ΔΑΜΩΝ ΦΙΝΤΙΑΣ 1

Ο Δάμωνας και ο Φιντίας. Φίλοι πιστοί και αχώριστοι. Κάποτε ο Φιντίας κατηγορήθηκε βαριά και καταδικάστηκε σε θάνατο. Κλεισμένος στη φυλακή, ζήτησε από τον άρχοντα τη χάρη να του δώσει τρείς μέρες άδεια να πάει στο χωριό του να παντρέψει την αραβωνιασμένη αδερφή του και όταν γυρίσει να τον σταυρώσει. Θα σου φέρω κάποιο φίλο μου για εγγυητή, του είπε. Θα μπεί αυτός για μένα στη φυλακή. Και εάν δε φανώ εγώ συνεπής, θα δεχτεί να σταυρωθεί εκείνος. Περίεργος ο άρχοντας να ιδεί εάν υπάρχει άνθρωπος που θα θελήσει να εγγυηθεί σε μια τόσο δύσκολη περίσταση, δέχτηκε.
Ο Φιντίας κάλεσε αμέσως το φίλο του το Δάμωνα. Πρόθυμα δέχτηκε αυτός τον όρο της εγγύησης. Κλείστηκε στη φυλακή και ο Φιντίας έφυγε για το χωριό του. Κόντευε να περάσει και η τρίτη μέρα της προθεσμίας και ο Φιντίας ακόμα να φανεί. Άρχιζαν να ετοιμάζουν τα σύνεργα της σταύρωσης που θα γινόταν με το ηλιοβασίλεμα. Όλοι αγωνιούσαν, εκτός από το Δάμωνα. Αδιάφορος αυτός βάδιζε στον τόπο, που είχε στηθεί ο σταυρός. Ξαφνικά ακούστηκαν φωνές από μακριά και φάνηκε κάποιος που έτρεχε, κουνώντας ψηλά τα χέρια. Ήταν ο Φιντίας. Ήρθε πάνω στην τελευταία στιγμή. " Ξεκίνησα " είπε " πολύ πρωί για να έρθω νωρίς. Με έπιασαν όμως στο δρόμο ληστές και ώσπου να τους ξεφύγω βράδυνα. Ελευθερώστε το φίλο μου εγγυητή και σταυρώστε εμένα. Κατάπληκτος ο άρχοντας, χάρισε στο Φιντία την ποινή και παρακάλεσε τους τόσο καλούς και πιστούς φίλους να τον πάρουν και εκείνο στην παρέα τους.