İÇEDÖNÜK DEĞİL SOSYAL FOBİN OLDUĞUNU GÖSTEREN 7 İŞARET

Özgüven Kazanma Teknikleri Kursu: • Özgüven Nasıl Kazanılı...
Abone Olmak İçin: goo.gl/sZvYO7
Altyazı Eklemek için: goo.gl/TFMtzj
Video Konu Başlıkları
Kaygı ve Stresle Nasıl Baş Edersin: goo.gl/yz48JA
Motivasyon Videoları: goo.gl/aZRvQW
Kitap ve Film Önerileri: goo.gl/qxgXEc
Verimli Ders Çalışma ve Öğrenme Teknikleri: goo.gl/2LRkDr
Özgüven Geliştirme Videoları: goo.gl/Gg9pKN
Evlilik ve İlişki Sorunları: goo.gl/huVhjP
Beyhan Budak Sosyal Medya Hesapları
www.beyhanbudak.com.tr
/ beyhanbudak
/ beyhanbudak
/ pskbeyhanbudak
ÖNEMLİ NOT:
Bu TH-cam kanalındaki videolar bilgilendirme ve farkındalık amaçlı olarak hazırlanmıştır. Hiçbir şekilde tanı ve tedavi amaçlı kullanılamaz. Tanı ve tedavi gerektiren durumlar için lütfen hekimlere başvurunuz.
Videolarda yer alan vaka öyküleri gerçek vakalardan (bazen birkaç vakanın birleşimi) esinlenilmiş kurgusal öykülerdir. Vaka öykülerinde hiçbir şekilde bir kişiye ait tanımlayıcı bir bilgi yer almamaktadır.

[@lilymaymacc]

Hepsi de insanlar yüzünden. Eleştirmeden, aşağılamadan duramıyorlar. Tam değişeceğim, geçmişi unutacağım diyorsun biri yine bi laf sokuyor tekrar başa dönüyorsun. Söylenenleri düşünüp düşünüp kafayı yiyorum sonra.

[@ekremcoban3220]

aynen Çok Doğru

[@oyuncusunger]

+1

[@ekremcoban3220]

+1

[@antic955]

Boşversene kardeşimmmm bunu maalesef değiştiremiyoruz her zaman oldu ve olacak böyle mal insanlar artık alışman lazım kuzum ama. Bu kadar önemseme insanların sözünü hiç kafaya takma gerek bile yok bir tozdan değerli değiller o laflar. O insanlar var ya o lafları söyledikten sonra hiç umursamazlar söylediği şeyi de hemen unuturlar o kadar değersiz yani. Böyle bunları düşünmenin hiçbir faydası yok ancak zararı var sana. Böyle düşündüğünü fark ettiğin an başka şeylerle meşgul ol hemen. Düşünmeyi gerçekten bırakman lazım kuzum. Zaten bunları biliyorsun söylediğim şeyler çok basit alt tarafı boşvermek, kafaya takmamak. Ama gene de yapıyorsun biliyorum. Ama artık cidden değişmen lazım. Bi kendine gel ya. Bir zamanlar kendime söylediğim şeyleri yazdım sana. Ve uzun uğraşlar sonucu gerçekten de bıraktım bunları düşünmeyi. Sen de yaparsın inanıyorum ben sana. Of çok uzattım neyse artık

[@deathless505]

İnsanlar bi yere kadar, doğuştan gelen bi özellik

[@thankswiseacre6968]

Sosyal fobisi olan bir insan olarak okulların uzaktan eğitime geçmesi benim için sanki nimet gibi. Herkes şikayet ederken ben çok rahatladım.

[@feyzaxl]

Kesinlikle bunun avantajını sadece sosyal fobisi olanlar anlar

[@videodeposu8741]

Öyle ama ben her türlü uzaktan eğitimden memnun kalırdım okulda o konfor asla bulunamaz

[@ulascelik3424]

Çevremizdekilerin, okullar açılsa da biraz sosyalleşsen hayatin renklense arkadaş bulsan dediklerinde, içimizden; aslında ben memnundum böyle, demek. Ama bunu sesli söylersek onlar tarafindan garip insan yaftasi yiyeceğimizi bilmek.. :)

[@shortwhale7]

Gerçekten öyle

[@shortwhale7]

@@ulascelik3424 ki yemiş bile olmak :'

[@hatice2350]

Bir daha geri gelmeyecek olan gençlik yıllarımda sosyal fobiye sahip olmam beni çok üzüyor:(

[@pharmfit]

Off evet 😔

[@emreduman6229]

@@burcuyaman5357 istersen arkadaş olabiliriz

[@bayyarrakKaf]

@@emreduman6229 😂

[@emreduman6229]

@@bayyarrakKaf hayırdı neye güldün

[@yavuzkaya6146]

@@bayyarrakKaf Krizi fırsata çevirmek diye ben buna derim dknxkxn

[@boris_solomonson]

Dışarı çıkmak, insanlarla sohbet etmek, bi kafede oturmak istiyorsun ama aynı zamanda da istemiyorsun. O ince aralıkta sıkışıp kalıyorsun. Zihnin sürekli meşgul, sürekli düşünüyor hatta bazen geçmişte olan diyalogları bile düşünüyorsun acaba öyle dediğim için hakkımda ne düşünmüştür veya düşünmüşlerdir diye. Maalesef sosyal fobiliymişim bende.

[@hakanteller]

:'(

[@-shinax-4961]

ben o kadar çok konuşurken düşünüyorum ki bazenleri konuşamıyorum

[@boris_solomonson]

@@-shinax-4961 Bende mesela ders dinlerken diyorum bu sefer pürdikkat dinleyeceğim ve dinliyorumda ama 5 dakka sonra bi bakmışım aklım nerelerde. Çok çabuk dağılıyor dikkatim, aklım hiç boş değil sürekli bir şeyler düşünüyor. Sadece nadiren aynanda çok fazla şeyi düşünmeye çalıştığımda aklım boşalıyor ancak o zaman bir şeyelr düşünmeden durabiliyorum o da en fazla 1 dakika sürüyor.

[@boris_solomonson]

@Sena Tatar Aynen bende yapıyorum onu.

[@-shinax-4961]

@@boris_solomonson vay be benim gibi insanlarda varmış

[@perver_efendi]

“tercih edilmiş yalnızlık” ne kadar güzel bi tabir, işte ben bundanım, içedönük..

[@beyza5175]

@@alonewolf2089 haklısın 🦋

[@googleuser2736]

@@alonewolf2089 ama belli bir seviyeden sonra yalnızlık ağır geliyor. Çocukken içe dönüktüm sonradan sosyal fobiye dönüştü. Fobim o kadar ilerilemiş ki bakkala bile gidemiyorum artık. Hiç arkadaşım da yok en azından şu zehri akıtıp biraz rahatlayamıyorum. Ot gibi yaşamışım meğer. Tekhücreli hapishane hayatı yaşamak gibi birşey sosyal fobi. Geleceğe umut yok, üniversite öğrencisiyim ama odaklanamıyorum sürekli aklım "Ya rezil olursam" gibi düşüncelerle boğuşuyor. Hayata tutunacak bir sebebim kalmadı sürekli olumsuz düşünceler

[@googleuser2736]

@@alonewolf2089 kurtulmak zor gibi duruyor ama inşallah kurtulurum

[@googleuser2736]

@@alonewolf2089 hayır. Bakkala bile gidemiyorum zaten nasıl destek alayım😔 Ailem sadece çekingen olduğumu sanıyor ben de bunun hastalık olduğunu yeni öğrenmiştim zaten

[@semanmehdiyev4238]

Ben de aynen. Çok mutlu olurum boyle olanda

[@efy.]

Kalabalık yerlere gitmek, 200 kişilik sınıfa girmek, sınıfta söz hakkı almak, düşüncelerini titremeden nefesin kesilmeden anlatmak, kimi zaman da baygınlık derecesine gelmek. Sosyal fobiyle yaşamak son derece ızdıraplı. Hayatınız ilerlerken siz sadece acı çekerek onu izliyorsunuz. Şuan bu yorumu yazarken bile titriyorum. Lütfen etrafınızda böyle insanlar varsa onlara destek olun en azından yanlarında olun.

[@busraesen9822]

Umarım destek alır ve bu problemini en kısa zamanda çözersin 🌸🙏

[@efy.]

@@busraesen9822 destek almama rağmen önüne geçemedim maalesef.. iyi dileklerin için teşekkür ederim 💕🙏🏼

[@ibatu7912]

@@efy. sürekli utan parmak kaldır yanlış bişey söyle ve herkes sana gülsün bırak bi kez daha gülsünler sürekli seni utandıran şeyler yap ve sonunda özgüvenine inanamıyacaksın emin ol ,korkularınla yüzleş emin ol istersen yaparsın :)

[@efy.]

@Sueda durumum hakkında konuştuktan sonra öncelikle doğal yöntemlerden bahsetti. Açık havada yürüyüş yapmayı, bitki çayı içmeyi, nefes egzersizleri yapmamı önerdi. Eğer bunların bir faydasını görmüyorsan ilaçla tedaviye başlanıyor.

[@efy.]

@@ibatu7912söylediklerinde haklısın lakin anksiyete ve sosyal fobiye aynı anda sahip olmam bunları yapmama ne yazık ki engel oluyor.. tavsiyen için teşekkür ederim, cesaret edebilirsem yapacağım 🙏🏼🍀

[@yigite.1437]

Şu yorumlar kısmında bulunan insanların çoğu birbirini tanısa ne fobi kalır ne de yanlışlık herkes birbirinin dilinden anlıyor :)

[@tethys0000]

Gerçekten bu şey aşılacak bir şey.önce sosyalleşirsin burdan sonra ise o kendini anlattığın kişiyle beraber kendi karakterini açığa çıkarırsın.her şeyin işleyişi bu.herkes diyo yalnızım yalnızım.ey dost olun yeter:)
Sende mi bu sosyofobidensin?

[@Nur-jp1ng]

Çünkü insanlar kendilerini sadece burada açıklayabilir.

[@Nur-jp1ng]

Normal şartlarda, birbirimize ne kadar yakın olsakta iç dünyamızı paylaşmak zor.

[@tethys0000]

@Azize K. sen susan taraf mı olursun konuşkan mı? Sanırım ben konuşkan olurdum.bide ayneen senin dediğin gibi olırdu grup

[@tethys0000]

@Azize K. aynen öyle .kendilerinden daha utangaç insanları görünce kendni cesur hissediyolar sanırım.ben öyle durumlarda kendimi abla gibi hissediyom yol göstermeye çalışan😂ve konuşmaya çalışıyom.ben zaten konuşkan biriyim.sadece fazla kalabalık ortamlarda susarım dinleyici olurum.ama eskiden çok çok kötü durumdaydım .şimdi aştım ;)

[@atavratyoutube]

Birbirimize sarılma butonuyum.

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.

[@atavratyoutube]

@@Tosyalo geçmiş olsunn

[@muratcevik9465]

@@Tosyalo Bende istanbuldayım bir arkadaş daha var Biraraya gelelim

[@mrspickle3411]

@@muratcevik9465 instani verir misin bende İstanbul'dayım ve neresindensin

[@rumeysaturk]

İçedönük rolü oynayan bir sosyol fobik olduğumu anladım. O kadar korkuyorum ki korktuğumu anlamalarından bile korkuyormuşum.

[@gulcindemir8052]

Tercümanım 👏🏻

[@melekkayaalp2048]

+

[@zodyak732]

Bende

[@Lovemyexistence]

Benim adım da rümeysa ve bende de sosyal fobi var 😬 Ama şu an psikoterapi aliyorum. Süper değil ama iyi ilerliyor. Ilaç terapisi almiyorum ama düşünüyorum çünkü o anlar çok felaket oluyor. Tam düzeliyorum derken tekrar o titremeler ve içe kapanmalar başliyor :(

[@mervehestia2597]

İnsanın en büyük düşmanı gene insan

[@tarkesen2074]

Yorumlara baktım da sosyal fobisi olan arkadaşların kendini bu kadar güzel ifade eden insanlar olmaları beni çok üzdü. Üzdü diyorum çünkü cahillerin gürültüsüyle başımızın şiştiği bir devirde konuşmasına madalya verilesi insanların kendini bu gürültüye teslim etmesine anlam veremiyorum.

[@tunabaloglu700]

En kötüsüde ne zaman sıra onlara gelse heyecandan konusamıyorlar ve kendilerini ezikliyorlar buna bende dahilim...

[@Cataphract0_]

@@tunabaloglu700 👍

[@yseisacimen5714]

Çünkü zamanında o cahiller tarafından zorbalığa uğradılar. Konuştukları her lafı aptalca sanmaya başladılar. Onlar da gürültünün içindeki sessizlik olmayı seçtiler, seçtik.

[@fikriye4106]

Okadarrrrr dogru kii o cahil insanların boş lafları beynimin içindi turluyo

[@system5404]

sosyal fobililer olarak grup açsak sorunlarımızı anlatsak kaynaşsak nasıl olur

[@rmysatzl]

" Bazen sadece görünmez olmak istiyorum "

[@selinayoz4329]

Sen=Ben

[@eless9341]

Artık istemesem bile görünmezim;)

[@nemo8558]

20li yaşlarda istanbulda yaşayan sosyal fobililer varmı konuşup arkadaş olabiliriz bu sorunu beraber aşabiliriz

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.

[@alikara3451]

Bnde

[@tubacetinkaya2305]

Oğuz Atay’ın şu cümlesi konuyu özetliyor;
Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım..

[@falanfilan3755]

En kötüsü de sosyal fobin olduğunu bilmeyen yakınlarının veya diğer insanların senin ne çektiğini bilmedikleri halde yapamadığın şeyler için seni yargılamaları. Davetlere gitmek benim için işkence haline geliyor. Derste sunum yapmak, hocaya bir şeyler sormakta aynı şekilde. Kırtasiyeden kalem almak bile bazen..Ya da misafir geldiğinde yanlarına gidip hoş geldiniz diyebilmek. Dolmuşa bindiğimde "müsait bir yerde inebilir miyim" demenin bile provasını yapıyorum içimde en az 50 kere. Gerçekten yoruluyorum bazen. Ders için güzel bir ödev yapmıştım. Hoca arasından en güzelini seçip sunum yaptıracakmış. Bunu öğrendiğimde o kadar kaygılandımki bilseydim gerçekten vasat bir ödev hazırlardım. Sırf sunum yapmamak için. Sevdiğim grubun konserine bilet alabilmek bir haftamı almıştı. Çünkü her seferinde kapıya kadar gidip utanıp sıkılıp içeri giremeyip eve geri dönüyordum. Sonuç olarak biletimi bir şekilde almıştım ama her kelimemi önceden planlayıp prova yaparak. Konser de iptal oldu zaten. Ve ben bilet ücretini geri almak için bile gidememiştim. Sonra hep kendimi suçluyorum. Bu kadar basit şeyleri bile nasıl yapamıyorsun diye. Şu an bu yazıyı atıp atmamakta bile kararsızım ve kaygılanıyorum. Ekran arkasından her şey daha kolay oluyor o ayrı. Ama mesela telefonla konuşmak. Bu hiç kolay değil. Özellikle tanımadığın ya da fazla yakın olmadığın kişilerle telefon görüşmesi yapabilmek. Cidden işkenceye dönüşüyor. Kendimi hazır hissetmiyorum, açamıyorum telefonu. Sonra geri de dönemiyorum arayan kişilere. Sürekli gailesiz ve etraftaki insanları umursamayan biri gibi görünmüş oluyorum insanlara ama bu elimde değil. Umursamadığım için değil, sadece bunu yapmak benim için çok zor olduğundan. Umarım bir gün bunların veya bu gibi sorunların sürekli beynimizi meşgul ettiği günler geride kalır.

