Ben 19 yaşındayım, doğduğumdan beri bedensel engelliyim, gerek yururmemde, gerek görünüşümde anormallikler var. Boyum zaten 1.47 felan. İlkokulda ortaokulda dalga geçenler oldu. Sirf okul dışında hic dışarı çıkmadım. Hiç sosyal hayatım olmadı hala da yok. Şimdi 19 yaşındayım, bir universitede personelim. Ben 29 Ağustos salı günü şu olayı yaşadım; ben ofiste kendi halimde laptopumda takılırken üniversitede çalışan 1-2 öğretim elemanları çocuklarını iş yerine getirmişlerdi. Çocuklarda 5-6 yaşında felan. O gün anladım ki terbiyenin aileden geldiğini tekrar ve tekrar öğrendim. Çocuklar bana camdan bakıp sürekli beni irdelediler, boyu kısa, ağzına bakın, yüzüne bakın, vs vs. Gerçekten çok üzüldüm ki zaten bu konuda travmalarim vardı bu olayda travmalarim üstüne tuzu biberi oldu, ama o çocuklara kizamazdim çünkü onların bir suçu yok. Asıl suçlu olanlar aileleriydi. Aileleri diğer insanlara karşı, farklı insanlara karşı nasıl davranmaları gerektiklerini, ne yapmaları gerektiklerini hiç ogretmemisler. Kısacası güzel ahlakı hiç ogretmemisler. Ben o gün kafamı eğdim, telefondan müzik açtım sessizce o çocukların gitmelerini bekledim. Çocukların sesleri çok çıkıyordu, yankı bile yapıyordu ama hiç kimse de çıkıp çocuklara uyarıda bulunmadilar. Sırf bu durumlar yüzünden ne bi arkadaşım var, ne bi kız arkadaşım var. İnsanlar beni görünce sanki "Bunun ailesi ne günah işledi acaba?" Dercesine bakıyorlar ya da hayvanat bahçesinde eşi benzeri olmayan bir yaratikmisim gibi bakıyorlar. Lütfen çocuklarınıza güzel ahlakı öğretin. Güzel ahlak demek illaki Müslümanlık felan değil, bildiğin cevresine karşı duyarlı, hassas, nerde nasıl davranmasını bilen, kime nasıl davranacağını bilen, merhametli evlatlar yetiştirin. Sırf bu durum yüzünden kaç milyon engelli insan sosyalleşip dışarı çıkamıyor. Lütfen yılın 365 gününün sadece 1 günü duyarlı olup, geri kalan 364 günü duyarsız olmayın. Sevgiler saygılar.
Sana sabır diliyorum gerçekten o çocuklar da umarım kendileri yaptıkları şeyin farkına varırlar da hem kendilerini hem ebeveynlerini düzletirler ne diyeyim
Tanımadığın 5.derecede insanlar için hiç üzülme bu hayat senin diğerini bilen vardır illaki mutlu ol üzüldüm senin için 😢 Bir çadlı burdan geçti selamlar sevgiler
16 yıllık hayatım boyunca dış görünüşümle asla barışık olamadım. Küçükken beni sen çirkinsin diyerek ağlatıp duruyorlardı. Sırf bu yüzden neredeyse 2 yıl boyunca okulda ve dışarıda maske taktım korona bahanesiyle. Hatta bunu o kadar takıntı haline getirmiştim ki okulda maskemi açıp yemek yiyemiyordum sırf insanlar yüzümü görmesin diye. Öğle aralarını bekleyip koridora çıkıyordum boş olduğu için. Hatta bu yüzden de bazı kişiler dalga geçti. Ailem maskemi zorla çıkarttırmıştı durumumu farkedince. Kısacası sizin dalgaya aldığınız ve basit olduğunu düşünüp dalga geçtiğiniz şeyler emin olun karşıdaki kişide travma bırakıyor
Erkek ortamında böyle şeyler pek umursanmaz güler geçeriz fakat kızlarda öyle olmuyormuş çünkü mesela lise 4 deyken arkadaşım resmimi çizmişti çirkin fln komik birşey bana gösterdi bende güldüm geçtim fakat sevdiğim kizada gösterdi o an biraz zoruma gitti
Kekemeyim bana tranva yaratı ve halende yaratıyor çözümü yok bu nörolojik sorunun hayat devam ediyor kendimi iyi temkinleyip yoluma devam ediyorum kimsenin ne dediğini kimsenin benim hakkımda ne düşündüğü umurumda değil bu sorun yüzünden sevgili de yapamadim yapamiyorum cesaret edemiyorum zoruma gidiyor neden böyle oldum diye ama yapacak bir şey yok hayat devam ediyor kendini mutlu edecek bir şey bulmalısın arayışa çıkmalısın.
kısa boylu iri yapılı birisiyim liseye geçene kadar boyumla dalga geçmelerinden dolayı her zaman ağlıyordum liseye gidene kadar adam bıcaklamaya kadar sinir kırizleri geçirip hayata küsmüştüm içkiye ve anti depresanlar ile yaşıyordum liseye geçince sevgili osman hocam halterciliği önermişti sayesinde madalya kazanınca özgüven kazanmıştım şuanda hala kısayım işim ailem ve mutlu bir ilişkim var bi insanı seni beğenmiyorsa kafaya takma ileride bidaha görmiceksin zaten
Celal Şengör çok güzel söylüyordu, karşındaki adam eksi artı şempanze kafaya takmaya bile gerek yok. İnsanları mutlu etmenin yolu yok arkadaşlar zor olsa bile kimseyi kafaya takmamaya çalışın.
Gençlerin yoğun olarak izlediği bir kanal olduğu için böyle bir konuya değinmen beni çok sevindirdi. Ben de bir lisede ogretmenim. Çok dikkatliyim, elimden geleni yapıyorum. Sevgi ve anlayış her şeyi halleder. En çok da kendimize karşı anlayışlı olmalıyız. ❤
@@nehringuncesi9664 benimde en sevdiğim öğretmenim coğrafyacı gerçekten çok tatlı, güvenilir ve anlayışlı bir hoca aynı zamanda çokta eglencelii bir kişiliği var
Benim de tam dudağımın üstünde ve altında kırmızı bir doğum lekem var. İlkokuldayken daha çok "ruj sürmüş" diye dalga geçiyorlardı. Sonrasında "senin ağzını yüzünü kim dağıttı?" gibi bir cümle duymuştum benden 4-5 yaş küçük bir yerden bitmeden. Çok umrumda olmuyor artık bunlar çünkü o doğum lekem olmadan ben kendimi tanıyamıyorum. Yine ilkokuldayken sınıf fotoğrafı çektiriyorduk ve fotoğrafçı benim doğum lekemi yara sanıp shopla silmiş sormadan etmeden. Fotoğraflar basılıp geldiğinde iki saat ben kendime ait olan fotoğrafı aradım çünkü o doğum lekesiz fotoğrafı tanıyamadım. Biraz daha büyüdüğümde "sildirmeyi düşünüyor musun?" sorularıyla karşılaşmaya başladım. En yakınımdaki, aynı anadan babadan olma özbeöz kardeşim bile sordu bunu. Hayır, neden düşüneyim? Belli başlı sıkıntılar yaşasam da, kalabalık bir ortama girdiğimde insanların rahatsız edici bakışlarına maruz kalsam da, sırf doğum lekem görünür bir yerde diye işe bile alınmamış olsam da o benim tıpkı elim kolum gibi bir parçam. Hiç kimse kendi kusursuzmuşçasına, insanların uzuv ve görünüşleriyle alay edebilme hakkını kendinde görmesin. Görüntü seni rahatsız ediyorsa bu senin problemin, defolup gidebilirsin.
E kanka madem çaresi var ve silinebiliyor niye bu eziyeti çektiriyorsun kendine sildir gitsin normal olan bu zaten imkanin el verdikce begenmedign yerlerini cok bokunu cikarmadan duzelttirebilirsin bundan ayip bisey yok ve emin ol hayatta daha basarili olacaksin bunu sana bi 19 yasinda ve bu olaylari yasamis bi erkek olarak soyluyorum
@@loneranger8427 Beğenmediğimi kim söyledi kanka? Yazdığım yazıda ilkokulda sınıf fotoğrafı çektirdiğimiz anımdan bahsetmiştim, oraya tekrar dikkat çekmek istiyorum. Doğum lekem olmadan kendimi tanıyamadım. Çünkü ben buyum, o benim, bana ait. Geçmişte yaşadığım o zorbalıklara şimdilerde uğramıyorum. O zaman ben de çocuktum, etrafımdakiler de çocuktu, akran zorbalığı o yaşlarda çok oluyor. Büyüdükçe insanlar olgunlaştığı için böyle çocukça şeylere başvurmuyorlar. Düşünmeden kurulan cümleler oluyor elbette ama 21 yıldır alışkın olduğum bir durum. Hatta şakasını yapıyorum bunun, soranları "ben doğduğumda burnum kanamış, kan dudağıma akmış, sonra öyle kalmış" diye kekliyorum, yiyorlar.
işte burada, eski saçma anılardan biri; yüzümü çocukluğumdan beri sevmediğim için 8.sınıfta makyaj yapmaya başlamıştım artık takıntı haline gelmişti uyurken bile yüzümü yıkamıyordum sonuç olarak zaten kötü görünen bir cildim varken artık über kötü görünmeye başladı ve liseye geçtiğimde makyajı tamamen bıraktım. İşin en nefret ettiğim kısmı insanların zorbalığı yüzünden makyaja başlamama rağmen zorbalık yapmayı yine bırakmadılar. Bu kez de "makyaj güzeli" veya "boya kutusu" ilan edilmiştim. Hala dış görünüşüm konusunda özgüvensizim ama asosyal olduğum için artık bunu suratıma vuracak insanlar yok.
Belki de çirkin değilsin de o yaşta özgüven eksikliğin olduğu için akran zorbalığı yaşadın. Öğretmen olduğum için çokça gözlemledim, o yaş grupları birbirine çok acımasız oluyorlar. Güzellik algımız bizim kendimizi sevmemizle değişebilir. Önemli olan kendi değerini yükseltecek çalışmalar yapman. TH-cam.da bolca video var bununla ilgili. Ayrıca çirkin insan olduğuna inanmıyorum ben. Yaşın büyümüştür artık sen de bilirsin. sağlıklı ürünlerle yapılan cilt temizliği ile herkes bence çok güzel. Sağlık ve bol mutluluk dilerim ben sana. Söylediğim gibi binlerce gençle karşılaştım hayatımda. İçlerinde bir tane bile çirkin çocuk yoktu. Ama çirkin hisseden çok fazlaydı. Önemli olan senin kendini değerli hissetmen.💕🥰🤗
@@nehringuncesi9664 Öncelikle teşekkür ederim hocam yazdıklarınız beni çok motive etti. İkinci olarak eskisi kadar özgüvensiz hissetmiyorum dediğiniz gibi büyüdükçe bir şeyler değişiyor özellikle makyajı bıraktığımdan beri cildimi güzelce temizliyor ve bol su içiyorum bu da o zamanlara kıyasla çok daha güzel bir cilde ve saçlara sahip olmamı sağladı. Yine de kendimi güzel olarak adlandırabilir miyim emin değilim. Hala ortalamanın altında gibi hissediyorum ama bu konuyu artık kafaya takıp da kendimi sevmemi engelleyen bir şey olarak görmüyorum. Tekrar teşekkür ederim ❤️
@@nurdidsomethingbad Çok sevindim. Erkeklerin çok güzel kadınlardan ziyade dişil enerjide kalan, enerjisi yüksek, pozitif ve anda kalan kadınları daha çok tercih ettiğini zaten bilirsin. Yani önemli olan iç güzellik derken gerçekten böyle olduğunu öğrendik enerji çalışmalarında. İyi enerjili bir kadın her zaman çekici ve güzeldir. Sen de çok güzelsin eminim. Zorluklar bizi güçlendirir ve farkındalık yaratarak o barbi'lerden daha bilinçli ve yüksek enerjili insanlara dönüştürür. Yolculuğun güzel geçsin 🥰🤗💕
ortaokulun başlarında kulaklarımla dalga geçtikleri için saçlarımı bile toplayamıyordum, bi ara vücudumu beğenmediğimi ve ağladığımı hatırlıyorum ama şuan kendimle barışığım saçma sapan ve sürekli değişen güzellik algılarına uymak zorunda değilim bunu bu yasta anlayabilmiş olmak beni mutlu ediyor.
@@HASN_ARD katılıyorum ya ben lise 2 ye geçtim insanlar en azından daha olgun davranıyor. Ortaokuldaki arkadaşlarım çok kırıcıydılar ama hepsi geçti sonuçta. Önemli olan kendimi beğenmek:)
@@HASN_ARD QĞEUVD ortaokulda da vardı böyle trip atan ,kullanmaya çalışanlar. Ben sosyal biriyim hep yeni insanlar tanıyıp arkadaş olurum , ama cidden böyle kişiler sıkıyor insanı.
Ortaokulda arkadaşlarım tarafından çok zorbalanmıştım, yok işte kaşların kalın, tek güzel yerin burnun falan. Sekize geçerken de miyon tane güzellik maskesi aldım, kaşlarımı incelttim, kendime baktım. Sınıftakilerin çoğu önceden sürekli alay etmelerine rağmen yeni halimi görünce ''Kanka çok güzel olmuşşun ya'' dedi, diğer kısım da bir şeyleri değiştirmesem çok çirkin olduğumu anlattılar, tabi arkamdan anlatmışlar. Şu an bile hala insanlara kendimi beğendirme çabamın kaldığının farkındayım. Sırf o öküzleri umursadığım için kendimi sevemiyordum ya işte ona üzülüyorum. Yoksa diğerlerinin umurunda değil ne bıraktıkları travmalar, ne de indirdikleri özgüven. Enes'e sonuna katılıyorum ama maalesef o kadar kolay değil insanları umursamamak.
Ortaokulda bizim tek derdimiz oyun oynamakti lan yok bu cirkin bu yakışıklı umrumuzda değildi şimdiki ilkokullular genç kızların/erkekler gibi olmaya calisiyorlar senden bağımsız bir söylüyorum bunu üstüne alinma.
küçükken 9 yaşından 12 yaşım afalan kadar kilolu bir cocuktum dükkanımızın etrafındaki benden yaşca büyük o zamanlar 20 yaşlarında olan adamlar kilomla hep dalga geçtiler. çok ağladım o 3 sene boyunca o zamanlarda artık kilomdan utanmaya başladım bi gğn en yakın arkadaşım aradı konuşurken senin kilon kaç dedi bende utandığım için kilomu sallamıştım oda oka senin kilonun öyle olma gibi bir şansı yok falan dedi benim kalbim cok kırıldı bi süre onla konuşmadım utancımdan. şu an 20 yaşındayım üniye gidince vücudumla ilgili aşırı özgğvensizlik yaşamaya başladım kendimi aç bırakma durumları spor yapma falan sonra maalesef deprem oldu ve okullar kapanınca evde kendi başıma iyileşme sürecine gşrmeye çalıştım 4 ay oluyor hala zorlanıyorum bu sosyal mediadaki that girl akımları olsun hepsi hepimizi yetersiz hissetmemize neden oluyor. Sosyal meidalarımı kapattım. Hala iyileşme sürecindeyim küçük benim aldığı darbeleri sindirmeye çalışyıorum. Bi öğetmen adayıyım ve öğrencilerime öğretmek istediğim ilk şey bazı şeylerin dalgası olmaz
Hayatta en çok saygı duyduğum statülerin başında öğretmenlik var. Hayatımın karanlığında ışık tutan çok öğretmen oldu hala da varlar bu arada ben büyük değilim ve hala fazlaca karışık düşüncelerim var kendimle alakalı. Ama yine de şunu söylemek istiyorum yaptığın şeyden dolayı veya nasıl biri olduğundan dolayı utanma bence herkes olduğu gibi güzeldir. Tabii ki insan alınıyor ve kötü hissediyor ama yine de bazen bence amannn boşver demek lazım yoksa olay çok kötü yerlere gidiyor
Ve eğer öğretmen olursan sana şunu söylemek istiyorum ki umarım olursun hayırlısıyla. Bir çocuğun hayatını değiştirmek çok güzel bir duygu şahsen öğretmen açısından değil ama o çocuk açısından biliyorum hayatta tattığım ve tatmak istedim en güzel tatlardan biri
Bence kötü insanların yaptıkları yanlarına kâr olmamalı. Benim gibi birçok insan kötülere kötülük yaparak veya yapılmasını sağlayarak kendini çok daha iyi hissediyor. Ayrıca bazıları için umursanmamak değil de bizzat kendi yaptığı kötülüğün bedelini ödemesi daha iyi bir caydırıcı oluyor.
