Merhaba sevgili hocalarım. Sizi dinleyince çoook eskilere gitti zihnim; ben Kumkapı'da doğdum büyüdüm ve orada evlerle mezarlıklar, türbeler hep iç içeydi. Tarihi Yarımada işte... Babam her pazar elimizden tutup kardeşlerimle beni Tarih turuna çıkarırdı, sokakları ve müzeleri, cami ve tarihi yerleri gezerdik, O da bir rehber gibi anlatırdı "burada böyle olmuş, şu savaş şöyle olmuş, bu bina bu yüzden yapılmış..." gibi. Sanırım o yüzden büyüyünce bir "Gezgin" oldum, çok okudum çok gezdim, hep merak ettim "bu niye böyle olmuş, nasıl böyle olmuş" diye :) Mezarlıkları çok severim; hem babam tarihi türbe ve mezarlıklarda gezip anlattığı için, hem de oradaki dörtlük, şiir veya yazıları bize okuduğu için. O hep şöyle derdi "Kuran ve dua ölüye okunmaz kızım, diriye okunur, Allah bize ölümü unutmayın der, unutmayın ki şaşmayın..." Hala bazı türbelere gidip saatlerce oturup hayattaki manayı düşünürüm; bu insanlar da bir zamanlar hayattaydı, sevenleri yahut sevmeyenleri, belki bir aileleri vardı, belki de yalnızdılar kim bilir, diye. Hayal ederim; acaba nasıl doğdular, nasıl yaşadılar ve nasıl öldüler diye...En sevdiklerimden biri de Beşiktaş'taki Yahya Efendi Türbesi'dir. Hem yemyeşil ve mütevazıdır hem de çok güzel bir İstanbul manzarası vardır. İçindeki banklara oturunca zaman nasıl geçiyor o güzel sessizliğin şarkısında, anlamazsınız :) Eskiden mezarlıklar ve evler iç içeydi; belki de bu yüzden ölümü hiç unutmaz, hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamaz ve sevdiklerimize daha sıkı sarılırdık...Akşam eve koşa koşa giderdik, içeri girince "acaba O ölürse, ben onsuz n'aparım?" diye düşünür, O kişinin ( her kimse ) yüzüne kaybetme korkusuyla bakardık, kıymetini bilirdik O'nunla olduğumuz her bir an'ın... Şimdi mezarlıklar gitti, sevdiklerimizle yaşadığımız kıymetli an'larımız gitti ve biz sadece "hızlı koşarak" ölüyoruz. Nereye koşuyoruz, niye koşuyoruz, varınca vardığımız yerden mutlu olacak mıyız, yoksa hüsran mı olacak...bilmiyoruz. Ben hikayemizi çok acınaklı bir film gibi görüyorum, insanlığın hikayesi gün geçtikçe zorlaşıyor ve yalnızlaşıyor çünkü. Bazen düşünüyorum da; sanırım 1+1 evleri bile yanımızda zaten kimse olmasın diye bu kadar çok yapıyorlar. Herkes "bireyselleşme" kisvesi altında daha da yalnızlaşsın da mutsuzlaşsın diye :) Umarım; zaman ilerledikçe kaybettiğimiz güzel değerlerin farkına varıp, onlara dört elle sarılırız. Önümüzdeki her yılın modası "vicdanlı olmak" , "şefkatli olmak", "yardımlaşmak" gibi terimler üzerine olur... Sevgilerimle :)
Etki alanınızı böylesine genisletmeniz harika ve buna dahil olanlardan olmakta çok güzel. Kazım Koyuncunun şu sözleri aklıma geldi; "Devrimi düşlüyorsan ona göre yaşarsın. Yürüyüşün farklı olur. Bakkala, manava başka türlü davranırsın. Bunun için sana kimse puan yazmaz tabii; ama anlarlar. Orada birisi farklı yürüyordur."
Çok teşekkürler bir pazar kahvaltısını yine sizin müthiş bilgi dolu sohbetiniz ile yaptım. Bir yandan beslenirken zihinsel olarak da sizden gıda alıyorum. Pazar günü sanırım en iyi yapılacak iki şey bu. Her haftasonu kahvaltısı için sizin bu bilgi dolu sohbetinizi dinlemek bir davranış halini almaya başladı. Teşekkürler sevgili önce can sonra canan.
Merhaba, sosyal medyada yorum yazmak hiç yaptığım birşey değil , şu an da da ne yazıyorum neye hizmet edecek bilmiyorum ama, bu bölüm yıllardır mırıldandığım, biriki sinirlenip facebookta siyasetle ilgili , fanatiklikle ilgili yazdığım, yakınımdaki tek tük samimi olduğum insanlara, bırak allahaşkına dediğim bir durum. O da şu; aslında eskilerden bir söz; "Sen önce kapının önünü süpür". Yıllardır, belki lise çağlarımdan beri (şu an 38 yaşındayım) , çok okuyup araştıran bir insan olamamakla beraber, hep insan olabilmeyi dert edinmiş, doğal olmayan hemen herşeyden rahatsız olan bir şekilde yaşadım. O yüzden sizin dünyaya bakış açınızla benimkinin aslında çok örtüştüğüne hemen her bölümde şahit oldum. Belki bununla ilgili , hatta genel olarak az kitap (sıfıra yakın denecek kadar az) okuduğumdan, çevremde aynı dili konuşacak insan yoksunluğundan da hep bir kendimi yalnız hissettim. Ben de mi sorun var, hafif deli miyim gibi bir ruh haline ben kendimi sokmasam da çevre beni soktu. Oldum olası dediğim gibi mantıksız her şey haliyle mantıksız geldi :) Örneğin bu bölümde de konusu geçen çevreyle ilgili, bir iş arkadaşımla aynı arabada , içtiği içeceğin kutusunu camdan dışarı fırlatıp, beş dakika sonra mevcut iktidardaki siyasi parti ile ilgili eleştirel bir muhabbetin dönmesini aynı karede izledim. Eleştirdiği çevre politikası olmasa bile , memleketin huzuru, refahı, ekonomisi neyse ne ama neticede faydasına olmasını istediği bir konu. Ancak sen o memleketin toprağına şehrine çöpünü fırlatıyosun şoku ile hep kalakaldım. 10-15 sene öncesinden bir kare aklıma geldi. Bu ve benzeri her olayı her saniye her yerde yaşayabiliriz. Herhangi bir ortama girelim orada dünya kurtarılıyor olur, ama onu konuşan her birey az sonra trafikte birbirinin önüne kıran, piktiniğe gittiğinde çöpünü bırakan gibi gibi alakasız insanlar olduğunu bilirim. Bu hal muhtamelen ve hastalıklı bir biçimde ben de bir umutsuzluğa sebep olacak ki, kimseyle siyaset konuşamam, çevre umrumda değil gibi gözükürüm, bir köpek eğitmeniyim ama hayvansever değil gibi gözükürüm. Yıllardır sizin kadar net ve bilimsel bahsemediğim bu daireler matematiği şeklinde yaşadığım için. Her bölümünüzü büyük iştahla izliyor ve saçma sapan bir ekranın ardı da olsa yakınımda bulamadığım dostluklar kazanıyor gibiyim. Uzun uzun konuşma fırsatımız olabilse çok isterdim. Soracak konuşacak çok şey var gibi. Bu konuda hep nettim. Önce kapının önünü süpür diye isyan ederdim. Sen insan ol sonra siyaset konuş derdim. Bu net. Ama bu yetersizlik duygusu, dünyaya benim bir faydam olmadı hissi, yani kapının önünü ben süpürüyorum ok, ama dünya değişmiyor yalnızlığıyla ilgili bir derdim var. Bunu konuşmak isterdim. Veya bir bölümünüzün konusu olur belki. Yaptığınız şey çok kıymetli, benim gibi yıllardır homurdanan bir tip olmak yerine, bilim ışığında , doğru bu işte 2x2 = 4 diyorsunuz, dinleyen izleyenlere pek itiraz hakkaı kalmıyordurm. Aklınıza , beyninize, dilinize sağlık :) Teşekkürler
Öncelikle çok güzel yazmışsınız. Şimdi okuduktan sonra düşündüm ve şunu farkettim. Bizler sabırsız canlılarız. Bir şeylere etki ediyoruz evet ama onun cevabı da çabuk gerçekleşsin istiyoruz. Uzun yıllar alacak şeylerin bir günde bir haftada olmasını bekliyoruz. Diyet yaparak insanların 60-80 kilo verdiğini okuyup "aaa ben de yıllardır şu 10-15 kiloyu veremiyorum insanlar neler yapmış helal olsun" diyoruz ama o insanların bunu 6 ayda bir yılda bunu yaptığının üzerinde durmuyoruz. Yahut sevmediğimiz bir yönetici değiştiğinde ertesi gün bütün sorunların biteceğine inanıyoruz ama hiçbir zaman öyle olmuyor olmayacak. Değişim zaman alan istikrar isteyen bir şey bunun farkına varmalıyız. Bir gün bir hafta benim kapımın önünü süpürmem belki kimsenin dikkatini çekmez ama bir ay olduğunda önce mahallenin çöpçüsü farkeder sonra komşularım semtim bu 10 yıl devam etse şehirde "evinin önünü süpüren" diye lakabım oluşur. Bi süre sonra medya bunun içine katılırsa bu farkındalık büyük kitlelere ulaşabilir. İstanbul'da sarı çöp torbasıyla plastik şişeleri toplayıp dönüşüme atarak kazandığı parayla hayvanlara yem alan kızı yüzlerce km öteden ben biliyorum mesela. Ama o kız bunu bana kadar ulaştırmak için yapmadı bu yüzden duyuldu. Yaptıklarımızda samimi ve devamlı olursak kaç zaman sonra olur bilmem ama bi şeyleri mutlaka değiştireceğiz.
