Μαύρα Τετράδια - Οι μέρες φεύγουν
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 19 ก.ย. 2024
- Στίχοι: ΑκροΒάτης, Ρο Δελτα(Οδμχ), Βητα Μι
Beat: ΑκροΒάτης
Mix/Master/Rec: HotBox Studio
Lyrics:
ΑκροΒάτης
''Οι μέρες φεύγουν σαν τα τρένα
τρέχεις να τα προλάβεις μα είναι αδύνατο
προχωράς με βήμα σαν καράβι αργοκίνητο
παλεύεις να μιλήσεις σαν να χεις στο στόμα φίμωτρο...
Οι μέρες φεύγουν και εμείς
ή μαλλον
ο καθένας μόνος του τις κυνηγάμε
δεν ξέρω τι σκατά ζητάμε
είναι αγάπη ή είναι κενά της ανασφάλειας που κουβαλάμε;''
Ξενύχτης μεσ'της γης το βιος
έγινε ο κολλητός εχθρός και τα ζόρια μεγαλώσαν
μια γύρα προς το φως
να μας χωρέσει ένα δωμάτιο και μια πόλη καμμένη
μια μουσική απο γεννησιμιου αδικοχαμμένη
πριν μας κατασπαράξουν κρατήσου απ'το ασκέρι
να την κάνουμε απο δω ερωτευμένοι και βλαμμένοι
με μια μπύρα στο χέρι και δυο γυναικεία μάτια
με έναν αδερφό στο πλάι και τα μαύρα μας τετράδια
τραβηξέ με απ'τα Βαλκάνια που άνθρωποι σκοτώνουν
γύρνα με απο δω κι απο κει τα λόγια να μην αγχώνουν
κοιταξέ με μεσ'τα μάτια την αλήθεια διαστρεβλώνουν
όσο χαμογελαστοί πηδάμε απ'τα όνειρα που λιώνουν
είμαστε κρίκοι που παλεύουν να μη σπάσουν
να σωπάσουν θα ταν λύση για τ'ανθρωπάκια στην πόλη
εδώ δεν νοιάζονται όλοι αφού μπερδεύτηκαν οι ρόλοι σε ένα τσίρκο
που οι θεατές κρατάν αυτοί πιστόλι
δεν θα σου πω οτι φοβάμαι καθόλου
γιατί οι φάτσες τους μοιάζουν εν μέρη όλες μεταξύ τους
θα σου πω πως σαγαπάω και πως είμαι μόνος αφού αρνήθικα απ'την αρχη να πω το
''ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ''
κράτησα σε μια τσάντα τα υπάρχοντα που μένουν
άλλαξα δυο ρούχα και έγινα αυτός που θέλανε για λιγο
για λιγο, σώπασα για λίγο και αγκάλιασα τα χέρια που μου γνέφανε
ερωτεύτηκα το χαμόγελο σου γι'αυτο εμπρός σου
άπλωσα τα χέρια μου και σου 'πα θα 'μαι εδώ
θα 'μαι εδώ, θα 'μαι εδώ
ποιος; εγώ, που η τάση φυγής μου είναι σαν κόσμημα στο λαιμό
το λαιμό σου κάνε κόμπο, δώσε στην οργή σου τόπο
να περάσει κι άλλη μέρα στο κωλόσπιτο πριν ο ήλιος να χαράξει
και πες μου ''όλα εντάξει'', πως θα 'σαι πάντα εδώ
αγάπη μου θα είσαι εδω;
''θα 'μαι εδώ, εδώ''
θα 'μαι εδώ, θα 'σαι εδώ
θα 'σαι εδώ
θα σε δω με τα μάτια μου εδώ
Ρο Δελτα
Σου ζήτησα μια βόλτα, όπως κάναμε παλιά
σου ζήτησα στον κόσμο αυτό να μείνουμε παιδιά
παιδιά!
παιδιά με όνειρα αληθινά
πετάω το πινέλο και ματώνω τον καμβά
μαύρο το χρώμα τώρα, μαύρο όπως το τετράδιο
ακόμα ψάχνω του έρωτα μου το ναυάγιο
το σήμερα μονότονο, το αύριο πιο άδικο
και εγώ σκαλωμένος να κοιτάω προς το άπειρο
πηδάω απ'το παράθυρο, τον έρωτα να βρω
ακόμα κολυμπάω στης μοναξιάς μου το κενό
το σώμα μου στον τοίχο στο ταβάνι ακροβατω .
και πέφτω στο κενό απ'την αγκαλιά σου να πιαστώ
ανοίγω τα φτερά μου, μα τον προορισμό τον χάνω
και πέφτοντας μου δίνεις χέρι - μα δεν το πιάνω
δεν φτάνω
το χάνω?
δεν ξέρω εδώ τι κάνω, δεν ξέρω εδώ τι κάνω
πλέον δεν το απολαμβάνω
και χάνομαι στην σκέψη, βρίσκομαι στο τετράδιο
αρκετά ρομαντικός για να με παίξουνε στο ράδιο
μα τόσο ελεύθερος για να φύγω απ'το παράθυρο
Φωνάζω δυνατά
''ΠΟΙΟΣ ΓΑΜΑΕΙ ΡΕ ΤΟ ΑΥΡΙΟ..''
