ถอนคำสาปยักษ์กุมพล ๒๕

ครั้นกลับอาศรมไม่พบนางสีดา ร่ำไห้จนสลบ พระอินทร์เหาะลงมาบันดาลน้ำทิพย์รดให้ฟื้นแล้วตรัสชี้ทางให้ พระรามพระลักษมณ์ออกตาม พบนกสดายุปีกหางหักสาหัสคาบแหวนนางสีดารอถวายแก่พระราม ทูลเรื่องแล้วสิ้นใจ พระรามสุดแสนเสียดาย แผลงศรเป็นเมรุมาศปลงศพพญาสดายุ
สองกษัตริย์เดินทางต่อ ได้พลัดหลงเข้าไปในวงแขนยักษ์กุมพล ที่มี่เพียงครึ่งตน ด้วยถูกพระอิศวรขว้างจักรกายขาดครึ่ง เหตุที่ชอบหยอกเย้านางมาลี พระองค์ทรงกริ้วสาปให้เป็นยักษ์ครึ่งตน หากินได้แต่ในวงแขนต่อเมื่อเจอพระนารายณ์อวตาลจึงจะพ้นคำสาป
ก่อนพระรามจะแผลงศรถอนคำสาป ให้กลับเขาไกรลาส ยักษ์กุมพลเล่าว่าเห็นทศกัณฐ์ เหาะพานางสีดาไปยังกรุงลงกา ให้พระองค์ไปถามหาพาลีที่เมืองขีดขินเพื่อจัดทัพออกโยธา
ระหว่างทางมีนางยักษ์อัศมูขี แอบเห็นพระรามพระลักษมณ์นึกหลงใหล นางร่ายมนต์ให้มืดมิด แอบอุ้มพระลักษมณ์เหาะหนี เมื่อพระลักษมณ์รู้ตัวโกรธกริ้วต่อสู้จนตกจากเมฆ ใช้พระขรรค์บั่นแขนนางยักษ์แล้วปล่อยไป
มุ่งหน้าถึงป่ากัทลีวัน พระรามพระลักษมณ์เข้าพักใต้ต้นหว้า มีลิงเผือกรูดใบหว้าลงใส่สองพระองค์ พระลักษมณ์ เงื้อศรขึ้นขู่ ลิงก็แย่งธนูไป พระรามว่าลิงนี้ไม่ธรรมดา มีเขี้ยวแก้ว กุณฑล ขนเพชร ลิงเผือกนึกถึงคำมารดาว่าถ้าเป็นพระนารายณ์อวตารจะเห็นตนเป็นร่างหนุมาน จึงเข้ากราบถวายตัว คืนคันธนู ทูลว่าตนคือหนุมาน ลูกพระพาย กับนางสวาหะ ขออยู่เป็นข้ารับใช้

[@TW.o9]

... 0:10