@@ilknur.mp4 Yazdığım yazıyı okudum demişsiniz ancak nasıl olduysa benimkinin bir haftalık bir aylık bir senelik bir heves ile yaptığım birşey olmadığını farketmemişsiniz. Kendimi bildim bileli böyleyim. Çocukluk haylazlıklarını saymazsak, kim olduğumu anladığımdan beri, uzun yıllardır bu kafa yapısıyla yaşadım. Bunu da aman iyi insan olayım, çevremde sevileyiö, dünyayı kurtarayım diye falan yapmadım. İçgüdüsel sanki. Şu yaşlarımda , bir de bu videolar denkgelimce özünü idrak etmeye başladım. Son yıllarımda dünyadaki bu tuhaf hal, Sinan Hocan'ında hep bahsettiği fabrika ayarları meselesini ben daha üstü kapalı, çok da yorumlamadan , deşmeden yaşıyormuşum. Sinan Hoca 'nın bilimsel olarak geçmiş insanlardan, doğadan bahsederek ortaya koyduğu bu fikirler bende gizliden gizliye işliyormuş ve eğer bunu Sinan Hoca gibi doğru düzgün anlatmazsanız adama deli derler. Mesela hep ilkel bir tarafım varmış, sebeplerini bu videolarla anlıyorum. Hep bir basit olana, mantıklı olana , gerçek olana eğilimim varmış. Geçenlerde izlediğim gereksiz bilgileri boş yere aklımızda tutuyoruz gibi bir konu işlendi ve ben bunu , benim beyin tembel, işine gelmeyini işe yaramayanı, ilgi alanım olmayanı öğrenemem diye geçiştiriyordum. Ancak bunun bilinçli bir tercihle yaptığımı anlıyorum. Aman çevrem ne der, şu konuda da muhabbetlerde eksik kalırım gibi dertlerim olmadığı için , ilkel halimden, olması gereken halimden pek bir taviz vermemişim. Ancak buraya yazarak sığdıramayacağım bu tercihler ve bakış açıları , bunu sizin gibi veya bu videoları takip edenler gibi insanlar olmadığı sürece çok hoş karşılanacak şeyler değil. Bu dünyada, bu dünyanın doğruları olmasına rağmen kabul görmeyecektir. Sinan Hoca 'nın da taktir edilesi çabası daha çok insanın kafasını açmak. Ve çok da haklı bir çaba. Ben de yine kendimi bildim bileli kurtuluşun bu olduğuna inanırım. İnsanların azıcık bile olsa insana benzer (bu tarif de yetersiz kalıyor) hayat sürmeleri sayesinde gerçekleşecek. İşim gereği derslerimde bir hayvan ve insan arasında sıklıkla benzetmeler yaparım. Dünyanın en basit hallerinden, bir köpeğin en basit hallerinden o kadar uzağızki. Örneğin bir köpek sahibi şikayeti; "Benim köpeğim çok kokluyor" ve daha nice örnekler. Hal böyleyken tabiki dünyaya küsüp isyan etmiyorum. Aksine ben de kendi küçük çemberimde başka tarafından bakabilmeyi sağlamak, doğayı tanımayla ilgili bir nebze insanların arasını yapmak en büyük amacım ve keyif aldığım şey. Ama dünya değişmiyor gibi bir umutsuzluğum var evet. Köpek beslemeye başlayıp, köpeğinin kokladığına şaşıran, belli bir "kültür" seviyesinde "medeni", dünya kadar kitap devirmiş insanların hali bu. Dağdaki çoban , rahmetli köyde yaşayan dedem hepimizden daha çok bu dünyaya hakim. "Kpax" ti yanılmıyorsam. O filmde uzaylı birinin dünyadaki cahilliğe şaşırması çok güzel işleniyor. Adam tüm galaksiyi, galaksideki gezegenlerin yörünge hızlarını falan biliyor ve dünyalılar şaşırıyor. Bunları nasıl bilirsin, sen o gezegende nesin gibi sorular soruyorlar. Sade bir vatandaşım, bizde bütün vatandaşlar sizin aşfabeyi bilmeniz gibi bu basit bilgileri bilirler diyor. Biraz kötü anlattım ama, umutsuzluğum o yönde. Lise de bir biyoloji dersinde nereden konu açıldıysa birşey tartışılıyor. Dünya dönüyor ay dönüyor falan. Hocam dedim güneş de dönüyor o zaman, sorarken de ben de şaşırıyorum. E o zaman nasıl oluyor, komple başka bir şeyin etrafında mı dönüyoruz falan sesli düşünüyorum. "Yok oğlum güneş dönmez" dedi bana. Ya nasıl olur falan filan tüm sınıf da itiraz etti bana. Sinirimdem ölücem aklım almıyor, e güneşe tapalım o zaman madem bi o kımıldamıyor dedim. Nasıl bana baktıklarını tahmin edin. Öğle arasında eve gittim. Meydan larruse u açtım. "Güneş" i buldum. Güneş şudur budur anlatıyor, ve aradığım cümle işte"şu yörüngede döner" , sallıyorum hızı da 3456,567 ışık hızı saniye maniye bişey. Ben de şok oldum. Bırakın dönmesini, hızını küsüratlarına kadar bile ölçebilcek bir gelişim göstermişiz. Şok oldum. Öğleden sonra ansiklopediyle gittim. Ne biyoloji hocamı ne arkadaşlarımı inandıramadım. Şaka değil, aha yaxıyor diyorum, hızı bile var diyorum. Yok oğlum olmaz öyle şey diyorlar. Arkadaşlar kafasını çeviriyor :) Ne saçma hikayeymiş yahu, ama durum bu. Bu bir öğretmen, kendi dalı olmasa bile bu kadarını bilmeli, bilmiyorsa araştırmalı. Çünkü çok büyük bir sorumluluğu var. Yine sildiğim hafızamdan yeşeriyorki, ben bilim adamı olcam diyip diyip tuhaf tuhaf şeyler düşünen bir tiptim ben. Bu hikaye hep yaşanmış muhtamelen. Dünya yuvarlak denince kovalamışlar falan filan. Yukarıdaki yorumumda aslında bu konu işlense gibi bir nacizane talebim oldu. Ben çevremdeki insanları kendime benzetebildiğimi bir faydam olduğunu düşünmüyorum. O hocaya telefon açsak. Şimdi sorsak güneş dönüyor mu diye hayır dese şaşırmam. Dert bile etmemiştir muhtamelen.
güray taş iyi insanlar asla yalnız değildir. Varolun :) Vaktiniz ve güzel niyetli bakışınız için şükürler olsun. Bir gün bir yerlerde buluşmak böyle kafaların kaderidir. Mesela bakınız burada buluştuk. Çok selam ve sevgiler :)
Gerçekten çok güzel ifade etmişsiniz. Her şey kitaplardan öğrenilmez evet çok değerli bilgi kaynaklarıdır kitaplar ama okuyan kadar gezen, gören hayata dokunan da öğrenir hatta belki daha fazlasını öğrenir tıpkı sizin gibi :) düşünmeyi araştırmayı tutku haline getiren birileri var hâlâ ne mutlu bize ☺️
29:30 da bahsedilen husus, Kur'an Ahzap suresi 72. Ayette geçiyor: 33.72: Biz emâneti, göklere, yere ve dağlara sunduk; onu yüklenmekten kaçındılar, on(un sorumluluğun)dan korktular; onu insan yüklendi; (fakat onun ağır sorumluluğunu tam kavrayamadı) doğrusu o, çok zâlim, çok câhildir.
Sizin için , Sorsalar ne anlattılar diye inanın pek birşey söyleyemem, yalnız içimde bir yerlerde tasavvur edebiliyorum. Sohbetleriniz sohbetlerimiz oluyor , emekleriniz için çok teşekkür ederiz .
Yazmadan edemedim 4 sene evel tamda bugunlerde olanlari anlatmissiniz .Söyledikleriniz gercekle uyumlu, hakikat demekki, tekrar tekrar ayni yere variyor. Sinan hocam hislerinizde haklisiniz.bu bolum bir cok insani tokatkayacak,. Suratimjza attiginiz bu sert tokat, ilac gibi adeta. "derman arardim derdime derdim bana derman imis" saygilar.
İlahi Nizam ve Kainat (Ruh ve Madde yayınları) kitabında ve Tasavvufta anlatılan insanın Vazife bilinci ve Tekamülü konusuna o kadar güzel değindiniz ve o kadar güzel ifade ettiniz ki sevgili Sinan hocam, bu bilinçte olmayan bir insan bunu böyle ifade edemezdi zaten. İnsan tek başına tekamül edemez, kendinden başlarken çevresinden de sorumludur ve ortak bilincede hizmet ettiğinin sorumluluğunu bilerek hareket etmelidir. Sevgi ve saygılarımla.
Inanilmaz bir sekilde faydali bir konuya el atmissiniz. Yurekten tesekkur ederim. Yillardir , bende bu etki alanlarindaki kisilerin yoksunluklarini ya da eksiklerini dusunuyordum. Icimdeki dusunceyi söze dökmüssunuz. Cok guzel ferahladim sizin bunu dile getirme şeklinizle...
"Dümen burda dümen içerde." Kendi dümenini tutmazsan birileri senin dümenini bir yerlere çekecek ." Sinan Canan Sinan Hoca'nın insanin kendisini bilmeden Dünya'daki açlığı bitireceğim gibi iddialarla yola çıkıp başarılı olmasının mümkün olmadığı ,önce yatağını toplaması gerektiği gibi anlatılarını bugün İmam Gazalî'nin Kimyayı Saadet kitabinda daha genişçe buldum.Çok da güzel oldu . Gelip buraya bırakıyım dedim " Kendini bilmeyip baskasını bildiğini iddia eden, kendi yiyecek bulamadığı halde, bütün sehir fakirlerine yemek yedireceğini iddia eden bir müflis gibidir. Bu iddia ise haddizatında hem çirkin hem de imkansızdır." Gazalî 🌳Kitapta aynı bölümde anatomiden , insanın organlarının hizmetinden ve insanin alemin küçük bir örneği oluşundan bahsedilmiş. 🌳
Az önce aklıma bir arkadaşım takıldı. Gün içinde kendisini görmeme rağmen soramamıştım. Sorsam mı sormasam mı diye düsünürken aklıma bu video geldi. Aklıma geliyorsa bu durumdan sorumluyum dedim ve mesaj attım. Bir sıkıntı yokmus ama yorgunmus. Sorduğum icin çok teşekkür etti. İyiki sormuşum diye düşündüm. Artık daha mutlu olduğunu düşünüyorum ve ben de huzurluyum. İnsanlara dokunabilmek.. Bi anı olması adına buraya yazdım. Sizlere çok teşekkür ediyorum can hocalarım.
