เพชรพระอุมา แงซายจอมจักรา บทที่ 214 | สองยาม
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 2 ส.ค. 2018
- เช่าลิขสิทธิ์ถูกต้องจากผู้ประพันธ์ ref# KC102519
ขอบคุณทุกๆท่านที่รับชม Like & Subscribe เพื่อเป็นกำลังใจครับ
สามารถสมัครสมาชิกเพื่อสนับสนุนรายเดือนได้ทางลิงค์นี้ครับ / @songyams
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
กลุ่ม line สองยาม
line.me/ti/g2/LJXQZ4XFCD
facebook สองยาม
/ songyams
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
อยากให้สองยามเล่าเรื่องอะไร แนะนำได้ที่นี่ครับ
goo.gl/forms/S83vOA5vFtjXDuQn2
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ล่องไพร (น้อย อินทนนท์)
• ล่องไพร (น้อย อินทนนท์)
ลูกไพร (น้อย อินทนนท์)
• ลูกไพร (น้อย อินทนนท์)
แผ่นดินของเรา
• แผ่นดินของเรา
ทุ่งโล่ง และดงทึบ
• ทุ่งโล่ง และดงทึบ (น้อ...
ชั่วฟ้าดินสลาย
• ชั่วฟ้าดินสลาย (น้อยอิ...
ล่าเสือหิว
• ล่าเสือหิว
เฒ่าภูเขา
• เฒ่าภูเขา
ป่าดิบดงทึบ และพรานอำลาไพร
• ป่าดิบดงทึบ และพรานอำล...
ทางสมิงผ่าน และวิญญาณไพร
• ทางสมิงผ่าน และวิญญานไพร
เรื่องเล่า อ.ไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องาม
goo.gl/nshAbz
เหล็กไหลฯ (พนมเทียน)
• เหล็กไหล ธาตุกายสิทธิ์...
ฑูตนรก (พนมเทียน)
• ฑูตนรก (พนมเทียน)
เห่าดง (พนมเทียน)
• เห่าดง (พนมเทียน)
เสือดำที่มายอ (พนมเทียน)
• จับตาย เสือดำที่มายอ (...
ช้องหมู มฤตยูเขี้ยวตัน (พนมเทียน)
• ช้องหมู มฤตยูเขี้ยวตัน...
เพชรพระอุมา ภาค 1
• เพชรพระอุมา ภาคที่ 1
เพชรพระอุมา ภาค 2
• เพชรพระอุมา ภาคที่ 2 จ...
เพชรพระอุมา ภาค 3
• เพชรพระอุมา ภาคที่ 3 ม...
อินไซด์ เพชรพระอุมา
• อินไซด์ เพชรพระอุมา
เล็บครุฑ
• เล็บครุฑ (พนมเทียน)
พรานทรชน
• พรานทรชน
เด็กเสเพล
• เด็กเสเพล (พนมเทียน)
ทางเสือผ่าน
• ทางเสือผ่าน
ไอ้ดำมหากาฬ
• ไอ้ดำมหากาฬ (พนมเทียน)...
เรื่องเล่าจากป่าช้า
• เรื่องเล่าจากป่าช้า (ว...
พรานล่าผี
• พรานล่าผี
มหากาฬอาถรรพ์ป่าดงพญาไฟ
• มหากาฬอาถรรพ์ป่าดงพญาไฟ
▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬▬
ติดต่อสองยาม
/ songyams
songyams@gmail.com
#สองยาม #เพชรพระอุมา - บันเทิง
![[UNCUT] ฝันรักห้วงนิทรา | EP.3 (1/4)](http://i.ytimg.com/vi/zVXAFD1OLZg/mqdefault.jpg)
![Wuthering Waves | #1 ผมมากู้โลกที่ล่มสลาย อีกหนึ่งเกมเทพที่ลอยคอ [บท 1 ตอน 1-2]](http://i.ytimg.com/vi/YtnWJmY2DNU/mqdefault.jpg)
สุดท้ายพระเอกก็ได้ครองราช พระลองเดินกลับหนองน้ำแห้ง กลับไปกินข้าวลิงอย่างเดิม จบบูริบูรณ์
