''O Θεός παίρνει την ευθύνη της αμαρτίας μας και ταπεινώνεται μπροστά στη δημιουργία και δεν βλέπει τα στραβά μας. Έπρεπε να Τον πεθάνουμε το Θεό για να καταλάβουμε τι έλεγε. Η εκκλησία δεν τελειώνει ποτέ. Ο Θεός καταλαβαίνει τη γλώσσα της ταπείνωσης και καμία άλλη γλώσσα και όσους συντονίζονται σε αυτό. Και με την πόρνη που του φέρνουν να λιθοβολίσει δεν την κατέκρινε. Αλλά της είπε να προσέχει. Με αυτό τον τρόπο την έκανε αγία. Ο χριστιανισμός είναι παρεξηγημένος γιατί μερικοί δεν τον ξέρουν και λένε διάφορα. Και λέει έναν πνευματικό νόμο: ''Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτό υψωθήσεται.'' Όπως ισχύει του Αινστάιν το Ε=mc2. Η μετάνοια είναι κατ' εξοχήν ταπεινωφροσύνη. Βλέπετε λέμε στο τέλος της θείας λειτουργίας ''υπέρ των αφανών και εμφανών ευεγερσιών''. Οπότε αυτό το πράγμα γίνεται αιτία ταπεινοφροσύνης. Άγιος είναι ο άνθρωπος πριν τα χαρίσματα, τα χαρίσματα είναι η επισφράγιση γιατί αλλιώς θα τον κατέστρεφαν τον άνθρωπο. Να το θυμάστε αυτό: ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτό υψωθήσεται. Ταπείνωσι είναι να έχεις υγεία, εξουσία κτλ. και να παρακαλείς το Θεό να σου πει πώς θα τα αξιοποιήσεις. Σταυρός δεν είναι τα βάσανα επειδή φταίω για τα βάσανά μου. Σταυρός είναι όταν εγώ ταλαιπωριέμαι επειδή το κάνω με τη θελησή μου ως μαρτυρία. Ταπείνωσι είναι να έχω υγεία, ομορφιά αλλά να τα χρησιμοποιώ για τους άλλους και όχι για να πληγώνω τους άλλους. Είπα σε ένα μια φορά: Όταν κάποιος ξέρει πολλά, ξέρει ότι αγνοεί και πολλά. Ενώ αν ξέρει λίγα, αγνοεί και λίγα. Λέει ότι τα ξέρει όλα, δε φαντάζεται τι υπάρχει για να μάθει. Γιαυτό ο ταπεινός, ξέρει πόσα πράγματα ο Θεός κάνει αφανώς. Γιαυτό ο φαρισαίος επειδή του λέει κάποιος μπράβο, χαίρεται και χαραμίζει τη ζωή του. Όλα αυτά έχουν αντίκτυπο στην αιώνια ύπαρξή μας. Είναι σημαντικό να ξέρει κανείς ότι είναι βρωτός/θνητός. Γιαυτό πρέπει να μάθουμε τη γλώσσα της αιωνιότητας. Η αιωνιότητα είναι κάτι που κερδίζεται. ... Όταν ήταν η χειροτονία μου, μου είπε ο γέρων Εφραίμ ο Κατουνακιώτης: ''Πρόσεχε γιατί οι ιερείς δεν πεθαίνουν στο επίπεδο των λαικών. Πεθάνουν είτε πιο πάνω είτε πιο κάτω.'' Αυτό ήταν συγκλονιστικό για το μέγεθος της ευθύνης που αναλαμβάνουν. ... Ο πατήρ Παίσιος είπε το εξής: ''Αν κάποιος μπορεί να κάνει 10 θαύματα και από αμέλεια κάνει 5 είναι πιο κάτω στα μάτια του Θεού από κάποιον που αντί να κάνει 10 φόνους κάνει αγώνα και κάνει 1-2''. Αυτή είναι η γραμματική του Θεού. Να ξέρετε ότι τα κριτήρια του Θεού είναι όσα και οι άνθρωποι. ... Όταν ένας άνθρωπος είναι άγιος σε όποια ενορία και να πάει αναπαύεται.''
Τις Θεός μέγας... ψάχνει να βρει λόγο να μας βάλει στον Παράδεισο
Σας ευχαριστουμε για την ομιλία σας Πατερ Νικολαε ,πολυ οφέλημη .
