Wspaniała rozmowa, uwielbiam Pana słuchać :) a co do historii - mój syn pamięta fragment poprzedniego wcielenia, w kórym także byłam jego matką. Mówi, że miał ciemną skórę i czuł się osamotniony - bo inni ludzie wraz ze mną mieli jasną, ale wspomina, że czuł się przezemnie kochany. Mówi także ,, Ty byłaś mamą, ale tata był inny'' i tutaj mówi imie obecnego ojca - zaznaczjąc, że to nie on . Opisuje, że widził mnie z góry i mnie wybrał, pamięta świetlisty tunel, którym schodził i nazywa go ,,magią,,. A także, mówi jak było u mnie w brzuchu i że w pewnym momencie zrobiło mu się za ciasno, bo miałam twarde kości i pozstanowił wyjść. Ten temat moje dziecko poruszyło samo w wieku 4 lat :)
Jak byłam mała, to powiedziałam mojej mamie, że tęsknię za moją mamą, która kiedyś miałam, ale teraz jestem tutaj z nią (nowa mamą) i ją też kocham. Odkąd byłam małym dzieckiem czułam, że już kiedyś żyłam. Różnym ludziom zadawałam wiele pytań, na które nikt nie potrafił mi udzielić satysfakcjonującej odpowiedzi, nikt mnie nie rozumiał. Dla mnie reinkarnacja jest czymś naturalny.
Panie Bernatowicz, prosze poslugiwac sie faktami, ktore udowadniaja gdzie to bylo, kiedy, nazwisko tej rodziny, a przede wszystkim wywiad powinien pan pokazac na TH-cam, a tego nie ma wiec takie bla, bla, bla nie potwierdza prawdy. Rowniez jesli chodzi o UFO mowi pan nie podajac zadnych dowodow! Ta panska fundacja istnieje juz prawie 20 lat i co nowego pan wyjasnil? to tak jak ta kimisja smolenska Macierewicza, tylko pieniadze wyciagala! Owszem wierze w reinkarnacje, ogladalam kilka lat temu jak matka z Anglii dowiedziala sie od swego malego synka, ze on byl w innej rodzinie i mieszkal gdzie indziej, a kiedy matka postanowila to sprawdzic okazalo sie, ze chlopczyk po przybyciu tam od razu rozpoznal te okolice i wskazal dom, w ktorym mieszkal!
To było w 1952 30 grudnia moja ciocia (siostra mojej mamy) miała wtedy 2 latka i bardzo kochała swojego dziadka a że wszyscy mieszkali w jednym domu to miała z nim kontakt non stop. Uwielbiała ją dziadek brał ją na ręce i siadał na kolanach . Tego właśnie 30 grudnia od rana moja ciocia nie chciała nawet z dziadkiem się przywitać, nie pozwoliła mu się dotknąć. Zapytana dlaczego nie chce iść do dziadka na ręce odpowiedziała że u dziadka jest baba. Nikt nie wiedział o czym ona mówi wiadomo nikt nie przywiązał wagi do słów małego dziecka. Następnego dnia (minęła tylko doba) dziadek po przyjściu z pracy powiedział domownikom że idzie poczytać gazetę i położył się na tapczanie. Znaleziono go martwego z gazetą na głowie otwartą , wszyscy mysleli że śpi a on zmarł tak poprostu. Po latach moja ciocia już dziś pani po 70 + pamięta ten dzień przed śmiercią dziadka i widziała „babę” cień który był za dziadkiem i strasznie się go bała. Nikt wtedy nie zrozumiał małego dziecka bo dlaczego by mieli. Po śmierci też widziała dziadka kilka razy siedział na tapczanie a kiedy chciała do niego podejść i się pobawić jak to miała w zwyczaju dziadek powiedział że jeszcze nie teraz.
Nadszedł jak widać czas, abym tu mogła podzielić się doświadczeniem związanym jak sądzę z reinkarnacją, dotyczącą mojego syna. Syn odkąd zaczął chodzić bardzo lubił się wspinać, jako trzylatek sprawnie pokonywał wszelkie płoty i murki, na placach zabaw interesowało go tylko jak znaleźć się np na drążku-szczycie huśtawek i ku przerażeniu wszystkich obecnych, on tam się zawsze wdrapał. Wszelkie ścianki do wspinaczki, tyrolki, parki linowe ...tego typu zabawy były najlepsze i oczywiście był w tym "dobry" , bez lęku wysokości, szybko i z gracją pokonywał trasy. Teraz naważniejsze: gdy miał ok 3 lat, on i ja siedzieliśmy obok siebie na sofie i przeglądaliśmy razem jakieś popularne czasopismo, kartka po kartce. Nagle mocno zaciekawiło go zdjęcie przedstawiające Alpy. Przyglądał mu się bardzo uważnie i powiedział "Byłem tam". Na to zaczęłam mu tłumaczyć, że to niemożliwe, bo nigdy nie był w Alpach a nawet nie byliśmy z nim jeszcze w żadnych górach. A on mówi mi tak "Mamo, byłem tam, i tam zginąłem". A potem spokojnie przeglądał dalej gazetę. Wtedy jeszcze nie docierało do mnie całkowicie znaczenie tych słów do czasu, jak odwiedziłam moją mamę, która jest pedagogiem. Opowiedziałam jej o tym wydarzeniu ponieważ uznałam je za nietypowe choć spodziewałam się usłyszeć coś w rodzaju "Dzieci tak mają". Tymaczes mama zamyśliła się i powiedziała, że miała kiedyś narzeczonego, bardzo się kochali, i on był alpinistą. Z mamą wyruszał tylko w Tatry. Ale miał znajomych z którymi uprawiał wspinaczkę wysokogórską. Gdy już zaplanowali ślub wybrał się ze swoją ekipą na wspinaczkę w Apy i tam niestety był wypadek, spadł i zginął. W zasadzie po raz pierwszy dowiedziałam się wtedy od mamy o jego istnieniu. Cała ta historia do dziś bardzo mnie porusza. Dodam tylko, że pomiędzy nimi, czyli synem i jego babcią, jest bardzo silna więź uczuciowa❤
reinkarnacja czesto wlansie wystepuje w rodzinie ❤️ niesamowita opowiesc!!! nasteony dowod, ze reinkarnacja jest nasza rzeczywistoscia, jestesmy swiadomoscia, ktora podrozuje, i doskonali sie ❤️wszystkiego dobrego dla Pani
Fajnie się takie rzeczy czyta, ale za nic nie mógłbym w takie kocopoły uwierzyć, a ludzie w internecie mogą napisać wszystko i piszą dużo, a robią mało
@@annaprzygoda6247 ile czasu chce się pani tak doskonalić? bo i tak nic pani nie pamięta, trzeba uwolnić się z tego programu koła samsary.. i tu jest całe clou !
Bardzo ciekawa rozmowa. Jest jeden wniisek dla wszystkich: warto być przyzwoitym, chociaż nie zawsze w krótkiej perspwktywie to się opłaca. Nawet, jeśli nie ma reinkarnacji, nasza uważność i uczciwość sprawia, że ten świat jest znośny dla innych, innych wzajemna, przyzwoita postawa sprawia, że nasze życie też jest znośne.
Przeczytałam mnóstwo książek na ten temat, jedną przetłumaczyłam na polski ("Powrót do życia"), wysłuchałam wielu podcastów, wywiadów, obejrzałam wiele filmów i napiszę tak: dziś dla mnie reinkarnacja jest tak zwykłym zjawiskiem jak pory roku. Cóż, nie zawsze tak było. Długie lata byłam ateistką. Filozoficzne pytania o sens życia jednak nie dawały mi spokoju. Sprawdziło się u mnie to, co powiedział Ludwik Pasteur: "Mało wiedzy oddala od Boga. Dużo wiedzy sprowadza do niego z powrotem". Nie pamiętam poprzednich wcieleń (choć tak naprawdę nie powinno się mówić o "poprzednich", bo linearność czasu jest względna, a wszystkie nasze wcielenia są ze sobą splątane), nigdy nie poddałam się hipnozie regresyjnej i chyba to nie dla mnie. W tym wcieleniu mam się nauczyć twardo stąpać po ziemi. Tak myślę 🙂 Zwykle traktujemy reinkarnację w kategoriach właśnie "teorii spiskowych", fantazji, czy jako element buddyzmu. Nie wiadomo jaki jest - że tak powiem - "mechanizm" reinkarnacji. Pamięć u małych dzieci zachowuje się najczęściej wtedy, gdy "poprzednie" wcielenie zakończyło się tragicznie, lub przedwcześnie, choć nie jest to reguła. No i znów - być może wcale nie było to "poprzednie" wcielenie, ale takie, które rozgrywa się gdzieś w innym wymiarze. Mało tego. Niewykluczone, że wcielenia mogą "skręcać" w czasie. Tzn. rozszczepić się w jakimś punkcie i potoczyć się dwojako, lub trojako. O co w tym wszystkim chodzi? Mówią, że o Miłość, ale co to właściwie znaczy, że w życiu chodzi o Miłość? A co z naszą nauką, zainteresowaniami, miłością romantyczną, zaburzeniami, chorobami, hedonizmem, ambicjami, skłonnościami, trudnościami itp.? Czy Miłość jest po to, by to wszystko przezwyciężyć i móc tworzyć coraz to lepsze życie? To są chyba pytania, które na razie muszą pozostać bez odpowiedzi, bo i tak nie umiemy jeszcze żyć pełnią Miłości. Jak się nauczymy - jako ludzkość - to może pojawią się całkiem inne pytania. Jedno wydaje mi się warte zachodu: żyć tak, by inni stawali się dzięki nam szczęśliwszymi ludźmi/zwierzętami/roślinami. Wtedy i my jesteśmy szczęśliwsi, ale chodzi o to, by motywacja płynęła z miłości do całego życia, a nie z chęci uszczęśliwiania nas samych ;-) Bo to nic nie da. Jesteśmy wszyscy połączeni. Stanowimy jedność.
Panie Robercie, bardzo dziękuję za kolejny wywiad. Zgadzam się w pełni z tym co Pan mówi. ogromnie pragnę spotkać się z Panem i porozmawiać na żywo. Pozdrawiam
Wszystko jest jak za zasłoną ukryte. To dobrze że jest taki Bernatowicz. Poruszanie pewnych tematów nie jest łatwe .Krytykowanie kogokolwiek za to, że myśli alternatywnie, jest absurdalne..
Bernatowicz nie myśli tylko głosi propagandę ufo kultu,manipuluje i konfabuluje jak jego idole Meier i Desmark,to że istnieją pewne tematy i tajemnice nie jest usprawiedliwieniem dla kłamstwa i zmyślania bajek
Dziękuję Państwu za tą rozmowę. Pan Robert ma rację , sama doświadczyłam niesamowitych wypowiedzi ze strony dzieci. Pani Karolino, bardzo proszę o rozmowę na temat kronik akaszy. Pozdrawiam Państwa serdecznie.
Wyszlam z ciała podczas snu ,potem w górze przed sufitem świadomość powiedziała ,jeszcze nie teraz nie mój czas za mało przeżyłam i energia wróciła do leżącego bardzo ciężkiego ciala ,mamy wybór, a w psach, które mnie wybierają mam wrażenie ze wracają do mnie z większą miłością moje poprzednie psiaki to się czuje
Ja również nie wierzę w nic, czego sama nie dotknę lub nie przeżyję. Wszystko niesprawdzone zostawiam otwarte i raczej nie dyskutuję z tym. Ale po moich przeżyciach wiem, że wcześniej żyłam. Od dziecka bałam się wieczorów i nocy. Jak musiałam wracać od koleżanek, szłam zawsze środkiem ulicy. Póżniej nosiłam ze sobą nóż, kiedy się dowiedziałam, że można zabić w obronie własnej…Wszyscy się ze mnie śmiali. Mając ok. 26 lat pojechałam na Ibizę. Była tam masażystka, która właśnie wróciła z Indii i nauczyła się jakiejś nowej techniki terapeutycznej. Zaproponowała mi, że mi ją zademonstruje. Z radością się jej poddałam, bo zawsze byłam ciekawa. Zaczęła rozluźniać moje nogi, miednicę i nagle stało się coś niebywałego. Zobaczyłam las i twarz swojego mordercy. Poczułam wszystkie zapachy, które towarzyszyły tamtej traumatycznej sytuacji. Moje całe ciało zareagowało drżeniem i gęsią skórką. Poleciały mi z głębi duszy łzy. Zrozumiałam mój głęboki lęk, który mi całe życie towarzyszył i wszystkie moje nienaturalne zachowania…Do dziś powraca do mnie tamta pewność, że zobaczyłam, jak umarłam. Nie byłam na to przygotowana i to przeżycie bardzo mnie zaskoczyło. Jestem za nie dziś wdzięczna…
Panie Bernatowicz, prosze poslugiwac sie faktami, ktore udowadniaja gdzie to bylo, kiedy, nazwisko tej rodziny, a przede wszystkim wywiad powinien pan pokazac na TH-cam, a tego nie ma wiec takie bla, bla, bla nie potwierdza prawdy. Rowniez jesli chodzi o UFO mowi pan nie podajac zadnych dowodow! Ta panska fundacja istnieje juz prawie 20 lat i co nowego pan wyjasnil? to tak jak ta kimisja smolenska Macierewicza, tylko pieniadze wyciagala! Owszem wierze w reinkarnacje, ogladalam kilka lat temu jak matka z Anglii dowiedziala sie od swego malego synka, ze on byl w innej rodzinie i mieszkal gdzie indziej, a kiedy matka postanowila to sprawdzic okazalo sie, ze chlopczyk po przybyciu tam od razu rozpoznal te okolice i wskazal dom, w ktorym mieszkal!
@@Magdarynka94zgadzam się, też znalazłam kilka takich miejsc co widać, że to raczej autor wymyślił sobie tą historię. Nie wiem jak P. Robert tego nie widzi i poleca tę książkę, a książkę Newtona, która jest na podstawie badań lekarza odrzuca kompletnie.
Też przeczytałem. Zdecydowanie wolę Pana Lodowego Ogrodu nie wspominając już o całym cyklu Diuna :) Jakoś nie przekonał mnie reportaż z pobytu na innej planecie. Są jednak ludzie co wierzą w Harrego Pottera więc i w wielkie mrówki i 3 metrowych kosmitów też można wierzyć :)
Mój syn wybrał mnie i skontaktował się ze mną we śnie na kilka miesięcy przed poczęciem. Ma dzisiaj 10 lat i właściwie przez te lata wiele rzeczy opowiedział mi o "tamtej" stronie, widzi duchy do dzisiaj. Historia mojego syna to jak na dobra książkę, albo na co najmniej godzinę opowiadania jak tutaj u Pani Karoliny. Chętnie opowiem p. Bernatowiczowi, z Nautilusem jestem od początku, od audycji w radiu ZET.
Proszę sprawdzić - Czy ktoś w rodzinie zajmuje się okultyzmem.! Bo egzorcyści mówią o takim zachowaniu dzieci i "niby "wspominaniu poprzednich żyć, czy mówieniu w obcych językach, ( bo też dzieciom się zdarza) , że jest to" manifestacja" złego ducha. Po prostu zły duch jest w rodzinie i tak się manifestuje poprzez dzieci.. Trzeba się z takim dzieckiem modlić, aby uwolnić go od wpływów złego ducha. Niestety trzeba skończyć też z okultyzmem, bo szkoda dziecka.!!
@@ewaewa4694 nie ustale czy ktos sie zajmowal okultyzmem, znalam tylko rodzine do pokolenia dziadków. Sama sie nie zajmowałam i nie zajmuje tym. Nikt u mnie w rodzinie, tej co poznalalm nie zjamowal sie czyms takim. Poza tym wg tej teorii to wszystkie dzieci, ktore o tym mowia na calym swiecie musialby byc pod wplywem zlego ducha, nie wiem czy to w ogole racjonalne :)
@@Ingalill_EwelinTe jest to na pewno manifestacja złego ducha u wszystkich dzieci. Masz rację czasami ciężko jest to rozszyfrować, czy ktoś się zajmuje okultyzmem , czy nie.! Jedni robią to jawnie, inni w takim sekrecie , aby tylko nikt ich nie rozszyfrował , bo byliby niewiarygodni dla innych. Ksiądz opowiadał , że ta osoba była z rodziny, ale nie mieszkała z tym dzieckiem na stałe. Ale kiedy przyjeżdżała do domu, to wtedy zaczynały się manifestacje. Tak, że musiałabyś zauważyć, czy ( o ile chcesz.! ) czasem nie jest to związane z wizytą jakieś osoby . Miłego dnia !
Gdyby nie doświadczenia mojej mamy, pewnie próbowałbym opowieści tego typu tłumaczyć : ktoś coś usłyszał, zobaczył, umysł wygenerował obraz itp itd. Jednak gdy taka historia przytrafia się w Twojej rodzinie, wiesz że nikt nie oszukuje, zwyczajnie czujesz że jest coś więcej. Moja mama urodzona w latach 60tych. Żyła na wsi. Czasy bez dostępu do internetu itp. Jako mała dziewczynka, często opowiadała rodzicom, że śni jej się miejscowość (podała nazwę miasta ale nie pamiętam), widziała w śnie nazwę ulicy, mieszkanie w kamienicy itp. Tak często ten sen się powtarzał, że dziadek postanowił wybrać się do biblioteki by sprawdzić czy jest takie miasto i podana przez mamę ulica. Zdziwił się, gdy się okazało że tak. Wraz z mamą, wybrali się tam. Mama szukała cały dzień tej kamienicy, ale nie znalazła. Wrócili z myślą, że to tylko sen a o miejscowości i ulicy, mogła gdzieś usłyszeć w szkole. Jednak ten sen męczył moją mamę i już jako młoda dorosła, kolejny raz wybrała się tam ze swoją siostrą. Tym razem znalazła kamienicę. Długo stała przed drzwiami ze snu, nie wiedziała czy powinna zapukać, była przerażona nie wiedząc kto tam mieszka, no i co miała powiedzieć tej osobie? Ale skoro przyjechała z tak daleka, a sen tak często powracał, poczuła że musi to zrobić aby poczuć spokój. Wspierała ją też jej siostra. Otworzyła babuleńka. Mama przeprosiła i opowiedziała dlaczego zapukały do jej drzwi. Kobieta potraktowała mamę jak wariatkę lub jakąś naciągaczke. Mama zaczęła więc opowiadać jak wygląda mieszkanie w środku i że w jej śnie: ''(...) w kuchni jest okno, pod nim mały stolik z krzesełkiem, a widok jest na bujaczke na której często się BUJAŁAM (...)''. Kobieta się rozpłakała i prosiła mamę by weszła do środka. Gdy mama zobaczyła że wszystko się zgadza, to jest to mieszkanko, również się rozpłakała. Gdy emocje opadły, kobieta powiedziała że miała synka, który zmarł jako dziecko. Często bujał się na ówczesnej bujaczce, która stała wtedy dokładnie we wskazanym przez mamę miejscu. Babuleńka przytuliła mamę i powiedziała: "widocznie w poprzednim wcieleniu byłaś moim synem i przyszłaś się pożegnać, już teraz mogę spokojnie umierać". Szokująca historia dla całej naszej rodziny, zwłaszcza że mama w okresie dziecięcym i jako nastolatka, była chłopczycą :) Sen po tej wizycie już nigdy się nie przyśnił. Mama miała jeszcze drugie niewytłumaczalne przeżycie. Śmierć kliniczną. Jak wspominałam, mieszkała na wsi. Jako młoda dziewczyna, miała wypadek. Dziadek pobiegł zadzwonić do najbliższego punktu po karetkę. Gdy przyjechało pogotowie mama była już nieprzytomna, rozpoczęła się reanimacja. Gdy już wróciła do domu po szpitalu, weszła do pokoju w którym była reanimowana i się rozpłakała. Babcia zapytała czemu płacze, a ona zaczęła opowiadać o dziwnym śnie. Opowiedziała że była tak jakby zawieszona pod sufitem i widziała całą akcję reanimacyjną, widziała swoje ciało. W tym momencie babcia zawołała dziadka, synów i córki. Mama dalej opowiadała swój 'sen', gdzie każdy z nich stał, co robił itp. Wszyscy byli przerażeni, bo tak właśnie było. Mama nie mogła ich widzieć, nie mogła tego obserwować , jej oczy były zamknięte, a jednak dokładnie powiedziała co każdy z nich robił i jak się zachowywał. Kontynuując, nagle mama poczuła że jakaś siła ją wciąga do tunelu na końcu którego było światło. Samo światło było bardzo intensywne, ale nie raziło tak jak światło słoneczne. W którymś momencie, będąc wciąż ciągniętą ku górze, zaczęły jej migać momenty z jej życia, jak jakieś obrazy. Przez cały czas, czuła dziwną błogość i spokój. Nagle nie tyle co usłyszała, ale bardziej poczuła czyjś przekaz 'to jeszcze nie jest twój czas'. Następnie już pamięta szpital. Gdy ja sama, jako nastolatka przypadkiem trafiłam na opisy przeżyć śmierci klinicznych, byłam w szoku że tak wielu ludzi, opisywało swoje doświadczenia dokładnie tak samo, jak moja mama!
Wzruszająca i piękna historia. W snach bardzo często pojawiają się nasze poprzednie żywoty. Dusza prowadzi nas do miejsc, gdzie kiedyś żyliśmy. Będąc na drugim końcu świata w miejscu w którym nigdy nie byliśmy, nagle pojawiają się obrazy przypominamy sobie, że już tu byliśmy. Wszystko jest w naszej podświadomości zapisane. Jeśli mamy jakiś problem, albo dolegliwość i przed snem wypowiemy intencję, że chcemy aby we śnie pokazała się nam przyczyna tego, to może się nam przyśnić.
W czasie operacji też bylam w takim tunelu ,ale coś mi mówiło,że mam coś ważnego fo zrobienia I mam wracać i potem obudziłam się ,slyszslamjak lekarz mowi ,budzi się,,,będzie zygac,, I zygalsm po narkozie ,która zle toleruję
Mój syn gdy miał 5 lat podczas spaceru opowiedział mi historię o tym, że kiedyś nie był tutaj. I zanim się urodził był w innym świecie i wszędzie było biało, były jasne domy, i on sobie wybierał rodziców. zobaczył mnie i męża i postanowił że my będziemy jego rozdziałami. zapytałam dlaczego- powiedział że jesteśmy fajni. i wiedział że będę dla niego dobrą mamą a slawek dobrym tatą. Innym razem opowiedziałam mu o sytuacji która miała miejsce zanim pojawił się w naszym życiu. i zapytał: a gdzie ja wtedy byłem? - nie było cię wtedy. zapytał: płakałaś? - dlaczego miałam płakać? - bo mnie nie było i uświadomiłam sobie.. że tak bardzo na niego czekałam i gdy się pojawił nasze życie zaczęło się zmieniać. w rodzinie jest osoba która bardzo dba o to, abyśmy wiele czasu spędzali wspólnie, celebruje wspólne chwile.. proste momenty.. wspólne obiady przy stole. spaja rodzinę.
@@lordpankracy7361nie wysmiewaj nawet jeśli nie przekonała Cię jej opowieść... bo była szczera chociaż tego nie czułeś... Mój Tata zmarł nagle o świcie w szpitalua ja słyszałam jego głos przyszedł się pożegnać jednak byłam w szoku jak zadzwonił telefon z tą informacją ... przypomniałam sobie podczas pogrzebu...
@@lordpankracy7361 ja rowniez podchodze do niektorych komentarzy pod tym filmem sceptycznie ale Twoje zapytanie o smoki to kretynizm 🤦🏻♂️ z gory zalozyles ze babka pisze bzdury i zmyslila swoja historie. Znasz ja dobrze? Sledzisz na codzien jej wypowiedzi i przekonania?
Przeczytałem ta książkę i szczerze wam wszystkim polecam. Jest to Książka która mocno zmienia patrzenie na życie . Myślę że największym problemem ludzkości jest to że ludzie przypisują się do danej religii oddalając się od prawdziwego stwórcy. Życze wszystkim ludzia na świecie aby się otworzyli na szukanie siebie w sobie . I poszukania swiatła które z nas promieniuje . . Czas podnoszenia wibracji ziemi i otwarcia oczu nareszcie nadchodzi .
Nasza bibla, ani sam Chrystu, nie wspomina nic o drugim zyciu na ziemi!! To podwaza nasza wiare dosc fundamentalnie. Nie przecze, ze sa sprawy b dziwne, a nawet sensacyjne, ale to jest poza naszym zrozumieniem, a wytlumaczenie moze byc b proste, energia, wyobraznia, imaginacja.... .. .?
@@PawelGembarski-np1px jak sam napisałeś nasza . A co z innymi . Czy przez słowo nasza rozumiesz że to ona jest ta prawdziwa religia a inne to są te złe. Czy po prostu tkwisz w zamkniętym świecie jednej religii. A po drugie ile jest ludzi którzy przeczytali ta Biblię i zagłębiali się w niej tak na maca ze zrozumieniem. Ja nie wykluczają Stwórcy z życia . Ale twierdzę że warto przeczytać ta książkę żeby zobaczyć inny punkt widzenia
@@PawelGembarski-np1px No widzisz maly czlowieczku nie roznisz sie absolutnie niczym od takiego fanatyka islamskiego dla ktorego tylko allah jest bogiem i tylko islamista idzie do raju a reszta to potepiency itd itp. Pamietaj religia jest dla ludzi prostych i glupich i trzyma ich w zacofaniu i niewiedzy i zostala stworzona przez czlowieka aby kontrolowac drugiego czlowieka nic wiecej. Moze ktoregos dnia otworzysz oczy i popatrzysz na swiat spoza tego punktu widzenia ktory od dziecka ci wbijano do glowy przez kolejnych proboszczy.
24 lipca 2022 roku , mialem wypadek na motorze. Kobieta lat 78 lat nagle skrecila swoim samochodem, na prostej pustej drodze w lewo wprost na moj motor. Doszlo do wypadku frontalnego . Doznalem wielu zlaman i w szpitlu spedzilem 58 dni przechodzac w sumie 6 operacji . Do dzis dochodze do siebie i do dzis nie jestem wpelni sprawny. W chwili , kiedy swiadomy lezalem na ulicy czekajac na pomoc badz smierc, przezylem cos niewiarygodnego. Cos co mnie zmienilo ...i dalej zmienia. Pan Bernatowicz opowiada to, co mnie spotaklo. Cos co wiem ! , nie wierze !, ale wiem . Bylem tam . Widzialem, czulem i przezylem (choc chyba nie do konca jest to wlasciwe slowo). Dziekuje za film...
@@HenrykSZajaczkowski ja takiego czegoś nie przeżyłem w trakcie śmierci klinicznej ale znam kogoś, kto też nie przeżył. Na szczęście prawie z każdego snu człowiek się budzi.
@@UlyssesSaneBez żadnych szczegółów, napiszę tak. Tęsknię...i to bardzo za tamtym miejscem, z którego mnie jednakże wyproszono. Dane mi było przeżyć coś , co jest moje i zostanie moim aż w końcu tam wrócę. Nie chcę i nie mam prawa nikogo do tego przekonywać, żeby mi wierzył, bo to dane było jedynie mi...w tamtej chwili i w tamtym miejscu. Jedynie co mogę każdemu powiedzieć: jedynym uczuciem które jest ważne dla nas, dla naszych energii życiowych ( nazwij je sobie jak chcesz może i dusza a może i inaczej) jest miłość, którą musisz dać! Ale i otrzymać! Bo każde uczucie które dasz musisz otrzymać żeby "zaliczyć lekcję". Im więcej uczuć damy i otrzymamy, tym bardziej wzbogacimy nasza energię życia. Życzę ci UlyssesSane zrozumienia, nie przekonuje na siłę, jedynie życzę ci poznania i dania szczerej miłości. Miłego dnia
Twój organizm po wypadku produkował tyle różnych dopalaczy żebyś nie czuł bólu że mogłeś widzieć i czuć różne bajkowe rzeczy. Dobra rada: nie zmieniaj swojego życia i wiary w to co potem pod wpływem krótkiego epizodu z chemią mózgu.
Słucham i wierzę, że w tej teorii jest jakiś sens.Obym szła dalej po tej wstędze istnienia będąc dobrą osobą.Spogladam wstecz,i jest sporo do naprawienia.Wspanialy program p.Robercie i p.Karolino.
Nie widzę większego powodu dla którego warto takie historie brać za wiarygodne, dzieci gdy są małe mówią najróżniejsze rzeczy ponieważ ich mózg się kształtuje wiec nie dziwota że czasem mówią rzeczy które mógłby sugerować że kiedyś już na tej ziemi żyły. Nie mniej nie da się im też jednoznacznie zaprzeczyć, uważam np że temat zjawiska amnezji dziecięcej który występuje niemal wszystkich ludzi (każdy z nas bardzo niewiele pamięta z okresu swojego życia zanim ukończył 5 lat, zaś z okresu niemowlęcego nia pamiętamy absolutnie nic) jest fascynujący i niezbadany. Kiedyś słyszałem teorię spiskową oczywiście niczym nie potwierdzoną - że jest to jedyny okres w życiu w którym można odzyskać jakieś wspomnienia z poparzeniach wcieleń jednak w toku amnezji dziecięcej te wspomnienia są prawie całkowcie wymazywane. Oprócz tego każdy z nas ma jakieś wspomnienie w formie krótkiego przebłysku o którym ma przeświadczenie "że to nie jest moje wspomnienie" ja np mam wspomnienie bardzo krótkiej sceny kiedy zachwycam się nad zaparkowanym samochodem Fordem A z 1930 roku koloru pomarańczowego, był dla mnie w tym wspomnieniu tak cudownym modelem auta że ten zachwyt zapisał mi się w pamięci. Ale nie wiem czy było to wspomnienie z poprzedniego życia, czy też po prostu jako bardzo mały dzieciak przed ukończeniem 5 roku życia zobaczyłem takie auto zaparkowane gdzieś przy ulicy (takie stare auta są czasem wykorzystywane podczas ślubów i wesel) i spodobało mi się ono do tego stopnia że je zapamiętałem. Jednak w tej scenie która jest "nie moim wspomnienie" owy Ford A model z 1930 roku. Jest jedynym autem zaparkowanym przy ulicy a w tle są jakieś kamienice. W latach 30 samochody generalnie były rzadkością i budziły ogromny zachwyt. Niezmiernie ciekawe jest to że dużo ludzi posiada takie przebłyskowe wspomnianienia i opisują one jakąś scenę z różnych okresów historycznych.