เหมือนตัวเองเป็นคนในเรื่อง ที่ต้องจากกันด้วยเลย น้ำตาซึมเลย
ผช.แท้ๆบอกเลยร้องไห้ กลั้นน้ำตาไม่อยู่จิงๆ รักแงซาย รักทุกคน ขอบคุนปู่พนมเทียนที่ทำให้ผมมีความสุข ขอบคุนลุงยามที่ทำให้ผมมีความสุข
ใช่ครับซึ้งตรึงใจจริงๆครับฟังมารอยที่7ล่ะครับผม4/12/66
โอ้ยยยย… ชั้นร้องไห้ไม่หยุด ตั้งแต่พวกเขาเริ่มต้นร่ำลากัน จนเดินจากกันไป เหมือนเราได้ร่วมเดินทางกับทุกคนด้วย ได้ร่วมทุกข์ร่วมสุขไปกับทุกคน มันลึกซึ้งกินใจ เข้าใจทุกตัวละครเลยค่ะ รักเรื่องนี้ และขอบคุณลุงสองยามด้วยค่ะ
เเ้เเเเเเเแแ้เเเเเเเเเเเ้เเ้เเเเเเแเเเเเเเ้เเเแเเเเ้เเเเเเเเเเเแเ้เเดดดดเดเดเดดดดปดดดดดดดดเเเปดดดดดเดดเดดดดปออ
ฟ-ๆๆๆฟ
เหมือนกันครับ
@@somda2821 จนต
อินหรอจ๊ะ🤣🤣
ฟังรอบ3 บทที่ระพินทร์กับแงซายกอดกันก็ยังกินใจที่สุดอยู่ดี
อ่านนิยายมาเยอะแต่พออ่านจบก็ได้รับแค่ความสนุกแต่เรื่องนี้ได้ทั้งมิตรภาพ ข้อคิดและที่สำคัญคือความผูกพันธ์ของตัวละครพออ่านจบก็อดที่จะคิดถึงไม่ได้ของคณะคุณชาย เชษฐา
@@Pom19396 ใช่ครับ จากคณะนายจ้างและลูกจ้าง กลายมาเป็นมิตรร่วมตาย ที่มีสายสัมพันธ์อันเหนียวแน่นกลมเกลียว ชนิดที่จะไม่มีใครลืมใครได้ไปชั่วชีวิตแน่นอน ถ้าเป็นเหตุการณ์จริง
ลุงยามเป็นคนเดียวที่เล่าเรื่อง แล้วทำให้ผู้ชายคนนึงซึ่งอายุเกือบจะครบ 50 ปี น้ำตาไหล สุดยอดครับ
ใช่ครับผมผมฟังมารอบที่7ล่ะครับ4/12/66น้ำตารื้นขึ้นมาเลยครับ
นิยายดี+บทดี+ผู้ผู้บรรยายดี=น้ำตาใหลครับ❤️❤️❤️
ขอบคุณครับ
@@user-qf8mr9hl5y .
เรียนตามตรงว่า พรากเลยน้ำตา
ผู้เขียนเขาชงบทพรานกับเเงซาย เเล้วมานำมาตบตอนจบ เรียกน้ำตาได้เก่งจริงๆ
ผู้เขียน เขียนให้หัวใจรพินทร์ยิ่งใหญ่จริงๆ มิน่า ถึงเขียน ให้แงซายกล่าวเสมอ ว่าไม่อาจเทียบเสมอได้
คุณเข้าถึงความหมายที่แท้จิงที่คนแต่งพยายามจะสื่อออกมาให้ตัวของผู้กอง ตอนแรกผมคิดว่าจะมีผมคนเดียวซะอีกที่คิดแบบนี้
ร้องให้หนักมาก!!ผู้ใหญ่บ้านมาบอกวัวเข้าไปกินผักที่ชาวบ้านปลูกไว้"โดนเรียกค่าเสียหายเพร่ะมัวฟัง-เเง๊ะไช
😂
แผ่นดินป่าไม้น้ำทรัพยากรธรรมชาติ สัตว์ประชาชน ล้วนเป็นสมบัติของพระราชา เหตุก็คือพระราชาทรงเป็นผู้นำและก่อตั้ง หมู่คนบ้านเมืองจนเป็นปึกแผ่น เป็นผู้ริเริ่ม เป็นวงค์สืบสกุลต่อเนื่องกันมาตั้งแต่โบราณกาล...มายุคหลังๆประชาชนขาดความเคารพนับถือล่วงเกิน ราชวงค์ แถมทำลายชื่อเสียงผู้มีคุณ ที่เคยก่อตั้งชาติบ้านเมืองมา หรือเรียกว่า เนรคุณ ชาติศาสนานั่นเอง...ยุคนี้เป็นยุคคนชั่วต่ำทรามมาเกิด เป็นยุคที่คนขาดศีลธรรมกันมาก นิยายเรื่องนี้ เปรียบเหมือนสอนย้ำเตือน คุณธรรมของคนอย่างดี..