Sezgilerinizde haklisiniz hocam. Sizin programi bir kac defa izlemek istedim ama konsantre olamadim. Bi sekilde bu video beni cekti ve sonuna kadar izledim, sonra da bir kac arkadasa gonderdim. Programiniz cok izlenen bazi diziler gibi. Bazen cok zorlarsiniz baslamak icin ama bir turlu o frekansi tutturamAzsiniz, sonra bir baslayinca o sizin en favori programiniz olur. Londra’dan sevgiler...
ya şu adamların programlarını her izlediğimde 'anaa bunu bende düşünmüştüm' 'oha bende böyle hissetmiştim' diyorum. Sinan hoca son dakkalarda 'bu programı 1000 kişi izlese bişeyler değişecek' diyor, emin olun değişiyor,değiştiriyorsunuz (pozitif anlamda) :) sevgiler saygılar.
Sinan hocam; iyi ki varsın. iyi ki sizi tanımışım. Yoksa gerçekten bir eksiklik olurdu benim için. Bu videonuzda muhteşem olmuş. Benim bir kaç yazıda örneklerle anlatmak istediğimi siz bir kaç cümle ile çok daha etkili olarak açıkladınız. İşte ilim bu. Ve son olarak iyi ki Türkçe konuşan bir değersiniz. Yoksa sizi anlayamazdım. Bu muhteşem sohbetlerden uzak kalırdım.
1000. beğeni benden gelsin. Ağzınıza sağlık hocalarım. Zevkle takip ediyorum böyle entellektüel sohbeti saran insanların sayısı az kaldı maalesef. Kalın sağlıcakla. :)))
Cok haklisiniz birsey degisti. Sizi izlemek bana, dusunduklerimde yalniz olmadigimi hatirlatiyor ve ne olursa olsun kendi dusunduklerimde israrci olmamin gerekliligini. Ve ayni zamanda iki kisinin birbirini saygiyla dinledigi zaman ne hos bir sohbetin ortaya cikacagini. Sinan Hocamin sonunda dedigi hissiyat kesinlikle dogru, evet bir sey degisti(1 kisi icin kesin:). Bratislava'dan cokca sevgiler ve saygilar. Emeginiz, zamaniniz icin cokca tesekkur ederim.
4 ปีที่แล้ว +3
Herkez çok kızgın çok kızgın herkez ...👏 dedem gibi kucakliyasim geldi ya
Ben videoları izledikten sonra bir bu video süresi kadar daha düşünüp "ilahiyat derslerimde"depar atma isteğine giriyorum o yüzden size çok teşekkürler Akıl Hocalarım bizi sizsiz bırakmayın 😎🤭🌿✨
Hocam o dağların alamadığı yükü aldı kadim anlatı değil Kuran’da haşr suresinde geçiyor lev enzelna olarak bilinir akşam ve sabah namazlarında sonra okunur genelde
Merhaba, keyif verici bir sohbetti. Bu videonuzun analizini kendi blogumda yayımlamayı planlıyorum. Kapak resmi olarak videonuzun giriş kısmı 0,01 sn deki görüntüyü kullanabilir miyim ?
Ya şu bilgilere, şu bilim insanlarının sohbetine elimin altındaki telefonla ücretsiz bir şekilde erişebildiğime inanamıyorum😳😁 çok teşşekkür ederim hocalarım ağzınıza sağlık☺
Hocam co ozur dilerim biliyorum cok konularin disinda , alakasiz olacak ama yinede soylemek istedim’ Dmt ruh molekulu hakkında da bir video cekebilir misiniz lutfen 🙏yasamimizda nasil bir etkisi var sizin düşüncelerinizi merak ediyorum
Coğu videoda kitap isimleri geçiyor ama ben kendi şahsım adina söylediğiniz bütün kitapları anlayamayacağımı düşünüyorum. Herkesin okumasını tavsiye ettiğiniz kitaplarla ilgili lütfen bir video ceker misiniz?
Serdar Kuzuloğlunun çok sevdiğim bir sözü var. Bunu hayata da uyarlayabiliriz. "İş yaşamınıza ait sorunları şirketler yada hükumetler çözmez, kendi hayatınızı kendiniz düzenlemezseniz bunu sizin adınıza birisi yapar ve bu her zaman hoşunuza gitmeyebilir."
Merhaba, Sinan hocam düşünceye dönüşmüş hisse nasıl dur denirki ? Kitap la pratik uymuyor yaşamın içinde Mustafa bey dillendirdi hissini yokmuş gibi nasıl yapsinki şu (şapkali bey)
Benim merak ettiğim bir konu var. Bu konuda birileri yardımcı olursa çok sevinirim. AçıkBeyin ve bunun gibi kanallardan çok güzel şeyler dinliyor ve öğreniyorum. Fakat bunları sanki taşıyamıyorum. İzlerken aydınlanma ve kavrama hissine kapılmama rağmen bunu muhafaza edemediğimi ve hayat kaliteme doğrudan etki edecek hale getiremediğimi düşünüyorum. Çözüm nedir acaba ? Bunları bir yere yazmak mı, her öğrendiğimi birilerine anlatmak mı, kendi kendime konu üzerinde konuşmak mı, birileri ile tartışmak mı? Emeklere, fikirlere, çabalara yazık olsun istemiyorum. Bunları koruyalım, uygulayalım ve geliştirelim istiyorum. Bununla ilgili video var mıdır, olur mu ?
İyi olalım da ayni anda herkesin iyi olası gerekir İyi olmaya çalışmayan kötülere bizim kizginligimiz.. Hiçbirşey yapamiyorsak kiziyoruz doğal olarak Kizmiyalim mi yani
Tamamını izledim ve 32. dakikaya dikkat çekerek bir sıkıntımdan bahsetmek istiyorum. İşin felsefesini bilmek mi denir ya da neyin içinde olduğunun farkında olmak mı desem öyle bir şey günümüz gençlerinde gerçekten eksik (23 yaşımda kendimi yaşlı ilan ettim 🙄)İnsanlar yeterince bilmeden bilince erişmeden çeşitli topluluklara katılıyorlar, öğrenci kulüplerinde bulunuyorlar vs. Ama ben sırf sizin şu insanın kontrolünün bir süre sonra kaybolduğu kalabalıkların aslında içinde olanların hiç istenmediği yönlere evrilebildiğini farkettiğim için hiçbir topluluğa kendimi ait hissedemiyorum. Toplumu rahatsız eden yanlış gittiğini farkettiğim pek çok şey var evet ama bunları çözmek için kurulan dernek/vakıf/herhangi bir topluluk benim değerlerimle sürekli uyuşacak mı benim içimden geçen yahut gördüğüm bildiğim kadar mı faaliyetleri var maddi gelirleri nasıl harcıyorlar yöneticiler dini/siyasi görüşlerini burada yansıtıyorlar mı bundan asla emin olamadığım için hiçbir toplulukta etkin görev almıyorum. Ancak kafama yatan etkinliklere uğruyorum o kadar. Boş günü pek olabilen biri değilim ama geniş daireyle ilgili bu yönden bir şey yapmadığım için dar dairede kendimi eğliyorum kendime bi şeyler eklemeye çalışıyorum. Bunu yaparken de bölüm derslerimde başarısız olursam başarısızlığımı ders dışında şeylerle ilgilendiğim için olduya bağlıyorum. Böyle devam ederse istemeye istemeye dünyadaki herşeyi bırakıp sadece ders notlarına bakan ot gibi yaşayan biri olacağım. Yapmak istediğim çok şey var ama durum da bu. Dengeyi nasıl sağlayacağım neyi nasıl düzenlemeliyim hiç bilmiyorum.
Bana verdiğiniz tesellide sabretmekten bahsedip henüz 23 yaşında çok şey yapmak isteyip yapamaktan şikayet etmişsiniz. Evet o topluluktaki insanlar hadi c.tesi günü sahilde pet şile toplayalım diyecekler ama sokaklarındaki çöpleri toplamaktan tiksinecekler. O yüzden anlaşamıyoruz, doğal gelmiyor. Benim bahsettiğim de benzer birşey. Oldum olası, bilinçli de değil, ama bünyem almıyor otomatik olarak. Benim yazdığım yorumda dediğim gibi bu bilinçli de bir hareket değil. Ben buyum dedim durdum yıllardır. Kaçanlar oldu korkanlar oldu, kim bilir neler konusulmustur vs. Ama bahsettiğim umutsuzluk hali bu işte. Bu misyon çok çok ağır. Çünkü buradaki mesele bir iki başlıktan da ibaret değil. Önce kapımızı süpürdük ok, zamanla tüm mahalle de buna katıldı ok. Ben yine amacıma ulaşamıcam muhtamelen. Çünkü mahallemdeki o adam bizim sokağa girerken arkamdan gelip önüme kırıp önce o girmeye çalışacak trafikte. O zaman yemişim çöpünü, çevre bilinci olan o mahalleliyi. Veya bu sefer kediyi tekmeleyebilir, biz temizliyoruz bu kediler kirletiyor diye. Yine kendi yorumumda da söyledim. Sinan Hoca'nın yapmaya çalkştığı şeyden başka bir çözüm yok. Baştan aşağıya insan olabilmek. Ormandaki tilki hakkıyla bir tilkidir. İnsanın da bu dünyadaki yeri o tilki kadar doğal olmadığı sürece çözüm gözükmüyor sanki. Sinan Hoca'nın çabası elbetteki muazzam. Çünkü kafaya vura vura anlatıyor. Kanıtlarla belgelerle bilimle. Ancak, kapımızın önünü süpüren bizler hep varız. Azınlık zannettiğimizin ötesinde belki çok çok da fazlayız. Sinan Hoca gibiler de yıllardır bu hayatta. Ve öncekilerimiz veya sonrakilerimiz. Ancak ibre hiç bir zaman iyiye gitmiyor sanki. Bir video konusu olarak çok da sormayı beceremediğim bu. Acaba başka bir ihtimal var mı, daha radikal bir çözüm var mı. Oranı tamamen sallamakla beraber, bir milyon kişinin içinde bir kişi ideal diyelim ona. İdeal insan olsa. Etrafındaki 100 kişiyi hadi ideal yapsa. Hadi 300 olsun. Sanki yine 700 kişi kalıyor ve o 700 kişiden sürekli daha fazla insan çoğalıyor. Saçma ve sıfır bilimsel bir örnek oldu ama, şöyle benzeteyim. Köpeklerde demoteks ye bir uyuz çeşidi var. Demotex bir parazit ve aslında her sağlıklı köpekte belli miktarda bulunurlar. Ancak köpeğin bağışıklığı düştüğünde , veya yara bere olduğunda , vücut bu parazit nüfusunu stabil tutabilecek kabiliyeti kalmadığında sayıları artmaya başlıyor ve bir noktdan sonra tedavi gerekiyor. İnsanlığında sanki o eşik aşılmış gibi, ibre sürekli kötüye gidiyor.