Teraz mi się przypomniela pewna historia mojego męża ktory niestety zmarl w zeszlym roku.Otoz ok.30 lat temu po obudzeniu mowi do mnie "wiesz śnił mi się moj w Żninie" - jaki twoj dom a on no nie wiem ,wiem tylko tyle że jest na rynku zielony i że jestem jego właścicielem.Oboje żeśmy sie z tego zaczeli śmiać Chce zaznaczyc ze mojemu mazowi nigdy w zyciu sie nic nie snilo Jakies 2 lata później bylismy z corka i jej koleżanka na wczasach w Mielnie w drodze powrotnej zaplanowalismy pojechać do Malborka.Ale trzeba bylo tez gdzies zjesc obiad.Niepamietam dziś jak to się stało że na naszej trasie znalazł sie wlasnie Żnin.Po obiedzie kupiliśmy wszyscy lody i na rynku byla jakby altanka a w niej ławka.Tam usiedlismy i w tym momencie mąż sobie przypomniał rozgladajac się po okolicznych budynkach jak na kazdej starowce i mowi ja tu byłem myslalam że w delegacji ( bo kiedyś mial taka prace) pytam kiedy a on mowi nie wiem ale tam po lewej stronie jest zielony bydynek i to jest moja wlasnosc . Ponieważ altanka byla czyms porosnieta zeby zachowac cien wstalam i pytam który a on mowi ten zielony kolo różowego wogule nie podnoszac sie i ja widze że jest zielony budynek a obok różowy po czym mąż wstal i pokazał go nam ręka zrobione mial zdjecie bo chciał uwiecznić swoja własność.Jeszcz e podszedl bliżej obejrzał ale nie zagladalismy ani nie pukalismy do drzwi.
temat reinkarnacji jest mi bliski, chętnie go pogłębiam, a odkucie osoby Pana Roberta to strzał w dziesiątkę w moim życiu. Wielkie dzięki za tą rozmowę.
Witam Pani Karolino Gorąco polecam wszystkie książki Newtona Bratnie dusze są wokół każdego z nas w każdym wcieleniu A im więcej o tym mówimy tym więcej dobra na świecie jest Gorąco pozdrawiam
Fajny program. Jak tu poczytałam wzbudził wiele emocji. Może i dobrze, ludzie wreszcie muszą pojąć pewne fakty które powinniśmy wiedzieć, dla własnej ochrony. Może wtedy nie będą robić sobie samobója. Bo wszystko co tu uczynimy komuś, tak na prawdę uczynimy sobie.
Co według ciebie jest przyczyną samobójstw w Polsce - kraju z jedną z największą liczbą samobójstw wśród mężczyzn na świecie i wiecznie testowaną, przez wszelkie elity, jak królik doświadczalny? Pewnie ma związek z duszyczkami...
Wszystkie sesje Michaela Newtona były nagrywane. Tysiące ludzi z całego świata brało w nich udział. Newton to nie hochsztapler, a ceniony psychoterapeuta, który niejako przypadkiem podczas terapii wprowadził wyjątkowo sensytywną osobę w sfery, do których sam zachowywał dystans. Reinkarnacja to fakt. Jedni w nią wierzą, inni są głęboko przekonani o jej istnieniu, inni jej zaprzeczają. I pewno tak będzie jeszcze przez wiele lat, choć coraz więcej ludzi na świecie jest przekonanych o jej istnieniu.
No właśnie też mnie to zdziwiło, bo ja też nie jestem nim, więc czemu mam jemu akurat wierzyć, a autora tej książki traktować jak kogoś niewiarygodnego.
@@leszo2 Bernatowicz gdyby słuchał swoich wypowiedzi to by zrozumiał że sam sobie zaprzecza i to nie trzyma się kupy. Jest też coś takiego jak przypadek. Osobie która wydłubywała oczy zwierzętom urodziły się niewidome dzieci. Gdyby to były jedyne niewidome dzieci to OK ale co z pozostałymi
Właśnie wysłuchałam , chciałam powiedzieć , że jestem ateistką od urodzenia, tata był zdania ,że potem już nic nie ma i ja całkowicie przyjęłam to stanowisko. Kiedy tata zmarł cztery lata temu , po kilku dniach szłam ulicą i nagle miałam wizję. Zobaczyłam mojego tatę śmiejącego się z radością i niedowierzaniem. Pokazał mi gestem - zobacz jestem . To był dla mnie szok , bardzo kocham mojego tatę i byłam z nim związana, ale nigdy nie miałam wątpliwości. Przez następne dni czułam jego obecność przy mnie i czułam się szczęśliwa. Teraz się zastanawiam ...
NIEjaKI???Mitarabicz w XIX w.yugol: NIE POTRAFICIE SKONTAKTOWAĆ SIĘ ZE MNĄ....ZMARŁYM(SIC) CHOĆ NASZE SWIATY SĄ TAK BLISKO SIEBIE JAK 2 WŁOSY NA GŁOWIE... ?????????????????????????????????????????????????????????????????????????? Tenże R.B...zna CUD HISTORIĘ...przekazu od Prawdy Absolutnej z 24.10.1987 r (STWÓRCA ....łosCI!!!) który rzekł: ŚMIERĆ...TO TYLKO...PRZEJŚCIE DO INNEGO ŚWIATA"ZMARŁYCH"... ????????????????????????????????????????????????????????????????????????? 2.12.23...ZMARŁA MOJA ŻONA...bliźniaczka ur.1.6.1962( a 26.6.1???) Po kilku dniach... zaczęła mi M...RUGAĆ(sic!!!Mnie...za CO???Otym dalej...) lampka nocna diodowa... DOSŁOWNIE GASŁA I ZAPALAŁA SIĘ WIELE RAZY!!! Trwało to 2-3 dni pod rząd...aż padło całe zasilanie....na górze CHAT...KI "dJAbeł"??? Sieć jest starej datyLKO 1-DNA żyła GŁÓWNA!!! JAKIM CUDEM???BIałeMAX!!! ========================================== Sytuacja wyJAS(D)NIła a aaa się ...gdy...zajrzałem WRESZCIE do ...skrzynki na listy!!! Okazało się ,że: było tam UPOMNIEnie???Zapłacony rachunek za en.EL!!! A ja...byłem 100% pewien,że...OSTATNI przed jej zgonem( z 20.11.23...) ZAPŁACIŁA !!! TO O.N.A...dbała o...TAKIE(TAM...) "Bzdety"ALE...zapomniała??? PO ZAPŁACENIU NATYCHMIASTOWYM( za chwilę miała przylecieć z dziećmi najstarsza nasza córka:JEJ..."BLIXNIACZKA"... Z AngLI...CZNIK:STOP i???KAPlica !!!) ????????????????????????????????????????????????????? Od tego czasu...KONTAKTU ZE "ZMARŁĄ"... ww lampka...ANI DRGNIE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! I COO ty naTO???TO...% 100!!! Dowodu..."CHAHa"... ps> Nie polecam...ale "ZABAWY" ze znana tabULIczka(imię żony???ULAla!!!) za młodu...?????????????? CHAHa...TO JA BARNABA!!! Tak zaczynał sie siątki razy SEANS z duchem...!!! Do czasu aż "RZEKŁ": IDĘ...WYŻEJ...WIĘC BAJ BAJ ... Dlaczego do nas TAK CZĘSTO ...przychodził...zapytaliśMY(8mioRO...nas było i nadal...) ??? BO WAS...LUBIE !!!!!!!!!!!! "Zabawne" było to co pewnego dnia o KAŻDYM z nas poWIEDZIAŁ(...wszystko!!!) : OMnie ???TAK: ZBYCHU(Hu=???) ciagle CZYTA i myśli...że jest...MĄDRY!!! CHAHa... DA uuu uuu ...mi NAPĘD na całe życie!!! A ojciec...(KONTAKT???Był!!!) ...czesto mi nawijał: SYNU...WIEDZA TO NIE MĄDROŚĆ !!! Cóż JAPONIau...ale trwało TO i nadal TO=???SE DiNOcy...???KAŃ???CA a aaa !!! BOJA do TAŃCA...umySŁOVEG O...a RÓRZ???"G"ałławuDEe: ???40...!!!"CHAHa"...
TO JEŚZCZE...TO: ZA zm.22.7.2019 r MARki...EM Rymuszko red.nacz.Nieznanego Świata: Pewien ZAgorzały...ATEISTA%...wojskowy bodaj...naśmiewał się ze swej...WIERŻonKI... DO CZA...SU(123!!!=???)... Pojechał do miasta...a tam...PUSTE ULICE!!!?????????????????????????????? GłuPOL...podejrzewał jakiś ALARM...: ATAK CHEMICZNY itp... zajrzał do....KOŚCIOŁA a tam TEŻ nikogo...??? CZUŁ...tylko,że KTO...ś go obSERWUJE...i "pęka ze śmieCHUHu..."...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Wychodzi na zewnątrz...??? A miaSTO%..."NORMALNE"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Pełno ludzi ,sam ... ??????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????? Z tym,że...tZW.BÓG... JEST...I GO"NIMA"!!!T...ŚZaCH ??? Z nim i ze mna...CHAHa...??? JEŚZ CZE...NIKT NIE WY:GRA u uuu !!!!!!!!!!!!!! IQmaŚZT o???TO???%???
Tak się często zdarza najbliższym bo śmierci kogoś, z kim było się bardzo blisko i łączyła ich więź... To jest tylko projekcja mózgu i podświadomość...
Proszę Pani, w mojej rodzinie miała miejsce podobna sytuacja. Moja babcia (bardzo wierząca) miała brata, który po II wojnie światowej stał się komunistą, skończył studia w Moskwie, gdzie go zindoktrynowali, wmawiając oczywiście że Boga nie ma. Całe życie głośno to powtarzał. I przyszedł czas kiedy wybiła jego godzina, znalazł się w szpitalu i przeszedł śmierć kliniczną. Po wybudzeniu powtarzał jak mantrę słowa: „tam nic nie ma, ja tam byłem, jest ciemno, głucho i zimno”. Czyli jednak coś poczuł, jakiś stan świadomości utrzymał zdolność postrzegania. Parę miesięcy temu odszedł jego syn, który został wychowany w totalnym ateizmie i też leżąc na łóżku szpitalnym parę chwil przed śmiercią powiedział, że był „w pięknym pokoju z którego nie chciał wychodzić, że czuł się w nim szczęśliwy”
Bardzo lubię słuchać pana Bernatowicza i trzymam go za słowo odnoście ekranizacji filmu Misja. Co do reinkarnacji, dlaczego ludzie mają takie życie a nie inne to jest lepsze wyjaśnienie. W świecie duchowym dusze umawiają się co do tego kim będą w danym wcieleniu, czego chcą doświadczać, z kim spędzić życie itd. Wszechświat natomiast działa w ten sposób, że pomaga nam w realizacji tego planu, dlatego często podświadomie przyciągamy coś lub czegoś się boimy, choć nie wiemy dlaczego ( z poziomu świadomości) i ostatecznie przyciągamy to czego się obawiamy lub o czym tak intensywnie myślimy. Ten mężczyzna, który jako dziecko wydłubywal oczy ptakom, miał doświadczyć życia z dziećmi, które nie będą wiedziały... Jego podświadomość o tym wiedziała i tak reagował jako dziecko.. czyli dzieci nie były następstwem czy karą, a planem duszy. Nie ma czegoś takiego jak karma w rozumieniu kary, karma to po prostu magnes - odbicie naszych myśli, odczuć i tego co w naszej podświadomości.
Jako 3 -4 latka przypomniałam sobie, że byłam duża. Stanęłam jak wryta i przez jakas chwile myslalam jak dorosła. Chciałam od razu powiedzieć to komuś, ale po chwili stwierdziłam, że przeciez dorośli mi nie uwierzą jak powiem im, że byłam duża. I wymysliłam, że powiem im jak dorosnę. Ale wiedziałam, że czas spowoduje, że to zapomnę. Wymyliłam wtedy, że muszę coś zrobić, zeby to zapamiętać. I poszłam za drzwi usiadłam za nimi i zaczęłam powtarzac wielokrotnie szeptem do siebie, " muszę zapamiętać tę chwilę" . Jak dorosłam i opowiedzialam to rodzicom to nie uwierzyli.... 😁 Czyli nie ważne, czy opowiada to dziecko, czy dorosły bo są ludzie którzy takich rzeczy nie dopuszczają do siebie.
A ja wierzę, że małe dzieci zachowują pamięć poprzedniego wcielenia. Mój ok.2-letni syn przy posiłku stwierdził, że "ta zupa jest tak samo słona jak ta, która jedliśmy na pustyni pilnując wielbłądów".
Wynika z tego, że my jako dany człowiek, "ja", "ego" z danym specyficznym materiałem genetycznym (który warunkuje osobowość) i wspomnieniami (które są absolutną podstawą naszej tożsamości) są śmiertelne, umierają. Kolejne niby "wcielenie" to nie jesteśmy "my", tylko zupełnie nowy człowiek, geny, osobowość, ego, z którym w sumie nie mamy wiele wspólnego. Reinkarnacja niczym się nie różni od śmierci i narodzin innego, niezależnego człowieka, bo nie ma nic, co by na poziomie świadomości w wymiarach fizycznych konstytuowalo ciągłość bytu. Wynika z tego, że tzw. "dusza" (a może raczej świetliste istoty, które na nią wpływają) są bytami wrogimi człowiekowi fizycznemu. W imię realizacji własnych celów nie zawahają się wrzucić człowieka w sytuacje pełne niezliczonych cierpień.
Tak zgadzam się, bo miałam bardzo trudne życie i chciałam sobie odebrać ale zostałam uratowana i myślę że mam opiekuna który o mnie dba. Dzisiaj mam 76 i zdziwiłam się tym co przeczytałam w Wędrówce dusz. Ale mając 15 lat nie wiem z kąt mi wpadła taka myśl że w poprzednim życiu musiałam być bardzo niedobrym człowiekiem skoro urodziłam się u takiej matki. Z innych książek wyczytałam że rodziców wybieramy sobie sami, tylko nie napisali dlaczego. Teraz się zgadzam że rodziców wybrałam sobie sama że doskonalić bycie dobrym człowiekiem. Jestem najstarsza z rodzeństwa i bardzo różniłam się od nich, znajomi rozmawiali między sobą że nie pasowałam do tej rodziny, oraz nie powinnam się w niej urodzić. Ja dziś wiem że odrabiałam dobrze lekcje w tym życiu, bo mi mówią znajomi że ty zawsze byłaś dobrym człowiekiem. Za dużo się rozpisałam a nie napisałam o swoim charakterze i uczuciach.
Panie Robercie mam 66 lat. Gdy miałem 18 lat straciłem przyjaciela, którego zabił pociąg. Po śmierci przychodził do mnie we śnie przez 25 lat. Po tym czasie powiedział, że osiągnął pewien etap i musi iść dalej i nie może już być blisko mnie. Śnił mi się się 3 do 4 razy w tygodniu. W czasie snu pokazywał mi najbliższą przyszłość, która spełniała się w stu procentach. Rzeczywistość wyglądała tak jak bym jeszcze raz przeżywał sen proroczy. Kropka w kropkę. Mam bardzo do opowiadania Jak byłby Pan zainteresowany to proszę o kontakt. Pozdrawiam serdecznie.
My rodziny się kilka krotnie przychodzimy że światła i pójdziemy do światła ja pamiętam częściowo swoje poprzednie życie WIEM że moja córka była kiedyś ma matką córka się zdziwiła
Bardzo proste tłumaczenie Inkarnation czyli zejścia dla doświadczania dla Duszy jest też wypełnianiem przeznaczeń dla innych Dusz/ ludzi z krórymi mamy kontakt podczas całego życia. Wszyscy jesteśmy aktorami grającymi swój scenariusz i wypełnianiw scenariuszy osób które są przy nas, z nami, koło nas. A wszystkie te scenariusze są nadzorowane przez naszych Duchowych Opiekunów. Ciekawy jest naturalnie jeden wątek który pozwala nam na samodzielne podejmowanie decyzji i kierunków życia😅 W tym konkretere albo sobie pomożemy i szybko do celu życia dojdziemy, albo sami dostaniemy rykoszetem (doświadczenie życiowe), by znowu na prawidłową drogę wskoczyć. Panie Robercie zgadzam się zupełnie z Pana wiedzą, a lubię Pana słuchać bo ma Pan wrodzoną i ponadprzeciętną misję szukania dowodów na to co w życiu dziwne jest dla niedowiarków. Jest to też misja pomocy do przebudzenia wielu ludzi. ❤ Pozdrawiam serdecznie
Moja córeczka gdy miała 3 latka mówiła że anioły przysłały ją do naszej rodziny. Mówiła też że kiedyś miała innego tatę i podała jego imię. Zapytana jak trafiła do nas odpowiedziała że po drabinie. Mówiła że widziała mnie z góry zanim podjęła decyzję i że były też inne mamy do wyboru……Chce napisać jeszcze o jednym bardzo znaczącym przeżyciu a mianowicie mój tata trafił do szpitala i nie miałam z nim kontaktu. Idąc po lesie nagle poczułam obecność jego duszy( to nie był tylko on tylko jakby szersza istota), tata powiedział mi że mnie kocha i przyszedł się pożegnać, że umrze i że wszystko zostało ustalone i jest jego zgoda . Podczas tego spotkania czułam nieziemską ilość miłości, tak jakbym była w jakiejś mgle miłości nie do opisania. Po kilku dniach tata zmarł. Po śmierci chuchał na mnie miłością przez około 40 dni.
@@hannatrzeciak9824 Ty chyba źle rozumujesz rzeczywistość. Dziecko w takim wieku (3,4 lata) ma najbardziej chłonny i plastyczny umysł, koduje 5 razy szybciej od dorosłego, to jest normalna strategia biologiczna w procesie socjalizacji, taki brzdąc nie ma jeszcze rozwiniętego ego. Jest w stanie się nauczyć kilku trudnych języków naraz, chińskiego nie chińskiego itd.... Cały czas jest bodźcowane bajkami w telewizji, szczególnie w naszych czasach a Ty próbujesz mówić, że to co powie taki bąbelek jest prawdą objawioną? Nie mam więcej pytań....
@@hannatrzeciak9824 nie masz za grosz pojęcia o tym, jak działa proces socjalizacji... dziecko w takim wieku koduje 5 razy szybciej od dorosłego, to jest normalna strategia socjalna, jest w stanie nauczyć się wszystkiego, kilka trudnych języków naraz. Chłonie jak gąbka świat i wszystkie bajki z TV szczególnie w naszych czasach, a ty chcesz wmówić że to co powie taki maluch jest prawdą objawioną ? Masakra
Zasada przyczyny i skutku i zrozumienia karmy bardzo dużo zmienia w kazdym doczesnym życiu. I życie staje się nauką i lekcją pełna sensu i zrozumienia. I nie ma dualnosci i oceny, że dobre albo złe. Jest tylko zrozumienie, że wszystko jest potrzebne i korzystne dla duszy. To naprawdę upiększa życie ❤ Dziękuję, wspaniała rozmowa. I rzeczywiście zrozumienie tego tematu wymaga odwagi i pewnego rodzaju wysiłku, by dostrzec sens i realizm choćby reinkarnacji, bo steptycy zakwestionują każdy dowód, ale to nie zmienia faktu, że i Ci będą zadawać pytania o sens życia.
Nie reinkarnacja ale... moja córka od mniej więcej 3go roku życia wskazywała na niebo i mówiła, że tam jest jej domek. Zawsze niezmiennie obracała się w jedną stronę nieba kiedy było widać gwiazdy i wskazywała "swoją". W ogóle interesowała się nieboskłonem odkąd zaczęła mówić. W okresie przedszkolnym powtarzała też dosyć często, że słoneczko nas poprowadzi tam gdzie trzeba, kilka razy kazała mężowi puścić kierownice jak byliśmy w trasie, żeby słoneczko mogło nas w końcu poprowadzić.
Z wielkim zainteresowaniem wysłuchałam tej rozmowy.jestem osoba bardzo wierząca,Pan Bog zajmuje najważniejsze miejsce w moim życiu (przynajmniej tak bym chciała).pamiętam jednak,że podczas studiów na pierwszym roku jeden z wykładowców wydawał mi się bardzo znany .caly wykład myślałam skąd go znam ale niestety nie byłam w stanie sobie przypomnieć.po wykładach ów wykładowca zapytał mnie czy my się znamy bo on mnie pamięta ale nie wie skąd.bylo to dziwne uczucie.oboje nie byliśmy w stanie wytłumaczyć faktu,że choć się nigdy nie widzieliśmy jakoś się znamy.
Zdarzają się takie rzeczy w życiu. Ale pani jako osoba wierząca w Boga musi odrzucić wszystko co nie jest od Boga ! A reinkarnacja nie jest od Boga. Niech panią Bóg prowadzi.!!
Zastanawia mnie to zjawisko. O ile ufo umiem sobie wytłumaczyć jako te cuda na niebie i ziemi, które szatan ma moc uczynić, tak tego nie rozumiem. Niestety. Ufo to działanie zewnętrzne, a wspomnienia z "przeszłego życia" to już ingerencja w człowieka. Nie wiem czy to forma próby, doświadczenia?
@@anna4152 to nie są wspomnienia z" przeszłego życia " danej osoby. To sugestia diabła, że to było życie poprzednie tej osoby. A oczywiście to jest nieprawdą. Bo życie jest jedno na tej ziemi tak mówi Jezus Chrystus i nasza religia., Diabeł jest duchem i bez żadnych przeszkód wchodzi w ciało człowieka i korzysta z jego strun głosowych , dlatego mówi tego człowieka głosem . Po to , aby zasugerować , że to ten człowiek właśnie mówi, a nie demon..! .. ludzie się na to nabierają , bo nie znają diabła sztuczek. Diabeł opowiada ustami tych ludzi i ich głosem historie najczęściej , które są prawdziwe z życia zupełnie innych ludzi ( zna historię różnych ludzi - może był nawet w tej rodzinie ) po to, abyś uwierzył człowieku, że jest ta reinkarnacja , a Jezus Chrystus to kłamca i w ogóle Bogiem nie jest !!! Bo przecież Prawdziwy Bóg by nie kłamał ! Ile ludzi się na to nabrało.? - mnóstwo !! - nie słuchają się Boga Jezusa Chrystusa tylko jakiś opowieści ludzi, a najczęściej dzieci. I na tej podstawie tworzą teorię, bez sprawdzania na przykład u Egzorcysty - co on na ten temat powie.!? I tak tutaj jest tak samo pan Bernatowicz korzysta wyłącznie z opowiadań ludzi, a najczęściej dzieci..Dlaczego nie rozmawia z egzorcystą ? - boi się poznać prawdę. ? Chcąc poznać prawdę to tak nie wolno robić i jeszcze ludziom głosić, że to jest 100% prawdy.!!!!! Ludzi świadomie P. Bernatowicz od Boga odwraca, a Jezusa ma na równi z Buddą i Siwą, itd .!!! Zostawił tematu UFO, bo reinkarnacja dla niego jest ważniejsza - tak mówi.! Ale dlaczego tak mówi przecież nie jest żadnym przewódcą duchowym .? Niektórzy sugerują, że robi to dla kasy na YouTubie.!! " Nie ma dymu bez ognia. ". - coś w tym jest !! Mam nadzieję, że opowieści diabła ustami dziecka nie są dla ciebie ważniejsze od nauk Jezusa Syna Boga.
@@ewaewa4694 nie są ważniejsze. Ciekawostka, ot tyle czym są takie historie, jednakże o ile są to prawdziwe historie, to zastanawia mnie ten mechanizm. Wiesz, szatan sobie nie wchodzi ot tak w człowieka, zwłaszcza u małych dzieci, tak małych, trudno o opętania. Nie rozmawiałam z nikim kompetentnym na ten temat, bo trzeba by mieć jakiś sprawdzony, potwierdzony "przypadek" , a o taki trudno. A mi szkoda czasu na zajmowanie się tym. Pozdrawiam serdecznie 😊
@@anna4152 widać, że nie słuchałaś uważnie wywiadu z Bernatowiczem - Posłuchaj jeszcze raz- tak mówił.! 😊. Diabeł wchodzi w dziecko jak w każdego człowieka ! - nie ma on szacunku dla dziecka. Ale nikt tutaj nie mówi o opętaniu ! - wykorzystuje dziecko do swoich niecnych celów, aby odwrócić ludzi od Boga..... Chcesz powiedzieć , że nie wierzysz egzorcystom ? - , że niby diabeł dzieci szanuje.? Diabeł nawet wchodzi w łono kobiety, kiedy jest w ciąży i już tam dziecku robi krzywdę ! Dlatego dzieci rodzą się chore i tak tworzą się choroby genetyczne. To wszystko wina diabła.! Gdyby diabeł dzieci szanował to nazywał by się Aniołem ! 😀
Mogę powiedzieć dwie historie, pamiętam jak mój brat był malutki, ledwo co zaczął mówić to opowiadał wszystkim swoje historie z Wojska. Cała rodzina się z tego śmiała. Do dziś mu to mówimy jak są spotkania rodzinne jak tam w wojsku było. Drugą częścią może być jedno zdanie które powiedział mój syn chwilę po 5 urodzinach. Pokazałam mu zdjęcie mojej babci którą kochałam nad życie ale zmarła 12 lat temu. Mój syn powiedział że to nie jest babcia tylko jego siostra. I że on nigdy wcześniej nie miał 4 lat. Brat mojej babci zmarł jak miał 3,5 roku na grypę niecałe 10 lat po skończeniu 2 wojny światowej
Czy jeśli dusza austriackiego akwarelisty wyznaczyła w swoim "planie zycia" eksterminację 8 milionów szy564d46ów, a udało mu się to zrobić w znacznie mniejszym stopniu, to czy było to dobre, spełnione życie, czy też akwarelista będzie musiał się ponownie reinkarnowac, aby wypełnić plan duszy...
@@izisabela8663dla wąskich horyzontów myślowych i ubogiej duchowości z całą pewnością są to brednie. Życzę iskry która zmieni postrzeganie wszechświata.
@@beata9816 czyli, że jak? Zdarzenie o kluczowym znaczeniu dla całej ludzkości nie było zaplanowane? A losy ofiar były zaplanowane czy nie? No bo ponoć wszystkie kluczowe zdarzenia są w "planach duszy".
Mocna ta historia, niesamowita. Wiedziałam, że do 6 r.ż., mamy pamięć o innych wcieleniach. Ja pierwszy raz poczułam, że reinkarnuje kiedy mialam 17 lat, mało tego czuję,że moja dusza żyje nie tylko tu i teraz, ale jestem w tym samym momencie w różnych epokach i miejscach tak czuję,mam sny, czuje, że czas jaki nam tu przedstawiają, liniowy to nie jest do końca prawda.
dokładnie tak jest. to nie kwestia wiary tylko wiedzy. Ja też pamiętałam jako dziecko, że najpierw byłam duża i rozmawiałam o tym jako trzylatka z mamą. Wtedy miałam przed oczami obraz jak wyglądałam jako duża, teraz już nie pamiętam ale zdarzenie rozmowy o tym pamiętam. Czasami o tym wspominamy. Miałam nie pisać o tym, bo nawet dla mnie jest to dziwne ale pamiętam moment mojego poczęcia. Widziałam pokój i rodziców w nim. Mama potwierdziła że jako młodzi ludzie taki pokój wynajmowali .Pamiętam ich krótką rozmowę ale jest zbyt intymna aby tu o tym pisać. Po latach przeżyłam też śmierć kliniczną i też to co widziałam jest moje i nikt mi tego nie odbierze bo ja to po prostu widziałam i wiem.
@@katarzynawojtowicz1917 po obu stronach jakby drogi stały jakieś osoby, które na mnie czekały. nikt nie był mi znajomy. miałam wrażenie ze miały kaptury . nie widziałam twarzy. to było prawie jak wiwatowanie , czułam sie jak w orszaku. Jakby chciały powiedzieć w końcu jesteś, czułam ich ekscytację. ja sama czułam sie dość niepewnie , szłam powoli. nie widziałam żadnego światła jak inni to opisują ale potwierdzam uczucie ogromnej miłości, ciepła. żadne znane mi słowa nie oddają tego uczucia. miałam wrażenie że z każdym krokiem robi się jaśniej i powoli odkrywają się ich twarze. niestety nie poszłam dalej , wyrwało mnie i zobaczyłam już tylko lekarzy którzy mnie ratowali.
@@universum...Nie chcę cię straszyć, ale słyszę od ludzi na wielu kanałach o tych zakapturzonych bardzo źle. To uczucie miłości jest zafałszwane dla zmyły ! To demony ! To sygnał dla ciebie uporządkuj swoje życie duchowe - religijne . Pamiętaj o Bogu !