9. sınıfta benim de yanaklarım ve burnumla dalga geçiyorlardı ki burnum da büyük değil sadece ergenliğin getirdiği uyumsuzluktan ötürü yüzüme oturmuyordu. 2 sene sonra yüzüm zayıfladı gözüm burnum vs oturdu ve bunu yenilerde fark ettim o aptallar yüzünden lise zamanlarımda ağır travmalar geçirmiştim şimdi ise hiçbirini takmadan yoluma devam ediyorum çünkü yolun sonunda ben kişisel gelişimime baktım ve şu an onlardan çok daha iyi konumdayım biraz uzun yazdım ama içimi dökmem gerekiyormuş
Aynıyız kanka benimde burnum büyük değil ama ergenlikteyim ve yüzüme oturmuyor ama inşallah geçer büyüyünce bu yüzden hızlı büyümek istiyorum😢 ama burnumuda seviyorum yani tekrardan bir hayata başlamak zorunda kalsaydım yine bu yüzümle hayata dönerdim
35 yaşımdayım 17 senelik üniversite arkadaşıma asgari ücretin bir tık üstü iş bulduğumu söyledim, 60k borcum var adam İnşAllah biter rahatlarsın demek yerine gardaş sen şimdi borcuda bitirirsin rahatlarsın istediğini alırsın gibi bir söz etti o an tüm sohbeti kestim ki ben buna en iyi işin olsun diye dua ettim iş bulmaya çalıştım kendi işimi daha fazla kazanacaktı kabul etmedi kendi mesleğini yapıyor ama benim yaptığım mesleği şuan daha fazla maaşlı iş bulduğum için çekemiyor, buda 17 senelik arkadaşımdı, gerisini var siz düşünün, adam borcum var dardayım diye zevkten boşalıyormuş mk haberimiz yokmuş 1 ay önce öğrendik
Küçükken (bundan 5-6 yıl önce) 13-14 yaşlarımda, şuan 19 yaşındayım. Saçlarımı bir yere kadar uzatıp sonrasında kestiriyordum. Öncesinde full kısa saç babam berbere götürür kestirirdi baya 2-3 numara falan böyle. 16 yaşımda bir karar alarak son kez saçlarımı kesip sonrasında uzatacaktım. Tabii ki ailem bunu istemiyordu . Ben onları bir heves üzerine yatıştırdım, işte "bi' denemek istiyorum bakmak istiyorum" falan diye yatıştırdım. Tamam dediler. Uzattım baya bi' şuan 3-3.5 sene olacak bu zaman içerisinde alttan alttan dalga geçmeler, işte akraba arasında utandırmalar oldu ama hep akışına bıraktım, sustum. Böyle yaptıklarında üzüldüm çoğu zaman sessiz sessiz ağladım. Hatta bizzat babamın karşısına çıkıp isyan etmeyi düşünüyordum ama yapmadım. İyi ki de yapmamışım. Sadece aile değil akraba çevresinde de dalga geçmeler alttan alttan oldu. Fakat bunu lehime kullanmayı başardım. Kimse fark etmeden sessiz sessiz buna kendimi alıştırdım, umursamamaya çalıştım. Tek tesellim "kimse seni beğenmek zorunda değil, sende kendini kimseye beğendirmek zorunda değilsin" oldu. Bu ve bunun gibi baskılara dayanamayıp kendine zarar veren çok insan tanıdım. Kimse dört dörtlük değildir, kendinizi sevin gerisi çokta mühim değil.
kanka bu uzun saç sorunu bende de var ben okulun başlangıcında saçımı kestim ve uzatmaya karar verdim 2.dönemin sonlarına doğru okuldakiler beni zorbalamaya başladı işte karı mıısn sen torbacı falan gibi bir de bakışlarım çok ruhsuz olduğundan böyle dalga geçtiler bu ara tatilde dahada uzadı saçım babam beni darlamaya başladı okuldakiler gibi işte erkek adam saç uzatmaz gibi hala kesmedim okulun açılmasına da az kaldı yine zorbalanacağım büyüh ihtimalle ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum
@@boologist Dostum, insanlara yaranmak kolay değildir. Sırtıma kadar uzattığımı saçımı omzuma kadar küt kestirdim yaz sıcağından dolayı. Bu seferde uzun daha iyi demeye başlamışlardı. Neyi seviyorsan onu yap kendini nasıl görmek istiyorsan onu yap. Toplum böyle gerçekten diğer insanlara karşı çokta saygıları yok.
Benimde burnumla dalga geçiyorlardı cidden bu dalga geçme etki bırakıyor. İnsanlarla konuşurken yüzlerine bakamıyorum burnumu fark etmesinler diye. Burnumdan dolayı fotoğraf çekilmiyorum, çekilsemde paylaşmıyorum insanlar dalga geçer korkusuyla. Şu an etrafımda benimle dalga geçecek hiçkimse yok. Ya da etrafımda kimse yok desem daha doğru olur😃. Neyse yalnızlık iyidir. Belkide dalga geçilme korkusundan dolayı yalnızlığı sevdiğimi zannediyorum.
Bu zorbalığa bende maruz kaldım ve böyle mutlu hissetmiyorum. Gidip yaptırıcak param da yok. Bu kötü bir şey. Bu çocukluktan beri gelen bir olay ve artık güzel bakamıyorsun kendine.
her insan kalbinde ne varsa dışarıya onu yansıtır. emin ol sana zorbalık yapanlar mutlu olmayı bilmeyen ve başkalarını üzüp kendisini mutlu edeceğini sanabilen zavallılardır. yillarca akran zorbalığına ugramis biri olarak söylüyorum. kimsenin laflarini sizi üzme raddesine gelecek kafar ciddiye almayin. icerisi neyse disarisina da onu yansitiyorlar. sevilmeyen insanlar başkalarına bok atar.
Kankam sen herseyi bi kenara birak ve tum motivasyonunu parayi bulmaya odakla emin ol sonrsi corap sokugu gibi gelecek estetik vs. ve bu gunler elbet gececk ve gecmisin kimsenin umrunda olmayacak herkes o anki sene odaklanacak o yuzden artik kendine odaklan
15 yaşında 1.50 boyunda bir kızım ve ilkokuldan bu yana hep yaşıtlarıma göre kısa boyluydum. Ortaokulda öğretmenler beni "Bacağım kadar boyun var" diye aşağılıyordu, kaç kez öğrencilerden dayak dahil olarak zorbalık gördüğümü hatırlıyorum. 11.sınıfa geçtim 9.sınıf çocuklar okula çocuk sokmuşlar diye dalga geçiyor. Çok zor arkadaşlar, çok zor. Günler boyu yemeyip içmeyip boy egzersizleri yaptığımı, annemle neden kısa genler verdiniz diye kavga ettiğimi hatırlıyorum. İnsanları dış görünüşünden vurmayın. Evde neler yaşadığını bilemezsiniz.
Neden takıyorsun ki boyun 1.10 değil en azından benimde boyum 174 11 e gidiyorum sınıftakilerin yarısından kisayim ama ben güzel futbol oynuyorum güreş yeteneğim de var yani bı yanım kötü ama bir yanım iyi öyle kendi özelliklerine yogunlas emin ol unutursun boy önemli değil dostum yani kendi özelliklerin önemli
@@Ccfutboll İyiymis ki senin boyun benim en uzun dayım 1.67 kwmdpwmdpw ama tesekkür ederim önerilerin icin su an cok da umursamıyorum zaten seviyorum kendimi
@@nazz111 yani sana göre iyi ama başka kızlara göre kısa yani 165 170 bir çocuk içinde sen kısa gelmessin neyse boy sayıdan ibadadet uzun boylu olanların karekteri güzel olmuyor illa uzun olduğu için sana hayatta başarılar knks
@@nazz111 bak aynı şeyi sende yapıyorsun aga simdi 165 olunca ne degisicekki iskeleti diğer erkeklere göre az daha kısa kalmış olucak benim için sevdiğim kızın boyu benden uzunda olsa benle aynı da olsa yada çokta kısa olsa inan hiç farketmezdi
Ergenlik dönemimim başlarında 11 yaşında falanım. Vücudum da artık yetişkin vücuduna girmeye başladığı için kilo alıyorum falan. Şunu da ekleyeyim ben kışın kilo alıyorum yazın boyum uzayınca ise o kilolar yokmuş gibi oluyor. Sırf bir bayram günü akrabalarım bana kilo almışsın vb. dediklerinden kilo vermeye takmıştım hatta 10 gün sadece su içmiştim 2-3 ay sonra ayna karşısına geçtim üstümdeki şeylerde cropla şort baktım baktım. O an bir aydınlanma yaşadım "ULAN SEN KİLOLU DEĞİLSİN. NEDEN OLARI UMURSUYORSUN ONLAR SANA KADIN BEDENİNE GİRDİĞİN İÇİN ÖYLE DEMİŞLER" Tam olarak bunu dedim. Lütfen insanların sizin hakkında olumsuz düşüncelerini umursamayın. Bırakın onlar kendilerine baksın BURDAN O AYDINLANMAYI YAŞAMAMA YARDIM EDEN VE HER ZAMAN ARKAMDA DURAN ANNEME TEŞEKKÜRLER
Ne yazık ki çoğu kendini bilmez insan dalga için dedikleri en ufak kelimenin bile karşısındaki insanda nasıl bir travma yaratıp onu böyle şeylere sürüklediğinin farkında olamayacak kadar aptal... Benzer şeyler yaşıyoruz
10-11 yaşımda yanaklarım yüzünden şişko diyen olmuştu kendimi o zaman iğrenç hissetmiştim aylarca yemek yememeyi diyet yapmayı zorlamıştım kendimi o yıl içerisinde bana “çok çirkin birisisin” “çok çirkin duruyorsun” diyenler olmuştu ve günlerce ağladığımı hatırlıyorum hocaların başkalarına sen kilo mu verdin bu sana çok yakışmış saçların ne kadar güzel olmuş çok güzel olmuşsun gibi sözler söylerken bana hiçbir şey dememeleri çok zoruma gidiyordu o zaman zayıflamak için elimden geleni güzel olmak için elimden geleni yapmıştım gerçekten küçük görünsede travma yaratabilecek sözler o yaşlarında kendi hayatımı yaşayıp eğlenebilecekken o sözler yüzünden dışarı süslenmeden çıkamaz olmuştum
Benim de burnum büyük olduğu için dayak kavga aşağılama herkesin içinde dalga geçme sevdiğim kızın da aynısını yapması artık çok sinirime gitti 17 yaşıma geldiğimde ilk işim estetik ameliyatı olmaktı sonrasında ise hepsi imrenerek bakıyorlar ben de kendimle gurur duyuyorum beni bir özgüven deposuna döndürdüler. Bu gibi konulara değindiğin için teşekkür ederim enes. İçimi dökmek istedim.
Kepçe kulaklarımla ben 20 yıldır çekiyoruz bu durumu :) Arada yaptırayım da kurtulayım desem de hiçbir zaman gidip yaptıramadım. Her insanın bir hassas noktası var lütfen üzerlerine gitmeyin...
bende de bu var ve küçükken arkadaşlarım bana bu konuda biraz alay ediyorlardı ama ben bu duruma pek aldırış etmedim gülüp geçiyordum sanırım tam hatırlamıyorum da, bir süre kendi kendilerine sustular uzun bir süre de bana bu şekilde bir şey denilmedi, denilse yine takmazdım. Gerçekren karşı taraf o kadar önemsiz ki aslında her şeyi kafamızda kuruyoruz, keşke her insan bu durumlarda takmamayı yapabilse
Hali hazırda mükemmel bir video olmuş Enes... malum konu TR olunca bunları konuşmak gayet normal insanlar her zmn böyle boş bilinçsiz bir şekilde hareket etmekten karşısındaki bireyi unutuyor ve biz yani bireyler onları mutlu etmek için çabalıyoruz kimse önemli olanın ic güzelik olduğunu anlamak istemiyor güzellik algısı konusundada gerçekten iyi konuştun maalesef türk tırnak içinde bazı bireyler çok kendini kaptırıyor .... Teşekkürler seviliyorsun
1:30 da ankattığın olayın benzerini yaşamıştım ben de. 4. Sınıf falandım ve 2.sınıfların uzun bi hocası vardı. Hoca bi dersin ortasında sınıfa gelip beni alıp ve kendi sınıfına götürmüştü ve bildiğiniz beni küçük düşürdü sınıfına beni göstererek süt içmezseniz bu 4.sınıf öğrenci gibi kısa kalırsıniz,benim gibi uzamazsınız dedi. O zamanlar çok umursamamıstım fakat şuan düşününce hocanın neden öyle bir şey yaptığıni asla anlam veremiyorum zoruma gitmiyo hatta gülerek anlatıyorum ama kafama takabilirdim ve sonuçları farklı da olabilirdi.
Enes, bu video gerçekten çok hoşuma gitti ve nolur bu şekilde konuşarak motivasyon videosu falan çek gerçekten 1 saatlikte olsa sıkılmadan dinlerim. Saygılar
Daha 8-9 yaşlarındaydım.Küçücüktüm ya küçücük.Etrafımdaki arkadaşlarım, yani arkadaş denirmi bilmem ama benim burnumun büyük olduğunu, kaşlarımın yüzümde kötü durduğunu ve yüzümdeki kızarıkları gözüme- gözüme sokardılar.O kadar zoruma giderdi ki.Geceler hep ağlıyordum. İçimi dökmek istiyordum hep. Psikolojimi bozmuşdular.Sürekli kendimde bir şey eksikmiş gibi geliyordu.Kendimden nefret ediyordum.Hala da öyle.Bunlar yaşanırken 8-9 yaşındaydım yani düşünün.Lütfen insanları dış görünüşüyle vurmayın.Vurursanızda zaten insan değilsinizdir.İğrenç insanlar.Siz her şeyin en kötüsüne layıksınız.
Benimde burnum büyük ve çocukluk yıllarımda insanların yüzlerine bakamıyodum. Kimsenin beni burnum yüzünden sevemeyeceğini düşünüyordum.Estetikde yaptıramadım,durumumuz yoktu. Sonra bi çocuk çıktı karşıma beni büyük burnumla da sevdi. Dışıma değil içime baktı. Bana kendimi sevmeyi öğretti. Iyi ki çıktı karşıma. Şimdi evliyiz ve çok mutluyuz ❤
Ne kadar güzel konuştun Enes. Benim dış görünüşüm ile dalga geçilince ister istemez kafaya takıyordum bir de ailem geçince daha fazla takıyordum onlar şaka yaptıklarını Zannediyorlardı ama kırıcı olduklarını bilmiyorlardı hala da öyleler ama artık kafaya takmıyorum umrumda değil onların beni güzel bulup bulmadıkları ben kendimi güzel buluyorum ve bu da bana yetiyor
Sırf kendi egolarından, abarta abarta seni küçümsemeye çalıştığı için 10 senelik arkadaşımla ilişkiyi kestim. Hiç bir insan kusursuz değildir. Birbirimize saygı duymak zorundayız...
