ที่ฝันนี่ก็บ่อยค่ะ มักจะฝันว่ามีคนมาบอก ส่วนใหญ่ก็จะเป็นจริงตามที่ฝัน
เคยเห็นภาพในอดีต กับ เกิดความรู้สึกเป็นสุข มีความสุข และเห็นทางเดินสว่างๆ ตอนนั้นเหมือนมีสติดีมากครับว่าโดนรถชน รู้ตัว และรู้สึกว่าเรากำลังจะตายนะ ไม่ตกใจ แปลกมาก เข้าใจว่าเป็นภาพก่อนหมดสติ ขณะโดนรถชนครับ แล้วก้ไม่รุ้สึกตัวอีก ตนฟื้นกลับมา พบว่าหมดสติไปกว่าสองชั่วโมง
เคยเป็นอยู่ครั้งหนึ่งค่ะ ไม่แน่ใจว่าตัวเองเป็นอะไร วันนั้นปวดหลังมาก กำลังนั่งทานข้าวอยู่ รู้สึกเย็นวาบแถวไหล่ แล้วก็พยายามหายใจเข้า แต่เหมือนตัวเบาๆ แล้วก็ตาเริ่มลาย เป็นจะเป็นลม หัวใจเต้นเร็ว และแรง คิดเลยว่า ถ้าไปแบบนั้น น่าจะสบาย ไม่น่าทรมาน ฉะนั้นบางคนที่หลับแล้วเสียชีวิต น่าจะเป็นการเสียชีวิตแบบสบายที่สุดแล้ว
สวัสดีค่า ประสบการณ์ใกล้ตายน่าจะเหมือนกับการเข้าฌาน4นะคะเป็นสภาวะที่เราควบคุมอะไรไม่ได้เลยค่ะ ก่อนมีประสบการณ์ใกล้ตาย นู๋นั่งสมาธิจนเข้าฌาน4ได้แล้วตัวรู้ไปเห็นสภาวะธรรมคือเป็นสภาวะว่างไม่มีร่างกายมีแต่ตัวรู้เหนือสุขเหนือทุกข์แล้วตัวรู้ไปเห็นความรู้สึกเกิดที่ด้านซ้ายแต่ยังไม่ปรุงว่าสุขทุกข์หรือเฉยแต่เป็นแค่ความรู้สึกตัวรู้เห็นความรู้สึกดับทันที ตัวรู้เห็นตัวอักษรลอยจากด้านซ้ายตัวรู้เห็นดับทันทีค่ะ พอออกจากสมาธิแล้วสิ้นสงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้าเลยค่ะ ตั้งแต่นั้นมาพยายามนั่งสมาธิเดินจงกรมวันละ1ชม.แต่จะดูลมหายใจตลอดวันยกเว้นทำงานค่ะ เช้าวันหนึตื่นมาดื่มกาแฟได้ยินเสียงของตกใส่ตึกดังมากจากชั้นบนในขณะที่เราอยู่ชั้น1แล้วห้องก็สั่นสั่นสะเทือนน่ากลัวมาก นู๋ไม่เคยเจอสถานการณ์แบบนี้ร่างกายสั่นเทิ้มตกใจสุดขีดแล้วสภาวะจิตเค้าทิ้งร่างกายทันทีมาจับที่ลมหายใจแทนค่ะ พออยู่กับลมหายใจแล้วสงบทันทีแล้วเสียงก็หยุดดังหยุดสะเทือนลงค่ะ เชื่อเลยค่ะว่าจิตที่เคยทำกรรมอะไรมาจะไปตามกรรมที่ทำทันทีโดยที่เราควบคุมอะไรไม่ได้เป็นสภาวะout of control เป็นสภาวะเดิมแท้ของธรรมชาติค่ะ
ขอโทษนะไม่ได้จะว่านะ ระดับเข้าฌาน4นี่รู้ได้ยังครับว่าเราเข้าถึงฌาน4 แล้ว อันนี้ผมสงสัยจริงๆ แล้วถ้าถึงขั้นนั้นแล้วยังมีอาการตกใจอยู่อีกหรอครับ
อยู่ที่อนุสัย ความเคยชินของจิต บทสรุปของแต่ละคนจึงต่างกัน
อยากทราบว่าใช้กรรมฐานอะไรเวลานั่งสมาธิ ? นั่งสมาธิวันละ1 ชั่วโมง หรือ ครึ่งชั่วโมงค่ะ? ตอนที่ได้ฌาน4 นั่งสมาธิกี่ชั่วโมงคะ? ถ้าได้ ฌาณ4 ไม่ควรทำงานแล้วนะคะไม่งันฌานจะเสื่อมเป็นอโหสิกรรมไปเลยเสียดายมาก
ขอบคุณมากที่เล่าสู่กันฟัง ผมวนอยู่กับ 1/2เคยถึง 3แค่ครั้งเดียว น้ำตาไหลเลย ที่มาฝึกสมาธิเพราะว่าฝึกตายหลังจากที่เป็นโรคแพนิค ตอนมีอาการเหมือนคนใกล้ตาย
เรื่องชาณไม่สามารถถ่ายทอดเป็นคำพูดได้ เหมือนเราพยายามอธิบาย สีให้คนตาบอดเข้าใจ เสียเวลาเปล่า แต่ทุกคนสามารถทำให้เข้าถึงได้ ถ้าเกิดเป็นมนุษย์ครบอาการ 32 ไม่มีสติวิปลาส ทำเองรู้เองได้ เหมือนเราอยู่ภาคกลางจะไปเหนือ มัวแต่ถามไม่ก้าวเดินไม่มีวันถึง ธรรมต้องปฏิบัติแบบโง่ๆ
จะเข้าใจ ไม่เหมือนการเรียนทางโลกวัตถุที่ต้องถามและอาศัยความจำ ทางจิตเป็นนามธรรม อาศัยการตัดสิ่งรบกวนจิต ทางพระ เรียกนิวรณ์ธรรม 5
เดินจิตเข้าสู่สภาวะเดิม ถึงชาณ4 ทุกอย่างหายไปเหลือแต่ความรู้แต่อธิบายไม่ได้ว่ารู้อะไร
ผมเคย3ครั้งน่ะคับภาพตัดครั้งแรกนั่งยุและตัดและเรามีอาการชักแต่เราไม่รุ้ตัวโผ่อีกทียุในรถถามพี่ไปไหนบอกผมว่าไป ร.พ.ผมชักๆแต่ผมไม่ยอมนอนขอกลับบ้าน และมาบอกพี่ที่พาไปหลังจากนั้นว่าความรุ้สึกมันสบายว่างเปล่ามมาก
ครั้ง2ก้ตัดไปยุล้มหงายตึงเพิลพามาล้างหน้าสักพักผมกลับมาถามเพิลว่ามึงมายืนหลังผมทำไม
ตอนผมเป็นไข้หวัดใหญ่ ผมไม่รู้สึกตัว ๕ วัน แต่ในความรู้สึกผม ผมลอยอยู่ ด้านล่างเป็นทุ่งดอกไม้สวยงาม แต่ผมได้ยินแม่เรียก ผมสะดุ้งตื่นถามแม่เรียกทำไมหนูหลับแปร้บเดียว
แม่บอกแปร้บเดวพ่อมึง สลบไป ๕วัน ในความรู้สึกกำลังลอยไปแค่ไม่เกินนาที
55555
ที่บ้านเล่าว่า เคยตายตอนเด็กค่ะ 3 ขวบเอง จำไรไม่ได้
ประสบการณ์พี่ชายเป็นหัวหน้าช่างเครื่องเรือน้ำมันลำใหญ่กลางทะเล (ขอเล่าให้นึกภาพตามนะคะ) พี่บอกว่าจะมีปัญหาน้ำ
เข้าเรือท่วมห้องเครื่องเสมอ และต้องดำน้ำลงไปปิดวาวในห้องเครื่องที่เต็มไปด้วยน้ำที่มีคราบฟิล์มน้ำมันลอยเต็มไปหมด มีความเสี่ยงสูงและต้องจ้างด้วยราคาที่สูงมากเช่นกันเพื่อ
ทำภาระกิจเสี่ยงๆนี้ จนวันนึงพายุแรงมาก
น้ำท่วมเกือบมิดห้องเครื่องใต้เรือและไม่มีใครรับอาสาลง พี่ชายจึงต้องลงไปเอง ปกติพี่แข็งแรงตัวสูงใหญ่ และกลั้นหายใจได้นาน2-3นาที
แต่ภาระกิจนี้ ต้องว่ายดำลงไปในห้องที่เราเคยเดินทุกวัน ดูง่าย แต่ครั้งนี้น้ำท่วมเกือบมิดห้อง
เท่ากับพี่ใช่เพดานห้องนำทาง มีท่อต่างๆมากมาย มองขึ้นไปคราบน้ำมันทำให้แสงสว่างลดลง พี่เล่าว่ามันง่ายมากนะเพราะแทบไม่ต้องว่ายใช่เกาะๆดึงๆท่อไปแต่แผนที่ห้องเครื่องต้องจำใหม่หมดเพราะไม่เหมือนตอนเดิน
เมื่อพี่ดำจนคิดว่าใกล้ถึงวาวก็คิดว่าน่าจะเกือบๆ1นาที แต่ไม่ง่ายเพราะฟิล์มเกาะแว่นว่ายน้ำมันลื่นๆแต่ก็พอมองเห็น พี่ปิดวาวสำเร็จ
จากนั้นพี่หันมาเพื่อดีดตัวขึ้นไปดึงท่อกลับเหมือนเดิม แต่!!เมื่อหันมาหน้าไปกระแทกกับ
อุปกรณ์ในห้องเครื่อง พี่บอกเจ็บดั้งมากๆแต่นั้น
ทำให้แว่นตาหลุดจากตาเช่นกัน พี่ได้รีบคว้าแว่นตาแต่ไม่ทันน้ำเข้าแว่นและน้ำก็เข้าตาพี่บอกมันเคทองและแสบมาก จนการมองเห็นเหลือ10-20% สำคัญที่สุดทุกอย่างมี่เกิดขึ้นทำให้พี่ชายปล่อยมือจากท่อและหลงทิศทาง
พี่ตกใจมากใช่การคลำๆและไม่เห็นช่องว่าง
เพื่อขึ้นมาหายใจ พี่หลงทิศและหาทางขึ้นไม่ได้
เค้ากลัวและตกใจมากๆ อากาศเริ่มจะหมด
หัวใจเต้นเร็ว เหมือนหน้าจะมืดจะเป็นลม
พี่รู้ทันทีว่าเขาไม่รอดแน่ๆ เขาจึงยุนิ่งๆจากนั้น
พี่เล่าว่าภาพฉายคล้ายหนังฟิล์มสมัยก่อนก็เริ่ม
ทุกอย่างเป็นภาพเคลื่อนไหวแต่รันเร็วมากเห็นภาพตัวเองตั้งแต่เล็กที่พ่อแม่กำลังเล่นยิ้ม ไล่มาจนโตเรื่องที่มีความสุข/ทุกข์ จนถึงปัจจุบันพี่ชายร้องไห้และสำนึกผิดในเรื่องที่เคยทำไม่ดี
พี่กำลังจะขาดใจ ตัวเบาเขาปล่อยทุกอย่าง แต่ได้ยินเสียงเรียกชื่อ..ๆๆ
จากนั้นพี่ชายเงยหน้าขึ้นไปเห็นมือหลายๆมือ
กำลังตีน้ำ แขว่งๆมือลงมาในน้ำเขารวมสติเหมือนคนสะดุ้งทีบตัวขึ้นจากน้ำภาพตัด