อยากให้เชษฐา ขับ เฮลิคอปเตอร์ มาจอดที่ถนนใหญ่แห่งเทพของมรกตนครอีกครั้ง พาหลานๆมาด้วย คงจะมีความสุข
)
ครับแต่จะเป็นภาค2หรือ3นี้แหล่ะถ้าจำได้เพราะภาคนี้ลูกแงซายกับเมญาณีเป็นพระเอกแต่วิษณุพรหมนาฏออกไปสู่โลกภายนอกยังไม่ตายหรอกครับ
คิดเหมือนกัน ไม่อยากให้แงซายแยกจากกลุ่มเลย
@@user-hk1yc1eq4h ตอนไหนคะหาไม่เจอเลย
@@slotthai7080 จริงครับโคตรมั่ว ผมทั้งอ่านทั้งฟังมารอบที่เท่าไรนับไม่ถ้วนแล้วไม่เห้นจะมีอย่างที่ว่ามั่วจริงครับทีหลังอย่าหาพิมพ์ถ้าไม่รู้
ถ้าจบแบบทุกคนพบเพชรในกระเป๋าของตนเป็นของขวัญจาก แงซายนะ จะแฮปปี้มาก สงสารพวกลูกหาบ กับ พราน เพราะฐานะใช่ว่าจะดีเท่าไหร่
เห็นด้วยครับแหวนทองเล็กๆสักวงจะสวยงามมาก
@@DIVER.S_200m06 เนอะๆๆๆๆๆๆ
ถ้าผมเป็นนายใหญ่ผมจะพาพวกคณะมาเที่ยวหาแงซายปีล่ะครัง จะเช่าเฮลิคอปเตอร์มาลงที่หลุมอุกาบาตที่3แล้วเดินต่อ กะเวลาให้เดินมาถึงเนินพระอุมาให้ทันวันขึ้น5ค่ำ
ผมขอไปด้วยนะครับ
@@user-ji7mc2be8e
ขอผมไปด้วยอีกคนนะ
ฟังไปน้ำตาไหลไปด้วย สุดซึ้งในความรักและอาลัยในความผูกพันธ์ แงซายจอมจักรา
น้ำตาซึมเมื่อแงซายขอส่างป่ากับมาเรีย.......ผมจะเลี้ยงเขาในฐานะพื่อนและหมอหลวงของมรกตนคร
สรุปว่าคนอ่านก็เศร้า ไม่แพ้คนฟัง
ตอนนี้ซึ้งที่สุดสำหรับผมครับ น้ำตาซึมเลย
พี่ชายใหญ่คะ น่าจะให้ทุกคนอยู่กับแงซาย เที่ยวเมืองมรกตสัก 20-30 วัน อย่างไรก็เดินทางกลับทัน กว่าเม จะคลอดลูก เพราะกลับไปก็ยังไปเที่ยวต่างประเทศอีกเป็นเดือนๆ
ฟังตังแต่ต้นจนมาถึงบทท้าย ยอมรับว่าใจหายที่กำลังจะจบลง ฟังไปน้ำตาไหลไป อินมาก
ขอบพระคุณลุงยามครับ
ชอบตอนขอตัวซางปาไว้มากๆเลยอย่างน้อยก็มีเพื่อนไว้ดูต่างหน้าไห้หายคิดถึงไว้คุยเรื่องเก่าๆถึงกลุ่มพรานรพินครับ
สนุกมากๆครับได้ร่วมเดินทางกับเพื่อนๆทุกคนจนมาไกล้ถึงตอนสุดท้ายจนได้ครับ
ลาก่อน แงซาย ลาก่อน ส่างปา เเละเอาใจช่วย พราน ระพิน ลุยกันต่อ
ไม่มี
ร้องไห้เลยครับ ซึ้งสุดๆ ไม่อยากให้เสือและสิง จากกันเลยอยากให้เดินทางด้วยกันยาวกว่านี้ ขอบคุณลุงยามครับ
ใครๆก็ร้องไห้ (ลุงสองยามด้วย)
ตอนนี้น้ำตาไหลเลย เสียงลุงยามเหมือนร้องไห้เลย อินมาก