Kusura bakma ama varlığından haberdar olmayan biri için 10 senelik arkadaşıyla iletişimi kesen biriyle arkadaş olan biri için iyi ki kurtulmuş senden diyebilirim ahahshfjdjfn
Aha bak burdada aynı durum Biri adamı linclemis Sonra diğerleri de aynısını yapmış😂 Ulan siz o durumda hiç bulundunuz mu Olabilir 10 yıllık arkadaşın da olsa görmediğin bir yanının farkına varirsin ve ayirirsin yolunu İnsanlarda hep bu var Birisini gömüp kendini yükselterek tatmin olma
Benim ortaokul hayatım korona dönemine denk geliyordu. Dış görünüşüm ve burnum yüzünden korona bahanesiyle maskeyi neredeyse 3 buçuk yıl boyunca takmaya devam ettim. Okulda yemek yerken,su içerken, yüzümü silerken hep yüzümü çevirip maskenin altından yapardım. Şimdiye kadar 6 sınıf değiştirdim ve maske taktığım her iki sınıfta fa fazla dalga geçilmemişti çok şükür. Ama kendim kendimi diğerlerinden çok daha fazla zorbalıyordum. Her aynada kendimi gördüğümde, bu burun ne, bu nasıl kaş, sivilcelere bak, kilona bak gibi kendimi depresifleştirirdim. Lise zamanlarında maskeyi mecburen yavaş yavaş azalttım. Sigara gibi gelebilir kəlağa ama harbi tek seferde bırakamazdım. Önce haftada 2 kere falan takmazdım. Taktığımda da, yüzümde uçuk çıkmış, hastayım gibi bahanelerle takardım. Öğretmenler bile rahatsız olmuşlardı ama 1i hariç hiç biri zorlamıyordu. O hoca ben tahtada ders anlatırken sesimin gelmediğini söyleyip maskeyle dalga geçip zorla açtırmıştı. Ki o zaman gerçekten de hastaydım. Zaman geçtikçe maskeyi tamamen bıraktım. Hatta ingilizcede biz sohbet ederken bir kız arkadaşım," hatırlıyorum da, eskiden hep maske takardın, asla da çıkartmazdın. Şimdi hiç takmıyorsun, bu iyi bir şey" demişti. Mutlu olmuştum o an. Sonra biraz daha büyüdükçe yüzüm şekillendi, sosyal medya dozunu doğru insanlarla artırdım(Pelin Baynazoğlu gibi). Artık kendimi eskisinden daha fazla beğenmeğe başlamıştım. Hem de sosyal medyada gördüğüm videolardan öğrenip cilt bakımı ve hafif light görünümlü makyajlar yapmaya başladım. Kilo da vermeye başladım. Bu yakınlarda neredeyse 12 kilo verdim.artık özgüvenim eskisine nazaran daha iyi ve dengeli. Artık maske ve yazda bile giydiğim uzun kollu oversize giysiler yerine kendime bakıyorum,özen gösteriyorum, bedeni tipime uygun kıyafetler alıyorum.Bu noktada tek şansım benimle fazla dalga geçilmemesiydi. Evet çevremde ve özellikle ailemde dalga geçenler ya da konusunu açanlar oluyordu. Annem biraz daha bilinçli bir şekilde diyet tavsiyeleri veriyor, yardımcı olmaya çalışıyordu. Ama arada sırada kalbimi kıracak şekilde dalga da geçiyordu. Babamsa bilinçsiz bir şekilde sabah yumurta yerken "sen az ye, senin yaşında bu kadar kilolu olmuyor kızlar. Kendine bak dikkat et " falan demişti. Belki iyiliğimden demişti ama kalbimi kırmıştı. Benden 3 yaş büyük abim var ve yıllarca bana kilo ve çirkinlik konusunda zorbalık yaptı. Bir zaman sonra onunla iletişimimi kestim. Aynı evin içinde bile konuşmuyorduk. Zaten konuşmamamızdan sonra özgüvenim yükselmeye başlamıştı. Dediğim gibi. Benim tek şansım sınıfta,sosyal ortamlarda kilo ile ilgili ya da dış görünüş ile ilgili dalga geçilmemesiydi. Eğer onu da yapsalardl Belki değişemezdim, daha depresif ve özgüvensiz,anksiyeteli bir kız olarak büyürdüm. Hatta Belki intihar bile edebilirdim. Neyse. İçimi döktüm ilk defa. O zamanları hatırladıkça içim bir hariç oluyor :")
Ben eskiden çevremde en hızlı koşanlardan biriydim hatta yürümekten çok koşuyordum ve sürekli arkadaşlarımla yarışıyordum çünkü koşmayı seviyordum sonra geçen sene bi kız vardı arkadaşıyla benim koşma şeklimle dalga geçmişti (kız zaten zorba biri, çevresindekileri hiç düşünmüyor; ben geçen sene özgüvenli değildim hatta 3 yıl boyunca yazın bile hergün montumu çıkarmadan geziyordum ve koridorda kolay yürüyemiyordum o yüzden doğal olarak düzgün koşamıyordum) şu an koşmayı çok sevsemde nerede olursam olayım hiçbir şekilde koşmuyorum ve koşmayı deneyince artık yapamıyorum bile.
Beni ben olduğum için kabul ediyorsan bende seni herhalinle kucaklamaya hazırım,eğerki bende değiştirmeye çalıştığın saçımın rengi bile olsa dahi,hayatımda kalmaya yerin yok,lütfen kimsenin sizi üzmesine izin vermeyin😢boş bir uzay boşluğu gibi memnuniyetsiz insanlar için bedeninizi harcamayın… gülmeyen insanlar varmış mesela kırışma olmasın diye… herşey zamanında güzel her yaşın ayrı bir güzelliği var❤karşıdaki insan için ben sözümü kırkkere çiğnerim üzecek yanı olurmu die,lütfen kalp kırmayın,lisede kız arkadaşım sırf durakta düştüm die ,beni rezil ettin deyip elini bile uzatmadı güldü,işte o an iyiki düşmüşüm ,kız arkadaşımın xaman geçirecek biri bile olmadığını anladım ve o gün sildim…..
Küçüklüğümden bu yana 2 kuzenimle beraber geçirdiğimiz her anda yasadıklarımız olaylarla , birmirimizin her noktasıyla dalga geçerdik ve bu halen daha devam eder biz beraber olduğumuzda ya da biryerde konuştuğumuzda bu yaptığımız dalga geçmeler sayesinde değişik bir özgüven gelişti insan kendiyle dalga geçebilirse onunla kimse dalga geçip onu üzemez bunu fark ettim ve gerçektende öyle suan burnum yamuk ve büyük çünkü küçükken kırıldı sağlık açısından beni etkilemese ameliyat olmam zaten estetik yaptırdığımda orantısız birşey yaptırmayacağım insanlarla bulunduğum ortamda onların beni aşağılamalarını kendimle dalga geçerek ve onları psikolojik olarak yenerek alt ediyorum bu sayede hem mutlu oluyorum hemde özgüven ve kendime olan sevgim daha çok artıyor burdan anlatmak istediğim şey şu size ne derseler desinler umrunuzda olmasın kimsenin sizin için ne düşündüğü önemli değil sizin ne düşündüğünüz önemli
Ortaokulda ,7. sınıf gibi, ben ergenliğe girmiştim, çoğu arkadaşımdan daha önce... Bu da kıllarımın gelişip onlardan daha çok gözükmesine ve de boyum uzadığı ve metabolizmamın hızlandığı gerekçesiyle kilo alamayıp zayıf gözükmemle sonuçlandı. 8. sınıf ise gibi kıllarım iyice belirginleşmiş iyice zayıf bir görünüm elde etmiş, tabi ki bu durum beni ilgi odağı yapmıştı. Genelde duyduğum yorumlar şuydu: zargana, tek yumrukluksun, kurt adam, vesaire... Bu beni aşırı etkilemişti özgüvenimi yerin dibine kadar çekmişti öyle ki iyice okulun eziği olmuştum, yaza doğru havalar ateş gibiyken ben hala uzun kollu ve eşofman giyiyordum, sırf kollarımın inceliği ve kıllarım gözükmesin diye. Hatta 9. sınıfın başı gibi hala eşofman ve uzun kollu giyiyordum. Hala da yürürken insanların gözünün içine bakıyorum, acaba benimle dalga geçicek mi? Hangi yerim kusurlu..?
Eğer biz kuranı,bir dağın tepesinde indirseydik,sen onu Allah korkusundan başını eğip paramparça olduğunu görürdün. Biz bu misalleri insanlara veriyoruz ki etraflıca düşünüp gerekli dersi alsınlar. Haşr 21. Ayet.
Birinci sınıfta bizim bir hocamız vardı. Bir derste bi konu açılmıştı orasıyla ilgili pek hatırladığım bişey yok. Ben konu ile ilgili birşey söylediğimi hatırlıyorum hocanın cebabıda tam olarak şöyleydi "..... arkadaşımızda maşallah" diyip o herkesin bildiği yarım dünya hareketini yaptı ve tüm sınıf uzun bi süre kahkahalar attı. O güne kadar kilomdam hiç utanmamıştım çünkü hep iyi beslendiğimin bir göstergesi olarak görmüştüm. Dersin devamını masa örtüsünün altında ağlayarak geçirdiğimi hatırlıyorum. Bidahada hayatımdaki hiçbir kimse ile doğru düzgün bir diyaloğa giremedim sırf bu konu yüzünden. Kıssadan hisse: Birine birşeyi söylemeden önce birden fazla defa zihninizde ve kalbinizle tartın. O söyleyeceğini şeyin birini nasıl etkileyeceğini iyice düşünün ve öyle dile getirin. Enes okuduysan sabitlersin kardeşim makbule geçer.
Benimle aynı zekaya sahip olmayan insanların benle dalga geçmesini umursamam çünkü dalga geçmesinin sebebi beni kıskanmasıdır ve hayatında başarısız olduğu için diğer insanları eleştirerek kendi acılarını bastırmaya çalışır.
18 yaşındayım, 1.90'a yakın boyum var ve şuan 60 kiloyum. 18 yaşıma gelene kadar özellikle dış görünüşümü, (okuldaki insanların söylemlerinden başladığını düşünüyorum) zayıflığımı ve açıkçası boyumun kilomdan çok daha hızlı ilerlediğini çok kafaya taktım. Bir yerden sonra boyuma orantılı bir kiloya ulaşıp bunu başta insanlara kanıtlama düşüncesiyle ve daha sonra ciddi anlamda kendimi bu halinde sevmediğimi, sevebilmek için gerçekten değişmek istediğimi farkettim. Kilo almak ve daha yapılı bir vücuda sahip olmak istedim. Bazı dönemler sık sık veya hatta bulabildiğim her vakit tartıya çıkıp kilomun biraz bile artıp artmadığını kontrol ettiğimi hatırlıyorum. Son zamanlarda buna tekrardan başladım. Arttığını gördüğümde mutlu oluyordum. Çocukluk ve hatta lise zamanlarımda bile insanların, çevremin çoğu zaman söyledikleri 'neden bu kadar zayıfsın, bir deri bir kemik çocuk, hayalete benziyorsun, biraz ye' tarzı saçma sapan benzetmelerle süsledikleri o laflara karşı söylediğim şey hep kilo almaya çalışıyorum, çok yiyorum ama kilo alamıyorum oluyordu çünkü zaten baştan beri kilo almayı istiyordum ve bu hale sonradan da gelmemiştim. Bu laflar beni hem bir yerde kırıp bir yerden sonra sinirlendiriyor hem de harekete geçebilmem için bir neden veriyordu. Bir yerden sonra bu bir kırılma noktasına geldi diyebilirim çünkü memnum olmadığım zayıflığımın yanında sosyal fobim ve asosyalliğim de vardı. Bunları yenebilme amacıyla arkadaşımın da gazıyla lise 3 zamanımda ilk sporumu yaptım. Gerçekten çok iyi hissetmiştim ve o zamana kadar bunun mentalime iyi gelebilecek bir şey olduğunu hiç düşünmemiştim. Sporu sadece kendim için yapmam gerektiğine karar verdim ve olması gereken de buydu benim için. Arkadaşımla bir program oluşturduk ve evde elimden geldiğince, başta şınav ve mekikle spora devam etmeye çalıştım. Bazı günler programı kaçırıyordum ve bu cidden moralimi bozuyordu. En çok moralimi bozan şey ise çok yakın olmayan fakat yine de uzak da olmayan bir spor salonuna gerçekten bir istekle kayıt olmam fakat o zamanki çekingenliğim, hep insanlar ne der, ne düşünürler, garip gözükecek derecede zayıf mıyım tarzı kafaya taktığım düşüncelerle, çok hareket bilmediğimden yanarak, o ilk kez gelip alışık olmadığım kalabalık alanda stres olduğum, pek hareket bilmediğimden ve açıkçası ordaki çalışan bir hocaya sormaya çekindiğim için yaklaşık olarak en fazla 1 haftaya yakın gitmem oldu. Çok zamanım vardı ve ben hepsini heba etmiştim. Bundan gerçekten hala pişmanım ve ailem o zamandan beri herhangi bir spor salonunda gerçek anlamda aksatmadan gitmek istediğimi belirtsem de kayıt olmama izin vermiyor bu yüzden kendime dambıllar aldım ve evde çalışmaya karar verdim. Hala zayıfım ama kollarım, göğsüm ilk halime göre gelişti bunu farkediyorum ve kilo da aldım bir miktar ama yeterli değil. Evde spor yapmak eğer pek alanınız ve yeterli ekipmanınız yoksa daha zor oluyor bence. Bazen şunu düşünüyorum, sporun hayatıma gerçekten büyük bir etkisi oldu fakat bunun yanında sıklıkla değiştirdiğim ve içinde uğradığım durmayan ağır sözlü zorbalıklar sonucunda insanlara olan güvenim ve ilgim azaldı. Artık her insanda istemeden bir çıkar veya beni kandırmaya çalışıyor, alaya almaya çalışıyor düşüncesi oluşuyor içimde. Her an tetikte olmaya çalışıyorum istemeden. Sadece iyi geçinebildiğim ve samimi olduğum birkaç arkadaşımla rahatça konuşabiliyordum ama onlara da tam olarak güvenemediğimi farkettim. Liseden mezun oldum ve herkes dağıldı. İçime kapandım mı çıkmam zor oluyor. Kafamın içinde yaşıyorum ve insanlara mesafeli davranıyorum. Konfor alanımdan çıkmak istiyorum ama bu çok zor. Normalde böyle bir yorum yapacağımı hiç düşünmezdim ama sanırım diğer insanları görünce cesaretlenip yazmak istedim ve içimi döktüm.
Hocam kilonuzu değiştirebilirsiniz ama boyunuzu asla.. bence psikolojik destek almayi deneyin kaybetcek vaktiniz yok eğer hala sosyal fobi gibi ciddi sıkıntılarınız varsa bunların kendi kendine geçmesini beklemeyin direkt olarak bir psikyatriste gorünün. bence şanslısınız ki memmnun olmadığınız şeyler değiştiremediğiniz şeyler kilo da alabilirsiniz psikolojik sorunlarınızı da yenebilirsiniz istediğiniz vucüda da ulaşabilirsiniz umarim sizin için en hayırlı olur🙏
Küçükken gerçekten tüm dişlerimi göstererek gülerdim ve gülmeyi seviyorum ama 3 sene önce bazı kişiler yüzünden gülerken dudağımın güzel durmadığını fark ettim. Üst dudağım katlanıyordu. O yüzden 3 yıl boyunca gülerken ağzımı kapattım gülmemeye çalıştım ve gülerken dudağımın şeklini değiştirmeye çalıştım. Şuan artık bunu aşmaya çalışıyorum ve karşımda ki kişi yüzünden gülmemi eksik etmem çok saçma bunu fark ettim
Onlara inat gülmelisin, bence insanlar gülümseyince daha güzel oluyor. Ayrıca gülümsemek yani bu mutlu bir an demek ki ama sen o esnada bazı aptalların söyledikleri yüzünden mutlu bir an olmasına rağmen keyif alamıyorsun. Ve emin ol bunu sana söyleyen kişiler gerçek arkadaş, dost değiller. Bazı kişilerin ne dediğini gerçekten önemsememek gerekiyor. Benim genel bakış açım şudur, hayatımda yeri olmayan bir kişinin benim hakkımda ne düşündüğü, söylediği umrumda olmaz. Çünkü ağzı olan konuşuyor ve bunu engelleyemezsin. Benim hakkımda bir şey söylendiğinde beni gerçekten tanıyan kişiler anlatılanın doğru olmadığını anlarlar. İnsanlar özellikle hemcinserine ve yaşıtlarına karşı çok acımasızlar ve bu bence herkesin başına gelmiştir. Benim de alnım biraz genişti ortaokuldayken bununla alakalı şöyle bir soru(!) aldım " senin neden alnın geniş" bunun gerçekten bir soru olmadığı belli bu sadece beni sinir etmek ve kötü hissettirmek için söylenen bir sözdü. O zamanlar bu beni kötü etkilemişti ama şu an böyle düşünmüyorum. Ya da bir kere ingilizce dersinde yanlış gramerle cümle kurmuştum l don't watching gibi bir cümleydi bu cümlenin yanlış olduğunu biliyordum ama bir anlık öyle oldu ve sınıfta daha nerede hata yaptığımı bile anlayamayan ergenler gülenlere sorunca onlar da gülmeye başladı ve bu durum bende gerçekten büyük bir etki yaratmıştı speakingde o kadar zorlanıyordum ki. Bir şeyi gerçekten anlayamıyorum ama, neden insanlar birbirlerinin hayatını zorlaştırmak için bu kadar çabalıyorlar? İnsanları bu kadar umursama hayatında böyle söz hakları yok ve kimse seni kötü hissettiremez, anın tadını çıkar gülmekse gülmek var mı bir diyecekleri?