ตื่นอีกที รู้สึกเจ็บหน้าอก มีคนกำลังปั้มหัวใจ
รู้สติไอ สำลักน้ำ เพื่อนเล่าว่าพี่ชายหายไปในน้ำประมาณ7 นาทีทุกคนเอามือตบน้ำเพื่อให้รู้ว่าขึ้นทางนี้ ซึ่งเป็ยวินาทีสุดท้ายที่พี่ถีบตัว
ก่อนหมดสติ หลังจากน้ำพี่ก็เป็นไข้จากปอดติดเชื้ออยู่กลางทะเล~5วันก่อนจะหายปกติ
ขอบคุณที่อ่านจบค่ะ🙏🏻
คืนนึงรู้สึกไม่สบายเลยนอนหลับเเละฝันว่า(เป็นฝันที่ชัดเเละน่ากลัวมากๆ) ไปสถานที่เเห่งนึงเหมือนห้องโถงใหญ่ๆมันมืดทึบๆทึมๆมี ผช คนนึงบอกให้ลงไปรวมกลุ่มกับคนอื่นๆที่อยุ่ก่อนหน้านี้ เดินลงไปมีคนเยอะเเยะเเต่ด้วยบรรยากาศทึบๆทึมๆ(เหมือนอยุ่ในโรงหนัง)ไม่สามารถเห็นใบหน้าใครได้ เดินเเทรกไปเรื่อยฝ่ากลุ่มคนจนมายืนอยู่เเถวหน้าสุดเเละตรงเบื้องหน้าผมเห็น ผช 2 คน คนนึงยืนอยุ่บนเเท่นอยุ่ในชุดเสื้อขาวกางเกงขาวอีกคนยืนอยู่ข้างๆเเท่นด้านขวามือของชายชุดขาวในมือเหมือนถือสมุดหรืออะไรบางอย่าง เเละชายชุดขาวที่ยืนอยู่บนเเท่นได้พูดขึ้นมาว่า รู้ไหมที่พวกมึงมาอยู่กันที่นี่เพราะพวกมึงน่ะได้ตายกันหมดแล้ว หันหน้ามองไปทางซ้ายมือเห็นภาพปรากฏขึ้นมันเป็นภาพเคลื่อนไหวขนาดใหญ่(คล้ายๆเหมือนเราดูหนัง) เห็นพิธีเเห่ศพเเละเห็นแฟนใส่ชุดดำจูงมือลูกชายเกาะฝาโลงเดินกันไป ในจิตมันบอกว่านั่นละคือศพของเรา อารมย์ความรู้สึกคือตกใจกลัวมากๆรำพึงกับตนเองว่า เราตายแล้วหรือเนี่ย?? เเล้ว ผช.ชุดขาวคนเดิมก็พูดขึ้นมาอีกครั้งว่า เดี๋ยวจะมีดาวตกมาจากฟ้าใครคว้าดาวได้จะได้กลับ สิ้นเสียงชายคนนั้นก็มีดาวดวงเล็กๆ(ขนาดเเละเเสงสว่างคล้ายหิ่งห้อย)ร่วงประปลายลงมาจากฟ้า ผู้คนมากมายเเย่งชิงวิ่งกันคว้าดาวเหล่านั้นจนวุ่นวายไปหมด แต่ในความรู้สึกตอนนั้นเริ่มปลงละยอมรับชะตากรรมอะไรจะเกิดก็เกิดเลยไม่เเย่งไม่สนใจใดๆเเหงนหน้ามองฟ้ายืนนิ่งอยู่กับที่ ทันใดนั้นมันมีดาวดวงเล็กๆดวงนึงลอยลงมาตรงบนหัวเลยเอื้อมมือไปรับเเละกำเอาไว้ภาพสุดท้ายที่จดจำได้คือฝูงคนจำนวนมากรุมทึ้งจะเเย่งดาวในมือเเละก็ตื่น รู้สึกขึ้นมาอีกครั้งนี่ตกใจมากนั่งทบทวนสำรวจตนเองจนเเน่ใจว่ายังไม่ตายทั้งหมดนั้นมันเป็นเเค่ฝัน รู้สึกดีใจมากๆๆๆๆอารมย์ประมาณเหมือนได้เกิดใหม่ ได้ชีวิตใหม่ รอดตายไรประมาณนั้น ก็ขอให้เป็นเเค่ฝันเเค่ครั้งเดียวพออย่าได้ฝันอะไรเเบบนี้อีกเพราะสถานการณ์และบรรยากาศนั้นมันไม่น่าอภิรมย์เอาซะเลย
ดิฉันเองค่ะคุณหมอที่มีเรื่องราวของอุโมงค์สีขาวสว่างแต่ไม่แสบตา ตอนนั้นครบรอบวันเกิดอายุ 25ปีพอดี อดีตแฟนได้ชวนไปเที่ยวบางแสน เกิดเหตุการณ์ประหลาดคือนอนหลับไปเฉยๆ ตอนนั้นแฟนเห็นดิฉันขากระตุกตาเหลือก คือชักนั่นแหละค่ะ ไม่เคยมีโรคประจำตัวใดๆมาก่อน
แต่ช่วงที่ชักนั้น อาการไม่น่าเกิดเกิน 1นาที ดิฉันล่องลอยถูกดูดไปในอุโมงค์ สีขาวสว่าง รอบๆเต็มไปด้วยหมอกเมฆ เย็นสบาย ไม่มีตัวตน แต่รู้ว่าคือตัวเอง สิ่งที่ชัดคือการรับรู้ได้ยินและการมองเห็น ได้ยินเสียงเสียดทานของความเร็วในการเคลื่อนที่ที่มันกระะพือใกล้ๆสักพักมีเสียงผู้ชายน่าเกรงขามพูดออกมาเสียงดังก้องกังวาน เหมือนไม่ใช่คนไทย เขาบอกว่าให้ตามเขาไปและให้ลืมคนที่เรารักทุกคนในโลกนี้ เรากำลังมาลอยอย่างรวดเร็วตามไป ตอนนั้นเย็นเบา สบายมีความสุขมาก พอได้ยินแบบนั้น หยุดเลยค่ะ ทุกอย่างหยุดความเคลื่อนไหว แล้วกลับมาอีกทีก็เข้ามาที่ร่าง ลืมตาเห็นอดีตแฟนตบหน้าเรียกชื่อ ตอนนั้นจำเขาไม่ค่อยได้แล้วค่ะ ต้องใช้เวลาสักพัก หลังจากนั้นก็พาไปหาหมอตรวจเช็คร่างกาย ไปถึง 3 โรงพยาบาลค่ะ คุณหมอทุกโรงพยาบาลบอกว่าร่างกายปกติดี ขอบคุณคุณหมอนะคะที่มาเล่าให้ฟัง นับว่าเป็นประโยชน์มากๆเลยค่ะ
และหลังจากเกิดเหตุการณ์ Near death experience เป็นต้นมา กรณีสัมผัสอะไรแปลกๆ มีเหตุการณ์แปลกๆที่ได้เจอจนถึงทุกวันนี้จนต้องตั้งเพจ Facebook เพื่อแบ่งปันประสบการณ์ค่ะ
เพจชื่ออะไรคะ
@@chawiwarnk4233 on on stories เรื่องเล่าของอรอรค่ะ
สนใจค่ะเพจชื่ออะไรคะ
@@สุภกัญญาวีแก้ววีแก้ว OnOn stories เรื่องเล่าของอรอรค่ะ มีเรื่องราวจากการนั่งสมาธิแล้วมีต่างดาวเข้ามาสื่อสาร ก่อนยำสู่เรื่องราวจิตวิญญาณต่างๆมากมายพร้อมหลักฐานประกอบค่ะ
บอกให้เข้าใจง่ายๆค่ะ
ลมหายใจ3เฮือกสุดท้าย ของชีวิต
จะมีภาพทั้งชีวิต มาฉายให้ดูแบบเร็วๆค่ะ
ถ้าภาพนั้น มีแต่ภาพทำความดี ก็จะมีสุคติเป็นที่ไป
ถ้าภาพนั้น มีแต่ภาพทำความชั่ว ก็จะมีทุกข์คติเป็นที่ไป
ถ้าภาพนั้น ดีสลับชั่วปนเปไปเรื่อยๆ ก็จะถูกดูดไป รอพิจารณาคดีที่ยมโลกเป็นเวลา100วันของภพมนุษย์ค่ะ
วิชา สมาธิ คือ วิทยาศาสตร์ทางใจ อยากรู้อะไร ถ้าใจละเอียดพอกับสิ่งนั้นๆก็จะไปดูได้ค่ะ
อยากเล่าประสบการณ์นะคะคุณหมอ..เรื่องนี้ผ่านมานานมากแล้วค่ะยังจําได้อยู่ไม่เคยลืม..มีวันหนึ่งจะเข้านอนแล้วค่ะ..ปกติเป็นคนหลับง่ายหัวถึงหมอนแล้วจะนอนหลับค่ะ..แต่วันนั้นเหมือนมีพลังๆๆหนึ่งดึงวิญญาณออกจากร่างแล้วเห็นร่างตัวเองนอนอยู่ก็ตกใจรีบจับขาเตียงไว้แ..แล้วสักพักมีเสียงเหมือนม้าวิ่งมาหน้าบ้านแล้วหยุดสักพักแล้วเสียงม้าวิ่งนั้นก็วิ่งกลับไป..แล้ววิญญาณก็กลับเข้าร่าง..เหตุการณ์เกิดขึ้นเร็วมากค่ะตกใจมากๆๆหัวใจเต้นเร็วมากค่ะ..นึกทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น..มันเกิดอะไรขึ้นกับเรา..มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจริงค่ะ..อยากแชร์ประสบการณ์..😊😊
เคยช็อคตอนเป็นไข้เลือดออกวูบไปตอนเข้าห้องน้ำ เหมือนจอภาพดับจริงๆค่ะ เหมือนปิดสวิตช์ไปเลย ไม่มีความรู้สึก ไม่มีความเจ็บปวด ไม่มีความกลัวอะไรทั้งนั้น เป็นความมืดและว่างเปล่า มารู้ตัวอีกทีเพราะเสียงป้าเรียกและลากออกมาจากห้องน้ำ ขาครูดไปกับห้องน้ำเลือดออกก็ไม่รู้สึกเจ็บ
ช่วงประมาณ18 เคยไข้ตัวร้อนอยู่คนเดียวไม่ได้กินยาก่อนนอนคือหลับยากมากแต่พอหลับไปแล้ว ไม่รู้ว่าฝันหรืออะไร เหมือนโดนอะไรทับทั่วร่าง พยายามหายใจ พยายามเรียกก็ไม่มีเสียงออกมา มันรู้สึกทรมานมากๆขณะนั้น ผ่านไปไม่นานก็ตื่นขึ้นมาแล้วหายใจเข้าเฮือกใหญ่ แถมได้ยินเสียงหัวใจเต้นแรงมากๆ เหมือนจะหลุดออกมา พยายามนั่งแล้วลุกขึ้นลงไปกินน้ำเปล่า แล้วนั่งทบทวนชีวิตตัวเอง
เหนือสะดือสองนิ้วมือ(กลาฃและชื้ครึ่งตัวแต่ละคน)...ทางที่ไปเกิดมาเกิด..ตาย ก็ออกจากตรงนี้
คนที่..สมาธิ ......และใจบุญจึงจะหาพบ....ตอนจะตายจะมีความสุข...ฝึก..ใจวางตรงนี้หยุบหนอ พองหนอ..พุทโธ