เป็นตอนที่ต้องตั้งสติอย่างมาก เพื่อไม่ให้มีเสียงคล้ายคนร้องไห้ แต่ยากยิ่งเหลือเกิน
ติดตามมานาน รู้สึกถึงทุกอารมณ์ น้ำตาไหลตามค่ะ
ร้องไห้ตามแล้ว รักแงซาย พรานรพิน คณะเดินทาง ทุกคน
555 รักผมบ้างสิ
@@slotthai7080 เค้าคงจะรักหมดแหละแต่พูดไม่ออก(เราคิดว่านะ😀😀
@@fun-with-friends เค้าคงมีเเฟนเเล้วมั้ง
เราฟังทุกตอนมาถึงได้ยังงัย 3เดือนเต็มๆ!ฟังเลื่อยๆถ้าว่าง สมใจแล้วที่เคยได้ยินมาแต่เด็กๆ
25 กค 2562 เดินทางมาถึงจุดหัวถนนพระศิวะ เมื่อวันที่เดินทางถึงในครั้งแรก แต่วันนี้กลับกลายเป็น ปลายสุดเขตดินแดนมรกตนคร สุดถนนพระศิวะ ในวันเดินทางกลับ
ช่วงจะลากันฟังแล้วจะร้องไห้ มีใครเป็นเหมือนผมไหม
ภาคสองไม่มีแงซายป่าวคะ ฮือๆๆ ที่ฟังมาทั้งหมดก็เพราะแงซาย ชอบที่สุด พอไม่มีแงซายก็สนุกน้อยลงไปเยอะ
แงซายก็ยังมาเย้ามายวนผู้กองเหมือนเดิมค่ะ
ลาก่อนพี่ชาย
ลาก่อนน้องชาย
ซึ้งตรึงใจจริงๆผับผ่าสิ
บนนี้ จุกอกมาก สะเทือนใจที่สุด 😭😭😭
ฟังวนมารอบที่6ล่ะนะใกล้ถึงเวลาที่จะจากกันอีกแล้วสินะมีพบต้องมีพรากสินะ
5/12/65นะน่ะนายยยยอิอิ
จะฟังต่อไปเรื่อยๆนะนายยยยอิอิ
ทำไมร้องไห้มากมายกับตอนนร้
ตั้งใจว่าจะไม่ร้องไห้ แต่ก็เสียน้ำตาให้ตอนมาเรียกับส่างปาลากัน ซึ้งมากกกกก แงง
เพิ่มอีกตอนที่แงซายกอดรพินทร์ ฮืออออ
แต่น้ำตามาไหลตอนพรานใหญ่กอดกับแงซายและแงซายน้ำตาไหล.....
ความคิดผมนะครับฟังลุงยามเล่ากับเราอ่านเองอ่านเองได้อรรถรสไปอีกแบบเหมือนอ่านนวนิยายในนิตยสารพอถึงบทไคลแมกซ์(โปรดอ่านต่อฉบับหน้า)เรารู้จักการรอคอยอีกสัปดาห์หน้าเมื่อก่อนผมชอบอ่านในห้องสมุดบางทีก็ยืมไปอ่านที่บ้านครับ
น้ำตาคลอ เลยบทนี้ คิดถึงแงซายเลย
น้ำตาไหลเลยตอนที่ส่างปาปล่อยโฮออกมา ตื้นตันใจมาก
คนอ่านก็ร้องไห้..เสียงเครือ..จนคนฟังซึ้ง..อินกับเรื่องราว..น้ำตาพลอยไหลไปด้วย..
จินตนาการว่าตัวเองเป็นรพินทร์ คนยิ่งใหญ่ใจแข็งดั่งหินผา จะได้ไม่เศร้าตอนลา เป็นพรานใหญ่ใจนิ่งไม่เศร้าสิ
ซึ้งมากเลย ตอนรพินทร์กับแงซายพูดด้วยกัน
I know im asking the wrong place but does someone know of a trick to get back into an Instagram account..?
I was dumb lost the account password. I would love any help you can give me!