Bende dişlek olduğum için gülemiyorum.Oysaki gülmeyi çok severdim "Senin dişlerin neden böyle?" "Dişini yaptır" gibi şeylere maruz kalana kadar.Dişlerimi 1-2 hafta sonra yaptıracağım ama kırdıkları kalbi düzeltemem
Soyadımızı seçemeyiz. İlkokul ve Ortaokul zamanlarımda soy adımla çok ciddi şekilde dalgalar geçiliyordu. Bu durumu aynı şekil babamda ortaokul ve lise yıllarında yaşamış. Normal sıradan bir gün yine Türkçe hocam soyadımla dalga geçer şekilde beni sınıfa rencide etmiş ve alay etmişti. Sonra ben bozulunca olum şaka yapıyoruz niye alınıyorsun gibisinden bir laf söylemişti. Bende eve gidince ailem ne olduğunu sormuştu ben ise söylemek istememiştim. Aynı şekil bende 1-2 gün okula gitmemiş ve sonunda durumu aileme söylemiştim. Babamda çok sinirli bir adam. Bu olayı öğrenince okula geldi. Bende o gün okuldayken beni çağırmadılar. Çünkü öğretmeni gösterirsem babam ona bir şey yapar diye düşündü diğer hocalar. Babam da adamı tanımadığı için babama o öğretmen için okula gelmediğini söyleyip yalan söylediler ve sakinleştirdiler. Halbuki babam o öğretmen ile bizzat göz göze gelmişti yani. O öğretmende arkada usulca olayı izliyordu. Sanki o değil de gerçekten başka bir öğretmen gibi davranıyordu. Sonra ertesi gün benimle dalga geçen o hoca beni özel olarak yanına çağırarak özür dilediğini ve yaptığının çok yanlış olduğunu söyledi. Ben ise affettim konu kapandı. Neyse şu an 23 yaşımdayım ve benim soyadım ile dalga geçen o Türkçe öğretmenim FETÖ'dan okuldan atılmış ve içeri girip çıkmış. Bunu öğrendim ve şok oldum. Ne denir bilemedim ve hala da bilemiyorum. Ek olarak soyadın da bir şey yok güzel diyecek olan var ise bu yeni soyadım. Yani bu muhabbet olduktan sonra babam ilkokul ve ortaokul yıllarımda kullandığım o soyadımı değiştirerek yeni bir soyadı oluşturdu bize. O ise gördüğünüz üzere Evliyaoğlu. Ben liseye yeni bir soyadı ile yeni bir kimlik ile girdim. Lisede ki en samimi olduğum arkadaşlarım bile beni Evliyaoğlu biliyor. Daha önce ki soyadımı bilen ilkokul ve ortaokulda bulunan çocukluk arkadaşlarım.
Tipim ile ilgili bir sürü travmatik olay var. Özellikle küçük iken. Kiloluyum ve küçükken de kiloluydum. Sürekli bana lakaplar takar dalga geçerlerdi. Şu an öyle bir olay önceki gibi fazla yok ama insanların benimle ilgili düşüncelerini az çok tahmin edebiliyorum. Bu yüzden arkadaş edinmiyor, kimse ile konuşmuyorum. Sınıfta ise 1 2 kişi ile sohbet ediyorum. Onun dışında kendimi tamamen müziklere kapattım. Müzik dinleyerek iç sesime kulak veriyor ve kendimle ilgili ne yapabilirim diye düşünüyorum. Spora başlayacağım. Kendime biraz çeki düzen vereceğim. Ancak arkadaş konusunda fikrim değişmeyecek.
2:56 Bu söz bana baya yardımcı oldu sağol abi, hayır kendimi ve dış görünüşümü seviyorum ama insanlar tiktoka attığım resim videolarıma SÜREKLİ negatif eleştiriler yapıyor bazıları nazik bir dille diyor bunu ama hemen hepsi "çizimlerin kötü, geliştir" veya "bu nasıl çizim bok gibi olmuş" falan diyorlar tarzımı değiştirmeyi zaten düşünüyordum ama böyle yorumları görünce resimlerimin kötü olduğuna inandım... Ama hayır ben sadece 13 yaşında kendini geliştirmeye çalışan bir kızım ve resimlerim çok mükemmel artık buna inanıyorum :)
Herkesin farklılıklarıyla güzel olduğunu düşünüyorum her manâda küçükken hep zorbalanırdım işte burnumdan dolayı ama dümdüz herkesinki gibi bir burnum var aslında. Yinede her zaman kafama takardım. Bu düşüncenizi onlara anlatamazsınız çünkü hem kalın kafalı oldukları için onlar sizi dinlemezler hemde bir çok kişi sizi dalga konusu yaptığından özgüveniniz yerin dibine batar. Kişisel fikrimdir ama önemli olan sizin nasıl olduğunuz değil bulunduğunuz ortamdır. Çevrenizdeki insanlar herşeyle alay ediyorsa o ortamı terk edin. Yalnız olmak istemiyorsanız daha anlayışlı insanlar bulup onlarla vakit geçirin. Emin olun daha sağlıklı hissedeceksiniz. Ama o insanları bulamıyorsanız, bırakın yalnız olun. Merak etmeyin yalnız olmak kötü bir çevreye sahip olmaktan çok daha iyidir. Çünkü siz, sizi benzersiz kılan farklarınızla eşsizsiniz.
Kesinlikle haklısın 8-9 yaşımda kaşlarım yüzünden çok dalga geçtiler benle kaşlarım yüzünden "Kürt" ve "erkek" damgası bile aldım 8 yaşındaki bı çocuk kaşın ne olduğunu bile bilmezken akrabalarım (özellikle babaannem ve kuzenlerim) bunu bana yaptı ve o senden büyük, sadece şaka yapıyor bile dendi
Dikkat ederseniz genellikle size herhangi bir alandan saldıranın o alandan yarası vardır. Enes'e ben bu videoda çok katılıyorum. Başkalarının mutluluğu için yaşamamak gerekli hepimiz kendi hayatımızın ana karakterleriyiz. Sadece estetik değil hayatın her alanında bu böyle. Yarın bir gün başarılı olduğunu düşünürsün ama birisine göre mesleğin iyi değildir birisine göre az kazanıyorsundur birisine göre çirkinsindir, sıkıcısındır falan falan. Huzurlu olabilmek için kendimizi sevmemiz gerekiyor. Ve hayatınızda değişiklikleri bence o değişikliğin sizi başkalarına sevdirecek olup olmamasına göre değil kendi öz sevginize katkısı var mı diye değerlendirerek yapın saygılar.
Herkes yaşadığı şeyleri anlatmış bende anlatıyim öncelikle hiç bir zaman güzellik algısına tam uymadım bu yüzden tahmin edebiliceğiniz gibi çok fazla zorbalık gördüm 8-9 yaşlarındayken fazla kilom olmamadına rağmen anneannemler sürekli kilom hakkımda laf ederlerdi benim yaşımda bir kız kuzenim vardı o hep zayıftı olması gerektiģinden bile zayıf annneannemler sürekli onunla beni kıyaslayıp dururlardı. Yaşım ilerledikçe kilom hakkındaki olumsuz yorumlar arttı ben yaşıtlarıma göre önceden olgunlaştım daha önce ergenliğe girdim ve haliyle kiloda aldım. Artık kiloma yaptıkları yorunların haddi hesabı olmamaya başladı ne biliyim otururken hiç bir şey yokken durduk yere "azıcık spor yap" gibi yorumlar yapılıyordu. Bir gün artık dayanamadım ve internette kilo verme hakkında bir kaç araştıma yaptım ben daha o zamanlar 12-13 yaşında fln olmam lazım izlediğim videodaki kadınlar 25-40 yaşındalar haliyle onların yaptıkları diyet bana göre değildi ama o yaşta insan fark edemiyor. Bir gün araştırırken karşıma ölüm diyeti diye bir video çıktı izliyim dedim ve izledim. Bu diyet hoşuma gitmişti ama adı üstünde ölüm diyeti sadece ölmiyecek kadar yemek yemeniz lazım bu diyeti uygulamaya başladım sabah bir şey yemiyorum öğlen salata akşam yine bir şey yemiyorum ara öğünlerde 1 tane elma ceviz vs. günler geçti ben bu diyeti yapmaya devam ettim zamanla bitkin ve halsiz olmaya başladım gözümü açıcak gücü bulamıyordum. Annemler artık rahatsız olmaya başlamıştı göz altım çökmüş ten rengim sararmıştı bana zorla yemek yedirmeye çalıştılar ama ben yediģim yemekleri gidip kusuyordum. Artık yürüyebilicek gücüm yoktu annemler piskoloğa götürmüştü ama oda işe yaramadı son çare olarak hastaneye yatmak kaldı. Hastanede kendimi toparladım şuan daha iyiyim hâla takıntım devam etsede ama şunu söyliyim insanlar kilom hakkında yorum yapmaya devam ediyor. Ama artık pekte takmıyorum. İnsan bu niyeti farklıysa karşıdakini üzmeden kırmadan duramaz. Burnum evet dalga geçilicek yeni konu burnumdu burnumun ne kadar büyük olduğunu kemerli olduğunu vs. söylemeye başladılar ben zaten pekte özgüvenli bir insan değilimdir herşeyi kafama takmaya hazırımdır. Artık piskoloji kalmadı durmadan bir yerim hakkında yorum yapılıyordu evet arada iltifatda alıyordum tarzım ve saçım hakkında ama işte biz insanlar olumlu şeylerden daha çok olumsuz şeyleri önemseriz bende öyle yaptım yapıyorumda. 18 yaşıma geldiğim zaman burnumu yaptırıcam o zaman nasıl olumsuz yorumlar alıcam bilmiyorum beni hastanelik duruma düşüren insanlar var hepte olucak illaki sizinde etrafınızda vardır öyle insanlar sizden bir şey düşünmenizi istiyorum sadece 2 günlük bir ömrünüzün kaldığını ve o iki gün içinde neler yapabiliceğinizi ve neleri kaçırdığınızı düşünün ben öyle düşündüģüm zaman üzüldüğüm ve takıntı yaptığım şeylerin ne kadar boş ve gereksiz olduğunu anlıyorum ömrüm bitmek üzere ve daha yapmak istediģim çok fazla şey var ama ben o zamanları aptal şeylere üzülerek geçirdim. Hayat çok kısa dostlar zaman çok hızlı geçiyor kendinize izin verin ve bu zamana kadar yapamadıklarınızı yapmaya başlayın dış görünüş düzeltilebilir ama ölüm geldiyse onu düzeltemezsiniz ölüm her şeyden yakın. Sizde sanki yarın ölücekmiş gibi bu zamana kadar yapamadığınız şeyleri yapın ve sizi yargılayanlara bir siktiri çekin daha iyi hissediceksiniz
Yaşadıkların ve onlar adına üzgünüm. Bunu moralini bozmak istemiyorum ama şu anda seninle dalga geçenler sen burnunu yaptırtdıktan sonra da estetik güzeli, estetik yüzünden diye dalga geçecekler. Böyle insanlar hep böyledirler ve islah olmazlar. Eğer burnunu yaptırmak istiyorsan kendini öyle beğendiğin için yaptır. Ben de burnumu yaptırmak istiyorum ama bunu isteme sebebim başkaları ya da dalga geçilmesi değil, sadece burnumun güzel durmasını istediğim için. Dünyada tek ben olsaydım bile sıkıntıdan, kendimi kendimi öyle görmek istediğim için yine yaptırırdım. Yani bu tarz önemli konularda sebebin hep kendin ol. Başqalarının iğrenç ya da bitmez istekleri,arzuları olmasın. 💕
İlkokuldayken hafif toplucaydım. Ancak inanın üstüne vazife olmayan herkes kilomla alay ediyordu. Hatta beden eğitimi öğretmenimiz herkesin içinde yaptığı boy kilo ölçümleri sırasında alay ederdi hep. İkinci sınıfta diyetle tanıştım ve o günden sonra diyet yapmak hayatımın bir parçası oldu. Yedinci sınıfa geldiğimde bu sağlıksız diyet zihniyeti yüzünden anneme okulda yemek yediğim konusunda yalan söylemeye başlamıştım. Bu sefer beni şişman olmakla suçlayanlar çok zayıfsın, kilo al, ip gibi kaldın dediler. Tekrar kilo aldım, verdim, aldım derken 17 yaşına yeni girdiğim şu günlerde ayna, tartı ve dolabım arasında sıkışmış durumdayım. Hiçbir zaman kilomu beğenmedim, şimdi de beğenmiyorum. Boyum 167 ve 50 kiloyum ve çoğu kişinin hayal ettiği o vücuda sahibim, ancak bunu asla kabul edemiyorum
Ey insanlar!Allah ve rasulüne iman edesiniz,Onun dinine ve peygamberine yardım edesiniz,Ona ve peygamberine saygı gösteresiniz,onu sabah akşam tesbih edesiniz! Fetih 9. Ayet.
Bende saçlarım yüzünden sorun yaşıyordum.saatten saate belki saçlarımı yıkamak zorunda kalıyordum yağlandığı için. Bende saçlarımı kestirmeye başladım ve nasıl olduysa öncekine göre daha az yağlanıyordu.ben böyle çok rahattım ama bana erkek Fatma, sen erkekmisin de böyle kestiriyorsun falan dediler. Hatta geçtiğimiz karne gününde okul müdürü benim kız olduğumu bile bile "OĞLUM bak derslerin düşüyor kendine çeki düzen ver "dedi. Ben arkadaşlarımın yanında olduğum için hiç bişey diyemedim, sessiz kaldım. Benim yaptığım hataları yapmayın. İnsanların sizi aşağılamasına izin vermeyin.
Guzellik standarlarina uymuyorum. Insanlara bu konuda dalga gecenleri goruncede hep uyaririm ama insnalar akillanmaz. Biz kendimiz oldukca guzeliz,insanlari memnun etmektense kendimizi oldugu gibi sevmek guzeldir:)
ben de senin gibi yapıyorum, gerçekten de dışarı baktığımızda tek tip insan görüyoruz herkes belli bir modaya uymuş hep o tarz giyiniyor. Ortaokul lisede de takmazdım ünide de takmıyorum, Kendimi farklı alanlarda geliştiriyorum ve ben bu şekilde kendimi iyi hissediorum,
Siyasi görüş ayrılıklarımızdan dolayı çok ısınamıyordum sana ama bahsettiğin mentalite benim çok hoşuma gitti dostum.Hayatında başarılar diliyorum ve sevgilerimi sunuyorum
İdeal kilomun neredeyse 10 kilo üzerinde oldugum icin yasamadıgım sey kalmadı insanlar her seferinde kilom uzerinden igrenc seyler soylediler, ima ettiler. Suan 16 yasındaydım neredeyse 3 yıldır kilo vermek icin o kadar acı seyler yasadım ki günlerce yemek yemedim, her yedigimde kendimi kusturmaya calıstım, sabahın 5'inde kalkıp saatlerce yuruyus, kosu yaptım, gecelerim saatlerce egzersiz yaparak gecti, yeme krizleri gecirdim aglayarak yemek yiyordum, bacaklarımın daha zayıf gozukmesi icin evden cıkmadan once bacaklarımı bantlıyordum, otururken ayak parmaklarımın ustunde oturuyordum sırf bacaklarımın daha ince gozukmesi icin, igrenc gobegimin gozukmemesi icin karnımı hep icime cekiyordum, bogazım kanayana kadar kendimi kusturuyordum, birazcık kilo versem insanlar bana zayıflamıssın dediginde canım acıyordu eski halime geri donersem yine sisko derler diye ilk baslarda sadece daha zayıf olmak istiyordum sonra yeme bozuklugunun, bulumianın, anoreksiyanın icine suruklendigimi fark ettim. Kilo vermek icin yaptıgım seyler artık yasam stilim gibi olmustu. Bende kendimi seviyorum kusurlarımı seviyorum demek isterdim ama kusurlarım bana sadece acı cektiriyor hala da yeme bozuklugum var hala yedikten sonra kusuyorum hala da kilo hakkında konusulan bir ortamda gozlerim doluyor hemen oradan kaybolmak istiyorum hala da bu anlattıklarımın hepsini ve daha fazlasını birebir yasıyorum. Kendimden, vücudumdan, yuzumden her seyimden nefret ediyorum. Aynaya her baktıgımda aglamaktan nefret ediyorum.