เวลาตายส่วนให็คนมีบุญจะมีความสุข
อายุ14ตกมาจากชั้นสองของบ้านแน่นิ่งสนิท แต่ได้ยินเสียงพ่อแม่เรียกชื่อพร้อมตะโกนบอกเรียกเพื่อนมาช่วยเราได้ยินทุกอย่างฟังเงียบๆได้ยินกระทั่งแม่บอกให้พี่สาวไปหาดอกไม้ธูปเทียนมาไหว้เจ้าที่ทุกคนคิดว่าตายแล้วหลายคนร้องไห้เสียงสนั่นบ้านแต่เราไม่เจ็บปวดอะไรเลยเหมือนนอนฟังเหตุที่เกิดขึ้น นานร่วมชั่วโมงตามที่พ่อแม่บอกตอนรู้สึกตัวแล้วทุกคนคิดว่าเจ้าที่เจ้าทางช่วยให้รอดมาสมัยนั้นคนบ้านนอกจะมากราบไหว้เจ้าที่เป็นประจำ ผ่านมาสี่สิบสี่ปีแล้วยังพูดถึงกันตลอด นี่คือความจริงกับตัวเอง(ตอนตกหน้าควำ่ลงพื้นดินนิ่งสนิท พอฟื้นแล้วมือฝ่ามือระบบปวดทั้งตัวแตะไม่ได้เลยกระดูกซ้นรักษาเป็นเดือน)
คุณย่าเป็นอัลไซเมอร์มาสิบกว่าปี ก่อนจากไปหนึ่งวัน คุณย่าจำลูกหลานได้ทุกคนค่ะ
อาม่าเคยหัวใจหยุดเต้นแล้วปั๊มขึ้นมาได้ครับ เค้าบอกว่าเหมือนหลับไปแล้วตื่น
ส่วนตัวผมเคยโดนรถชนแบบภาพตัดไป รู้สึกตัวอีกทีเหมือนตัวเบามากแต่พอมองไปเห็นตัวเองนอนอยู่บนพื้นครับ
สามีเคยจอดับมา 3 ครั้งค่ะ ครั้งแรกไม่รู้สึกอะไรเลย หลับทั้งยืน ครั้งที่สอง ก็เดินๆ อยู่แล้ววูปดับกลางอากาศ ครั้งที่สาม ขณะนำส่งโรงพยาบาลรู้สึกว่าตามองไม่เห็นอะไรเลย ถามเราว่าทำมัยมืดจัง มองอะไรไม่เห็นเลย แต่ทั้ง 3 ครั้งก็กลับมาได้ ปัจจุบันก็ใช้ชีวิตอย่างคนปกติ และระมัดระวังตัวในการใช้ชีวิตมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด หรือเรียกว่ามีสติในทุกเรืองมากขึ้นค่ะ
ตามหลักก่อนตายจริงๆก็จะเห็นภาพเหตุการณ์สำคัญในชีวิตนะคะ มีการวิจัยออกมารองรับ สำหรับคนที่ไม่เห็นอาจจะเป็นเพราะยังดำเนินไปไม่ถึงขั้นใกล้ความตายหรือเปล่า ประมาณว่ายังใกล้ไม่มากพอ
ประสบการณ์จากตัวผมเอง ผมเคยตายแล้วฟื้นขึ้นมา จากคนรอบข้างเขาว่าผมหมดลมหายใจหลายนาที แต่ผมก็ฟื้นมาได้ ผมจะเล่าว่าก่อนตายรู้สึกยังไงเห็นอะไรในสมองเรา อาการก็คือ เราเหมือนถูกช็อต จากปลายเท้าและขึ้นมาเรื่อยจนถึงหัวใจเหมือนมีอะไรทิ่มแทงหัวใจเรา เจ็บมากๆ และก็ขึ้นไปถึงสมองเรา แต่ก่อนเราจะรู้สึกหมดสติ ครั้งสุดท้ายผมจะเห็นเส้นสมอง เป็นเส้นแสง และก็ดับลงพร้อมกับสติเราก็จบลงไม่รับรู้อะไรอีก เลย
อยู่ในห้องสี่เหลี่ยมมืดๆรับรู้ใด้หมดว่าใครทำไร.กำลังช่วยชีวิตเรา.เรียกเรา.เรารู้หมด.เเต่ช่วงเวลา.นั่นเราจะต้อง.ขัดขืนใครที่กำลังดึงมือเราให้ออกจากห้องมืดๆสี่เหลี่ยม.ผมรู้เลยว่าก่อนที่เราจะขาดใจนั่น.จะมีคนทึ่เราไม่รู้จักมากระชากมือเราให้ไปกับเขา.ผมไม่ไป.ใช้กำลังเฮีอกสุดท้าย.กระชาก.กระชากมือให้หลุดจากเขา..มีจริงๆ.ผมรอดมาใด้.เพราะ.คงยังไม่ถึงตายครับ.
มีเพื่อนเล่าให้ฟังว่าสมัยตอนเขาเด็กๆ เขาตกน้ำแล้วก็มีคนเอาร่างเขาขึ้นมานอนบนฝั่ง แต่เขามีอีกร่างนึงไปยืนดูร่างของตัวเองที่นอนแป๊บนึงเขาก็ฟื้นมาเหมือนเดิมค่ะ ถ้าในคำสอนพุทธศาสนาคือเขายังไม่ถึงเวลาตายจึงไม่พบเทวทูตคือนายนิรยบาลมารับตัวไปสอบสวนค่ะ
เคยมีประสบการณ์ก่อนตายในห้อง ICUคล้ายที่คุณหมอเล่าตอนอยู่ในช่วงคลื่น Theta เป็นความรู้สึกเบา สบาย ไม่ทรมาน มีความสุขในสภาวะนั้น มองเห็นพื้นที่กว้างๆ คล้ายๆหาดทรายเม็ดสีขาวละเอียดๆ เหมือนฝันไป มีความรู้สึกว่าชอบที่แห่งนั้น แต่จิตส่วนนึงเกิดคิดว่าเรายังทำภาระกิจไม่เสร็จ แล้วได้ยินเสียงคนเรียกชื่อ ตื่นขึ้นมามีหมอพยาบาลรอบเตียง ปั๊มหัวใจขึ้นมา แม่เล่าให้ฟังหลังจากฟื้นว่าเราชักเกร็ง เล็บเขียว จำความรู้สึกก่อนตายตอนใส่ท่อได้ว่าเราหายใจไม่ได้ หายใจเข้าไม่มีอากาศ แต่พอเข้าสู่สภาะคลื่น theta กลับรู้สึกสบายไม่ทรมาน
ใช่เลย 555 แบบเดียวกันเลย นี่คือ ภาวะ NDE ชัดเจนครับ
@@DoctorNearU ส่วนตัวตอนนี้ไม่รู้สึกกลัวความตาย ขอบคุณคุณหมอมากที่เล่าประสบการณ์เพิ่งรู้ว่าเข้าสู่สภาะว่าคลื่น Theta เป็นยังไงค่ะ
ฟังตอนขับรถ ตกใจเลยว่าคล้ายกันมากๆๆกับที่เล่า ผ่านมา 18 ปี ยังจำความรู้สึกนั้นได้ งงเหมือนกันว่าทำไมสมองยังจำได้ 😄
คุณแม่ฟอกไตแล้วหัวใจหยุดเต้นไป 5 นาที แต่พยาบาลช่วยชีวิตขึ้นมาได้ หลังจากคุณหายดีแล้วเล่าให้ฟังว่า ตอนน๊อตไปเปิดหน้าต่างเห็นแสงสีขาวแล้วก้าวออกจากประตูไป แต่เจอคนแปลกหน้าไม่รู้จักใคร เลยเดินกลับ จากนั้นคุณแม่สบายดี ตอนนี้ท่านไปสวรรค์แล้วคะ
ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์ ให้ฟังนะครับ ❤️😊🙏
มีประสบการณ์วิญญาณหลุดออกจากร่างทั้งตัวเหมือนตายแต่ไม่ได้ตายค่ะ ทำสมาธิแล้ววิญญาณลุกออกมายืนดูร่างของตัวเองอย่างเต็มตัวขณะอยู่ในช่วงของวิญญาณปกติแค่คิดว่าเราตายรึเปล่า แล้วเราจะไปไหนต่อถ้าตาย เห็นคนข้างๆทำอะไรทุกอย่างแล้วพยายามตั้งสติว่านี่คือเรื่องจริง ช่ไหม มันน่าเหลือเชื่อมาก แล้วมันดูดเข้าไปเหมือนเดิม ลืมตามาอยู่ในร่างเหมือนเดิม
นั้งสมาธินานไหมคับ
@@KochokSingprayoon ทำกสินไฟค่ะตอนนั้นบวชชี ไม่นานค่ะจ้องดวงไฟจำภาพหลับตากำหนดจิตนิ่ง พอจิตเป็นสมาธิสักพักเดียวก็หลุดออกมาค่ะ (ปล. ฝึกมาสักพักแล้วค่ะไม่ใช่เพิ่งมาทำครั้งแรกนะคะ)
เคยหัวใจหยุดเต้นไป4นาทีในห้องคนไข้ฉุกเฉินเพราะหมอให้ยามากเกินไป ลูกสาวบอกว่ากราฟเป็นเส้นตรงหมอตกใจมากเราได้ยินทุกอย่างลูกรีบวิ่งไปเรียกหมอเฉพาะทางหัวใจมา(เป็นเพื่อนกัน)รีบแก้ไขฉีดยาเข้าทางน้ำเกลือแล้วเราฟื้นขึ้นมา ตอนเราหยุดหายใจเราได้ยินทุกอย่างแต่อย่างอื่นไม่รู้เรื่องนะ หมอที่เป็นเพื่อนบอกว่าเหลือแค่1นาทีเราลาโลกไปแน่นอน
ชอบเวลาหมอเกมเล่าไปหัวเราะไป คุณหมอหัวเราะอร่อยมาก ทุกอีพีเลย เสียงหัวเราะของคุณหมอสำหรับเราแล้วเป็น voice therapy จริงๆ ฟังแล้วเอนจอย สบายใจ
5555 ขอบคุณมากครับ❤️❤️❤️
รู้สึกเหมือนกันเลยค่ะ 😂😂😂
หัวเราะอร่อยมานี่ เป็นสำนวนคนภาคใต้นะ
😂😂😂เห็นด้วยค่ะ หัวเราะได้แซ่บมาก
จริงค่ะ หัวเราะม่วนมาก
เคยสงสัยเรื่องนี้มานานค่ะ เพราะตอนนั้นต้องผ่าตัด วางยาสลบ ความรู้สึกจะเหมือนเราลอยไปตามอุโมงค์สีสดใส เร็วมาก แล้วจะเห็นหน้าคนที่รักเรา สุดท้ายเห็นพระพุทธรูป แล้วเรารู้สึกเบาสบายมากแบบไม่เคยรู้สึกมาก่อน เหมือนเราไม่มีตัวตน หมดความยึดติดทุกอย่าง แม้แต่ตัวตน เป็นความรู้สึกที่มีความสุขที่สุด แบบทางโลกหาไม่ได้ จนตอนนี้อยากเจอแบบนั้นตลอดไป
ใช่ครับ ชัดเจน ..สว่าง สบาย สงบ แบบไม่มีในโลกนี้