FCคับลุงยามจาก ตอนที่1จนถึง ตอนที่214รู้สึกใจหายเลยที่จะต้องจากกัน
พึงมาฟังเป็นครั้งแรกตั้งแต่บทที่1จนถึงบทนี้บทท้าย เศร้าจริงๆ มี พบ ก็ ต้องมีจาก ซึ้งจริงๆ คิดถึง แงไซ
ใจแทบ สลาย มีรัก มีจาก มี พบมีพราก ใจเบา โหวงเหวง ร้องไห้ พราก พราก หัวใจแทบจะ หลุด ลอย แงซาย จักราชธิราช คน งาม เทพบุตร สุด สง่า ใน 3 โลก 👍🤩🥰💓💖💝
จำพราก จำจาก หัวใจ
สลาย
ไม่ มีใครห้าม ดาริน เลย พี่ ชาย 2 คน ตามใจมากกก
ผู้ หญิง 2 คน รวย โครต 💰💰💰
น้ำตาไหลใจหาย เหงาชะมัด เหมือนเพื่อนแท้หายไป( คิดถึงทั้ง 12 คน)..จะรัก จะคิดถึงอย่างไรก็ต้องจาก..😞😔😌😊
เป็นตอนที่ตื้นตันที่สุด....แม้จะแค่เสียงเล่ายังขนาดนี้
ใช่ครับ ลุงก็น้ำตาร่วงเหมือนกัน
960😍แงซายของฉัน...รักเธอสุดหัวใจ...รอเธอ💏💓💕💕
เราก็ใจหายที่คณะแยกทางกัน ฟังมานานจนเหมือนอยู่ในคณะ
ใช่คับบทนี้ฟังเเล้วใจหาย น้ำตาคลอเลยคับ
เป็นเหมือนกันค่ะ เหมือนตัวเองอยู่ในคณะเดินทางด้วยนะเนี้ย....55555
@@prapaponjohnson1308 เเล้วฟังถึงบทไหนเเล้วคับ
ผมก้อใจหายเลย
น้ำตาไหลเป็นทาง ตื้นตัน ในที่สุดการอำลาก็มาถึง
ตอนนี้ ฟังแล้ว รู้สึก เศร้าสุดๆ การลาจาก ระหว่าง เสือกับสิงค์ 😭😭😭😭
คิดถึงอยากให้ฝ่ายระพิน
แงซายไปมาหากันใด้
ตอนจบ💐🌸😅😄👏
ภาคแรกนี้ ผมยกให้เป็นภาคที่ดีที่สุด อิ่มเอมเต็มทุกอารมณ์ที่สุดคับ 2021
ไม่อยากให้ลากันตลอดชีวิตเลยอยากให้กลับมาหากันได้บ่อยๆ😢
พรุ่งนี้ 11 โมง มาฟังบทสุดท้ายกันนะครับ ..
สองยาม แล้วจะต่อภาคสองเลยไม่ครับผม
ทำไมตอนนี้ผมจะร้องไห้ ยิ่งรุ้ว่าจะจบพรุ่งนี้ไม่อยากให้จบเลย
สองยาม ต่อภาคสองเลยป่าวคับลุงยาม
ลุงยามอย่างพึ่งไปนะคับ ขอภาค2ต่อ เราติดตามกันคับ
รพินทร์ ไพรวัลย์ สวัสดีพรานใหญ่ภาค2ต่อแน่คับรับรองจบภาค2มีภาค3อีกฟังกันจนกว่าแก่เถ้าเลย555
เฮ้ย ทำไมน้ำตาไหลวะเนี่ย ถึงเเม้นิยายจะจบลง เเต่ก็ยังรุ้สึกผูกพันธ์
จริงครับ ฟังรอบแรกน้ำตาไหล่ หลายบทเลย ไม่เคยฟังนิยายอะไร จะมีความรู้สึกเช่นนี้ แสดงว่าเราฟังด้วยใจ ฟังแบบเสมือนไปอยู่ในเหตุการณ์ตรงนั้น สุดยอดลีล่า น้ำเสียง กระชากอารมณ์ถึงก้นบึ้งหัวใจ ต้องยกให้ (ลุงสองยาม)
ใช่ครับ ผูกพันธ์มาก 😢 ขอบคุณลุงพนมเทียน ของคุณลุงสองยามจริง ๆ
ดีใจจังมีคนกลับมาฟังเหมือนกันนนนน....รอบสามแล้วจ้า
จะฟังหรืออ่านกี่รอบเมื่อจะจบ น้ำตาร่วงทุกครั้ง ใจหาย เหงาเลย เหมือนตัวละครทุกตัวคือเพื่อนแท้ที่ในชีวิตจริงไม่เคยมี คิดถึงเมื่อไหร่ก็ย้อนกลับมาฟัง มาอ่านใหม่
@@chumsiribunditvisarn7078
ต้องยกความดีให้"พนมเทียน"ครับ
ร้องไห้หนักมากคะลุงยาม สำหรับตอนนี้😂😂😂
ฟังวนมารอบที่7ล่ะถึงเวลาต้องจากกันล่ะสินะ
ลาก่อนพี่ชาย
ลาก่อนน้องชาย
ซึ้งจริงๆ4/12/66😢🎉🎉🎉
รอบที่ 4 แบบเรียงครบทุกตอนมาถึงบทรองสุดท้ายแล้ว เป็นอีกตอนที่ชอบมาก รพินทร์ แงซาย มิตรภาพที่น่าประทับใจ 14.09.2564
19/01/2020 ฟัง3รอบก้อร้องไห้ทั้ง3รอบ เป็นไรเนี่ย
555+น้ำตาคลอเหมือนกัน
เหมือนกันค่ะ
ชั้นคิดถึงตาพรานเฒ่าบุญคำแห่งเขาอึมคึม,,,อยากให้มีภาคต่อๆไปอีก,,,,,
ฮี่ฮี่ๆๆๆๆ,,,
😂😂😂😂😂❤❤❤❤❤
ส่างปา เคยช่วยชีวิตแงซายไว้ จากพิษแมงมุมม่ายดำ แงซายไม่เคยลืมเลย..