[@shubili]

markete gitmek için bile duygusal olarak kendimi abartısız 2 saat falan hazırlamaya çalışıyordum

[@shubili]

9. sınıftayken sadece birkaç saniyemi alacak bir cümle kurmam gerekti, gerçekten birkaç saniye. ama derste 40 dakika boyunca kendımı yıyıp bitirdim, bir yandan ateş basıyor ve başıma ağrı giriyor, üşüyorum ve yüzüm kızarıyordu. nefesim desen o da gidiyordu. ve üzücü olan iste sadece birkaç saniyelik bir şey için 40 dakikamı berbat etmemdi

[@falanfilan3755]

@Sueda yalnız olmadığımı bilmek iyi hissettiriyor🌸

[@falanfilan3755]

@@shubili çok çok iyi anlıyorum seni hatta bildiğin sorulara bile parmak kaldıramamanın verdiği acı var bir de. Ya da hiç beklenmeyen anda hoca soru sorduğunda öyle kalırdım tek kelime bile edemezdim ben de. Üniversitedeyim ve hala da edemiyorum :(

[@shubili]

@@muzeyyen5817 belki sadece özgüven eksikliğin vardır

[@eyylem]

Dışarıya çıktığımda kendim olamadığım için o kadar yoruluyorum ki eve geldiğimde tonlarca yük taşımış gibi hissediyorum. Hep onların istediği kişi gibi davranıyorum. Kendimi yok sayıyorum ve bundan çok sıkıldım.

[@kumru9865]

Ben de aynıydım şimdi aştığımı sanıyordum ama hala aşamadım bu durumu

[@shin6221]

ne olacak bizim bu halimiz gerçekten, markete giderken bile çekinir oldum ağlamak istiyorum

[@eyylem]

@@shin6221 yalnız değilsin:(

[@cnslgks27.]

@@shin6221 yakın zamana kadar bu sıkıntıda olan birisi olarak söylüyorum atlatabilirsin nasıl mı dışarda insanlarla diyolog kurmaya kendini zorlayarak, bazen aynanın karşısına geç prova yap ve hergün yaptıklarını not al oku ve kendini yapabildiklerin için tebrik et 😉😊

[@videodeposu8741]

bende de öyle şekilden şekile giriyoruz

[@_adzedion_3902]

Kendimi sevip kusurlarımla kabul edip her şeyi kafaya takmadan rahat bir kafayla takılmak cidden güzel bir his olmalı

[@killer.3670]

:(

[@zuleyhaaral2113]

Kendini sebmek disinda o kisi benim rahatım insanlar umrumda degil

[@konserveet562]

Artık bende öyle bi boyuta gelmiş ki bazı özgüveni yerinde olanlardan nefret ediyorum çünkü onlar doğuştan iyi şartlarda yaşamış aynı şekilde ekstra bi çaba harcamadan ve benden üstün olmamalarına rağmen öyle gibiler ve her şeyde daha rahat ve ozguvenliler . Bazen onlardan öyle nefret ediyorum ki, onlara karşı bi şeyim olduğundan değil ama kıskanıyorum galiba

[@r.8489]

Sosyal fobili olup yksye hazirlanan var mi?

[@konserveet562]

@@r.8489 3 sene sonraki halim

[@ecemylmaz9149]

Veli toplantılarında çocuğunuz utangaç parmak kaldırıp söz hakkı alsın biraz diyen öğretmenlerimiz iyi izleyin bu videoyu

[@betul.b.]

Off benim öğretmenlerim de öyle derdi bana, çalışkandım ama konuşmazdım tek şikayetleri buydu benden, neden hiç konuşmuyorsun cümlesini yüzlerce kez duymuşumdur 😔

[@seymaggs]

Sosyalfobi o kadar kötü hissettiriyor ki. Dışarı çıkmak istiyorum, arkadaşlarım olsun insanlarla samimi olayım istiyorum, rahat rahat hareket edebileyim istiyorum ama olmuyor. Dışarı adım attıktan sonra zorlu bir oyun başlıyor sanki. Dışarıda dolaşıp eve gelene kadar geçen o süre o kadar ağır geliyor ki, bir sürü düşünce geçiyor aklımdan ve yoruluyorum artık. İnsanlarla da samimi olamıyorum, konuşurken kasılıyorum o yüzden beni soğuk zannedip konuşmuyorlar da. Bir şeyi beceremiyorum, hep rezil oluyormuşum gibi geliyor. O yüzden hiçbir yere gitmeyip hiç kimse ile konuşmak istemiyorum (aslında istememe rağmen) çünkü her şey daha kötü oluyor. Bu durumla yaşamak aşırı kötü. Umarım hayatım boyunca böyle olmam

[@raketenwerferenthusiasten1570]

Bana çıkma teklifi edebilirsin, güzel pratik olur senin içinde hem. :)) Bana çıkma teklifi eden kızların ne utangaçlıkları, ne de sosyalfobileri kaldı. Denemek ister misin? Hahaha

[@violeta2794]

Şeyma yalnız değilsin

[@146degilmi]

Bende iki kelimeyi bir araya getiremiyorum. Insanlarla konuşurken sesim kısılıyor. Kendi fikrimi belirtmek beni geriyo. Tahtaya soru çözmek icin bile ciktigimda çok korkuyorum (soruyu doğru bilsem bile). Metroda insalar bana aşağılayıcı bakıyorlar gibi geliyor. Anne ve babamla bile normal konuşamıyorum. Bende istiyorum samimi arkadaşlarım olsun okulda onlarla konuşuyum eğlenelim ama olmuyor. Bu duruma aileme anlatamıyorum konuşurken gözlerim doluyor. En yakın zamanda biter bu umarım çünkü böyle yaşamak biraz zor olur

[@seymaggs]

@@146degilmi aynen çok iyi anlıyorum. Umarım bunları atlatır ve ileride rahat yaşayabiliriz :(

[@146degilmi]

@@seymaggs Umarım...

[@shin6221]

en çok zoruma giden şey de içimde var olan potansiyelimi gösterememek, aslında çook iyi anlaşabileceğim insanlarla konuşamıyorum bile ya da çok iyi yapabileceğim işlerde geri planda kalıyorum, cidden sosyal fobi kadar yoran bir şey yok

[@duygu2781]

Seni o kadar iyi anlıyorum ki , aslında insanlara topluma gösterebileceğin güzel yeteneklerin olsa bile bir kişinin olumsuz yorumunun seni etkileyeceğini , üzeceğini bilerek geride durmak çok zor .

[@AtakanC.]

Bilmiyorum ne kadar işe yarar fakat görmüş iken kayıtsız kalmak istemedim açıkçası, bazen hiç tanımadığın görmediğin birine anlatmak onunla konuşmak daha rahat ve iyi gelir diye düşünüyorum, dolayısıyla bu yorumu bırakayım dedim buraya, belki bir gün bir şeyler anlatıp içinizdekileri dökmek istersiniz, her zaman dinlerim, siz ne zaman dilerseniz buralardayım :)

[@Emre-ff6dn]

Sen bensin

[@kep1155]

Off yıllardır ertelediğim şeyleri hatırlattın :(

[@shelbytom9834]

Sonuna kadar haklısın

[@ecrin6783]

Sosyal fobi o kadar kötü ve acı veriyor ki... Dışarı çıkmayı, hiçbir şeyi umursamadan yaşamayı, eğlenmeyi çok istiyorum. Ama olmuyor, omuzlarımda çok yük var ve ben bunları boş veremiyorum. Evden çıkmamak bir süre sonra kurtuluş gibi geliyor fakat ailem sosyal olmamı istiyor. Keşke yaşadıklarımı sadece bir günlüğüne bile hissetseler. Dışarı çıktığımda kalbim maraton koşmuşum gibi atarken bunları söylemek onlar için kolay. Korkular her zaman üzerine gidilerek çözülmez, bazen sadece sohbet etmek gerekir.

[@emreduman6229]

İstersen arkadaş olabiliriz

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.

[@aqsinferecov8329]

@@Tosyalo olalınmı arkadaş abi bende sosyal fobi var

[@L1MOON]

sosyal fobisi olan insanların Allah yardımcısı olsun

[@ayxangulmemmedov1597]

uyusturucu bagimlisi olmayi tercih ederdim ben böyle yasanmiyo biriyle konusmadan önce 3 4 kez dusunuyorum. Karsimdaki kisi espiri yapdiginda zorla gulmeye calisiyorum hep bunu yaparsam karsimdaki ne der bunu soylersem karsimdaki kisi benim hakimda ne dusunur sadece bunlara sinirli kalsa iyi Mac yaparken bile böyle elim ayagim karisiyo Ama klavye arkasinda bi nebze olsun daha rahatim

[@mamaom2534]

@@ayxangulmemmedov1597 seni o kadar iyi anlıyorum ki işimiz çok zor gerçekten :///

[@ehedhsn]

@@ayxangulmemmedov1597 azerbaycanlı mısın? bendede aynısı var

[@tekinomur6767]

Saol kardeşim amin cumlemizle ❤️

[@keystone9921]

@@ayxangulmemmedov1597 aladan baya geçmiş kardeşim umarım ileşmissindir

[@sidiklicedric6994]

Sosyal fobim olduğu için psikoloğa gitmem gerek ama sosyal fobim olduğu için psikoloğa gidemiyorum. Onu ne yapıcaz??

[@denizkatipoglu9330]

Yine yangınlar yine ben🥴

[@ucannbalon]

@Lethean sorun orada zaten

[@MTM533]

+

[@fetiyekurt6380]

Online randevu ?

[@marywchi]

@@fetiyekurt6380 akıllıca

[@erwinrommel1071]

-Cevabini bildigin sorulari sirf utandigin icin hocaya soyleyemezsin
-topluluk icinde sirayla olan birsey varsa sira sana gelirken heycandan kafayi yersin(ilk tanisma gunu gibi)
-az kalabalik yerlerde birsey diyeceksen genelde bi alisveris gibi veya dolmustan inmek beyninde 50kere tekrar edersin

[@ravenp4050]

Tüm bunlar çok yorucu oluyor:(

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz..

[@naziresmith8881]

Sosyal fobim var ve cidden çok yoruldum. Videonun kapak fotoğrafındaki kişiyi tamamen kendimle özdeşleştiriyorum. Mesela yolda yürürken başrol gibi hissedip her hareketine hakim olmaya çalışmak, gerilmene rağmen geçen her saniye normal davranma uğraşına girmek, bir yerde elini kolunu nereye koyacağını şaşırmak, diğerlerinin yanında ucube gibi hissetmek, sürekli herkes mükemmel ya da en azından benden daha iyi ama ben sorunluyum bende bir problem var şeklinde düşünmek, biriyle konuşmaya nasıl başlayacağını kafanda yüzlerce hatta binlerce defa kurup çoğu zaman konuşmaktan vazgeçmek, bir konuda bilgili olup hakkında konuşabilecek potansiyele sahip olmana rağmen söze girememek konuşanlardan sözü alamamak veya kendi bildiklerini yalanlamak, insanların yaptıklarını yanlış anlamasından ve seni aralarında yargılamasından ciddi şekilde korkmak, işte bunların hepsini yaşıyorum.

[@berra101]

Seni o kadar iyi anlıyorum ki, bunları okurken üzülmeden edemedim. Bugüne kadar böyle bir sorunum olduğunu bilmiyordum sadece sorunlu olduğumu anlıyordum. Şimdi her şey daha da netleşti. Tüm bunlar yaşantımdan öyle çok çaldı ki tamamen doğallığımı kaybettim. Çok zor bu şekilde yaşamak. Kalkıp psikologa gitmek bile ayrı bir zorluk gibi geliyor. Offf.....

[@lunarlament]

​@@berra101 merhaba durumun ne

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.

[@aqsinferecov8329]

@@Tosyalo Selam olalımı arkadaş abi?

[@mrspickle3411]

@@aqsinferecov8329 selam arkadaş olalım mı

[@himykk3726]

Otobüse binmek, hastaneye gitmek, telefonda herhangi bir yabancıyla konuşmak, markete gitmek, topluluk karşısında konuşmak ve herhangi bir şey almak benim için o kadar zor ki konuşmaya konuşmaya diksiyonum bozuldu. Ailem beni anlamıyor ve ne zaman bunu dile getirsem, yapamıyorum desemde kızıyorlar. “20 yaşına geldin otobüse binemiyorsun, ilerde ne yapacaksın?” gibi gibi şeyler diyorlar. Daha kötü oluyorum ve fark etmiyorlar. Rol yapmaktan sıkıldım, 5.5 yılı aşkın süredir duvarlarımı yıkmaya çalıştım, sadece bir kısmını yıkabildim lakin büyük bir kısmı bana hala engel oluyor. Bunu nasıl yeneceğim bilmiyorum. Bu fobi yüzünden kendime düzgün hobiler edindim. Dışarı çıkmak yerine tüm günümü kitap okuyarak geçirdim, sürekli müzik dinledim, yeni bir dil öğrenmeye çalıştım, kitap okuduğum için insanlar benimle konuşmaya başladı ve birkaç arkadaşım oldu. Ama hala sorunlarla baş başayım ve sanırım hiçbir zaman yenemeyeceğim.

[@Merve-sl6tr]

Yenebilirsin. Elbette ki zor, keşke kolay olsa. Bence bunun çözümü daha çok üstüne gitmek ve zamanla fark ediceksinki gözünde büyüttüğün gibi değilmiş. Umarım görünmez engellerini kırabilirsin

[@himykk3726]

@@Merve-sl6tr gerçekten çok teşekkür ederim. Umarım bir gün duvarlarımı yıkabilirim. Tekrar çok teşekkür ederim

[@purplelife3040]

merhaba. kendimi çok kötü hissediyorum da sadece yazsam olur mu? okumasan bile sadece yazmak istiyorum çünkü, belki iyi gelir...
şuan psikolojik açıdan darmadağın bir haldeyim. Ailem sosyal fobimin olduğunu bilmesine rağmen her defasında beni insanların arasına sokmaya çalışıyor. Bazen o kadar korkuyorum ki kendime zarar vermeyi, bu şekilde biraz olsun kaçabileceğimi düşünüyorum. Bunu yapmamam gerektiğini biliyorum ama o an bu çok doğru geliyor. Sanki her şey geçecek, ondan sonra daha iyi olacağım gibi... bazen insanların çok korkunç olduğunu düşünüyorum. Sadece korkunç varlıklar... Bazen onların içinde yaşamamı doğru bulmuyorum. Kimi zaman onların benim sevgimi, iletişimimi hak etmediğini düşünürken kimi zaman sadece onlar yüzünden yaşamayı hak etmediğimi düşünüyorum. İnsanlar ölmemi istiyorlar gibi hissediyorum....

[@user-ju1wl4si4t]

@@himykk3726 baya siddetli Fobiye sahipsin

[@banukhalil2538]

Aynen sanki beni anlatmışsın

[@MUSTAFA-zp3ul]

Onların beni anlamalarına imkan yoktu.İzahat vermeye de asla mecbur değildim.(Sabahattin Ali)

[@kubraziyagil269]

Rahmetli içedönükmüş

Merhaba. Dinleyerek dinlenmeyi sevenlerdensen klasik albüme göz atabilirsin. ☕
Çok teşekkürler. İyiki varsın. 🍀

[@cliqueasuna]

Nereden alıntı bu söz ? Güzelmiş

[@MUSTAFA-zp3ul]

@@cliqueasuna Kürk Mantolu Madonna romanından.

[@cliqueasuna]

@@MUSTAFA-zp3ul teşekkür ederim

[@yagmuryagmurr4021]

Gerçekten iyi ki varsın Beyhan Budak...

[@melekkayaalp2048]

+

[@meltemguven1840]

++

[@furkaneslik]

👏

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz..

[@AbcABC-uc7ce]

Eleştirilme, küçük düşme korkusu hayatımızı mahvetti. Görgü kurallarının hiçbirini umursamayan insanlar kazanmaya devam ediyor. İzlemekle yetiniyoruz Beyhan abi.
Bu sorunu birkaç sene önce derslerimde başarılı olup da hocaların odasında, sohbetlerinde buluna buluna aşmıştım. Ancak işsiz kaldığım zamanlar, çalışmak zorunda olduğum zamanlar gelince yine başladı bu illet ve ilaç fayda etmiyor artık. İşin kötüsü kekelemeye başladım hatta cümle kuramaz hale geldim.
Konuşamamaktan korktukça konuşamamaya başladım. Etrafımdakiler beni tuhaf bakışlarla izledikçe konuşmaktan çekindim. Şimdi en ufak isteklerimi dahi ifade edemiyorum. Şimdi bırakın doçentlerle profesörlerle konuşmayı çocuklarla konuşurken dahi onların benden zeki olduklarını düşünüp, karşılarında küçük düşmekten korkuyorum.
Yine rahat olacağım, öz güvenimin geleceği günlerin özlemiyle bekliyorum. Korkularımın üzerine gidiyorum, üzerlerine gittikçe yine rezil oluyorum.
Bunu okuyanlara tavsiyem - ki zaten bu videoyu izliyorsa bunu asla yapmıyordur- ne olur çocukları gülünç duruma düşürmeyin. Onlar düştükçe siz kaldırın. Küçük de olsa kusurlarıyla alay etmeyin. Bilmediği ortamlara girerken, tanımadığı insanlarla konuşurken onları yalnız bırakmayın.