จากที่ฟังคลิปนี้ของคุณหมอ มันก็ส่วนที่คล้ายกับประสบการณ์ส่วนตัวของผม แต่อันนี้เกิดที่บ้าน ในห้องนอนหัวค่ำคืนหนึ่ง
วันนั้นผมมีอาการไข้ขึ้นสูง รู้สึกว่ารอบตัวมันร้อนไปหมด นอนร้อนอึดอัดอยู่บนเตียงอย่างนั้นอยู่นาน แล้วมันก็มีความนึกคิดว่า 'ไม่เอาแล้ว' พอคิดอย่างนี้ไป แล้วก็รู้สึกว่า 'ความเป็นตัวเรา' มันแยกออกมาจากตัวที่เป็นร่างกายที่มันนอนอยู่บนเตียง ความรู้สึกว่าร้อนหรือกระสับกระส่ายมันไม่หลุดตามออกมาด้วย
ไอ้ความรู้สึกว่าเป็นตัวเราตอนนั้นก็เลยลองมองมือไม้ตัวเอง มันก็เห็นเป็นรูปร่างมือขาวๆโปร่งๆ
แล้วมันก็รู้สึกว่าเห็นคุณย่าผมที่เสียไปแล้ว มาอยู่ในสภาพที่สะอาดสะอ้านมีความสุข ผมก็ดีใจมาก อีกซักพักก็รู้สึกว่าเห็นพระพุทธรูป (ในความรู้สึกที่เห็นคือ พระพุทธรูปสมเด็จองค์ปฐม ที่วัดท่าซุง อุทัยธานี) ก็รู้สึกว่าเรากราบไหว้ท่าน รู้สึกว่าท่านงามมาก ก็รู้สึกคิดบอกท่านไปว่า 'ผมขอตามไปอยู่กับท่านด้วยครับ ' เพราะพอทำความรู้สึกเหลียวไปมองร่างกายที่อยู่บนเตียง มันไม่อยากได้เลย มันไม่สวยเลยเมื่อเทียบกับร่างที่รู้สึกว่าเป็นตัวเราตอนนั้น
กราบบอกพระพุทธรูปท่านแล้ว ก็รู้สึกว่าท่านบอกกลับมาว่า 'ยังไม่ถึงเวลา'
พอท่านบอกมาอย่างนั้น ความรู้สึกว่าเป็นตัวเรา มันไหลกลับไปรวมกับไอ้ร่างกายที่นอนอยู่บนเตียง และผมก็พื้นคืนลุกขึ้นมา มันก็น่าแปลกว่า ตอนนั้นไข้มันลดลงไปจนรู้สึกสบายเป็นปกติ ปกติขนาดที่ว่าผมลุกขึ้นไปอาบน้ำได้ ไปนั่งสวดมนต์แล้วไม่มีอาการอ่อนเพลียหรือเบลอ มันรู้เนื้อรู้ตัวมีสติอ่านบทสวดมนต์แทบไม่ผิดไม่หลงเลย
หลังจากนั้นผมกลับมานอน พอตีสองไข้ก็กลับมาขึ้นสูงอีก แต่ความรู้สึกว่าแยกออกจากร่างไปเห็นคุณย่า ไปเห็นพระ ไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว มันก็นอนร้อนอยู่อย่างนั้นจนเกือบเช้า จนตอนสายก็ต้องไปหาหมอฉีดยาเพราะไม่ไหวแล้ว
ผ่านเหตุการณ์นั้นไปทุกวันนี้ผมยังจำความรู้สึกว่าไปพบไปเห็นแบบนั้นได้ แต่ก็ยังไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนั้นอีกเลยครับ (ลองพยายามมโนเอา ยังไม่ได้เลย)
ขอบคุณที่ มาเล่าประสบการณ์สู่กันฟังครับ 🙏❤️😊
@@DoctorNearU ขอบคุณคุณหมอเช่นกันครับ🙏🙂
ลองใช้DMTจากเห็ดเมา,เห็ดขี้ควายดูครับ
พี่หมอมาถูกทางจริงๆครับ ขอให้เจริญทั้งทางโลกและทางธรรม
ขอบพระคุณมากครับ🙏❤️😊
ใช่ครับดีกว่าไปทางอื่นตามรอยธรรม(ขนาดหมอยังเชื่อ
@@นฤชิตปิติเดชาธรรม ปกติหมอมองเรื่องแบบนี้ไร้สาระซึ้งความเป็นจริงแล้วโลกหลังความตาย กรรม มีจริงยิ่งทำงานในโรงบาลเจอคน เจ็บตาย ยิ่งทำให้เห็นสัจธรรมในชีวิตได้เร็ว
ชอบฟังค่ะ🙏🙏🙏
ผมเคยเจอมากับตัวเองทั้ง2เครสครับคุนหมอ😮
1.จมน้ำตอนอายุ14ปี แต่ไม่ตาย เพราะมีสิ่งศักสิทธิ์ช่วย ตอนนั้นเกือบขิดเกือบจอภาพจะดับครับ ได้เห็นภาพตัวเองวนย้อนกลับตั้งแต่บัจจุบัน ย้อนไปเรื่อยๆลดลงทีล่ะปีตั้งแต่อายุ14จนถึงไวกำลังจะเกิดเป็นทารกน้อยๆและก็ได้เห็นพ่อแม่ปู่ย่าตายายทุกคนที่ยังมีชีวิตและเสียชีวิตลอยเต็มหัวไปหมดและก็รุ้สึกว่าตัวเราเหมือนตัวละครคนหนึ่งที่กำลังทิ้งบทตัวละครนี้ไป
2.รถชน ขาหัก ตอนอายุ18ปี ตัวนี้เป็นจอภาพดับไปเลยครับ ไปตื่นที่โรงพยาบาล😊😊😊
ตอนที่รถชน ตอนไท่รุ้สึกตัว มีการฝันไหมครับ หรือจอดำเฉย นานไหมกว่าจะฟื้น
@@สายลับโซเวียต มันจอมืดแวบเดียว ความรุ้สึกเหมือน1วินาที แต่เวลาปกติประมาน2-3ชม.
ตอนอายุ 10 ขวบ ตกรถมอไซด์หัวไปฟาดกับฟุตบาทแต่ไม่มีบาดแผลภายนอกปรากฏว่าง่วงนอนมึนๆๆต้องการนอนจนแม่เห็นอาการไม่ดีจึงไปโรงพยาบาลเอกเรย์ปรากฏว่ากะโหลกร้าวเลือดคั่งในสมองจำได้ว่าขณะนั่งรอผลมีอะไรเหนียวๆๆเย็นๆมาที่คอ เลยเอามือปาดเช็ดปรากฏว่าเป็นเลือดที่ไหลมาจากทางหู เลยยื่นให้แม่ดูแม่ก็ร้องหาหมอ หลังจากนั้นจำอะไรไม่ได้หลับไป 7 วันจำได้ว่าตอนหลับได้ไปสถานที่ต่างๆแต่ละที่น่าตื่นตาสวยงามเป็นธรรมชาติสงบโล่ง ไปไม่ซ้ำที่เลยตอนนี้ภาพในฝันเลือนลางแล้วเพราะหลายปี
ผมเข้าใจเอาเองนะครับ ว่ามันคืออะไรที่คล้ายกับความฝัน แต่เป็นการบังคับฝันเพราะสมองขาดเลือด สมองต้องลดการทำงานเพื่อเอาตัวรอด เลยฝันเพื่อลดการทำงานของสมอง แต่สิ่งที่ฝันอาจจะแตกต่างกับฝันปกติ แล้วที่บางคนภาพตัด ก็อาจจะได้เห็นอะไรบางอย่าง แต่จำไม่ได้เพราะปกติคนเราก็จำฝันได้ไม่มากอยู่แล้ว คงมีหลายคนที่ภาพตัดไปเลย คือสมองเลือกที่จะไม่ทำอะไรเลย ยิ่งไกล้ตายสมองทำงานผิดปกติ ส่วนบางคนรู้สึกสบาย หรือเจ็บปวด ก็แล้วแต่ว่าสมองในตอนนั้น มีภาพแบบไหน ในฝันจมน้ำก็ทรมานได้ไม่ต่างกับความจริงเลยนะครับ เพราะสมองจดจำความเจ็บปวดช่วงนั้นได้ และฉายมันออกมาในตอนไกล้ตาย
ชอบมากค่ะที่คุณหมอธิบายเรื่องลึกลับโดยอิงแนวทางวิทยาศาสตร์ ไม่ว่าซีรี่ย์ชุดนี้จะมีกี่ตอนจะรอติดตามค่ะ❤
เรื่องนี้คือเรื่องจริงที่เกิดกับตัวผมเอง วันที่23/09/พ.ศ.2523ผมอายุตอนนั้นได้17-18ปียังวัยรุ่นอยู่เลยครับช่วงนั้น พอประมานสัก ณ.เวลา14:22นาที ผมเกิดอุบัติเหตุรถชนกันกับรถเก๋งพลิกคว้ำลงข้างทางส่วนผมรถมอเตอร์ไซค์ ถะไหลไปกับพื้นถนนตอนนั้นผมไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สิ่งแรกที่ผมเห็นและเป็นไนตอนนั้น ถ้าพูดถึงอาการจะเป็นยังไงเวลาคนเราดับและเสียชีวิต อย่างแรกเลยที่ลมหายใจผมหมดไป ก็คือไม่เห็นเจ็บปวดอะไรเลยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น และภาพทุกอย่างที่เห็นก็มืดไปหมดมืดแบบมืดอะครับเหมือนปิดไฟไว้อะมองอะไรไม่เห็นเลยเหมือนกับว่าตัวเรานี้ได้อยู่ไนห้องมุมมืดๆที่สุดเลยครับแสงไฟอะไรก็ไม่มีความรู้สึกตอนนั้นคือโล่งมากปรอดโปร่งเลยทีเดียวหายใจก็สบายไม่เหนื่อยไม่เจ็บไม่หนาวอะไรเลย อันนี้คือความจริงก่อนผมจะฟื้นขึ้นมาที่โรงพยาบาล พอผมนึกว่าผมคิดถึงบ้านแล้วจู่ๆบ้านที่คิดก็มาโผล่ตรงหน้าเลยครับแต่เห็นแต่บ้านนอกนั้นทุกอย่างมืดหมดมีแต่เเสงออกมาจากบ้าน ก้าวแรกเหยีบเข้าไปผมถึงกับตกใจอะไรกันนี้ วิญญาณคนตายเต็มบ้านนั้นไปหมด ไม่รู้ล้านมาจากไหนจู่ๆผมคิดแค่บ้านผมแล้วไอ้บ้านแปลกประหลาดนี้มาจากไหนแล้วคนไนบ้านเป็นผีวิญญาณจริงๆไหมสิ่งที่ผมเห็นมันคืออะไรทำไมทุกอย่างมืดสนิทแสงก็ไม่เห็นจะมีเหมือนว่าคนเราตายไปก็จะดับเหมือนหลอเำฟที่แตกแล้วดับไปเลย ผมคิดอย่างงี้น่ะครับ แต่ไม่เห็นจะมี นรก สวรรค์ อะไรเลยน่ะครับ ผมคิดว่าผมคงทำบาปชัวร์ไว้เยาะเลยไปไหนไม่ได้นอกจากจะนึกถึงบุญและมีคนทำบุญไห้ก็จะได้ไปไนที่ที่มีแต่ความสว่างไม่มืดมิดแบบตัวเองของผม แล้วผมก็ฟื้นขึ้นมาจนถึงปัจจุบันนี้ผมอายุได้64ปีผมทำงานผมต้องทำบุญไว้เยาะๆจะได้ไปไนที่สว่างถ้าไปที่มืดก็แสดงว่าคุณอยู่กับวิญญาณสัมภเวสีที่ไปไหนไม่ได้ไปเกิดไม่ได้มีบ้านหลังเดียวไนโลกนั้นะที่อาศัยอยู่ด้วยกันพูดผีปีศาสเร่ร่อนที่ยังไปเกิดไม่ได้ก็จะจมอยู่ไนความมืดดับนั้นไปต่อจนกว่าพี่น้องของตัวเองจะทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้จึงจะได้ออกจากที่มืดมายังที่สว่างเพื่อหาบ้านแบะที่ที่ตัวเองจะเกิดไหม่และเริ่มไช้ชีวิตไหม่ขึ้น
