Δεν σε θέλω πια - Αλησμόνητες Πατρίδες | Μουσικό Σχολείο Κατερίνης

แชร์
ฝัง
  • เผยแพร่เมื่อ 11 ก.ย. 2024
  • Από την συναυλία του ΜΣΚ με την Γλυκερία που πραγματοποιήθηκε στο Αρχαίο Θέατρο Δίου στις 7 Ιουλίου 2022
    Αλησμόνητες πατρίδες | 1922 - 2022
    100 χρόνια από τη Μικρασιατική Καταστροφή
    Καλλιτεχνική Επιμέλεια - Διεύθυνση: Καρυοφυλλίδης Μιχάλης
    Ορχήστρα:
    Φλάουτο: Κόγια Ελένη, Τσαουσίδη Ελευθερία
    Κλαρινέτο: Γκουτζαμάνης Γιώργος, Παρής-Νίκας Ρωμανός, Γκασδόγκας Απόστολος, Γκουτζαμάνη Ελένη
    Σαξόφωνο: Κουτρούλας Γιώργος, Παρούσης Σωτήρης
    Σαντούρι: Μουλά Έλενα, Θεοδώρου Άννα-Μαρία
    Καβάλι: Σινοπίδου Άννα-Μαρία
    Ούτι: Κωνσταντινίδης Σωκράτης
    Κρουστά: Γκραικός Γιάννης, Τσιανάκας Δημήτριος
    Drums: Τζημαπίτη-Ευθημιάδη Βίκυ
    Πιάνο: Βαρδακώστας Γιάννης
    Κιθάρα: Μπούκλας Λευτέρης, Φαλτάκας Φίλιππος
    Μπουζούκι: Γιώργος Ρόκας
    Ηλεκτρικό Mπάσο: Πόλυς Πελέλης, Σιδηρόπουλος Παύλος
    Βιολί: Κόττορος Μανώλης, Παππάς Παναγιώτης
    Λαούτο & Κιθάρα: Κωνσταντίνος Φωτιάδης
    Ακορντεόν: Καράγιας Κωνσταντίνος
    Σολίστες: Γλυκερία, Τουρνάς Παναγιώτης, Καράμπα Κωνσταντίνα, Παπαγεωργίου Δέσποινα
    Χορωδίες: Μουσικό Σχολείο Κατερίνης, Δημοτική Χορωδία Αιγινίου "Canto Olympus"
    Αφήγηση: Κουφός Γεώργιος (Ομότιμος Καθηγητής του Α.Π.Θ)
    Βίντεο:
    Διεύθυνση/Σκηνοθεσία: Τσακιρίδης Γιώργος
    Ηχογράφηση: Κουτάτζη Σοφία, Ορφανίδης Γιώργος
    Επεξεργασία Εικόνας/Ήχου: RecMe Productions
    Κάμερες: Συνοπίδης Κυριάκος, Τσακιρίδης Γιώργος, Τζιτζιλής Χρήστος, Γκούμας Γιώργος
    Γραφικά: Αβραμίδης Αντώνης
    Βοηθός Παραγωγής: Αβραμίδης Κωσταντίνος
    Παραγωγή: Ομάδα Εικόνας & Ήχου ΜΣΚ
    Ηχοληψία: Ρούντος Νίκος, Μόκας Κώστας "Omni Sound"
    Φωτογραφία: Τερζής Πασχάλης
    Tags: #γλυκερία #συναυλία #δεν_σε_θέλω_πια #αλησμόνητες_πατρίδες #μικρασιατική_καταστροφή

ความคิดเห็น • 2

  • @taniamiliou9414
    @taniamiliou9414 ปีที่แล้ว +1

    Τι όμορφα!!!

  • @dimitrioshatzistamoulos8226
    @dimitrioshatzistamoulos8226 ปีที่แล้ว

    Από τα πολλά που μου ‘χεις καμωμένα
    δε σε θέλω πια δε σε θέλω πια
    τα σωθικά μου τα ‘χεις μαυρισμένα
    δε σε θέλω πια δε σε θέλω πια
    Δε μ’ αρέσουν πλέον τα γινάτια
    δεν ποθώ τα δυο γλυκά σου μάτια
    παίζω και γελώ άλλην αγαπώ
    μάθε κι άλλη μια πως δε σε θέλω πια
    Τι μου το λες πως δεν μπορείς να ζήσεις
    δε σε θέλω πια δε σε θέλω πια
    με φοβερίζεις πως θ’ αυτοκτονήσεις
    δε σε θέλω πια δε σε θέλω πια
    Δε μ’ αρέσουν πλέον τα γινάτια
    δεν ποθώ τα δυο γλυκά σου μάτια
    παίζω και γελώ άλλην αγαπώ
    μάθε κι άλλη μια πως δε σε θέλω πια
    Αλλού να βρεις τα νάζια σου να κάνεις
    δε σε θέλω πια δε σε θέλω πια
    το ίδιο το `χω κι αν ζήσεις κι αν πεθάνεις
    δε σε θέλω πια δε σε θέλω πια
    Δε μ’ αρέσουν πλέον τα γινάτια
    δεν ποθώ τα δυο γλυκά σου μάτια
    παίζω και γελώ άλλην αγαπώ
    μάθε κι άλλη μια πως δε σε θέλω πια