Bende 16 yaşındayım hem yüzümle hem burnumla hem kas ve gözlerimle kulaklarımla boyumla kilomla dalga geçiyorlar en alakasız konuda bile dış görünüşüme vuruyorlar yakışıklı akrabaları yanımda güzel kızım yakışıklı oğlum diye ovdukleri zaman üzülüyorum aslında kendimi bildim bileli tipimle dalga geçiyorlar boyum 174 kilomda 55 ama insanları takmasam bile en alakasız şekilde sen esmersin elin siyah bize dokunma diyorlar gerçekten eldiven takiyordum yada elim cebimde duruyordu yani sonuç olarak insanları hiç takmasam bile genede çok üzülüyorum keşke yakışıklı olsaydım vb vb insanların ta aq yüzüm hicbir zaman gulmeyecek ve sevilmeyecegim bunu biliyorum
Benimde kulağım kepçe ve bu yüzden çok fazla zorbalığa uğradım ve bu sadece 1 kere deil köydeyken akrabalarım kulağına bant yapıştırayımmı kulağını keseyimmi diye kendilerinde *"* *Şaka* *"* Denilen şeyi yaptılar ve bıktım kulağımı kesmeyi bantlamayı düşündüm hatta 18 yaşına gelince kulağımı küçültmek gibi bir şsteğim vardı ve kuzenlerim sesim ince diye Bana *KARI* dediler boyum kısa diye dalga geçtiler kulağım kepçe ve büyük diye dalga geçtiler Resim Yeteneğim var resimleri mi gösterdiğimde boşa zaman dediler... bu hayatın bu kadar acı olması çok garip ve adaletsiz Daha fazla şey yaşadım ama bu kadar *BİZ* *BU* *HAYATTA* *TEK* *BAŞIMIZAYIZ* Şuan onları dinlememeye ve hayalimi gerçekleştirmeye çalışıyorum
Bu sene okulumu degistirmistim ve hicte memnun da degildim o yuzdrn o aralar eski okuluma donmek icin cabalayim psikolojimin alt ust oldugu kimeye yazmayip mesajlarimi asla gormeyecek unlu insana durumumu anlatip ciddi anlamda berbat oldugum bir donemde bir dersteydik kizlarin cogunlugu bir tarafta toplanmisti ben onlarla cok samimi olmadigim icin ayni tarafta degil onumde oturan insanlar vardi sadece sonra hoca dedi ki iste sen neden kizlardan ayri oturuyorsun bir tane cocukta dedi ki cirkin cunku dedi ama nasıl uzuldum anlatamam cidden aglamamak icin zor duruyom ve o donemde demesi zaten mutsuzken beni daha da beter etmisti sonrasinda cocukla karsilastik cocuk bende o kadar 1 sozuyle simdiye kadar bir yerlerde bazen kendime guzel dedigimde aklima gelip asla guzel olduguma inandirmayan cocuk taniyamamisti bu da cok zoruma gitmisti beni o kadar yaralayan bir soz soyleyip hayatimda ne kadar guzel gozukursem gozukeyim cirkin hissetmemi sagladi ki zaten hic bir zaman guzel olmadim ya da oyle hissetmedim
Aynısı bende de böyle oldu ben 9. Sınıfta aynısını yaşadım bir Edebiyat öğretmeni vardı öğretmen bile demek istemiyorum ona. Benim burnum hakkında dalga geçmişti ve ö zaman suratım da ergenliğin verdiği etkisiyle sivilcem vardı sonra ben takmadığım suratımı en büyük sorun haline getirdim, eve kapandım. Okulunu değiştirdim karantina girdi 11. Sınıf oldum maskemi çıkartırken burnumu saklıyordum...Sürekli bastırılmış bir çocuk iken ben kendimi buldum ve bilmediğim özelliklerini 11. Sınıfta keşfettim psikolojik olarak berbat duruma geldim bu zorbaliklar olsun, sürekli bir öğretmenin sen aptalsın lafı olsun , çevre olsun... Kısaca hayat çok kısa ve ruhunuzu tatmin etmeye bakın, kendinizi sevmeye bakın ve geliştirmeye estetik yaptırmaya param olsaydı yapardim ama daha sonra herkesin birer tıp olduğu donemde kendimi daha da çok sevmeye başladım, sevgiler.
Benimde burnum kemerli olmasından dolayı lisede öğretmenlerim ve arkadaşlarım çok alay ediyorlardı. Bundan dolayı da eve hep moralim bozuk gidiyordum. Üniversite zamanında biraz daha insanlar bilinçli olur diye beklerdim fakat artık bu tarz ifadeleri duymaya başladıkça yine insanların değişmediğini fark ettim. Çünkü insanlar karşıda ki kişinin duygularını hiçe sayıyor empati göstermiyorlar kendilerinin kusursuz olduklarını düşünüyorlar. Oysa ki hepimiz aynı yaratılmışız. Kusurlarımız olabilir ama karşı tarafı rencide edici şekilde alay etmek gerçekten travma yaratıyor. Size tavsiyem kendinizle barışık olun, inanın ne kadar alay eden insan varsa etrafımda başlarına daha kötü bir olay geliyor. En başta eğitimin ve aile terbiyesinin çok önemli olduğunu düşünüyorum.
Genelde karşi tarafin dis gorunusuyle dalga gecenler kendilerine guvenemediklerin yapiyorlar bunu. Çok yargilayici bir annem oldu benim. Bedenimle her şekilde itici yorumlar yapardi ama kendisine o kadar bi guveni yoktu ki. Guveni varmiş gibi gorunuyor mesela karşi tarafin :) içine girdiginde bir coplukten fazlsini goremiyorsun.
kumralim ve gozlerim karanlik ortamda yesilimsi guneste mavimsi oluyor ama boyum 153 cm ve bu yuzden de kilolu gozukuyorum yuzumun guzelligi sayesinde asla vucuduma takmazdim ta kii liseye kadar... akilli tahtanin ustune gozlugumu koyup onu alabilmem icin ziplamami beklemeleri bir yerden gecerken bir kirisi gozlerjne kestirip buraya dokunabiliyor musun diye sormalari vs kendinizi ne kadar severseniz sevin gercekten herkes bir kusur bulucak ya kilonuzdan ya kasinizin renginden burnunuzdan illa bir sey bulacaktir ve siz mutluyken mutsuz olacaksinjz cunku sizin sevdiginiz seylerin ustune gidildikce insan mutlu olamaz ben artik birileriyle konusmayj biraktim kiminle oldugunu anlamissinizdir ve benj gercekten seven insanlarla birlikteyjm insanlarjn agzj torba degil ki buzup susturabilesiniz kendjnjz nasj mutluysaniz oyle cok guzwlsinjz...
Biri benim dış görünüşümle vb. dalga geçtiğinde "Aptal insanların fikirlerini önemsemiyorum." diyorum ve mutlu bir şekilde hayatıma devam ediyorum. Siz de öyle yapın.
Birisi gelip sana fiziksel zorbalık yaptığında da ortamdan uzaklaşıp hayatın boyunca "pussy" olarak yaşamaya devam edersin o zaman. Bazen bazı şeylerin önemsenmesi gerekir. Her ne kadar sana önemsiz gelse de.
Şu anda 20 yaşındayım.8-13 yaş arası obez bir çocuktum,ilkokulda da ortaokulda da hep dalga geçildi,her yil kilo-boy ölçüm günlerinde ağlardım,siniftakilerden 15-20 kilo daha fazla çıktığım için,hep bir ağızdan dalga geçerlerdi.Şu anda bile o anları hatırladıkça hissettiklerimi hatırlatıp üzülüyorum.Ortaokulda artik tepki vermemeye başladım,8.siniftayken tepki vermedigimden olsa gerek siniftakiler dalga gecmeyi bıraktı.Lisede de boyumun uzamasiyla obez halimden büyük oranda çıkmış oldum.Aslında bir süre sonra bağışıklık kazanmak insanı kurtarıyor.
Lise 2 de kafamla yumurta diye dalga geçen bir çocuk vardı bunu saçımı mecburiyet yüzünden 3 e vurmuştum o yüzden söylüyordu ben o zamanın salaklığıyla kendimi beğenmeyip saçım uzayana kadar okula gitmemiştim bir gün sabrımı taşındığında kendimi tutamayıp sabah planlayarak evden çıktığım gün beklediğim tek şey bir defa daha o lafı söylemesiydi ve yine dedi bende evin yakınındaki çiftliğin çöpünün yanından bulduğum 2 tane çürük yumurtayı çıkardım birini bacağına ikincisini tam kaşlarının ortasına atıp müdürün odasında güle güle cezamı alıp çıkışta kavgamı edip eve gittim ve kendime dedim ki yendiğim en güzel cezaydı
Ben asla kendime şey demedim "şuram böyle gidiyim estetik yapıyım" ve banada kimse öyle bişey demiyor çünkü düşmanımın bile bir kalitesi var dış görünüşle dalga geçmiyorlar hem geçseler de banane ben kendimi seviyorum yani onlar her zaman olucak siz kendinizi sevin kendinizle barışık olun yeter gerisi sizi ilgilendirmez sonuçta herkezin kusuru var ve bunu değiştiremezsiniz ve böyle bişey olursa kendinize "ben doğal güzelim güzellik algısı umrumda değil insanlara göre kendimi değiştirmeyeceğim"deyin
Kusurlarımız bizi biz yapan şeyler aslında herkes gibi olmak standart güzellik algısına uymak zorunda değiliz su an kadınların estetik yüzünden birbirine benziyo oluşu hoş değil bence herkesi olduğu gibi kabul etmeyi öğrenin sizi olduğunuz gibi sevmeyen kabul etmeyen insanları çıkarın hayatınızdan mutlu olun
Boyun 153 ayrıca bacağımda doğuştan bir eğrilik var ortaokulda alay ettiler diye tüm okulla kavga etmiştim veliside öğretmeni de dahil 6. Sınıfı bitirince açık öğretime geçtim büyüdükçe anladım ben de senin söylediklerimi ve kendim için mutlu olmayı öğrendim halimden memnunum aksak yürüyorum ve boyum 153 bunun benim için bir ayrıcalık niteliğinde olduğunu hissediyorum ama yakın zamanda bacağımdan ameliyata gireceğim (mecburi çünkü ağrı yapıyor) ve bu ameliyatla birlikte boy uzatma ameliyatı da olacağım bu yıl sancılı bir süreç beni bekliyor ama 160 civarı bi boyda olmak benim için yeterince tatmin edici olacak bu konuya değindiğin için ve bana bunladı anlatma imkanı sunduğun için teşekkürler Enes
İnsanın zaten bir hatası varsa onu estetikle olabildiğince tolere etmeye çalışır, mesela burun. Burnu büyük olan bir insan estetik ameliyatı ile istediği burnu elde edebilir. Ameliyat olduğu için gelen tepkiler bence daha katlanılabilir seviyededir. İnsanları memnun ettikçe sizde memnun olursunuz. Zaten kendiniz memnun olmadığınız bir şeyden de karşıyı memnun edemezsiniz.
Lisedeyken sessiz bir yapım olduğundan dolayı 4 sene boyunca sınıfta yemediğim azar, dalga konusu kalmamıştı. 11.sınıfta sınıftan bir arkadaş sınıftan çıkarken arkamdan karı gibi yürüme lan karı diye laf atmıştı. Sınıftan çıkarken tam çocuğun sesini duydum. O an sakin olan ben bir an gelen öfke ile kendimi tutamayıp sınıfa koşarak çocuğun yakasından tutup tahtaya yapıştırmıştım. O olaydan sonra kimse yanıma bile gelmeye cesaret edemedi. Böyle konularda sessiz kalmayın
6. Sınıfta boyumla dalga geçmişti 2 sene beraber okuduğum bir çocuk çok ağlamış utanmıştım bu sadece duygusal şiddette değildi fizikseldi de. Bir gün o kadar sert dövmüştü ki beni babamın beni okuldan alması gerekmişti. Babam bunu okula şikayet etti okulda devlet okulu değildi güya bunlara daha dikkat eden bir özel okuldu. Çocuk uzaklaştırma almıştı. Geri geldiği zaman hocalarım konuşurken dinleyip 2. tenefüste benden özür dilemeye geleceğini duydum. gittim en kuytu yere çocuk yalnız başına gelmişti "özür dilemeye" boktan özrünü diledikten sonra kafa göz daldım burnunu kırdım. Okuldan atılmadım çünkü durumu idare biliyordu. O okulda kalmış arkadaşlarımdan birinden öğrendim burnu ile sürekli olarak dalga geçildiği için kendine zarara başlamış bi dönem. Keşke insanlık edip affetseydim onu da çok uzamasaydı zorbalık bu toplumu yıkan bir şey zorbalığın insanları dış görünüşü ile sorgulayanlara yapılması lazım kendi için ayakta duramayıp zayıf olanlara değil
Boyum biraz fazla ve kilomda var. İlkokuldan beri böyleyim. Beni dışlayanlar oldu, dalga geçenler oldu, psikolojik baskı yapanlar oldu. Çok şey dediler. Çok kez de kilo vermeye güzellik algısına uymaya çalıştım. Ama başaramadım. Lise 2 oldum arkadaşlarım beni bu halimle de güzel olduğumu söylüyor ama canım baba tarafı akrabalarım sayesinde 'Kilo versen güzel kızsın aslında.' Denilenerek büyüdüğüm için bu gibi sözler pek işlemiyor. Kendimi defalarca sevmeye çalıştım. Defalarca güzellik algısına girmeye çalıştım. Ama başarılı olamadım. Hala kiloluyum ve boyumdan da dolayı insanlar sanki insan değil de garip bir varlıkmışım gibi bakıyorlar. Şu algıyı yıkın artık. Uzun kızda olur erkekte. Kilolu kızda olur erkekte. Kısa kızda olur kısa erkekte. kızlar kısa zayıf erkekler uzun yapılı olacak zihniyetinden çıkın artık. Böyle diye diye insanlar kendilerine küsüyorlar ve kendilerini sevemiyorlar. Siz dalga geçerken fark etmiyor olabilirsiniz ama karşı tarafta psikolojik yaralar açıyor olabilirsiniz. Kendimden biliyorum. Bu algıyı yıkın artık!
Benim vücudum, yüzüm, görünüşüm hep ortalamaydı ortalama bir yüz, ortalama burun, ortalama boy, ortalama kilo vs hiçbir zaman bu konular hakkında zorbalığa uğramadım tek aldığım iltifatlar ise gözünün rengi veya saçını rengi güzelden öteye gitmiyordu aramızda ırklarla ilgili ironik şakalar yapıldığında sarışın, renkli gözlü alman bebelerine benzetilirdim geçenlerde komşumuzun kızı bana bir arkadaşının onunla kilosu ile dalga geçtiğini anlattı ne tepki vereceğimi bilemedim daha önce yaşamadığım birşeydi.. bende ne tepki vericeğimi bilmediğim için sadece dinledim onun yerine ya boşver sen böyle güzelsin falan diyebilirdim ama yapmadım çünkü fiziği sağlığı için uygun değildi ileride sıkıntı çekebilir maalesef çoğu insan bunu anlayamıyor... Direkt insanların yüzüne vurmak yada ya boşver sen böyle güzelsin demek yerine hiç karışmayın daha iyi fazla kilolu bir modelin yorumları beni sinirlendirmişti ne kombin hakkında nede kadının geçmişi hakkında anlattıklarını kimse umursamamış onun yerine kızın kilo hakkında bu çok sağlıksız kilo ver yada boşver sen böyle güzelsin yorumları ile doluydu
bi ara bir psikolagdan duymuştım eğer bi insan kendi düzelteceği bişey yüzünden kötü duruor ve hiçbişey yapmadan ben çirkinim fln veya çok güzelim diosa onu zorbalamak gerekli mesala 200 kilo olan bi insan var kadın ben çok çirkinim napıcam ya fln dio onu kilosuyla ilgili zorbalarsan o hırs yapar ve derki insanlar kilom ile dalga geçior zayıflıyım hem onun özgüveni artar zayıflarsa hemde sağlık açısından işler onun için iyi olur tam tersi biri 200 kilo ise ve ben güzelim fln diosa ona güzel değilsin ama zayıflarsan güzel olursun gibi şeyler dersen kadın derki harbiden bukadar insan doğru dio ben zayıflıyım hem daha sağlıklı olur hem daha güzel olur kimse burda popilistlik yapmasın kilolu kadınlar çoğu zaman kimse tarafından beğenilmez
17 yaşındayım.Boyum 1,85 o konuda sıkıntım yok.Benim sıkıntım kilom ve vücut yapım.Biraz göbeğim var ve bel çevrem yağlı.Her şeyi denedim ama başaramadım.Yemeyi seviyorum işte.Yaşıtlarım bir sürü sevgili yaptı.Ben bir tane bile yapamadım.Bu kızların kaslı erkek sevdası bitmezse benim vücudumda olan erkeklerin hiçbir zaman sevgilisi olmayacak.Bana arkadaşlarım,ailem de dahil aynı şeyleri söylüyor.Kilo ver,zayıfla,spora git,kas yap.Ben bu vücudumdan memnunum.Yakışıklıyım,Havalıyım.Kendimle gayet barışığım.