Hocam ölüm noktasinda harikasiniz insanlara ölümü bu sekilde anlattigim zaman bana sanki başka evrendeymişim gibi bakıyorlar sonra kendimden şüphe ediyorum ,ve diyorumki anormal olan benmiyim,yoksa onlarmi? Görüyorum ki insanoglu zanlari ile yasadigi icin onun dışında bakması cok zor . Anlıyorum ki gözlük numaramız farklı😞
Ikinizi de merhaba öncelikle, sizlerden çok şey öğrendiğim için sizleri seviyorum . Sinan hocam "fikirler ve tercihler " Albert E. Önermişti. Ben de aldım şimdi okuyorum. Ama nasıl oturtucam kafamda , mesela şimdi sayfa 28 deyim, felsefi bakış açısından , duyularimizdan, gerçeklikten , yanililardan, Platon idea karından bahsediyor. Zihinsel süzgeçler, algilarimizi etkiler ve biz bu algikarla etrafimizi görürüz. Bu kadar yani bendeki felsefe bilgisi.. Ben burada yazılanları anlamayı çok istiyirum, nasıl bir yol izlemeliyim acaba,
Kişisel fikrim: "Nasıl bir yol izlemeliyim" sorusunu şahsınıza sormanız yeterli bir çözüm olacaktır. Kendi öğrenme ve anlama tarzınızı kendinizin yaratması sizi özel biri haline getirebilir. Hem de yeteneklerinizi fark edip onları kullanabilecek stratejileri de geliştirebilirsiniz. Kısacası, kendinizi tanımak güzel bir başlangıç olur... Bol bol düşünmek, belirli bir konu hakkında düşünmek(belirli bir konuyu düşünürken kendinizi başka şeyler düşünürken buluyorsanız yazarak düşünmek ve orada da kaybediyorsanız yazdıklarınızın altını çizme etkili bir çözüm oluyor).Okuma yaparken anlayamıyorsanız, kavramları sözlükten veya Google'dan araştırmak, çeşit çeşit kaynaktan okumak ve mümkünse bunlar üzerine saatlerce düşünmek bir pratik haline gelebilirse; bir de "merak" gibi bir silahınız varsa yaptığınız eylem bir tutku olmaya başlar. Etrafınızındaki her detayı anlam ve bilgi olarak görüp "bardaktaki suyun dalgalanmasını, denizin dalgalanmasıyla kıyaslayabilecek derinliğe ulaşacak kadar gözlem" yeteneği ile kendinizi oluşturabilirseniz; kendi yolunuzu çizer ve sonunu aramakla uğraşmaz yürümeyi tercih etmeye başlayabilirsiniz. Ha bir de duyulardan gelen bilginin beyindeki filtrelerden geçip ilgili beyin bölgelerini uyarmasıyla algıyı manipüle etmesi durumu, bilimin epey üzerine durduğu meseledir.Nöroloji ve psikoloji disiplinlerinden yararlanabilirsiniz ve ilgili felsefi bilgiyi daha da anlamlı kılabilirsiniz...
Hikayeleri problem olarak duygulamak, işin içinden çıkılmaz bir hale sokar. Asıl amaç problem çözmek ise düşüncenin o işi kolaylıkla yapacağı barizdir. Yoksa, problemler üzerine sürekli düşünüldüğü zannedilir. Birde yaşantılarımızdaki her kurgunun sadece ayrıştırılması konu itibari ile saçmadır. Bu, ezelden beri gelen taraf olma (aidiyet, kimlik, barınma) gibi çeşitli alanların farklı terminolojinde konu olan yüzelsel çatışmalar tek düze bakışı insan için daraltır, o yüzden bizlerin yüzeyde (ben) ayrım dahi olsa en temelde (kendi) bütüncül olarak olayları ve konuları seçim-eylem yönetimi ile yaşamalıyız. Tabi birde bilmek, anlamak ve kavramak üzerine düşünülmesi gereken hayatın hem eylem hem de seçim sürecinde etkili olan kimlikleri belirleyen imtihan seçenekleri mevcuttur. O yüzden yaşamda canlılık esaslı ilerlemek, kişinin canlıyı bildikten sonra anlaması ve onu kavraması ile pekiştirip genişletmesi; kendine iyi bakışının ödülünü verecektir. Canlılık bana göre özü itibari ile sevgidir. Sevgili olmadan canlılık gösterilmez ve ihtiyaçsal değildir (mecburiyet içermez). Kendiliğinden gelen sevgide sınır olamayacağından dolayı bilmek için bizler daire sistemli bakmaya başladık. Bu geçinmek için gerekli olsa da, can sıkıntısını gidermekte düşük kalmaktadır ve malesef insanlar yaşama alışırlar. Neyse, ölüm için söylemler çocuk oyuncağı olduğunu belirtip, muhabbetinizin canlı devamlılığını dilerim.
bir de ölüme şöyle bakıyorum şahsen; ölüm bir zaman yolculuğu yapmaktır. (Allah ve din inancı olan kişiler için söylüyorum) Öldüğümüzde yok olmaktan ziyade,daha ilerki bir zaman diliminde tekrar var olmak için bir zaman yolculuğu yapıyoruz. Bi nevi tünelin karanlığına giriyoruz ancak çıkıştaki ışığı görüp çıkana kadar.
Merhaba sevgili hocalarım. Sizi dinleyince çoook eskilere gitti zihnim; ben Kumkapı'da doğdum büyüdüm ve orada evlerle mezarlıklar, türbeler hep iç içeydi. Tarihi Yarımada işte... Babam her pazar elimizden tutup kardeşlerimle beni Tarih turuna çıkarırdı, sokakları ve müzeleri, cami ve tarihi yerleri gezerdik, O da bir rehber gibi anlatırdı "burada böyle olmuş, şu savaş şöyle olmuş, bu bina bu yüzden yapılmış..." gibi. Sanırım o yüzden büyüyünce bir "Gezgin" oldum, çok okudum çok gezdim, hep merak ettim "bu niye böyle olmuş, nasıl böyle olmuş" diye :) Mezarlıkları çok severim; hem babam tarihi türbe ve mezarlıklarda gezip anlattığı için, hem de oradaki dörtlük, şiir veya yazıları bize okuduğu için. O hep şöyle derdi "Kuran ve dua ölüye okunmaz kızım, diriye okunur, Allah bize ölümü unutmayın der, unutmayın ki şaşmayın..." Hala bazı türbelere gidip saatlerce oturup hayattaki manayı düşünürüm; bu insanlar da bir zamanlar hayattaydı, sevenleri yahut sevmeyenleri, belki bir aileleri vardı, belki de yalnızdılar kim bilir, diye. Hayal ederim; acaba nasıl doğdular, nasıl yaşadılar ve nasıl öldüler diye...En sevdiklerimden biri de Beşiktaş'taki Yahya Efendi Türbesi'dir. Hem yemyeşil ve mütevazıdır hem de çok güzel bir İstanbul manzarası vardır. İçindeki banklara oturunca zaman nasıl geçiyor o güzel sessizliğin şarkısında, anlamazsınız :) Eskiden mezarlıklar ve evler iç içeydi; belki de bu yüzden ölümü hiç unutmaz, hiç ölmeyecekmiş gibi yaşamaz ve sevdiklerimize daha sıkı sarılırdık...Akşam eve koşa koşa giderdik, içeri girince "acaba O ölürse, ben onsuz n'aparım?" diye düşünür, O kişinin ( her kimse ) yüzüne kaybetme korkusuyla bakardık, kıymetini bilirdik O'nunla olduğumuz her bir an'ın... Şimdi mezarlıklar gitti, sevdiklerimizle yaşadığımız kıymetli an'larımız gitti ve biz sadece "hızlı koşarak" ölüyoruz. Nereye koşuyoruz, niye koşuyoruz, varınca vardığımız yerden mutlu olacak mıyız, yoksa hüsran mı olacak...bilmiyoruz. Ben hikayemizi çok acınaklı bir film gibi görüyorum, insanlığın hikayesi gün geçtikçe zorlaşıyor ve yalnızlaşıyor çünkü. Bazen düşünüyorum da; sanırım 1+1 evleri bile yanımızda zaten kimse olmasın diye bu kadar çok yapıyorlar. Herkes "bireyselleşme" kisvesi altında daha da yalnızlaşsın da mutsuzlaşsın diye :) Umarım; zaman ilerledikçe kaybettiğimiz güzel değerlerin farkına varıp, onlara dört elle sarılırız. Önümüzdeki her yılın modası "vicdanlı olmak" , "şefkatli olmak", "yardımlaşmak" gibi terimler üzerine olur... Sevgilerimle :)
Yüreğine sağlık..
