1ο Ψηφιακό Αρχονταρίκι με τον π. Νικόλαο Λουδοβίκο
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 10 ก.ย. 2024
- Ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος, καθηγητής Δογματικής και Φιλοσοφίας της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Θεσσαλονίκης, επισκέπτης Καθηγητής στο Ινστιτούτο Ορθόδοξων Χριστιανικών Σπουδών του Κέμπριτζ και στο Πανεπιστήμιο του Μπαλαμάντ, και διδάσκων Ερευνητής στο Παν/μιο του Γουίντσεστερ (UK), αναπτύσει το θέμα: «Μπορούμε να πάμε πέρα από την αρχή της ηδονής;», στο Ψηφιακό Αρχονταρίκι που διοργανώνει η Πεμπτουσία.
#SaintMaximTheGreekInstitute #Pemptousia #PaterNikolaosLoudovikos
Υπέροχη ομιλία!Το πόσο ιδιοτελής είναι ο άσωτος την ώρα που καταλαβαίνει τη κατάσταση του, το ξέρουν όσοι έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση.
Ευχαριστούμε πολύ ! Ο δρόμος που μας ανοίγει ο π. Νικόλαος ώστε να μπορέσουμε να δούμε τον Χριστό και να μας αποκαλυφθεί είναι πάντα μοναδικός και ανακουφιστικός! Τον ευχαριστούμε πολύ! Ευχόμαστε να το επαναλάβει! Το έχουμε ανάγκη!
Υπέροχη ανάλυση της παραβολής του ασώτου, ευχαριστούμε πατέρα Νικόλαε. Η παραβολή αυτή είναι ξένη προς ο,τιδήποτε η ανθρώπινη σκέψη συνέλαβε ποτέ περί Θείου. Αν ο Χριστός δεν ήταν Θεός θα πρεπε να τιμάται ως Θεός και μόνο από την διήγηση αυτήν. Αν την είχε αφηγηθεί άνθρωπος θα ήταν σαν την παρομοίου θέματος ιστορία του λωτού των Βουδιστών (στην καλύτερη περίπτωση)
Από πρώην αθεϊστή και πρώην ινδουιστή.
Πολύ εμπεριστατωμένη ομιλία ,ευχαριστούμε
ΥΨΙΣΤΗ ΠΑΙΔΑΓΩΓΙΑ ΧΑΡΙΤΟΣ ΔΩΡΟΥΜΕΝΗΣ ΘΕΟΥ.ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
Ευχαριστώ,ευχαριστώ.
Πάτερ . Ανακάλυψα τις ομιλίες σας στο TH-cam τις τελευταίες μέρες . Με " τρέφουν " , με κάνουν βαθειά χαρούμενη .
Όμως η αλήθεια είναι ότι κυνηγοντας τις μέριμνες της ζωής διαπιστώνω πως είμαι χωρίς εφόδια . Τώρα έφτασα 70 . Εδώ είναι οι απαντήσεις . Πως να προχωρήσω ; Θα προλάβω κάτι ;
Μεταμέλεια = μετά + μέλω = το αίσθημα ντροπής, στενοχώριας, που έχει κάποιος για ό, τι έκανε ή για ό, τι παρέλειψε να κάνει.
Μετάνοια = μετά + νοέω νοός κρίση. Η συναίσθηση από κάποιον του κακού ή του σφάλματος που έκανε και αλλαγή του νου / μεταστροφή.
Αν ο άσωτος μετανόησε θα φανεί στην πάροδο του χρόνου.Είμαστε σίγουροι μόνο για τη μεταμέλειά του .
ΥΠΕΡ ΥΓΕΙΑΣ Γεωργιου Σουμελα Σταυρου Ιωαννου Ελενη Και των Τεκνων Αυτων
"ευτυχισμένος Θεός", πρώτη φορά τό ακούω αυτό.
Φιλαυτία=" έρως του μηδενος ". Τι βάθος έχει ο Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής....
Στο θέμα που προέκυψε για την παραβολή του Ασώτου ίσως χρειάζεται να γίνει μια διάκριση ανάμεσα σε "ερμηνεία" και "ερμηνευτική επέκταση".
Αυτό που κάνει (άριστα) ο π. Νικόλαος είναι το δεύτερο, όχι το πρώτο. Αντλώντας από το υλικό της παραβολής κάνει (εκ των υστέρων) ερμηνευτικές προβολές πάνω στον άνθρωπο και την τραυματισμένη του σχέση με τον Θεό, χρησιμοποιώντας πρωτίστως ψυχολογικά εργαλεία.
Η ερμηνεία, δηλαδή η ανακάλυψη του νοήματος, είναι κάτι άλλο. Απαιτεί άμεση αναφορά στο ίδιο το κείμενο, χρήση αγιογραφικων ερμηνευτικών μεθόδων και προσήλωση στο πατερικό consensus.
Αν γίνει διάκριση ανάμεσα στα δύο, τότε η προσέγγιση του π. Νικολάου είναι όχι μόνο θεμιτή αλλά και εξαιρετικά αποκαλυπτική.
Τί ομορφιά είν' αυτή! 😀
Το σχόλιο σου με εξέφρασε απόλυτα!τον ακούω τόσο καιρό και δεν μπορώ να βρω λόγια να εκφράσω αυτό που νιώθω όταν τον ακούω!μπράβο για το σχόλιο σου!
Πως θα διαλεχθω με το θεο?
Περιέργως ο Σταυρός είναι και το σημείο της πρόσθεσης + ένωσης με τον Θεό.
^
Ως συνήθως βαθύς κ πρωτότυπος ο π. Νικόλαος. Όμως η ερμηνεία του περί ασώτου είναι υπερβολικά ψυχολογική κ τραβηγμένη.
Ο άσωτος επιστρέφει γιατί του έλειψαν τα χρήματα κι όχι γιατί του έλειψε το πρόσωπο του Πατέρα. Όσο είχε χρήματα δεν σκεφτόταν επιστροφή. Δεν είναι τραβηγμένο αυτό που λέει ο πατέρας Νικόλαος κατά τη γνώμη μου. Χριστός Ανέστη !
@@deunasni2751 Διαφωνώ ριζικά. Το νόημα της παραβολής είναι ότι ο μεγαλύτερος άσωτος είναι ο πρεσβύτερος γιός (ενώ σωματικά δεν απουσίασε ποτέ), ενώ η μετάνοια του νεώτερου (έστω ατελής) τον επανέφερε στους κόλπους του Πατρός.
@@A.P.1821 Δὲν ἔχει μόνον ἕνα νόημα ἡ παραβολή. ᾿Ισχύει καί αὐτὸ ποὺ ἔγραψες καί αὐτὸ ποὺ εἶπεν ὁ π. Νικόλαος!
@@user-cr3ru3nr9s Αυτά είναι μεταμοντέρνες σοφιστείες. Στην πατερική ερμηνευτική παράδοση δεν υπάρχει ίχνος αυτού του ψυχολογισμού.
@@A.P.1821 ῞Οπως ἀγαπᾶς, ἀδελφέ μου. ῾Ο Θεὸς νὰ μᾶς φωτίζῃ ἀμφοτέρους!