Ilkokulda sacim kivircik oldugu icin dogru duzgun taratmiyordum sacimi, annemde sacim biraz uzasin yine saclarimi kestirirdi. Surekli erkek sanilmaktan nefret ederdim nereye gidersem gideyim "kim bu yakisikli" deniliyordum, kişiligim bile bundan etkilendi. O zamanlar cocuktum iste, etrafimdakiler ne derse etkileniyordum, surekli sacimin cok uzun oldugunu hayal edip sacimdan kendimden tiksiniyordum. Su an bile kendimi tamamiyla kabul edemesemde, aradan yillar gecti ve kisacik sacimla cok mutluyum, kucukken nefret ettigim kisa sacim simdi en sevdigim ozelligim. Ben kendimi yavastan kabullenmeye basladim, ve bana cok iyi geliyor. Ve su an insanlar cogunlukla erkekler kisa sacima bakip bana erkek muamelesi yapip lakaplar taksa gulup geciyorum , eskiden utancimdan bakamazdim biri bir sey dese
ben doğduğumdan beri bu süreçleri çekiyorum bu estetik olarakta yapılabilen bir ameliyat fakat ben bir bacağım kısa olduğu için bu ameliyatı olmak zorunda kaldım. Bu bir hastalık fiksatörle düzeltiliyor ve çok zor bir ameliyat yürümeyi baştan öğreniyorsun bacağında kocaman bir demir var 1 sene kadar demirle dolaşıyorsun ve 1 sene fizik tedavi görüyorsun. 1 sene de fiksatörün çıkması ve bu süreçte yine fizik tedaviler var . Ben 3,5 yaşımdan bugüne kadar bununla yaşadım insanların adamı linçlemesi hiç hoş değil. Evet çok sancılı çok zor bir ameliyat ben de hala insan içerisine çıkmaktan çekiniyorum çünkü düz değil de topallayarak yürüyorum diye sanki çok farklı bir durummuş gibi insanlar farklı davranıyorlar. Ameliyatlıyken ise asla çıkmadım çünkü yürümek bu ameliyatta imkansız mecburi olarak tekerlekli sandalye ile çıkıyorsun insanlar sanki birisi sokakta çıplak yürüyormuş gibi bakıyorlar. Boy uzatma ameliyatı geçirdi diye insan linçlendiğini ilk defa duydum ve çok üzüldüm aslında. Estetik olarak bana kalırsa böyle bir acıya katlanılmaz yaşanılan şeyler çok ağır ve çoğu kişinin kaldıramayacağı bir süreç. Benim durumum çok ağır olduğu için benim bazı ameliyatlarım belki normal bir boy uzatmaya göre daha zor geçmiş olabilir fakat bu durumlardan bende çok çektim benim boyum normalde 1.90 veya daha üstü olarak doktorlar hesapladı ama şuanda 1.75 civarındayım doktorlar 1.60 zor olur demişlerdi. İnsanlar gerçekten çok kırıcı ve acımasız benimle de boyum kısa diye ,dışarı çıkmıyorum diye , düzgün yürüyemiyorum diye psikolojik şiddete çok kez maruz kaldım.
Ben Şanlıurfalıyım tahmin edebileceğiniz gibi ten rengim çok kapalı. Düzenli olarak böyle zorbalıklara uğradım lakin ben onları hiçbir zaman umursamadım size tavsiyem ise bu kişileri hiç takmayın zaten zor olan hayatı kendinize zehir etmeyin.
aynı şey benim arkadaşımın da başına geldi maalesef ve birden fazla hatta belki bana anlatmadığı daha bir çok olay var, hiçbir sebep yokken bi insana neden onu kıracak şeyler söylersinki yani neden ne amaçla aklım almıyor insanları kırmak bi yaşam tarzı olmuş resmen.
Açıkçası kendimi bildim bileli kilo problemleri ile uğraşıyorum bir türlü bu durumdan sıyrılamadım ve hiçbir şekilde sosyal becerileri olan bir insan değilim evden çıkmıyorum artık fazla yarın İstanbul'da olacağım ve şimdiden hass durumuna geçtim bu video bana yardımcı olacağını sanmam ama empati kurabiliyorum
benim burnumda büyük ve kemerli ama okul hayatımda bazen zorbalığa uğradım, ki onlarida pek takmadım. Kendimi hep şöyle motive ettim bu kişiler senin kontrol edemediğin bir özellik ile dalga geçecek kadar beyinlerini kullanamıyorlar, önemsiz birer kişiler takmaya değmez falan filan diyerek kendimi motive ediyordum aynanın karşısına geçtiğim zaman burnumu hiç bir zaman kusur olarak görmedim çünkü adı üstüne benim kontrol edebileceğim bir sey değil benim seçimim degil eğer ileride burun ameliyatı olacaksam bu kendim icin olucak bu insanlar sirf burnumu beğenmedikleri icin değil ve bu zorbalıkları çoğu zaman dikkate almamamin tek nedeni kendimle yaptığım bu konuşmalardı. Zorbalık gören birine ne diyebilirim bilmiyorum ama gerçekten şunu bilin size zorbalık yapan kişiler o kadar kalitesiz, empati yoksunu insanlarki dediklerinin ve yaptıklarının size zarar verip vermiyeceğini düşünemiyorlar. Onun için bu insanların dediği şeylere pek takılmayın veya takmamaya çalışın. ama bazen cidden öyle zorbalık anıları duyuyorum ki aklım duruyor bunu bir insan bir insana nasıl yapar.
Lisede gözümde bir hastalık vardı, onun geçmesi için kortizon kullanmak zorunda kaldım. Kortizon da yüzü, vücudu şişiren bir ilaç. Yanaklarım aşırı şişti ve her gören ''Oha bu yanaklar ne?'' diye şoka giriyordu. Bir gün Kimya hocam yanaklarımı sorup ''Senin bu yanakların ne zaman patlayacak? Niye patlamıyor?'' tarzı saçma sapan sorular sormuştu. Ben sinirlenmiştim ama bir şey yapmamıştım. Kafa olarak da o insanı takmadım, travma yaratmadı o yüzden ama sinirlerimi bozduğu gerçeğini es geçemem. Ve bu başka bir insana yapılsa ne olurdu acaba kim bilir... Lütfen insanları dış görünüşleriyle yargılamayın, herkesin kendi güzelliği vardır ve bu güzelliklerle insanları kabul edin
Bende Hikayemi anlatmak isterim Ben 168 boyunda 3 yıl depresyonla yaşamış ve hala bu travma ile yaşayan biriyim Hatta bu videoyu izlerken hem gerildim,hem kalbim acıdı, üzüldüm. Birçok kıza duygularımı söyledim reddedildim. Boyumla dalga geçildi. En yakın arkadaşlarım ile aram açıldı istemeden kısa boylularla yanımda dalga geçti Üniversite sınavına girerken bir çok insan dış görünüşümle dalga geçti üniversite sınavına çok kötü bir mentalite ile girdim başarısız oldum. Ağustosa Kadar depresyonum zirve yaptı anneme,vs. Çok öfkelendim , tüm eski sınıf arkadaşlarımla aram bozuldu (işe girmem gerekiyordu para biriktirmek için) giremedim geçen sene tüm yaz boyunca hergün evde uyudum. 17 yaşında ilk retlerimi yemeye başladığımda ilk mobingleri üzerimde hissettiğimde intihar denedim Arabanın önüne atarken kendini biri kurtardı sonra yine aynı şekilde 10-15 tane ilaç içip intiharı denedim geçen sene sonra ailem engel oldu . Psikoloğa git dediler gitmedim çünkü sorun materyalist bir sorun. Ne yazık ki blackpilli aldığından beri (bu pill olayları hakkında tartışmayacağım ama benim durumumu en iyi izah eden internet kültürü bu).
Bak güzelim s3x güzeldir ama ihtiyaç değildir. Yemek gibi su gibi almadığın zaman seni öldürmez. Black pill falan diyorsun ve o lanetin ne olduğunun farkında değilsin. Sana önerim Kırmızı Hap olayını okuman. Normalde internet kültürüne çok karşıyım ama oradaki bilgilerin bazıları bilimsel temelli ve tecrübelere dayanıyor. Kadının ve erkeğin doğasını, s3x stratejisini öğren, bir spor salonuna üye ol vücut geliştirmeye başla ( mentalin havaya uçacak inan) ve bir iş bul. Bir miktar para yaptıktan sonra üniversite sınavına daha iyi bir kafa ve maddi durumla gir ve en iyi üniversiteleri hedefle. Kısa olmak bizim suçumuz değil. Evet uzun olmanın avantajları var ama dezavantajları da var. Uzun olmak seni kusursuz yapmaz. Kafa olmadıktan sonra istersen 1.90 ol. Sen yüksek değer bir erkek olmaya bak her zaman. Metanetli kal...
knk çok benzer hikayeye sahibiz ama bence olay kendi potansiyelinin farkında olabilmekte. Bunu kendine güven ve kızlara açıl gibi değil tam tersi eğer dış görünüş yeterli değilse kızlara yürümemek lazım yani kadınlar konusunda potansiyelimiz düşükse düşüktür bir beklenti içine girmeden bunu kabul etmek lazım. kendini potansiyelli olduğun konulara adamak lazım bu benim için çalışmak oldu. para kazanmak için derslerime odaklandım.
Hayatta kafanı zehirleyecek aktiviterler yapmaya çalış bol bol strateji oyunu oynamak gibi ve hayatta bazen sırf bir kadını becermek için sevgili olmak veya hayattaki mutluluğu bir kadının uzvuna bağlarsan tabii bu tarz özelliklerden nefret edip hayata küsersin şunu asla unutma boyu uzun olupta evlenmeyen ya da evlenmek istemeyen birçok kişi var ve en önemlisi şu ki hayatta bazen kişilerden çok olaylara kendimizi kaptırırız ve olayların verdiği mutluluğu severiz şu sktigimin dünyasında asker olmayacaksan polis olmayacaksan neden gidipte boyum kısa diye üzülüyorsun ki git zevk aldığın şeyleri yap bol bol mast ya da güzel bir bilgisayar oyunu yalnızlığa gelince yalnızlık bu çağın zorulunluluğu değil bak net olarak gereksinimidir her insan artık bu çağdan dolayı yalnız kalma gereksinimi duyuyor
16 yaşındayım yaklaşık 14 yaşıma kadar burnumu kusurum olarak görüyordum ve burnumla çok dalga geçiyolardı. Ayrıcı 1.50 olmamlada dalga geçiliyodu. 2 sene içersinde düşüncelerim biraz değişti şuan herkesin kusur olarak gördüğü yerleri var yanlızca ben değilim ayrıcı burnum o kadarka kötü değil diye düşünüyorum. Boy konusunda da uzamam çok geç oluyo 2 seneye 1.58 oldum. Yinede önümde uzamak için 2 sene daha var kimsenin de standartlarına uyamam. Kime göre uzun kime göre değildir
Kusur bulmak isteyene kusur çok nihayetinde hepimiz insanız .Çoğu kendini beğenmeyen insanın kendini beğenmemesindeki sebebin instagramda kendini "kusursuz" gösteren instagram ünlülerinin payı azınsanmayacak derecede büyük. Dediğim gibi insan kusurlu bir varlık olmakla beraber kusurlarıyla da güzeldir.
Benimde kulaklarım kepçeydi artık o espriler o kadar ileri gitmişti ki kepçe olan lakabım KOPÇA ya kadar evrildi ama benim iplemediğimi bildikleri için şakalar yapılıyordu bende onlara ''Oğlum benim kulaklarımın özelliğinin 1/10'u sizde olsa uzayı dinleyip sinyal almaya çalışırsınız'' diye işi esprinin dibine vurana kadar devam ediyordum. Kimse dalga geçmese hatta tek kelime söylemeseler bile burnum sağa doğru yatık ve en sinir olduğum ise yine kimsenin lafını dahi etmediği sağ göz kapağım Ferdi Tayfur'un göz kapağı gibi aşağıya çökük. Kelaklarımla veya yamuk burnumla sıkıntım yok ama resimlerde berduş gibi çıkan sağ gözümü maddi imkanım olsa estetik operasyon yardımıyla düzeltmeye çalışırdım. Bu arada görmeme her hangi bir etkisi asla yok sadece ben beğenmiyorum.
insanlar sizin boyunuz kilonuz cart curt için laf ederse laf eden kişiye dönün bir bakın elbet herkesin baska birine göre kusuru vardır mesela bence kısa boylu insanlar genelde tatlı oluyor bi baskasına gore komık olmasına ragmen size guzel gelebilir demek istedigim insanların degil sizin gorusunuz ve saglıgınız onemli
İnsanların küçük çocuklara neler söylediği bence çok önemli ve o küçük yaşta bile olsa hayatını ve düşüncelerini etkileyecek şekilde davranışlar görüyorum. Küçük çocuk diye insanlar istedikleri gibi dikkatsizce konuşuyorlar. Ama bilmiyorlar ki yaşı küçük olsa bile o söylenen onda büyük bir etki oluşturabiliyor, davranışlarında, dış görünüşlerine bu durum yansıyor. Kısa saçlı bir kız olduğu için ya da uzun saçlı bir erkek olduğu için, kilolu ya da zayıf olduğu için, gözlük taktığı diş teli taktığı için. Kulak, burun, kısa boylu... Bu durum o kadar fazla uzatılabilir ki. Önemsemiyecek gibi geliyor belki yaşı küçük diye unutur diyorsunuz ama öyle olmuyor işte. Ben çok fazla önemsiyorum söylediklerimi ve davranışlarımı bu konu gerçekten çok önemli.
Benim sorunum da eksikliğim değil fazlalığım. 32 yaşındayım ve son zamanlarda artık hayattan hiçbir beklentim kalmadı, hiçbir şeyden mutlu olamıyorum, hiçbir şey yapasim gelmiyor ve hayattan hiçbir tat alamıyorum. Hayatımda ilk defa bayramda şehir dışına kamp yapmaya gideceğim ama zerre heyecan hissetmiyorum, en ufak bir şey hissetmiyorum. Evden işe, işten eve. Hayatım bundan ibaret oldu. Herşeyden sıkıldım. 182 boyum ve 115 kilom var. Bu hissettiğim hiçlik yüzünden de kiloyu verecek motivasyonu bulamıyorum kendimde. Tatsız, saçma sapan bir hayat yaşıyorum.
Ben kilolu biriyim. Yaşadığım zorbalıklardan dolayı çoğu zaman dışarı çıkamam. Kendimi ezdirmediğim için herkes özgüvenli olduğumu sansa da sürekli siyah giymemin kilomı kapatma çabası olduğunu, sırada dik oturma çabamı, arkadaşsız olma nedenimden en ufacık bir şeye kadar kilomu sorumlu tuttuğumu, onlarca diyet yaptığımı, kilom yüzünden sigaraya başladığıma kadar kimse bilmez. Ailemden arkadaşlarıma kadar dalga geçildi. Kilo derdi olmayan olana kadar geçildi. Hocalar bile yaptı bunu. Sikik ingilizce dersinde hoca konu anlatıtken mesela fat şişman demek dediğinde bütün sınıf bana dönerdi bunlar basit şeyşer ama benim unutamadığım şeyler. Gitmediğim diyetisyen kalmadı mesela. O yüzden şuan sın umut kırıntılaeındayım. Eğer başaramazsam tıpa başvuracağım. Burnum ayrı sorun oraya hiç girmiyorum.
Knk ben de bayağı kiloluydum birkaç yıl önce yazın kilolarımı saklayamadığım için hiç dışarı çıkasım gelmezdi. Düzenli spora gidince halloldu çok canını sıkma ama spor salonunu düşün derim.
Ben 19 yaşındayım, doğduğumdan beri bedensel engelliyim, gerek yururmemde, gerek görünüşümde anormallikler var. Boyum zaten 1.47 felan. İlkokulda ortaokulda dalga geçenler oldu. Sirf okul dışında hic dışarı çıkmadım. Hiç sosyal hayatım olmadı hala da yok. Şimdi 19 yaşındayım, bir universitede personelim. Ben 29 Ağustos salı günü şu olayı yaşadım; ben ofiste kendi halimde laptopumda takılırken üniversitede çalışan 1-2 öğretim elemanları çocuklarını iş yerine getirmişlerdi. Çocuklarda 5-6 yaşında felan. O gün anladım ki terbiyenin aileden geldiğini tekrar ve tekrar öğrendim. Çocuklar bana camdan bakıp sürekli beni irdelediler, boyu kısa, ağzına bakın, yüzüne bakın, vs vs. Gerçekten çok üzüldüm ki zaten bu konuda travmalarim vardı bu olayda travmalarim üstüne tuzu biberi oldu, ama o çocuklara kizamazdim çünkü onların bir suçu yok. Asıl suçlu olanlar aileleriydi. Aileleri diğer insanlara karşı, farklı insanlara karşı nasıl davranmaları gerektiklerini, ne yapmaları gerektiklerini hiç ogretmemisler. Kısacası güzel ahlakı hiç ogretmemisler. Ben o gün kafamı eğdim, telefondan müzik açtım sessizce o çocukların gitmelerini bekledim. Çocukların sesleri çok çıkıyordu, yankı bile yapıyordu ama hiç kimse de çıkıp çocuklara uyarıda bulunmadilar. Sırf bu durumlar yüzünden ne bi arkadaşım var, ne bi kız arkadaşım var. İnsanlar beni görünce sanki "Bunun ailesi ne günah işledi acaba?" Dercesine bakıyorlar ya da hayvanat bahçesinde eşi benzeri olmayan bir yaratikmisim gibi bakıyorlar. Lütfen çocuklarınıza güzel ahlakı öğretin. Güzel ahlak demek illaki Müslümanlık felan değil, bildiğin cevresine karşı duyarlı, hassas, nerde nasıl davranmasını bilen, kime nasıl davranacağını bilen, merhametli evlatlar yetiştirin. Sırf bu durum yüzünden kaç milyon engelli insan sosyalleşip dışarı çıkamıyor. Lütfen yılın 365 gününün sadece 1 günü duyarlı olup, geri kalan 364 günü duyarsız olmayın. Sevgiler saygılar.