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.

[@beyourlight4418]

Instagramda bir söz görmüştüm." Bu milletin neyinden utaniyorsun?" Diye . Emin ol o çevrendeki insanların çoğu senin yarın kadar zeki değildir. Bende de insanları kendimden üstün görme durumu vardı ve şimdi bunun üzerine gidiyorum. Bir çevrene dön bir bak, gerçekten senin heyecanlanmana değecek tipler var mı? Benle sen, dışardaki diğer insanlar hepimiz eşitiz. İnsan olarak değerliyiz. Yani bu konuda rahatlamak istiyorsan öz saygini geliştirmelisin . Yoksa 60 yaşına geldiğinde neden gençken insanların beni bu kadar etkilemesine izin verdim de hayatımı yaşayamadım dersin. Umarım iyi olursun.

[@Tosyalo]

@@beyourlight4418 istannuldamizin dostum

[@trendxanam]

NEVERFAP YAPIN.. Böyle yazın yutuba. 👇 👉SOSYAL ANKSİYETENİN İYİLEŞMESİ "NEVERFAP" 👈

[@supraaaa7275]

Sen bensin be :(

[@beyza8275]

Şu an buraya düşüncelerimi anlatamayacak kadar sosyal fobiye sahibim.

[@nurettinulusoy2487]

ve yalnız da değilsin🥺

[@user-ju1wl4si4t]

Sanaldayız ya kardeşim kimse görmüyor

[@irossss]

bende..

[@nurettinulusoy2487]

@@irossss umarım en kısa sürede aşarsın bu durumu.. berbat bi şey çünkü

[@hakantoprakkazar4672]

@@user-ju1wl4si4t ah pelkas üzümlü kekim

[@lofty4163]

Kendimi bir kamare ile izleniyormuş gibi hissediyorum hata yapmamak için susuyorum sadece etrafımdaki özgüvenli insanları izliyorum biraz konuşmak istesem kekeliyorum duygularımı hiçbir zaman belli etmiyorum asla sorunlarımı anlatmıyorum insanların bana acımasını istemiyorum... Böyle yaşamak çok zor kendimi değiştirmeye çalışacağım.

[@tolununparcalanmskeki6073]

Evet öyle çok korkutucu ama güçsüz gibi gözükmek daha kötü

[@lofty4163]

@@tolununparcalanmskeki6073 genel olarak duygularımı belli etmeyi güçsüzlük olarak sayıyorum ve bu benim hayatımı oldukça olumsuz etkiliyor. Bundan dolayı kendime "güçsüz" görünmenin önemli olmadığını kanıtlamaya çalışıyorum yoksa hayatımı düzgün ve mutlu bir şekilde sürdüremeyeceğim

[@kumru9865]

Sen her şeyin farkındası bu güzel.Ben de farkına varmıştım ve düzeldiğimi sanmıştım ama hala düzeltemedim bu durumu.İstersen instagramdan konuşalım

[@bahardemir6003]

Seninle aynı şeyleri yaşıyorum. O kadar iyi anlıyorum ki seni.. Bu aralar gittikçe kötüye gidiyorum. Kendimi çok değersiz hissediyorum. Basit, ufacık basit bir konuşmayı bile beceremiyorsun diye kızıyorum kendime. Her şey o kadar zor ki..

[@dondudemirkol5109]

@@lofty4163 duygularını belli etmek ifade etmek hiçbir zaman güçsüzlük degil asıl güçsüzlük sinirli anında sinir duyguna hakim olamama

[@feyzaavc686]

Gerçekten şuan yaşadığımız zamanda herkesin girişken konuşkan olması gerek algısı yüzünden içedönük insanların yaşamı zorlaşıyor. Kendini kabul edememe ve sanki yanlışmış ve degişmek zorundaymış hissi ortaya çıkarıyor 😔

[@arifturgut7190]

Bu algıyı tersine döndürmek de sizin elinizde

[@mtn9471]

Bence tam tersi içedönük olmanın en zor olmadığı dönemdeyiz

[@yldzyldz8995]

Cok dogru herkes disadonuk olmak zorunda degil herkesin farkli bir karakteri var herkes ayni olmak zorunda degil

[@kumru9865]

Aynen bende de aynı his

[@videodeposu8741]

@@mtn9471 bence de

[@youmakemeglow4090]

Yıllarca görünmez olmak için uğraştım kimse beni görmesin, benle ilgilenmesin, odak noktası asla ben olmayayım diye.Ama bazen yıllarca aynı sınıfta olduğum kişiler “sen konuşabiliyor muydun ya ?” Gibi sorular sorup benle dalga geçince çok üzülürdüm.Hep kendimi değiştirmek istedim,böyle olduğum için nefret ettim,konuşmaktan korkardım ama nedenini bilmezdim,kısık sesli konuşurdum ve insanların beni duyması için bağırmak yerine bir kerede insanlar beni duymak için çabalasın isterdim,asla olmadı bundan sonra da olmayacak gibi sadece çevrenizde böyle insanlar varsa onlara zorbalık yapmak yerine anlamaya çalışın lütfen inanın bizim için de hiç kolay değil

[@beyza17268]

Sen bensin banada hep öyle diyorlar çok üzücü

[@vibert159]

Okuyormusun

[@Tosyalo]

​@@beyza17268 simdi durumun ne

[@tozinseyas]

​@@beyza17268 gelişme varmı

[@beyza17268]

@@tozinseyas yok ama açıga gectim daha mutluyum gibi

[@pinkbrush5543]

Ne zaman dışarı çıksam kendimi aşırı derecede kasıyorum. Sadece yolda yürürken bile bütün insanlar bana bakıyormuş gibi hissediyorum. Bu yüzden kendimi sürekli kasıyorum bir adım yanlışı bile yapsam kötü hissediyorum.

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz..

[@varhayir4534]

Hem bir onaylanma-kabul görme, görülme ve sevilme ihtiyacı hissederken diğer yandan görünmez bilinmez olmak istiyorum. Bu iki uç çelişki beni yoruyor

[@rtdasya3172]

Gerçekten işin garip tarafı da o oluyor👍

[@hande2159]

Bende aynı sorunu yaşıyorum ve cidden artık rahatlamak istiyorum

[@sadiyekumru9541]

Ne kadar güzel anlatmissiniz💕

[@kep1155]

Onaylanmak değil de birilerine bir faydam olsun istiyorum. Yoksa da görünmez olayım...

[@hataydurum8436]

@@hande2159 rahatlamanın yöntemini bulursan bana anlatır mısın 2 hafta olmuş sen yorum yapalı

[@burak9656]

Ben bu iki kişilik tanımının arasında biryerdeyim galiba . Ne tam içe dönük ne de tam sosyal fobisi olan biriyim burda anlatılanlara göre

[@cliqueasuna]

ben de aynı

[@theraven6565]

Aynen

[@papatyalarveben9275]

Bende öyle hissettim kendim için

[@derin3869]

O iki tipe de uymayanların genellikle arkadaşları mal olur bu yüzden çoğu zaman yalnız takılmak zorunda kaldıklarından kendilerini içe dönük sanarlar

[@usernotfound5135]

@@derin3869 cidden haklısın

[@Rei-tc1bu]

Benim sosyal fobim, dış görünüşümden kaynaklı. Bir çeşit algı bozukluğu denebilir. Kendimi kambur, zayıf, çirkin, iğrenç, yetersiz görmekten dolayı o kadar paranoya oldum ki dışarı çıkmak, insanlarla konuşmak, okul girişindeki kalabalığa karışmak, dolmuşta ineceğim yeri söylemek gibi basit şeyleri yapamaz oldum.
Onca yetenekli, başarılı insanlar varken kendimi değersiz ve alay edilecek biri gibi görüyorum.
Sadece varlığım bile insanlar için alay konusu olmaya yeterli gibi geliyor. Aynada kendimi sevmiyorum, konuşurken kendimi sevmiyorum, gülerken, bir şeyler yaparken, süslenmek istediğimde bile kendimi sevmiyorum.
İş hayatımda bunların beni nasıl etkileyeceğini düşündükçe kaygım artıyor. Kaçırdığım onca şey, onca yıl. Her biri depresif hissettiriyor.
Bazen, iyi insanlar çıkıyor karşıma, benimle konuşuyorlar ya da en azından konuşmaya çalışıyorlar.
Onlarla sohbet ettikçe daha çok soğuyorum kendimden. Bu kadar bomboş, gereksiz, çirkin, soğuk, korkak bir insan olduğum için.

[@slay_slay.]

Çok yorum okudum ama bu yoruma gerçekten İŞTE BU dedim.
Dış görünüş o kadar etkiliyor ki.. ve sırf özgüvenim gelsin diye o kadar fazla güzel olmak için çabaladım ki hiçbir şey değişmedi. Hala çirkin olduğumu düşündüğümden her geçen gün sosyofobim daha da azıyor.
sadece tetikleyen dış görünüş değil ama en büyük etkenlerden biri o.
Umarım bu illetten kurtuluruz

[@user-ju1wl4si4t]

Yemin ederim bendede bu var kendimi hep eziyorum

[@selinayy6691]

@meriç online Seninki varmi?

[@selinayy6691]

@meriç online Tm

[@system5404]

Sosyal fobili bir arkadaş arıyorum 21 yasindayim istanbulda yaşıyorum kendi kararimi veremeyen tek başına yaşamaktan sıkılan biriyim kendim gibi biriyle arkadaş olmaktan çekinmiyorum çünkü o da benim gibi.

[@16ylonce48]

Yaşamayan bilemez Allah yardımcımız olsun içimizde ki potansiyeli ortaya çıkaramamak çok acı..

[@tozinseyas]

İstanbulda yasayan sosyal fobililer varsa arkadaş olabiliriz zorlandigimiz durumların üstüne beraber gidebiliriz

[@elifgozdw]

Marketten bir şey alamamak kötü insanların "neden kimseyle konuşmuyorsun" "biraz sosyalleş" "nasıl markete gidemiyorsun demeleri daha kötü...

[@marywchi]

O milleti umursamayın kendiniz için yaşayın. O ne der o ne diyo diye düşünmeyin

[@otobusbuddy]

@Meriç Kohen doğum günün kutlu olsun bu arada

[@nanamiloveofmylife]

Benim içinde öyle ve gerçekten bu durumdan çok yoruldum...hemde biraz sosyalleş vb şeyler demeleri benim canımı o kadar çok yakıyor ki sanki birine çeneni kapat çok konuşuyorsun gibi bir hakaret bu.

[@eggsssss149]

Kötü den sonra virgül gelcek

[@azk3skin]

Neden kimseyle konuşmuyorsun, az sosyalleş diyen kim varsa hayatımdan sildim.İçlerindeki derin mutsuzluğu karşıdakine yansıtmak istiyorlar.Seni yalnız, asosyal lanse etmekten zevk alıyorlar.Bu insanlardan uzak dur

[@nihansugemci7792]

Ben öncelikle kitapdaki insanları sokaktaki insanlardan daha çok sevdim .
Cemil meriç

[@user-hm1hc3nb9w]

Aynen

[@gulsururgemci6954]

Evet çok haklısın 👍

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz...

[@hazaldeniz5166]

Bu yorumu ağır bi sosyal fobiyle mücadele edip artık bundan kurtulan biri olarak yazıyorum, benimle aynı şeyleri hisseden, yaşayan insanların azıcık da olsa kendini iyi hissettirebilirsem, düşüncelerini birazcık da olsa değiştirebilirsem ne mutlu. Geçen sene Üniversiteye başladım. Aslında gideceğim ilk günü bile otobüste, kimseyle arkadaş olamayacağım yalnız ve asosyal ezik bi tip gibi ortada dolaşacağım diye düşünerek gittim. Öyle de oldu. Çünkü o enerjiyi üstüme çektim. Böyle hissettiğim için dışarıdan soğuk ve ketum biri gibi durdum(asla öyle bir kişiliğim olmamasına rağmen), bu yüzden de insanlar bana yaklaşmaya çekindi. Hep "benimle arkadaş olmak istemiyorlar" diye düşünürdüm, halbuki ben istemiyormuşum. Kendimi onlarla arkadaş olmaya layık görmüyordum. Biri bir şey sorduğunda bile doğru düzgün cevap vermiyordum, kendim gibi davranamıyordum. Gerçekten tam bi ezik gibiydim kafamda. Hatta hiç unutmuyorum, resim dersinde birisi yanıma oturmuştu. Bana "çok güzel çizmişsin, çok yeteneklisin gerçekten" demişti. Ve ben de ona "o kadar da iyi değil" demiştim. Sadece bunu dedim. Halbuki teşekkür edip ben de onun çizimi hakkında bi yorum yapsaydım belki de sohbet edebilirdik, arkadaş bile olabilirdik. Ama farkettim ki buna ben izin vermiyordum. Hatta benimle dalga geçti sanmıştım ama hayır gerçekten güzel çizmiştim aslında. Sadece bir şeyi iyi yaptığımı kabullenemiyordum. Kendime reva gördüğüm davranış biçimi buydu. Sonra kendi kendime bazı şeyleri yoluna koymaya başladım. Bana en iyi gelen şey insanların yerine karar vermeyi bırakmaktı. Durup dururken sadece yanımdan geçen bi insanın bile benden nefret ettiğini düşünürdüm. Halbuki o insan kendi derdinde, yanından geçtiğimin farkında bile değil belki de. Ve kendime değer vermeye başladım. İletişim becerim yüksek, kelimelerle aram iyi. Ama bunu sadece klavyede belli edebilmem saçmaydı. Oysa bunu dışarı dökebilsem hayatım çok daha iyi olurdu. Artık eskisi gibi değilim, kimseyi kendimden üstün görmüyorum. Arkadaşım olmak zorunda da değil. Biz yalnızlığa fazla anlam yükleyip romantize ediyoruz. Tek diyeceğim şey kendinizi sevin ve herkesin kusurlu olabileceğini, hata yapabileceğini ve kimsenin sizin nasıl göründüğünüzü ya da hatanızı düşündüğünüz kadar önemsemediğini bilin. Yalnız olmak eziklik de değil, arkadaşınızın olmaması da sizi arkadaş olmaya değmeyecek biri yapmaz. Sadece karşınıza doğru kişiler çıkmadı ya da bu fobinin etkisiyle onları kendinizden uzaklaştırdınız. Hemen yarın düzeliceksiniz diyemem, bu çok uçuk bir şey. Gerçekci bile değil. Ama bugün kafanızda bazı düşünceleri değiştirdiğinizde yarın sabah çok daha başka bi düşünce tarzıyla uyanıyorsunuz. Bunu aşmak çok zor farkındayım. Ama sadece birkaç düşünce bile insanı değiştirebiliyor.

[@Yusuf-Pbs]

Çok teşekkürler değerli yorumunuz için.15 yaşındayım ve yurtta kalıyorum.Yurtta sosyalleşmeye daha müsaitim lakin bir türlü doğru dürüst konuşamıyorum kimseyle.Konuşurken bir yerde takılıyorum devamını getiremiyorum.İlişkileri sürdüremiyorum.Hatta dışlandığım çok oldu.Kendimi onlardan hep farklı ve ezik hissettim.Bana ihtiyacı olduklarında geliyorlar sadece.
Bazen yalnız kalmak ve kendi başıma vakit geçirmek istiyorum bazense kendimi dışarıya,diğer insanlara ifade etmek istiyorum.Hep ikisinin arasında gidip geliyorum.Bu sebeptendir ki asosyal mıyım içedönük müyüm bir türlü anlayamıyorum.Birçok psikolojik sorun ve fiziksel hastalıklar yaşadım.Kulağımda %25 işitme kaybı var mesela.Bu yüzden birisi bana bir şey dediğinde ikinci kez söylemesini istiyorum.Belki de bundan dolayı insanlar bana karşı hep soğuk ve farklıymışım gibi davranıyorlar bilemiyorum.Şu an çok belirsizlik içindeyim gelecek kaygısı,fiziksel sorunlarım,insani ilişkilerde sorunlarım vs.Bunlar beni çok yoruyor ve üzüyor.Sizin gibi umarım bunun üstesinden geleceğim.Umut verdiğiniz teşekkürler saygılar.