Etki alanınızı böylesine genisletmeniz harika ve buna dahil olanlardan olmakta çok güzel. Kazım Koyuncunun şu sözleri aklıma geldi; "Devrimi düşlüyorsan ona göre yaşarsın. Yürüyüşün farklı olur. Bakkala, manava başka türlü davranırsın. Bunun için sana kimse puan yazmaz tabii; ama anlarlar. Orada birisi farklı yürüyordur."
Büyük daireye yönelme davranışı... Sebebini kavrayamıyordum, çok yerinde bir çıkarım yaptınız. Yine bir aydınlanma yaşadım 👍 teşekkür ederim size
Çok teşekkürler bir pazar kahvaltısını yine sizin müthiş bilgi dolu sohbetiniz ile yaptım. Bir yandan beslenirken zihinsel olarak da sizden gıda alıyorum. Pazar günü sanırım en iyi yapılacak iki şey bu. Her haftasonu kahvaltısı için sizin bu bilgi dolu sohbetinizi dinlemek bir davranış halini almaya başladı. Teşekkürler sevgili önce can sonra canan.
Bedeninize afiyet ruhunuza sağlık olsun..💫
Merhaba, sosyal medyada yorum yazmak hiç yaptığım birşey değil , şu an da da ne yazıyorum neye hizmet edecek bilmiyorum ama, bu bölüm yıllardır mırıldandığım, biriki sinirlenip facebookta siyasetle ilgili , fanatiklikle ilgili yazdığım, yakınımdaki tek tük samimi olduğum insanlara, bırak allahaşkına dediğim bir durum. O da şu; aslında eskilerden bir söz; "Sen önce kapının önünü süpür". Yıllardır, belki lise çağlarımdan beri (şu an 38 yaşındayım) , çok okuyup araştıran bir insan olamamakla beraber, hep insan olabilmeyi dert edinmiş, doğal olmayan hemen herşeyden rahatsız olan bir şekilde yaşadım. O yüzden sizin dünyaya bakış açınızla benimkinin aslında çok örtüştüğüne hemen her bölümde şahit oldum. Belki bununla ilgili , hatta genel olarak az kitap (sıfıra yakın denecek kadar az) okuduğumdan, çevremde aynı dili konuşacak insan yoksunluğundan da hep bir kendimi yalnız hissettim. Ben de mi sorun var, hafif deli miyim gibi bir ruh haline ben kendimi sokmasam da çevre beni soktu. Oldum olası dediğim gibi mantıksız her şey haliyle mantıksız geldi :) Örneğin bu bölümde de konusu geçen çevreyle ilgili, bir iş arkadaşımla aynı arabada , içtiği içeceğin kutusunu camdan dışarı fırlatıp, beş dakika sonra mevcut iktidardaki siyasi parti ile ilgili eleştirel bir muhabbetin dönmesini aynı karede izledim. Eleştirdiği çevre politikası olmasa bile , memleketin huzuru, refahı, ekonomisi neyse ne ama neticede faydasına olmasını istediği bir konu. Ancak sen o memleketin toprağına şehrine çöpünü fırlatıyosun şoku ile hep kalakaldım. 10-15 sene öncesinden bir kare aklıma geldi. Bu ve benzeri her olayı her saniye her yerde yaşayabiliriz. Herhangi bir ortama girelim orada dünya kurtarılıyor olur, ama onu konuşan her birey az sonra trafikte birbirinin önüne kıran, piktiniğe gittiğinde çöpünü bırakan gibi gibi alakasız insanlar olduğunu bilirim. Bu hal muhtamelen ve hastalıklı bir biçimde ben de bir umutsuzluğa sebep olacak ki, kimseyle siyaset konuşamam, çevre umrumda değil gibi gözükürüm, bir köpek eğitmeniyim ama hayvansever değil gibi gözükürüm. Yıllardır sizin kadar net ve bilimsel bahsemediğim bu daireler matematiği şeklinde yaşadığım için. Her bölümünüzü büyük iştahla izliyor ve saçma sapan bir ekranın ardı da olsa yakınımda bulamadığım dostluklar kazanıyor gibiyim. Uzun uzun konuşma fırsatımız olabilse çok isterdim. Soracak konuşacak çok şey var gibi. Bu konuda hep nettim. Önce kapının önünü süpür diye isyan ederdim. Sen insan ol sonra siyaset konuş derdim. Bu net. Ama bu yetersizlik duygusu, dünyaya benim bir faydam olmadı hissi, yani kapının önünü ben süpürüyorum ok, ama dünya değişmiyor yalnızlığıyla ilgili bir derdim var. Bunu konuşmak isterdim. Veya bir bölümünüzün konusu olur belki.
Yaptığınız şey çok kıymetli, benim gibi yıllardır homurdanan bir tip olmak yerine, bilim ışığında , doğru bu işte 2x2 = 4 diyorsunuz, dinleyen izleyenlere pek itiraz hakkaı kalmıyordurm. Aklınıza , beyninize, dilinize sağlık :)
Teşekkürler
Öncelikle çok güzel yazmışsınız.
Şimdi okuduktan sonra düşündüm ve şunu farkettim. Bizler sabırsız canlılarız. Bir şeylere etki ediyoruz evet ama onun cevabı da çabuk gerçekleşsin istiyoruz. Uzun yıllar alacak şeylerin bir günde bir haftada olmasını bekliyoruz. Diyet yaparak insanların 60-80 kilo verdiğini okuyup "aaa ben de yıllardır şu 10-15 kiloyu veremiyorum insanlar neler yapmış helal olsun" diyoruz ama o insanların bunu 6 ayda bir yılda bunu yaptığının üzerinde durmuyoruz. Yahut sevmediğimiz bir yönetici değiştiğinde ertesi gün bütün sorunların biteceğine inanıyoruz ama hiçbir zaman öyle olmuyor olmayacak. Değişim zaman alan istikrar isteyen bir şey bunun farkına varmalıyız. Bir gün bir hafta benim kapımın önünü süpürmem belki kimsenin dikkatini çekmez ama bir ay olduğunda önce mahallenin çöpçüsü farkeder sonra komşularım semtim bu 10 yıl devam etse şehirde "evinin önünü süpüren" diye lakabım oluşur. Bi süre sonra medya bunun içine katılırsa bu farkındalık büyük kitlelere ulaşabilir. İstanbul'da sarı çöp torbasıyla plastik şişeleri toplayıp dönüşüme atarak kazandığı parayla hayvanlara yem alan kızı yüzlerce km öteden ben biliyorum mesela. Ama o kız bunu bana kadar ulaştırmak için yapmadı bu yüzden duyuldu. Yaptıklarımızda samimi ve devamlı olursak kaç zaman sonra olur bilmem ama bi şeyleri mutlaka değiştireceğiz.
@@ilknur.mp4 Yazdığım yazıyı okudum demişsiniz ancak nasıl olduysa benimkinin bir haftalık bir aylık bir senelik bir heves ile yaptığım birşey olmadığını farketmemişsiniz. Kendimi bildim bileli böyleyim. Çocukluk haylazlıklarını saymazsak, kim olduğumu anladığımdan beri, uzun yıllardır bu kafa yapısıyla yaşadım. Bunu da aman iyi insan olayım, çevremde sevileyiö, dünyayı kurtarayım diye falan yapmadım. İçgüdüsel sanki. Şu yaşlarımda , bir de bu videolar denkgelimce özünü idrak etmeye başladım. Son yıllarımda dünyadaki bu tuhaf hal, Sinan Hocan'ında hep bahsettiği fabrika ayarları meselesini ben daha üstü kapalı, çok da yorumlamadan , deşmeden yaşıyormuşum. Sinan Hoca 'nın bilimsel olarak geçmiş insanlardan, doğadan bahsederek ortaya koyduğu bu fikirler bende gizliden gizliye işliyormuş ve eğer bunu Sinan Hoca gibi doğru düzgün anlatmazsanız adama deli derler. Mesela hep ilkel bir tarafım varmış, sebeplerini bu videolarla anlıyorum. Hep bir basit olana, mantıklı olana , gerçek olana eğilimim varmış. Geçenlerde izlediğim gereksiz bilgileri boş yere aklımızda tutuyoruz gibi bir konu işlendi ve ben bunu , benim beyin tembel, işine gelmeyini işe yaramayanı, ilgi alanım olmayanı öğrenemem diye geçiştiriyordum. Ancak bunun bilinçli bir tercihle yaptığımı anlıyorum. Aman çevrem ne der, şu konuda da muhabbetlerde eksik kalırım gibi dertlerim olmadığı için , ilkel halimden, olması gereken halimden pek bir taviz vermemişim. Ancak buraya yazarak sığdıramayacağım bu tercihler ve bakış açıları , bunu sizin gibi veya bu videoları takip edenler gibi insanlar olmadığı sürece çok hoş karşılanacak şeyler değil. Bu dünyada, bu dünyanın doğruları olmasına rağmen kabul görmeyecektir. Sinan Hoca 'nın da taktir edilesi çabası daha çok insanın kafasını açmak. Ve çok da haklı bir çaba. Ben de yine kendimi bildim bileli kurtuluşun bu olduğuna inanırım. İnsanların azıcık bile olsa insana benzer (bu tarif de yetersiz kalıyor) hayat sürmeleri sayesinde gerçekleşecek. İşim gereği derslerimde bir hayvan ve insan arasında sıklıkla benzetmeler yaparım. Dünyanın en basit hallerinden, bir köpeğin en basit hallerinden o kadar uzağızki. Örneğin bir köpek sahibi şikayeti; "Benim köpeğim çok kokluyor" ve daha nice örnekler. Hal böyleyken tabiki dünyaya küsüp isyan etmiyorum. Aksine ben de kendi küçük çemberimde başka tarafından bakabilmeyi sağlamak, doğayı tanımayla ilgili bir nebze insanların arasını yapmak en büyük amacım ve keyif aldığım şey. Ama dünya değişmiyor gibi bir umutsuzluğum var evet. Köpek beslemeye başlayıp, köpeğinin kokladığına şaşıran, belli bir "kültür" seviyesinde "medeni", dünya kadar kitap devirmiş insanların hali bu. Dağdaki çoban , rahmetli köyde yaşayan dedem hepimizden daha çok bu dünyaya hakim. "Kpax" ti yanılmıyorsam. O filmde uzaylı birinin dünyadaki cahilliğe şaşırması çok güzel işleniyor. Adam tüm galaksiyi, galaksideki gezegenlerin yörünge hızlarını falan biliyor ve dünyalılar şaşırıyor. Bunları nasıl bilirsin, sen o gezegende nesin gibi sorular soruyorlar. Sade bir vatandaşım, bizde bütün vatandaşlar sizin aşfabeyi bilmeniz gibi bu basit bilgileri bilirler diyor. Biraz kötü anlattım ama, umutsuzluğum o yönde. Lise de bir biyoloji dersinde nereden konu açıldıysa birşey tartışılıyor. Dünya dönüyor ay dönüyor falan. Hocam dedim güneş de dönüyor o zaman, sorarken de ben de şaşırıyorum. E o zaman nasıl oluyor, komple başka bir şeyin etrafında mı dönüyoruz falan sesli düşünüyorum. "Yok oğlum güneş dönmez" dedi bana. Ya nasıl olur falan filan tüm sınıf da itiraz etti bana. Sinirimdem ölücem aklım almıyor, e güneşe tapalım o zaman madem bi o kımıldamıyor dedim. Nasıl bana baktıklarını tahmin edin. Öğle arasında eve gittim. Meydan larruse u açtım. "Güneş" i buldum. Güneş şudur budur anlatıyor, ve aradığım cümle işte"şu yörüngede döner" , sallıyorum hızı da 3456,567 ışık hızı saniye maniye bişey. Ben de şok oldum. Bırakın dönmesini, hızını küsüratlarına kadar bile ölçebilcek bir gelişim göstermişiz. Şok oldum. Öğleden sonra ansiklopediyle gittim. Ne biyoloji hocamı ne arkadaşlarımı inandıramadım. Şaka değil, aha yaxıyor diyorum, hızı bile var diyorum. Yok oğlum olmaz öyle şey diyorlar. Arkadaşlar kafasını çeviriyor :) Ne saçma hikayeymiş yahu, ama durum bu. Bu bir öğretmen, kendi dalı olmasa bile bu kadarını bilmeli, bilmiyorsa araştırmalı. Çünkü çok büyük bir sorumluluğu var. Yine sildiğim hafızamdan yeşeriyorki, ben bilim adamı olcam diyip diyip tuhaf tuhaf şeyler düşünen bir tiptim ben. Bu hikaye hep yaşanmış muhtamelen. Dünya yuvarlak denince kovalamışlar falan filan. Yukarıdaki yorumumda aslında bu konu işlense gibi bir nacizane talebim oldu. Ben çevremdeki insanları kendime benzetebildiğimi bir faydam olduğunu düşünmüyorum. O hocaya telefon açsak. Şimdi sorsak güneş dönüyor mu diye hayır dese şaşırmam. Dert bile etmemiştir muhtamelen.