''O Θεός παίρνει την ευθύνη της αμαρτίας μας και ταπεινώνεται μπροστά στη δημιουργία και δεν βλέπει τα στραβά μας. Έπρεπε να Τον πεθάνουμε το Θεό για να καταλάβουμε τι έλεγε. Η εκκλησία δεν τελειώνει ποτέ.
Ο Θεός καταλαβαίνει τη γλώσσα της ταπείνωσης και καμία άλλη γλώσσα και όσους συντονίζονται σε αυτό.
Και με την πόρνη που του φέρνουν να λιθοβολίσει δεν την κατέκρινε. Αλλά της είπε να προσέχει. Με αυτό τον τρόπο την έκανε αγία.
Ο χριστιανισμός είναι παρεξηγημένος γιατί μερικοί δεν τον ξέρουν και λένε διάφορα. Και λέει έναν πνευματικό νόμο: ''Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτό υψωθήσεται.'' Όπως ισχύει του Αινστάιν το Ε=mc2.
Η μετάνοια είναι κατ' εξοχήν ταπεινωφροσύνη. Βλέπετε λέμε στο τέλος της θείας λειτουργίας ''υπέρ των αφανών και εμφανών ευεγερσιών''. Οπότε αυτό το πράγμα γίνεται αιτία ταπεινοφροσύνης. Άγιος είναι ο άνθρωπος πριν τα χαρίσματα, τα χαρίσματα είναι η επισφράγιση γιατί αλλιώς θα τον κατέστρεφαν τον άνθρωπο.
Να το θυμάστε αυτό: ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτό υψωθήσεται. Ταπείνωσι είναι να έχεις υγεία, εξουσία κτλ. και να παρακαλείς το Θεό να σου πει πώς θα τα αξιοποιήσεις. Σταυρός δεν είναι τα βάσανα επειδή φταίω για τα βάσανά μου. Σταυρός είναι όταν εγώ ταλαιπωριέμαι επειδή το κάνω με τη θελησή μου ως μαρτυρία. Ταπείνωσι είναι να έχω υγεία, ομορφιά αλλά να τα χρησιμοποιώ για τους άλλους και όχι για να πληγώνω τους άλλους.
Είπα σε ένα μια φορά: Όταν κάποιος ξέρει πολλά, ξέρει ότι αγνοεί και πολλά. Ενώ αν ξέρει λίγα, αγνοεί και λίγα. Λέει ότι τα ξέρει όλα, δε φαντάζεται τι υπάρχει για να μάθει. Γιαυτό ο ταπεινός, ξέρει πόσα πράγματα ο Θεός κάνει αφανώς. Γιαυτό ο φαρισαίος επειδή του λέει κάποιος μπράβο, χαίρεται και χαραμίζει τη ζωή του. Όλα αυτά έχουν αντίκτυπο στην αιώνια ύπαρξή μας.
Είναι σημαντικό να ξέρει κανείς ότι είναι βρωτός/θνητός. Γιαυτό πρέπει να μάθουμε τη γλώσσα της αιωνιότητας. Η αιωνιότητα είναι κάτι που κερδίζεται.
...
Όταν ήταν η χειροτονία μου, μου είπε ο γέρων Εφραίμ ο Κατουνακιώτης: ''Πρόσεχε γιατί οι ιερείς δεν πεθαίνουν στο επίπεδο των λαικών. Πεθάνουν είτε πιο πάνω είτε πιο κάτω.''
Αυτό ήταν συγκλονιστικό για το μέγεθος της ευθύνης που αναλαμβάνουν.
...
Ο πατήρ Παίσιος είπε το εξής: ''Αν κάποιος μπορεί να κάνει 10 θαύματα και από αμέλεια κάνει 5 είναι πιο κάτω στα μάτια του Θεού από κάποιον που αντί να κάνει 10 φόνους κάνει αγώνα και κάνει 1-2''. Αυτή είναι η γραμματική του Θεού. Να ξέρετε ότι τα κριτήρια του Θεού είναι όσα και οι άνθρωποι.
...
Όταν ένας άνθρωπος είναι άγιος σε όποια ενορία και να πάει αναπαύεται.''
Ξενοις Διδαγμασι της Αγίας Τριαδος.Την ευχή Σας
Το τριωδιο πλεον ειναι μονιμο