ไม่เห็นอะไรก่อนตายค่ะ แต่หลังตายวิญญาณก็ลอยออกไปเลยค่ะ มีผู้ชาย หญิง คู่นึง นุ่งชุดไทยโบราณโจงกระเบนเก่าๆแบบชุดชาวบ้านเขาบอกพาไปสวรรค์ แต่ทางไปเป็นป่ารกภูเขาหุบเหว แต่คนที่พาเราไปเดินบนดิน ส่วนเราเหาะสูง10เมตรเหนือพื้น เราตายไป1 ชม.หัวใจล้มเหลวค่ะ เมื่อ4ปีก่อน ตอนอายุ 37ปี พอดี แต่เราขอกลับมาสร้างวัดให้เสร็จก่อน เขาจึงปล่อยมา โดยมีผู้ชายแก่ชุดขาวแบบพราหมณ์ หนวดขาวถือไม้ท้าว เป็นคนตัดสินเรา บอกว่าเราต้องไปสวรรค์ชั้น 16 บอกว่าบุญเราเกิดจากเป็นคนชอบช่วยเหลือคนสร้างบุญโดยไม่หวังผลตอบแทน จึงบุญแต้มสูง🎉ะมองเห็นสวรรค์ไกลๆแบบจำลองภาพ มีชั้น 7,8,9 เขาบอกว่าให้เราเลือกก่อนว่าจะไปชั้นไหน ก่อนจะไปอยู่ชั้น16 เพราะเรายังไม่พร้อมไปชั้น16 เพราะสภาวะจิตเรายังไม่นิ่งห่วงเล่นสนุกอยู่ พร้อมข้ามไปชั้น16ตอนไหน เขาถึงจะให้ขึ้นไปชั้นนั้นค่ะ😅มีรายละเอียดเนื้อเรื่องอีกเยอะค่ะ ถ้าเล่าคงยาวแน่😂
นี่ขนาดบอกว่า ไม่เห็นอะไรนะครับ 😳
@@DoctorNearU 555 หมาถึงเห็นหลังตายค่ะ ก่อนตายมันวูบวาบไปเลยค่ะ😅
เคยดูสารคดีของฝรั่ง มีอยู่คนหนึ่งที่ตายแล้วฟื้น หลังฟื้นมาแล้วเล่นเปียโนได้ยังกับโปรทั้งที่ก่อนตายเล่นไม่เป็นเลย เห็นมีออกคอนเซิร์ทด้วยนะ เป็นเคสที่แปลกมาก
มีแปลกๆหลายเคสนะคะ
เคยดูสารคดีของฝรั่งเหมือนกัน
ถ้าไม่เอ่ยถึงเรื่องลี้ลับ นรก สวรรค์ มีเรา มีความรู้สึกเพราะ สมองทำงาน สมองไม่ทำงาน ก็เป็นผัก เป็นแค่วัตถุชิ้นหนึ่ง พุทธศาสนา สอนไว้ว่า ขันธ์5 (กาย ใจ) เป็นอนัตตา ไม่ใช่ตัวตนอะไร
แม่ผม สมัยอายุ 20 ต้นๆ แม่เล่าให้ฟังเคยแพ้ยาแก้อักเสพ แล้วหน้ามืด อ่อนแรง แม่ผมทำงานเทคนิคการแพทย์ ตอนนั้นมีเพื่อนอยู่เลย ให้เพื่อนพยุงพาไปให้หมอวินิจฉัย แม่บอก ขณะกำลังนอนอยู่เตียง แม่ผมก็หัวใจหยุดเต้น ขาดอากาศไปประมาณ 3-5 นาทีได้ แม่บอกว่าหลับไปเลย ไม่รู้สึกอะไร คิดอย่างเดียวอย่าตายคิดถึงพ่อแม่ แล้วก็หลับ แต่เพื่อนแม่ใช้เครื่องปั้มหัวใจ ก็เกือบจะไม่กลับมาแล้วเหมือนกัน เพราะปั้มหลายรอบ ในเวลา 3-5 นาที พอหัวใจกลับมาเต้น แม่ก็ยังไม่ได้ตื่นทันที มาตื่นอีกที 2 วันต่อมา พอตื่นแม่บอกว่า ตอนแรกงงๆ แต่พอเริ่มรู้ตัวเริ่มเพื่อนเริ่มเล่าช่วงเวลาที่แม่ไม่รู้สึกตัว แม่ก็ดีใจเหมือนคนบ้าเลย 😅 เพราะแม่คือความหวังของตา-ยาย เพราะเป็นคนเดียวที่เรียนจบ จากนั้นแม่ก็ทำบุญตลอด เปลี่ยนชื่อ แก้เคล็ด แล้วก็กลายเป็นคนมีเซ้นต์บางๆ
ดิฉันเข่ือว่า...คนที่เคยหมดสติไปแล้ว...ฟื้นขึ้นมาใหม่...มีสติได้ไม่เท่าก่น...ดิฉันคิดว่า...เกี่ยวกับ..บุญบาป ..ดิฉันเคยคัวหมุนล้มลง...ด้วยอาการ...ของ..ฮีสสโตรก...ป่วยเป็นโรค เดียวกับคุณ...พุ่มพวง...มีอาการทุกฯอย่าง...เหมือนกับที่คุณ...พุ่มพวงเป็น...ดิฉันอยู่คนเดียว ..ไม่มีใครดูแล...อีกอย่างคือ...ดิฉันปฎิบัติธรรมอยู่...สวดมนต์ทุกวัน...ดิฉันเป็นคนจน...และไม่ค่อย...สนใจตัวเอง...ดิฉันหายได้ด้วยตัวเอง...อย่างน่าอัศจรรย์...โดยไม่ได้รักษากับหมอเลย....ตอนป่วยนี่...ดิฉันหายใจ...แล่ละเฮือก...ได้อย่างยากลำบากมากฯ...แต่ที่ดิฉันเขื่อก็คือ...ดิฉันทำสมาธิ...อธิษฐาน.ใน..จิตวิณญาณว่า...ถ้าดิฉันลุกขึ้นมาได้...ดิฉันขอ..อุทิศ...จิตวิณญาณนี้ ..เพื่อบำรุงพระพุทธศาสนา...และเผยแผ่...พระธรรม...และดิฉัน..ก็ได้เป็น ..รัตนะ .5...เผยแผ่...พระธรรม...พุทธวจน...ในปัจจุบันนี้...และก็จะ...เผยแผ่ตลอดไปค่ะ
ผมไม่เชื่อเรื่อง บุญ
แต่เชื่อเรื่อง ทำความดี เอื้อเฟื้อ
บุญ เป็นสินค้าหลอกลวง
คนที่เชื่อ จะตกเป็นเหยื่อ สูญทรัพย์สิน
...🙏🙏🙏...👍...
เพิ่งฟังครับ ผมเคยพบแบบหมอตอนนั่งสวด หายใจเข้าพุทธ หายใจออกโธ ร่วม 10 กว่าปีมาแล้ว ตอนนั้นมีอาการเครียดแล้วพบแพทย์ทำอย่างไรก็ไม่หาย สุดท้ายก็มานั่งนี่แหละครับ
ในช่วงที่ผมเคยบวช3เดือน นั่งสมาธิเกือบทุกวันวันลั 1-5 นาทีเป็นอย่างน้อย ผมก็เคยระรึกถึงเหตุการณ์ต่างๆตั้งแต่วัยเด็กเช่นกัน น่าแปลกตรงที่ว่า ณ เวลาปกติในปัจจุบันเรากลับลืมทุกสิ่งทุกอย่างไปหมดนึกยังไงก็นึกไม่ออกแต่ทำไมถึงสามารถระรึกถึงได้ในขณะนั่งสมาธิ ทุกสิ่งทุกอย่าเป็นเสมือนภาพวีดีโอที่ถ่ายย้อนหลังเลยทีเดียว
หลังจากประสบอุบัติเหตุหลายครั้ง ฉันจึงเข้าใจว่าที่เราเห็นคนเสียชีวิตทันทีอย่างสยดสยอง พวกเขายังไม่ทันได้รู้สึกถึงความเจ็บปวด เมื่อเราประสบอุบัติเหตุ เกิดบาดแผล เราจะชาก่อนไม่มีความรู้สึกเจ็บปวด สักระยะก่อนจึงจะเริ่มเจ็บปวด ,คนใกล้เสียชีวิตจะหมดสติก่อนทุกคน (อันนี้ฉันคิดเองสังเกตุจากตอนพี่สาวฉันเสียชีวิต) ทุกวันนี้ฉันไม่กลัวความตายอีกเลยฉันพร้อมไปเสมอ
แฟนก็เคยเป็นแบบคุณหมอ เขาบอกเบาสบาย โมโหคนปลุกให้ตื่น บอกกำลังไปสวรรค์😂สาเหตุคล้ายๆกันเล่นกีฬาหนักลืมวัย
เคยผ่าตัดแล้วเลือดท่วมหัวใจ ช้อคไปเลยหมอรีบผ่าตัดใหม่เอาผ้าเข้าเบรนซับเลือดในช่องท้อง เราไม่รู้สึกเจ็บปวดอะไรเลย แต่ลูกมาบอกตอนหลังว่าเราสลบไป5ชม.หมอกู้ชีพไว้และผ่านานถึง5ชม. ฟื้นมายังไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรคิดว่าหลับไปแปปเดียว เอาจริงความตายไม่ได้น่ากลัวอะไร4นาทีไม่หายใจก็หลับสบายยาวๆ😂😂
เห็นทุกสิ่งอย่างที่ผ่านมาในชีวิต...เจอสองครั้งครั้งแรกตอนเด็กตกน้ำว่ายน้ำไม่เป็น ครั้งที่สองสมัยเรียนวิทยาลัยเพื่อนผู้ชายตัวใหญ่แข็งแรงแกล้งเอาสายกระเป๋ารัดคอแรกๆทรมานดิ้นรนสักพักไม่รู้สึกอะไรสบายๆเห็นชีวิตในอดีตไหลผ่านเป็นแบบนี้ทั้งสองครั้ง ครั้งแรกรู้สึกตัวอีกทีบนที่นอนยายเล่าว่าข้างบ้านโดดลงไปช่วย(คลองอยู่ในรั้วบ้าน) ครั้งที่สองรู้ตัวอีกทีตอนลงไปกองกับพื้นเห็นตีนเพื่อนผู้หญิงกระดิกใส่แถมเขี่ยหน้าเรา หมดแรงลุกไม่ขึ้นจนมีเพื่อนบางคนสงสัยมาพยุงขึ้นนั่นแหละถึงตกใจกัน โกรธเพื่อนที่กระดิกตีนใส่หน้ามากกว่าคนที่รัดคออีก