güray taş iyi insanlar asla yalnız değildir. Varolun :) Vaktiniz ve güzel niyetli bakışınız için şükürler olsun. Bir gün bir yerlerde buluşmak böyle kafaların kaderidir. Mesela bakınız burada buluştuk. Çok selam ve sevgiler :)
@@sinancanan Çok teşekkür ederim Hocam 🤘 :)
Gerçekten çok güzel ifade etmişsiniz. Her şey kitaplardan öğrenilmez evet çok değerli bilgi kaynaklarıdır kitaplar ama okuyan kadar gezen, gören hayata dokunan da öğrenir hatta belki daha fazlasını öğrenir tıpkı sizin gibi :) düşünmeyi araştırmayı tutku haline getiren birileri var hâlâ ne mutlu bize ☺️
Çemberler örneğini daha önce duysaydım başka biri olabilirdim. Evet kesinlikle dönüştürücü bir sohbet oldu.
29:30 da bahsedilen husus, Kur'an Ahzap suresi 72. Ayette geçiyor:
33.72: Biz emâneti, göklere, yere ve dağlara sunduk; onu yüklenmekten kaçındılar, on(un sorumluluğun)dan korktular; onu insan yüklendi; (fakat onun ağır sorumluluğunu tam kavrayamadı) doğrusu o, çok zâlim, çok câhildir.
Sizin için , Sorsalar ne anlattılar diye inanın pek birşey söyleyemem, yalnız içimde bir yerlerde tasavvur edebiliyorum. Sohbetleriniz sohbetlerimiz oluyor , emekleriniz için çok teşekkür ederiz .
İşte bu boş konuşmanın tarifidir. Çok güzel şeyler söylüyormuş gibi durup hiç bi şey söylememk
18 yaşımı sizi dinleyerek geçirmekten şeref duyuyorum. Teşekkür ederim
Yazmadan edemedim 4 sene evel tamda bugunlerde olanlari anlatmissiniz .Söyledikleriniz gercekle uyumlu, hakikat demekki, tekrar tekrar ayni yere variyor. Sinan hocam hislerinizde haklisiniz.bu bolum bir cok insani tokatkayacak,. Suratimjza attiginiz bu sert tokat, ilac gibi adeta. "derman arardim derdime derdim bana derman imis" saygilar.
İlahi Nizam ve Kainat (Ruh ve Madde yayınları) kitabında ve Tasavvufta anlatılan insanın Vazife bilinci ve Tekamülü konusuna o kadar güzel değindiniz ve o kadar güzel ifade ettiniz ki sevgili Sinan hocam, bu bilinçte olmayan bir insan bunu böyle ifade edemezdi zaten.
İnsan tek başına tekamül edemez, kendinden başlarken çevresinden de sorumludur ve ortak bilincede hizmet ettiğinin sorumluluğunu bilerek hareket etmelidir.
Sevgi ve saygılarımla.
Sohbetin bir kısmındaki konuşma aklıma bir filmde duyduğum şöyle bir repliği getirdi "Hayat ölümün ertelenmesidir." :)
Tek kelimeyle ha-ri-ka👍🏻
30:00 dakikadan sonrası ayrı güzeldi, kendimi her kötü hissettiğimde hatırlayacağım, iyiki varsınız :)
Inanilmaz bir sekilde faydali bir konuya el atmissiniz. Yurekten tesekkur ederim. Yillardir , bende bu etki alanlarindaki kisilerin yoksunluklarini ya da eksiklerini dusunuyordum. Icimdeki dusunceyi söze dökmüssunuz. Cok guzel ferahladim sizin bunu dile getirme şeklinizle...
Programın sonunda ''bu videoyu izleyenlere bişey oldu'' demekte çok haklısınız. Bu programla birlikte kalem kağıtsız izlememeye karar verdim.
Asıl biz teşekkür ederiz, 👏👏👏
Çok doğru ..yerinde zamanında tespitler👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻👏🏻
Hemen sindirilemeyecek şeyler benim için. Çok değerli çarpışmalar bunlar, teşekkür ediyorum.
"Dümen burda dümen içerde." Kendi dümenini tutmazsan birileri senin dümenini bir yerlere çekecek ." Sinan Canan
Sinan Hoca'nın insanin kendisini bilmeden Dünya'daki açlığı bitireceğim gibi iddialarla yola çıkıp başarılı olmasının mümkün olmadığı ,önce yatağını toplaması gerektiği gibi anlatılarını bugün İmam Gazalî'nin Kimyayı Saadet kitabinda daha genişçe buldum.Çok da güzel oldu . Gelip buraya bırakıyım dedim
" Kendini bilmeyip baskasını bildiğini iddia eden, kendi yiyecek bulamadığı halde, bütün sehir fakirlerine yemek yedireceğini iddia eden bir müflis gibidir. Bu iddia ise haddizatında hem çirkin hem de imkansızdır." Gazalî
🌳Kitapta aynı bölümde anatomiden , insanın organlarının hizmetinden ve insanin alemin küçük bir örneği oluşundan bahsedilmiş. 🌳
Kesinlikle fayfaliydi beyin yakan bi programdi saolun var olun.
Bu kadar güzel olur en az diğerleri kadar ancak her başlık içimden geldi geçti benim
Ömrünüze ilminize bereket 👍🏻
Az önce aklıma bir arkadaşım takıldı. Gün içinde kendisini görmeme rağmen soramamıştım. Sorsam mı sormasam mı diye düsünürken aklıma bu video geldi.
Aklıma geliyorsa bu durumdan sorumluyum dedim ve mesaj attım.
Bir sıkıntı yokmus ama yorgunmus. Sorduğum icin çok teşekkür etti. İyiki sormuşum diye düşündüm. Artık daha mutlu olduğunu düşünüyorum ve ben de huzurluyum.
İnsanlara dokunabilmek..
Bi anı olması adına buraya yazdım. Sizlere çok teşekkür ediyorum can hocalarım.
Yine basarılı yine dolu dolu yine kazanç dolu bi çalışma olmuş. Çağımın güzel yürekleri, hep var olun...
Sezgilerinizde haklisiniz hocam. Sizin programi bir kac defa izlemek istedim ama konsantre olamadim. Bi sekilde bu video beni cekti ve sonuna kadar izledim, sonra da bir kac arkadasa gonderdim. Programiniz cok izlenen bazi diziler gibi. Bazen cok zorlarsiniz baslamak icin ama bir turlu o frekansi tutturamAzsiniz, sonra bir baslayinca o sizin en favori programiniz olur. Londra’dan sevgiler...
Günümün en güzel 37 dakikası oldu teşekkürler👏👏👏
Konularınıza ve sonuşma seyrinize BAYILIYORUM.
Kaliteli bir programa hasret kalmisim.
dilinize, fikrinize, bilginize saglik 🙂
ya şu adamların programlarını her izlediğimde 'anaa bunu bende düşünmüştüm' 'oha bende böyle hissetmiştim' diyorum. Sinan hoca son dakkalarda 'bu programı 1000 kişi izlese bişeyler değişecek' diyor, emin olun değişiyor,değiştiriyorsunuz (pozitif anlamda) :) sevgiler saygılar.