Βητα Μι
εμείς θα αλλάζαμε τα πάντα - μα
τα μάτια μας κενά, 15 στα 19 αλλάξαμε μόνο κάτι ρούχα
τρεις ανθρώπους, μια βερμούδα, μία τσάντα, δύο ζευγάρια παπούτσια
μα ο κόσμος παραμένει όπως τον μάθαμε
πλησιάζει η συντέλεια, κρατήσου απο μια έννοια
ανθρώποι τριγύρω ελκύονται απ'τη σχιζοφρένεια
μέρες κυλάν σαν όπιο στις φλεβες μου
και ''τέλεια'' σου λέω όλα μας πάνε όσο νιώθω
πως με τραβάν απ'τα μαλλιά για να με σώσουν
κομμάτια ραγισμένα η καρδιά μου, δεν ενώνονται
το βάρος μου επί δέκα
θυλιά κάνω την κουβέρτα και με το κρεβάτι ενώνομαι
σαν πέφτω όλα φαντάζουν πως τελειώνουνε στην πτήση μας
συγχώρα με, το χέρι μου βαρύ και δεν μπορείς να το κρατήσεις άλλο
''πέσε να τελειώνουμε..'' μου λες και εγώ αφήνομαι αδερφέ μου
περιθώρια συγκλίνουνε μα δεν εγκαταλείπουμε
θα βγούμε απο το σκότος ζωντανοί
ειν' η ψυχή μου λερωμένη και η δική σου αδικημενή;
ας γελάσω
εγώ κρατιέμαι καθαρός όσο μπορώ
κι αν το κωλόστομα μου αρχίσω να ξεράβω
να κρυφτείς σε μια πτυχή του εαυτού σου όπως ξέρεις
μα μέχρι τότε παίρνω τον γνωστό τον δρόμο
μια μπύρα απ'το περίπτερο, καπνό
και διασχίζω την περίμετρο στο σπίτι για να φτάσω
και να γράψω δύο μαλακίες και σήμερα μη σκάσω
μη σκάσω...
Ρο Δελτα
''Εσύ ήθελες ασφάλεια σε εμένα
ενώ εγώ ηθελα να ζήσω χωρίς ανασφάλεια με εσένα...
Λέξεις, συναισθήματα, μπορεί να πάνε χαμένα
Μα, μα τι είναι καλύτερο;
Να μην γίνουν;
Ή να μείνουν ξεχασμένα;..''
παλικαρια μου μπραβο σας πολυ καλη δουλεια και πολυ σηγκηνιτκα λογια αληθηνα λογια που μας αγκιζουν στην ψυχη καθε σας κοματι ειναι δυναμη λεβεντες και η μουσηκη που πεζει απο πισω ειναι δυναμη μπραβο σας συχεστε ετσι λεβεντες
Γουστάρουμε στίχους, συνεχίστε να είστε εμπνευσμένοι (Μάϊρα)
Ναι ρε μάγκες αυτό είναι!! ΟΔΜΧ!
εσυ ηθελες ασφαλεια σε μενα, ενω εγω ηθελα να ζησω χωρις ανασφαλεια με σενα...
Μπράβο παιδιά ένας κ ένας κι οι τρεις! συνεχίστε!
mhm ❤
αυτό είναι..καλή συνέχεια παίδες.
MrBlz να σαι καλά μαν !
Na sai kala tsakale!
Κομματάρα ρε μάγκες! αξίζετε περισσότερη ανταπόκριση
Μαύρα τετράδια με τόσο καθαρή σκέψη όχι μουντζουρωμένα.Μπράβο παιδιά καλή συνέχεια και δύναμη!!
❤🔝
Ela aderfe mou!!
Ετσι μπραβο ;)
θα 'μαι εδώ, θα 'σαι εδώ
θα 'σαι εδώ
θα σε δω με τα μάτια μου εδώ?? :')
💪💪
bravo re tsakaloi !!!
φιλε πολυ ωραιο!
2019??
Αγαπάμε μαύρα τετράδια ❤
Εκεί μάγκες μου
Ή μάλλον ο καθένας μόνος του❤
Μπρραβο σας συνεχιστε......
Πιστοί στη λαϊκή σοφία:
Να κάνουμε τον πόνο μας τραγούδι.
!!!
Η Πετρούπολη στηρίζει 👊
akoma edo
Εδώ είμαστε...
Ακροβατη πολυ καλος και στο beat και λυρικα και delivery, ανατριχιασα tbh με το verse σου. Φιλικη συμβουλη μαν, βρες τα σωστα beat, αυτα που σου ταιριαζουν και χωσε, γιατι εχεις και αρκετα τρακς που προσωπικα με αφηνουν αδιαφορο γιατι απλα δεν σου ταιριαζει το beat (λυρικα περισσοτερο). Θυμησου συμβουλευω δεν κραζω. peace bro!!!
na sai kala file, to ektimame!
oreos