@@ewaewa4694 dzięki za troskę i piszę to bez złośliwości, bo wierzę w twoje dobre intencje ale moja filozofia duchowa czy religijna chyba odbiega od standardów . co to oznaczało co mnie spotkało? tego nie wie nikt, można tylko spekulować. bycie dobrym człowiekiem nie ma nic wspólnego z religią czy drogą do Boga, którego każdy może inaczej pojmować. serdecznie pozdrawiam❤
@@universum... Ja mówiąc Boga miałam na myśli P. Jezusa. W buddyźmie nie ma Boga, w hinduiźmie ok. 3500 bogów.... itd. To prawda w każdej religii można być dobrym człowiekiem , ale nie każdy po śmierci trafi do Boga tego Prawdziwego. Żebyś najbardziej chciał to np. taki buddysta po śmierci nie będzie chciał odejść do Jezusa - nie zgodzi się !! A na siłę nic nie będzie 🙄 . Ci hindusi do chyba do kosmitów odejdą po śmierci ! - oni tam rządzą od lat . Ich bogowie to latali na pojazdach kosmicznych - Vimanach . Szkoda i smutno😒 , ale trudno nie każdy Boga ujrzy po śmierci. To ogrom pracy dla misjonarzy i nie tylko, aby tak się stało. ! Miłego dnia !
Buddyzm od 2,5 tysięcy lat mówi o reinkarnacji.Najważniejszą zsadą bddyzmu jest nie zadawać cierpienia żadnej istocie żywej.Wybieramy czy chcemy znowu żyć czy nie-po osiągnięciu Nirvany.W chrześcijaństwie Nirvana to Niebo.A że wszystko jest energią warto emitować z siebie dobrą energię-bo ona rezonuje z dobrą energią i ją przyciaga.Jeśli spotyka nas w życiu coś złego to znaczy ,że mamy coś do przerobienia.I będziemy cierpieć tak długo aż to zrozumiemy.Wdzięczność za wszystko co nas spotyka to energia jądrowa dla naszego ciała i umysłu.Życie jest cudem absolutnym.
dokładnie ! i to jest wytłumaczenie reinkarnacji, które ma sens i które do mnie ( jako ateistki) przemawia. NAtomiast tłumaczenie i przekonanie o swojej wiedzy tego Pana jest dla mnie brakiem pokory i zarozumialstwo. No i zaplątał się ten Pan kilka razy w swoim tłumaczeniu , zaprzeczając samemu sobie.
@@AS-ks4uq A dla mnie nie ma sensu że mam tu coś do przerobienia i z tego powodu muszę cierpieć. Ja na to zgody nie wyraziłem. Jeśli moja zgoda nie była potrzebna tzn. że moje zdanie się nie liczy dla Wyższej Jaźni czy czegoś tam większego niż Ja. Kij temu czemuś w oko. Niech to "coś" samo sobie cierpi 😠
Miałam 5 lat gdy miałam bardzo poważny wypadek na placu zabaw. Podczas zabawy z koleżanką wpadłam pod ciężką, metalową huśtawkę na której bujała się koleżanka. Odleciałam kawałek i automatycznie straciłam przytomność. To wiem z opowieści mojej mamy, że cały czas byłam nieprzytomna. Jak to jest, że dokładnie pamiętam siebie i do tej pory widzę moment kiedy moja mama wnosi mnie na rękach do domu, dokładnie pamietam w co byłam ubrana ba! Z dokładnością mogłabym nawet narysować stróżki krwi na mojej twarzy. Najlepszym w tym wszystkim jest to, że pamiętam z dokładnością moment w którym moja babcia, która mieszkała z nami, zobaczyła mnie we krwi i zemdlała. Wiem, że upadając na ziemie wylała na siebie wazon z kwiatami (dokładnie to były różowe piwonie z działki). Jak to jest możliwe? Dalszych momentów nie pamietam, pamietam już moment w którym wyszłam ze szpitala po 2 tygodniach pobytu. Nie jest to typowa historia o reinkarnacji aczkolwiek dla mnie dowodzi to, że mamy duszę i jesteśmy w stanie tą duszą operować. Od zawsze interesuje się tematyką duchowości, zjawisk paranormalnych( chociaż bardzo nie lubię tego stwierdzenia) i metafizyką. Myśle, że nie bez powodu, tak zostałam przydzielona. Od ok 1,5 roku przechodzę totalne przebudzenie duchowe, które wyzwala mnóstwo emocji, nawet teraz pisząc to łzy mi ciekną po policzku. Ale nie są to łzy strachu, nie wiem jak to wytłumaczyć. Wiem, że czeka mnie wspaniała droga, dzięki którym będę lepszym człowiekiem, a kiedyś wędrująca dusza ;)
te pytania musi Pani skierować do prof. Andrzeja Dragana. On zna odpowiedź na każde pytanie. Rozwieje Pani wszystkie wątpliwości w postaci równania albo ciągu równań i stwierdzi, że się to Pani przywidziało. A tak na poważnie to jeśli ktoś tutaj nazywa Roberta Bernatowicza narcyzem, niech spojrzy na owego profesora... Dla mnie najbardziej niesamowite jest to, że ktoś kiedyś (Biblia) przewidział, że będą niedowiarkowie (Tomasz Apostoł) i będą formułować tezy "że na podstawie badań naukowych stwierdzamy, że nic nie ma". Pod koniec XiX wieku chciano zlikwidować wszystkie biura patentowe, bo "człowiek dokonał odkrycia wszystkiego i nic innego nie wymyśli" - jego rozwój się zakończył. PS. Rozumiem Panią, bo sam tego doświadczyłem. Pozdrawiam
@@NatanChase ja nie muszę nikogo pytać :) Wiem co widziałam i przeżyłam i nie muszę nikomu nic udowadniać 😁 Ani nikt nic nie musi udowadniać mi ;) fajnie by było gdyby więcej ludzi zaczęło myśleć tak jak my. A może właśnie o to chodzi? Że nie każdy i nie więcej? Taka nasza doskonałość w niedoskonałości❤️
Kochana, to tak zwane Near Death Experience "NDE"ludzie na calym swiecie maja podobne przezycia! to wlasnie swiadczy o tym, ze zycie toczy sie dalej.... nawet kiedy ustepuja czynnosci zyciowe.
To wyobrażenie. Miałaś 5 lat, praktycznie nic z tego nie pamiętasz, tylko mgłę i fragmenty, które były charakterystyczne i w którymś momencie usłyszałaś o nich od kogoś i sobie je zobrazowałaś. Wydarzenie było na tyle traumatyczne, że wszystko co z nim związane zostało zapamiętane mniej lub mocniej.
Już całkowicie dorosła osoba miałam sen...o którym już w trakcie "śnienia" wiedziałam, że snem nie jest. Pamiętam ten "film" z najdrobniejszymi szczegółami. Czasowo umieszczam akcję gdzieś na przełomie XIX i XX wieku. Nosiłam długą suknię i biegnąc w niej czułam, jak plącze się między nogami, utrudnia poruszanie. Czułam też "jak żywe" łzy, które płynęły wtedy po moich policzkach i każde uczucie, którego doznawałam. Film składał się z 4 urywających się nagle części. Pamiętam też dokładnie miejsca. Pokrótce: 1. Jestem młodą dziewczyną, obok mnie, na sofie w pokoju siedzi młody, ok. 20-letni chłopak. Trzyma mnie za rękę, jesteśmy zakochani i szczęśliwi. Jest wczesna jesień, popołudnie, przez otwarte okno płynie do pokoju ciepłe powietrze. Wiem, że gdzieś obok śpi nasze dziecko, córka. Ma na imię Marta. A może Martha, bo miasteczko leżało wtedy na terenie Prus. Jestem spokojna, pełna nadziei, że wszystko będzie dobrze. Wiem też, że ten dom, dom, w którym mieszkam, nie jest domem moich rodziców, bo oni nie żyją. Mieszkam u jakichś krewnych. 2. Zapada zmierzch. Wybiegam z domu I biegnę na oślep uliczką prowadzącą w stronę rynku. Spódnica majta mi się, rozbryzguje się błoto albo kałuża, a ja biegnę przed siebie strasznie płacząc, ponieważ moja córka została mi "dla mojego dobra" odebrana i oddana na wychowanie babce, matce jej ojca. Mam zakaz kontaktowania się z nią! Jestem w najczarniejszej rozpaczy, tym bardziej, że ojciec mojej córki nie obronił nas, okazał się zbyt słaby, zbyt uległy. CZUJĘ cały tamten ból i przerażenie. 3. 9 lat później. Jestem mniej więcej trzydziestoletnią, atrakcyjną, kobietą. Chyba młodą wdową, pewną siebie, finansowo niezależną. Wrócilam do miasta i wraz z przyjaciółką odwiedzam jakąś szkolną imprezę charytatywną...gdzie spotykam moją od lat niewidzianą córkę. Nie znam jej, więc i nie poznaję, ale przyjaciółka ( wtedy i w obecnym życiu także) mówi mi, że to właśnie ona. Nie wytrzymuję napięcia i w którymś momencie mówię Marcie, że jestem jej matką. Reaguje początkowo wzburzeniem, krzyczy, że nie ma matki i wybiega z sali. Ale za jakiś czas wraca. Przytula się do mnie z całych sił i szepcze "mamusiu!". Rozmawiamy. Obiecuję, że spotkam się z jej ojcem i nie pozwolę, żebyśmy nadal były rozdzielone. 4. Jestem w domu ojca Marty. Nie ożenił się. Prowadzi rodzinną firmę. Jest lato, w ogrodzie kwitną wyjątkowo bujne dalie. Siedzimy na ławce stojącej w cieniu, pod ścianą o szarej elewacji. Pamietam doskonale szczegóły naszych ubiorów. Rozmawiamy oficjalnie, ostrożnie. Wypomina mi dość ostro, że nie dotrzymałam umowy i objawiłam się dziecku jako matka. Proponuje, ponoć po długim rozważaniu sprawy, żebym zamieszkała w jego wielkim domu ( miejsca jest pod fostatkiem) i wspólnie z nim wychowywała córkę. Oburzam się na tę propozycję. "Jako kto miałabym tu zamieszkać?" - pytam. I w tym momencie wracam do tu i teraz, budzę się z pełną świadomością, że to nie był sen. Tego mężczyznę, ojca Marty, spotkałam w tym życiu. Mimo, że oboje mieliśmy już poukładane i dobre życie, od początku znajomości "coś" przyciągało i przyciągnęło nas do siebie z wielką siłą. Choć z wielu względów wspólne życie nigdy nie było tematem, jednak lata mijają, a my czujemy nadal tę więź i oboje wiemy, że jest to więź nierozerwalna. Opowiedziałam mu o swojej wizji ( zdarzyła się po kilku latach trwania naszej relacji), ale uznał to za zwykły sen, którym nie ma się co przejmować. Jednak ja WIEM, że to snem nie było! Dlaczego wciąż wraca do mnie tamto pytanie? Nie dostałam na nie odpowiedzi do dzisiaj i obawiam się, że tym razem też nie dostanę. Odnośnie miasteczka, w którym wtedy mieszkałam, to pamiętając szczegóły - dom, okna, drzwi wejściowe, jego usytuowanie, wygląd pobliskiego rynku, zaczęłam szperać w starych fotografiach...i tak! znalazłam dokładnie ten sam dom i uliczkę prowadzącą do rynku! Dzisiaj dom już nie istnieje, zbombardowany w czasie 2. wojny. Na tym miejscu zbudowano wybrukowany granitem parking. Ciekawostką jest, że kiedy w 70-latach ub. wieku, na wiele lat przed opisanym zdarzeniem, jako nastolatka przyjechałam do tego miasta po raz pierwszy z moim Ojcem, niczego nieświadoma poszłam tam i było to jedyne miejsce, które zapamietałam z ówczesnych odwiedzin. Mocno osobiste to moje pisanie, ale nie dało rady inaczej... BO JA WIEM, że to nie był zwykły sen. Ciągle dręczy mnie pytanie "jako kto?" ...I nie wiem, co stało się wtedy z nami trojgiem oraz kim jest dzisiaj dla mnie Marta. Czy jest kimś z mojej rodziny, przyjaciół...? Powinna być.
A ja bym jednak szukala odp w swoich snach, zadawala sobie pytanie co noc, az by odp przyszla. Albo zrobila hipnoze. Mimo wszystko, ja mialam hipnoze i ciesze sie z efektu. Ja mialam nieswiadomy sen. Snil mi sie rok 1910. Widzialam malego chlopca z duzym psem koloru biszkoptowego. Sen zapamietalam i koniec. Nie zglebialam. Az po traumatycznym rozstaniu z eks parnerem, zadalam sobie pyt czy znalismy sie w innym zyciu? I sen, ten sam chlopiec, ten sam czasookres. I ja porzucona z dzieckiem w czasie ciazy. Moj syn mial na imie Leo. W tym zyciu poznalam tego parnera w pozniejszym wieku, on mial za soba zwiazki, z ktorych ma dzieci. Obie te kobiety porzucil jak byly w ciazy. Z corka jego mam bd relacje, ale ona z ojcem kontaktu nie utrzymuje. A z jego synem, ktory plul na mnie jadem, spotkalam sie w sadzie. Mimo, ze syn adwokat, stracil na wizerunku przez ojca. Nie oplacalo mu sie bronienie tego typa, a falszywie oskarzajac mnie. Dostal po lapkach za tatusia. Chyba karme rozliczylismy. Kiedys w momencie zakochania, wypowiedzialam zdanie „chce cie spotkac w innym zyciu ponownie”, bylam zakochana. Dzis odpluwam te slowa. Nigdy wiecej w zadnym zyciu. Dla mnie ta lekcja zycia jest zakonczona. On niech konczy na swoim synu 😂😂😂
Powiem szczerze jaki byłam mała (nie pamiętam ile miałam wtedy lat)byłam pewna przez pewien czas że pamiętam inne moje życie. Bardzo to przeżywałam i to emocje do tej pory pamiętam
Ja również, tyle że ja w wieku kilku lat miałam sen o moim poprzednim wcieleniu. Był na tyle intensywny, że pamiętam go do dziś, a nawet mama bo jej o tym opowiadałam.
🙏❤️ fajnie ze to przekazujecie, a ja akurat to wiem. Miałam dwukrotnie regresje nie hipnotyczne w i one daty mi odpowiedz na liste pytań, ktore przygotowalam przed. Mnie to pomoglo, nic nie przeraziło. Widzialam wczesniejsze wcielenie z moim aktualnym mezem, czy synem, i to bylo wartościowe. Jakis czas temu, kiedy bylam chora, moj maz opowiadał mi ze podczas snu mowilam w jakimś nieznanym mu jezyku, choc sam zna piec języków. W ostatnich latach odnajduje istoty z ktorymi bylam powiazana w poprzednich wcieleniach. Od dziecka przychodza do mnie bliskie mi osoby po śmierci, czasem po prostu zeby sie pozegnac.
Bzdury ! Zmarli nie przychodzą po śmierci ! - to zły duch, który podszywa się pod zmarłych. Posłuchaj co egzorcyści mówią na ten temat. Nie bój się ich słuchać, bo tylko prawda nas wyzwoli od bzdur i kłamstwa. Nie chodź na hipnozę, bo egzorcyści na ten temat mówią, że jest to robione za pomocą mocy nadprzyrodzonych od złego ducha. Ludzie nie mają możliwości wprowadzenia drugiego człowieka w stan hipnozy. To tylko może być od złego ducha i współpracy z nim. Dlatego miałaś takie nieprawdziwe wizje z niby poprzednich wcieleń .Kłamstwo diabła!! Życie jest jedno - idź za Jezusem. On niech będzie twoim przewodnikiem w życiu, a nie zły duch. W internecie znajdziesz informacje na temat hipnozy od księży, albo egzorcystów. Powodzenia i miłego dnia!
I tu Panie Robercie jest właśnie problem. Bo ludzie, którzy mają podobne podejście do tych tematów będą również do Pana historii podchodzić z przymrużeniem oka, no bo skąd mamy mieć pewność czy tego Pan nie zmyślił, podobnie jak Pan ma wątpliwości w historie np opisane w przedstawionej książce. Mówienie że ja mówie na 100% prawde jest tak samo przekonujące jak to że autor ów książki mówi że historie te są prawdziwe na pewno.
Moja siostra przed smiercia ,3 dni wczesniej ,powiedziala mojej żonie ze w niedziele do domu. Żona jej tłumaczyla ze nie dadza rady w niedziele Ona byla na intensywnej terap pod aparatami które podtrzymywaly jej oddech i bicie serca. Miala również całkowity bezwład kończyn. Ja wtedy jej poszedlem po wode do sklepiku. I nieslyszalem tego. Żona mi dopiero potem o tym powiedziala . Siostra umarła rano przed 6 w niedziele. Dopiero po jej śmierci zrozumiałem o jaki jej dom chodziło❤
Mama mi opowiadała że jako 3-4 latek opowiadałem jak latałem samolotem i jakie walki toczyłem w powietrzu. Zaniepokojona poszła ze mną do pediatry. Pani doktor uspokoiła mamę mówiąc że niektóre dzieci tak mają i w wieku 5-6 lat to minie. Czytając komentarze przypomniałem sobie że jako dziecko zawsze mówiłem że jestem duży. Strasznie żałuję że dziś nic nie pamiętam jednak tematyka walk powietrznych bardzo mnie fascynuje. Pamiętam też że jako dziecko miałem straszne sny. Tak straszne że bałem się zasnąć
Również przeżyłam podobną historię ze swoim synem, który teraz ma 32 lata. Zawsze jak był mały to sobie rozmawialiśmy na różne tematy. Kiedyś po śmierci jego ojca a miał wtedy 5 lat mówi do mnie tak... Mamo nie smuć się. Ja sobie ciebie wybrałem tam u góry patrzyłem na ciebie i jestem tu dlatego żebyś nie była sama. Ja sobie ciebie wybrałem żebyś była moją mamą. Powiem wam że minęło juz sporo lat a ja ciągle mam przed oczami jego poważną twarz jak to mówił i słyszę te słowa....
Przeczytać warto opowiadanie S.Czosnowskiego-Z brzegu na brzeg . ( Jest w oparciu o staroindyjskie przesłania .Tam jest też wątek o wybieraniu duszy przed poczęciem )
Przychodzimy kolejny i kolejny raz na ten świat,aby się uczyć,doskonalić,stawać lepszymi w drodze do światła. Ok. A tymczasem ludzie są coraz bardziej zdegenerowani,źli,pazerni,pozbawieni zasad moralnych. Tego nie rozumiem
To historia z mojego życia, a nawet trzy historie. Jak bylam mała widziałam wokół ludzi kolory, wtedy to nie było dla mnie nic niezwykłego. Przestałam je widzieć około 5 roku życia. Kiedy byłam już dorosła kiedy spotkałam mojego męża, wtedy kolegę ze studiów z ktorym nic mnie nie łaczyło, doznalam mocnego fizycznego wręcz odczucia że za niego wyjdę za mąż. A teraz historia mojego męża, bardzo wycofanego i zadko okazujacego emocje. Wystarczy, że pomyśli o Florencji bardzo się wzrusza, a kiedy o tym mówi zaczyna bardzo płakać.
A przypadkiem nie miałaś synestezji ? Ja widziałem w kolorach liczby, litery. Jak miałem naście lat zauważyłem że kolory bledną i widzę je tylko ciemniej i jaśniej, dzisiaj już tego nie mam. Co do spotkania to też spotkałem taką dziewczynę i włąsnie też miałem mocne odczucie że : "W jej brzuchu będzie moje dziecko", nigdy wcześniej ani później tak nie miałem. Ostatecznie laska okazała się wielką pomyłką.
Mój syn ma teraz 15 lat. Kiedy miał niespełna 2 latka byłam z nim na Wielkanoc nad morzem. Chodziliśmy plażą bardzo wolno, bo on był malutki. Zbieraliśmy muszelki i on w pewnym momencie zobaczył taki wygięty kij wyrzucony przez morze. Zawołał do mnie "mama mama...mogę ten sobie zabrac?". Ja mu mowie: "synu to jest za duży kijek, po co Ci on?". A Niki mi odpowiedział: "ja Ci zaraz pokaże, on jest bardzo dobry". Potuptał po ten kijek, postawił go, wzial okrągły kamyczek, potuptal w miejscu w rozkroku w sposob w jaki golfiści szykują się do celnego strzału i trafil tym kijkiem w kamyk, ktory poleciał naprawde daleko. Ja bylam oszołomiona a on się odwrócił do mnie i powiedział " poleciał, ale nie tak dobrze". I poszedl jakby nigdy nic dalej. Dodam, że ja nigdy golfem się nie interesowałam ani nikt w rodzinie o tym sporcie nie mial wiedzy. Taka to historia.
Też to nasze życie tu i teraz odbieram jako bycie w czyściu, czyli ode mnie zależy, czy nadam mu sens, zostawię dobro i niejako wzmocnię dobro. My cały czas naszymi czynami wpływamy na energię. Jeśli robimy coś dobrego wzmacniamy wibracje dobrej energii. Jeśli coś złego, to na ciągnie w dół. Szczęśliwi są tylko ci, których sensem życia jest czynienie dobra. W spełnieniu i takiej wewnętrznej radości że zrobienia czegoś dobrego wszystko zaczyna wibrować dobrem. I w szczycie tej wibracji zobaczymy raj, czyli maksimum szczęścia, radości i wewnętrznego spokoju. To od nas zależy co na co dzień robimy. Sami sobie robimy piekło na ziemi...
Łezka zakręciła mi się w oku, od kilku lat czuję potrzebę bycia dobrym i staram się być każdego dnia ❤zmieniło się wszystko… a najbardziej fakt że nie odczuwam lęku i żyje w zaufaniu do Stwórcy który się objawia poprzez dobre czyny ❤
Mój syn przed 3 rokiem życia zanim poszedł do zlobka mówił czasem pojedyncze słowa których znaczenia nie znaliśmy. Po sprawdzeniu w słowniku okazywało się że takie słowa istnieją i mają swoje znaczenie w języku indonezyjskim.
Orang (człowiek) Orang-orang (ludzie), stąd Orangutan „podobny człowiekowi” 🩵 Mówiłem w poprzednim wcieleniu trochę po Malajsku, ale obecnie nie mówię 💜
Taką osobą, która pamięta swoje poprzednie wcielenia i wie jakie będzie miała swoje następne wcielenia jest pani Ilona Kubacka. Urodziła się w dawnym Związku Radzieckim. W tej chwili ma ponad 84 lata. Ostatni wywiad, który z nią oglądałam był nakręcony rok temu, więc nie wiem, czy jeszcze żyje. Pani redaktor polecam spotkanie z panią Kubacką, jeśli jeszcze żyje. Pana Bernatowicza słucham bardzo często i to co teraz mówi, już słyszałam kilka razy, ale nadal go słucham☺️. Podobają mi się jego przekonania. Pozdrawiam państwa i życzę zdrowia❤
Panie Robercie ja nie napisze o doswiadczeniach dzieci a poprostu chcialam podziękować. Ponieważ od jakiegoś czasu słucham pańskich audycji. Dwa tygodnie temu zmarł mój tato i dzięki temu co od pana wysłuchałam udalo mi się w miarę spokojnie przeszlam przez to. A nawet przeanalizowałam nasze relacje ( moje i taty) oraz po niekąd jego życie. Dziękuję, dzięki panu uświadomiłam sobie wiele rzeczy oraz relacji, wiem nad czym musze pracować i jeszcze bardziej mnie ten temat zaczyna fascynować
@@urszulalewandowska6242 wyraźnie pani mówi w swoim komentarzu , że pan Robert, który reprezentuje poglądy religii wschodu, a buddyzm to go fascynuje i on pani pomógł po śmierci ojca. A panią to również fascynuje.! Raczej w polskim społeczeństwie mało jest ludzi, którzy reprezentują religię Wschodu. Ponad 90% społeczeństwa to katolicy ! Stąd moje pytanie - raczej z ciekawości.!
Ma Pan Robert rację, historia o małym Marcinku między innymi przylgnęła do mnie, pomimo, iż wcześnie już zdawałem sobie sprawę, że istnieje coś poza granicą śmierci, że jest ona pomostem, to tamta historia pomogła mi głębiej dostrzec pewien sens ponownego wcielania się. Teraz i mnie zdarza się opowiadać w swoim otoczeniu ludziom tę historię i cieszy mnie kiedy widzę, że ludzie choć na chwilę wstrzymują swoje przekonania na rzecz zastanowienia się, co jeśli to o czym mówię jest prawdą. Dodam tylko, że ponad rok po śmierci ojca, mojemu bratu przyśnił się on w dość ciekawej formie - mówił do niego przez telefon, cytuję " To jest test...ROZUMIESZ, test.. " - bratu blisko rok temu urodziło się dziecko. Do dziś nie mam pewności, czy testem jest jego ojcostwo, czy było to odniesienie do cielesnego życia, w końcu przychodzimy tu uczyć się i jeśli dobrze odczytuję rozumienie karmy, przechodzić testy, które mają nas kierować "ku górze".
pamiętaj że historia Marcinka zmyślona przez Bernatowicza,opowiada o czymś nad czym pracował np Newton ale Newton to dla Bernatowicza fanaberie,nie to co Meier i Desmark i ich bajki oni są autorytetami dla Bernatowicza :) to że reinkarnacja może istnieć w takiej formie jak nam się wydaje i to że kosmici mogą istnieć,nie jest dowodem na to że bajki mitomanów nie są bajkami,ludzie tgo nie rozumieją,myślą że skoro istnieją rzeczy które się fizjologom nie śniły to trzeba wierzyć we wszystkie mistyfikacje mitomanów,nawet tych którzy się przyznali do oszustw(np Meier,nauczyciel Bernatowicza)
@@MrSeheiah jeżeli wierzysz w jakieś wcielenia to jesteś buddystą , albo wyznawcą hinduizmu ....itd. . ! Chyba nie wstydzisz się swoich przekonań religijnych ? Katolikiem na pewno nie jesteś , bo katolicy mają P. Jezusa za Boga i słuchają Jego nauczań , a nie nauczań jakiś buddystów.......
Dzień dobry, oglądam Pana Robercie już od dłuższego czasu bardzo lubię oglądać Pana audycje. Zgadzam się, że reinkarnacja istnieje, duchy jak i inne cywilizacje we wszechświecie. Ja będąc dzieckiem miałam takie nie do wyjaśnienia sytucje. Jedną z nich pamiętam kiedy spadłam z mostu i tonąc przeleciało mi życie. Widziałam to co miało wydarzyć się w moim życiu. Drugi raz zobaczyłam samą siebie ale coś w rodzaju starsza ja, szczęśliwa.Kolejne coś dziwnego było dla mojej już ś.p. babci, kiedy widziałam mojego wujka jej syna który już nie żył. Kazał mi coś przekazać dla niej by mogła być spokojna. Wszystko ma jakiś cel w naszym życiu. Życie jest czasem tajemnicze ale również piękne. Pozdrawiam serdecznie.
Pani Opolska nie przeczytała książki Wędrówki Dusz bo zadaje pytania na które są odpowiedzi w tej książce. Oj nieładnie oszukiwać że się coś przeczytało a w wywiadzie wychodzi że jednak nie. A to co mówi gość programu jest potwierdzone i dokładnie opisane przykładami w Wędrówce Dusz, również ta kwestia że dusza pozostaje w tamtym świecie gdy my jesteśmy tu na ziemi. Szkoda że ani prowadząca i gość nie przeczytali tej książki.
chyba nie rozumiesz sensu dziennikarskiego rzemiosła. film jest dla widzów, którzy w większości nie czytali książki. dziennikarz zadaje pytania nawet jak zna odpowiedź, tak aby odbiorca mógł się czegoś dowiedzieć. to jedynie taka konwencja formy przekazu.
Akurat Bernatowicz otwarcie powiedział, że jej nie czytał bo ma o wiele bardziej przekonujące doświadczenia "na żywo" a w książce mogą pojawiać się fanaberie, wymysły oraz interpretacja autora które w rzeczywistości nie miały miejsca. Także jeżeli do kogoś kierować pretensje to faktycznie do gospodyni programu.