เหมือนเราอยู่ในเหตุการจริง รู้สึกเหงาเมื่อจากลา
ฟังมาถึงตอนนี้ ถึงกับร้องไห้
รู้สึกใจหายมากที่ทุกคนต้องจากลากันแล้ว แต่ก็ไม่เป็นไร เดี๋ยวภาค2ก็กลับมาเจอกันอีก!!! 5555...🥰🥰🥰
เสียงพากตอนท้ายนี้เสียงลุงยามฟังดูเหมือนจะมีน้ำตาเป็นเสียงที่พร่าสั่นฟังแล้วยิ่งอินเข้าไปอีกขนาดผมฟังมาไม่ต่ำกว่า4-5รอบถึงตอนนี้ทีไรน้ำตาใหลทุกที
ทั้งคณะร้องไห้ รวมทั้งดรูด้วยยยยย บ้าไปแล้ว
เป็นความสามารถของผู้ประพันธ์โดยแท้
แพทย์หลวง ส่างปา ตำแหน่งยิ่งใหญ่
กัญชาบำบัด ก็เริ่มต้นตั้งแต่นั้นมา
ซาบซึ้ง มาก ครับ บทที่ 214
น้ำตาคลอ ๆมาจริงๆ
ลาก่อน แงซาย และมรกต นคร
ัฟังวนมารอบที่5ล่ะน้ะแงซายขึ้นครองบัลลังก์แล้วอิอิ5/6/65
น้ำตาไหลตั้งแต่เริ่มตอนจนจบตอน ขอบคุณคุณพนมเทียนที่นำตัวละครทุกคนมาให้เราใด้รู้ ขอบคุณลุงสองยามที่ทำให้เราได้มาเจอทุกคนอีกครั้ง และก็อีกครั้งในวันต่อไป
ผมบอกตรงๆ
บทที่214 ฟังไปร้องไห้ไปพร้อมๆกับขำไปด้วย ผมนี้อินเกินไปป่าว🤣
Sensitive do you know?
เหมือนกันและรู้สึกว่าคนร่วมฟังด้วยกันเป็นเพื่อน
น้ำตาไหลคิดว่าตัวเองเปนดาริน
ผมขอสักชิ้นนะครับ...เพื่อเป็นอนุสรณ์ที่ระลึก....ไม่ได้โลภ และจักราชก็อนุญาตแล้ว
Fc...รายงานตัวครับ ร่วมเดินทางผจญภัยฝากชีวิตไว้ซึ่งกันและกัน ถึงเวลาต้องลาจากมันยากเกินจะบรรยาย เป็นบท ตอนที่สุดๆจริงๆ น้ำตาคลอเลย...ขอบคุณครับพรานใหญ่สองยาม...
ฟังมาเรื่อยๆ ใช้เวลาเกือบครึ่งปีกว่าจะมาถึงบทนี้ จะกลับไปฟังอีกรอบ 26/4/67
หว๊าาาบทนี้เศร้าจังค่ะลุงยามอินจนน้ำตาใหลตามKingแงซายของเราเลยเหมือนอยู่ในเหตุการเลยอะ ว่าแต่ว่าถ้าจบตอนจอมพรานแล้วจะมีภาค2ต่อมั๊ยอะคะลุงยามติดงอมแงมเลยหนู555
จบแล้ว จบจริงๆครับ
น้ำตาไหลตามเลย เศร้าจังค่ะ
หลานคิดบ้างไหม ว่ากว่าจะอ่านผ่านไปได้ ลุงต้องกลั้นน้ำตา และพยายามแค่ไหน
ฟังหลายรอบแล้ว ก็ร้องไห้ เศร้าใจทุกครั้งเลย
ตอนจากลามันทั้งสุขทั้งเศร้า ผสมปนเปจนแยกไม่ออก
ลาแล้วมรกตนคร ลาแล้วจักราธิราช จนกว่าจะพบกันอีกครั้ง...