Okuduklarınızı duyunca oldukça üzüldüm, dediklerinize de hak veriyorum. Çok geçmiş olsun. 😓
😓😥 sonuna kadar haklısın
Sana sabır diliyorum gerçekten o çocuklar da umarım kendileri yaptıkları şeyin farkına varırlar da hem kendilerini hem ebeveynlerini düzletirler ne diyeyim
Tanımadığın 5.derecede insanlar için hiç üzülme bu hayat senin diğerini bilen vardır illaki mutlu ol
üzüldüm senin için 😢
Bir çadlı burdan geçti selamlar sevgiler
16 yıllık hayatım boyunca dış görünüşümle asla barışık olamadım. Küçükken beni sen çirkinsin diyerek ağlatıp duruyorlardı. Sırf bu yüzden neredeyse 2 yıl boyunca okulda ve dışarıda maske taktım korona bahanesiyle. Hatta bunu o kadar takıntı haline getirmiştim ki okulda maskemi açıp yemek yiyemiyordum sırf insanlar yüzümü görmesin diye. Öğle aralarını bekleyip koridora çıkıyordum boş olduğu için. Hatta bu yüzden de bazı kişiler dalga geçti. Ailem maskemi zorla çıkarttırmıştı durumumu farkedince. Kısacası sizin dalgaya aldığınız ve basit olduğunu düşünüp dalga geçtiğiniz şeyler emin olun karşıdaki kişide travma bırakıyor
8 yaşımda anneme ne kadar çirkin olduğunu anlatan bir çocuktum anlıyorum seni bende hala barışamadım kendimle
Beni mi anlattın aynısı oldu bana
yaşadıklarımın aynısını yaşamışsın
Erkek ortamında böyle şeyler pek umursanmaz güler geçeriz fakat kızlarda öyle olmuyormuş çünkü mesela lise 4 deyken arkadaşım resmimi çizmişti çirkin fln komik birşey bana gösterdi bende güldüm geçtim fakat sevdiğim kizada gösterdi o an biraz zoruma gitti
Kekemeyim bana tranva yaratı ve halende yaratıyor çözümü yok bu nörolojik sorunun hayat devam ediyor kendimi iyi temkinleyip yoluma devam ediyorum kimsenin ne dediğini kimsenin benim hakkımda ne düşündüğü umurumda değil bu sorun yüzünden sevgili de yapamadim yapamiyorum cesaret edemiyorum zoruma gidiyor neden böyle oldum diye ama yapacak bir şey yok hayat devam ediyor kendini mutlu edecek bir şey bulmalısın arayışa çıkmalısın.
“Hiçbirimiz çirkin doğmadık, sadece yargılayıcı bir toplumda büyüdük”
gerçekten de öyle.
-rm❤
-Namjoon 🤍
malesef öyle değil, birileri çirkin :(
@@mirlivaanafor6659 iste toplum sana boyle demeyi ogretti canim
@@mirlivaanafor6659 evet, senin kişiliğin mesela
kısa boylu iri yapılı birisiyim liseye geçene kadar boyumla dalga geçmelerinden dolayı her zaman ağlıyordum liseye gidene kadar adam bıcaklamaya kadar sinir kırizleri geçirip hayata küsmüştüm içkiye ve anti depresanlar ile yaşıyordum liseye geçince sevgili osman hocam halterciliği önermişti sayesinde madalya kazanınca özgüven kazanmıştım şuanda hala kısayım işim ailem ve mutlu bir ilişkim var bi insanı seni beğenmiyorsa kafaya takma ileride bidaha görmiceksin zaten
Adaam
İleride Powerlifting`te kariyer yapmayı düşünüyorum. Keşke etrafımda senin gibi adamlar olsaydı.
@@agrlklarkemirenpanda660 inşallah her şey istediğin gibi olur dostum
@@agrlklarkemirenpanda660 olsaydı keşke ama ne zaman istersen umutsuzluğa kapilirsan yazabilirsin
boyun kaç reis
Celal Şengör çok güzel söylüyordu, karşındaki adam eksi artı şempanze kafaya takmaya bile gerek yok. İnsanları mutlu etmenin yolu yok arkadaşlar zor olsa bile kimseyi kafaya takmamaya çalışın.
çooooooook haklısın bide lisede başıma gelen birçok saçmalık var hepsi şempanze
Gençlerin yoğun olarak izlediği bir kanal olduğu için böyle bir konuya değinmen beni çok sevindirdi. Ben de bir lisede ogretmenim. Çok dikkatliyim, elimden geleni yapıyorum. Sevgi ve anlayış her şeyi halleder. En çok da kendimize karşı anlayışlı olmalıyız. ❤
Hocam hangi ders?
@@user-oy1rc7xh2m Coğrafya
@@nehringuncesi9664aa çok severim bizim hocamizda çok eglenceli anlatiyo cok seviyorum o yuzdenn❤
@@M.a.y921 🥰 Coğrafyacılar genel olarak eğlencelidir. 😃🤗
@@nehringuncesi9664 benimde en sevdiğim öğretmenim coğrafyacı gerçekten çok tatlı, güvenilir ve anlayışlı bir hoca aynı zamanda çokta eglencelii bir kişiliği var
Benim de tam dudağımın üstünde ve altında kırmızı bir doğum lekem var. İlkokuldayken daha çok "ruj sürmüş" diye dalga geçiyorlardı. Sonrasında "senin ağzını yüzünü kim dağıttı?" gibi bir cümle duymuştum benden 4-5 yaş küçük bir yerden bitmeden. Çok umrumda olmuyor artık bunlar çünkü o doğum lekem olmadan ben kendimi tanıyamıyorum. Yine ilkokuldayken sınıf fotoğrafı çektiriyorduk ve fotoğrafçı benim doğum lekemi yara sanıp shopla silmiş sormadan etmeden. Fotoğraflar basılıp geldiğinde iki saat ben kendime ait olan fotoğrafı aradım çünkü o doğum lekesiz fotoğrafı tanıyamadım. Biraz daha büyüdüğümde "sildirmeyi düşünüyor musun?" sorularıyla karşılaşmaya başladım. En yakınımdaki, aynı anadan babadan olma özbeöz kardeşim bile sordu bunu. Hayır, neden düşüneyim? Belli başlı sıkıntılar yaşasam da, kalabalık bir ortama girdiğimde insanların rahatsız edici bakışlarına maruz kalsam da, sırf doğum lekem görünür bir yerde diye işe bile alınmamış olsam da o benim tıpkı elim kolum gibi bir parçam. Hiç kimse kendi kusursuzmuşçasına, insanların uzuv ve görünüşleriyle alay edebilme hakkını kendinde görmesin. Görüntü seni rahatsız ediyorsa bu senin problemin, defolup gidebilirsin.
Böyle düşünmen o kadar güzel ki❤
Ağzına sağlık kardeşim ❤
harikasin
E kanka madem çaresi var ve silinebiliyor niye bu eziyeti çektiriyorsun kendine sildir gitsin normal olan bu zaten imkanin el verdikce begenmedign yerlerini cok bokunu cikarmadan duzelttirebilirsin bundan ayip bisey yok ve emin ol hayatta daha basarili olacaksin bunu sana bi 19 yasinda ve bu olaylari yasamis bi erkek olarak soyluyorum
@@loneranger8427 Beğenmediğimi kim söyledi kanka? Yazdığım yazıda ilkokulda sınıf fotoğrafı çektirdiğimiz anımdan bahsetmiştim, oraya tekrar dikkat çekmek istiyorum. Doğum lekem olmadan kendimi tanıyamadım. Çünkü ben buyum, o benim, bana ait. Geçmişte yaşadığım o zorbalıklara şimdilerde uğramıyorum. O zaman ben de çocuktum, etrafımdakiler de çocuktu, akran zorbalığı o yaşlarda çok oluyor. Büyüdükçe insanlar olgunlaştığı için böyle çocukça şeylere başvurmuyorlar. Düşünmeden kurulan cümleler oluyor elbette ama 21 yıldır alışkın olduğum bir durum. Hatta şakasını yapıyorum bunun, soranları "ben doğduğumda burnum kanamış, kan dudağıma akmış, sonra öyle kalmış" diye kekliyorum, yiyorlar.
Mutlu etmen gereken insan varsa,oda kendinsin!
Çok haklı cümle Enes.
işte burada, eski saçma anılardan biri; yüzümü çocukluğumdan beri sevmediğim için 8.sınıfta makyaj yapmaya başlamıştım artık takıntı haline gelmişti uyurken bile yüzümü yıkamıyordum sonuç olarak zaten kötü görünen bir cildim varken artık über kötü görünmeye başladı ve liseye geçtiğimde makyajı tamamen bıraktım. İşin en nefret ettiğim kısmı insanların zorbalığı yüzünden makyaja başlamama rağmen zorbalık yapmayı yine bırakmadılar. Bu kez de "makyaj güzeli" veya "boya kutusu" ilan edilmiştim. Hala dış görünüşüm konusunda özgüvensizim ama asosyal olduğum için artık bunu suratıma vuracak insanlar yok.
Aynısı ama makyaj fln hariç hepsi aynı
Belki de çirkin değilsin de o yaşta özgüven eksikliğin olduğu için akran zorbalığı yaşadın. Öğretmen olduğum için çokça gözlemledim, o yaş grupları birbirine çok acımasız oluyorlar. Güzellik algımız bizim kendimizi sevmemizle değişebilir. Önemli olan kendi değerini yükseltecek çalışmalar yapman. TH-cam.da bolca video var bununla ilgili. Ayrıca çirkin insan olduğuna inanmıyorum ben. Yaşın büyümüştür artık sen de bilirsin. sağlıklı ürünlerle yapılan cilt temizliği ile herkes bence çok güzel. Sağlık ve bol mutluluk dilerim ben sana. Söylediğim gibi binlerce gençle karşılaştım hayatımda. İçlerinde bir tane bile çirkin çocuk yoktu. Ama çirkin hisseden çok fazlaydı. Önemli olan senin kendini değerli hissetmen.💕🥰🤗
@@nehringuncesi9664 Öncelikle teşekkür ederim hocam yazdıklarınız beni çok motive etti. İkinci olarak eskisi kadar özgüvensiz hissetmiyorum dediğiniz gibi büyüdükçe bir şeyler değişiyor özellikle makyajı bıraktığımdan beri cildimi güzelce temizliyor ve bol su içiyorum bu da o zamanlara kıyasla çok daha güzel bir cilde ve saçlara sahip olmamı sağladı. Yine de kendimi güzel olarak adlandırabilir miyim emin değilim. Hala ortalamanın altında gibi hissediyorum ama bu konuyu artık kafaya takıp da kendimi sevmemi engelleyen bir şey olarak görmüyorum. Tekrar teşekkür ederim ❤️
@@nurdidsomethingbad Çok sevindim. Erkeklerin çok güzel kadınlardan ziyade dişil enerjide kalan, enerjisi yüksek, pozitif ve anda kalan kadınları daha çok tercih ettiğini zaten bilirsin. Yani önemli olan iç güzellik derken gerçekten böyle olduğunu öğrendik enerji çalışmalarında. İyi enerjili bir kadın her zaman çekici ve güzeldir. Sen de çok güzelsin eminim. Zorluklar bizi güçlendirir ve farkındalık yaratarak o barbi'lerden daha bilinçli ve yüksek enerjili insanlara dönüştürür. Yolculuğun güzel geçsin 🥰🤗💕
Kim ne derse desin sen başkalarının gözüyle bakma kendine.Sen onların belirlediği sıfatlardan daha fazlasısın ve bence zaten çoook güzelsin
ortaokulun başlarında kulaklarımla dalga geçtikleri için saçlarımı bile toplayamıyordum, bi ara vücudumu beğenmediğimi ve ağladığımı hatırlıyorum ama şuan kendimle barışığım saçma sapan ve sürekli değişen güzellik algılarına uymak zorunda değilim bunu bu yasta anlayabilmiş olmak beni mutlu ediyor.
takma kafana boş boş konuşur insanlar...
@@lusttwq şuan umrumda değiller zaten kendimi nasıl beğeniyorsam öyleyim ama o zamanlar cidden zordu .;)
@@HASN_ARD katılıyorum ya ben lise 2 ye geçtim insanlar en azından daha olgun davranıyor. Ortaokuldaki arkadaşlarım çok kırıcıydılar ama hepsi geçti sonuçta. Önemli olan kendimi beğenmek:)
@@HASN_ARD QĞEUVD ortaokulda da vardı böyle trip atan ,kullanmaya çalışanlar. Ben sosyal biriyim hep yeni insanlar tanıyıp arkadaş olurum , ama cidden böyle kişiler sıkıyor insanı.
Boy sorunum yüzünden zorbalığa uğradım gülüp geçiyorum ama çok koyuyor insana
Ortaokulda arkadaşlarım tarafından çok zorbalanmıştım, yok işte kaşların kalın, tek güzel yerin burnun falan. Sekize geçerken de miyon tane güzellik maskesi aldım, kaşlarımı incelttim, kendime baktım. Sınıftakilerin çoğu önceden sürekli alay etmelerine rağmen yeni halimi görünce ''Kanka çok güzel olmuşşun ya'' dedi, diğer kısım da bir şeyleri değiştirmesem çok çirkin olduğumu anlattılar, tabi arkamdan anlatmışlar. Şu an bile hala insanlara kendimi beğendirme çabamın kaldığının farkındayım. Sırf o öküzleri umursadığım için kendimi sevemiyordum ya işte ona üzülüyorum. Yoksa diğerlerinin umurunda değil ne bıraktıkları travmalar, ne de indirdikleri özgüven. Enes'e sonuna katılıyorum ama maalesef o kadar kolay değil insanları umursamamak.
Ortaokulda bizim tek derdimiz oyun oynamakti lan yok bu cirkin bu yakışıklı umrumuzda değildi şimdiki ilkokullular genç kızların/erkekler gibi olmaya calisiyorlar senden bağımsız bir söylüyorum bunu üstüne alinma.