[@sarastoreki]

Sevindim adına

[@oinotropwick1144]

kısaca öz saygınızı yükseltin demişsin fakat bu sosyal fobiyi yenmekten de daha zor bir mesele. olabildiğince vasıfsız bir insanım ve yaşıtlarımın arasında her eksikliğimi hissediyorum. kendi eksikliklerimle yüzleşmek zaten ekstra bir kaygı veriyor. öz değerim yoksa öz saygım da olamaz.

[@n.t.6529]

Birilerine iyi geldiğini bilmeni isterim🌞

[@tozinseyas]

İstanbul'da yaşayan sosyal fobililer varsa dayanışma içinde olabiliriz beraber hareket edebiliriz tek başına yapamadığımız durumları birlikte deneyebiliriz

[@mukaddesdogan8243]

Kalabalık yaşıt arkadaş gruplarına hiç katılamıyorum, aileler toplandığında katılmak istemiyorum herkes bana bakıyor beni izliyor sanıyorum yalnızlıği tercih etmek istemiyorum ama olamıyorum mecburum kendimi düzeltmeye çalışıyorum

[@kenanaraz4991]

Bu toplum için gayet normal

[@emreduman6229]

İstersen arkadaş olabiliriz

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz...

[@noyamiserj5016]

Mukaddes gelişme varmı

[@hatice5443]

Sosyal fobi tanısı konmuş birisi olarak yazıyorum. Arkadaşlar kendini çok içine kapanık ya da çok utangaç sanıyor olabilirsiniz bende öyle düşünüyordum ama öyle degilmis. Sınıfta söz hakkı alırken, birinden yol tarifi isterken veya ekmek almak için markete gittiğimde reyonun nerde olduğunu sorarken aşırı şekilde korkuyorum. Kalbim çok hızlı atıyor ve nefes alamıyormuş gibi hissediyorum. Bazı ilaçlar kullanıyorum ama bu sadece ilaçlarla olmaz. Buradan sosyal fobiye sahip arkadaslara tavsiyelerim şunlar: Kimse sizin dış görünüşünüzle sizin düşündüğünüz kadar ilgilenmiyor. Kendinize odaklanmayı bırakın ve birileriyle konuşurken kendinize değilde etraftaki seslere veya baska şeylere odaklanın. Biliyorum kalbinizden atış hızını falan kontrol edemiyorsunuz ama en azından başka şeylere odaklanmak biraz daha bunu azaltabilir. Bunu ancak kendiniz başarabilirsiniz. Deneyin arkadaşlar. Birine yol tarifi sormayı, başkalarıyla konuşmayı deneyin. Bunlar benim naçizane tavsiyelerim. Umarım sosyal fobiye sahip olan ben ve herkes bi gün bu korkularımızı yenebiliriz.:)

[@buse973]

Belli bir süre insanların yanında durarak onlara odaklanmak sonra ise konuşmaya girmek çok iyi geliyor bana . Yavaş yavaş adim atmamız gerekiyor.

[@si8416]

Bende kucukken boyleyidim ,
Simdi az da olsa degistim daha özguvenli odum olmaya calisiyorum

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz...

[@melekkayaalp2048]

"Sosyal fobisi olanlar ciddi kaygı hissettiği için insan sevgileri teoride kalır, pratiğe dökülemez." Beyhan Budak

[@edabener6905]

Of nasil dogru

[@erwinrommel1071]

Sosyal fobisi olanlar sinifta ilk gun tanisma gununde kendini tanitma sirasi ona dogru gelirken yaklasirken yasanan heycandan kalp krizi bile gecirebilir."Jesse"

[@Furkan.Aruch01]

bende ikiside olma ihtimali var mi ? şaka yapmıyom çünkü iki belirtide var bende

[@edabener6905]

@@Furkan.Aruch01 olabilir bence bende de ikisi var gibi geldi yani sosyal fobimi yensem bile yine disadonuk bir karakterde olacagimi sanmiyorum

[@edabener6905]

Ayrica platonik asiklarin basinda gelir sosyal fobikler

[@gizemsss6618]

Sosyal fobiklerin ortak özellikleri ve kurallar hâlinde yazdığım benimde onayladığım uyguladığım sosyal fobi yenme kılavuzu:
-Hepimiz içimizde yaşıyoruz,hayalleri içimizde yaşıyoruz,çok sosyal biriymiş gibi hayal kuruyoruz ama asıl yapmamız gereken şey o hayalleri gerçekleştirmek ama bunun içinde harekete geçemiyoruz çünkü çoğumuzun 'sosyal fobisi olan bir daha düzelmez' ya da düzelmesi çok zor bir şey gibi duruyor ama çok yanlış bir düşünce bu. Düzelir çünkü biz 3-4 yaşlarındayken böyle değildik. Bana göre sosyal fobinin başlangıcı içe dönüklük ve kendini toplumdan soyutlama ile başlıyor bunu okuyan ve kendini içe kapatan arkadaşlara tavsiyemdir. Bir süre sonra daha da beter olur ve isteseniz de toplum içine çıkamaz hâle geliyorsunuz. Çünkü İnsan sosyal bir varlıktır yapısı gereği.
- Ne yapmamız gerektiğini biliyoruz ama yapamıyoruz. Çünkü çok yapması imkansız bir şeymiş gibi geliyor bize. İlk adımı atmak en zoru ama atmak zorundayız. İlkinde belki sıkıntı yaşanabilir ama 2-3 denemeden sonra normale dönüşüm başlanır bile. Burada hemen onu bizde biliyorduk diye kapatmayın. 4 yıllık bir sosyal fobik olarak ne kadar yol arasamda bulamadım sizde çare arayıp benim gibi vakit tüketmeyin yapamadım, potansiyelimi kullanamıyorum diye debelenmeyin. Yapacağınız tek şey neyden korkuyorsanız onu yapmak. Kaçtıkça daha da büyüyüp aşılması daha zor hâle geliyor ama yine de aşılır hâlde olur. Sosyal fobi yi yenmenin en iyi yolu Kaçma üzerine git kuralı. Ben mesela bir kere arkadaşımın yanında yemek yerken elim titredi bayağı utandım ardından yavaş yavaş toplum içinde yemek yiyemeyecek hâle geldim. Kaşık çatalı tutup o ağıza getirmek benim için dünyadan Mars'a giden bir yolculuk gibiydi. İmkansızdı. Ama baktım ki çevreme kimse tutarken düşünmüyor. Hem insani bir şey. Utanılacak bir şey değil. Biz sosyal fobililerin utanılacak şeyler listesi hep yanlış... Toplum içinde konuşmak utanç vericidir bize göre ama boş konuşmak önemli değildir.(Çoğumuza göre) ya da toplum içinde yemek yemek bize göre ayıptır ama sofrada tiksindirecek bir şey söylemek daha az utanç vericidir. Ama bunların hepsi yanlıştır. Konuşmak,yutkunmak,yemek yemek,geğirmek hepsi insandir. Tabi bu insanı şeyleri yaparken de toplumu rahatsız etmeyecek şekilde yapmamız gerekir.( Kontrol edebileceğimiz kadar.)
- toplum içinde konuşan yemek yiyen insanları gözünde büyütme. Konuşmak bir yetenek değil. Sende bende yapabiliyoruz ama o insan nasıl konuşacağı gibi şeyleri kafasında çok evirip çevirip senaryolaştırmıor. Bizde çok senaryo yazıyoruz bu yüzden işler zorlaşıyor. Senaryo yazma! Harekete geç! Arkadaşlar yüzleşmekten başka çare yok! Yok! Aradım bulamadım. Geri durmaktan sizde bıktınız! Bu potansiyellerle ne işler başarılır. Yazık etmeyelim kendimize her şey ilk adımla başlar.
Kural 1- Yapamam,korkuyorum dediğin bir şeyi belirle. ( Benimki toplum içinde yemek yemek.) Burada önemli bir nokta var. İlk başta doğrudan değilde dolaylı yoldan yüzleşme yani ben toplum içinde yemek yemekte zorlanıyorum ama buna ilk anne babamla başlamam daha kolay olur. Sizde böyle en kolay yüzleşme yolu arayabilirsiniz. Yolu illaki vardır. Sunum yapmaksa bu korku ilk bir akrabalara ya da kendi arkadaşlarına birebir aynı sunuma yapma yüzleşmeyi kolaylaştırır.
Kural 2- İlk adımın ne kadar kötü geçerse geçsin adım atmayı asla bırakma!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
( Annemle babamla yemek yerken titredi ama devam ettim mesela ama aradan bir hafta geçtikten sonra artık düşünmüyorum bile. Bu tam tersi içinde geçerli. Bir şeyi yapmaya cesaret edemeyince gözünde ne kadar buyuyuyorsa,bir şeyi başarınca gözünde o kadar kolaylaşıyor ( buna inanın.)
Kural3- Araları çok açma:)) yani ben bu yemek yeme fobisini aşsam bile 2-3 denemede, pratiklere hâlâ devam etmeliyim, mesela bu basariyorum bilincini hep ayakta tutamak için hafta da bir lokantada yemek yemek gibi.( Benim için)
Kural4- Artık başardın ama şunu unutma cesaret etmeye ilk başta korktuğun bir şeyden kacmamalsin çünkü artık bir kere kaçınca ne kadar büyüdüğünü görebiliyorsun. Hâlbuki en başta üzerine gitsen önceki sorunların gözünde bu kadar büyüyecekti
Sonuç--- Potansiyelini sonuna kadar ortaya koyan. Olması gerektiği gibi olan bir birey. Sosyal fobili bireylerin de ne kadar zeki ve akıllı kişiler olduğunu düşünürsek bu işten hem sen hem toplum kârlı çıktı. Her konuda uygulanabilir metot.

[@user-jr2yb6kq6d]

Cok guzel yazmissin. Ben de 3 seneye yakin zamandir yurt disindayim ve okulda arkadaslarimla kontaga gecmekte zorlaniyorum. Surekli hakkimda soyle boyle dusunuyorlar vs diyerek onlarla arkadas olmak icin ilk adimi bir turlu atamiyorum. Ama yorumunu okuduktan sonra ne kadar zor da olsa ilk adimi atmam gerektigini anladim.

[@gizemsss6618]

@@user-jr2yb6kq6d Yaa çok mutlu oldum gerçekten 🥺💜
O güzel potansiyeline yazık olmaması için yapmalısın. Unutma hiçbirinden farkımız yok sadece fazlamız var. O fazla da refleks olan hareketlere dikkat edip fazla düşünmek mesela. Ayrıca kötü bir şey düşünseler bile bu sana hayati boyutta zarar verebilecek bir şey değil bu yüzden çekinmene gerek yok. Kafamızda bir başkası hakkında düşündüğümüz şeylere engel olamayız. Biz de başkaları hakkında olumlu ya da olumsuz düşünüyoruz ve bu çok normal. O yüzden unut gitsin. Sosyal fobikmiş falan da demezler merak etme. Çünkü çok iyi bildiğim bir şey varsa o da bize bizim gibi bakanların da sosyal fobik olduğu. Normal yaşantısında olanlar kafaya takmaz. Bizim hareketimizi kafaya takanda zaten bizdendir sakın unutma 😉

[@najibsamir665]

Yorulmaya okudum

[@noyamiserj5016]

Dostum istanbuldamisin sen arkadaş olabiliriz Zorlandığımız durumlarin üstüne gidebiliriz

[@DreamR19.21]

İnsan, insanın kurdudur. Çok haklı hobbes bu fobinin kurdu insandir. Ben de sosyal fobiliyim şu an online terapi alıyorum umarım yenerim. O kadar lanet bir şey ki bu hayatım akıp giderken beni hızlıca sürüklüyor peşinden ve ben hiçbir şey anlayamıyorum bu fobi yüzünden neler çektim hala da çekiyorum yaşım ilerledikçe daha zorlaştı bu hayatı yaşamak mutluluğu hak etmeyen bir sürü insan varken neden bizler,neden ben😔 Halime şükrettiğim zamanlar da oluyor benden daha kötü insanlar var Allah yardımcımız olsun umarım hayatımız bize bitti derken biz yeniden başlatalım❤

[@dianashea1276]

Okulda Buradayım demek bile benim için o kadar zor ki anlatamam. Ellerim titriyor, yüzüm öyle kızarıyor ki... kalbim çok hızlı atmaya başlıyor, ağzımda atıyormuş gibi hissediyorum. Konuşturmaya çalışınca sesim titriyor. Sosyal ortamlardan kaçıyorum, maskemi açmıyorum. Yemek yiyemiyorum, maskemi açınca birileri beni izliyormuş gibi hissediyorum. Normalde çalışkan öğrenci olduğum halde derslere karşı çok isteksizim ve sınav zamanı çok fazla kaygılanıyorum, ağlıyorum sürekli. Bilerek kalabalık ortamlara girmiyorum, göz önünde duracağım hiçbir şeye katılmıyorum. Biri ile sohbete girsem bile benim konuşmalarımı sevmiyormuş gibi geliyor, tüm gün acaba cümleyi yanlış mı kurdum diye düşünüyorum. Sosyal ortama girmeyip sosyal medyadan insanlarla konuştuğumda bile yazdığım şeyleri silip silip duruyorum. Sürekli ben güzel değilim diye tüm suçu kendimde buluyorum, 2 yıldır psikolojik olarak hiç iyi değilim ve insanların bunu ilgi için yaptığımı sanmalarından korkuyorum. Ailem ile hiç sohbetim bile yok, onlarda bende ki sorunun farkında ama destek vermiyorlar aksine her şeyi daha berbat edip bana "millet arkadaş edinsin sen yalnız kal" diyorlar. Kimseye derdimi anlatamıyorum burada bile anlatamadığımı düşünüyorum. Şimdi bunu yazmak ile doğru mu yaptım acaba diye tüm gece kafamı yiyeceğim bile

[@superisi7038]

Şu an kaçıncı sınıfsin bilmiyorum ama" 5 yıl sonra aklına gelmeyecek olayları 5 dakika bile düşünme " bende çok takıntılı bir insanim ama bu cümleyi kendime günde 5 defa söylüyorum , bazen geçmişimi düşünüp kendimi ne kadar boş yere üzmüşüm diyorum

[@dasssie6705]

Üzgünüm konuyla ilgisi çok yok ama hoslandigim çocuğun sosyal fobisi var ona acilsam onunla arkadaş olsam bile yeter bana .sizce ona acilirsam rahatsız olur mu

[@kafamagore8026]

@@dasssie6705 ben bir sosyofobili erkeğim ve biri bana açılsa çok mutlu olurdum. Bence şansını dene o çocukta eminim sevilmek istiyordur.

[@tozinseyas]

​@@superisi7038 dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz

[@sarastoreki]

İstanbul'da yaşayan sosyal fobililer varsa arkadaş olabiliriz grup kurabilir zorlandığımız durumların üstüne gidebilir sosyal pratikler yapabiliriz

[@yagmurown1387]

Kendimden nefret ediyorum. Dışarı çıktığım zaman kesin rezil oldum korkusu yaşıyorum. Elim ayağım titriyor ve yanımdaki kişiye bağırıyorum vs. Uzun süre saklamaya çalıştım ama saklamaya çalıştıkça dibe battım. Her şeyin üstüne çevremin ergenlik demesi o kadar uzuyor ki beni :/
Edit:Stresten kaynaklı bruksizm olduğunu öğrendim bugün. Boş bi kafayla uyumak istiyorum artık :
Edit 2:Anksiyete çıktı arkadaşlar. Lütfen kurtulalım..

[@fadikarslan8680]

Yardim almayı denemediniz mi ?