Pan Bernatowicz mówi, że światopogląd ateistyczny nie ma sensu. Że to nie może być tak, że urodziliśmy się przez przypadek, żyje się tylko raz, po śmierci nic nie ma. Że wtedy każdy może być tylko egoistą, nie dbać o innych. Że wtedy w ogóle nic nie ma sensu. Tylko że sens jest kategorią czysto ludzką. Jest wyrazem i pojęciem istniejącym w różnych, niekoniecznie we wszystkich językach. Jest narracją, która istnieje tak długo, jak jest powtarzana. Jeśli zabraknie tych, którzy będą tę opowieść powtarzać, sens przestanie istnieć. Jeśli ktoś zmodyfikuje tę opowieść, sens ulegnie zmianie. Sensów jest tyle, ilu ludzi na Ziemi - każdy ma jakiś. Każdy tworzy i odtwarza swój sens wszystkiego i sensy poszczególnych rzeczy. Mówienie, że jest sens nadrzędny, sens wszystkiego, całego życia, istnienia - jest jeszcze jedną wersją jeszcze jednej opowieść pt. "Sens". I to jest fakt, w to nie trzeba wierzyć. A przez przypadek się urodziliśmy. A dokładniej przez niezliczoną liczbę szczęśliwych zrządzeń losu, które szczęśliwe są tylko z naszego punktu widzenia. Nieszczęśliwe są dla tych wszystkich, którzy się nie narodzili. Albo się narodzili, ale ich życie nie było takie szczęśliwe. Mieliśmy szczęście, że się urodziliśmy jako w miarę zdrowe noworodki, że przetrwaliśmy do okresu dojrzewania, że nie wykończyły nas choroby, że dostaliśmy najpotrzebniejsze szczepionki, że urodziliśmy się w kraju z w miarę przyzwoitą opieką położniczą i lekarską, dzięki czemu byle ból zęba nie jest w stanie nas wykończyć (ekstrakcja jest na NZF...). Że niezliczona liczba naszych przodków miała podobne szczęście, przynajmniej do czasu dojrzałości seksualnej i że spotkali w miarę dobranych partnerów pod względem uczuciowym i biologicznym, że dało się z nimi wytrzymać i spłodzić zdrowe potomstwo. Że nie byli za bardzo spokrewnieni, bo to by tylko namnożyło niekorzystnych cech genetycznych w potomstwie. Że nie pokonały ich wirusy, bakterie, choroby, plagi, wojny, fatalne ustroje społeczne, dzikie zwierzęta (a nasi praprzodkowie na afrykańskiej sawannie musieli być dość łatwą zdobyczą). Przynajmniej do czasu spłodzenia potomstwa. I to jest faktyczny cud. W to nie trzeba wierzyć. Wszystko wskazuje, że stan po śmierci jest dokładnie taki sam, jak przed narodzinami. Koncepcja duszy, ducha, ciała astralnego czy jakiegokolwiek innego nie mieści się w paradygmacie współczesnej fizyki i biologii. Zgodnie z pierwszym energia i materia tylko zmieniają swoją postać, ale podczas każdej zmiany trochę energii i materii ulega rozproszeniu. Entropia postępuje. Za wiele miliardów lat wszelka energia i materia we wszechświecie ulegną totalnemu rozproszeniu, zostaną tylko czarne dziury, ale może i one zanikną. Dusza musiałaby pokonać to prawo i czerpać energię znikąd. Być takim perpetuum mobile. Z kolei z punktu widzenia biologii wszystko w nas jest wytworem doboru naturalnego. Każda nasza cecha morfologiczna i fizjologiczna jest albo skutecznym przystosowaniem do środowiska, które dało nam przewagę nad innymi gatunkami, albo jest niegroźną mutacją, która kiedyś może okazać się korzystna, albo może nas doprowadzić do zguby, bo na przykład spowoduje podatność na jakąś chorobę. I wszystko w naszej morfologii i fizjologii służy jednemu: przekazaniu genów. Dusza raczej temu nie posłuży: po śmierci genów nie da się przekazać. Więc dusza nie mogłaby wyewoluować, bo martwy organizm nie mógłby przekazać genów wytwarzających duszę. To są fakty, w to nie trzeba wierzyć. Coraz lepiej mapujemy obszary mózgu odpowiedzialne za różne funkcje umysłowe. Wiemy, ze stymulując je, na przykład podczas operacji na otwartym mózgu, pacjent zaczyna coś odczuwać lub coś sobie przypomina. Do podobnego wniosku prowadzą przypadki urazów mózgu lub uszkodzeń narządów zmysłów. Więc wszystko wskazuje na to, że umysł jest w pełni osadzony w mózgu. Jeśli uda się wytworzyć silną sztuczną inteligencję, a do tego się zbliżamy, będziemy pewni, że świadomość i umysł to jedynie odpowiednie oprogramowanie, odpowiednio silny procesor i duża pamięć. Poza tym koncepcja śmierci jako wielkiego nic jest sprawiedliwa i nie rodzi żadnych komplikacji: nie ma pytań, dlaczego ktoś idzie do piekła, a za ile grzechów do czyśćca, czy jeśli ominę jedną mszę, to już do nieba nie pójdę. Nie ma tego wikłania się w buchalterię grzechów, uczynków, dywagacji, czy ten lub inny uczynek seksualny (a jakoś dziwnie prawie zawsze grzechy dotyczą seksu) jest grzechem większym, mniejszym, średnim, średniomałym, małośrednim... Tego nie ma. Jest koniec. Prąd zostaje wyłączony, komputer się gasi, to, co było w pamięci podręcznej zostaje utracone, to, co na dysku, jeszcze można odzyskać i może kiedyś będziemy mogli odczytywać zawartość mózgów przed ich rozpadem. Nie ma żadnego rozczarowania. Koncepcję zaświatów ładnie wykpiwa Jeff Dunham w jednym z występów z Achmedem Martwym Terrorystą. Achmed w pewnym momencie orientuje się, że już jest martwy i jako muzułmanin uświadamia sobie, że powinien dostać 72 dziewice. Patrzy na publiczność i stwierdza: "Mam nadzieję, że to nie wy". Jeff się pyta: "A czemu nie?" Achmed: "Bo tam jest dużo brzydkich gości". Jeff: "A kto powiedział, że to mają być tylko kobiety?". Achmed: "O, cholera!". W zaświatach, jakie by one nie były, ktoś zawsze będzie rozczarowany, zrozpaczony. Znamy to z "Urszuli Kochanowskiej" Leśmiana: w wierszu Urszulka w niebie miała wszystko, czego tylko mogła zapragnąć. Za wyjątkiem rodziców. I fakt, oni kiedyś by się tam zjawili, ale to tylko szczegół tej konkretnej historii. Ogólna myśl jest taka, że koncepcja zaświatów zawsze zakłada, że są takie same dla wszystkich. A więc dla niektórych będzie to tortura, piekło i koszmar bez końca. Na przykład dla tych, którzy na taki porządek świata się nie zgadzają, którzy widzą w nim totalne zaprzeczenie podstawowego człowieczeństwa. W ateistycznej koncepcji wielkiego nic po śmierci nie ma tego problemu: nie ma nic - żadnych pragnień, odczuć pozytywnych, negatywnych. Wieczny sen bez snów, w tym bez koszmarów. Przygnębiające, owszem, ale z drugiej strony ten biedny Achmed mógłby mieć ciężko z męskimi dziewicami... Niewiara w zaświaty i w duszę wcale nie musi prowadzić do skrajnego egoizmu. Równie dobrze można powiedzieć, że właśnie wiara w drugą szansę może do tego prowadzić: teraz sobie poużywam, a potem się zobaczy: chwila w czyściu, może moja karma nie będzie taka zła, Bóg mi na pewno wszystko wybaczy, przecież mnie kocha. A w razie czego się wyspowiadam. Teoretycy ateizmu tacy jak Dawkins, Hitchens, Dennett, Harris i in. nie nawołują do egoizmu ani wcale nie przejawiają takiej postawy. Wręcz przeciwnie: zdają sobie sprawę, że mają jedną jedyną szansę, by coś zrobić w świecie i jedynym życiu, które mają. Wiedzą, że mają wybór: albo będą czynić świat gorszym, albo lepszym. Egoizm zwykle nie czyni świata lepszym, prędzej altruizm. Z pism ateistów można wyczytać, że wszystko, co nas w życiu spotyka, to - poza zjawiskami naturalnymi i zrządzeniami losu - wyłącznie suma naszych decyzji. Niektóre mogą mieć efekt motyla: nieprzyjemnie coś komuś odburknę, ten ktoś uprzykrzy dzień komuś innemu, ten z kolei jako szef ponad innymi napsuje krwi jeszcze innym. Proste sprawy. Egoizm, egocentryzm, krótkowzroczność, małostkowość, sybarytyzm lub hedonizm - to niczemu na dłuższą metę nie służy. Ateiści nie przekreślają żadnych pism świętych tylko dlatego, że ktoś uważa, że są święte. Oni je traktują jak każdą inną literaturę. I dlatego potrafią się podpisać pod zdaniem z Łk 6:31 ("Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie") - które jest logiczne, ludzkie, humanitarne, humanistyczne, po prostu uniwersalne - ale już niekoniecznie pod 1Tm 2:12 ("Nauczać zaś kobiecie nie pozwalam ani też przewodzić nad mężem"). To są fakty, w to nie trzeba wierzyć. *** Niesamowite jest to, że ludzie ciągle szukają romantycznej cudowności tam, gdzie jej nie ma. UFO, reinkarnacja, religia, duchy, ezoteryka, paranauka - podczas gdy wokół nas jest pełno faktycznych cudów, jak to, że się urodziliśmy, dojrzeliśmy do świadomości, jako gatunek wykształciliśmy całkiej sprawny język, którym możemy wyrażać skomplikowane idee, a nawet tworzyć złożone historie i nowe światy. Stworzyliśmy kulturowy odpowiednik genów - memy, najmniejsze jednostki informacji kulturowej, które teraz możemy rozsiewać jak geny. Prostą cudownością jest muzyka: różne skale muzyczne potrafią wywoływać różne emocje tak po prostu. Inne dziedziny sztuki potrafią nas przyciągać, inne odpychać. Inną cudownością jest nauka, która w istocie buduje skomplikowane modele rzeczywistości zbudowane z prostych klocków, jak masa lub atom. Matematyka pozwala nam zapisywać je w postaci kilku znaków na papierze. Ale nie musimy szukać daleko i studiować fizyki lub matematyki wyższej. Bardzo prosty przykład cudu poznajemy już w szkole podstawowej, gdy nas uczą, żeby nie dzielić przez zero. Gdyby się zastanowić nad tym, czym jest cokolwiek podzielone przez zero, to w tym jednym koncepcie tak naprawdę zbiegają się dwie przeciwne nieskończoności, przeciwne tendencje, z których żadna nie jest bardziej uprawniona. Kiedyś pierwiastki kwadratowe z liczb ujemnych były zakazane, ale w końcu znaleziono dla nich zastosowanie. Może tak kiedyś będzie z n/0, mamy już bowiem +∞, -∞ oraz ich przeciwieństwa: infinitezymale - nieskończenie małe. A może okaże się prawdą, że Chuck Norris rzeczywiście podzielił coś przez zero...
Dziękuję za gościa. Pozdrawiam serdecznie i więcej takich tematów. Bo życie po życiu i stnieje. Wiadomo było już to wcześniej tylko ludzie obawiali się że mogą być odebrani że zwariowali. Teraz jest ten moment ujawnia wszelkich prawd. Zyjemy w bardzo ciekawych czasach. Pozdrawiam serdecznie.
Reinkarnacja jest faktem, niestety badając ją wyłącznie z punktu widzenia obserwatora nie możemy mieć pewności, że wszystkie przekazy są prawdziwe, stąd czasami błędy i nieścisłości. Polecam książkę Newtona, on też nie wszystkie relacje ma na 100% prawdziwe, ale warto poszerzyć horyzonty. Miałam kilka lat i dla mnie było oczywiste, że nie ma żadnego nieba, piekła, a kiedy odchodzimy to żyjemy dalej, jako ktoś inny. Niestety zdołałam się tą wiedzą w domu rodzinnym podzielić tylko raz, bo usłyszałam, że to grzech tak mówić, bo pan bóg dał nam jedno wyjątkowe życie i nie będzie drugiej szansy, by w niego uwierzyć. Hmmm.. tak więc żadnych moich historii nie utrwalono i nie zapamiętano. Poznałam je później, ale.. i tu muszę się zgodzić z Panem Robertem, nie róbcie tego. Nie po to zapominamy o tych sprawach, żeby nagle spadło na nas brzemię wielu niegodziwych uczynków z przeszłości. Myślicie, że nie mogło być tak źle, bo w końcu teraz jesteście ok, nikogo nie krzywdzicie.. Po pierwsze już samo przekonanie o tym, że my , obecni ludzie jesteśmy dobrzy, bo nikogo nie bijemy i nie zabijamy jest mylne. Dobro to coś więcej, to nie tylko brak zła, ale i działanie w dobrej intencji, nawet kosztem własnej wygody i dobrobytu. Po drugie: kiedyś moralne standardy były nieco niższe i zdziwilibyście się, ilu z was chodziło oglądać egzekucje przez powieszenie lub ścięcie głowy, bo nic ciekawszego na wsi się nie działo. Ilu z was zabijało, kradło, bo wykrywalność zbrodni była niewielka i był to całkiem dobry sposób na podreperowanie budżetu lub pozbycie się problemu. A kościół dawał odpusty.. Ile z was wydało sąsiadkę inkwizycji, bo była ładna i wasz mąż wodził za nią wzrokiem.. czyli musiała być wiedźmą. Czasy głodu i chorób choćby dżumy, to też nie jest apogeum człowieczeństwa, chorych prędzej oskarżano o grzechy niż im pomagano. Serio chcecie to pamiętać. Nie wszyscy byliśmy w średniowieczu, są i lepsze, piękniejsze czasy, ale jeśli chcecie rozwoju duchowego, takiego prawdziwego, to rozwijajcie się z potrzeby ducha, a nie z wyrachowania, chcąc zasłużyć na lepsze wcielenie, bo to po prostu nie zadziała i utkniecie na podobnym poziomie jak jesteście. Wiedza jest świetna, ale trzeba do niej dojrzeć. Pozdrawiam Panią Karolinę i Pana Roberta, niezależnie od pytań i nieścisłości, to naprawdę najważniejszy temat na świecie i warto o tym rozmawiać.
A możliwe jest dotarcie poprzez regresję hipnotyczną do przYszłych wcieleń czyli tych, które wg ziemskiej chronologii jeszcze się nie wydarzyły? Ducha/ duszy nie obowiązuje czas. Świetne przykłady, np. ten z wydaniem ładnej sąsiadki inkwizycji... Zgadzam się, że brak zła to jeszcze nie jest dobro. 👏
@@KatarzynaShakahari Ciężko to wyjaśnić. Tak, jest możliwe, tyle, że nie jest to w zasadzie "przyszłe" wcielenie, bo jeśli chcielibyśmy być dokładni, to trzeba by powiedzieć, że wszystkie nasze wcielenia dzieją się jednocześnie przez wieczność, po prostu nasze świadomości tu i teraz tego nie ogarniają, mózg ludzki jest jeszcze zbyt prymitywny. Ale widzę, że też zdajesz sobie z tego sprawę, bo piszesz o ziemskiej chronologii czasu. :)
Siedem lat byłem z kimś, kto się okazał, moja córką w innym życiu. Mój obecny ojciec, był moim synem. To tak wygląda, zamieniamy się rolami. Nie patrz na to jak człowiek, tylko dusza🤗
Miałem dziwne doświadczenie tego, że jest" życie po życiu". To była zima. Niska temperatura na zewnątrz, więc włączyłem grzejnik.Siedziałem przy komputerze. Nagle usłyszałem jakby ktoś usiadł na fotelu za mną. Spojerzałem na stację pogody. Temperatura spadła o jakieś 10 stopni. Na fotelu z tyłu nikogo nie było widać Po chwili temperatura się podniosła. Myślę, że to była siostra mojej babci, po której odziedziczyłem mieszkanie.
Mój wówczas 2,5 syn powiedział mi, że jestem najlepszą mamą ze wszystich mam jakie miał. I , że to on wybrał mnie, żebym to ja była jego mamą zanim znalazł się w moim brzuchu. Byłam w takim szoku, że nie wypytalam go te mamy.
Od młodych lat interesował mnie ten temat i choć sama nie pamiętam nic z poprzednich żyć ,to dla mnie jest to normalny proces. Kilka lat temu ( 2016 r) mój 5 letni wówczas wnuk w czasie zabawy powiedział do mnie coś co ostatecznie potwierdziło mi , że reinkarnacja istnieje. Otóż podczas zabawy przekomarzaliśmy się kto ma posprzątać zabawki z podłogi . Powiedział wtedy do mnie " musisz minie słuchać bo kiedyś byłem twoim tatą " . Mój ojciec z marł 40 lat temu 1984 r. Próbowałam potem delikatnie przepytać mojego wnuka co jeszcze pamięta ale nigdy więcej nie wrócił do tego tematu. Natomiast teraz kiedy jest nastolatkiem interesuje go wiele tematów tak zwanego pogranicza i między innymi temat reinkarnacji .
Mój wnuk jak był mały ( teraz 17) w przeciwieństwie do innych dzieci, mówił że nie chce być duży. Na pytanie dlaczego, niezmiennie uparcie odpowiadał "bo już byłem". Albo opowiadał o czymś, a na pytanie kiedy to było, odpowiadał "jak byłem duży" Było więcej takich różnych dziwnych wypowiedzi...
OMG czytając ten komentarz właśnie do mnie dotarło, że mój syn mówił dokładnie te same rzeczy a ja się śmiałam myśląc że nie umie jeszcze sklecić ładnie zdania po polsku🫣
Mój 2,5 letni syn jadąc z dziadkiem w pewnym momencie wskazał na miejsce pod drzewem i powiedział że tu strzelali. Teść był bardzo poruszony bo wiedział że w tym miejscu było miejsce oporu w czasie 2 wojny. Zdarzenie miało miejsce w 77 roku. W swoim życiu doświadczyłam zdarzeń które dały mi przekonanie o jedności i ciągłości istoty życia. Pozdrawiam
Dziękuję za program,lubię Pana Roberta słuchać,w bardzo głęboką hipnozę wprowadzała też Pani Dolores Cannon,a mój syn jak był malutki miał 4,5 lat często mnie pytał " ty jesteś moją mamą? "albo ty teraz jesteś moją mamą?" a ja się zapytałam a masz jeszcze jakaś mamę oprócz mnie syn odpowiedział tak......
Reinkarnacja to fakt. Obecnie mam 62 lata..... *W wieku 22 miałam b.ciezka operację i mam 2 wspomnienia z pogranicza życia i śmierci.... *Mój mąż miał klaustrofobię i błagał całą rodzinę żeby go spalić po śmierci co też uczyniliśmy..... *Mieliśmy z mężem wspólne wspomnienia z poprzednich wcieleń...."to ty, ale tym razem się z tobą ożenię".... *Nasz najstarszy syn zamalowywal kartki na czerwono i tłumaczył, że jedzie samochodem, droga się trzęsie, samochód się pali, a on nie może otworzyć drzwi 😢.... Dziękuję.
Miałem kiedyś sen, w którym latałem nad zamkiem w stylu średniowiecznym. Jasno szary budulec, cegły nieregularne, wieże płaskie z "wypustkami", specjalnie przygotowane pod ostrzał łuczników, a to wszystko nad wybrzerzem morza albo jeziora. Kompleks zamku składał się z części głównej, dwóch rzędów murów wokół tej części oraz pasami zieleni pomiędzy tymi częściami. Podczas snu wydawało mi się, że poruszam się dronem (albo jestem ptakiem obserwującym co dzieje się niżej), stąd doskonale zapamiętałem styl i budowę tej warowni. Niestety zderzyłem się z jednym z murów, spadłem na pas zieleni i sen się skończył. Jakież było moje zdziwienie gdy kilka tygodni później, kiedy usłyszałem o wyprawie Pana Roberta na Hy-Brasil, zacząłem wieczorną, wirtualną wędrówkę po mapach google'a w tych okolicach. Natknąłem się na ciekawy punkt między Irlandią a Wielką Brytanią - wyspę Man, na której znajdował się zamek Rushen. Po zobaczeniu pierwszego zdjęcia skamieniałem na kilka minut. To był kropka w kropkę obraz z mojego snu. Nigdy wcześniej nie słyszałem o tej wyspie, ani zamku znajdującej się na niej (geograficznie nie zdawałem sobie sprawy, że pomiędzy WB a Irlandią znajdują się jakieś lądy). Jedyne co zrobiłem po zobaczeniu tego, to pokazałem ekran telefonu do partnerki i powiedziałem "patrz, ja tam byłem". Do dziś nie wiem czy to moja wyobraźnia albo podświadomość (obrazy z filmu historycznego zakorzenione w mojej głowie) czy coś więcej... Nie mniej jednak! Na pewno się tam kiedyś wybiorę :)
Modus operandi przedstawianych dowodów: 80% to ich zapowiadanie, 20% to własne wrażenia lub ich niepodważalność wynikająca z faktu, że p. Robert tak poczuł lub ktoś mu to opowiedział wprost, więc to musi być prawda. Jak p. Redaktor pokazała książkę, to wiarogodność jej autora została podważona przez Gościa apriorycznie. Bo skąd p. Robert ma wiedzieć, że tam nie ma kłamstw, błędów, że się komuś nie wydawało lub przywidziało. Zatem idąc tą logiką, przedstawioną przez p. Roberta, jego opowieści i "fakty" są prawdziwe tylko dla niego, a każdy słuchacz, który dostaje je do "wierzenia" powinien zakwestionować je jako subiektywne i nieweryfikowalne.
Zgadzam się, ego na stare lata nie pomaga. Jego widzem jest osoba w wieku 50+ które ma już swoje za sobą co nie znaczy że sam ściemnia. Ja mu wierzę choć irytuje mnie jego podejście bo wiem że wiele z tych zjawisk jest prawdziwych. Neuropsychiatra Bruce Greyson z Cornell University, Psychiatra dziecięcy Jim B. Tucker to czynni Profesorowie badający ten temat niezależnie na różnych uniwersytetach od ponad 40 lat. Setki udokumentowanych przypadków. Dzieciaki wskazywały skrytki w domach na drugim końcu kraju w rodzinach często o innym kolorze skróry czy posługujących się innymi językami. Wśród badanych masz 6 letniego dzieciaka który tłumaczy konstrukcje bomby napalmowej i rozpisał cały proces chemiczny zachodzący w bombach niestosowanych od kilkudziesięciu lat. Odnajdywali miejsca i zdarzenia historyczne które do dziś nie są udokumentowane a które okazały się prawdziwe tylko w lokalnych urzędach na dokumentach nigdy nie wrzuconych do internetu. Znajdywali wraki a nawet korygowali filmy historyczne z bitwy z Japonią gdzie dzieciak tłumaczył jak było naprawdę. - polecam ostatni odcinek dokumentu na netflixie Przeżyć Śmierć gdzie wybrali kilku z ponad 300 dzieci pamiętających poprzednie wcielenia na tyle dokładnie że udało się odnaleźć konkretne rodziny i porozmawiać np. ze swoją siostrą która dzisiaj jest 80 lat starsza a dzieciak zatrzymał się na stanie wiedzy w którym znał ją z tamtego okresu. (wtedy nie było instagramów czy facebooków gdzie internet mógł zapamiętać)
Ja z kolei polecam regres do poprzednich wcieleń i do wglądu w wyższe wymiary metodą Michaela Newtona. Jest jeden warunek. Wyraźnie czujemy , że tego potrzebujemy. Ta zasłona o której mówi Robert zostanie uchylona tylko w takim zakresie , jaki jest dla nas potrzebny. Kilkadziesiąt osób z kręgu moich znajomych , korzystała z tej metody. Tylko kilkanaście procent z nich nie dostało praktycznie wglądu ( w tym ja) i można wnioskować , że nie było im to potrzebne. Pozostali byli bardzo zadowoleni lub wręcz zachwyceni. Wszyscy korzystali z doskonałej terapeutki, chyba jedynej Polki , która ukończyła szkołę Michale Newtona - Iwona Kupisz-Röpcke . Dla mnie ta książka Wędrówka Dusz , którą przeczytałem w 2005 roku , niesamowicie poszerzyła moje horyzonty i niezwykle pozytywny sposób wpłynęła na mój wzrost świadomości i rozwój duchowy.
wszystko fajnie ale regresingi to żedne powroty do poprzednich wcieleń,no chyba że uznamy setki lat tradycji Tybetańczyków i ich nauki za pomyłkę ale Bernatowicz ich uratuje i wyjaśni bo buddowie i lamowie to g. wiedzieli i nadal błądzą :D nikt im nie opowiedział o Desmarku i Meierze
Wspaniała rozmowa, uwielbiam Pana słuchać :) a co do historii - mój syn pamięta fragment poprzedniego wcielenia, w kórym także byłam jego matką. Mówi, że miał ciemną skórę i czuł się osamotniony - bo inni ludzie wraz ze mną mieli jasną, ale wspomina, że czuł się przezemnie kochany. Mówi także ,, Ty byłaś mamą, ale tata był inny'' i tutaj mówi imie obecnego ojca - zaznaczjąc, że to nie on . Opisuje, że widził mnie z góry i mnie wybrał, pamięta świetlisty tunel, którym schodził i nazywa go ,,magią,,. A także, mówi jak było u mnie w brzuchu i że w pewnym momencie zrobiło mu się za ciasno, bo miałam twarde kości i pozstanowił wyjść. Ten temat moje dziecko poruszyło samo w wieku 4 lat :)
Jak byłam mała, to powiedziałam mojej mamie, że tęsknię za moją mamą, która kiedyś miałam, ale teraz jestem tutaj z nią (nowa mamą) i ją też kocham. Odkąd byłam małym dzieckiem czułam, że już kiedyś żyłam. Różnym ludziom zadawałam wiele pytań, na które nikt nie potrafił mi udzielić satysfakcjonującej odpowiedzi, nikt mnie nie rozumiał. Dla mnie reinkarnacja jest czymś naturalny.
Panie Bernatowicz, prosze poslugiwac sie faktami, ktore udowadniaja gdzie to bylo, kiedy, nazwisko tej rodziny, a przede wszystkim wywiad powinien pan pokazac na TH-cam, a tego nie ma wiec takie bla, bla, bla nie potwierdza prawdy. Rowniez jesli chodzi o UFO mowi pan nie podajac zadnych dowodow! Ta panska fundacja istnieje juz prawie 20 lat i co nowego pan wyjasnil? to tak jak ta kimisja smolenska Macierewicza, tylko pieniadze wyciagala! Owszem wierze w reinkarnacje, ogladalam kilka lat temu jak matka z Anglii dowiedziala sie od swego malego synka, ze on byl w innej rodzinie i mieszkal gdzie indziej, a kiedy matka postanowila to sprawdzic okazalo sie, ze chlopczyk po przybyciu tam od razu rozpoznal te okolice i wskazal dom, w ktorym mieszkal!
jakie pytania to były? jestem szczerze poruszona twoją cudowną historią
Proszę zapraszać Pana Roberta częściej. Dziękujemy za rozmowę
To było w 1952 30 grudnia moja ciocia (siostra mojej mamy) miała wtedy 2 latka i bardzo kochała swojego dziadka a że wszyscy mieszkali w jednym domu to miała z nim kontakt non stop. Uwielbiała ją dziadek brał ją na ręce i siadał na kolanach . Tego właśnie 30 grudnia od rana moja ciocia nie chciała nawet z dziadkiem się przywitać, nie pozwoliła mu się dotknąć. Zapytana dlaczego nie chce iść do dziadka na ręce odpowiedziała że u dziadka jest baba. Nikt nie wiedział o czym ona mówi wiadomo nikt nie przywiązał wagi do słów małego dziecka. Następnego dnia (minęła tylko doba) dziadek po przyjściu z pracy powiedział domownikom że idzie poczytać gazetę i położył się na tapczanie. Znaleziono go martwego z gazetą na głowie otwartą , wszyscy mysleli że śpi a on zmarł tak poprostu. Po latach moja ciocia już dziś pani po 70 + pamięta ten dzień przed śmiercią dziadka i widziała „babę” cień który był za dziadkiem i strasznie się go bała. Nikt wtedy nie zrozumiał małego dziecka bo dlaczego by mieli. Po śmierci też widziała dziadka kilka razy siedział na tapczanie a kiedy chciała do niego podejść i się pobawić jak to miała w zwyczaju dziadek powiedział że jeszcze nie teraz.
A jak dorośli zareagowali na te słowa, ale już po śmierci dziadka? Powiązali to jakoś?
Nadszedł jak widać czas, abym tu mogła podzielić się doświadczeniem związanym jak sądzę z reinkarnacją, dotyczącą mojego syna. Syn odkąd zaczął chodzić bardzo lubił się wspinać, jako trzylatek sprawnie pokonywał wszelkie płoty i murki, na placach zabaw interesowało go tylko jak znaleźć się np na drążku-szczycie huśtawek i ku przerażeniu wszystkich obecnych, on tam się zawsze wdrapał. Wszelkie ścianki do wspinaczki, tyrolki, parki linowe ...tego typu zabawy były najlepsze i oczywiście był w tym "dobry" , bez lęku wysokości, szybko i z gracją pokonywał trasy.
Teraz naważniejsze: gdy miał ok 3 lat, on i ja siedzieliśmy obok siebie na sofie i przeglądaliśmy razem jakieś popularne czasopismo, kartka po kartce. Nagle mocno zaciekawiło go zdjęcie przedstawiające Alpy. Przyglądał mu się bardzo uważnie i powiedział "Byłem tam". Na to zaczęłam mu tłumaczyć, że to niemożliwe, bo nigdy nie był w Alpach a nawet nie byliśmy z nim jeszcze w żadnych górach. A on mówi mi tak "Mamo, byłem tam, i tam zginąłem". A potem spokojnie przeglądał dalej gazetę. Wtedy jeszcze nie docierało do mnie całkowicie znaczenie tych słów do czasu, jak odwiedziłam moją mamę, która jest pedagogiem. Opowiedziałam jej o tym wydarzeniu ponieważ uznałam je za nietypowe choć spodziewałam się usłyszeć coś w rodzaju "Dzieci tak mają". Tymaczes mama zamyśliła się i powiedziała, że miała kiedyś narzeczonego, bardzo się kochali, i on był alpinistą. Z mamą wyruszał tylko w Tatry. Ale miał znajomych z którymi uprawiał wspinaczkę wysokogórską. Gdy już zaplanowali ślub wybrał się ze swoją ekipą na wspinaczkę w Apy i tam niestety był wypadek, spadł i zginął.
W zasadzie po raz pierwszy dowiedziałam się wtedy od mamy o jego istnieniu. Cała ta historia do dziś bardzo mnie porusza. Dodam tylko, że pomiędzy nimi, czyli synem i jego babcią, jest bardzo silna więź uczuciowa❤
reinkarnacja czesto wlansie wystepuje w rodzinie ❤️ niesamowita opowiesc!!! nasteony dowod, ze reinkarnacja jest nasza rzeczywistoscia, jestesmy swiadomoscia, ktora podrozuje, i doskonali sie ❤️wszystkiego dobrego dla Pani
Fajnie się takie rzeczy czyta, ale za nic nie mógłbym w takie kocopoły uwierzyć, a ludzie w internecie mogą napisać wszystko i piszą dużo, a robią mało
@@annaprzygoda6247 Dowód? Gdzie masz dowód? Nie bądź żałosna.
@@maksymalnybul6145 Wiesz kazdy sadzi wedlug siebie.ze w to Ty nie wierzysz nie znaczy ze to nie istnieje!
@@annaprzygoda6247 ile czasu chce się pani tak doskonalić? bo i tak nic pani nie pamięta, trzeba uwolnić się z tego programu koła samsary.. i tu jest całe clou !
