คนลืมช้า - อ๊อฟ ปองศักดิ์ (karaoke)

เนื้อเพลง คนลืมช้า - อ๊อฟ ปองศักดิ์
ถ้าถามว่ายังคงโกรธไหม ตอบเธอได้ว่าไม่มี
เนิ่นนานจนวันนี้ ตั้งแต่เธอทิ้งไป
แต่ที่หลบไม่พบเจอ ไม่อยากคุยกับเธอ
เพราะยังไม่มั่นใจ ว่าอยู่ใกล้ ๆ ได้โดยไม่มีน้ำตา
ไม่รู้ทำไมเป็นอย่างนี้ ยังคงคิดว่ามีเรา
จดจำทุกเรื่องราว เหมือนเพิ่งผ่านพ้นมา
คนที่เคยความจำไม่ดี กลับยังจำแต่เธอคนนี้
ชัดเจนยิ่งกว่า แม้อยากลืมเท่าใด
ไม่โทษที่เธอทิ้ง จริง ๆ นะ
คนไม่รักก็ต้องไป
ไม่ได้เกลียด ไม่โกรธใคร ๆ สาบาน
แค่เกลียดตัวเองที่ลืมช้า มันลืมช้า
เก่งแต่จำอะไรบ้าบอ
ยังอยู่กับคำว่าเฝ้ารอ ยังจำว่าเคยรักใคร
อยู่กับช่วงเวลา ที่รู้ว่าเอากลับมาไม่ได้
เหมือนมันยังจำติด คิดว่าคงลืมง่าย
แต่ทำเท่าไร ก็ไม่อาจลืม
ไม่รู้ทำไมเป็นอย่างนี้ ยังคงคิดว่ามีเรา
จดจำทุกเรื่องราว เหมือนเพิ่งผ่านพ้นมา
คนที่เคยความจำไม่ดี กลับยังจำแต่เธอคนนี้
ชัดเจนยิ่งกว่า แม้อยากลืมเท่าใด
ไม่โทษที่เธอทิ้ง จริง ๆ นะ
คนไม่รักก็ต้องไป
ฉันไม่ได้เกลียด ไม่โกรธใคร ๆ สาบาน
แค่เกลียดตัวเองที่ลืมช้า มันลืมช้า
เก่งแต่จำอะไรบ้าบอ
ยังอยู่กับคำว่าเฝ้ารอ ยังจำว่าเคยรักใคร
อยู่กับช่วงเวลา ที่รู้ว่าเอากลับมาไม่ได้
เหมือนมันยังจำติด คิดว่าคงลืมง่าย
แต่ทำเท่าไร ก็ไม่อาจลืม
บางอย่างคนเราฝังใจ ไม่เท่ากัน
เธอเป็นคนที่ทิ้งกันไป
เธอคงลืมง่าย ๆ ไม่นานอย่างฉัน
แต่เกลียดตัวเองที่ลืมช้า มันลืมช้า
จดจำอะไรบ้าบอ คนไม่รักก็ยังตั้งหน้ารอ
ไม่รู้จะเอาอะไร
อยู่กับช่วงเวลา ที่รู้ว่าเอากลับมาไม่ได้
เหมือนมันยังจำติด คิดว่าคงลืมง่าย
แต่นานเท่าไร ก็ไม่อาจลืม
สิ่งอื่นดี ๆ ที่ควรจำไว้กลับไม่จำ
แต่คนบางคนที่ทำให้ช้ำ ก็ไม่ยอมลืม

[@user-hp5ww4nc1x]

ถ้าถามว่ายังคงโกรธไหมตอบเธอได้ว่าไม่มี
เนิ่นนานจนวันนี้ตั้งแต่เธอทิ้งไป
แต่ที่หลบไม่พบเจอ
ไม่อยากคุยกับเธอเพราะยังไม่มั่นใจ
ว่าอยู่ใกล้ใกล้ได้โดยไม่มีน้ำตา
ไม่รู้ทำไมเป็นอย่างนี้ยังคงคิดว่ามีเรา
จดจำทุกเรื่องราวเหมือนเพิ่งผ่านพ้นมา
คนที่เคยความจำไม่ดี
กลับยังจำแต่เธอคนนี้ชัดเจนยิ่งกว่า
แม้อยากลืมเท่าใด
ไม่โทษที่เธอทิ้งจริงๆนะ
คนไม่รักก็ต้องไป
ไม่ได้เกลียดไม่โกรธใครใครสาบาน
แค่เกลียดตัวเองที่ลืมช้า
มันลืมช้าเก่งแต่จำอะไรบ้าบอ
ยังอยู่กับคำว่าเฝ้ารอยังจำว่าเคยรักใคร
อยู่กับช่วงเวลาที่รู้ว่าเอากลับมาไม่ได้
เหมือนมันยังจำติดคิดว่าคงลืมง่าย
แต่ทำอย่างไรก็ไม่อาจลืม
ไม่รู้ทำไมเป็นอย่างนี้ยังคงคิดว่ามีเรา
จดจำทุกเรื่องราวเหมือนเพิ่งผ่านพ้นมา
คนที่เคยความจำไม่ดี
กลับยังจำแต่เธอคนนี้ชัดเจนยิ่งกว่า
แม้อยากลืมเท่าใด
ไม่โทษที่เธอทิ้งจริงๆนะ
คนไม่รักก็ต้องไป
ไม่ได้เกลียดไม่โกรธใครใครสาบาน
แค่เกลียดตัวเองที่ลืมช้า
มันลืมช้าเก่งแต่จำอะไรบ้าบอ
ยังอยู่กับคำว่าเฝ้ารอยังจำว่าเคยรักใคร
อยู่กับช่วงเวลาที่รู้ว่าเอากลับมาไม่ได้
เหมือนมันยังจำติดคิดว่าคงลืมง่าย
แต่ทำอย่างไรก็ไม่อาจลืม
บางอย่างคนเราฝังใจ
ไม่เท่ากันเธอเป็นคนที่ทิ้งกันไป
เธอคงลืมง่ายง่ายไม่นานอย่างฉัน
มันเกลียดตัวเองที่ลืมช้า
มันลืมช้าจดจำอะไรบ้าบอ
คนไม่รักก็ยังตั้งหน้ารอไม่รู้จะเอาอะไร
อยู่กับช่วงเวลาที่รู้ว่าเอากลับมาไม่ได้
เหมือนมันยังจำติดคิดว่าคงลืมง่าย
นี่นานเท่าไรก็ไม่อาจลืม
สิ่งอื่นดีๆที่ควรจำไว้กลับไม่จำ
แต่คนบางคนที่ทำให้ช้ำก็ไม่ยอมลืม