นี่..เพื่อนเล่นแรงมาก นะครับ เกือบขิต ทีเดียว
@@DoctorNearU อีกนิดเดียวค่ะกว่าจะพูดได้ก็หลายนาทีน้ำมูกน้ำตาไหลคนทำก็ตกใจคะเนกำลังตัวเองพลาด เพื่อนเล่าว่าพอปล่อยมือฉันไหลลงไปกองกับพื้น เพื่อนที่กระดิกเท้าใส่หน้าคิดว่าแกล้งทำ...ผ่านมาสี่สิบกว่าปีแล้วค่ะ😊
@@jumhorawan7765 เราก็เคยเกือบจมน้ำตายเพราะเพื่อนคิดว่าเราว่ายน้ำได้ ปล่อยเราจม กินน้ำไปหลายอึก ในใจนึกถึงพ่อแม่ ว่าลูกคงตายโดยไม่ได้เห็นพ่อแม่อีกแล้ว พลันมีมือใครมาดึงขึ้นจากน้ำ นั่งร้องไห้เสียใจ กลายเป็นคนกลัวห้วงน้ำใหญ่ๆ ทะเล แม่น้ำ หลีกเลี่ยงการเดินทางทางน้ำ
เคยแต่ได้รับฟัง และเห็นจาก
1. คนถูกรถชนและรอด เขาเล่าว่า ณ ตอนนั้นอยู่ภาพพ่อแม่ก็ขึ้นมาเหมือน picture สลับกันไปสลับกันมา
2. กรณีเห็นพี่สาวกับแม่ จากไป โดยรอดูเขาอยู่กับเขาจนหมดลมหายใจ แม่ชราภาพ แม่จะรอลูกทุกคนมาครบ จะไม่มีเสียงพูดและมองลูกทุกคนและหลับไป ส่วนพี่สาวป่วยโรคมะเร็งไม้รับรู้อะไรแล้วแต่ก่อนหมดลมร่างเขาทั้งร่างจะสั่นทุกส่วนพร้อมกันทั่วร่าง. แต่ทั้งสองไม่ฟื้นเราจึงไม่รู้ว่าเขารู้สึกิย่างไร
ที่เห็นแสงแล้วเบาสบาย สภาวะเหมือนเข้าสมาธิครับ เหมือนเข้าชาญ จะเกิดแสงครับ
ประสบการณ์เคยที่ใกล้ตายตอนสองขวบ คือ ตักน้ำอาบจากถัง เขย่งขาตักน้ำ พื้นลื่น หัวก็เลยทิ่มลงไปในถังน้ำ จำได้ว่า เด็กสองขวบดิ้นขลุกขลักๆ อยู่ในถัง มันอึดอัดมาก จากอาการหายใจไม่ออก ทรมานมาก จนคิดขึ้นมาในใจว่า ไม่เอาแล้ว ไม่อยากทรมานแล้ว ปล่อยไปที หลังจากคิดแบบนั้นก็เลิกดิ้น แล้วมันก็ไม่รู้สึกทรมานเลย เบาๆๆๆๆ และจอดับแบบหมอว่า และไม่รู้อะไรต่อจากนั้นแล้ว แม่มาเล่าตอนโตแล้วว่า ตาหันมาเห็นพอดี เลยจับขาเราขึ้นมาจากถังน้ำ ตัวเรานั้นจำอะไรไม่ได้แล้วว่าใครทำอะไรช่วยเรายังไง และฟื้นมีชีวิตมาจนทุกวันนี้ได้ยังไง แต่เราชอบปฏิบัติธรรม และมีเซ้นท์แปลกๆ หลายอย่างที่เหนือธรรมชาติที่คนอื่นเขาไม่สัมผัสได้แบบเรา จึงทำให้เราไม่อยากเกิดอีกแล้ว
เคยค่ะ จอภาพดับมืด ทั้งอยู่ในห้องเปิดไฟส่วาง ก่อนดับ เหมือนรอบตัวไม่มีออกซิเจน ตัวจะเริ่มเย็น จากเท้าถึงหน้าอก ดับไปเลย รู้ตัวทั้งหมด เห็นภาพการผายปอด เลยพยามยกแขนขึ้นลง กลับมาเป็นปกติ รีบไปรพ. หมอว่ามีสติดี ถึงรอดมาได้
ผมอายุปัจจุบัน 61 แล้วมีโรคประจำตัวคือเป็นโรคเกาต์ อยากเล่าประสบการณ์อย่างนึงให้ฟัง จำได้ว่าตอนเป็นเด็กอายุไม่น่าจะเกิน2ปีครึ่ง คือเริ่มรู้เรื่องหลายๆอย่าง ตอนกลางคืน พ่อจะนำไปนอนอีกที่หนึ่งของมุมห้อง ตอนดึกๆ มักเห็นภาพปรากฏชัดมากเป็นหัวคนโผล่ออกมาจากขื่อบ้านใหญ่ประมาณกระด้ง มักมายักคิ้วหลิ่วตาหลอกล่อตอนกลางคืนเป็นปีๆ แต่ไม่ทุกวัน ผมกลัวมาก รีบคลานไปนอนกับพ่อและแม่ที่นอนอยู่ไม่ไกล พ่อก็อุ้มนำมานอนที่เก่าทุกครั้ง บางคืนไปเพื่อจะนอนกับถึง3 4 รอบ แต่พ่อก็นำมานอนที่เดิมทุกครั้งเช่นกัน ทุกวันนี้ยังรู้สึกหลอนๆอยู่เลย เวลาเดินผ่านต้นไม้ไม่กล้าแหงนหน้ามองกิ่งไม้ด้วยซ้ำ
ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังครับ 🙏
เคยเป็นเหมือนคุณหมอ ไม่ได้ออกกำลังกายมานานแล้วมาออกหนักๆ จำได้ว่าหลังเดินออกจากสนามฟุตบอลมานั่งพักข้างสนาม จู่ๆเพื่อนที่นั่งข้างๆหันมามองแล้วตกใจ ก่อนพากันมามุง(ภายหลังเขาบอกว่าเราหน้าซีดแบบน่ากลัวมาก แล้วค่อยๆนั่งพิงกำแพงเหมือนเป็นลมไป)
..หลังจากสว่าง จ้า วาป เราจะค่อยๆไม่รู้สึกถึงร่างกาย จำได้แต่ว่าพอผ่านจากอาการที่ไม่รู้สึกถึงร่างกายแล้ว ตอนนั้นเหลือแต่สติความคิดของตัวเรา
...เคยฝึกสมาธิมาพอควรจึงไม่ตกใจกับอาการ"ที่เหลือแต่ความคิดของตัวเรา"นี้ เพราะมันคล้ายๆกับอาการสมาธิระดับอุปจาระแก่ๆ เลยพยายามประคองสติให้ทรงตัวอยู่สงบๆไว้อย่างที่เคยทำมา (พยายามให้สติสงบอยู่กับจิต ไม่ฟุ้งซ่าน เพราะถ้าฟุ้งซ่านมักจะมีอุปทานต่างๆนาๆ เป็น นิมิตต่างๆให้สติเราตามเรื่องราวอุปทานพวกนั้นไป)
....อาจเพราะช่วงนั้นว่างเว้นจากการฝึกสมาธิหรือเปล่าไม่แน่ใจ สติที่พยายามประคองให้อยู่นิ่งๆนั้นนิ่งอยู่ไม่นานกลับฟุ่งซ่านขึ้นมา จู่ๆภาพแม่ที่อยู่ที่บ้านก็โผล่ขึ้นมา พร้อมกับความรู้สึกเสียใจประทุขึ้นมาในฉับพลัน จนประคองสติอยู่กับความสงบนิ่งๆไม่ได้ อาการจิตตอนนั้น คล้ายๆกับตอนจิตจะเปลี่ยนผ่านจากสมาธิระดับอุปจาระ ไปอัปปนา (แต่คงไม่น่าจะไปอัปปนา น่าจะไปปฏิสนธิในภพใหม่มากกว่า - _- " ) หลังจากนั้นเพราะประคองสติไม่ได้เลยจำไม่ได้ว่าอะไรเกิดขึ้น
.....พอรอดฟื้นขึ้นมาแล้วมานึกย้อนหลัง ถ้าหัวใจวายตายไปตอนนั้น สงสัยจะไปเกิดเป็นหมา แมว นกหนูที่บ้านเกิดใกล้ๆแม่เป็นแน่ เพราะจิตสุดท้ายไปทางนั้น 555+ ทั้งที่พยายามทรงตัวอยู่กับสมาธิแท้ๆ แต่ปัจจัยที่ควบคุมไม่ได้ฟุ้งออกมาซะงั้น (แอบคิดว่าช่วง จุติจิต ไปสู่ปฏิสนธิจิตในภพใหม่ที่เป็นสุขตินี่ไม่ง่ายเลยจริงๆ)
Wow เป็นประสบการณ์ + การอธิบาย อาการดังกล่าวได้อย่างดีเยี่ยมเลยครับ 😊🙏❤️
อธิบายออกมาได้อย่างดีเยี่ยม ผมเข้าใจคำพูดของคุณเลยคับ จิตสุดท้ายนึกและเพ่งไปที่ไหนมีโอกาสมากที่จิตเราจะไปยังที่แห่งนั้น
ตอนคลอดลูกคนที่2 คลอดแบบธรรมชาติ ลูกออกมาเร็วมาก พอลูกออกมาปุ๊บ ก็ไม่รู้ทำไมอยู่ๆรู้สึกง่วงมากลืมตาไม่ขึ้น ไม่เหมือนตอนคลอดลูกคนแรกลืมตารู้สึกเป็นปกติทุกอย่าง แต่คนที่2นี่พอลูกออกมาปุ๊บลืมตาไม่ขึ้นก็ไม่ได้หลับปุ๋ยไป ยังมีสติอยู่ยังได้ยินเสียงหมดกับพยาบาลคุยกัน แล้วอยู่ๆก็เหมือนอยู่ตัวเราหมุนๆก็รู้สึกไปอยู่ในสถานที่นึงรอบตัวเป็นดอกไม้สวยมากเต็มไปหมด แบบรอบๆมีแต่ดอกไม้แน่นๆ แต่ตัวสติยังรู้สึกตัวอยู่ยังพูดกับตัวเองเลยว่า ที่นี่สวยงามอยากจะดูอยากจะชม แต่รู้สึกได้ว่าไม่ใช่สถานที่ปกติก็รู้สึกกลัวอยู่ว่าจะกลับไปไม่ได้ก็ท่องพุธโทๆเพราะใจห่วงลูกอยู่ คลอดออกมายังไม่เห็นหน้าลูกเลย แล้วสักพักภาพนั่นก็หายไป แต่ตาก็ยังลืมไม่ขึ้น แต่ก็ยังได้ยินเสียงคุณหมอพยาบาลคุยกันอยู่และนวดท้องเอานำ้คลำออกอยู่ แปลกที่ว่าทั้งที่รู้สึกตัวได้ยินทุกอย่าง แต่ลืมตาไม่ขึ้น ไม่รู้ว่านี่คืออาการและเหตุการณ์นี้คืออะไรคะ?