Bardzo ciekawa rozmowa. Jest jeden wniisek dla wszystkich: warto być przyzwoitym, chociaż nie zawsze w krótkiej perspwktywie to się opłaca. Nawet, jeśli nie ma reinkarnacji, nasza uważność i uczciwość sprawia, że ten świat jest znośny dla innych, innych wzajemna, przyzwoita postawa sprawia, że nasze życie też jest znośne.
Dokładnie popieram
Zgadzam sie❤
Nie zawsze się opłaca, ale zawsze warto ☺️
Przeczytałam mnóstwo książek na ten temat, jedną przetłumaczyłam na polski ("Powrót do życia"), wysłuchałam wielu podcastów, wywiadów, obejrzałam wiele filmów i napiszę tak: dziś dla mnie reinkarnacja jest tak zwykłym zjawiskiem jak pory roku. Cóż, nie zawsze tak było. Długie lata byłam ateistką. Filozoficzne pytania o sens życia jednak nie dawały mi spokoju. Sprawdziło się u mnie to, co powiedział Ludwik Pasteur: "Mało wiedzy oddala od Boga. Dużo wiedzy sprowadza do niego z powrotem".
Nie pamiętam poprzednich wcieleń (choć tak naprawdę nie powinno się mówić o "poprzednich", bo linearność czasu jest względna, a wszystkie nasze wcielenia są ze sobą splątane), nigdy nie poddałam się hipnozie regresyjnej i chyba to nie dla mnie. W tym wcieleniu mam się nauczyć twardo stąpać po ziemi. Tak myślę 🙂
Zwykle traktujemy reinkarnację w kategoriach właśnie "teorii spiskowych", fantazji, czy jako element buddyzmu. Nie wiadomo jaki jest - że tak powiem - "mechanizm" reinkarnacji. Pamięć u małych dzieci zachowuje się najczęściej wtedy, gdy "poprzednie" wcielenie zakończyło się tragicznie, lub przedwcześnie, choć nie jest to reguła. No i znów - być może wcale nie było to "poprzednie" wcielenie, ale takie, które rozgrywa się gdzieś w innym wymiarze. Mało tego. Niewykluczone, że wcielenia mogą "skręcać" w czasie. Tzn. rozszczepić się w jakimś punkcie i potoczyć się dwojako, lub trojako. O co w tym wszystkim chodzi?
Mówią, że o Miłość, ale co to właściwie znaczy, że w życiu chodzi o Miłość? A co z naszą nauką, zainteresowaniami, miłością romantyczną, zaburzeniami, chorobami, hedonizmem, ambicjami, skłonnościami, trudnościami itp.? Czy Miłość jest po to, by to wszystko przezwyciężyć i móc tworzyć coraz to lepsze życie?
To są chyba pytania, które na razie muszą pozostać bez odpowiedzi, bo i tak nie umiemy jeszcze żyć pełnią Miłości. Jak się nauczymy - jako ludzkość - to może pojawią się całkiem inne pytania. Jedno wydaje mi się warte zachodu: żyć tak, by inni stawali się dzięki nam szczęśliwszymi ludźmi/zwierzętami/roślinami. Wtedy i my jesteśmy szczęśliwsi, ale chodzi o to, by motywacja płynęła z miłości do całego życia, a nie z chęci uszczęśliwiania nas samych ;-) Bo to nic nie da. Jesteśmy wszyscy połączeni. Stanowimy jedność.
Bardzo mądre słowa
👋wspaniala kwintesencja !
❤
Jak w takim razie godzić wiarę w Boga i w reinkarnację ? Czy jedno drugiego nie wyklucza ?
@@annasulinska620 Uszanowanie.
Panie Robercie, bardzo dziękuję za kolejny wywiad. Zgadzam się w pełni z tym co Pan mówi. ogromnie pragnę spotkać się z Panem i porozmawiać na żywo. Pozdrawiam
Wszystko jest jak za zasłoną ukryte. To dobrze że jest taki Bernatowicz. Poruszanie pewnych tematów nie jest łatwe .Krytykowanie kogokolwiek za to, że myśli alternatywnie, jest absurdalne..
Bernatowicz nie myśli tylko głosi propagandę ufo kultu,manipuluje i konfabuluje jak jego idole Meier i Desmark,to że istnieją pewne tematy i tajemnice nie jest usprawiedliwieniem dla kłamstwa i zmyślania bajek
Wedy , Purany od tysięcy lat mają odpowiedzi na wszystkie pytania.Ale ludzie o tym nie wiedzą. Za to Indie wiedzą wszystko. Hare Kryszna.
On po prostu z tego żyje. Jakoś za rachunki trzeba płacić.
@@mariuszd2453 oczywiście że tak.
Dziękuję Państwu za tą rozmowę. Pan Robert ma rację , sama doświadczyłam niesamowitych wypowiedzi ze strony dzieci. Pani Karolino, bardzo proszę o rozmowę na temat kronik akaszy. Pozdrawiam Państwa serdecznie.
Wyszlam z ciała podczas snu ,potem w górze przed sufitem świadomość powiedziała ,jeszcze nie teraz nie mój czas za mało przeżyłam i energia wróciła do leżącego bardzo ciężkiego ciala ,mamy wybór, a w psach, które mnie wybierają mam wrażenie ze wracają do mnie z większą miłością moje poprzednie psiaki to się czuje
Ja również nie wierzę w nic, czego sama nie dotknę lub nie przeżyję. Wszystko niesprawdzone zostawiam otwarte i raczej nie dyskutuję z tym. Ale po moich przeżyciach wiem, że wcześniej żyłam. Od dziecka bałam się wieczorów i nocy. Jak musiałam wracać od koleżanek, szłam zawsze środkiem ulicy. Póżniej nosiłam ze sobą nóż, kiedy się dowiedziałam, że można zabić w obronie własnej…Wszyscy się ze mnie śmiali. Mając ok. 26 lat pojechałam na Ibizę. Była tam masażystka, która właśnie wróciła z Indii i nauczyła się jakiejś nowej techniki terapeutycznej. Zaproponowała mi, że mi ją zademonstruje. Z radością się jej poddałam, bo zawsze byłam ciekawa. Zaczęła rozluźniać moje nogi, miednicę i nagle stało się coś niebywałego. Zobaczyłam las i twarz swojego mordercy. Poczułam wszystkie zapachy, które towarzyszyły tamtej traumatycznej sytuacji. Moje całe ciało zareagowało drżeniem i gęsią skórką. Poleciały mi z głębi duszy łzy. Zrozumiałam mój głęboki lęk, który mi całe życie towarzyszył i wszystkie moje nienaturalne zachowania…Do dziś powraca do mnie tamta pewność, że zobaczyłam, jak umarłam. Nie byłam na to przygotowana i to przeżycie bardzo mnie zaskoczyło. Jestem za nie dziś wdzięczna…
Po nicku samym spodziewałem się że może być ciekawy komentarz
Panie Bernatowicz, prosze poslugiwac sie faktami, ktore udowadniaja gdzie to bylo, kiedy, nazwisko tej rodziny, a przede wszystkim wywiad powinien pan pokazac na TH-cam, a tego nie ma wiec takie bla, bla, bla nie potwierdza prawdy. Rowniez jesli chodzi o UFO mowi pan nie podajac zadnych dowodow! Ta panska fundacja istnieje juz prawie 20 lat i co nowego pan wyjasnil? to tak jak ta kimisja smolenska Macierewicza, tylko pieniadze wyciagala! Owszem wierze w reinkarnacje, ogladalam kilka lat temu jak matka z Anglii dowiedziala sie od swego malego synka, ze on byl w innej rodzinie i mieszkal gdzie indziej, a kiedy matka postanowila to sprawdzic okazalo sie, ze chlopczyk po przybyciu tam od razu rozpoznal te okolice i wskazal dom, w ktorym mieszkal!
Pan Robert odmienił moje życie dzięki niemu już wiem jak jest naprawdę, dzięki niemu przeczytałem misję 5 razy dziękuję pan Robert jest wielki ❤❤❤
xD
Tylko nie misja. Proszę Was, raz przeczytałam i tam się więcej nie zgadza niż zgadza.
To polecam też "KROM. Przesłanie z Wielkiego Centralnego Słońca"
@@Magdarynka94zgadzam się, też znalazłam kilka takich miejsc co widać, że to raczej autor wymyślił sobie tą historię. Nie wiem jak P. Robert tego nie widzi i poleca tę książkę, a książkę Newtona, która jest na podstawie badań lekarza odrzuca kompletnie.
Też przeczytałem. Zdecydowanie wolę Pana Lodowego Ogrodu nie wspominając już o całym cyklu Diuna :) Jakoś nie przekonał mnie reportaż z pobytu na innej planecie. Są jednak ludzie co wierzą w Harrego Pottera więc i w wielkie mrówki i 3 metrowych kosmitów też można wierzyć :)
Mój syn wybrał mnie i skontaktował się ze mną we śnie na kilka miesięcy przed poczęciem. Ma dzisiaj 10 lat i właściwie przez te lata wiele rzeczy opowiedział mi o "tamtej" stronie, widzi duchy do dzisiaj.
Historia mojego syna to jak na dobra książkę, albo na co najmniej godzinę opowiadania jak tutaj u Pani Karoliny.
Chętnie opowiem p. Bernatowiczowi, z Nautilusem jestem od początku, od audycji w radiu ZET.
Proszę sprawdzić - Czy ktoś w rodzinie zajmuje się okultyzmem.! Bo egzorcyści mówią o takim zachowaniu dzieci i "niby "wspominaniu poprzednich żyć, czy mówieniu w obcych językach, ( bo też dzieciom się zdarza) , że jest to" manifestacja" złego ducha. Po prostu zły duch jest w rodzinie i tak się manifestuje poprzez dzieci.. Trzeba się z takim dzieckiem modlić, aby uwolnić go od wpływów złego ducha. Niestety trzeba skończyć też z okultyzmem, bo szkoda dziecka.!!
Albo przekazałaś mu schizofrenię, albo ty masz bardzo mocną odmianę. Polecam leczenie.
@@ewaewa4694 nie ustale czy ktos sie zajmowal okultyzmem, znalam tylko rodzine do pokolenia dziadków. Sama sie nie zajmowałam i nie zajmuje tym.
Nikt u mnie w rodzinie, tej co poznalalm nie zjamowal sie czyms takim.
Poza tym wg tej teorii to wszystkie dzieci, ktore o tym mowia na calym swiecie musialby byc pod wplywem zlego ducha, nie wiem czy to w ogole racjonalne :)
@@Ingalill_EwelinTe jest to na pewno manifestacja złego ducha u wszystkich dzieci. Masz rację czasami ciężko jest to rozszyfrować, czy ktoś się zajmuje okultyzmem , czy nie.! Jedni robią to jawnie, inni w takim sekrecie , aby tylko nikt ich nie rozszyfrował , bo byliby niewiarygodni dla innych. Ksiądz opowiadał , że ta osoba była z rodziny, ale nie mieszkała z tym dzieckiem na stałe. Ale kiedy przyjeżdżała do domu, to wtedy zaczynały się manifestacje. Tak, że musiałabyś zauważyć, czy ( o ile chcesz.! ) czasem nie jest to związane z wizytą jakieś osoby . Miłego dnia !
@@ewaewa4694 tak tak,zły duch,spalcie dziecko na stosie żeby ocalić jego duszę
Gdyby nie doświadczenia mojej mamy, pewnie próbowałbym opowieści tego typu tłumaczyć : ktoś coś usłyszał, zobaczył, umysł wygenerował obraz itp itd. Jednak gdy taka historia przytrafia się w Twojej rodzinie, wiesz że nikt nie oszukuje, zwyczajnie czujesz że jest coś więcej.
Moja mama urodzona w latach 60tych. Żyła na wsi. Czasy bez dostępu do internetu itp. Jako mała dziewczynka, często opowiadała rodzicom, że śni jej się miejscowość (podała nazwę miasta ale nie pamiętam), widziała w śnie nazwę ulicy, mieszkanie w kamienicy itp. Tak często ten sen się powtarzał, że dziadek postanowił wybrać się do biblioteki by sprawdzić czy jest takie miasto i podana przez mamę ulica. Zdziwił się, gdy się okazało że tak. Wraz z mamą, wybrali się tam. Mama szukała cały dzień tej kamienicy, ale nie znalazła. Wrócili z myślą, że to tylko sen a o miejscowości i ulicy, mogła gdzieś usłyszeć w szkole. Jednak ten sen męczył moją mamę i już jako młoda dorosła, kolejny raz wybrała się tam ze swoją siostrą. Tym razem znalazła kamienicę. Długo stała przed drzwiami ze snu, nie wiedziała czy powinna zapukać, była przerażona nie wiedząc kto tam mieszka, no i co miała powiedzieć tej osobie? Ale skoro przyjechała z tak daleka, a sen tak często powracał, poczuła że musi to zrobić aby poczuć spokój. Wspierała ją też jej siostra. Otworzyła babuleńka. Mama przeprosiła i opowiedziała dlaczego zapukały do jej drzwi. Kobieta potraktowała mamę jak wariatkę lub jakąś naciągaczke. Mama zaczęła więc opowiadać jak wygląda mieszkanie w środku i że w jej śnie: ''(...) w kuchni jest okno, pod nim mały stolik z krzesełkiem, a widok jest na bujaczke na której często się BUJAŁAM (...)''. Kobieta się rozpłakała i prosiła mamę by weszła do środka. Gdy mama zobaczyła że wszystko się zgadza, to jest to mieszkanko, również się rozpłakała. Gdy emocje opadły, kobieta powiedziała że miała synka, który zmarł jako dziecko. Często bujał się na ówczesnej bujaczce, która stała wtedy dokładnie we wskazanym przez mamę miejscu. Babuleńka przytuliła mamę i powiedziała: "widocznie w poprzednim wcieleniu byłaś moim synem i przyszłaś się pożegnać, już teraz mogę spokojnie umierać". Szokująca historia dla całej naszej rodziny, zwłaszcza że mama w okresie dziecięcym i jako nastolatka, była chłopczycą :) Sen po tej wizycie już nigdy się nie przyśnił.
Mama miała jeszcze drugie niewytłumaczalne przeżycie. Śmierć kliniczną. Jak wspominałam, mieszkała na wsi. Jako młoda dziewczyna, miała wypadek. Dziadek pobiegł zadzwonić do najbliższego punktu po karetkę. Gdy przyjechało pogotowie mama była już nieprzytomna, rozpoczęła się reanimacja. Gdy już wróciła do domu po szpitalu, weszła do pokoju w którym była reanimowana i się rozpłakała. Babcia zapytała czemu płacze, a ona zaczęła opowiadać o dziwnym śnie. Opowiedziała że była tak jakby zawieszona pod sufitem i widziała całą akcję reanimacyjną, widziała swoje ciało. W tym momencie babcia zawołała dziadka, synów i córki. Mama dalej opowiadała swój 'sen', gdzie każdy z nich stał, co robił itp. Wszyscy byli przerażeni, bo tak właśnie było. Mama nie mogła ich widzieć, nie mogła tego obserwować , jej oczy były zamknięte, a jednak dokładnie powiedziała co każdy z nich robił i jak się zachowywał. Kontynuując, nagle mama poczuła że jakaś siła ją wciąga do tunelu na końcu którego było światło. Samo światło było bardzo intensywne, ale nie raziło tak jak światło słoneczne. W którymś momencie, będąc wciąż ciągniętą ku górze, zaczęły jej migać momenty z jej życia, jak jakieś obrazy. Przez cały czas, czuła dziwną błogość i spokój. Nagle nie tyle co usłyszała, ale bardziej poczuła czyjś przekaz 'to jeszcze nie jest twój czas'. Następnie już pamięta szpital. Gdy ja sama, jako nastolatka przypadkiem trafiłam na opisy przeżyć śmierci klinicznych, byłam w szoku że tak wielu ludzi, opisywało swoje doświadczenia dokładnie tak samo, jak moja mama!
Piękne historie
Wzruszająca i piękna historia. W snach bardzo często pojawiają się nasze poprzednie żywoty. Dusza prowadzi nas do miejsc, gdzie kiedyś żyliśmy. Będąc na drugim końcu świata w miejscu w którym nigdy nie byliśmy, nagle pojawiają się obrazy przypominamy sobie, że już tu byliśmy. Wszystko jest w naszej podświadomości zapisane. Jeśli mamy jakiś problem, albo dolegliwość i przed snem wypowiemy intencję, że chcemy aby we śnie pokazała się nam przyczyna tego, to może się nam przyśnić.
Piękna historia .
W czasie operacji też bylam w takim tunelu ,ale coś mi mówiło,że mam coś ważnego fo zrobienia I mam wracać i potem obudziłam się ,slyszslamjak lekarz mowi ,budzi się,,,będzie zygac,, I zygalsm po narkozie ,która zle toleruję
Dziękuję ❤❤❤
Pan to wszystko rozkminił, czym jest życie i śmierć. Mam takie same wnioski jak Pan. Świetna rozmowa
Totalnie w to nie wierze, ale uwielbiam takicn zapaleńców jak pan Robert ❤ totalnie pozywtywnie zazdroszczę zajawki
Mój syn gdy miał 5 lat podczas spaceru opowiedział mi historię o tym, że kiedyś nie był tutaj. I zanim się urodził był w innym świecie i wszędzie było biało, były jasne domy, i on sobie wybierał rodziców. zobaczył mnie i męża i postanowił że my będziemy jego rozdziałami. zapytałam dlaczego- powiedział że jesteśmy fajni. i wiedział że będę dla niego dobrą mamą a slawek dobrym tatą.
Innym razem opowiedziałam mu o sytuacji która miała miejsce zanim pojawił się w naszym życiu. i zapytał: a gdzie ja wtedy byłem? - nie było cię wtedy. zapytał: płakałaś? - dlaczego miałam płakać? - bo mnie nie było
i uświadomiłam sobie.. że tak bardzo na niego czekałam i gdy się pojawił nasze życie zaczęło się zmieniać.
w rodzinie jest osoba która bardzo dba o to, abyśmy wiele czasu spędzali wspólnie, celebruje wspólne chwile.. proste momenty.. wspólne obiady przy stole.
spaja rodzinę.
Jasne, a smoków nie było? 😂
@@lordpankracy7361nie było
@@lordpankracy7361nie wysmiewaj nawet jeśli nie przekonała Cię jej opowieść... bo była szczera chociaż tego nie czułeś... Mój Tata zmarł nagle o świcie w szpitalua ja słyszałam jego głos przyszedł się pożegnać jednak byłam w szoku jak zadzwonił telefon z tą informacją ... przypomniałam sobie podczas pogrzebu...
@@lordpankracy7361 ja rowniez podchodze do niektorych komentarzy pod tym filmem sceptycznie ale Twoje zapytanie o smoki to kretynizm 🤦🏻♂️ z gory zalozyles ze babka pisze bzdury i zmyslila swoja historie. Znasz ja dobrze? Sledzisz na codzien jej wypowiedzi i przekonania?
dzieci maja otwarte oczy.
Przeczytałem ta książkę i szczerze wam wszystkim polecam. Jest to Książka która mocno zmienia patrzenie na życie . Myślę że największym problemem ludzkości jest to że ludzie przypisują się do danej religii oddalając się od prawdziwego stwórcy. Życze wszystkim ludzia na świecie aby się otworzyli na szukanie siebie w sobie . I poszukania swiatła które z nas promieniuje . . Czas podnoszenia wibracji ziemi i otwarcia oczu nareszcie nadchodzi .
Nasza bibla, ani sam Chrystu, nie wspomina nic o drugim zyciu na ziemi!! To podwaza nasza wiare dosc fundamentalnie. Nie przecze, ze sa sprawy b dziwne, a nawet sensacyjne, ale to jest poza naszym zrozumieniem, a wytlumaczenie moze byc b proste, energia, wyobraznia, imaginacja.... .. .?
@@PawelGembarski-np1px jak sam napisałeś nasza . A co z innymi . Czy przez słowo nasza rozumiesz że to ona jest ta prawdziwa religia a inne to są te złe. Czy po prostu tkwisz w zamkniętym świecie jednej religii. A po drugie ile jest ludzi którzy przeczytali ta Biblię i zagłębiali się w niej tak na maca ze zrozumieniem. Ja nie wykluczają Stwórcy z życia . Ale twierdzę że warto przeczytać ta książkę żeby zobaczyć inny punkt widzenia
@@PawelGembarski-np1px No widzisz maly czlowieczku nie roznisz sie absolutnie niczym od takiego fanatyka islamskiego dla ktorego tylko allah jest bogiem i tylko islamista idzie do raju a reszta to potepiency itd itp. Pamietaj religia jest dla ludzi prostych i glupich i trzyma ich w zacofaniu i niewiedzy i zostala stworzona przez czlowieka aby kontrolowac drugiego czlowieka nic wiecej. Moze ktoregos dnia otworzysz oczy i popatrzysz na swiat spoza tego punktu widzenia ktory od dziecka ci wbijano do glowy przez kolejnych proboszczy.
"nasza" ale urodzilbys się w państwie o innej religii i też byś pisał "nasza" 😂
@@Wabik84
Co to jest wg ciebie prawdziwy stwórca?
Serdecznie dziękuję 🙂 Proszę o więcej odcinków z tak ciekawymi tematami. Pozdrawiam 😀 Ania
24 lipca 2022 roku , mialem wypadek na motorze. Kobieta lat 78 lat nagle skrecila swoim samochodem, na prostej pustej drodze w lewo wprost na moj motor. Doszlo do wypadku frontalnego . Doznalem wielu zlaman i w szpitlu spedzilem 58 dni przechodzac w sumie 6 operacji . Do dzis dochodze do siebie i do dzis nie jestem wpelni sprawny. W chwili , kiedy swiadomy lezalem na ulicy czekajac na pomoc badz smierc, przezylem cos niewiarygodnego. Cos co mnie zmienilo ...i dalej zmienia. Pan Bernatowicz opowiada to, co mnie spotaklo. Cos co wiem ! , nie wierze !, ale wiem . Bylem tam . Widzialem, czulem i przezylem (choc chyba nie do konca jest to wlasciwe slowo). Dziekuje za film...
@@HenrykSZajaczkowski ja takiego czegoś nie przeżyłem w trakcie śmierci klinicznej ale znam kogoś, kto też nie przeżył.
Na szczęście prawie z każdego snu człowiek się budzi.
@@UlyssesSaneBez żadnych szczegółów, napiszę tak. Tęsknię...i to bardzo za tamtym miejscem, z którego mnie jednakże wyproszono. Dane mi było przeżyć coś , co jest moje i zostanie moim aż w końcu tam wrócę. Nie chcę i nie mam prawa nikogo do tego przekonywać, żeby mi wierzył, bo to dane było jedynie mi...w tamtej chwili i w tamtym miejscu. Jedynie co mogę każdemu powiedzieć: jedynym uczuciem które jest ważne dla nas, dla naszych energii życiowych ( nazwij je sobie jak chcesz może i dusza a może i inaczej) jest miłość, którą musisz dać! Ale i otrzymać! Bo każde uczucie które dasz musisz otrzymać żeby "zaliczyć lekcję". Im więcej uczuć damy i otrzymamy, tym bardziej wzbogacimy nasza energię życia. Życzę ci UlyssesSane zrozumienia, nie przekonuje na siłę, jedynie życzę ci poznania i dania szczerej miłości. Miłego dnia
W taki wlasnie sposob ludzki mozg przygotowuje i ulatwia czlowiekowi przejscie przez proces umierania. Co jest absolutnie fascynujace. Pozdrawiam.
Twój organizm po wypadku produkował tyle różnych dopalaczy żebyś nie czuł bólu że mogłeś widzieć i czuć różne bajkowe rzeczy. Dobra rada: nie zmieniaj swojego życia i wiary w to co potem pod wpływem krótkiego epizodu z chemią mózgu.
Tylko ludzie Wybrani dostępiją łaski zobaczenia, przeżycia i powrotu...
Słucham i wierzę, że w tej teorii jest jakiś sens.Obym szła dalej po tej wstędze istnienia będąc dobrą osobą.Spogladam wstecz,i jest sporo do naprawienia.Wspanialy program p.Robercie i p.Karolino.
Nie widzę większego powodu dla którego warto takie historie brać za wiarygodne, dzieci gdy są małe mówią najróżniejsze rzeczy ponieważ ich mózg się kształtuje wiec nie dziwota że czasem mówią rzeczy które mógłby sugerować że kiedyś już na tej ziemi żyły. Nie mniej nie da się im też jednoznacznie zaprzeczyć, uważam np że temat zjawiska amnezji dziecięcej który występuje niemal wszystkich ludzi (każdy z nas bardzo niewiele pamięta z okresu swojego życia zanim ukończył 5 lat, zaś z okresu niemowlęcego nia pamiętamy absolutnie nic) jest fascynujący i niezbadany. Kiedyś słyszałem teorię spiskową oczywiście niczym nie potwierdzoną - że jest to jedyny okres w życiu w którym można odzyskać jakieś wspomnienia z poparzeniach wcieleń jednak w toku amnezji dziecięcej te wspomnienia są prawie całkowcie wymazywane. Oprócz tego każdy z nas ma jakieś wspomnienie w formie krótkiego przebłysku o którym ma przeświadczenie "że to nie jest moje wspomnienie" ja np mam wspomnienie bardzo krótkiej sceny kiedy zachwycam się nad zaparkowanym samochodem Fordem A z 1930 roku koloru pomarańczowego, był dla mnie w tym wspomnieniu tak cudownym modelem auta że ten zachwyt zapisał mi się w pamięci. Ale nie wiem czy było to wspomnienie z poprzedniego życia, czy też po prostu jako bardzo mały dzieciak przed ukończeniem 5 roku życia zobaczyłem takie auto zaparkowane gdzieś przy ulicy (takie stare auta są czasem wykorzystywane podczas ślubów i wesel) i spodobało mi się ono do tego stopnia że je zapamiętałem. Jednak w tej scenie która jest "nie moim wspomnienie" owy Ford A model z 1930 roku. Jest jedynym autem zaparkowanym przy ulicy a w tle są jakieś kamienice. W latach 30 samochody generalnie były rzadkością i budziły ogromny zachwyt.
Niezmiernie ciekawe jest to że dużo ludzi posiada takie przebłyskowe wspomnianienia i opisują one jakąś scenę z różnych okresów historycznych.
Teraz mi się przypomniela pewna historia mojego męża ktory niestety zmarl w zeszlym roku.Otoz ok.30 lat temu po obudzeniu mowi do mnie "wiesz śnił mi się moj w Żninie" - jaki twoj dom a on no nie wiem ,wiem tylko tyle że jest na rynku zielony i że jestem jego właścicielem.Oboje żeśmy sie z tego zaczeli śmiać Chce zaznaczyc ze mojemu mazowi nigdy w zyciu sie nic nie snilo Jakies 2 lata później bylismy z corka i jej koleżanka na wczasach w Mielnie w drodze powrotnej zaplanowalismy pojechać do Malborka.Ale trzeba bylo tez gdzies zjesc obiad.Niepamietam dziś jak to się stało że na naszej trasie znalazł sie wlasnie Żnin.Po obiedzie kupiliśmy wszyscy lody i na rynku byla jakby altanka a w niej ławka.Tam usiedlismy i w tym momencie mąż sobie przypomniał rozgladajac się po okolicznych budynkach jak na kazdej starowce i mowi ja tu byłem myslalam że w delegacji ( bo kiedyś mial taka prace) pytam kiedy a on mowi nie wiem ale tam po lewej stronie jest zielony bydynek i to jest moja wlasnosc . Ponieważ altanka byla czyms porosnieta zeby zachowac cien wstalam i pytam który a on mowi ten zielony kolo różowego wogule nie podnoszac sie i ja widze że jest zielony budynek a obok różowy po czym mąż wstal i pokazał go nam ręka zrobione mial zdjecie bo chciał uwiecznić swoja własność.Jeszcz e podszedl bliżej obejrzał ale nie zagladalismy ani nie pukalismy do drzwi.
No i czemu to ma dowodzić? Miał sen a potem tam byliście.
O, mieszkam blisko tej miejscowości. Rozejrzę się kiedyś z ciekawości po rynku, co to za budynek 😅
temat reinkarnacji jest mi bliski, chętnie go pogłębiam, a odkucie osoby Pana Roberta to strzał w dziesiątkę w moim życiu. Wielkie dzięki za tą rozmowę.
Witam Pani Karolino
Gorąco polecam wszystkie książki Newtona
Bratnie dusze są wokół każdego z nas w każdym wcieleniu
A im więcej o tym mówimy tym więcej dobra na świecie jest
Gorąco pozdrawiam
Fajny program. Jak tu poczytałam wzbudził wiele emocji. Może i dobrze, ludzie wreszcie muszą pojąć pewne fakty które powinniśmy wiedzieć, dla własnej ochrony. Może wtedy nie będą robić sobie samobója. Bo wszystko co tu uczynimy komuś, tak na prawdę uczynimy sobie.
Co według ciebie jest przyczyną samobójstw w Polsce - kraju z jedną z największą liczbą samobójstw wśród mężczyzn na świecie i wiecznie testowaną, przez wszelkie elity, jak królik doświadczalny? Pewnie ma związek z duszyczkami...
Wszystkie sesje Michaela Newtona były nagrywane. Tysiące ludzi z całego świata brało w nich udział. Newton to nie hochsztapler, a ceniony psychoterapeuta, który niejako przypadkiem podczas terapii wprowadził wyjątkowo sensytywną osobę w sfery, do których sam zachowywał dystans. Reinkarnacja to fakt. Jedni w nią wierzą, inni są głęboko przekonani o jej istnieniu, inni jej zaprzeczają. I pewno tak będzie jeszcze przez wiele lat, choć coraz więcej ludzi na świecie jest przekonanych o jej istnieniu.
No właśnie też mnie to zdziwiło, bo ja też nie jestem nim, więc czemu mam jemu akurat wierzyć, a autora tej książki traktować jak kogoś niewiarygodnego.
co tam Newton,panie,sekciarz mitoman Meier to jest ktoś,Desmark mitoman
to są autorytety a nie jakieś Njutony
Reinkarnacja to pseudonauka, a zatem nie może być prawdą.