Sinan hocam; iyi ki varsın. iyi ki sizi tanımışım. Yoksa gerçekten bir eksiklik olurdu benim için. Bu videonuzda muhteşem olmuş. Benim bir kaç yazıda örneklerle anlatmak istediğimi siz bir kaç cümle ile çok daha etkili olarak açıkladınız. İşte ilim bu. Ve son olarak iyi ki Türkçe konuşan bir değersiniz. Yoksa sizi anlayamazdım. Bu muhteşem sohbetlerden uzak kalırdım.
Sinan hocam çok güzel şeyler konuştunuz 👏👏👏
1000. beğeni benden gelsin. Ağzınıza sağlık hocalarım. Zevkle takip ediyorum böyle entellektüel sohbeti saran insanların sayısı az kaldı maalesef. Kalın sağlıcakla. :)))
Çok güzel bir konu, çok haklısınız emeğinize sağlık 👏
Cok haklisiniz birsey degisti. Sizi izlemek bana, dusunduklerimde yalniz olmadigimi hatirlatiyor ve ne olursa olsun kendi dusunduklerimde israrci olmamin gerekliligini. Ve ayni zamanda iki kisinin birbirini saygiyla dinledigi zaman ne hos bir sohbetin ortaya cikacagini. Sinan Hocamin sonunda dedigi hissiyat kesinlikle dogru, evet bir sey degisti(1 kisi icin kesin:). Bratislava'dan cokca sevgiler ve saygilar. Emeginiz, zamaniniz icin cokca tesekkur ederim.
Herkez çok kızgın çok kızgın herkez ...👏 dedem gibi kucakliyasim geldi ya
harika bir sohbet.
müthis bir sobetti, keyifle izledim, tesekkür ederim.
"Kızgınlık tehdit eder, yıkıcıdır.."
"Kendi dümenini tutamazsan, birileri senin dümenini çevirir"🌟🌟🌟
Şahanesiniz 🥰❤️❤️🙋♀️Çok değerlisiniz hocalarım ❤️❤️❤️
Covid pozitif günlerimi sizlerle geçirdiğim için kendimi şanslı hissediyorum
Emeğinize ve bedeninize sağlık🌹
Evet, beynimize ve hayata dokundunuz.
Mustafa bey Allahın insana vermek istediği sorumluluk bilincine sahip maşallah 👏 👏
Ufkumu genislettiginiz için ve kafa da yanlız olmadığımı gördüğüm için sonsuz teşekkürler. İyi ki varsınız cancanlar ✌️✨🥰
Her zamanki gibi harikasınız, Sinan Hoca’nın hissi yerinde bir his diye düşünüyorum.
Hocam sizi gormek cok guZel muthis iyi hissetiriici sohbet tesekkur ederim..Malta’dan slmlar
Konuşma için teşekkürler.
Muazzam bir insan lütfen bu mecrada videolara devam edin teşekkür
Ben videoları izledikten sonra bir bu video süresi kadar daha düşünüp "ilahiyat derslerimde"depar atma isteğine giriyorum o yüzden size çok teşekkürler Akıl Hocalarım bizi sizsiz bırakmayın 😎🤭🌿✨
Ölüm yaşam anlamı bu kadar güzel anlatılır emeğinize sağlık çok etkilendim gerçekten 🍀🙏
Degisimi coktan baslattiniz hocam ruhumuz hissetti masaallah teberake Allah 😊
İyi ki ✨
Ben en iyisimi odamı toplayayım😃 Yoksa ömür dağınık geçecek🏃
Kanalınızı yeni keşfettim, çok hoş bir program, bir bölüm olmuş emeğinize sağlık! :)
Yeni bilgiler öğrendim yine, emeğinize sağlık!
farklı görünsekte aynı şeyleri anlatıyor ve yaşıyoruz bu hayatta
Yine bir pazar günü, yine bir sizin vesilenizle kırılmış bir zihin zinciri ve aydılanılmış hali. İyi ki varsınız Hoca'm...
İzlemekten en keyif aldığım bölümdü
Ağzına sağlık
Yine çok güzeldi.teşekkür ederim sorumluluk alanımızı harika anlattınız
30.dakika anlatı değil ayette geçer
İnsan olabilmek eň. zor zenaat hatirlattiginiz icin tesekkurler.
Bayılıyorum Sinan Bey'in muhabbetine.Saatlerce dinlerim
Teşekkürler
Hocam o dağların alamadığı yükü aldı kadim anlatı değil Kuran’da haşr suresinde geçiyor lev enzelna olarak bilinir akşam ve sabah namazlarında sonra okunur genelde
Merhaba, keyif verici bir sohbetti. Bu videonuzun analizini kendi blogumda yayımlamayı planlıyorum. Kapak resmi olarak videonuzun giriş kısmı 0,01 sn deki görüntüyü kullanabilir miyim ?
İyi idi sohbet
Ben bı ev temizliği yapayım.sonra kedimle ilgileneyim.sonrada şu ketojenik beslenmenin ne olduğunu anlamaya çalışayım.
Seviyorum sizi babalar 😊🤗🤗🤗
muhteşem bölümdü
Mezarda gezmek deyince aklıma direkt A'mak-ı Hayal deki Aynalı Dede geldi :D sizi dinledikçe kendimi Raci gibi hissettim.
36:33 =değişiyoruz,düşünüyoruz,değişiyoruz
Yandık o zaman hocam,getti vallahi herşey,bitirdiniz yavvv.😅
güzel konuydu
Ya şu bilgilere, şu bilim insanlarının sohbetine elimin altındaki telefonla ücretsiz bir şekilde erişebildiğime inanamıyorum😳😁 çok teşşekkür ederim hocalarım ağzınıza sağlık☺
Hocam co ozur dilerim biliyorum cok konularin disinda , alakasiz olacak ama yinede soylemek istedim’ Dmt ruh molekulu hakkında da bir video cekebilir misiniz lutfen 🙏yasamimizda nasil bir etkisi var sizin düşüncelerinizi merak ediyorum
Merhaba, kelebek etkisi (4) videonuzu da tekrar izledim. İçimde hâlâ biraz daha bu konuda konuşulsa, biraz daha... duygusu var. Bilin istedim 🙂
Coğu videoda kitap isimleri geçiyor ama ben kendi şahsım adina söylediğiniz bütün kitapları anlayamayacağımı düşünüyorum.
Herkesin okumasını tavsiye ettiğiniz kitaplarla ilgili lütfen bir video ceker misiniz?
Serdar Kuzuloğlunun çok sevdiğim bir sözü var. Bunu hayata da uyarlayabiliriz.
"İş yaşamınıza ait sorunları şirketler yada hükumetler çözmez, kendi hayatınızı kendiniz düzenlemezseniz bunu sizin adınıza birisi yapar ve bu her zaman hoşunuza gitmeyebilir."
Videoları çok severek dinlememe rağmen kontrollü tüketmeye karar verdim, öyle hurra saldırıp sonraki bölümü tıklamıycam..:)
Merhaba, Sinan hocam düşünceye dönüşmüş hisse nasıl dur denirki ? Kitap la pratik uymuyor yaşamın içinde Mustafa bey dillendirdi hissini yokmuş gibi nasıl yapsinki şu (şapkali bey)
#Soru yorum hocam 2. sorum uzun zamandır bahsetiğiniz insanlığa atılacak tokat korona virüsümü
Benim merak ettiğim bir konu var. Bu konuda birileri yardımcı olursa çok sevinirim. AçıkBeyin ve bunun gibi kanallardan çok güzel şeyler dinliyor ve öğreniyorum. Fakat bunları sanki taşıyamıyorum. İzlerken aydınlanma ve kavrama hissine kapılmama rağmen bunu muhafaza edemediğimi ve hayat kaliteme doğrudan etki edecek hale getiremediğimi düşünüyorum. Çözüm nedir acaba ? Bunları bir yere yazmak mı, her öğrendiğimi birilerine anlatmak mı, kendi kendime konu üzerinde konuşmak mı, birileri ile tartışmak mı? Emeklere, fikirlere, çabalara yazık olsun istemiyorum. Bunları koruyalım, uygulayalım ve geliştirelim istiyorum. Bununla ilgili video var mıdır, olur mu ?
Antakyalıyım ve tüm sülâlem tatlıcı. Tam olarak dediğiniz gibi oluyor. ;)
Ölümden Kaçan İnsan Yaşamıyor Demektir.
Size bir karşılaştım sabah akşam sohbetinizi dinliyorum
Serdar Kuzuloğlu dendi o zaman bi kereliğine konuk mu alsak
İyi olalım da ayni anda herkesin iyi olası gerekir
İyi olmaya çalışmayan kötülere bizim kizginligimiz..
Hiçbirşey yapamiyorsak kiziyoruz doğal olarak
Kizmiyalim mi yani
Hocam duygusal yorgunluk genç yaşlarda başımıza gelmişse nasıl tekrar canlanabiliriz?
Samimi içden insanlari seviyorum .
Tamamını izledim ve 32. dakikaya dikkat çekerek bir sıkıntımdan bahsetmek istiyorum. İşin felsefesini bilmek mi denir ya da neyin içinde olduğunun farkında olmak mı desem öyle bir şey günümüz gençlerinde gerçekten eksik (23 yaşımda kendimi yaşlı ilan ettim 🙄)İnsanlar yeterince bilmeden bilince erişmeden çeşitli topluluklara katılıyorlar, öğrenci kulüplerinde bulunuyorlar vs. Ama ben sırf sizin şu insanın kontrolünün bir süre sonra kaybolduğu kalabalıkların aslında içinde olanların hiç istenmediği yönlere evrilebildiğini farkettiğim için hiçbir topluluğa kendimi ait hissedemiyorum. Toplumu rahatsız eden yanlış gittiğini farkettiğim pek çok şey var evet ama bunları çözmek için kurulan dernek/vakıf/herhangi bir topluluk benim değerlerimle sürekli uyuşacak mı benim içimden geçen yahut gördüğüm bildiğim kadar mı faaliyetleri var maddi gelirleri nasıl harcıyorlar yöneticiler dini/siyasi görüşlerini burada yansıtıyorlar mı bundan asla emin olamadığım için hiçbir toplulukta etkin görev almıyorum. Ancak kafama yatan etkinliklere uğruyorum o kadar. Boş günü pek olabilen biri değilim ama geniş daireyle ilgili bu yönden bir şey yapmadığım için dar dairede kendimi eğliyorum kendime bi şeyler eklemeye çalışıyorum. Bunu yaparken de bölüm derslerimde başarısız olursam başarısızlığımı ders dışında şeylerle ilgilendiğim için olduya bağlıyorum. Böyle devam ederse istemeye istemeye dünyadaki herşeyi bırakıp sadece ders notlarına bakan ot gibi yaşayan biri olacağım. Yapmak istediğim çok şey var ama durum da bu. Dengeyi nasıl sağlayacağım neyi nasıl düzenlemeliyim hiç bilmiyorum.