ทุกคนมี เมมโมรี่ บันทึกไว้ ถ้าทำได้พยายาม ใส่ความดี บันทึกไว้เยอะๆ ถ้าตาย ไป สิ่งที่เราบันทึกไว้ ก็เป็นของเราเอง ครับ
เคยมีประสบการณ์เกือบตาย ปี 65 จำได้แม่นเลย หลังผ่าตัดเต้านมข้างขวา วันออกจากโรงพยาบาลคือวันที่ข่าวรายงานว่าพบร่างแตงโมแล้ว หลังฟื้นฟูร่างกายมาจนถึงเดือนเมษายนเป็นช่วงปิดภาคเรียนเลยไปปฏิบัติธรรมที่วัดพิชโสภาราม มีกำหนด 15 วัน คืนหนึ่งหลังจากหลับไปนานเท่าไรไม่ทราบ รู้สึกได้ถึงตัวตัวตนที่ใสสว่างด้วยชุดขาวบริสุทธิ์ในมือถือเทียนเปลวเทียนส่องสว่างกระจ่างชัด และผู้คนที่รายล้อมตัวเรามากกว่า 10 คน (รายล้อมเป็นวงกลมเราอยู่ตรงกลาง) ทุกคนมีลักษณะเช่นเดียวกับตัวเรา มีจุดหมายปลายทางเดียวกันคือ ความสว่างไสว อิ่มเอิบใจ ขณะที่ตัวลอยได้ประมาณ 1เมตร รับรู้ได้ว่าใครบางคนไม่อยากให้เราไป พอรู้สึกตัวตื่น อ้าวเกือบไปไม่กลับหลับไม่ตื่น ในใจก็เสียดายไม่น่าเลยกำลังจะสบายเชียว ทุกวันนี้ยังสงสัยอยู่เป็นความฝัน หรือมันเกิดขึ้นจริงมันเหมือนจริงมากๆ และคืนต่อมาอีก 3-4 วันทุกครั้งที่ล้มตัวลงนอน จะรู้สึกได้ถึงโลกหมุน ตัวเบาหวิวๆ จนไม่กล้าให้ตัวเองหลับ คิดว่าถ้าอีกสองสามวันอาการยังไม่หายจะเข้าพบแพทย์ แต่การปฏิบัติธรรมนั่งสมาธิก็ช่วยได้มาก อาการโลกหมุนเวลาหัวถึงหมอนก็หายไป เลยไม่ได้เข้าเช็คร่างกาย อาการแบบนี้บ่งบอกว่าเป็นสัญญาณของโรคอะไรคะ หรือเป็นประสบการณ์ของคนเฉียดตาย ดูคลิปคุณหมอแล้วก็พอหายสงสัยบ้าง ทุกวันก่อนนอนก็จะเตรียมร่างกายเตรียมพร้อมสำหรับการตาย แต่ปรากฏว่ากลับเป็นผลดีและได้ตื่นทุกๆเช้า 555555...
ขอให้คุณหมออายุมั่นขวัญยืนนะคะ คลิปของหมอมีประโยชน์มาก
ตาม EP ต่อไปค่ะ❤❤❤
ขอบพระคุณมากครับที่มาเล่าประสบการณ์สู่การฟังเป็นประสบการณ์ที่มีประโยชน์มาก...( เชื่อว่า หลายคนที่มีความรู้สึก สุข สงบ แบบไม่เคยมีมากก่อนและไปตามทางนั้น 555 ) เรียกว่าไปดี
ทางการแพทย์ต้องหัวใจหยุดเต้นและสมองหยุดทำงาน แต่ทางธรรมะ การตายคือเมื่อจิตดับ กรณี near dead ทางการแพทย์ คือหัวใจหยุดเต้นแต่ จิตเขายังไม่ดับ แต่วิทยาศาสตร์วัดหาไม่ได้ เพราะจิตไม่ได้อยู่ที่กล้ามเนื้อหัวใจ ที่เครื่องมือฟังได้ แต่ จิตอยู่ในเลือดครึ่งอุ้งมือนึงในหัวใจ ผ่าก็หาไม่เจอ แต่ต้องเจริญวิปัสสนาจนได้ยิน หทัยวัตถุที่เป็นที่อาศัยของจิต ที่สำคัญ คนบางคนเมื่อถึงเวลาตาย บางคนจะจำกรรมดีหรือชั่วที่ทำได้ เพราะจิตทำงานเร็วมาก ถ้าเห็นกรรมชั่วที่เคยทำไปนรก ถ้าเห็นกรรมดี ก็ได้ไปเสวยบุญที่ทำไว้ ถ้าบางคนไม่นึกถึงอะไร ก็ไปตามครุกรรม หรือ อาจิณกรรม ก็แล้วแต่ แต่การตายแล้วเห็นอะไร เป็นไปตามกรรมที่ทำมาค่ะ ถ้าจิตไม่ดับ สมองก็ยังทำงานค่ะ ถ้าจิตดับ คือตาย สมองก็ไม่ทำงานค่ะ ถ้าอยากนึกถึงแต่กรรมดี ก็ต้องหมั่นปฎิบัติธรรมที่เป็นสัมมามรรค ถ้าทำมิจฉามรรคก็ไปสู่อบายค่ะดังนั้นก่อนปฎิบัติธรรมต้องศึกษาวิธีที่ถูกต้องก่อนจึงลงมือปฏิบัติ นี่เป็นธรรมมะของพระพุทธเจ้า ที่เป็นความจริง ไม่ได้ศึกษาย่อมไม่รู้ ต้องขอโทษคุณหมอด้วย ที่เขียนความเห็นต่างทางความรู้นะคะ แต่เขียนด้วยความปรารถนาดีค่ะ
ไม่เป็นรัยครับ เห็นด้วยทุกประการ..จึงมีตอน 2 ที่จะพูดเกี่ยวกับเรื่องนี้ต่อครับ😊❤️🙏
@@DoctorNearU รอฟังตอนต่อไปอยู่นะคะชอบที่คุณหมอบรรยายน่าสนใจค่ะ ต้องขอโทษอีกครั้งที่ไม่ได้รอฟังจนจบแล้วเขียนเม้นนะคะ ขอโทษค่ะ
ไม่เห็นอะไร แต่รู้สึกว่าอยากนอนมากเหมือนกับเราเหนื่อยมากแล้วอยากนอนมากแต่ใจอีกใจบอกว่าอย่าหลับนะ แต่สุดท้ายก็หลับความรู้สึกฟินมาก จากนั้นรู้สึกตัวอีกทีอยู่โรงบาล ความรู้สึกมันเหมือนว่าเราหลับไปแปบเดียวเองแต่เวลาจริงสองวันกว่าๆ
โหงวเฮ้งคุณหมอ ในส่วนของคิ้วและตาเป็นผู้มีบุญญาธิการมาก
กราบขอบพระคุณมากครับ อุตส่าห์ดู โหงวเฮ้งให้หมอ 🙏🙏🙏
เราเคยจอภาพดับไปซึ่งขณะนั้นป่วย แล้วฟื้นขึ้นมาได้.. ซึ่งพ่ออกว่าเราเป็นลมขณะลุกขึ้นจากเตียงจะไปห้องน้ำ แต่ไม่ล้มเพราะพ่อรับไว้ได้ตอนนั้นเราอายุ10ปี ต่อมามีอาการจอดับอีกครั้งหลังคลอดลูกแล้วลงจากเตียงจะไปห้องน้ำ โชคดีพยาบาลรับไว้ได้ไม่ล้ม จึงรู้ว่าจอดับเป็นอย่างไร
รู้สึกกลัวไหมครับก่อนจอดับ?
โชคดีจังเลย..หลังกดติดตาม..ได้มี
โอกาส วีดีโอนี้...ดิฉันชอบข้อมูลที่เป็นวิทยาศาสตร์ค่ะ ทางแพทย์ยิ่งดีเพราะจะนำมาเทียบเคียง กับคำสอนของพระพุทธเจ้าค่ะ...ในทางธรรมะเราจะแบ่ง ชีวิต เป็น รูป และ จิต หรือนาม...แต่ทางวิทยาศาสตร์ จะศึกษาแค่ รูปค่ะ..ในทางธรรม รูป มี 28 ประเภท สมองคือ หนึ่ง ในรูป ค่ะ..
ในทางธรรมะของพระพุทธเจ้าจะละเอียดกว่ามากๆ...ต้องเรียน ปรมัตถธรรมค่ะ จิต เจตสิก รูป นิพพาน
จะสอดคล้องกัน...คนตาย....คือ
จุติจิตดับ...ปฏิสนธิจิต จะเกิดต่อเลยค่ะ...ไม่มีอะไรมาล่องลอย...