Bernatowicz odrzuca wszystko co godzi w jego napompowane ego.
@@leszo2 Bernatowicz gdyby słuchał swoich wypowiedzi to by zrozumiał że sam sobie zaprzecza i to nie trzyma się kupy. Jest też coś takiego jak przypadek. Osobie która wydłubywała oczy zwierzętom urodziły się niewidome dzieci. Gdyby to były jedyne niewidome dzieci to OK ale co z pozostałymi
Brawo dla Pani za mądre pytania .❤
Właśnie wysłuchałam , chciałam powiedzieć , że jestem ateistką od urodzenia, tata był zdania ,że potem już nic nie ma i ja całkowicie przyjęłam to stanowisko.
Kiedy tata zmarł cztery lata temu , po kilku dniach szłam ulicą i nagle miałam wizję. Zobaczyłam mojego tatę śmiejącego się z radością i niedowierzaniem. Pokazał mi gestem - zobacz jestem . To był dla mnie szok , bardzo kocham mojego tatę i byłam z nim związana, ale nigdy nie miałam wątpliwości. Przez następne dni czułam jego obecność przy mnie i czułam się szczęśliwa. Teraz się zastanawiam ...
NIEjaKI???Mitarabicz w XIX w.yugol:
NIE POTRAFICIE SKONTAKTOWAĆ SIĘ ZE MNĄ....ZMARŁYM(SIC)
CHOĆ NASZE SWIATY SĄ TAK BLISKO SIEBIE JAK 2 WŁOSY NA GŁOWIE...
??????????????????????????????????????????????????????????????????????????
Tenże R.B...zna CUD HISTORIĘ...przekazu od Prawdy Absolutnej z 24.10.1987 r (STWÓRCA ....łosCI!!!) który rzekł:
ŚMIERĆ...TO TYLKO...PRZEJŚCIE DO INNEGO ŚWIATA"ZMARŁYCH"...
?????????????????????????????????????????????????????????????????????????
2.12.23...ZMARŁA MOJA ŻONA...bliźniaczka ur.1.6.1962( a 26.6.1???)
Po kilku dniach...
zaczęła mi M...RUGAĆ(sic!!!Mnie...za CO???Otym dalej...) lampka nocna diodowa...
DOSŁOWNIE GASŁA I ZAPALAŁA SIĘ WIELE RAZY!!!
Trwało to 2-3 dni pod rząd...aż padło całe zasilanie....na górze CHAT...KI "dJAbeł"???
Sieć jest starej datyLKO 1-DNA żyła GŁÓWNA!!!
JAKIM CUDEM???BIałeMAX!!!
==========================================
Sytuacja wyJAS(D)NIła a aaa się ...gdy...zajrzałem WRESZCIE do ...skrzynki na listy!!!
Okazało się ,że:
było tam UPOMNIEnie???Zapłacony rachunek za en.EL!!!
A ja...byłem 100% pewien,że...OSTATNI przed jej zgonem( z 20.11.23...) ZAPŁACIŁA !!!
TO O.N.A...dbała o...TAKIE(TAM...) "Bzdety"ALE...zapomniała???
PO ZAPŁACENIU NATYCHMIASTOWYM( za chwilę miała przylecieć z dziećmi najstarsza nasza córka:JEJ..."BLIXNIACZKA"...
Z AngLI...CZNIK:STOP i???KAPlica !!!)
?????????????????????????????????????????????????????
Od tego czasu...KONTAKTU ZE "ZMARŁĄ"...
ww lampka...ANI DRGNIE !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
I COO ty naTO???TO...% 100!!! Dowodu..."CHAHa"...
ps>
Nie polecam...ale "ZABAWY" ze znana tabULIczka(imię żony???ULAla!!!) za młodu...??????????????
CHAHa...TO JA BARNABA!!!
Tak zaczynał sie siątki razy SEANS z duchem...!!!
Do czasu aż "RZEKŁ":
IDĘ...WYŻEJ...WIĘC BAJ BAJ ...
Dlaczego do nas TAK CZĘSTO ...przychodził...zapytaliśMY(8mioRO...nas było i nadal...) ???
BO WAS...LUBIE !!!!!!!!!!!!
"Zabawne" było to co pewnego dnia o KAŻDYM z nas poWIEDZIAŁ(...wszystko!!!) :
OMnie ???TAK:
ZBYCHU(Hu=???) ciagle CZYTA i myśli...że jest...MĄDRY!!! CHAHa...
DA uuu uuu ...mi NAPĘD na całe życie!!!
A ojciec...(KONTAKT???Był!!!) ...czesto mi nawijał:
SYNU...WIEDZA TO NIE MĄDROŚĆ !!!
Cóż JAPONIau...ale trwało TO i nadal TO=???SE DiNOcy...???KAŃ???CA a aaa !!!
BOJA do TAŃCA...umySŁOVEG O...a RÓRZ???"G"ałławuDEe: ???40...!!!"CHAHa"...
TO JEŚZCZE...TO: ZA zm.22.7.2019 r MARki...EM Rymuszko red.nacz.Nieznanego Świata:
Pewien ZAgorzały...ATEISTA%...wojskowy bodaj...naśmiewał się ze swej...WIERŻonKI...
DO CZA...SU(123!!!=???)...
Pojechał do miasta...a tam...PUSTE ULICE!!!??????????????????????????????
GłuPOL...podejrzewał jakiś ALARM...: ATAK CHEMICZNY itp... zajrzał do....KOŚCIOŁA a tam TEŻ nikogo...???
CZUŁ...tylko,że KTO...ś go obSERWUJE...i "pęka ze śmieCHUHu..."...!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Wychodzi na zewnątrz...???
A miaSTO%..."NORMALNE"!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Pełno ludzi ,sam ...
???????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????
Z tym,że...tZW.BÓG...
JEST...I GO"NIMA"!!!T...ŚZaCH ???
Z nim i ze mna...CHAHa...???
JEŚZ CZE...NIKT NIE WY:GRA u uuu !!!!!!!!!!!!!!
IQmaŚZT o???TO???%???
Tak się często zdarza najbliższym bo śmierci kogoś, z kim było się bardzo blisko i łączyła ich więź... To jest tylko projekcja mózgu i podświadomość...
Proszę Pani, w mojej rodzinie miała miejsce podobna sytuacja. Moja babcia (bardzo wierząca) miała brata, który po II wojnie światowej stał się komunistą, skończył studia w Moskwie, gdzie go zindoktrynowali, wmawiając oczywiście że Boga nie ma. Całe życie głośno to powtarzał. I przyszedł czas kiedy wybiła jego godzina, znalazł się w szpitalu i przeszedł śmierć kliniczną. Po wybudzeniu powtarzał jak mantrę słowa: „tam nic nie ma, ja tam byłem, jest ciemno, głucho i zimno”. Czyli jednak coś poczuł, jakiś stan świadomości utrzymał zdolność postrzegania. Parę miesięcy temu odszedł jego syn, który został wychowany w totalnym ateizmie i też leżąc na łóżku szpitalnym parę chwil przed śmiercią powiedział, że był „w pięknym pokoju z którego nie chciał wychodzić, że czuł się w nim szczęśliwy”
Nasz umysł nie takie wizje potrafi wywołać...... 😅
Czekam z niecierpliwością na kolejny material z panem Robertem. Dziękuję. Pozdrawiam.
Pozdrawiam z Pennsylvania
Ja przeżyłam śmierć kliniczną , więc coś wiem na ten temat
Dziękuje za wspaniały program
Pan Robert jest niesamowity, tak pozytywnie... Może znaliśmy się w którymś wcieleniu... Zgadzam się z tym o czym mówi. Pozdrawiam. Ewa z Gdańska 😊
Bardzo lubię słuchać pana Bernatowicza i trzymam go za słowo odnoście ekranizacji filmu Misja. Co do reinkarnacji, dlaczego ludzie mają takie życie a nie inne to jest lepsze wyjaśnienie. W świecie duchowym dusze umawiają się co do tego kim będą w danym wcieleniu, czego chcą doświadczać, z kim spędzić życie itd. Wszechświat natomiast działa w ten sposób, że pomaga nam w realizacji tego planu, dlatego często podświadomie przyciągamy coś lub czegoś się boimy, choć nie wiemy dlaczego ( z poziomu świadomości) i ostatecznie przyciągamy to czego się obawiamy lub o czym tak intensywnie myślimy. Ten mężczyzna, który jako dziecko wydłubywal oczy ptakom, miał doświadczyć życia z dziećmi, które nie będą wiedziały... Jego podświadomość o tym wiedziała i tak reagował jako dziecko.. czyli dzieci nie były następstwem czy karą, a planem duszy. Nie ma czegoś takiego jak karma w rozumieniu kary, karma to po prostu magnes - odbicie naszych myśli, odczuć i tego co w naszej podświadomości.
Jako 3 -4 latka przypomniałam sobie, że byłam duża. Stanęłam jak wryta i przez jakas chwile myslalam jak dorosła. Chciałam od razu powiedzieć to komuś, ale po chwili stwierdziłam, że przeciez dorośli mi nie uwierzą jak powiem im, że byłam duża. I wymysliłam, że powiem im jak dorosnę. Ale wiedziałam, że czas spowoduje, że to zapomnę. Wymyliłam wtedy, że muszę coś zrobić, zeby to zapamiętać. I poszłam za drzwi usiadłam za nimi i zaczęłam powtarzac wielokrotnie szeptem do siebie, " muszę zapamiętać tę chwilę" . Jak dorosłam i opowiedzialam to rodzicom to nie uwierzyli.... 😁 Czyli nie ważne, czy opowiada to dziecko, czy dorosły bo są ludzie którzy takich rzeczy nie dopuszczają do siebie.
Opowiadaj tutaj
A ja wierzę, że małe dzieci zachowują pamięć poprzedniego wcielenia. Mój ok.2-letni syn przy posiłku stwierdził, że "ta zupa jest tak samo słona jak ta, która jedliśmy na pustyni pilnując wielbłądów".
Wynika z tego, że my jako dany człowiek, "ja", "ego" z danym specyficznym materiałem genetycznym (który warunkuje osobowość) i wspomnieniami (które są absolutną podstawą naszej tożsamości) są śmiertelne, umierają. Kolejne niby "wcielenie" to nie jesteśmy "my", tylko zupełnie nowy człowiek, geny, osobowość, ego, z którym w sumie nie mamy wiele wspólnego. Reinkarnacja niczym się nie różni od śmierci i narodzin innego, niezależnego człowieka, bo nie ma nic, co by na poziomie świadomości w wymiarach fizycznych konstytuowalo ciągłość bytu. Wynika z tego, że tzw. "dusza" (a może raczej świetliste istoty, które na nią wpływają) są bytami wrogimi człowiekowi fizycznemu. W imię realizacji własnych celów nie zawahają się wrzucić człowieka w sytuacje pełne niezliczonych cierpień.
@@MarcinT-n5m obcy
Czy życie potwierdziło te wspomnienia? Jeśli tak to nie korciło zrobić to inaczej?
Nie wierzę w takie rzeczy.
Tak zgadzam się, bo miałam bardzo trudne życie i chciałam sobie odebrać ale zostałam uratowana i myślę że mam opiekuna który o mnie dba. Dzisiaj mam 76 i zdziwiłam się tym co przeczytałam w Wędrówce dusz. Ale mając 15 lat nie wiem z kąt mi wpadła taka myśl że w poprzednim życiu musiałam być bardzo niedobrym człowiekiem skoro urodziłam się u takiej matki. Z innych książek wyczytałam że rodziców wybieramy sobie sami, tylko nie napisali dlaczego. Teraz się zgadzam że rodziców wybrałam sobie sama że doskonalić bycie dobrym człowiekiem. Jestem najstarsza z rodzeństwa i bardzo różniłam się od nich, znajomi rozmawiali między sobą że nie pasowałam do tej rodziny, oraz nie powinnam się w niej urodzić. Ja dziś wiem że odrabiałam dobrze lekcje w tym życiu, bo mi mówią znajomi że ty zawsze byłaś dobrym człowiekiem. Za dużo się rozpisałam a nie napisałam o swoim charakterze i uczuciach.
Jest Pani chrześcijanką ?
Uwielbiam głos pana Roberta. Dużo fantazji i niewiedzy przeplatane z absolutną prawdą jest w tym słuchowisku.
Pozdrawiam z Anglii 😊❤
Zgadzam się z Panem choć brakuje Panu pokory wobec własnej nieomylności i dokonań innych.
Myślę,że po tylu latach badań i spotkan z przeróżnymi ludźmi pań Robert wie co mowi. To nie jest pierwszy lepszy podlotek
Rozwijaj się umysłowo ogranicz czakrę pipy.
Jak ja nie trawie zagorzałych sceptyków!!!
A zagorzałych fanatyków?@@goklosia8745
@ferminatorr-bm1eh Chcesz poznać prawdę? Kanał Darek Sugier.
Panie Robercie mam 66 lat. Gdy miałem 18 lat straciłem przyjaciela, którego zabił pociąg. Po śmierci przychodził do mnie we śnie przez 25 lat. Po tym czasie powiedział, że osiągnął pewien etap i musi iść dalej i nie może już być blisko mnie. Śnił mi się się 3 do 4 razy w tygodniu. W czasie snu pokazywał mi najbliższą przyszłość, która spełniała się w stu procentach. Rzeczywistość wyglądała tak jak bym jeszcze raz przeżywał sen proroczy. Kropka w kropkę. Mam bardzo do opowiadania Jak byłby Pan zainteresowany to proszę o kontakt. Pozdrawiam serdecznie.
Ależ ten człowiek bredzi😂
Ale brednie leczenie dziecka chorego to jest doktryna, a rodzice mają się rozwijać duchowo i dziecko też😂😂
Nie da się tego słuchać. Jakieś wymyślone bzdety przerobione na potrzeby gawędy.
My rodziny się kilka krotnie przychodzimy że światła i pójdziemy do światła ja pamiętam częściowo swoje poprzednie życie WIEM że moja córka była kiedyś ma matką córka się zdziwiła
@@Elzbieta53 😆🤣🤣
Bardzo proste tłumaczenie Inkarnation czyli zejścia dla doświadczania dla Duszy jest też wypełnianiem przeznaczeń dla innych Dusz/ ludzi z krórymi mamy kontakt podczas całego życia.
Wszyscy jesteśmy aktorami grającymi swój scenariusz i wypełnianiw scenariuszy osób które są przy nas, z nami, koło nas. A wszystkie te scenariusze są nadzorowane przez naszych Duchowych Opiekunów. Ciekawy jest naturalnie jeden wątek który pozwala nam na samodzielne podejmowanie decyzji i kierunków życia😅 W tym konkretere albo sobie pomożemy i szybko do celu życia dojdziemy, albo sami dostaniemy rykoszetem (doświadczenie życiowe), by znowu na prawidłową drogę wskoczyć.
Panie Robercie zgadzam się zupełnie z Pana wiedzą, a lubię Pana słuchać bo ma Pan wrodzoną i ponadprzeciętną misję szukania dowodów na to co w życiu dziwne jest dla niedowiarków. Jest to też misja pomocy do przebudzenia wielu ludzi. ❤
Pozdrawiam serdecznie
Przepiękny temat,,świetny gość, aż wstyd że wcześniej go nie poznałem Czekam na CD
??? ciekawe???
Moja córeczka gdy miała 3 latka mówiła że anioły przysłały ją do naszej rodziny. Mówiła też że kiedyś miała innego tatę i podała jego imię. Zapytana jak trafiła do nas odpowiedziała że po drabinie. Mówiła że widziała mnie z góry zanim podjęła decyzję i że były też inne mamy do wyboru……Chce napisać jeszcze o jednym bardzo znaczącym przeżyciu a mianowicie mój tata trafił do szpitala i nie miałam z nim kontaktu. Idąc po lesie nagle poczułam obecność jego duszy( to nie był tylko on tylko jakby szersza istota), tata powiedział mi że mnie kocha i przyszedł się pożegnać, że umrze i że wszystko zostało ustalone i jest jego zgoda . Podczas tego spotkania czułam nieziemską ilość miłości, tak jakbym była w jakiejś mgle miłości nie do opisania. Po kilku dniach tata zmarł. Po śmierci chuchał na mnie miłością przez około 40 dni.
przecież dzieciom się miesza wyobraźnia z życiem i bajkami... jak można w tak ważnych kwestiach sugerować się dziecięcą fantazją...
@@asdasd-nu9igźle słuchasz ,dzieci mówią o czymś czego nigdy nie widziały na oczy ani nie słyszeli bo są Zbyt mali (3,4, lata)
@@hannatrzeciak9824 Ty chyba źle rozumujesz rzeczywistość. Dziecko w takim wieku (3,4 lata) ma najbardziej chłonny i plastyczny umysł, koduje 5 razy szybciej od dorosłego, to jest normalna strategia biologiczna w procesie socjalizacji, taki brzdąc nie ma jeszcze rozwiniętego ego. Jest w stanie się nauczyć kilku trudnych języków naraz, chińskiego nie chińskiego itd.... Cały czas jest bodźcowane bajkami w telewizji, szczególnie w naszych czasach a Ty próbujesz mówić, że to co powie taki bąbelek jest prawdą objawioną? Nie mam więcej pytań....
@@hannatrzeciak9824 nie masz za grosz pojęcia o tym, jak działa proces socjalizacji... dziecko w takim wieku koduje 5 razy szybciej od dorosłego, to jest normalna strategia socjalna, jest w stanie nauczyć się wszystkiego, kilka trudnych języków naraz. Chłonie jak gąbka świat i wszystkie bajki z TV szczególnie w naszych czasach, a ty chcesz wmówić że to co powie taki maluch jest prawdą objawioną ? Masakra
Te 40 dni po śmierci jest bardzo ważne w prawosławiu, poczytaj o obrzędach .
Zasada przyczyny i skutku i zrozumienia karmy bardzo dużo zmienia w kazdym doczesnym życiu. I życie staje się nauką i lekcją pełna sensu i zrozumienia. I nie ma dualnosci i oceny, że dobre albo złe. Jest tylko zrozumienie, że wszystko jest potrzebne i korzystne dla duszy. To naprawdę upiększa życie ❤ Dziękuję, wspaniała rozmowa. I rzeczywiście zrozumienie tego tematu wymaga odwagi i pewnego rodzaju wysiłku, by dostrzec sens i realizm choćby reinkarnacji, bo steptycy zakwestionują każdy dowód, ale to nie zmienia faktu, że i Ci będą zadawać pytania o sens życia.
Nie reinkarnacja ale... moja córka od mniej więcej 3go roku życia wskazywała na niebo i mówiła, że tam jest jej domek. Zawsze niezmiennie obracała się w jedną stronę nieba kiedy było widać gwiazdy i wskazywała "swoją". W ogóle interesowała się nieboskłonem odkąd zaczęła mówić. W okresie przedszkolnym powtarzała też dosyć często, że słoneczko nas poprowadzi tam gdzie trzeba, kilka razy kazała mężowi puścić kierownice jak byliśmy w trasie, żeby słoneczko mogło nas w końcu poprowadzić.
Z wielkim zainteresowaniem wysłuchałam tej rozmowy.jestem osoba bardzo wierząca,Pan Bog zajmuje najważniejsze miejsce w moim życiu (przynajmniej tak bym chciała).pamiętam jednak,że podczas studiów na pierwszym roku jeden z wykładowców wydawał mi się bardzo znany .caly wykład myślałam skąd go znam ale niestety nie byłam w stanie sobie przypomnieć.po wykładach ów wykładowca zapytał mnie czy my się znamy bo on mnie pamięta ale nie wie skąd.bylo to dziwne uczucie.oboje nie byliśmy w stanie wytłumaczyć faktu,że choć się nigdy nie widzieliśmy jakoś się znamy.
Zdarzają się takie rzeczy w życiu. Ale pani jako osoba wierząca w Boga musi odrzucić wszystko co nie jest od Boga ! A reinkarnacja nie jest od Boga. Niech panią Bóg prowadzi.!!
Zastanawia mnie to zjawisko. O ile ufo umiem sobie wytłumaczyć jako te cuda na niebie i ziemi, które szatan ma moc uczynić, tak tego nie rozumiem. Niestety. Ufo to działanie zewnętrzne, a wspomnienia z "przeszłego życia" to już ingerencja w człowieka. Nie wiem czy to forma próby, doświadczenia?
@@anna4152 to nie są wspomnienia z" przeszłego życia " danej osoby. To sugestia diabła, że to było życie poprzednie tej osoby. A oczywiście to jest nieprawdą. Bo życie jest jedno na tej ziemi tak mówi Jezus Chrystus i nasza religia., Diabeł jest duchem i bez żadnych przeszkód wchodzi w ciało człowieka i korzysta z jego strun głosowych , dlatego mówi tego człowieka głosem . Po to , aby zasugerować , że to ten człowiek właśnie mówi, a nie demon..! .. ludzie się na to nabierają , bo nie znają diabła sztuczek. Diabeł opowiada ustami tych ludzi i ich głosem historie najczęściej , które są prawdziwe z życia zupełnie innych ludzi ( zna historię różnych ludzi - może był nawet w tej rodzinie ) po to, abyś uwierzył człowieku, że jest ta reinkarnacja , a Jezus Chrystus to kłamca i w ogóle Bogiem nie jest !!! Bo przecież Prawdziwy Bóg by nie kłamał ! Ile ludzi się na to nabrało.? - mnóstwo !! - nie słuchają się Boga Jezusa Chrystusa tylko jakiś opowieści ludzi, a najczęściej dzieci. I na tej podstawie tworzą teorię, bez sprawdzania na przykład u Egzorcysty - co on na ten temat powie.!? I tak tutaj jest tak samo pan Bernatowicz korzysta wyłącznie z opowiadań ludzi, a najczęściej dzieci..Dlaczego nie rozmawia z egzorcystą ? - boi się poznać prawdę. ? Chcąc poznać prawdę to tak nie wolno robić i jeszcze ludziom głosić, że to jest 100% prawdy.!!!!! Ludzi świadomie P. Bernatowicz od Boga odwraca, a Jezusa ma na równi z Buddą i Siwą, itd .!!! Zostawił tematu UFO, bo reinkarnacja
dla niego jest ważniejsza - tak mówi.! Ale dlaczego tak mówi przecież nie jest żadnym przewódcą duchowym .? Niektórzy sugerują, że robi to dla kasy na YouTubie.!! " Nie ma dymu bez ognia. ". - coś w tym jest !! Mam nadzieję, że opowieści diabła ustami dziecka nie są dla ciebie ważniejsze od nauk Jezusa Syna Boga.
@@ewaewa4694 nie są ważniejsze. Ciekawostka, ot tyle czym są takie historie, jednakże o ile są to prawdziwe historie, to zastanawia mnie ten mechanizm. Wiesz, szatan sobie nie wchodzi ot tak w człowieka, zwłaszcza u małych dzieci, tak małych, trudno o opętania. Nie rozmawiałam z nikim kompetentnym na ten temat, bo trzeba by mieć jakiś sprawdzony, potwierdzony "przypadek" , a o taki trudno. A mi szkoda czasu na zajmowanie się tym. Pozdrawiam serdecznie 😊
@@anna4152 widać, że nie słuchałaś uważnie wywiadu z Bernatowiczem - Posłuchaj jeszcze raz- tak mówił.! 😊. Diabeł wchodzi w dziecko jak w każdego człowieka ! - nie ma on szacunku dla dziecka. Ale nikt tutaj nie mówi o opętaniu ! - wykorzystuje dziecko do swoich niecnych celów, aby odwrócić ludzi od Boga..... Chcesz powiedzieć , że nie wierzysz egzorcystom ? - , że niby diabeł dzieci szanuje.? Diabeł nawet wchodzi w łono kobiety, kiedy jest w ciąży i już tam dziecku robi krzywdę ! Dlatego dzieci rodzą się chore i tak tworzą się choroby genetyczne. To wszystko wina diabła.! Gdyby diabeł dzieci szanował to nazywał by się Aniołem ! 😀
Mogę powiedzieć dwie historie, pamiętam jak mój brat był malutki, ledwo co zaczął mówić to opowiadał wszystkim swoje historie z Wojska. Cała rodzina się z tego śmiała. Do dziś mu to mówimy jak są spotkania rodzinne jak tam w wojsku było.
Drugą częścią może być jedno zdanie które powiedział mój syn chwilę po 5 urodzinach. Pokazałam mu zdjęcie mojej babci którą kochałam nad życie ale zmarła 12 lat temu. Mój syn powiedział że to nie jest babcia tylko jego siostra. I że on nigdy wcześniej nie miał 4 lat. Brat mojej babci zmarł jak miał 3,5 roku na grypę niecałe 10 lat po skończeniu 2 wojny światowej
Czy jeśli dusza austriackiego akwarelisty wyznaczyła w swoim "planie zycia" eksterminację 8 milionów szy564d46ów, a udało mu się to zrobić w znacznie mniejszym stopniu, to czy było to dobre, spełnione życie, czy też akwarelista będzie musiał się ponownie reinkarnowac, aby wypełnić plan duszy...
Kurde ale brednie
@@izisabela8663dla wąskich horyzontów myślowych i ubogiej duchowości z całą pewnością są to brednie. Życzę iskry która zmieni postrzeganie wszechświata.
@@beata9816 nie o to chodzi, czy teraz cierpi. Zastanawiam się, czy "plan duszy" został wypełniony...
@@beata9816 czyli, że jak? Zdarzenie o kluczowym znaczeniu dla całej ludzkości nie było zaplanowane? A losy ofiar były zaplanowane czy nie? No bo ponoć wszystkie kluczowe zdarzenia są w "planach duszy".
Mocna ta historia, niesamowita.
Wiedziałam, że do 6 r.ż., mamy pamięć o innych wcieleniach.
Ja pierwszy raz poczułam, że reinkarnuje kiedy mialam 17 lat, mało tego czuję,że moja dusza żyje nie tylko tu i teraz, ale jestem w tym samym momencie w różnych epokach i miejscach tak czuję,mam sny, czuje, że czas jaki nam tu przedstawiają, liniowy to nie jest do końca prawda.
dokładnie tak jest. to nie kwestia wiary tylko wiedzy. Ja też pamiętałam jako dziecko, że najpierw byłam duża i rozmawiałam o tym jako trzylatka z mamą. Wtedy miałam przed oczami obraz jak wyglądałam jako duża, teraz już nie pamiętam ale zdarzenie rozmowy o tym pamiętam. Czasami o tym wspominamy. Miałam nie pisać o tym, bo nawet dla mnie jest to dziwne ale pamiętam moment mojego poczęcia. Widziałam pokój i rodziców w nim. Mama potwierdziła że jako młodzi ludzie taki pokój wynajmowali .Pamiętam ich krótką rozmowę ale jest zbyt intymna aby tu o tym pisać. Po latach przeżyłam też śmierć kliniczną i też to co widziałam jest moje i nikt mi tego nie odbierze bo ja to po prostu widziałam i wiem.
A co takiego widziałaś podczas tej śmierci klinicznej? Pytam jako osoba, która nigdy nie poczuła ani nie widziała niczego poza materią.
@@katarzynawojtowicz1917 po obu stronach jakby drogi stały jakieś osoby, które na mnie czekały. nikt nie był mi znajomy. miałam wrażenie ze miały kaptury . nie widziałam twarzy. to było prawie jak wiwatowanie , czułam sie jak w orszaku. Jakby chciały powiedzieć w końcu jesteś, czułam ich ekscytację. ja sama czułam sie dość niepewnie , szłam powoli. nie widziałam żadnego światła jak inni to opisują ale potwierdzam uczucie ogromnej miłości, ciepła. żadne znane mi słowa nie oddają tego uczucia. miałam wrażenie że z każdym krokiem robi się jaśniej i powoli odkrywają się ich twarze. niestety nie poszłam dalej , wyrwało mnie i zobaczyłam już tylko lekarzy którzy mnie ratowali.
@@universum...Nie chcę cię straszyć, ale słyszę od ludzi na wielu kanałach o tych zakapturzonych bardzo źle. To uczucie miłości jest zafałszwane dla zmyły ! To demony ! To sygnał dla ciebie uporządkuj swoje życie duchowe - religijne . Pamiętaj o Bogu !
@@ewaewa4694 dzięki za troskę i piszę to bez złośliwości, bo wierzę w twoje dobre intencje ale moja filozofia duchowa czy religijna chyba odbiega od standardów . co to oznaczało co mnie spotkało? tego nie wie nikt, można tylko spekulować. bycie dobrym człowiekiem nie ma nic wspólnego z religią czy drogą do Boga, którego każdy może inaczej pojmować. serdecznie pozdrawiam❤
@@universum... Ja mówiąc Boga miałam na myśli P. Jezusa. W buddyźmie nie ma Boga, w hinduiźmie ok. 3500 bogów.... itd. To prawda w każdej religii można być dobrym człowiekiem , ale nie każdy po śmierci trafi do Boga tego Prawdziwego. Żebyś najbardziej chciał to np. taki buddysta po śmierci nie będzie chciał odejść do Jezusa - nie zgodzi się !! A na siłę nic nie będzie 🙄 . Ci hindusi do chyba do kosmitów odejdą po śmierci ! - oni tam rządzą od lat . Ich bogowie to latali na pojazdach kosmicznych - Vimanach . Szkoda i smutno😒 , ale trudno nie każdy Boga ujrzy po śmierci. To ogrom pracy dla misjonarzy i nie tylko, aby tak się stało. ! Miłego dnia !
