เพลง ลาถิ่น ว.ธ.

เพลงลาถิ่น ว.ธ.
"ถิ่นนี้ที่เรียนทุกวัน ผูกพันรักกันกลมเกลียว
หล่อรวมเลือดชมพูเขียว หลอมเป็นใจเดียวให้เราเฝ้าจำ
ห่างกันอาจไกลแสนไกล ไม่ลืมวชิรธรรมฯ กราบครูพระคุณมากล้ำ
คำสอนทุกคำนำเราก้าวไกล
จากโดม เจดีย์ จะเหงา ห้องเรียนจะเศร้าร้องไห้ ความรักจะตราตรึงใจ
จากลาเพื่อนไปไม่ลืมถิ่นนี้
เอ่ยลาน้ำตาเอ่อคลอ จะขอสัญญาทำดี ด้วยใจรักในศักดิ์ศรี รักโดมเจดีย์ ถิ่นนี้ ว.ธ."
ผลงานเพลงนี้เกิดขึ้นปี 53 จากความตั้งใจของครูคนหนึ่ง ที่ไม่มีความรู้เรื่องดนตรีแต่อยากทำเพลง จนคุณครูฝนทอง ศิริพงษ์ ที่ปรึกษาชุมนุมโฟล์คซอง สงสารส่งพลพรรค ภาณุพงศ์ สงพอ (นักร้อง) มนสินี ศิริโกสินาพร (แคท คีย์บอร์ด) บอล มือกีตาร์ เดือดร้อนครูสุวิท ปิ่นอมร ทำห้องโสตฯ เป็นห้องอัด สุดท้าย ก็ต้องเดือดร้อนพี่ขวัญที่คุ้นเคยกับครูฝนทองต้องไปยำยำ ให้สภาพออกมาพอเป็นเพลงดังที่ฟังนี้ ขอขอบคุณทุกมิตรภาพ ทุกสิ่งดี ๆ ที่วชิรธรรมสาธิต 4 ปีที่ผูกพันกันมาจะอยู่ในความทรงจำตลอดไป :D