[@mrfinger01man]

Yalnız değilsin 🙏🏻

[@fatihpoyraz5582]

Kendine iyi davran guzel insan kitabini oku

[@azranurulas1675]

Ben telefonla görüşmede mesajlaşma da bile problem yaşıyorum sendede oluyomu

[@yagmurown1387]

@@azranurulas1675 evet en yakın arkadaşımla konuşurken bile acaba bu emojiyi koymalı mıydım yanlış anladı of aram bozulacak diye senaryolar kurup duruyorum.

[@menekse8610]

Mesela uzaktan eğitimi sevdim ben çünkü yalnızım beni eleştiren insanlar yok

[@karmakarsklasmaktaym9765]

Online derslerde asla konusamama ve soru soruldugunda dersten cikma gibi bir problem var ama

[@karmakarsklasmaktaym9765]

@Remon benim yanlislikla kamerayi da mikrofonu da acmisligim oldu o derece rezil oldugum icin uzaktan egitim fobim olustu :d

[@thegrinder545]

Odamda saatlerce geçirebiliyorum ve dışarı çıktığımda sohbet etmekten zevk alamıyorum sadece kendim olarak konuşabileceğim insanlarla konuşmayı seviyorum ama sahneye çıkma gibi bir şeyim yok

[@lopersonal]

Aynı beni özetlemişsin, ben aksine konuşmayı severim fakat boş konuşmayı sevmem, onun dışında odam benim herşeyimdir :)

[@iklimtetik]

O zaman sosyal fobin yok, içe dönüksün. Bir sosyal fobili olarak söylüyorum içe dönük olman çok güzel :)

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz...

[@ayse621]

Sosyal fobimin olmasında en büyük faktör ailem ve sevgili (!) akrabalarım. Şu zamana kadar yaptığım her harekette beni yargılayacak bir şey buldular. Ailem de sağolsun hiçbir zaman beni savunmadı. O kadar çok hakaret ettiler ki kendimden nefret ettim hep, en önemlisi de bunlar için çok küçüktüm :') Artık ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. En basitinden misafir geldiğinde "merhaba" demek bile bana o kadar zor geliyor ki; ellerim titriyor, kalbim çok hızlı atıyor, elim ayağım birbirine dolaşıyor... Ve şu an bunların aynısını kardeslerimin de yaşıyor olması çok üzücü. Aileme karşı elimden bir şey gelmiyor, kardeşlerime de aynı şekilde davranmalarını istemiyorum ama olmuyor işte. Keşke insanlar konuşmadan önce karşısındakinin ne hissedebilebileceğini düşünerek konuşsa, eğer bir yanlışı varsa onu kırmadan anlatmaya çalışsa. İnsanlar çok acımasız maalesef.

[@ayse621]

@@gulsum597 seni gerçekten çok iyi anliyorum. Benim de yapmaya çalıştığım birkaç bir şeyden bashedecegim o yüzden. İnsanların dediklerini umursamamalisin onlar da mükemmel değil sonuçta? Onların da hataları, sevmedikleri özellikleri var. Hem onlar senin düşündüğün kadar senin hareketlerini onemsemiyorlar. Şöyle düşün mesela biri gece yatarken senin yaptığın şeyleri mi düşünecek yoksa kendi rezil anılarını mi? Tabii ki rezil anılarını düşünecek. Ve kendini sevmeyi öğrenmen gerekiyor. Bence en önemli nokta burası. Biz kendimizi sevmezsek başkalarının bizi sevmesini nasıl bekleriz? Ayrıca illa birinin bizi sevmesine gerek yok kendi kendimize yeteriz bence. Hepimizin hataları, kötü yanları var bunları kabullen ve kendinj sevmeye çalış. Düzeltmek istediğin şeyler varsa düzeltmeye çalış tabii ki ama duzeltemezsen de üzülme en azından denedim diye dusun. Dünyaya bir kere geliyoruz. Hayat başkalarının düşüncelerini düşünmek, üzülmek için çok kısa. Sen bu dünyadan gittikten sonra emin ol kimse seni sonsuza kadar hatirlamayacak. O yüzden kendini sev ve hayatıni en güzel şekilde yaşamaya calis♡

[@keystone9921]

@@ayse621 aladan baya geçmiş umarım şuan iyisinizdir sıkıntılardan kurtulabildinizmi

[@ayse621]

@@keystone9921 çok az maalesef

[@omuzchanoguzhanyani]

Merhaba birlikte vakit geçirebileceğim bir kız arkadaş arıyorum.Sevgili değil.Kız olarak arkadaşım olmadığı için insanlarla tanışıp vakit geçirmeye çalışıyorum.Aşırı fobili bir insan değilim.2 tarafada iyi geliceğini düşünüyorum.Arkadaşım olur musun.

[@Tosyalo]

@@ayse621 İş görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz

[@fakirdavinci9102]

*korona yüzünden herkes yabani gibi yaşıyor tıpkı benim gibi itiraf ediyorum ki aşırı hoşuma gidiyor herkes evde tıkılı kaldı akşam gezemiyor evde kaldılar oturun evde oh öyle :)*

[@raketenwerferenthusiasten1570]

Hahahahaha çok iyi ya! Daha önce de yorumunu diğer videoda görmüştüm ve çok gülmüştüm. Stand-upçu komedyenler bu kadar beni güldüremez vallahi bir numarali hayranın olmaya adayım. Hak veriyorum iyi oldu çıkmasınlar :))

[@kediomen8569]

Harbi ya

[@iremhofferson9339]

aynenn bu karantina hayatına hep alışıktık

[@gokyuzundenecokyildizvar2785]

😂😂aynen

[@system5404]

Sosyal fobili bir arkadaş arıyorum 21 yasindayim istanbulda yaşıyorum kendi kararimi veremeyen tek başına yaşamaktan sıkılan biriyim kendim gibi biriyle arkadaş olmaktan çekinmiyorum çünkü o da benim gibi.

[@ozge.777]

"Önüne çıkan Bir fırsatı (kalabalıkla ilgiliyse) kaçırmak pahasına dahi olsa vazgeçmek" anlatılmaz yaşanır..

[@oguzhan3980]

bi dersin sunumu vardı, quiz notu olarak girilecek yüzde 10 etkileyecekti. 4 kişi ile beraber anlatacak olmama rağmen katılmadım utandığım için.

[@oguzhan3980]

@@mervesezgin7382 :((

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.

[@trendxanam]

NEVERFAP YAPIN.. Böyle yazın yutuba. 👇 👉SOSYAL ANKSİYETENİN İYİLEŞMESİ "NEVERFAP" 👈

[@tozinseyas]

​@@oguzhan3980 gelisme varmı.durumunda

[@kafamagore8026]

22 yaşındayım ama şu sosyo fobi sayesinde kendimi 80 yaşında beli bükük yaşlı bir dede gibi hissediyorum

[@Miyununkalbi]

Insallah atlatirsin sosyl fobini momo ablan buna cok svinir 🥰

[@r.8489]

Okuyor musun

[@kafamagore8026]

@@r.8489 Açıktan okuyorum. Türk Dili ve edebiyatı

[@vibert159]

@@kafamagore8026 hangi sehir

[@kafamagore8026]

@@vibert159 Niğde

[@limasollll]

o kadar kötü bir rahatsızlık ki. Düşmanım bile yaşamaz umarım.

[@Tosyalo]

Okuyor musunUz kaç yaşındasıniz.

[@esraozmutlu6737]

Ben insanların iki dakikada samimi olmaya çalışmasına katlanamıyorum. Otuz yıllık hayatımı otuz dakikalık gözlemleriyle yargılamaya kalkıyorlar. Sanki üstümde bir emekleri varmış gibi karakterimi eleştiriyorlar. Özellikle de beş yıldan az evliliği olan yaşıtım kadınlara sinir oluyorum. Bekârım diye kendilerini benden üstün görüyorlar. Sanki evlilik belli bir sürede yapılması gereken bir görev.

[@halime9726]

+1

[@carpediem432]

Aynı bensiniz.

[@Kobrea96]

Yaşıtları bile artık saymıyorum benden küçük bile olup evlenip çocuk doğurdu diye kendini hayatı görüp geçirmiş benden daha olgun ve bilge olduğunu sanıp bana öğütler verip, kendilerinde beni ve seçimlermi eleştirebilme hakkının olduğunu sananlar var. Sırf Evlenip çocuk doğurdukları için kendini daha kıdemli felan sanıyorlar herhalde :))) bence çok gülünçler... Sonrada seninde dediğin gibi sırf bu " belli bir yaşta yerine getirilmesi zorunlu olan bir görevi varmış gibi" bende bu zorunlu görevi belli bir yaşta yerine getirmediğimden kendilerini böyle daha kıdemli görüp bi garip havalara girdikleri için bende ne bu ukalaca tepeden bakmalara ne de zaten bu gülünç zihniyetteki insanlara tahammül edemeyip çevremde bulundurmak istemediğimden dolayı bu tür insanlardan uzaklaştığım da 'aaaa noldu buna. bunun sorunu ne acaba. niye artık bizimle pek konuşmuyor. naptık ki biz ona iyiliğini istemekten başka' fln yapıyorrlar XD aslında ağlanacak durum bir yandanda.. Cidden trajikomikler :')))

[@Velma2cn]

Merhaba ,kendi çapımda şiir seslendiriyorum.Desteğe ihtiyacım var ,rica etsem en azından son paylaştığım şiiri dinleyebilir misiniz?Simdiden çok teşekkür ederim,sevgiler.

[@Garficik]

Evliliğe otobüs muamelesi yapan insanların eleştirisi kimin umrunda, boşver. Kimsenin seni yargılamaya hakkı yok bu onların haddini bilmezliği.

[@bengisu585]

Diğer insanlarla olmak istiyorum ama bir araya geldiğim zaman ortamı terk etmek istiyorum, katlanamıyorum sıkıcı ve bunaltıcı geliyor.

[@lwsaze]

oha bu ben

[@vibert159]

@HaktaNbaşgan okuyor musun aga

[@Tosyalo]

@HaktaNbaşgan İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.

[@hakanaydn550]

Düşünün arayan bir tane bile arkadaşım yok ama yalnız olmakla huzurluyum.

[@tethys0000]

Yalnız olmak güzeldir.Ama bazen baş edemeyeceğin şeylerde destek beklersin.Iletişim kurmakta iyi değilim ama insanları anlamakta becerikliyimdir:) bişey olduğunda belki içini anlatırsın ben hep burdayım.seni tanımasamda senin kendini bulalım.arkadaşlık güzeldir

[@ashleyisme4135]

Keşke sosyal fobisi olan insanlar olarak birbirimizin arkadaş olabilsek hem birbirimizi anlar hem de yalnız kalmazdık. Bir çoğumuz da zorbalığa uğramış insanlarız birbirimize anlatıp rahatlayabilirdik tabii anlatabilseydik. Her neyse umarım bu durumdan en yakın zamanda kurtulabilirim çünkü insanlar beni kendini beğenmiş soğuk biri zannediyor. Bu çok zoruma gidiyor...

[@system5404]

Kaç yaşındasın kardesim

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.

[@noyamiserj5016]

Ashley is me

[@guzelgunler1636]

Bende öyleyim havalı zannediyorlar halbuki cekingenim😂

[@dallamaseni6401]

@@Tosyalo ben knk

[@meave926]

Anlayabilmiş değilim.. insanlarla konuşamıyorum, tanışamıyorum kaygılanıyorum, tanımadığım birinin yanından geçerken sanki bana bakıyorlarmış gibi hissediyorum saklanmak istiyorum birisiyle konuşmaya çalışsam elime yüzüme bulaştırmış gibi hissediyorum pek arkadaşım yok bazı günler yanlız olduğum için ağlasam da bazı günler kendimi mutlu ediyorum kitap okuyorum, şarkı söylüyorum, dans ediyorum, hayaller kuruyorum ama bir süre sonra bu mutluluk gidiyor ve yanlız olduğum aklıma geliyor. Markete gitmek bile sorun benim için. Hani videoda toplum içinde konuşmayla alakalı bir yer vardı ya videoda işte o konuyla alakalı bir anım var.. okuldaydım coronadan önce hoca münazara yapıyordu beni de seçtiler yapmak pek istemedim ama münazaradan çıkamayacağımı biliyordum çalıştım ezberledim bütün konuyu ancak sahneye çıktığımda unuttum, herşeyi kağıttan okudum, kekeledim baya bi kötü olmuştum, zaten münazara bittikten sonra direkt ağlamaya başladım sınıfa çıkıp. Ancak arada insanlarla konuşabiliyorum kendi üstüme gitmeye çalışıyorum ama dediğim gibi elime yüzüme buklaştırıyorum bazen. Dışarı çıksam hemen eve girmek istiyorum.. içe dönük müyüm yoksa sosyal fabimi anlayamıyorum hâlâ..

[@strawberry-pk5xn]

Ben de öyleyim hoca sunum ödevi vermişti herkese ve ödevden asla kaçma gibi bir olanagım yoktu aşırı korkmuştum evde kendimi sakinleştirdim falan okula geldim sunum yapılacak her şeyi ezberlemişim her şey hazır sırayla çıkıyoruz içimden sakinim falan diyorum sınıfa döndüm konuşmaya başladım ezberlediklerimi de unuttum yazıya bakarak okudum, bakmadan söediğim her şey de birbirine girdi , çok kötüydü ,eve geldim ağladım.

[@cryngnsd]

Ben de başka insanların olduğu yerde strese giriyorum. Kursa gidiyorum kafamı bile çevirip arkama bakamıyorum, kafam titremeye başlıyor sanırım kendimi sıktığım için. Halime güleyim mi ağlayayım mı bilemedim.

[@aleyna5982]

Bana da aynısı olmuştu. Sınıfta sunum yaparken cümlelerimi karıştırmaya başladım. İşte o anda çalıştığım her şey kafamdan silindi ve konuşmayı bıraktım. Elim ayağım daha çok titremeye başladı. Sonra ağlayarak dışarı çıktım..

[@alcatraz4751]

aynı ben ya sunum yapmak işkence gibiydi sırf bu yüzden düşük veriyorlardı bu durum lise dönemi devam etti

[@minsuga1429]

ben de senin gibiyim bir keresinde hocamız bizi sınıf içinde gruplara ayırmıştı 6 7 kişilik gruplar ve her grubun bir lideri vardı ve beni de benim grubun içinde lider yaptı bir konu bulup her şeyi hazırlayıp ayarlayıp okulun önünde sahnede tiyatro yapacaktık ama ben o kadar özgüvensizdim ki hiçbir şeyi beceremeyeceğimi düşündüm lider de olmak istemiyordum her şeyi yüklenmek ön planda olmak istemedim çok korktum sonra bir deneyeyim dedim tiyatro için bir sunum hazırladım grubumuza gösterdim hep dalga geçtiler bu ne ya falan dediler düzgün bir şey bul bunu mu oynayacağız sahne de falan diyip güldüler işte ondan sonra benim bayağı bir özgüvenim düştü başka arkadaşlarıma başkanlığı devretmek istedim falan ama hocaya sorduğumda ise liderliğinizi başkalarına devredemezsiniz demişti ben de gruptan yardım almaya çalışsam da hiç yardım etmediler en sonunda bir kaç kişi kendi aralarında bir sunum hazırlayıp hocaya götürmüşler işte ama kendileri için yaptığını hocaya söylediklerinden hoca bana sıfır verdi cidden o kadar kötüydüm ki ağlayasım geliyordu şuan diyorum ki keşke o zaman hocaya deseydim hocam benim bu tür konularda özgüven problemim var acaba başkasına devredebilir misiniz başkanlığı deseydim belki hoca beni anlardı başkan olmazdım ama belki de öyle olmazdı bilmiyorum

[@asdfghjkls3490]

Kaygım olmadığı zaman insanların içinde o kadar eğleniyorum ve mutluyum ki... Ama bazen o kadar kaygılı oluyorum ki kişiliğimi gölgeliyo bu kaygı ben ben olmaktan çıkıyorum tutuk bi insan oluyorum, gerim gerim geriliyorum. Sosyal fobi çok yorucu bir şey. Sesim titreyecek diye susuyorum sürekli, görünmez olmak istiyorum ama beceremiyorum konu en sonunda sen neden hiç konuşmuyosuna geliyo 😔😔😔

Merhaba. Dinleyerek dinlenmeyi sevenlerdensen klasik albüme göz atabilirsin. ☕
Çok teşekkürler. İyiki varsın. 🍀

[@prelyexin]

Yorumu atan kişi umarım iyilesirsin.

