Perukowiec czerwony - Cotinus coggygria

Roślina z rodziny nanerczowatych, rosnąca dziko od południowo-wschodniej Europy po Himalaje.
POKRÓJ - szeroko rozgałęzione, zaokrąglone drzewko lub krzew osiągający ok.3m wysokości. Jego żółte drewno zawiera sok o charakterystycznym, ostrym zapachu.
LIŚCIE - skrętoległe, o jajowatym kształcie, całobrzegie, na wierzchu zaokrąglone (ok. 4-7cm). Na roślinie pojawiają się pod koniec V. Posiadają wartość dekoracyjną. Przez cały sezon wegetacyjny zachowują ciemno-purpurowy kolor, a jesienią wybarwiają się na intensywnie czerwony.
KWIATY - drobne, tworzą duże (ok. 25cm) wiechy. Pojawiają się na roślinie na przełomie w V-VII. Po przekwitnięciu szypułki kwiatów pokrywają się purpurowymi włoskami.
OWOCE - suche pestkowce (ok. 3-4mm).
Nazwa tej rośliny pochodzi od efektownych kwiatostanów, które przypominają perukę.
W Europie perukowce uprawiane są już od XVII w., a w Polsce od XVIII, dlatego często spotykamy je w starych parkach i ogrodach pałacowych.