ร้องไห้อ่ะ คิดถึงแงซาย
ฟังแล้ว ตอนจากกัน ไม่หลั่งน้ำตาก็ไม่ไหวแล้วละนะ
ฟังไปน้ำตาก็ใหลไปลาก่อนจักรราช
))ป
ผมก็เศร้ามาก
ความรู้สึกคล้ายๆกันเลยใจหายที่จะจบ
เจ้าชายแงซายพูดถูกพรานใหญ่ด่าเก่งจริงๆขำๆดีนิ.. แต่ก็เศร้าที่ต้องจากกัน❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
การเดินทางของชาวคณะ จบลงที่บท 214 สำหรับเรานะ ...
ทุกอย่างๆในตอนนี้ มันกินใจซึ้งจนเรียกน้ำตาไปหลายช่วงทีเดียว ไหนจะบทแงซาย สมเด็จพระเจ้าจักราธิราชจะงอแงกับชาวคณะยื้อจนวินาทีสุดท้าย บทเขาจะน่ารักก็น่ารักเกินไป เป็นการจากลาด้วยดี ยิ่งตอนรพินทร์เข้าไปลาคนสุดท้าย ยิ่งตอกย้ำว่าเขารักกันจนบรรยายไม่ออก สิ่งที่ให้ดูแทนหน้าคือความทรงจำดีๆตลอดระยะเดินทาง และของแทนใจที่ให้ระลึกถึงเสมอ จบบทนี้น้ำตาพรากจริงๆ ขอบคุณช่องสองยามด้วยนะคะ เราเดินทางมาถึงจนจบนี้แล้ว
มา 12 กลับ 12 รวมผู้ฟังด้ววยที่เดินทางมายาวพอสมควร ก่อนลาภาค 1 ก็ขอบันทึกวันที่ 12 ต.ค. 2563 นี้ไว้ด้วยว่าเราฟังมาถึงวาระเดินทางสุด ก่อนเริ่มการเดินใหม่ภาค 2
ลุงสองยามขอบคุณ
แงซายไม่เคยลืมสัญญากับซ่างปาที่ว่าจะไม่ทิ้งซ่างปา
แพทย์หลวง สมควรแล้วส่างปา
กลับมาฟังอีกครั้งก็ยังน้ำตาไหลเช่นเคย
เหมือนผมเรย
เดินทางกลับกันแล้ว ไวจังเลย การเดินทางที่แสนยาวนาน ช่างสนุกตื่นเต้นจริงๆเลย
เป็นอะไรที่เหมือนได้ร่วมเดินทางไปด้วย ชอบจังเรยเรื่องนี้ น้ำตาซึม ตอนท่่ทุกๆคนลากัน❤️❤️🌹🌹
17/10/63 14.16น.สวัสดีแอดมินและทุกท่าน ผมฟังถึงตอนที่111วันข้ามมาฟังตอนนี้ก่อนทนไม่ไหวแล้วจะย้อนไปฟังมาใหม่
โอ้ๆๆโห้ๆๆ ข้ามไปเป็นร้อยบทเลย แล้วจะสนุกหรอครับๆๆๆ ข้ามไปฟังตอนจะจบภาค1แล้ว พอย้อนมาฟังบทก่อนหน้า ก็รู้เรื่องราวความเป็นมาแล้ว แปลกดีฟังแบบนี้ ไม่เหมือนใครๆๆๆ แค่ฟังและติดตามเพจสองยาม ลุงยามก็ดีใจแล้วละครับพี่ๆๆๆ
@@chumsiribunditvisarn7078 สนุกครับตอนนี้ย้อนกลับไปฟังเริ่มมาใหม่แล้ว ติดมากเลยครับเดี๋ยวนี้