[@papatyalarveben9275]

"görünmez olmak istiyorum" ben de

[@yagmurcoruk6077]

Özgüvenini geliştirecek kitaplar okuyabilirsin. Matthew mckayin özgüven kitabını tavsiye ederim. Kendini geliştirdikçe kendine güvenin artar böylelikle kaygın da azalır. Suçlanmaktan, eleştirilmekten, beğenilmemekten dolayı çekinmezsin insanların yanında böylelikle. :)

[@asdfghjkls3490]

@@yagmurcoruk6077 teşekkürler bakacağım söylediğiniz kitaba 💕

[@fidanhuseynova86]

Beni "anlayan" aileme sosyal fobim var, psikoloğa gitmem lazım derim:
Ailem: Turp gibisin bir şeye ihtiyacın yok😑

[@beyza17268]

Sen bensin

[@lucy_shine]

Onlara dersem muhtemelen dalga geçerler :')

[@fidanhuseynova86]

@@lucy_shine geciyorlar zaten :(

[@fidanhuseynova86]

@@beyza17268 sad

[@nemo8558]

20li yaşlarda istanbulda yaşayan sosyal fobililer varmı konuşup arkadaş olabiliriz bu sorunu beraber aşabiliriz

[@rei1677]

Sırf evde kalmak için 95 tl olan kitabı evde sipariş verip 210tl aldım:D sırf dışarı çıkmamak için annem bilse beni ikiye böler cidden bu fobiye sahip olan birine sıkıca sarılmak istiyorum okadar iyi anlıyorum ki :)

[@UltrasCampty]

Sosyal foBililer olarak bence beraber hareket etmeliyiz durumu azaltmanın tek yolu bu beraber işte çalışabilir gezebilir zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz kısacası

[@UltrasCampty]

Sosyal foBililer olarak bence beraber hareket etmeliyiz durumu azaltmanın tek yolu bu beraber işte çalışabilir gezebilir zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz kısacası

[@shubili]

sosyal fobim varken dışarı çıkmak benim için ölüm gibiydi, gerçekten sırf dışarıya adım atmamak için kaç kez ağladığımı hatırlamıyorum. Dışarı çıktığım zaman da cidden çıplak hissediyordum. Bir şeylere güldüklerinde bana güldüklerini falan düşünürdüm ki bu durumdan hala rahatsızım, yine aynı şekilde lisenin ilk yılında ve ikinci yılında bu yüzden ağlamıştım :'D

[@prelyexin]

Üzülme dost 1.5 senedir bende öyleyim (bu süre öğrendigim zamandan beri gecen sure belki butun hayatim sosyal fobiktir bilmiyorum)tabi bende biraz daha az ama el titremesi ve midemden sesler gelmesi felan derken zaman geçiyor be sadece yalnız deilsin bilmeni istedim selamlar

[@shubili]

@@prelyexin aslinda su an gayet iyiyim, mecbur kaldığım için sosyalleşmem gerekti ve az çok rahatladım, umarım sen de düzelirsin en yakın zamanda

[@Esra-no2py]

@@prelyexin benim de toplum içinde özellikle kütüphane ortamlarında ya da sınavlarda filan midemden ses geliyor sosyal fobiyle alakası var mıdır bunun bilginiz var mı

[@prelyexin]

@@Esra-no2py kesinlikle normal bir şey.
Stress anında benim de oluyordu ben şöyle üstesinden geldim.
1- stress anında yapılacak nefes egzersizleri
2-Sagina soluna yakın arkadasin varsa onlarla otur çünkü karnindan ses gelse bile bişey olmaz güler geçersiniz
3-karnimdan ses gelcek diye düşünme.
4-sosyal fobik miyim diye düşünme araştırma benim başıma ne geldiyse arastirdigimdan geldi keşke arastirmasaydim

[@Esra-no2py]

@@prelyexinhaklısın çünkü bende de sınava hazırlandığım dönemler başladı hala da sürüyor hastaneye filan da gittim sağlık olarak bir problem yoktu sanırım stresten ve psikolojik olarak öyle oluyor önerilerin için çok sağol umarım ben de üstesinden gelirim çünkü sosyal hayatı ister istemez olumsuz etkiliyor özellikle de öğrenciysen

[@AryVelahrKer]

Maddeleri merak edip izlemek istemeyenler için:
1. Sosyal fobisi olan insanlar, başkalarının kendisi hakkındaki düşüncelerini çok takar.
2. Sosyal fobisi olan insanlar, yeni insanlarla tanışmaktan geri dururlar. Çünkü tanışıp adım atmaktan korkarlar.
3. Sosyal fobisi olan insanlar, topluluk önünde konuşmaktan çekinir ve korkarlar. Hatta korktukları için çoğu zaman yapmazlar.
4. Sosyal fobisi olan insanlar, ortamlarda sürekli kendilerini düşünür ve kendilerine odaklanırlar (ne kadar beğeniliyorum, şu an benim hakkımda ne düşünüyorlar).
5. Sosyal fobisi olan insanlar genellikle yalnızdır ve bu yalnızlık, tercih edilen yalnızlıktan çok zorunluluktan gelir.
6. Dışarı çıkmaya çok çekinirler ve kalabalığa karışmaktan korkarlar.

[@youtube_user996]

Sağol yaa çok iyi düşünmüşsüm

[@AryVelahrKer]

@@youtube_user996 Rica ederim.

Merhaba. Dinleyerek dinlenmeyi sevenlerdensen klasik albüme göz atabilirsin. ☕
Çok teşekkürler. İyiki varsın. 🍀

[@dr.uzumsuzkekrmck4257]

5/6

[@kadirbags7396]

6\6

[@beautifullyruine4838]

İçe Dönük insanlar için sosyalleşmemek bir tercih ancak sosyal fobisi olan insanlar için bir tercih değil bir zorunluluk hissi. Sosyal fobisi olan insanlar aslında tıpkı sosyal insanların yapmak istediklerini yapmak isterler ama dışarıya adım attıkları an kafalarında oluşan o dayanılmaz gürültü yüzünden bundan kaçınırlar. Keşke zihnin bir düğmesi olsa da kapatılabilse.

[@nemo8558]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.J.

[@rovalerda]

Aynen öyle. Mesela ben insanlarla sürekli bir arada olmak istiyorum.Sosyal olmak istiyorum.Bir sürü arkadaşım,tanıdığım olsun istiyorum.Diğer insanlar gibi çevrem geniş olsun istiyorum.Ama sosyal fobim olduğu için bunları yapamıyorum.Biriyle tanışmak bile zor geliyor.

[@hasansahin6114]

Mükemmel tespitler.Süper video gerçekten.

[@irmikhelvasiyim]

yanımda cok sevdiğim bir arkadaşım varken bile elimi ayağmı nereye koyacağımı şaşırıyorum. göz temasi bile kurmuyorum. neden böyle yapıyorsun diyince birşey söyleyemiyorum... çok zor teker teker tüm arkadaşlarımı kaybedeceğim galiba

[@omerfarukemlik]

Psikolog değilim ama eğer böyleyseniz gerçekten yardım almalısınız, muhtemelen yetişmeyle alakalı bir sorundur ama aşılmayacak bir problem değil naçizane kendinizi rahatlatın ve kendinize olan güvenininizi arttırmaya çalışın, olduğunuz gibi kabul edin kendinizi ve sizi siz olduğunuz için seven, kabul eden insanlarla birlikte olun , yargılanmaktan korkmayın çünkü kimse kendisi dururken başkasını yargılama lüksünde değil herkesin eksiklikleri, hataları var önce kendi sorunlarını çözmeye baksınlar. Gezin, tozun, hobiler edinin, hayal kurun, kendinizi keşfedin eminim ki üstesinden geleceksiniz.

[@irmikhelvasiyim]

@@omerfarukemlik suan yardım aliyorum ve iyiye gideceğini umuyorum. tavsiyeleriniz için çok tesekkür ederim. hepsini uygulamaya calisacagim. bunun otoriter bir ailem olmasıyla alakalı olduğunu dusunuyorum. psikologa bile zor ikna ettim yani yetismeyle alakalı olduguna katılıyorum. tekrar tesekkur ederim. arkadaslarım bile onemseyip su kadar seyi yazmaz :)

[@a.a4568]

Aynısını yaşadım hala yaşıyorum arkadaşım kalmadı :,(

[@irmikhelvasiyim]

@@a.a4568 üzüldüm dostum terapi ise yariyor cok olmasada bence bir deneyebilirsin

[@minsuga1429]

gel Arkadaş olalım Seni çok iyi anladığımdan asla seni bırakmicam.

[@7isimliyasayc890]

Ailem sosyal fobim olduğuna inamiyo saçmalama diyolar bağzı şeyleri zorla yaptırıyorlar akrabalarla telefnda konuşmak yada misafirliğe gitmek gibi liseye yeni geçtim okula gitmek eziyet gibi 8saat boyunca kimseyle konuşmadan yerimden kalkmadan bekliyorum sadece hatta kantine bile gidemiyorum korona olduğu için devamsızlık sayılmıyori sunumum olan günler okula gitmiyorum korona bitince napicam gerçekten bilmiyoru sürekli her gün yapamadığım şeyler için pişman oluyorum insanlarla konuşup arkadaş olmak istiyorum onlarla beraber gülmek istiyorum ama yapamıyorum ve bunu kimse anlamiyo sadece 1 tane arkadaşım var oda ilk okuldan kalma o bile inanmiyo sosyalfobim olduğuna abarttığımı söylüyor kimse inanmiyo anlamiyo ama ben çok zorlanıyorum her gün teptiğin fırsatları düşünüp ağlıyorum ama bu hicbiseyi değiştirmiyor

[@yesilbaslcoolordekcool8468]

bir kopyan olarak yazıyorum: sana verebilecek bir öğüdüm yemin ederim ki yok. ama üzülme tamam mı. yalnız değilsin. insana bazen yalnız olmadığını bilmek bile çok iyi geliyor. işte bu yüzden yazıyorum. iyi gelsin diye. unutma seni çok seviyorum.(son cümlemi hadsizlik olarak algılama bu cümle bana çok iyi geliyor.sana da iyi gelsin.) .

[@7isimliyasayc890]

@@yesilbaslcoolordekcool8468 yanlız olmadığımı bilmek güzel hissettiriyo teşekkür ederim

[@telifsztelifsz1835]

@@7isimliyasayc890 bu videoyu niye göstermiyorsun o zaman anlarlar böylece belgi psikoloğa götürürler
Ben de çok içe dönüğüm üstelik okb vs de var psikolok azda olsa işe yarıyor

[@enesburc9293]

@@7isimliyasayc890 Liseye yeni gectiysen Özgüven eksikligin var demektir.

[@tethys0000]

Bende öyleydim.8 saat boyunca otur otur...

[@firdevscaliskan]

Biraz ondan, biraz bundan hissediyorum. Ben ne olduğumu, neyi sevdiğimi, kişiliğimi, ilgimi, yeteneğimi, hayattaki amacımı bilmiyorum. Ergenlik sadece sivilceleriyle bile dertliyken kendimi bilememek, yolumu çizememek, aile kısıtlamaları, zihnimdeki felsefik sorular, daha da zor hâle getiriyor insanın psikolojisini. Üstüne vatansever bir insan olarak ülkemdeki var olduğunu düşündüğüm sorunlar ve bunlar için bir şeyler yapamıyor oluş hissim hem yetersiz hissettiriyor, hem de ümitsiz. Çok şükür her halimize, yediğimiz önümüzde yemediğimiz arkamızda. Sadece zihin ve ruh yorgun ve açsa uyumakla dinlenemiyor, yemekle doyuramıyorsun.

[@tan7026]

Yazdığın herşeyi o kadar fazla yaşıyorum ki. Amacımı bulamadığım için sürekli kararsızım, hayatı anlamlandırmaya çalışıyorum.Yaşıtlarımın bir hedefi var ona sarılıp devam ediyorlar benim yok ki ne yapacağım ne edeceğim bilmiyorum. Kendimi hiçbir yere ait hissetmiyorum. Her konuda yetersizim gibi geliyor.Felsefeye girdikçe daha da çıkılmaz bir hal aldı. İnsanların küçük sorunları bu kadar büyütüp, büyük sorunları görmemesine cidden hayret ediyorum. Ülke gündemini takip ederken, Suriyelilerin durumu, bir emeklinin ay sonunu nasıl getirdiğini, genç insanların ne iş yapacağını, yetişmekte olan nesilin yaşayacağı korkunç durumları düşündükçe kafayı yiyecek gibi oluyorum.Bunu biriyle konuştuğumda bunlar senin sorunun değil kafaya takma diyorlar yada sen mi kurtaracaksın ülkeyi diyorlar. Nasıl benim sorunum değil susarak mı yaşayacağız? Çocuğuna pantolon alamayıp kendini aşan adamın hakkı cidden üzerimizde yok mu birer vatandaş olarak. Kafasını taşla ezdikleri kızın hakkı yok mu üstümüzde. Ya ben cidden toplum hayatına uyum sağlayamıyorum. Bunları düşünmekten kendi dünyama dönemiyorum ki. Kendimi assam mı diye düşünüyorum bu seferde bununda bir çözüm olmadığını anlıyorum. Durup dururken insanların birbirine patlaması, dövüşmesi o kadar korkunç geliyor ki. Çok çaresiz hissediyorum. Sosyal fobiyi az da olsa yenmeye başladım ama anladım ki bu dünya yaşamaya değer bir yer değil.

[@firdevscaliskan]

@@tan7026 İnsanlar çok hayret edilesi bencil ve düşüncesiz varlıklar çoğu zaman. Umarım yaşamın anlamlı bir yolunu bulup hayatımıza devam edebiliriz. Çünkü şu an kendimi kendim gibi hissetmiyorum, yaşadığım hayatı da kendi hayatım gibi hissetmiyorum. Kendime ve insanlara faydalı olmak istiyorum. Eğer siz de bir yol yöntem bulursanız benle paylaşın lütfen. Gerekirse sıklıkla buraya mesaj atarım unutturmamak için. Benimle aynı düşüncelerde ve hislerde bir insan tanıyamadım hiç ama sizin sözlerinizde kendimi buldum.

[@Sekitos]

İstanbul'da yaşayan sosyal fobililer varsa dayanışma içinde olabiliriz beraber hareket edebiliriz tek başına yapamadığımız durumları birlikte deneyebiliriz

[@birgulozkaya8087]

Tercih edilen yalnızlık güzeldir ve keyiflidir.
Yalnızlık mecburiyetse kimsesizsen acı verir insana.
İçe dönük bir yapım var. Değişim, dönüşüm ve gelişmeler bana göre içten dışa doğrudur. İçe dönük bir yapım var ve tercih ettiğim zamanlarda sosyallesmekte sorun yaşamıyorum.
Çok önemli bir konuyu , açıkladığınız ve anlattığınız için teşekkür ederim.

[@aleynakaya9514]

Hocam şu hayatta bana benliğine anlam katan en güzel şey "" herkesten uzak bulunduğum şehirde deniz yok ama olsa yanından ayrılmazdım, bir deniz Kenarı yoksa yemyeşil bir bahçede herkesten uzak sessiz sakin kulağımda kulaklık yanımda hoşuma giden kitabım ve tabi olmazsa olmazım bir termus ÇAYIM ve ben kimse yok""böyle bir hayatı bir ömür kimse olmadan yaşarım gıkım çıkmaz.. Bunun için de her gün dua ediyorum. Çünkü insanlar yorucu, anlayışsız boğuk tipler. O kadar kalabalık yaşıyoruz kendimizi bulamıyoruz o kalabalıkta bu yüzden yanlız kalmak mümkünse bir ömür, kendini tanımaya kendini anlamaya itiyor insanı ve bu da ister istemez gönle de ruha da iyi geliyor... 😇☺️🤗🤗🤗

[@huzurbulut7184]

Senelerce sosyal fobimle boğustum ve aynı zamanda içe dönük bir yapım var.. Vay ben başımı nerelere vuram 😂

[@meryemnavruz]

🤣😅

Merhaba. Dinleyerek dinlenmeyi sevenlerdensen klasik albüme göz atabilirsin. ☕
Çok teşekkürler. İyiki varsın. 🍀

[@cemildonmez3857]

Âkl az

[@jade-oj2bv]

Ben de aynı şekildeyim; hem içe dönüğüm hem de sosyal fobim var :')

[@apartment-213]

Bende ikisinin karışımıyım😅 içedönüklüğün taşımadığım tek özelliği umursamamazlık keşke bu kadar kaygılı olacağıma daha umursamaz olsaydım birde yalnızlık hem benim tercihim hem de hocanın da dediği gibi insanlar ne der korkusuyla daha geri planda duruyorum özellikle toplu yerler düğünler falan hemen bitsede gitsek kafasındaydım 😅yıllarca krndimi anlatamadım burda benim gibi insanları görünce aşırı mutlu oluyorum

[@tubacetinkaya2305]

herkesin hayır sen özgüvenlisin dediği ama sosyal anksiyeteyi dibine kadar yaşayan bir bireysindir..