Bana verdiğiniz tesellide sabretmekten bahsedip henüz 23 yaşında çok şey yapmak isteyip yapamaktan şikayet etmişsiniz. Evet o topluluktaki insanlar hadi c.tesi günü sahilde pet şile toplayalım diyecekler ama sokaklarındaki çöpleri toplamaktan tiksinecekler. O yüzden anlaşamıyoruz, doğal gelmiyor. Benim bahsettiğim de benzer birşey. Oldum olası, bilinçli de değil, ama bünyem almıyor otomatik olarak. Benim yazdığım yorumda dediğim gibi bu bilinçli de bir hareket değil. Ben buyum dedim durdum yıllardır. Kaçanlar oldu korkanlar oldu, kim bilir neler konusulmustur vs. Ama bahsettiğim umutsuzluk hali bu işte. Bu misyon çok çok ağır. Çünkü buradaki mesele bir iki başlıktan da ibaret değil. Önce kapımızı süpürdük ok, zamanla tüm mahalle de buna katıldı ok. Ben yine amacıma ulaşamıcam muhtamelen. Çünkü mahallemdeki o adam bizim sokağa girerken arkamdan gelip önüme kırıp önce o girmeye çalışacak trafikte. O zaman yemişim çöpünü, çevre bilinci olan o mahalleliyi. Veya bu sefer kediyi tekmeleyebilir, biz temizliyoruz bu kediler kirletiyor diye. Yine kendi yorumumda da söyledim. Sinan Hoca'nın yapmaya çalkştığı şeyden başka bir çözüm yok. Baştan aşağıya insan olabilmek. Ormandaki tilki hakkıyla bir tilkidir. İnsanın da bu dünyadaki yeri o tilki kadar doğal olmadığı sürece çözüm gözükmüyor sanki. Sinan Hoca'nın çabası elbetteki muazzam. Çünkü kafaya vura vura anlatıyor. Kanıtlarla belgelerle bilimle. Ancak, kapımızın önünü süpüren bizler hep varız. Azınlık zannettiğimizin ötesinde belki çok çok da fazlayız. Sinan Hoca gibiler de yıllardır bu hayatta. Ve öncekilerimiz veya sonrakilerimiz. Ancak ibre hiç bir zaman iyiye gitmiyor sanki. Bir video konusu olarak çok da sormayı beceremediğim bu. Acaba başka bir ihtimal var mı, daha radikal bir çözüm var mı. Oranı tamamen sallamakla beraber, bir milyon kişinin içinde bir kişi ideal diyelim ona. İdeal insan olsa. Etrafındaki 100 kişiyi hadi ideal yapsa. Hadi 300 olsun. Sanki yine 700 kişi kalıyor ve o 700 kişiden sürekli daha fazla insan çoğalıyor. Saçma ve sıfır bilimsel bir örnek oldu ama, şöyle benzeteyim. Köpeklerde demoteks ye bir uyuz çeşidi var. Demotex bir parazit ve aslında her sağlıklı köpekte belli miktarda bulunurlar. Ancak köpeğin bağışıklığı düştüğünde , veya yara bere olduğunda , vücut bu parazit nüfusunu stabil tutabilecek kabiliyeti kalmadığında sayıları artmaya başlıyor ve bir noktdan sonra tedavi gerekiyor. İnsanlığında sanki o eşik aşılmış gibi, ibre sürekli kötüye gidiyor.
Reklam yapın yahu biraz, hak ettiğiniz ilgiyi görün istiyorum ayrıca toplumda daha fazla insanın size ihtiyacı var
🦋
Hocam ölüm noktasinda harikasiniz insanlara ölümü bu sekilde anlattigim zaman bana sanki başka evrendeymişim gibi bakıyorlar sonra kendimden şüphe ediyorum ,ve diyorumki anormal olan benmiyim,yoksa onlarmi? Görüyorum ki insanoglu zanlari ile yasadigi icin onun dışında bakması cok zor . Anlıyorum ki gözlük numaramız farklı😞
Ikinizi de merhaba öncelikle, sizlerden çok şey öğrendiğim için sizleri seviyorum . Sinan hocam "fikirler ve tercihler " Albert E. Önermişti. Ben de aldım şimdi okuyorum. Ama nasıl oturtucam kafamda , mesela şimdi sayfa 28 deyim, felsefi bakış açısından , duyularimizdan, gerçeklikten , yanililardan, Platon idea karından bahsediyor. Zihinsel süzgeçler, algilarimizi etkiler ve biz bu algikarla etrafimizi görürüz. Bu kadar yani bendeki felsefe bilgisi.. Ben burada yazılanları anlamayı çok istiyirum, nasıl bir yol izlemeliyim acaba,
Kişisel fikrim: "Nasıl bir yol izlemeliyim" sorusunu şahsınıza sormanız yeterli bir çözüm olacaktır. Kendi öğrenme ve anlama tarzınızı kendinizin yaratması sizi özel biri haline getirebilir. Hem de yeteneklerinizi fark edip onları kullanabilecek stratejileri de geliştirebilirsiniz. Kısacası, kendinizi tanımak güzel bir başlangıç olur... Bol bol düşünmek, belirli bir konu hakkında düşünmek(belirli bir konuyu düşünürken kendinizi başka şeyler düşünürken buluyorsanız yazarak düşünmek ve orada da kaybediyorsanız yazdıklarınızın altını çizme etkili bir çözüm oluyor).Okuma yaparken anlayamıyorsanız, kavramları sözlükten veya Google'dan araştırmak, çeşit çeşit kaynaktan okumak ve mümkünse bunlar üzerine saatlerce düşünmek bir pratik haline gelebilirse; bir de "merak" gibi bir silahınız varsa yaptığınız eylem bir tutku olmaya başlar. Etrafınızındaki her detayı anlam ve bilgi olarak görüp "bardaktaki suyun dalgalanmasını, denizin dalgalanmasıyla kıyaslayabilecek derinliğe ulaşacak kadar gözlem" yeteneği ile kendinizi oluşturabilirseniz; kendi yolunuzu çizer ve sonunu aramakla uğraşmaz yürümeyi tercih etmeye başlayabilirsiniz. Ha bir de duyulardan gelen bilginin beyindeki filtrelerden geçip ilgili beyin bölgelerini uyarmasıyla algıyı manipüle etmesi durumu, bilimin epey üzerine durduğu meseledir.Nöroloji ve psikoloji disiplinlerinden yararlanabilirsiniz ve ilgili felsefi bilgiyi daha da anlamlı kılabilirsiniz...
@@freestockmusicx teşekkürler, önerilerinizi doğru buldum ve dikkate alıp kullanacağım.
Hikayeleri problem olarak duygulamak, işin içinden çıkılmaz bir hale sokar. Asıl amaç problem çözmek ise düşüncenin o işi kolaylıkla yapacağı barizdir. Yoksa, problemler üzerine sürekli düşünüldüğü zannedilir. Birde yaşantılarımızdaki her kurgunun sadece ayrıştırılması konu itibari ile saçmadır. Bu, ezelden beri gelen taraf olma (aidiyet, kimlik, barınma) gibi çeşitli alanların farklı terminolojinde konu olan yüzelsel çatışmalar tek düze bakışı insan için daraltır, o yüzden bizlerin yüzeyde (ben) ayrım dahi olsa en temelde (kendi) bütüncül olarak olayları ve konuları seçim-eylem yönetimi ile yaşamalıyız. Tabi birde bilmek, anlamak ve kavramak üzerine düşünülmesi gereken hayatın hem eylem hem de seçim sürecinde etkili olan kimlikleri belirleyen imtihan seçenekleri mevcuttur. O yüzden yaşamda canlılık esaslı ilerlemek, kişinin canlıyı bildikten sonra anlaması ve onu kavraması ile pekiştirip genişletmesi; kendine iyi bakışının ödülünü verecektir. Canlılık bana göre özü itibari ile sevgidir. Sevgili olmadan canlılık gösterilmez ve ihtiyaçsal değildir (mecburiyet içermez). Kendiliğinden gelen sevgide sınır olamayacağından dolayı bilmek için bizler daire sistemli bakmaya başladık. Bu geçinmek için gerekli olsa da, can sıkıntısını gidermekte düşük kalmaktadır ve malesef insanlar yaşama alışırlar. Neyse, ölüm için söylemler çocuk oyuncağı olduğunu belirtip, muhabbetinizin canlı devamlılığını dilerim.
bir de ölüme şöyle bakıyorum şahsen; ölüm bir zaman yolculuğu yapmaktır. (Allah ve din inancı olan kişiler için söylüyorum) Öldüğümüzde yok olmaktan ziyade,daha ilerki bir zaman diliminde tekrar var olmak için bir zaman yolculuğu yapıyoruz. Bi nevi tünelin karanlığına giriyoruz ancak çıkıştaki ışığı görüp çıkana kadar.
15:17
Her zaman aşk oluyormu?Niye kaç kez aşık olur insan hayatta.Nadir olur bence.
Çok üzgün olduğumda mezarlık gezerdim..Dışarı çıkınca yeniden doğmuş gibi olurum
Gercekten iyi geliyorsa yapicam
Hocam bir uyku videonuzda telefonu yastığın altına koymayı söylemiştiniz peki bu sağlığa zararlı olur mu ?
28:00
bedenimizin cevabı duyguysa, bi olay karşısındaki kalp çarpıntımız duygumuz mu