🙏🙏🙏ธรรมะของพระพุทธเจ้า ไม่มีคำ เท็จ ค่ะ
ขอบคุณมากๆ สำหรับ วีดีโอนี้
ขอบคุณมากครับ ที่ แนะนำและ comments เพิ่มเติม 😊🙏❤️
ถ้าจอดำเคยอยู่ครั้งหนึ่งจูงหมาและหมากระชากวิ่ง ทำให้หัวฟาดกับพื้น หัวฟาดพื้นทีนี้จอดำเลย 😢โชคดียังมีชีวิตกลับมา❤
เมื่อก่อนไม่เคยเชื่อเรื่องพวกนี้เลยจนมาเจอกับตัวเองตอนอายุ30กว่าๆป่วยหนักมากมีอาการปวดท้องจนทนไม่ไหวจนถึงจุดที่หลุดออกจากร่าง ไม่แน่ใจว่าหยุดหายใจหรือเปล่าแค่ไม่ได้รู้สึกถึงร่างของตัวเองที่นอนอยู่แต่ตัวเองออกมายืนข้างๆเตียง ร่างที่ยืนข้างเตียงเอามือมากดที่ท้องของร่างที่นอนอยู่เหมือนกับรักษาความเจ็บพอจับตรงไหนรู้สึกความเจ็บปวดหายไปแต่ที่แปลกคือร่างที่นอนอยู่เหมือนไม่รู้สึกอะไรมีแต่ความเงียบสงบ วังเวงเหมือนเสียงในโลกนี้ไม่มีอะไรมันหยุดทุกอย่าง ไม่มีความกลัว รู้สึกไม่ได้หลับเพราะรู้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นทุกอย่างในห้อง หลังจากที่ทุกอย่างหายไปอาการปวดท้องก็หายและหลังจากที่หายป่วยจะมีเซ้นส์แปลกๆรับรู้ถึงสิ่งแปลกๆ
ด้วยประสบการณ์ที่เกิดขึ้นกับตัวผมเอง ตอนนั้น ประมาณปี พ.ศ.2531 ผมบวชเป็นสามเณร มีเช้าวันหนึ่ง ผมหลับลึกหรือเปล่าไม่ทราบได้ ผมจำได้แต่ว่า ผมอยู่สถานที่ใดที่หนึ่งที่ไม่รู้ว่ามันคือที่ใหญ่ แต่เป็นทุ่งกว้าง และเต็มไปด้วยดอกไม้สีเหลืองจะใ่ช่ดอกดาวเรืองหรือเปล่าผมก็ไม่แน่ใจ ซึ่งสวยมากและที่จำได้คือผมชอบมากและรู้สึกถึงความสุขที่ได้รับเมื่ออยู่ในสถานที่แห่งนั้น ในเนื้อที่ไปกว้างสุดลูกหูลูกตานั้น ไม่พบว่ามีใครอยู่เลยนอกจากตัวผม ผมกำลังเพลิดเพลินกับการยืนชมทุ่งนั้น อยู่ไปก็ได้ยินเสียงผู้คนเรียกชื่อผม เสียงที่เด่นชัดคือเสียงยายชะอ้อน ซึ่งท่านเป็นแม่ชีที่อยู่วัดนี้ ได้ยินเสียงแว่วมาแต่ไกลว่า ลูกเณรๆๆตื่นๆ ตื่นได้แล้ว สายแล้ว พอได้ยินเสียงเรียกผมก็สะดุ้ง มองหาคนเรียกแต่ก็ไม่มีใคร หันไปมองรอบอีกที เห็นตัวผมเองนอนอยู่ ก็พูดกับตัวเองว่า อ้าวนี่ผมฝันหรือนี่ พอนึกได้ อย่างนี้ก็รีบตะโกนตอบรับเสียงเรียกปลุุกผมว่า คับๆผมตื่นแล้วคับ แล้วผมก็ลุกขึ้นจากที่นอนทันที แต่เสียงเรียกปลุกผมว่าตื่นได้แล้ว สายแล้วยังแว่วให้ผมได้ยินอีก แต่ผมไม่เห็นใครเลย ผมก็ยังยืนอยู่คนเดียวในที่ๆผมนอน แต่ไม่ใช่ในทุ่งดอกไม้ที่ได้ยินเสียงเรียกในครั้งแรกแล้ว ผมก็มองกลับไปตรงที่นอนผมอีก ผมก็ยังเห็นผมนอนหลับอยู่เหมือนเดิม ผมได้แต่ร้องว่าอ้าว ยังหลับอยู่นี่ก็ตื่นแล้วนี่ ผมก็ขานรับอีกว่า คับผมตื่นแล้วคับ เป็นเหตุการณ์ ที่มีเสียงเรียกปลุก และผมขานรับ แล้วตื่นลุกขึ้นมา ซ้ำๆอยู่่อย่างนี้จำไม่ได้ว่ากี่รอบ ที่ตื่นขึ้นมาแล้วหันไปมองเห็นว่าตัวเองยังหลับอยู่ สุดท้ายก็ได้ตื่นขึ้นมาจริง ความรู้สึกแรกคือตกใจมากว่าทำไมทุกคนในวัด ทั้งพระทั้งแม่ชี ทั้งฆราวาส มาอยู่รอบตัวผม และหน้ากุฏิของพระอาจารย์ก็มานั่งเต็มไปหมด และตัวผมเองก็รู้สึกว่าเหนื่อยเหมือนวิ่งมาจากที่ไหนไกลๆ ทุกคนเห็นผมตื่นมาก็ถามผมว่าเป็นอะไรมั้ยลูกเณร ผมก็บอกว่าไม่เป็นไรครับ เขาถามต่อว่า ทำไมเรียกไม่ตื่นล่ะ (ปกติผมตื่นง่ายมาก และทุกเช้าผมต้องตีระฆัง ปลุกพระ ทำวัตรเช้า ) ผมก็ตอบว่า ผมไม่รู้ว่าไปที่ใหนมา แต่ ผมก็รีบตื่นตั้งแต่ได้ยิน เสียงของป้าชีเรียกผมตั้งแต่คำแรกแล้วคับ แต่พอผมลุกจากที่นอน ผมกลับว่าผมยังเห็นว่าผมยังหลับอยู่ ผมพยามตื่นอยู่ตั้งหลายรอบแล้วครับ แต่พอผมหันกลับไปก็ยังเห็นตัวเองนอนหลับอยู่ที่เดิมตลอด จนรอบสุดท้ายผมจำไม่ได้ว่า ตื่นมาได้อย่างไร แต่ก็จากเสียงเรียกนั่นล่ะคับ คุณป้าชีบอกว่า ลูกเณรรู้มั้ยว่าทุกคนมาเรียกอยู่เกือบ จะได้1ชั่วโมงแล้วน่ะ ถ้าอีก10นาทียังปลุกไม่ตื่น จะให้เขาไปตามรถไปส่งโรงพยาบาลแล้วน่ะ ผมไม่ทราบว่าเหตุนี่คือ
ผมชอบแนวทีมีวิทยาศาสตร์อธิบายได้แบบนี้มากกว่าแนวเร้นลับไปดื้อๆ ครับ
มันก็ไม่ได้ลึ้ลับอะไรมาก ผู้ที่มีพลังจิต ย่อมมีอำนาจเหนือธรรมดา และถ้าใช้อำนาจนั้นเพื่อเสริมส่งคนดี กำหราบลงโทษคนชั่ว.. สวรรค์นรกก็มีจริง กุศลผลบุญก็มีจริง เสียแต่วาาทำไมแม้แต่องค์เทพก็ป้องกันเหตุร้ายที่เกิดจากการทำชั่วไม่ได้ องค์เทพปกป้องไม่ให้เกิดฆ่าฟันกัยไม่ได้ ถ้ายับยั้งได้ คนชั่วมันจะฝ่อไปเอง ไม่ต้องรอให้คนดีถูกทำร้าย.? บางทีเทพเจ้าก็คงจะ "ขี้เกียจ" จะยุ่งกับมนุษย์
@@komolkovathana8568
ถ้าไม่ใช่บุคคลสำคัญจริงๆ เทพจะไม่อยากแทรกแซงกฏแห่งกรรม ครับ
เมื่อคืนไปงานศพเพื่อนที่วัดหัวลำโพง นอนเช้ามาลูกน้องสงสัยว่าทำไมเช้านี้เฮียไม่ลงมา พอขึ้นไปดู เพื่อนผมนอนแข็งตายแล้ว หันตะแคงด้านขวา แล้วพนมมือ ด้านแผ่นหลังเป็นสีม่วงแล้ว .....จิตก่อนดับเกิดอะไรขึ้นหนอ (เจ้าตัวมีโรคประจำตัวคือโรคไต ไม่ได้follow พยายามให้ลูกน้องซื้อยามาให้กินเอง )
ขอบคุณคุณหมอที่นำความรู้ข้อมูลการอธิบายเหตุปัจจัยต่างๆในทางวิทยาศาสตร์...เหตุและผลทางธรรม...ขอบคุณ fc คุณหมอที่นำเรื่องราวต่างๆมาเล่าให้ฟัง
รอฟังตอน2 ค่ะ ชอบมากมีแนวพุทธศาสนา มรณสติ จะเป็นประโยชน์และเตรียมพร้อมเมื่อเราทุกคนต้องมาถึงเวลานั้น สาธุ🙏
ตอนผ่าตัดคลอดลูก วางยาสลบ พอตื่นขึ้นมาไม่ได้ถามพยาบาลเลยว่าลูกสาวหรือลูกชาย เพราะได้ยินหมอกับพยาบาลคุยกันตลอด มีคุยเรื่องตลกหัวเราะด้วย แต่จำรายละเอียดไม่ได้ พอใกล้ฟื้น มันเหมือนเราดู
หนังเร่งสปีดสิ่งที่เกิดขึ้นตอนคลอด แต่ลูกคนที่ 2 วางยาสลบเหมือนกัน ไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย
อันนี้รอตอนหน้าเลย 55 ตอน 2 มีเรื่องแบบนี้
เคยเฉียดตาย1ครั้งตอนเด็กประถม เล่นสไลเดอร์ที่สระว่ายน้ำ เหมือนหัวน่าจะโขกกับสไลเดอร์หรือของแข็งอะไรสักอย่าง จอมืด ภาพตัดดับวูบไปเลย ไม่รับรู้อะไรสักอย่าง ตื่นมาอีกทีนอนอยู่ข้างสระ มีพี่ผู้ชายที่มาว่ายน้ำช่วยเอาไว้ค่ะ ตื่นปุ้บก็ไปวิ่งเล่นน้ำต่อเฉย ผ่านมา20กว่าปียังจำได้ไม่ลืม
ขอบคุณพี่ผู้ชายคนนั้นมากๆค่ะ❤🙏
เป็นความรู้ที่น่าทึ่งจากปากคุณหมอที่น่าสนใจมากๆๆขอบคุณๆๆ เพราะคุณหมอมีประสบการณ์ตรงจากตัวเองจึงสามารถสื่อสารออกมาได้อย่างน่าสนใจ ชอบๆๆประสบการณ์ หายากเช่นนี้ขอบคุณๆๆ
ขอบคุณมากครับ😊🙏❤️
ตายแล้วก็เห็น ร่างผู้ชายเป็นเหมือน หมอกควัน เลยพูดในใจว่า ขออยู่ก่อนจะช่วยแม่และโกนหัวบวชชี.หนึ่งเดือน เงานั้นก็หายไปค่ะ ป้า.พรเคยเห็นถึงสองครั้งเลยค่ะ
สวัสดีค่ะคุณหมอ หนูเคยตกหน้าผาที่เป็นน้ำตกค่ะ ตกลงไปเหมือนแป๊ปเดียวที่หนูเห็นทุ่งดอกไม้ขาว มันสว่างมาก แดดอุ่นๆหนูมีความสุขมากค่ะ แต่มารู้สึกตัวอีกที่อยู่บนฝั่ง และกำลังโดน CPR หนูยังจำเรื่องวันนั้นและความรู้สึกในวันนั้นได้เสมอค่ะ
โห...ขอบคุณที่มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังกันนะครับ
เคยมีประสบการณ์ค่ะอยากจะนำมาเล่าสู่ฟังค่ะ ตอนนั้นอายุประมาณ 18-19 ปีตัวเองสุขภาพไม่ค่อยดีอยู่ก่อนรู้สึกเหนื่อยมากแล้วก็หมดสติไปเลยประมาณ 6 - 7 ชม. ระหว่างที่หมดสติไม่เห็นอะไรเลยรู้สึกสบายดีทุกอย่างแต่ได้ยินเสียงคนจำนวนวนมากพูดกันเสียงนั้น เหมือนอยูไกลมาก แต่ความจริงคือเสียงที่เขามาดูเราเพราะตอนฟื้นขึ้นมาเห็นคนเต็มบ้าน แต่เสียงคนที่มาพูดใกล้ๆก็ได้ยินและฟังรู้เริ่องอยู่แต่ที่แน่ๆคือ สบายไม่ เหนื่อย ไม่เจ็บไป่ปวดอะไรเลย
รถผมข้ามเลนกำลังจะประสานงากับรถสิบล้อ ผมเห็นภาพช้าเป็นช็อตๆสักสามสี่ช็อต จากนั้นก็เห็นแสงจ้า ตอนนั้นจำอะไรไม่ได้ ไม่รู้สึกอะไร ไม่มีอะไร แต่มารู้สึกตัวอีกทีตอนรถมาหยุดอยู่ข้างถนนเพราะหักหลบออกมาได้ ไม่มีการชน ไม่มีอุบัติเหตุ อธิบายทางวิทยาศาสตร์ได้อย่างไรบ้างครับ
แสงจ้า อาจเป็นแสง ของไฟหน้ารถอีกคัน...ส่วนเรื่อง สิ่งแวดล้อมเป็น slow motion ..เป็นคำบอกเล่าของคนส่วนใหญ่ที่เคยเจออุบัติเหตุถึงแก่ชีวิต..ในแง่ วิทยาศาสตร์ ยังอธิบายไม่ได้ หรือ หมอ ยังหาไม่เจอครับ
เห็นภาพ เสี่ยววินาที เป็น slow motion เป็นช็อต อย่างชัดเจน
กายแตก แต่ชีวิตยังอยู่เวลาอีกหลายๆๆช มต่อมามาชึวิตจึงแตกดับไป ช่วงชีวิตยังอยู่นี่โน้มน้าวจิตสู่สุคติธรรมได้ นี่คือของจริงคะ