[@sslotudes2306]

Sosyal anksiyetem olduğu için çoğu şeye katılamıyorum her yer üzerime geliyor, bir kelime söylemeye bile utanıyorum sesim kısılıyor sanki söz hakkı bana gelince daralıyorum kalp atışlarım çok şiddetli bir şekilde kulağımda yankılanıyor çok rahatsiz edici bir şekilde onu göğsümde hissediyorum titriyorum nefesim titriyor sıra bana gelmeden önce ne desem diye konusma plani yapmaya çalışıyorum konuşmayabaslayincada sesim titriyor, kısılıyor kelimeleri ve harfleri yanlış söylüyorum, heyecanlanıyorum herkes bana bakiyor her dediklerimi akillarinda tutuyorlar sanki eğer yanlış bir şey söylersem bunu yüzüme vuracaklar, zorbalik yabacaklar gibi... birileriyle konuşmaya çalışırken, ben kısık sesle konuştuğum için iki üç kere tekrar ettiriyorlar bu yüzden kendimden daha da çok utanıyorum hem zaten konuşma isteğim yok o an dahada fazla gidiyor konuşma isteğim bundan nefret ediyorum mesela sınıfta bir sorunun cevabini soyledikten sonra cevap yanlış çıkınca sanki herkes bana bakıyormuş gibi geliyor sanki bana küçümseyerek bakıyorlar gibi geliyor sonra her sabah okula giderken gec kalma korkusuyla gidiyorum okula ama yok yazılacağım falan diye değil hani eğer ben geç kalırım hoca içeri girdikten sonra girince herkes bakicak Aa buda artik sorumsuzlaşmış derslere geç geliyor ne kadarda tembel falan diyeceklerde yerin dibine giricem o an keşke araba çarpsaydi da sınıfa girmeseydim dicem diye bunu olmasindan çok korkuyorum öğretmenin gözünden düşülmicek bir şey için bile endişeleniyorum normal bir insan bunlari pek önemsemez aslında bende öyle olmak istiyorum ama yapamiyorum olmuyor.. etrafımda birsürü rahat rahat konuşabilen, istediği her şeyi hiç 3, 4 kere düşünmeden kolay bir şekilde yapabilen insanlar var bazen düşünüyorum nasıl böyle olabiliyorlar diye onlara çok özeniyorum ama olmuyor işte e durum böyle oluncada o kalabalığın içinde yalnız tek başıma kalıyorum sadece kendim.. bu yüzden de çok fazla düşünüyorum mesela bir şey yapıyorum diyelim bir bakmışım düşüncelere dalmışım yine her zaman ki gibi. Ha bu arada ben kendi kedime baya çok konuşuyorum kendi kendime aklimdan ve sesli olarak sanki karşımda başka birisi varmış gibi konuşuyorum tartışıyorum dertleşiyorum falan mesela örnek veriyim bazen aklimdan garip şeyler düşünüyorum sonra kendime sus falan diyorum yine yanit olarak ama şöyle şöyle diyorum tartışıyorum aslında bir yandan da kendi kendime konuşmak beni biraz olsun rahatlatıyor bundan hoşlanıyorum böylece kendimi yalnız hissetmiyorum sanki yanimda zihnimin içinde başka birisi daha varmış gibi beni anlayan benimle konuşan onunla konuşurken utanmadiğim birlikte güldüğüm eğlendiğim bir arkadaşım varmış gibi.. sizede oluyor mu goyle aklinizdan falan birisiyle konuşuyormuş gibi konuşuyor mususunuz hem o kalabalığın içinde yalnızlık hissi kendimi suçlamak hemde kendi kendime arkadaş olmam ve yalnızlık hissinin biraz olsun dinmesi ben en çok kendi kendimeyken eğleniyorum ama hiçbir şey yapmadan sadece aklimdan hayal ederek düşünerek :' bazen o kadar çok ağlamak istiyorum ama nedense gozumden yas gelmiyor kendimi bir çöpmüş gibi hissediyorum şuanda bu yorumu bitirmek bile istemiyorum tüm içimi dökmek istiyorum ama bu imkansiz dedigim gibi her saniye farkli farkli o kadar çok sey düşünüyorum ki buraya sığmaz böyleykende daha fazla stres oluyorum her hareke5imde acaba soyle yaparsam ne düşünürler benden soğurlar mı, bana farkli gözle bakarlar mı, elimi suraya koysam ne derler kızarlar mı eger kızarlarsa diğer insanların içinde utançtan yerin dibine girerim bir daha yüzlerine bakamam gözlerinden düşerim diye düşünüyorum ayrica kendi kendimede zorbalik ediyorum ama istemsizce bazende isteyerek neyse... en iyisi ben burada bitiriyim içimdekilerin hepsini dökemesemde bir kısmınısize açtım :) hoşçakalın. (OFF şimdi bile yanlış bir şey yazmış mıyım diye yazimi tekrar okuyayim diyorum her cumleyi okurken aklima baska yazicak seyler daha geliyor 100 kere duzenliyorum yorumu sıkıldım cidden bundan bıktım sosywl anksiyete cok yoruyor kendinden nefret ettiriyor ve bunlarda son olsun artik yazdığım yorumu tekrar okuyayim deyince daha fazla yazicak şey çıkıyor çünkü şimdi gerçekten hoşçakalin)

[@kafamagore8026]

Bende bu durumdan muzdaribim ve benimde pek arkadaşım yok eğer istersen arkadaş olabiliriz :)

[@envai5533]

Şimdi nasılsın?

[@petrichor8866]

16 yaşındayım ve doğruyu söylemek gerekirse ailemle bile doğru düzgün yemek yiyemiyor konuşamıyorum herkesin ilgi odağı olduğumu düşünüyorum bu benim için çok zor yaşayan herkes için öyle kendimi kendimleyken rahat hissediyorum sadece anlayacağınız oldukça kötü bir durum :)

[@murad6142]

Biliyorum bende 16 yasindayim ve bazen yasiyorum ozelliklede ders calisirken yanimda kimsenin olmasini istemiyorum😯bunun icin bi cozum yolu olursa cok sevinirim😇

[@reikonatsume8930]

Eve döndüğümde genelde moralim bozuk oluyor. İnsanların gülüşleri, bakışları, her şeyleri beni dışarı çıktığıma pişman ediyor. Bu dönem final ödevi olarak 20 dakikalık sunum yapmam gerekiyor. Yüz yüze bile değil ve belki bu denli güzel bir şansı bir daha yakalayamayacağım. Ama bu bile benim için o kadar zor ki. Dersi bırakmayı, hatta bölümü bırakmayı bile düşünüyorum.

[@aaliya8121]

Hayır sakın bırakma.Lütfen.Biliyorum söylemesi kolay ama eğer bırakırsan ilerde pişman olacağına adım kadar eminim.İlerde keşke dememek için sakın bırakma.Ben yaşadım ve çok pişmanım.Bir kişinin daha hayatı kararmasın ne olur.

[@baskainsan6355]

Kesinlikle birakma

[@r.8489]

Sosyal fobili olup yksye hazirlanan var mi?

[@Tosyalo]

@@baskainsan6355 İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.

[@tozinseyas]

​@@aaliya8121 gelişme varmı

[@gokcesafak4813]

Keşke sosyal fobim olmasaydı, bazen gerçekten çok zorluyor.. İnsanlarla konuşamıyorum, aşırı geriliyorum sanki her dediğim sözle rezil oluyormuşum gibi geliyor. Dışarı çıktığımda aşırı derecede kendi kendime konuşuyorum utancımdan kimseye bakamıyorum eve gelene kadar acı çekiyorum resmen. Arkadaşlarımla buluşsam gerginlikten ya telefona bakıyorum ya kendi kendime konuşuyorum ne desem saçmalıyormuşum gibi geliyor. Bu gibi durumlar yüzünden tüm arkadaşlıklarımı bitirdim en azından rezil olmuyorum ama bu sefer de yalnız hissediyorum.. dayanamayıp bir anlık cesaretle birilerine yazıyorum ama ne diyeceğimi bilemeyip sohbeti devam ettiremiyorum sonra saçmalıyorum.. Gerçekten yoruldum

[@r.8489]

Kaç yasindasin? Okuyor musun

[@r.8489]

Ben de ayniyim ve cok yalniz hissediyorum

[@xxonlywanthinggxx3527]

Teşekkür ederim abi,sayende İçedönük bir kişiliğe sahip olduğumu çok açık bir şekilde anladım.Bütün davranışlarım senin içedönük hakkında söylediğin özellikler gibi neredeyse.Sosyal Fobisi olan arkadaşlar da umarım rahatsızlıklarını istediği gibi düzeltebilirler.

[@ranasslr742]

Sağlam bir sosyal fobim vardı. Buraya bile bu durumu aciklamayazdim hatta buradaki yorumları görünce nasıl yazmışlar ben bunu bile yapamıyorum diye düşünürdum. Hiç arkadaşım yoktu. Ağzımdan bir kelime almak için kılıkirk yarmaniz gerekiyordu. Okuldaki hocalar sesini merak ediyorum falan diyordu. Tamamen kendi içindeydim bu dünyaya ait değildim kabul etmiyordum. Onlar gibi olmak istiyordum bir tane arkadaşım olsa diye neleri vermezdim ama ben de arkasa verebilecegim güven yoktu, cesaret yoktu. Neyse hayallerin içinde yıllarımı yitirdim. Psikologa gitmeyi tamamen reddettim. Bir süre mevbur kaldım gitmeye ama istemiyordum sonuçta gitmek için gittim. Artık bunu yenmem gerekiyordu biliyordum. Kendinizi kendiniz yenmediginiz sürece kimse size bir şey yapamaz. Ve ben artık kendimi yeniyorum.kendime göre güzel bir yol kat ettim ama hala yolun başındayım. Zorlandigim eski duygularının pençesinde kendimi bulduğum yine olmadı olmicak bu kederin heralde senin dediğim her an kendini susturamasam bile o korkunun üstüne gitmeyi öğrendim. Tüm bu sorunlarının kaynağı anaokulunda başlamıştı ve ben şuan Boğaziçi okul öncesi öğretmenliği okumak için ders çalışıyorum. Hiç olmadigim kadar güçlüyüm artık ben. Her şey sizin ellenizde kaygılarımız sustaramayabilirsiniz basit bir şey için bin defa dusunebilirsiniz ama vazgeçmeyin yinede sanki böyle sorunlarınız yokmus gibi elinde sonunda o şeyi yapin.

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.

[@roesiamoon3094]

9.siniftayken tahtaya çıkıp bir sunum gibi bir şey yapmamiz gerekiyordu ve tahtaya çıktığımda ezberledğim her şeyi unutmuştum hep yanlış okumuştum. gözlerim felan kararmıştı kendimi bayilcak gibi hissetmistim. yerime oturdugumda bile elim ayagim titriyordu. hiç bir zaman insanlarin önünde rahat olamadim olamiyorum. kimseyle arkadaş olamiyorum konusamiyorum ve bıktım bundan. dışarda okulda her yerde konuşan insanlar benim hakkimda konusuyolar gibi sanki herkes benimle dalga geçiyor gibi hissediyorum :(

[@olcaykahraman8493]

Bende öyleyim

[@noyamiserj5016]

Şimdi gelişme varmı

[@lanamdalanam]

14 yaşındayım iyi ki varsınız hep sizin videolarınızı izliyorum ve rahatlıyorum.Otururken bile nasıl oturuyorum ne düşünüyorlardır diye rahat olmayan bir şekilde oturuyorum. O da fiziksel ağrılara yol açıyor.

[@turgaykavran4643]

İstersen telegram sosyal fobi grubumuza gelebilirsin

[@sunasuna9609]

Hocam kesinlikle içe dönük birisiyim ve söylediğiniz tüm maddeler eksiksiz bana uyuyor. Özellikle tercih edilmiş yalnızlık kısmı çünkü boş konuşan insanlar boş konular ilgimi çekmiyor hatta zaman kaybı geliyor bana ve ben sevdiğim konularla ilgilenmeyi tercih ediyorum en azından bana bir şey katar zamanımi daha iyi değerlendiririm diyorum kendime mesela kitap okuyorum film izliyorum müzik dinliyorum ya da sevdigim, yapmak istediğim ne varsa yapmayı tercih ediyorum. Tercih edilmiş yalnızlığı seviyorum çünkü arada kendimi izole etmeyi seviyorum . Sevgiler ❤⚘

[@nurbalci]

Hem içe dönük hem sosyal fobili olduğumu farkettim. Sanırım böyle olduğu için yalnızlığın dozu fazla kaçıyor

[@sarastoreki]

İstanbul'da yaşayan sosyal fobililer varmı

[@coksevimliyimsonderecedeli4707]

Bir türlü akışa kapılamıyorum hocam, monitör olayı iyi benzetmeydi. Benim sosyal fobimin nedeni az konuşmam. Anlattıklarım insanları tatmin etmiyor, anlatip gülebileceğimiz anılarım, küçük heyecanlar yok hayatımda. Sonra bakıyorum hiç enstrüman çalmamış, hiç dil bilmeyen, kitap okumayan insanlar, tüketmekten başka bir şey bilmeyenler çok eğleniyor. Sorun bende ama olduğunu sandığım şey değil.

[@potential-do7oy]

cahil olmadığın sürece bu dünyada mutlu olamazsın.diğer insanların konuştuğu ,tartıştığı ,güldüğü şeyler o kadar boş ve sıradanki ayak uyduramaman çok normal .o boktan espirilerine zorla gülmekten ağzım ağrıyor

[@coksevimliyimsonderecedeli4707]

@@potential-do7oy ben neden onlar gibi olamıyorum diye kendime yükleniyorum çünkü kendi başımayım. Cahil diye ayırmak da kendimi aklamak gibi geliyor. Normal iki kelam konuşamıyorum kimseyle büyürken maruz kaldığım muameleden dolayı, ikili ilişkilerde hep bir ima, üstü kapalı cümleler arıyorum. Hep tetikteyim. Benim gibi insanlarla da oturunca da karşimdaki benden 10 kat fazla kelime kullanmış oluyor. Yanlış anlaşılmasın insanlara kendimi satamıyorum. E insanız haliyle yaşıtlarıyla saçmalamak istiyor, eğlenmek istiyor, avmnin ortasında kahkahalar atmak istiyor ama benim trekkinge gittiğim 90 yaşında arkadaşım var.

[@videodeposu8741]

Benim de öyle genelde ama samimi olduklarımı gayet tatmin ediyor. Frekans uyumu sanırım ama sorun frekansın çok az kişiyle tutması en azından benim için.

[@coksevimliyimsonderecedeli4707]

@@videodeposu8741 benim sadece bir kişiyle öyle. Artık arkadaş edinemiyorum zaten. Aura mı frekans mı büyü mü beddua mı ne dersen. Beynimin kimyasal açıdan bozuk olduğunu düşünmeye başladım. Şöyle şehirden uzaklaşabilsem, istediğim dans kursuna başlayabilsem belki her şey sandığım kadar zor olmadığını görürüm.