Buddyzm od 2,5 tysięcy lat mówi o reinkarnacji.Najważniejszą zsadą bddyzmu jest nie zadawać cierpienia żadnej istocie żywej.Wybieramy czy chcemy znowu żyć czy nie-po osiągnięciu Nirvany.W chrześcijaństwie Nirvana to Niebo.A że wszystko jest energią warto emitować z siebie dobrą energię-bo ona rezonuje z dobrą energią i ją przyciaga.Jeśli spotyka nas w życiu coś złego to znaczy ,że mamy coś do przerobienia.I będziemy cierpieć tak długo aż to zrozumiemy.Wdzięczność za wszystko co nas spotyka to energia jądrowa dla naszego ciała i umysłu.Życie jest cudem absolutnym.
W Buddyzmie jak w polityce - dużo mówią mało robią xD
dokładnie ! i to jest wytłumaczenie reinkarnacji, które ma sens i które do mnie ( jako ateistki) przemawia. NAtomiast tłumaczenie i przekonanie o swojej wiedzy tego Pana jest dla mnie brakiem pokory i zarozumialstwo. No i zaplątał się ten Pan kilka razy w swoim tłumaczeniu , zaprzeczając samemu sobie.
@@AS-ks4uq A dla mnie nie ma sensu że mam tu coś do przerobienia i z tego powodu muszę cierpieć. Ja na to zgody nie wyraziłem. Jeśli moja zgoda nie była potrzebna tzn. że moje zdanie się nie liczy dla Wyższej Jaźni czy czegoś tam większego niż Ja. Kij temu czemuś w oko. Niech to "coś" samo sobie cierpi 😠
Życie ewangeliczne stanowi sedno doczesnego czlowieczeństwa "TERAZ". To jest CONDITIO SINE QUA NON. Powiedzcie to prominentom.
Buddyzm to bzdura, sens tej religi to brak Boga. Tylko ja... Kojarzy sie wam?
Miałam 5 lat gdy miałam bardzo poważny wypadek na placu zabaw.
Podczas zabawy z koleżanką wpadłam pod ciężką, metalową huśtawkę na której bujała się koleżanka.
Odleciałam kawałek i automatycznie straciłam przytomność. To wiem z opowieści mojej mamy, że cały czas byłam nieprzytomna.
Jak to jest, że dokładnie pamiętam siebie i do tej pory widzę moment kiedy moja mama wnosi mnie na rękach do domu, dokładnie pamietam w co byłam ubrana ba! Z dokładnością mogłabym nawet narysować stróżki krwi na mojej twarzy. Najlepszym w tym wszystkim jest to, że pamiętam z dokładnością moment w którym moja babcia, która mieszkała z nami, zobaczyła mnie we krwi i zemdlała. Wiem, że upadając na ziemie wylała na siebie wazon z kwiatami (dokładnie to były różowe piwonie z działki).
Jak to jest możliwe? Dalszych momentów nie pamietam, pamietam już moment w którym wyszłam ze szpitala po 2 tygodniach pobytu.
Nie jest to typowa historia o reinkarnacji aczkolwiek dla mnie dowodzi to, że mamy duszę i jesteśmy w stanie tą duszą operować.
Od zawsze interesuje się tematyką duchowości, zjawisk paranormalnych( chociaż bardzo nie lubię tego stwierdzenia) i metafizyką.
Myśle, że nie bez powodu, tak zostałam przydzielona. Od ok 1,5 roku przechodzę totalne przebudzenie duchowe, które wyzwala mnóstwo emocji, nawet teraz pisząc to łzy mi ciekną po policzku.
Ale nie są to łzy strachu, nie wiem jak to wytłumaczyć.
Wiem, że czeka mnie wspaniała droga, dzięki którym będę lepszym człowiekiem, a kiedyś wędrująca dusza ;)
te pytania musi Pani skierować do prof. Andrzeja Dragana. On zna odpowiedź na każde pytanie. Rozwieje Pani wszystkie wątpliwości w postaci równania albo ciągu równań i stwierdzi, że się to Pani przywidziało. A tak na poważnie to jeśli ktoś tutaj nazywa Roberta Bernatowicza narcyzem, niech spojrzy na owego profesora... Dla mnie najbardziej niesamowite jest to, że ktoś kiedyś (Biblia) przewidział, że będą niedowiarkowie (Tomasz Apostoł) i będą formułować tezy "że na podstawie badań naukowych stwierdzamy, że nic nie ma". Pod koniec XiX wieku chciano zlikwidować wszystkie biura patentowe, bo "człowiek dokonał odkrycia wszystkiego i nic innego nie wymyśli" - jego rozwój się zakończył. PS. Rozumiem Panią, bo sam tego doświadczyłem. Pozdrawiam
♥
@@NatanChase ja nie muszę nikogo pytać :)
Wiem co widziałam i przeżyłam i nie muszę nikomu nic udowadniać 😁 Ani nikt nic nie musi udowadniać mi ;) fajnie by było gdyby więcej ludzi zaczęło myśleć tak jak my.
A może właśnie o to chodzi? Że nie każdy i nie więcej? Taka nasza doskonałość w niedoskonałości❤️
Kochana, to tak zwane Near Death Experience "NDE"ludzie na calym
swiecie maja podobne przezycia! to wlasnie swiadczy o tym, ze zycie toczy sie dalej.... nawet kiedy ustepuja czynnosci zyciowe.
To wyobrażenie. Miałaś 5 lat, praktycznie nic z tego nie pamiętasz, tylko mgłę i fragmenty, które były charakterystyczne i w którymś momencie usłyszałaś o nich od kogoś i sobie je zobrazowałaś. Wydarzenie było na tyle traumatyczne, że wszystko co z nim związane zostało zapamiętane mniej lub mocniej.
Niesamowite. Wiele zrozumiałam. Jakiś czas temu obudziłam się że słowami na ustach,, śmierć, to dopiero początek" 1:04:19
Już całkowicie dorosła osoba miałam sen...o którym już w trakcie "śnienia" wiedziałam, że snem nie jest. Pamiętam ten "film" z najdrobniejszymi szczegółami. Czasowo umieszczam akcję gdzieś na przełomie XIX i XX wieku. Nosiłam długą suknię i biegnąc w niej czułam, jak plącze się między nogami, utrudnia poruszanie. Czułam też "jak żywe" łzy, które płynęły wtedy po moich policzkach i każde uczucie, którego doznawałam. Film składał się z 4 urywających się nagle części. Pamiętam też dokładnie miejsca.
Pokrótce: 1. Jestem młodą dziewczyną, obok mnie, na sofie w pokoju siedzi młody, ok. 20-letni chłopak. Trzyma mnie za rękę, jesteśmy zakochani i szczęśliwi. Jest wczesna jesień, popołudnie, przez otwarte okno płynie do pokoju ciepłe powietrze. Wiem, że gdzieś obok śpi nasze dziecko, córka. Ma na imię Marta. A może Martha, bo miasteczko leżało wtedy na terenie Prus. Jestem spokojna, pełna nadziei, że wszystko będzie dobrze. Wiem też, że ten dom, dom, w którym mieszkam, nie jest domem moich rodziców, bo oni nie żyją. Mieszkam u jakichś krewnych.
2. Zapada zmierzch. Wybiegam z domu I biegnę na oślep uliczką prowadzącą w stronę rynku. Spódnica majta mi się, rozbryzguje się błoto albo kałuża, a ja biegnę przed siebie strasznie płacząc, ponieważ moja córka została mi "dla mojego dobra" odebrana i oddana na wychowanie babce, matce jej ojca. Mam zakaz kontaktowania się z nią! Jestem w najczarniejszej rozpaczy, tym bardziej, że ojciec mojej córki nie obronił nas, okazał się zbyt słaby, zbyt uległy. CZUJĘ cały tamten ból i przerażenie.
3. 9 lat później. Jestem mniej więcej trzydziestoletnią, atrakcyjną, kobietą. Chyba młodą wdową, pewną siebie, finansowo niezależną. Wrócilam do miasta i wraz z przyjaciółką odwiedzam jakąś szkolną imprezę charytatywną...gdzie spotykam moją od lat niewidzianą córkę. Nie znam jej, więc i nie poznaję, ale przyjaciółka ( wtedy i w obecnym życiu także) mówi mi, że to właśnie ona. Nie wytrzymuję napięcia i w którymś momencie mówię Marcie, że jestem jej matką. Reaguje początkowo wzburzeniem, krzyczy, że nie ma matki i wybiega z sali. Ale za jakiś czas wraca. Przytula się do mnie z całych sił i szepcze "mamusiu!". Rozmawiamy. Obiecuję, że spotkam się z jej ojcem i nie pozwolę, żebyśmy nadal były rozdzielone.
4. Jestem w domu ojca Marty. Nie ożenił się. Prowadzi rodzinną firmę. Jest lato, w ogrodzie kwitną wyjątkowo bujne dalie. Siedzimy na ławce stojącej w cieniu, pod ścianą o szarej elewacji. Pamietam doskonale szczegóły naszych ubiorów. Rozmawiamy oficjalnie, ostrożnie. Wypomina mi dość ostro, że nie dotrzymałam umowy i objawiłam się dziecku jako matka. Proponuje, ponoć po długim rozważaniu sprawy, żebym zamieszkała w jego wielkim domu ( miejsca jest pod fostatkiem) i wspólnie z nim wychowywała córkę. Oburzam się na tę propozycję. "Jako kto miałabym tu zamieszkać?" - pytam.
I w tym momencie wracam do tu i teraz, budzę się z pełną świadomością, że to nie był sen. Tego mężczyznę, ojca Marty, spotkałam w tym życiu. Mimo, że oboje mieliśmy już poukładane i dobre życie, od początku znajomości "coś" przyciągało i przyciągnęło nas do siebie z wielką siłą. Choć z wielu względów wspólne życie nigdy nie było tematem, jednak lata mijają, a my czujemy nadal tę więź i oboje wiemy, że jest to więź nierozerwalna. Opowiedziałam mu o swojej wizji ( zdarzyła się po kilku latach trwania naszej relacji), ale uznał to za zwykły sen, którym nie ma się co przejmować. Jednak ja WIEM, że to snem nie było! Dlaczego wciąż wraca do mnie tamto pytanie? Nie dostałam na nie odpowiedzi do dzisiaj i obawiam się, że tym razem też nie dostanę.
Odnośnie miasteczka, w którym wtedy mieszkałam, to pamiętając szczegóły - dom, okna, drzwi wejściowe, jego usytuowanie, wygląd pobliskiego rynku, zaczęłam szperać w starych fotografiach...i tak! znalazłam dokładnie ten sam dom i uliczkę prowadzącą do rynku! Dzisiaj dom już nie istnieje, zbombardowany w czasie 2. wojny. Na tym miejscu zbudowano wybrukowany granitem parking. Ciekawostką jest, że kiedy w 70-latach ub. wieku, na wiele lat przed opisanym zdarzeniem, jako nastolatka przyjechałam do tego miasta po raz pierwszy z moim Ojcem, niczego nieświadoma poszłam tam i było to jedyne miejsce, które zapamietałam z ówczesnych odwiedzin.
Mocno osobiste to moje pisanie, ale nie dało rady inaczej... BO JA WIEM, że to nie był zwykły sen. Ciągle dręczy mnie pytanie "jako kto?" ...I nie wiem, co stało się wtedy z nami trojgiem oraz kim jest dzisiaj dla mnie Marta. Czy jest kimś z mojej rodziny, przyjaciół...? Powinna być.
Wow... Piękna historia.
A ja bym jednak szukala odp w swoich snach, zadawala sobie pytanie co noc, az by odp przyszla.
Albo zrobila hipnoze.
Mimo wszystko, ja mialam hipnoze i ciesze sie z efektu.
Ja mialam nieswiadomy sen. Snil mi sie rok 1910. Widzialam malego chlopca z duzym psem koloru biszkoptowego.
Sen zapamietalam i koniec.
Nie zglebialam.
Az po traumatycznym rozstaniu z eks parnerem, zadalam sobie pyt czy znalismy sie w innym zyciu?
I sen, ten sam chlopiec, ten sam czasookres.
I ja porzucona z dzieckiem w czasie ciazy. Moj syn mial na imie Leo.
W tym zyciu poznalam tego parnera w pozniejszym wieku, on mial za soba zwiazki, z ktorych ma dzieci. Obie te kobiety porzucil jak byly w ciazy.
Z corka jego mam bd relacje, ale ona z ojcem kontaktu nie utrzymuje.
A z jego synem, ktory plul na mnie jadem, spotkalam sie w sadzie. Mimo, ze syn adwokat, stracil na wizerunku przez ojca. Nie oplacalo mu sie bronienie tego typa, a falszywie oskarzajac mnie. Dostal po lapkach za tatusia. Chyba karme rozliczylismy.
Kiedys w momencie zakochania, wypowiedzialam zdanie „chce cie spotkac w innym zyciu ponownie”, bylam zakochana. Dzis odpluwam te slowa. Nigdy wiecej w zadnym zyciu.
Dla mnie ta lekcja zycia jest zakonczona.
On niech konczy na swoim synu 😂😂😂
Powiem szczerze jaki byłam mała (nie pamiętam ile miałam wtedy lat)byłam pewna przez pewien czas że pamiętam inne moje życie. Bardzo to przeżywałam i to emocje do tej pory pamiętam
A jakies konkrety z innego życia pamiętasz?, czy tylko przekonanie ze ono było
Ja również, tyle że ja w wieku kilku lat miałam sen o moim poprzednim wcieleniu. Był na tyle intensywny, że pamiętam go do dziś, a nawet mama bo jej o tym opowiadałam.
Dokaldnie to mam odczucie i zawsze miałam
🙏❤️ fajnie ze to przekazujecie, a ja akurat to wiem. Miałam dwukrotnie regresje nie hipnotyczne w i one daty mi odpowiedz na liste pytań, ktore przygotowalam przed. Mnie to pomoglo, nic nie przeraziło. Widzialam wczesniejsze wcielenie z moim aktualnym mezem, czy synem, i to bylo wartościowe. Jakis czas temu, kiedy bylam chora, moj maz opowiadał mi ze podczas snu mowilam w jakimś nieznanym mu jezyku, choc sam zna piec języków.
W ostatnich latach odnajduje istoty z ktorymi bylam powiazana w poprzednich wcieleniach.
Od dziecka przychodza do mnie bliskie mi osoby po śmierci, czasem po prostu zeby sie pozegnac.
Bzdury ! Zmarli nie przychodzą po śmierci ! - to zły duch, który podszywa się pod zmarłych. Posłuchaj co egzorcyści mówią na ten temat. Nie bój się ich słuchać, bo tylko prawda nas wyzwoli od bzdur i kłamstwa. Nie chodź na hipnozę, bo egzorcyści na ten temat mówią, że jest to robione za pomocą mocy nadprzyrodzonych od złego ducha. Ludzie nie mają możliwości wprowadzenia drugiego człowieka w stan hipnozy. To tylko może być od złego ducha i współpracy z nim. Dlatego miałaś takie nieprawdziwe wizje z niby poprzednich wcieleń .Kłamstwo diabła!!
Życie jest jedno - idź za Jezusem. On niech będzie twoim przewodnikiem w życiu, a nie zły duch. W internecie znajdziesz informacje na temat hipnozy od księży, albo egzorcystów. Powodzenia i miłego dnia!
Rewelacyjny wywiad, wielu z nas pamietało rzeczy niewiarygodne...
Bardzo ciekawe dziękuję Karolinko 👍
I tu Panie Robercie jest właśnie problem. Bo ludzie, którzy mają podobne podejście do tych tematów będą również do Pana historii podchodzić z przymrużeniem oka, no bo skąd mamy mieć pewność czy tego Pan nie zmyślił, podobnie jak Pan ma wątpliwości w historie np opisane w przedstawionej książce. Mówienie że ja mówie na 100% prawde jest tak samo przekonujące jak to że autor ów książki mówi że historie te są prawdziwe na pewno.
Moja siostra przed smiercia ,3 dni wczesniej ,powiedziala mojej żonie ze w niedziele do domu. Żona jej tłumaczyla ze nie dadza rady w niedziele Ona byla na intensywnej terap pod aparatami które podtrzymywaly jej oddech i bicie serca. Miala również całkowity bezwład kończyn.
Ja wtedy jej poszedlem po wode do sklepiku. I nieslyszalem tego. Żona mi dopiero potem o tym powiedziala . Siostra umarła rano przed 6 w niedziele.
Dopiero po jej śmierci zrozumiałem o jaki jej dom chodziło❤
Mama mi opowiadała że jako 3-4 latek opowiadałem jak latałem samolotem i jakie walki toczyłem w powietrzu. Zaniepokojona poszła ze mną do pediatry. Pani doktor uspokoiła mamę mówiąc że niektóre dzieci tak mają i w wieku 5-6 lat to minie. Czytając komentarze przypomniałem sobie że jako dziecko zawsze mówiłem że jestem duży. Strasznie żałuję że dziś nic nie pamiętam jednak tematyka walk powietrznych bardzo mnie fascynuje. Pamiętam też że jako dziecko miałem straszne sny. Tak straszne że bałem się zasnąć
Moglabym sluchac o tym dzien i noc, bo w to wierze.
Super audycja. Wielkie dzieki.
Polecam ksiazke, Anke Ewartz "Dziewiec dni w nieskonczonosci "
nikt tak nie kocha pana Roberta, jak pan Robert
Ale niespodzianka,Pan Robert super odcinek 💪😃
Również przeżyłam podobną historię ze swoim synem, który teraz ma 32 lata. Zawsze jak był mały to sobie rozmawialiśmy na różne tematy. Kiedyś po śmierci jego ojca a miał wtedy 5 lat mówi do mnie tak... Mamo nie smuć się. Ja sobie ciebie wybrałem tam u góry patrzyłem na ciebie i jestem tu dlatego żebyś nie była sama. Ja sobie ciebie wybrałem żebyś była moją mamą. Powiem wam że minęło juz sporo lat a ja ciągle mam przed oczami jego poważną twarz jak to mówił i słyszę te słowa....
Przeczytać warto opowiadanie S.Czosnowskiego-Z brzegu na brzeg . ( Jest w oparciu o staroindyjskie przesłania .Tam jest też wątek o wybieraniu duszy przed poczęciem )
Przychodzimy kolejny i kolejny raz na ten świat,aby się uczyć,doskonalić,stawać lepszymi w drodze do światła. Ok. A tymczasem ludzie są coraz bardziej zdegenerowani,źli,pazerni,pozbawieni zasad moralnych. Tego nie rozumiem
Do nie dowód na reinkarnację, a na istnienie duszy.
Uwielbiam Pana Roberta i cudownie że jest osoba którą o tym wszystko opowiada ❤ dziękuję Panią Robercie i proszę o więcej filmów i tych historii ❤
Na szczęście niczego nie pamiętam , wystarczą mi wspomnienia które mam z tego życia .
To historia z mojego życia, a nawet trzy historie. Jak bylam mała widziałam wokół ludzi kolory, wtedy to nie było dla mnie nic niezwykłego. Przestałam je widzieć około 5 roku życia. Kiedy byłam już dorosła kiedy spotkałam mojego męża, wtedy kolegę ze studiów z ktorym nic mnie nie łaczyło, doznalam mocnego fizycznego wręcz odczucia że za niego wyjdę za mąż. A teraz historia mojego męża, bardzo wycofanego i zadko okazujacego emocje. Wystarczy, że pomyśli o Florencji bardzo się wzrusza, a kiedy o tym mówi zaczyna bardzo płakać.
@@magdalenakulisiewicz7020 tak bo tam mieszkał biedak
A przypadkiem nie miałaś synestezji ? Ja widziałem w kolorach liczby, litery. Jak miałem naście lat zauważyłem że kolory bledną i widzę je tylko ciemniej i jaśniej, dzisiaj już tego nie mam. Co do spotkania to też spotkałem taką dziewczynę i włąsnie też miałem mocne odczucie że : "W jej brzuchu będzie moje dziecko", nigdy wcześniej ani później tak nie miałem. Ostatecznie laska okazała się wielką pomyłką.
Mój syn ma teraz 15 lat. Kiedy miał niespełna 2 latka byłam z nim na Wielkanoc nad morzem. Chodziliśmy plażą bardzo wolno, bo on był malutki. Zbieraliśmy muszelki i on w pewnym momencie zobaczył taki wygięty kij wyrzucony przez morze. Zawołał do mnie "mama mama...mogę ten sobie zabrac?". Ja mu mowie: "synu to jest za duży kijek, po co Ci on?". A Niki mi odpowiedział: "ja Ci zaraz pokaże, on jest bardzo dobry". Potuptał po ten kijek, postawił go, wzial okrągły kamyczek, potuptal w miejscu w rozkroku w sposob w jaki golfiści szykują się do celnego strzału i trafil tym kijkiem w kamyk, ktory poleciał naprawde daleko. Ja bylam oszołomiona a on się odwrócił do mnie i powiedział " poleciał, ale nie tak dobrze". I poszedl jakby nigdy nic dalej. Dodam, że ja nigdy golfem się nie interesowałam ani nikt w rodzinie o tym sporcie nie mial wiedzy. Taka to historia.
@@dominikakorn7197 kup mu kije i zapisz na kurs szkolenia gry w golfa.
A jak odniesie pierwszy sukces daj znać. Pozdrawiam 🙂
Szkoda ze gdy byl naly nie zapisalas go na golf,
Dzieciaki są bystre !
No cóż. Ktoś kiedyś golf wymyślił. Gdybyście się kilkaset lat wcześniej urodzili, bylibyście milionerami...
@@tomekromek7160 Ale ty umiesz czytać? To było 13 lat temu.
Tak,chcemy wiecej takich audycji.
Zdrawiam z kard serca 🔷️🔷️🔷️
Też to nasze życie tu i teraz odbieram jako bycie w czyściu, czyli ode mnie zależy, czy nadam mu sens, zostawię dobro i niejako wzmocnię dobro. My cały czas naszymi czynami wpływamy na energię. Jeśli robimy coś dobrego wzmacniamy wibracje dobrej energii. Jeśli coś złego, to na ciągnie w dół. Szczęśliwi są tylko ci, których sensem życia jest czynienie dobra. W spełnieniu i takiej wewnętrznej radości że zrobienia czegoś dobrego wszystko zaczyna wibrować dobrem. I w szczycie tej wibracji zobaczymy raj, czyli maksimum szczęścia, radości i wewnętrznego spokoju. To od nas zależy co na co dzień robimy. Sami sobie robimy piekło na ziemi...
Dokładnie, Ziemia = Czyściec 💜
Łezka zakręciła mi się w oku, od kilku lat czuję potrzebę bycia dobrym i staram się być każdego dnia ❤zmieniło się wszystko… a najbardziej fakt że nie odczuwam lęku i żyje w zaufaniu do Stwórcy który się objawia poprzez dobre czyny ❤
Narcyzi też wierzą, że czynią dobro. A bazują na cudzym lęku, traumie i innym poziomie świadomości.
......napewno,naprawdę. I tu tracę wiarę w to co słyszę. Opowiadaczem jest pan wspaniałym.
Mój syn przed 3 rokiem życia zanim poszedł do zlobka mówił czasem pojedyncze słowa których znaczenia nie znaliśmy. Po sprawdzeniu w słowniku okazywało się że takie słowa istnieją i mają swoje znaczenie w języku indonezyjskim.
kazdy dzwiek ktory czlowiek wypowie cos znaczy w jakims jezyku
Orang (człowiek) Orang-orang (ludzie), stąd Orangutan „podobny człowiekowi” 🩵
Mówiłem w poprzednim wcieleniu trochę po Malajsku, ale obecnie nie mówię 💜
Zapytaj się syna, czy mówi mu coś Obóz Changi.
Mój synek mówił na księżyc Mond choć nikt nigdy go tego nie uczył.
Słucham zawsze z wielką ciekawością pana Roberta i wierzę że jest reinkarnacja.Dziękuję za te opowiadania , mogę słuchać godzinami.
Taką osobą, która pamięta swoje poprzednie wcielenia i wie jakie będzie miała swoje następne wcielenia jest pani Ilona Kubacka. Urodziła się w dawnym Związku Radzieckim. W tej chwili ma ponad 84 lata. Ostatni wywiad, który z nią oglądałam był nakręcony rok temu, więc nie wiem, czy jeszcze żyje. Pani redaktor polecam spotkanie z panią Kubacką, jeśli jeszcze żyje. Pana Bernatowicza słucham bardzo często i to co teraz mówi, już słyszałam kilka razy, ale nadal go słucham☺️. Podobają mi się jego przekonania. Pozdrawiam państwa i życzę zdrowia❤
Ale ciemnota wierzącą w takie bzdury😂
widac pasje u Pana Roberta. najwazniejsze robic to co sie kocha mimo wszystko! zycze zdrowka i powodzenia w rejsie
Panie Robercie ja nie napisze o doswiadczeniach dzieci a poprostu chcialam podziękować. Ponieważ od jakiegoś czasu słucham pańskich audycji. Dwa tygodnie temu zmarł mój tato i dzięki temu co od pana wysłuchałam udalo mi się w miarę spokojnie przeszlam przez to. A nawet przeanalizowałam nasze relacje ( moje i taty) oraz po niekąd jego życie. Dziękuję, dzięki panu uświadomiłam sobie wiele rzeczy oraz relacji, wiem nad czym musze pracować i jeszcze bardziej mnie ten temat zaczyna fascynować
Tatuś nie był katolikiem ? Wyrazy współczucia ! ❤
@@ewaewa4694 dziękuję za współczucie
Ale o co pani chodzi z tym wywodem odnośnie wiary?
@@ewaewa4694 za wyrazy współczucia dziękuję
@@urszulalewandowska6242 wyraźnie pani mówi w swoim komentarzu , że pan Robert, który reprezentuje poglądy religii wschodu, a buddyzm to go fascynuje i on pani pomógł po śmierci ojca. A panią to również fascynuje.! Raczej w polskim społeczeństwie mało jest ludzi, którzy reprezentują religię Wschodu. Ponad 90% społeczeństwa to katolicy ! Stąd moje pytanie - raczej z ciekawości.!
Dziękuję pani Karolino za bardzo ciekawą audycję,z ciekawym rozmówcą,który może nam bardzo dużo wyjaśnić czy wytłumaczyć.
Ma Pan Robert rację, historia o małym Marcinku między innymi przylgnęła do mnie, pomimo, iż wcześnie już zdawałem sobie sprawę, że istnieje coś poza granicą śmierci, że jest ona pomostem, to tamta historia pomogła mi głębiej dostrzec pewien sens ponownego wcielania się. Teraz i mnie zdarza się opowiadać w swoim otoczeniu ludziom tę historię i cieszy mnie kiedy widzę, że ludzie choć na chwilę wstrzymują swoje przekonania na rzecz zastanowienia się, co jeśli to o czym mówię jest prawdą.
Dodam tylko, że ponad rok po śmierci ojca, mojemu bratu przyśnił się on w dość ciekawej formie - mówił do niego przez telefon, cytuję " To jest test...ROZUMIESZ, test.. " - bratu blisko rok temu urodziło się dziecko. Do dziś nie mam pewności, czy testem jest jego ojcostwo, czy było to odniesienie do cielesnego życia, w końcu przychodzimy tu uczyć się i jeśli dobrze odczytuję rozumienie karmy, przechodzić testy, które mają nas kierować "ku górze".
pamiętaj że historia Marcinka zmyślona przez Bernatowicza,opowiada o czymś nad czym pracował np Newton ale Newton to dla Bernatowicza fanaberie,nie to co Meier i Desmark i ich bajki
oni są autorytetami dla Bernatowicza :)
to że reinkarnacja może istnieć w takiej formie jak nam się wydaje i to że kosmici mogą istnieć,nie jest dowodem na to że bajki mitomanów nie są bajkami,ludzie tgo nie rozumieją,myślą że skoro istnieją rzeczy które się fizjologom nie śniły to trzeba wierzyć we wszystkie mistyfikacje mitomanów,nawet tych którzy się przyznali do oszustw(np Meier,nauczyciel Bernatowicza)
Pan jest buddystą .?
@@ewaewa4694 a ty jestes szalona egzorcystka ?
@@MrSeheiah jeżeli wierzysz w jakieś wcielenia to jesteś buddystą , albo wyznawcą hinduizmu ....itd. . ! Chyba nie wstydzisz się swoich przekonań religijnych ? Katolikiem na pewno nie jesteś , bo katolicy mają P. Jezusa za Boga i słuchają Jego nauczań , a nie nauczań jakiś buddystów.......
@@ewaewa4694 to po co sluchasz takich programow, Jezus tu nie przemawia....
karolinko uwielbiam ciebie pozdro tez dla Roberta ❤❤❤
Dziękuję za audycję 😀
Pani Karolina swietna, rozmowa, dociekliwe pytania. Panie Robercie ale sie pan zakrecil z tymi wydlubanymi oczami, pani Karolina pana przylapala👍
Dzień dobry, oglądam Pana Robercie już od dłuższego czasu bardzo lubię oglądać Pana audycje. Zgadzam się, że reinkarnacja istnieje, duchy jak i inne cywilizacje we wszechświecie. Ja będąc dzieckiem miałam takie nie do wyjaśnienia sytucje. Jedną z nich pamiętam kiedy spadłam z mostu i tonąc przeleciało mi życie. Widziałam to co miało wydarzyć się w moim życiu. Drugi raz zobaczyłam samą siebie ale coś w rodzaju starsza ja, szczęśliwa.Kolejne coś dziwnego było dla mojej już ś.p. babci, kiedy widziałam mojego wujka jej syna który już nie żył. Kazał mi coś przekazać dla niej by mogła być spokojna. Wszystko ma jakiś cel w naszym życiu. Życie jest czasem tajemnicze ale również piękne. Pozdrawiam serdecznie.
Pani Opolska nie przeczytała książki Wędrówki Dusz bo zadaje pytania na które są odpowiedzi w tej książce. Oj nieładnie oszukiwać że się coś przeczytało a w wywiadzie wychodzi że jednak nie. A to co mówi gość programu jest potwierdzone i dokładnie opisane przykładami w Wędrówce Dusz, również ta kwestia że dusza pozostaje w tamtym świecie gdy my jesteśmy tu na ziemi. Szkoda że ani prowadząca i gość nie przeczytali tej książki.