@@user-vv5rz5mb8o เรื่องติดนี้ไม่ต้องพูดถึงเลย รอฟังลุงยามแทบลงแดง 3บทต่อสัปดาห์ วันละตอน อยากจะฟังแต่เกร่งใจลุงยาม กลัวลุงยามอ่านไม่ไหว ได้แต่ฝห้กำลังใจกันครับ 2ปี2เดือน10วัน กว่าจะจบเรื่อง ลุงยามท่านคงเหนื่อยมาก แต่แก่ก็ดีใจที่หลานๆๆชอบและติดตามรอลุงยามทุกวัน ผมติดมา5-6ปีแล้วครับ หยุดฟังไม่ได้เลย ฟังทุกวันตั้งแต่ตื่นจน นอนหลับไป ก็ยังเปิดอยู่เลยครับๆๆๆ ฟีงจนนับไม่ได้แล้วว่ากี่รอบ ไม่ต่ำกว่า20รอบขึ้นไป คาราวะลุงยามเลยๆๆๆ ลีล่า น้ำเสียง ตรบทุกความมันและตื่นเต้น ฟังไปเหมือนตัวเองอยู่ในเหตุการณ์เลย น้ำตาไหล่เพราะลีล่าน้ำเสียงลุงยามนี้แหละๆๆๆ สุดยอดนับถือและเคารพท่านจากใจจริงครับๆๆๆ
ต้องฟังให้จบทุกตอนครับ
อยากให้ทุกคนไม่ต้องกลับอยากให้ยุกับเเงซายทุกคน
ฟังกี่รอบก็ตื้นตันจนน้ำตาคลอทุกทีตอนที่จอมพรานอำลากับแงซาย
บทนี้ซึ่งอย่างแรง ขอบคุณครับลุง2ยาม
ใจหายเลย ไม่อยากให้ทุกคนแยกจากกันเลย โหวงเหวงในใจ น้ำตาไหลในการจากลานี้ไปด้วย😢
ฟังตอนท้ายแล้วน้ำตาไหล 😓😓😓
มมมใม
ชว
ขอบคุณผู้แต่งนิยายเรื่องนี้
คุณพนมเทียน กับคุณสองยาม ที่มอบความบันเทิง ความสุข ความสนุก เสมือนเราเป็นหนึ่งในผู้ร่วมคณะเดินทางกลุ่มนี้ รักตัวละครทุกตัวในเรื่องนี้ (ยกเว้นตัวละครดาริน ขอรักแค่ 50 เปอร์เซ็นต์ 55555)
ทำไมครับ555
ชอบจังตอนที่แงทรายกะผู้กองรพินพ์เขาแหย่...หน้ารักอ่ะ...5555..นี้แค่ฟังลุงยามเล่ายังอินทร์เข้าขนาดนี้ ถ้าเป็นละครเมื่อไรสงสัยทีวีพังแน่นอน..555..(ขอบคุณลุงยามอีกทีคร้า😄😄)
เคยทำเป็นละครหรือภาพยนตร์แล้ว แต่ไม่สำเร็จเท่าที่ควร คงเป็นเพราะความละเมียดละไมของตัวนิยาย และต้องใช้ทุนมหาศาล จึงออกมา ไม่ประทับใจเท่าไร
@@bigzxlikes_to_sing6373
ตอนเป็นภาพยนต์ ดูแล้วผิดหวังครับ
มีตัวอย่างหนังไหมครับ
สองปีกว่าๆที่ผ่านมา k สองยามเริ่มอ่านใหม่ๆ ผมก็เป็นอย่าว่านั่นแหละ ก็ตำหนิ k ว่าอ่านผิดอ่านถูก
แต่มาเปรียบเทียบ กับช่องอื่นๆก็รู้สึกดีกว่าเขาอยู่น๊ะ โกหกลึกๆก็ได้ว่าทำให้อารมย์อ่อนไหว
ได้พอสมควรเหมือนกัน แต่ก็ยอมรับโดยตรง จิต ซึ่งเป็น ญานทัศนะ ของผู้เขียนมีมากมีไม่ใช่น้อยเลย หยั่งรู้อะไรหลายๆอย่าง โดยทางธรรม และวิปัสนาชาน ไม่ธรรมดา ๆ
น้าจะมีตอนเดินทางกลับ ตอนไปถึงโรงช้างบ้าง หน่อยนึ่งก็ยังดี. ไม่รุ้เจ้าค่ะหยิ่นเป็นงัยบ้างได้ให้อะไรเป็นที่ระลึก หรือมีการต้อนรับ เลี้ยงส่งกันยังงัย
Epนี้ซึ้งกินใจมาก ทุกรายละเอียด ทุกการกระทำของตัวละคร
น้ำตาไหลครับตอนนี้ ซึ้งมาก
เดินทางมาถึงบทนี้อีกรอบลุงยามใช้เสียงสื่ออารมณ์การลาจากได้ดีจริงๆ
21.06.2565