[@haktanc.794]

@@coksevimliyimsonderecedeli4707 benim de beynimin sosyal lobunda sorun olduğunu düşünüyorum çoğu zaman, hatta psikiyatriye otizm tanısı almak için gittim ama psikiyatrist sende otizm yok sosyal fobi var dedi her ne kadar sevinsem de sosyal fobiyi aşamadıktan sonra otizmli olmamanın da bir anlamı kalmıyor

[@eceseven3485]

Yine çok faydalı bir video Beyhan Bey.Cok teşekkürler

[@pineapple3290]

Video da çok güzel yorumlarda herkesin birbirini anlamaya çalışıp yardımcı olmaya çalışması da çok güzel çok iyi enerjili bir ortam olmuş burası

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz...

[@dilekkaracan587]

'insanların sizinle ilgili düşüncelerini değiştiremezsiniz, herkes görmek istediğini görür'

[@pardonnoldu4318]

Herkes kötü görüyosa biraz da çuvaldızı kendine batırmak lazım

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.

[@feyza4106]

Çevremde benden başka kimsenin böyle bir problemi olmadığı için kendimi anormal gördüm hep ama yorumlara bakıyorumda birçok insanın böyle bir sorunu varmış

[@petibor3576]

Evt biraz iyi hissettiriyor kötü bir durum olsa da :d

[@fiberyi173]

Belki vardır bilemeyiz. İnsanlar Karmaşıktır...

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz...

[@mariapuder1816]

İçimde sanki bir ateş var ve ben bu ateşi söndüremiyorum gibi hissediyorum. Diğer insanlara bakıp o kadar özeniyorum ki. En basit şeyler bana çok zor geliyor. Mesela markete gitmek. Markete gidip kasiyere o parayı vermek... Markete tek gidemem birisi illa yanımda olmalı. Hastaneye tek hayatta gidemem. Gidip ne dicemi bilemem. Misafir geldiğinde odadan çıkmam. Amcam geldi onda bile odadan çıkamadım. Ailem onlarla sohbet ederken ben diğer odadan sessizce onları dinledim hatta uyumuş rolü bile yaptım:((Akrabalarımı yıllardır görmüyorum. Çünkü bu halle konuşamam ki. Ne dicemi bilemem. Konuşurken sanki tüm dikkatler üstümde gibi geliyor. Tek bunlar da değil. Kapıyı bile açamıyorum. Evde genelde tek oluyorum ve kapının çalması benim için ölüm gibi. Umarım bir gün hepsini yenerim. Psikologa gidicem ve bu acıdan kurtulmak istiyorum artık. Umarım ki bu diğer yorumları yazan siz güzel insanlar da kurtulur

[@ders1089]

Son durumunız nedir merak ettim 😊

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.

[@emre5237]

Dostum bu sosyal fobi durumunu yabancı kişiler ile birlikte iken mi deneyimli yosun yoksa herhangi biri ile iken mi

[@tozinseyas]

​@@emre5237 dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz

[@cemilekoyuncu3829]

Bu konuyu epeydir düşünüyordum.. Ama bu video ile kesin kanaat getirdim.. Ben içe dönük özellikleri gösteren bir kişiyim.. Yalnız kalmayı kendime vakit ayırmayı çok severim.. Bir işi ne kadar zorlansalarda sonunu getirirler demişsiniz.. Buna da kesinlikle katılıyorum.. Zorlandığımı düşündüğüm işler oluyor herkes gibi ama mutlaka işi bitiririm.. Bundaki başarma hissi de ayrı bir mutluluk verir.. Video benim için çok yararlı oldu.. Teşekkür ederim..

[@hanife__2981]

liseye ilk başladığım gün öğlene kadar arkama dönememiştim. Devamlı insanların bana baktığını düşünmüştüm, insanlarla konuşurken o kadar heyecanlanıyorum ki kulaklarımın ici zonkluyor bazen sesim çıkmıyor. insanlar ile iletişime geçeceğim zaman konuşmaları kafamda kuruyorum kurudugum gibi konusma geçmeyince panikliyorum. Bazen hocalar soru sorunca veya onlarla konuşmak zorunda kalınca devamlı kısa cevaplar veriyorum. Topluluk önünde konuşma veya sunum yapma esnasında elim ayağım birbirine dolanıyor onlarca tekrar yaptığım şeyi unutuyorum. Insanlar benim hakkımda ne düşünüyor , beni elestirirlermi bunları aşamıyorum ne kadar kendime soylesemde insanları aşamıyorum

[@kaanmiracgedik2910]

Sanırım aynı şeyleri yaşıyoruz :(

[@violeta2794]

Bende aynıyim 😞

[@hanife__2981]

@@violeta2794 ne olacak bizim bu halimiz

[@naziresmith8881]

Dün dershanede ilk günümdü ve yemin ederim senin yaşadıklarının aynısını yaşadım. Düşündüm de biz aynı kişi olabiliriz.

[@hanife__2981]

@@naziresmith8881 olabiliriz kim bilir. insanlarla konuşmaya çalış kendine arkadaş edin o zaman rahatlarsın biraz olsun.

[@sunatugay8167]

Bu konuda kendini tanımakla ilgili kişisel deneyimlerimin özetini geçmek istiyorum.
Çocukken dışarıdan hep çekingen olarak nitelenirdim, ancak tanıdığım insanların arasında oldukça konuşkan hareketli olurdum. Sonra ergenlikle birlikte çekingenliğim arttı, ailem arkadaşlarımla ilişkilerime sınırlar çizdi ve ben içime kapandım. Ama toplumda hep "lider ruhlu olmak, kendini öne çıkarmak" gibi şeyler kabul gördüğü ve "asosyal olmak" anormal olduğu için kendimi sevemedim. Kendimi değişmeye ittim hep.
Sonra bazı kavramlarla karşılaştım: içe dönük ve dışa dönük (introvert/extrovert). Kendimi yavaş yavaş kabul ettim, zorlamayı bıraktım.
Ama sonra bir başka kavramla daha karşılaştım: sosyal anksiyete. Kafam karıştı. Kendimi kabul etmem mi gerekiyor yoksa değişmem mi lazım? Mesela yakın arkadaşlarımla vakit geçirmek bana keyif verirken bir yabancıyla yapmam gereken bir telefon konuşması bile gözüme korkunç geliyor. Sanırım hem içe dönüğüm hem de sosyal anksiyeteye sahibim ve sosyal anksiyetemi aşmaya çalışıyorum. Kendimi artık daha iyi tanıyorum ve daha çok seviyorum.

[@nemo8558]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.J

[@tozinseyas]

dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz

[@nazzzzz]

_Kalabalığın içinde yalnız hissetmek_
Acı verici, hem de çok..

[@Tosyalo]

Okuyor musun sen

[@nazzzzz]

@@Tosyalo evet

[@Tosyalo]

@@nazzzzz Şiddetli mi fobin

[@ahmetahmet8867]

@@nazzzzz Sosyal fobim var okulum bitti evdeyim iste çalışamıyorum yanımda biri olursa gene cesaret edip Deneyebilirim zorlandığımız durumların üstüne beraber gidebileceğim arkadaş arıyorum

[@tozinseyas]

​@@nazzzzzİstanbul'da yaşayan sosyal fobililer varsa arkadaş olabiliriz grup kurabilir zorlandığımız durumların üstüne gidebilir sosyal pratikler yapabiliriz

[@imunknoww]

Dışarı tek başıma çıkmak istemiyorum diye ailemden laf yiyorum. Annem markete gönderirken bile kalbim patlıyacak gibi atmaya başlıyor. Daha sonra annem neden yaşıtların gibi değilsin gibisinden cümleler kuruyor. Dışarı çıkarken bir titreme tutuyor ama işte ailem bunu keyfimden yaptığımı sanıyor. Kendi kendime ağlıyorum odada. Sadece onların yanımda olmasını istiyorum, bir yere giderken yanımda olsunlar ya da beni desteklesinler ve en önemlisi bana hak versinler istiyorum. Ama işte ailem bunu yapmıyor, tam tersi üstüme geliyor. Dışarı çıkmadığımızda da neden hep evdesiniz,diğer insanlar gibi değilsiniz diyorlar. Bıktım artık, tam düzelicem diyorum yine bir sorun çıkıyor ve bir türlü düzelemiyorum. İnsanlar hakkımda bir şey dedikten sonra hiç bir şey olmamış gibi hareket ediyorlar fakat ben onu tüm gün düşünüyorum ve ağlıyorum ağlamadığımda da rahatlayamıyorum zaten. Nefesim gitmeye başlıyor. O kadar sorun var ki...
Yani kendimi evde güvenli hissettiğim için laf yiyorum,herkes tarafından.

[@TaehyungVBamBam]

Bende :((

[@hasankemal9529]

Bu yazdığını ailene kopyalayıp gönder lütfen seni anlıcaklardır

[@imunknoww]

@@hasankemal9529 sanmıyorum çünkü dediklerimin yalan olduğunu ve bahane olduğunu düşüyorlar

[@imunknoww]

Ama şükür biraz iyiyim şu aralar

[@nemo8558]

20li yaşlarda istanbulda yaşayan sosyal fobililer varmı konuşup arkadaş olabiliriz bu sorunu beraber aşabiliriz

[@iremhofferson9339]

lisenin ilk senesi çok zorbalığa uğramıştım o zamanlarda sadece kendimi derslere vermiştim çünkü arkadaş edinmek istemiyordum, istesem de benimle arkadaş olacak çok kişi yoktu. bir süre sonra sınıfta başarılı olunca özellikle bir grup tarafında çok dalga konusu olmuştum sınıfta. anlamıyordum hiçbir şey yapmadığım halde derse geç kaldığımda "nasıl derse geç kalırsın" gibi tepkiler veriyordu sınıftakiler. sınavdan 100 alınca 100 alan kız diyorlardı tüm gün boyunca. sınavdan kötü alınca da sürekli soruyorlardı. yerin dibine giriym de görmesinler beni diyordum. bir de sınıftan biri platonikti bana galiba çünkü arkadaşı sürekli derste hal ve hareketlerime bakıp bana soru soruyor konuşmaya çalışıyorlardı, sınıfta başka bir köşede benim hakkımda konuşup duymuyorum sanıyorlardı. belki de ben öyle sanmıştım. aşırı paronayaklaşmıştım ve bir süre sonra hareketlerim robotlaşmıştı çünkü korkuyordum. ya yanlış bir şey yapar da defterimi yere felan düşürürsem diye. sürekli benimle uğraşıyorlardı, kütüphaneye gittiğimde onlar da geliyordu. nerdeyse konuşmuyordum çünkü ya cümle kuramaz ve dilim sürşerse. yaptığım en ufak hatada hunharca gülüyorlardı. arkadaş edinmiştim ama konuşamıyordum doğru düzgün. güvenemiyordum kimseye beni izliyorlardı sanki sürekli. tahtaya çıkıp sunum yaptığımda sesimin tizleşip fısıltıya dönüşmesi. sıramda oturduğum yerde bi kız bana gelip çok korkunçsun demişti. biliyor musunuz evet çok korkunç davranıyordum. donuklaşmıştım.konuşmaya korkuyordum.kimse yardım etmedi rehber hocası diye diktiklari kadına az da olsa bir şeyler anlatmaya çalışmıştım ve bana ders programı verdi sağ olsun. 3 yıl oldu ve hâlâ o zamanların etkisini taşıyorum farkındayım. zorla yalnız kalmıştım ama belkide alıştım artık... lise1 benim için kabus gibiydi.. şimdi anlıyorum hep kendimi içe dönük biri sanıyordum.

[@videodeposu8741]

Çok da takma klasik ergenler

[@anl324]

liseye gitmeyeceğim için memnunum çünkü artık okul hayatım bitti çünkü zorba insanlar ile aynı yerde kalmak istemiyorum

[@iremhofferson9339]

@@anl324 son seneye gelince yine de biraz üzülüyorum ya keşke okulda kendim gibi davranabilseydim diye :')

[@purplelife3040]

en yakın arkadaşımın yanıma gelip "Sen canavarsın!" diye bağırdığını hatırlıyorum. Sadece yanımda değil, daha sonrasında da bütün okulu dolaşarak bağırmıştı. Bunu yapmasının tek sebebi ise sınav notlarımın ondan yüksek olması...

[@yoh9297]

@@iremhofferson9339 Bazıları senin gibi mükemmel olamayacağını anlayınca senin mükemmelliğini bozmaya çalışmışlar.

[@furkan482]

Üniye başladım bu sene sırf bu yüzden açılmasını istemiyorum çekiniyorum. Başkalarının düşüncelerini önemsemek beni çok yoruyor şu gencecik yaşıma kadar hayatımı rahatça yaşayamadan ve çevrem tarafından yanlış anlaşılarak geçirdim. Kafelere bile rahatça gidemiyorum dışarıda bir yerde tanıdık görürüm korkusuyla kendimi kısıtlayarak hareket ediyorum , istediğim ve imkanımın olduğu şeylerde kendimi sıkmaktan, geri çekmekten bunaldım artık. Bundan sonrası bu sorunu yaşayan herkes için iyi olur umarım

[@pesetmekyokkacssart7483]

İlk defa Üniversiteye gittim. yurt odasına bavulla girdim. Sapsarı kesilmiştim. Hizmetli Ablalar çok endişenlenmişti ama gerçekten her şey geçiyor. O halime şu an gülüyorum ve okulumu çok özledim. :((
Endişe etme gerçekten hiç düşündüğümüz gibi değil. Sevgiler ❤️❤️

[@tibera6755]

@@pesetmekyokkacssart7483 nasıl gittin ki üniye korona yokmuydu

[@beyzaberkhan7077]

Ben içe kapanık biriymişim. Kız kardeşim sosyal fobiymiş. Beyhan Budak sizlere ne kadar teşekkür etsek az. Gerçekten iyi ki varsınız. 🙏🏻 psikoloğu sevdiren adam ♥️

[@delimine947]

Hocam çok teşekkür sayenizde nasıl bir yapıya sahip olduğumu farkına vardım, ve bu videoda kendimi içe dönük biri olduğumu sosyal fobi'den ayıra bildim çünkü nasıl bir yapıya sahip olduğumu anlamakta zorluk çekiyordum
Saygılar :))

[@mustafakaymaz8502]

İçe dönük olduğumu farkettim, Allah sosyal fobik olan arkadaşlara yardım etsin umarım bu durumu kısa sürede atlatırsınız.

[@horiestv4002]

Valla benim için öyle bir video ki, bazı maddeler sosyal fobiyle, bazı maddeler içedönüklükle uyuşuyor. Ne olduğumu ben çözemedim hocam.

[@nemo8558]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.J.

[@tozinseyas]

​@@nemo8558 ee

[@neslibor1747]

Böyle bir video çekmeniz herkese çok yardımcı olmuş . Allah razı olsun.

[@vibert159]

Okuyor musun aga fobin siddetlimi

[@neslibor1747]

Evet, okuyorum . Sosyal fobim biraz şiddetli ama aşmaya çalışıyorum.

[@nemo8558]

@@neslibor1747 İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz.J.

[@tozinseyas]

​@@neslibor1747 dostum İstanbulda misin sen arkadas olup zorlandığımız durumların üstüne gidebiliriz

[@huseyin8751]

Hocam çok güzel video olmuş. Sizin sayenizde içe dönük bir birey olduğumu daha iyi anladım. Sosyalleşmeyi seviyorum aynı zamanda kendimle zaman geçirip deşarj oluyordum. Yalnız zaman geçirme ve bazen kendi dünyama çekilme eğilimimi anksiyete, asosyallik gibi şeylere bağladığım da oluyordu. Şimdi daha iyi anlıyorum.

[@Tosyalo]

İs görüşmesi benim icin çok zor sosyal fobim var okulum.bitti evdeyim bana destek olacak İstanbulda yasayan sosyal fobililer varmı beraber çalışabiliriz arkadaş olabiliriz..

[@srd895]

Sosyalleşmeyi seviyor isen çokta içe dönük değilsindir çünkü içe dönük birisi yakın arkadaşları ya da iyi bir ortam olmadığı sürece mümkünse evde kalıp boş boş yatmayı dahi sosyalleşmeye tercih edebilir tabi sosyal fobiden farkı bunu gerildiğinden, stresten, yapamayacak olmasından değil tercih etmediğinden ve evde kalmayı daha çok sevdiğinden tercih eder.