Też mi to przyszło do głowy.
chyba nie rozumiesz sensu dziennikarskiego rzemiosła. film jest dla widzów, którzy w większości nie czytali książki. dziennikarz zadaje pytania nawet jak zna odpowiedź, tak aby odbiorca mógł się czegoś dowiedzieć. to jedynie taka konwencja formy przekazu.
A czy cos pisze w tej ksiazce, ze za zwykle sra nie swietoszki skazuja na 1000 lat kopniakow w d pę?
Najlepiej najpierw przeczytać książkę to wtedy wszystko stanie się jasne
Akurat Bernatowicz otwarcie powiedział, że jej nie czytał bo ma o wiele bardziej przekonujące doświadczenia "na żywo" a w książce mogą pojawiać się fanaberie, wymysły oraz interpretacja autora które w rzeczywistości nie miały miejsca. Także jeżeli do kogoś kierować pretensje to faktycznie do gospodyni programu.
Pan Bernatowicz mówi, że światopogląd ateistyczny nie ma sensu. Że to nie może być tak, że urodziliśmy się przez przypadek, żyje się tylko raz, po śmierci nic nie ma. Że wtedy każdy może być tylko egoistą, nie dbać o innych. Że wtedy w ogóle nic nie ma sensu.
Tylko że sens jest kategorią czysto ludzką. Jest wyrazem i pojęciem istniejącym w różnych, niekoniecznie we wszystkich językach. Jest narracją, która istnieje tak długo, jak jest powtarzana. Jeśli zabraknie tych, którzy będą tę opowieść powtarzać, sens przestanie istnieć. Jeśli ktoś zmodyfikuje tę opowieść, sens ulegnie zmianie. Sensów jest tyle, ilu ludzi na Ziemi - każdy ma jakiś. Każdy tworzy i odtwarza swój sens wszystkiego i sensy poszczególnych rzeczy. Mówienie, że jest sens nadrzędny, sens wszystkiego, całego życia, istnienia - jest jeszcze jedną wersją jeszcze jednej opowieść pt. "Sens". I to jest fakt, w to nie trzeba wierzyć.
A przez przypadek się urodziliśmy. A dokładniej przez niezliczoną liczbę szczęśliwych zrządzeń losu, które szczęśliwe są tylko z naszego punktu widzenia. Nieszczęśliwe są dla tych wszystkich, którzy się nie narodzili. Albo się narodzili, ale ich życie nie było takie szczęśliwe. Mieliśmy szczęście, że się urodziliśmy jako w miarę zdrowe noworodki, że przetrwaliśmy do okresu dojrzewania, że nie wykończyły nas choroby, że dostaliśmy najpotrzebniejsze szczepionki, że urodziliśmy się w kraju z w miarę przyzwoitą opieką położniczą i lekarską, dzięki czemu byle ból zęba nie jest w stanie nas wykończyć (ekstrakcja jest na NZF...). Że niezliczona liczba naszych przodków miała podobne szczęście, przynajmniej do czasu dojrzałości seksualnej i że spotkali w miarę dobranych partnerów pod względem uczuciowym i biologicznym, że dało się z nimi wytrzymać i spłodzić zdrowe potomstwo. Że nie byli za bardzo spokrewnieni, bo to by tylko namnożyło niekorzystnych cech genetycznych w potomstwie. Że nie pokonały ich wirusy, bakterie, choroby, plagi, wojny, fatalne ustroje społeczne, dzikie zwierzęta (a nasi praprzodkowie na afrykańskiej sawannie musieli być dość łatwą zdobyczą). Przynajmniej do czasu spłodzenia potomstwa. I to jest faktyczny cud. W to nie trzeba wierzyć.
Wszystko wskazuje, że stan po śmierci jest dokładnie taki sam, jak przed narodzinami. Koncepcja duszy, ducha, ciała astralnego czy jakiegokolwiek innego nie mieści się w paradygmacie współczesnej fizyki i biologii. Zgodnie z pierwszym energia i materia tylko zmieniają swoją postać, ale podczas każdej zmiany trochę energii i materii ulega rozproszeniu. Entropia postępuje. Za wiele miliardów lat wszelka energia i materia we wszechświecie ulegną totalnemu rozproszeniu, zostaną tylko czarne dziury, ale może i one zanikną. Dusza musiałaby pokonać to prawo i czerpać energię znikąd. Być takim perpetuum mobile. Z kolei z punktu widzenia biologii wszystko w nas jest wytworem doboru naturalnego. Każda nasza cecha morfologiczna i fizjologiczna jest albo skutecznym przystosowaniem do środowiska, które dało nam przewagę nad innymi gatunkami, albo jest niegroźną mutacją, która kiedyś może okazać się korzystna, albo może nas doprowadzić do zguby, bo na przykład spowoduje podatność na jakąś chorobę. I wszystko w naszej morfologii i fizjologii służy jednemu: przekazaniu genów. Dusza raczej temu nie posłuży: po śmierci genów nie da się przekazać. Więc dusza nie mogłaby wyewoluować, bo martwy organizm nie mógłby przekazać genów wytwarzających duszę. To są fakty, w to nie trzeba wierzyć.
Coraz lepiej mapujemy obszary mózgu odpowiedzialne za różne funkcje umysłowe. Wiemy, ze stymulując je, na przykład podczas operacji na otwartym mózgu, pacjent zaczyna coś odczuwać lub coś sobie przypomina. Do podobnego wniosku prowadzą przypadki urazów mózgu lub uszkodzeń narządów zmysłów. Więc wszystko wskazuje na to, że umysł jest w pełni osadzony w mózgu. Jeśli uda się wytworzyć silną sztuczną inteligencję, a do tego się zbliżamy, będziemy pewni, że świadomość i umysł to jedynie odpowiednie oprogramowanie, odpowiednio silny procesor i duża pamięć.
Poza tym koncepcja śmierci jako wielkiego nic jest sprawiedliwa i nie rodzi żadnych komplikacji: nie ma pytań, dlaczego ktoś idzie do piekła, a za ile grzechów do czyśćca, czy jeśli ominę jedną mszę, to już do nieba nie pójdę. Nie ma tego wikłania się w buchalterię grzechów, uczynków, dywagacji, czy ten lub inny uczynek seksualny (a jakoś dziwnie prawie zawsze grzechy dotyczą seksu) jest grzechem większym, mniejszym, średnim, średniomałym, małośrednim... Tego nie ma. Jest koniec. Prąd zostaje wyłączony, komputer się gasi, to, co było w pamięci podręcznej zostaje utracone, to, co na dysku, jeszcze można odzyskać i może kiedyś będziemy mogli odczytywać zawartość mózgów przed ich rozpadem. Nie ma żadnego rozczarowania. Koncepcję zaświatów ładnie wykpiwa Jeff Dunham w jednym z występów z Achmedem Martwym Terrorystą. Achmed w pewnym momencie orientuje się, że już jest martwy i jako muzułmanin uświadamia sobie, że powinien dostać 72 dziewice. Patrzy na publiczność i stwierdza: "Mam nadzieję, że to nie wy". Jeff się pyta: "A czemu nie?" Achmed: "Bo tam jest dużo brzydkich gości". Jeff: "A kto powiedział, że to mają być tylko kobiety?". Achmed: "O, cholera!". W zaświatach, jakie by one nie były, ktoś zawsze będzie rozczarowany, zrozpaczony. Znamy to z "Urszuli Kochanowskiej" Leśmiana: w wierszu Urszulka w niebie miała wszystko, czego tylko mogła zapragnąć. Za wyjątkiem rodziców. I fakt, oni kiedyś by się tam zjawili, ale to tylko szczegół tej konkretnej historii. Ogólna myśl jest taka, że koncepcja zaświatów zawsze zakłada, że są takie same dla wszystkich. A więc dla niektórych będzie to tortura, piekło i koszmar bez końca. Na przykład dla tych, którzy na taki porządek świata się nie zgadzają, którzy widzą w nim totalne zaprzeczenie podstawowego człowieczeństwa.
W ateistycznej koncepcji wielkiego nic po śmierci nie ma tego problemu: nie ma nic - żadnych pragnień, odczuć pozytywnych, negatywnych. Wieczny sen bez snów, w tym bez koszmarów. Przygnębiające, owszem, ale z drugiej strony ten biedny Achmed mógłby mieć ciężko z męskimi dziewicami...
Niewiara w zaświaty i w duszę wcale nie musi prowadzić do skrajnego egoizmu. Równie dobrze można powiedzieć, że właśnie wiara w drugą szansę może do tego prowadzić: teraz sobie poużywam, a potem się zobaczy: chwila w czyściu, może moja karma nie będzie taka zła, Bóg mi na pewno wszystko wybaczy, przecież mnie kocha. A w razie czego się wyspowiadam. Teoretycy ateizmu tacy jak Dawkins, Hitchens, Dennett, Harris i in. nie nawołują do egoizmu ani wcale nie przejawiają takiej postawy. Wręcz przeciwnie: zdają sobie sprawę, że mają jedną jedyną szansę, by coś zrobić w świecie i jedynym życiu, które mają. Wiedzą, że mają wybór: albo będą czynić świat gorszym, albo lepszym. Egoizm zwykle nie czyni świata lepszym, prędzej altruizm. Z pism ateistów można wyczytać, że wszystko, co nas w życiu spotyka, to - poza zjawiskami naturalnymi i zrządzeniami losu - wyłącznie suma naszych decyzji. Niektóre mogą mieć efekt motyla: nieprzyjemnie coś komuś odburknę, ten ktoś uprzykrzy dzień komuś innemu, ten z kolei jako szef ponad innymi napsuje krwi jeszcze innym. Proste sprawy. Egoizm, egocentryzm, krótkowzroczność, małostkowość, sybarytyzm lub hedonizm - to niczemu na dłuższą metę nie służy. Ateiści nie przekreślają żadnych pism świętych tylko dlatego, że ktoś uważa, że są święte. Oni je traktują jak każdą inną literaturę. I dlatego potrafią się podpisać pod zdaniem z Łk 6:31 ("Wszystko więc, co byście chcieli, żeby wam ludzie czynili, i wy im czyńcie") - które jest logiczne, ludzkie, humanitarne, humanistyczne, po prostu uniwersalne - ale już niekoniecznie pod 1Tm 2:12 ("Nauczać zaś kobiecie nie pozwalam ani też przewodzić nad mężem"). To są fakty, w to nie trzeba wierzyć.
***
Niesamowite jest to, że ludzie ciągle szukają romantycznej cudowności tam, gdzie jej nie ma. UFO, reinkarnacja, religia, duchy, ezoteryka, paranauka - podczas gdy wokół nas jest pełno faktycznych cudów, jak to, że się urodziliśmy, dojrzeliśmy do świadomości, jako gatunek wykształciliśmy całkiej sprawny język, którym możemy wyrażać skomplikowane idee, a nawet tworzyć złożone historie i nowe światy. Stworzyliśmy kulturowy odpowiednik genów - memy, najmniejsze jednostki informacji kulturowej, które teraz możemy rozsiewać jak geny. Prostą cudownością jest muzyka: różne skale muzyczne potrafią wywoływać różne emocje tak po prostu. Inne dziedziny sztuki potrafią nas przyciągać, inne odpychać. Inną cudownością jest nauka, która w istocie buduje skomplikowane modele rzeczywistości zbudowane z prostych klocków, jak masa lub atom. Matematyka pozwala nam zapisywać je w postaci kilku znaków na papierze. Ale nie musimy szukać daleko i studiować fizyki lub matematyki wyższej. Bardzo prosty przykład cudu poznajemy już w szkole podstawowej, gdy nas uczą, żeby nie dzielić przez zero. Gdyby się zastanowić nad tym, czym jest cokolwiek podzielone przez zero, to w tym jednym koncepcie tak naprawdę zbiegają się dwie przeciwne nieskończoności, przeciwne tendencje, z których żadna nie jest bardziej uprawniona. Kiedyś pierwiastki kwadratowe z liczb ujemnych były zakazane, ale w końcu znaleziono dla nich zastosowanie. Może tak kiedyś będzie z n/0, mamy już bowiem +∞, -∞ oraz ich przeciwieństwa: infinitezymale - nieskończenie małe. A może okaże się prawdą, że Chuck Norris rzeczywiście podzielił coś przez zero...
@@piotrrybka318 Dzień dobry. Fantastycznie napisał Pan moje odczucia. Miłego dnia
Duch ateisty Urbana mówi, ze tam jest bardzo zle- nie ma wodki, papierosow i burdeli. Takze jedzenia i snu nie ma!
Zbyt długie komentarze powodują że mało kto je czyta
@@historyk71 szkoda, bo to akurat bardzo mądry komentarz ;)
Ech, gdyby w Polsce było więcej takich ludzi jak Pan. Tylko pomarzyć można.
Nasza nauka jest dopiero na początku poznania, mikroskop teleskop i t. p. to dopiero początki metody poznawczej.
Dziękuję za gościa. Pozdrawiam serdecznie i więcej takich tematów. Bo życie po życiu i stnieje. Wiadomo było już to wcześniej tylko ludzie obawiali się że mogą być odebrani że zwariowali. Teraz jest ten moment ujawnia wszelkich prawd. Zyjemy w bardzo ciekawych czasach. Pozdrawiam serdecznie.
Reinkarnacja jest faktem, niestety badając ją wyłącznie z punktu widzenia obserwatora nie możemy mieć pewności, że wszystkie przekazy są prawdziwe, stąd czasami błędy i nieścisłości. Polecam książkę Newtona, on też nie wszystkie relacje ma na 100% prawdziwe, ale warto poszerzyć horyzonty. Miałam kilka lat i dla mnie było oczywiste, że nie ma żadnego nieba, piekła, a kiedy odchodzimy to żyjemy dalej, jako ktoś inny. Niestety zdołałam się tą wiedzą w domu rodzinnym podzielić tylko raz, bo usłyszałam, że to grzech tak mówić, bo pan bóg dał nam jedno wyjątkowe życie i nie będzie drugiej szansy, by w niego uwierzyć. Hmmm.. tak więc żadnych moich historii nie utrwalono i nie zapamiętano. Poznałam je później, ale.. i tu muszę się zgodzić z Panem Robertem, nie róbcie tego. Nie po to zapominamy o tych sprawach, żeby nagle spadło na nas brzemię wielu niegodziwych uczynków z przeszłości. Myślicie, że nie mogło być tak źle, bo w końcu teraz jesteście ok, nikogo nie krzywdzicie.. Po pierwsze już samo przekonanie o tym, że my , obecni ludzie jesteśmy dobrzy, bo nikogo nie bijemy i nie zabijamy jest mylne. Dobro to coś więcej, to nie tylko brak zła, ale i działanie w dobrej intencji, nawet kosztem własnej wygody i dobrobytu. Po drugie: kiedyś moralne standardy były nieco niższe i zdziwilibyście się, ilu z was chodziło oglądać egzekucje przez powieszenie lub ścięcie głowy, bo nic ciekawszego na wsi się nie działo. Ilu z was zabijało, kradło, bo wykrywalność zbrodni była niewielka i był to całkiem dobry sposób na podreperowanie budżetu lub pozbycie się problemu. A kościół dawał odpusty.. Ile z was wydało sąsiadkę inkwizycji, bo była ładna i wasz mąż wodził za nią wzrokiem.. czyli musiała być wiedźmą. Czasy głodu i chorób choćby dżumy, to też nie jest apogeum człowieczeństwa, chorych prędzej oskarżano o grzechy niż im pomagano. Serio chcecie to pamiętać. Nie wszyscy byliśmy w średniowieczu, są i lepsze, piękniejsze czasy, ale jeśli chcecie rozwoju duchowego, takiego prawdziwego, to rozwijajcie się z potrzeby ducha, a nie z wyrachowania, chcąc zasłużyć na lepsze wcielenie, bo to po prostu nie zadziała i utkniecie na podobnym poziomie jak jesteście. Wiedza jest świetna, ale trzeba do niej dojrzeć. Pozdrawiam Panią Karolinę i Pana Roberta, niezależnie od pytań i nieścisłości, to naprawdę najważniejszy temat na świecie i warto o tym rozmawiać.
A możliwe jest dotarcie poprzez regresję hipnotyczną do przYszłych wcieleń czyli tych, które wg ziemskiej chronologii jeszcze się nie wydarzyły? Ducha/ duszy nie obowiązuje czas.
Świetne przykłady, np. ten z wydaniem ładnej sąsiadki inkwizycji... Zgadzam się, że brak zła to jeszcze nie jest dobro. 👏
@@KatarzynaShakahari Ciężko to wyjaśnić. Tak, jest możliwe, tyle, że nie jest to w zasadzie "przyszłe" wcielenie, bo jeśli chcielibyśmy być dokładni, to trzeba by powiedzieć, że wszystkie nasze wcielenia dzieją się jednocześnie przez wieczność, po prostu nasze świadomości tu i teraz tego nie ogarniają, mózg ludzki jest jeszcze zbyt prymitywny. Ale widzę, że też zdajesz sobie z tego sprawę, bo piszesz o ziemskiej chronologii czasu. :)
@@KatarzynaShakaharijak pisze Newman, ktorego tak neguje Bernatowicz nie jest to mozliwe. Na audiotece sa audiobooki.
Siedem lat byłem z kimś, kto się okazał, moja córką w innym życiu. Mój obecny ojciec, był moim synem. To tak wygląda, zamieniamy się rolami. Nie patrz na to jak człowiek, tylko dusza🤗
A skąd o tym wiesz? Nie pytam złośliwie chciałabym też tak mieć❤
To nie reinkarnacja to "moda na sukces"
Pójdziesz siedzieć 😁
@@sorrygregory5032 już z Nią siedziałem, wystarczy 🤦🏻♂️
@@tamaraszkudlarek1973 bo jestem nie dostrojonym medium, czasami przychodzą mi różne przekazy, stąd wiem
Miałem dziwne doświadczenie tego, że jest" życie po życiu".
To była zima. Niska temperatura na zewnątrz, więc włączyłem grzejnik.Siedziałem przy komputerze. Nagle usłyszałem jakby ktoś usiadł na fotelu za mną. Spojerzałem na stację pogody. Temperatura spadła o jakieś 10 stopni. Na fotelu z tyłu nikogo nie było widać Po chwili temperatura się podniosła.
Myślę, że to była siostra mojej babci, po której odziedziczyłem mieszkanie.
może chciała je odzyskać ... ?
Bardzo Ciekawy program .Czekam na kolejne państwa spotkanie .Pozdrawiam
Mój wówczas 2,5 syn powiedział mi, że jestem najlepszą mamą ze wszystich mam jakie miał. I , że to on wybrał mnie, żebym to ja była jego mamą zanim znalazł się w moim brzuchu. Byłam w takim szoku, że nie wypytalam go te mamy.
❤
Od młodych lat interesował mnie ten temat i choć sama nie pamiętam nic z poprzednich żyć ,to dla mnie jest to normalny proces. Kilka lat temu ( 2016 r) mój 5 letni wówczas wnuk w czasie zabawy powiedział do mnie coś co ostatecznie potwierdziło mi , że reinkarnacja istnieje. Otóż podczas zabawy przekomarzaliśmy się kto ma posprzątać zabawki z podłogi . Powiedział wtedy do mnie " musisz minie słuchać bo kiedyś byłem twoim tatą " . Mój ojciec z marł 40 lat temu 1984 r.
Próbowałam potem delikatnie przepytać mojego wnuka co jeszcze pamięta ale nigdy więcej nie wrócił do tego tematu. Natomiast teraz kiedy jest nastolatkiem interesuje go wiele tematów tak zwanego pogranicza i między innymi temat reinkarnacji .
Mój wnuk jak był mały ( teraz 17) w przeciwieństwie do innych dzieci, mówił że nie chce być duży. Na pytanie dlaczego, niezmiennie uparcie odpowiadał "bo już byłem". Albo opowiadał o czymś, a na pytanie kiedy to było, odpowiadał "jak byłem duży"
Było więcej takich różnych dziwnych wypowiedzi...
Dzieciom się zdarza takie głupoty opowiadać To jeszcze młody umysł😅
Usłyszał od kogoś, albo w bajce i sobie powtarzał. Też tak miałem, wielu tak miało, ma i będzie mieć. Trochę refleksji nikomu nie zaszkodziło
@@maksymalnybul6145 dokładnie. Chociaż są jednak ludzie inni, uduchowieni. Możliwie że na wyższym poziomie wcieleń.
OMG czytając ten komentarz właśnie do mnie dotarło, że mój syn mówił dokładnie te same rzeczy a ja się śmiałam myśląc że nie umie jeszcze sklecić ładnie zdania po polsku🫣
@@MagdalenaKowalska-z2s taa, jasne. Ciekaw dlaczego tylko lewaczki to spotyka i ich synków 🤭🥚
Dziękuję za wspaniałą audycje. Pozdrawiam ❤
Mój 2,5 letni syn jadąc z dziadkiem w pewnym momencie wskazał na miejsce pod drzewem i powiedział że tu strzelali. Teść był bardzo poruszony bo wiedział że w tym miejscu było miejsce oporu w czasie 2 wojny. Zdarzenie miało miejsce w 77 roku. W swoim życiu doświadczyłam zdarzeń które dały mi przekonanie o jedności i ciągłości istoty życia. Pozdrawiam
Dziękuję za program,lubię Pana Roberta słuchać,w bardzo głęboką hipnozę wprowadzała też Pani Dolores Cannon,a mój syn jak był malutki miał 4,5 lat często mnie pytał " ty jesteś moją mamą? "albo ty teraz jesteś moją mamą?" a ja się zapytałam a masz jeszcze jakaś mamę oprócz mnie syn odpowiedział tak......
Reinkarnacja to fakt. Obecnie mam 62 lata.....
*W wieku 22 miałam b.ciezka operację i mam 2 wspomnienia z pogranicza życia i śmierci....
*Mój mąż miał klaustrofobię i błagał całą rodzinę żeby go spalić po śmierci co też uczyniliśmy.....
*Mieliśmy z mężem wspólne wspomnienia z poprzednich wcieleń...."to ty, ale tym razem się z tobą ożenię"....
*Nasz najstarszy syn zamalowywal kartki na czerwono i tłumaczył, że jedzie samochodem, droga się trzęsie, samochód się pali, a on nie może otworzyć drzwi 😢....
Dziękuję.
a co ma fakt posiadania klaustrofobii do reinkarnacji?
@@esencja3603Pewnie nie chciał być pogrzebany. Prochy można rozsypać…
@@magdalenadiaz7800 "reinkarnacja to fakt- mój mąż miał klaustrofobię i błagał żeby go spalić po śmierci". Jak to udowadnia istnienie reinkarnacji?
@@magdalenadiaz7800 prochów nie można rozsypać, to tylko na filmach, nie w Polsce niestety.
@@aniawojciechowska3099 Moje dzieci mają nakazane rozsypać matkę w polskim lesie, za którym strasznie tęsknię. Może zrobią to cichaczem ;)
Witajcie 🌷💖 Pozdrawiamy z U.S.A. Bardzo Interesujacy Program 🌿🌵🤠🌴🌱
Miałem kiedyś sen, w którym latałem nad zamkiem w stylu średniowiecznym. Jasno szary budulec, cegły nieregularne, wieże płaskie z "wypustkami", specjalnie przygotowane pod ostrzał łuczników, a to wszystko nad wybrzerzem morza albo jeziora. Kompleks zamku składał się z części głównej, dwóch rzędów murów wokół tej części oraz pasami zieleni pomiędzy tymi częściami.
Podczas snu wydawało mi się, że poruszam się dronem (albo jestem ptakiem obserwującym co dzieje się niżej), stąd doskonale zapamiętałem styl i budowę tej warowni. Niestety zderzyłem się z jednym z murów, spadłem na pas zieleni i sen się skończył.
Jakież było moje zdziwienie gdy kilka tygodni później, kiedy usłyszałem o wyprawie Pana Roberta na Hy-Brasil, zacząłem wieczorną, wirtualną wędrówkę po mapach google'a w tych okolicach. Natknąłem się na ciekawy punkt między Irlandią a Wielką Brytanią - wyspę Man, na której znajdował się zamek Rushen. Po zobaczeniu pierwszego zdjęcia skamieniałem na kilka minut. To był kropka w kropkę obraz z mojego snu. Nigdy wcześniej nie słyszałem o tej wyspie, ani zamku znajdującej się na niej (geograficznie nie zdawałem sobie sprawy, że pomiędzy WB a Irlandią znajdują się jakieś lądy). Jedyne co zrobiłem po zobaczeniu tego, to pokazałem ekran telefonu do partnerki i powiedziałem "patrz, ja tam byłem".
Do dziś nie wiem czy to moja wyobraźnia albo podświadomość (obrazy z filmu historycznego zakorzenione w mojej głowie) czy coś więcej... Nie mniej jednak! Na pewno się tam kiedyś wybiorę :)
A nie ogladales wyscigow motorowych z wyspy Man? Bardzo znana z tego wyspa
Ja również miałam dziwne wizje jako dziecko, nie we śnie , to były realne moje marzenia. Niektóre z nich wydarzyły się naprawdę gdy już byłam dorosła.
w poprzednim życiu, grałeś w asassins creed. To jasne.
Byłam tam, magiczne miejsce, z chęcią wrócę kiedyś.
@@cyprianczerwinski5095😅😅
Ktoś tu koniecznie powinien zauważyć, że Fryderyk Chopin nie miał dzieci 😢
W ostatnim wcieleniu...
Reinkarnacja jest faktem i warto być dobrym człowiekiem. Świetny wywiad przyjemnie się słucha Pana Bernatowicza.
Modus operandi przedstawianych dowodów: 80% to ich zapowiadanie, 20% to własne wrażenia lub ich niepodważalność wynikająca z faktu, że p. Robert tak poczuł lub ktoś mu to opowiedział wprost, więc to musi być prawda. Jak p. Redaktor pokazała książkę, to wiarogodność jej autora została podważona przez Gościa apriorycznie. Bo skąd p. Robert ma wiedzieć, że tam nie ma kłamstw, błędów, że się komuś nie wydawało lub przywidziało. Zatem idąc tą logiką, przedstawioną przez p. Roberta, jego opowieści i "fakty" są prawdziwe tylko dla niego, a każdy słuchacz, który dostaje je do "wierzenia" powinien zakwestionować je jako subiektywne i nieweryfikowalne.
To jest cały p. Bernatowicz - jego historie są "prawdziwe", wszystkie inne już nie.
Zgadzam się, ego na stare lata nie pomaga. Jego widzem jest osoba w wieku 50+ które ma już swoje za sobą co nie znaczy że sam ściemnia. Ja mu wierzę choć irytuje mnie jego podejście bo wiem że wiele z tych zjawisk jest prawdziwych.
Neuropsychiatra Bruce Greyson z Cornell University, Psychiatra dziecięcy Jim B. Tucker to czynni Profesorowie badający ten temat niezależnie na różnych uniwersytetach od ponad 40 lat. Setki udokumentowanych przypadków. Dzieciaki wskazywały skrytki w domach na drugim końcu kraju w rodzinach często o innym kolorze skróry czy posługujących się innymi językami. Wśród badanych masz 6 letniego dzieciaka który tłumaczy konstrukcje bomby napalmowej i rozpisał cały proces chemiczny zachodzący w bombach niestosowanych od kilkudziesięciu lat. Odnajdywali miejsca i zdarzenia historyczne które do dziś nie są udokumentowane a które okazały się prawdziwe tylko w lokalnych urzędach na dokumentach nigdy nie wrzuconych do internetu. Znajdywali wraki a nawet korygowali filmy historyczne z bitwy z Japonią gdzie dzieciak tłumaczył jak było naprawdę. - polecam ostatni odcinek dokumentu na netflixie Przeżyć Śmierć gdzie wybrali kilku z ponad 300 dzieci pamiętających poprzednie wcielenia na tyle dokładnie że udało się odnaleźć konkretne rodziny i porozmawiać np. ze swoją siostrą która dzisiaj jest 80 lat starsza a dzieciak zatrzymał się na stanie wiedzy w którym znał ją z tamtego okresu. (wtedy nie było instagramów czy facebooków gdzie internet mógł zapamiętać)
@@ukaszszatkowski1697 Zdecydowanie reakcja na "konkurencyjną" książkę powinna dać do myślenia każdemu zwolennikowi Bernatowicza
nie ma obowiązku słuchania p. Bernatowicza i wiary w jego słowa, możesz wybrać
Masz racje. Mnie rozsmieszyl oksymoron…”Karolina, uwierz mi, sa dowody!”…😅
Ja z kolei polecam regres do poprzednich wcieleń i do wglądu w wyższe wymiary metodą Michaela Newtona. Jest jeden warunek. Wyraźnie czujemy , że tego potrzebujemy. Ta zasłona o której mówi Robert zostanie uchylona tylko w takim zakresie , jaki jest dla nas potrzebny. Kilkadziesiąt osób z kręgu moich znajomych , korzystała z tej metody. Tylko kilkanaście procent z nich nie dostało praktycznie wglądu ( w tym ja) i można wnioskować , że nie było im to potrzebne. Pozostali byli bardzo zadowoleni lub wręcz zachwyceni. Wszyscy korzystali z doskonałej terapeutki, chyba jedynej Polki , która ukończyła szkołę Michale Newtona - Iwona Kupisz-Röpcke . Dla mnie ta książka Wędrówka Dusz , którą przeczytałem w 2005 roku , niesamowicie poszerzyła moje horyzonty i niezwykle pozytywny sposób wpłynęła na mój wzrost świadomości i rozwój duchowy.
wszystko fajnie ale regresingi to żedne powroty do poprzednich wcieleń,no chyba że uznamy setki lat tradycji Tybetańczyków i ich nauki za pomyłkę ale Bernatowicz ich uratuje i wyjaśni bo buddowie i lamowie to g. wiedzieli i nadal błądzą :D nikt im nie opowiedział o Desmarku i Meierze