@@pyobekiroyundageridondu2736 lisedede daha kötüleri başıma geldi benim
@@kromatik9237 kardeşim canını sıkma lise Allah'ın belasi bir yerdir. Tam ergen oluyorlar bütün aptalca davranışlar çeşitlerini görebilirsin
@@pyobekiroyundageridondu2736 sağol reis adamsın bide sapıkça şeyler diyolar bişey diycemde neyse anladın sen
@@pyobekiroyundageridondu2736 senin bu sözün bana umut verdi
küçükken 9 yaşından 12 yaşım afalan kadar kilolu bir cocuktum dükkanımızın etrafındaki benden yaşca büyük o zamanlar 20 yaşlarında olan adamlar kilomla hep dalga geçtiler. çok ağladım o 3 sene boyunca o zamanlarda artık kilomdan utanmaya başladım bi gğn en yakın arkadaşım aradı konuşurken senin kilon kaç dedi bende utandığım için kilomu sallamıştım oda oka senin kilonun öyle olma gibi bir şansı yok falan dedi benim kalbim cok kırıldı bi süre onla konuşmadım utancımdan. şu an 20 yaşındayım üniye gidince vücudumla ilgili aşırı özgğvensizlik yaşamaya başladım kendimi aç bırakma durumları spor yapma falan sonra maalesef deprem oldu ve okullar kapanınca evde kendi başıma iyileşme sürecine gşrmeye çalıştım 4 ay oluyor hala zorlanıyorum bu sosyal mediadaki that girl akımları olsun hepsi hepimizi yetersiz hissetmemize neden oluyor. Sosyal meidalarımı kapattım. Hala iyileşme sürecindeyim küçük benim aldığı darbeleri sindirmeye çalışyıorum. Bi öğetmen adayıyım ve öğrencilerime öğretmek istediğim ilk şey bazı şeylerin dalgası olmaz
Allah sabır versin
Hayatta en çok saygı duyduğum statülerin başında öğretmenlik var. Hayatımın karanlığında ışık tutan çok öğretmen oldu hala da varlar bu arada ben büyük değilim ve hala fazlaca karışık düşüncelerim var kendimle alakalı. Ama yine de şunu söylemek istiyorum yaptığın şeyden dolayı veya nasıl biri olduğundan dolayı utanma bence herkes olduğu gibi güzeldir. Tabii ki insan alınıyor ve kötü hissediyor ama yine de bazen bence amannn boşver demek lazım yoksa olay çok kötü yerlere gidiyor
Ve eğer öğretmen olursan sana şunu söylemek istiyorum ki umarım olursun hayırlısıyla. Bir çocuğun hayatını değiştirmek çok güzel bir duygu şahsen öğretmen açısından değil ama o çocuk açısından biliyorum hayatta tattığım ve tatmak istedim en güzel tatlardan biri
Kendinizi sevin. Kendimizi sevelim. Kimseyle değil kendimizle kıyaslayalım. İnsanlara zorbalık yapmayın. Kötü insanları da umursamayın.
yabacam
@@GigaNiga001 anneni
@@GigaNiga001tmm vasıfsız ağzını burnunu kırarlar ama fazla kaptırma
Bence kötü insanların yaptıkları yanlarına kâr olmamalı. Benim gibi birçok insan kötülere kötülük yaparak veya yapılmasını sağlayarak kendini çok daha iyi hissediyor. Ayrıca bazıları için umursanmamak değil de bizzat kendi yaptığı kötülüğün bedelini ödemesi daha iyi bir caydırıcı oluyor.
Bu hayalimdeki kişiliğim
9. sınıfta benim de yanaklarım ve burnumla dalga geçiyorlardı ki burnum da büyük değil sadece ergenliğin getirdiği uyumsuzluktan ötürü yüzüme oturmuyordu. 2 sene sonra yüzüm zayıfladı gözüm burnum vs oturdu ve bunu yenilerde fark ettim o aptallar yüzünden lise zamanlarımda ağır travmalar geçirmiştim şimdi ise hiçbirini takmadan yoluma devam ediyorum çünkü yolun sonunda ben kişisel gelişimime baktım ve şu an onlardan çok daha iyi konumdayım biraz uzun yazdım ama içimi dökmem gerekiyormuş
Aynıyız kanka benimde burnum büyük değil ama ergenlikteyim ve yüzüme oturmuyor ama inşallah geçer büyüyünce bu yüzden hızlı büyümek istiyorum😢 ama burnumuda seviyorum yani tekrardan bir hayata başlamak zorunda kalsaydım yine bu yüzümle hayata dönerdim
@@Nnnnngmail o ergenliği aşınca çok kişinin canını yakacaksın :)
@@metehanbozkurt9100 ben onlar gibi değilim ;) ben kimsenin yüzündeki kusurları ile dalga geçmem hatta overim
@@Nnnnngmailyok kanka işin şakası o, ergenlik geçince yüzün çok güzel olacak
@@Nnnnngmaillan büyük dehil deyince kırıldım benimki hem büyük hemde yüzüme oturmuyo😔😔
35 yaşımdayım 17 senelik üniversite arkadaşıma asgari ücretin bir tık üstü iş bulduğumu söyledim, 60k borcum var adam İnşAllah biter rahatlarsın demek yerine gardaş sen şimdi borcuda bitirirsin rahatlarsın istediğini alırsın gibi bir söz etti o an tüm sohbeti kestim ki ben buna en iyi işin olsun diye dua ettim iş bulmaya çalıştım kendi işimi daha fazla kazanacaktı kabul etmedi kendi mesleğini yapıyor ama benim yaptığım mesleği şuan daha fazla maaşlı iş bulduğum için çekemiyor, buda 17 senelik arkadaşımdı, gerisini var siz düşünün, adam borcum var dardayım diye zevkten boşalıyormuş mk haberimiz yokmuş 1 ay önce öğrendik
bence kötü bir şey dememiş , anlık durumdan dolayı sen yanlış anlamış olabilirsin belki
Küçükken (bundan 5-6 yıl önce) 13-14 yaşlarımda, şuan 19 yaşındayım. Saçlarımı bir yere kadar uzatıp sonrasında kestiriyordum. Öncesinde full kısa saç babam berbere götürür kestirirdi baya 2-3 numara falan böyle. 16 yaşımda bir karar alarak son kez saçlarımı kesip sonrasında uzatacaktım. Tabii ki ailem bunu istemiyordu . Ben onları bir heves üzerine yatıştırdım, işte "bi' denemek istiyorum bakmak istiyorum" falan diye yatıştırdım. Tamam dediler. Uzattım baya bi' şuan 3-3.5 sene olacak bu zaman içerisinde alttan alttan dalga geçmeler, işte akraba arasında utandırmalar oldu ama hep akışına bıraktım, sustum. Böyle yaptıklarında üzüldüm çoğu zaman sessiz sessiz ağladım. Hatta bizzat babamın karşısına çıkıp isyan etmeyi düşünüyordum ama yapmadım. İyi ki de yapmamışım. Sadece aile değil akraba çevresinde de dalga geçmeler alttan alttan oldu. Fakat bunu lehime kullanmayı başardım. Kimse fark etmeden sessiz sessiz buna kendimi alıştırdım, umursamamaya çalıştım. Tek tesellim "kimse seni beğenmek zorunda değil, sende kendini kimseye beğendirmek zorunda değilsin" oldu. Bu ve bunun gibi baskılara dayanamayıp kendine zarar veren çok insan tanıdım. Kimse dört dörtlük değildir, kendinizi sevin gerisi çokta mühim değil.
kanka bu uzun saç sorunu bende de var ben okulun başlangıcında saçımı kestim ve uzatmaya karar verdim 2.dönemin sonlarına doğru okuldakiler beni zorbalamaya başladı işte karı mıısn sen torbacı falan gibi bir de bakışlarım çok ruhsuz olduğundan böyle dalga geçtiler bu ara tatilde dahada uzadı saçım babam beni darlamaya başladı okuldakiler gibi işte erkek adam saç uzatmaz gibi hala kesmedim okulun açılmasına da az kaldı yine zorbalanacağım büyüh ihtimalle ne yapmam gerektiğini de bilmiyorum
@@boologist Dostum, insanlara yaranmak kolay değildir. Sırtıma kadar uzattığımı saçımı omzuma kadar küt kestirdim yaz sıcağından dolayı. Bu seferde uzun daha iyi demeye başlamışlardı. Neyi seviyorsan onu yap kendini nasıl görmek istiyorsan onu yap. Toplum böyle gerçekten diğer insanlara karşı çokta saygıları yok.
Benimde burnumla dalga geçiyorlardı cidden bu dalga geçme etki bırakıyor. İnsanlarla konuşurken yüzlerine bakamıyorum burnumu fark etmesinler diye. Burnumdan dolayı fotoğraf çekilmiyorum, çekilsemde paylaşmıyorum insanlar dalga geçer korkusuyla. Şu an etrafımda benimle dalga geçecek hiçkimse yok. Ya da etrafımda kimse yok desem daha doğru olur😃. Neyse yalnızlık iyidir. Belkide dalga geçilme korkusundan dolayı yalnızlığı sevdiğimi zannediyorum.
Bu zorbalığa bende maruz kaldım ve böyle mutlu hissetmiyorum. Gidip yaptırıcak param da yok. Bu kötü bir şey. Bu çocukluktan beri gelen bir olay ve artık güzel bakamıyorsun kendine.
Üzülme herkes güzeldir.
her insan kalbinde ne varsa dışarıya onu yansıtır. emin ol sana zorbalık yapanlar mutlu olmayı bilmeyen ve başkalarını üzüp kendisini mutlu edeceğini sanabilen zavallılardır. yillarca akran zorbalığına ugramis biri olarak söylüyorum. kimsenin laflarini sizi üzme raddesine gelecek kafar ciddiye almayin. icerisi neyse disarisina da onu yansitiyorlar. sevilmeyen insanlar başkalarına bok atar.
Kankam sen herseyi bi kenara birak ve tum motivasyonunu parayi bulmaya odakla emin ol sonrsi corap sokugu gibi gelecek estetik vs. ve bu gunler elbet gececk ve gecmisin kimsenin umrunda olmayacak herkes o anki sene odaklanacak o yuzden artik kendine odaklan
15 yaşında 1.50 boyunda bir kızım ve ilkokuldan bu yana hep yaşıtlarıma göre kısa boyluydum. Ortaokulda öğretmenler beni "Bacağım kadar boyun var" diye aşağılıyordu, kaç kez öğrencilerden dayak dahil olarak zorbalık gördüğümü hatırlıyorum. 11.sınıfa geçtim 9.sınıf çocuklar okula çocuk sokmuşlar diye dalga geçiyor. Çok zor arkadaşlar, çok zor. Günler boyu yemeyip içmeyip boy egzersizleri yaptığımı, annemle neden kısa genler verdiniz diye kavga ettiğimi hatırlıyorum. İnsanları dış görünüşünden vurmayın. Evde neler yaşadığını bilemezsiniz.
Neden takıyorsun ki boyun 1.10 değil en azından benimde boyum 174 11 e gidiyorum sınıftakilerin yarısından kisayim ama ben güzel futbol oynuyorum güreş yeteneğim de var yani bı yanım kötü ama bir yanım iyi öyle kendi özelliklerine yogunlas emin ol unutursun boy önemli değil dostum yani kendi özelliklerin önemli
@@Ccfutboll İyiymis ki senin boyun benim en uzun dayım 1.67 kwmdpwmdpw ama tesekkür ederim önerilerin icin su an cok da umursamıyorum zaten seviyorum kendimi
@@nazz111 yani sana göre iyi ama başka kızlara göre kısa yani 165 170 bir çocuk içinde sen kısa gelmessin neyse boy sayıdan ibadadet uzun boylu olanların karekteri güzel olmuyor illa uzun olduğu için sana hayatta başarılar knks
@@Ccfutboll bence iyi boyun ama 1.65 1.70 erkek de cok yok yani wodmwpdöpw sana da basarılar
@@nazz111 bak aynı şeyi sende yapıyorsun aga simdi 165 olunca ne degisicekki iskeleti diğer erkeklere göre az daha kısa kalmış olucak benim için sevdiğim kızın boyu benden uzunda olsa benle aynı da olsa yada çokta kısa olsa inan hiç farketmezdi
Ne yaparsan yap insanlar her zaman sende bir problem bulmaya devam edecek. Çünkü senin mutsuzluğun onların mutluluk kaynağı.
O yüzden, "kahpelere inat yaşa" diyor ya, o hesap.
Ergenlik dönemimim başlarında 11 yaşında falanım. Vücudum da artık yetişkin vücuduna girmeye başladığı için kilo alıyorum falan. Şunu da ekleyeyim ben kışın kilo alıyorum yazın boyum uzayınca ise o kilolar yokmuş gibi oluyor. Sırf bir bayram günü akrabalarım bana kilo almışsın vb. dediklerinden kilo vermeye takmıştım hatta 10 gün sadece su içmiştim 2-3 ay sonra ayna karşısına geçtim üstümdeki şeylerde cropla şort baktım baktım. O an bir aydınlanma yaşadım "ULAN SEN KİLOLU DEĞİLSİN. NEDEN OLARI UMURSUYORSUN ONLAR SANA KADIN BEDENİNE GİRDİĞİN İÇİN ÖYLE DEMİŞLER" Tam olarak bunu dedim. Lütfen insanların sizin hakkında olumsuz düşüncelerini umursamayın. Bırakın onlar kendilerine baksın
BURDAN O AYDINLANMAYI YAŞAMAMA YARDIM EDEN VE HER ZAMAN ARKAMDA DURAN ANNEME TEŞEKKÜRLER
Ne yazık ki çoğu kendini bilmez insan dalga için dedikleri en ufak kelimenin bile karşısındaki insanda nasıl bir travma yaratıp onu böyle şeylere sürüklediğinin farkında olamayacak kadar aptal... Benzer şeyler yaşıyoruz
10-11 yaşımda yanaklarım yüzünden şişko diyen olmuştu kendimi o zaman iğrenç hissetmiştim aylarca yemek yememeyi diyet yapmayı zorlamıştım kendimi o yıl içerisinde bana “çok çirkin birisisin” “çok çirkin duruyorsun” diyenler olmuştu ve günlerce ağladığımı hatırlıyorum hocaların başkalarına sen kilo mu verdin bu sana çok yakışmış saçların ne kadar güzel olmuş çok güzel olmuşsun gibi sözler söylerken bana hiçbir şey dememeleri çok zoruma gidiyordu o zaman zayıflamak için elimden geleni güzel olmak için elimden geleni yapmıştım gerçekten küçük görünsede travma yaratabilecek sözler o yaşlarında kendi hayatımı yaşayıp eğlenebilecekken o sözler yüzünden dışarı süslenmeden çıkamaz olmuştum
Benim de burnum büyük olduğu için dayak kavga aşağılama herkesin içinde dalga geçme sevdiğim kızın da aynısını yapması artık çok sinirime gitti 17 yaşıma geldiğimde ilk işim estetik ameliyatı olmaktı sonrasında ise hepsi imrenerek bakıyorlar ben de kendimle gurur duyuyorum beni bir özgüven deposuna döndürdüler. Bu gibi konulara değindiğin için teşekkür ederim enes. İçimi dökmek istedim.
Kepçe kulaklarımla ben 20 yıldır çekiyoruz bu durumu :) Arada yaptırayım da kurtulayım desem de hiçbir zaman gidip yaptıramadım. Her insanın bir hassas noktası var lütfen üzerlerine gitmeyin...
bende de bu var ve küçükken arkadaşlarım bana bu konuda biraz alay ediyorlardı ama ben bu duruma pek aldırış etmedim gülüp geçiyordum sanırım tam hatırlamıyorum da, bir süre kendi kendilerine sustular uzun bir süre de bana bu şekilde bir şey denilmedi, denilse yine takmazdım. Gerçekren karşı taraf o kadar önemsiz ki aslında her şeyi kafamızda kuruyoruz, keşke her insan bu durumlarda takmamayı yapabilse
Bence bu hayattaki en önemli özelliklerden biri "Başkalarının fikrini önemsememek" hayatın her alanında işe yarıyor maşallah.
Maşallah???
@@Meryemjajaironi yapmak mesleğim be aga.
"Başkalarının fikrini önemsememek" Evet gerçekten işe yarasada belli bir süreden sonra kusurların, sana sorun çıkartmaya başlıyor(fiziksel değil).
Ateist milliyetçi dawokısdjaoıwjdoawjeodwoıjeawdsoıjdawoihjoiwjiaqoisaqw
Bir konu bu kadar güzel anlatılabilir işte...
Ağızına sağlık canım ağabeyim.👑🖤
Hali hazırda mükemmel bir video olmuş Enes... malum konu TR olunca bunları konuşmak gayet normal insanlar her zmn böyle boş bilinçsiz bir şekilde hareket etmekten karşısındaki bireyi unutuyor ve biz yani bireyler onları mutlu etmek için çabalıyoruz kimse önemli olanın ic güzelik olduğunu anlamak istemiyor güzellik algısı konusundada gerçekten iyi konuştun maalesef türk tırnak içinde bazı bireyler çok kendini kaptırıyor ....
Teşekkürler seviliyorsun
1:30 da ankattığın olayın benzerini yaşamıştım ben de. 4. Sınıf falandım ve 2.sınıfların uzun bi hocası vardı. Hoca bi dersin ortasında sınıfa gelip beni alıp ve kendi sınıfına götürmüştü ve bildiğiniz beni küçük düşürdü sınıfına beni göstererek süt içmezseniz bu 4.sınıf öğrenci gibi kısa kalırsıniz,benim gibi uzamazsınız dedi. O zamanlar çok umursamamıstım fakat şuan düşününce hocanın neden öyle bir şey yaptığıni asla anlam veremiyorum zoruma gitmiyo hatta gülerek anlatıyorum ama kafama takabilirdim ve sonuçları farklı da olabilirdi.
Bro
Çok kötü ya hoca niye böyle bişey yapar 4.sınıf çocuğuna çok saçma çok...
Hocanın durum daha vahim zihinsel olarak knk :d
Böyle hocalar şafak operasyonunu hak ediyor.
Bana da yapmıştı. 5. Sınıfta tüm sınıfın önünde küçük düşürmüştü pek umursamadım aynı şekilde umursasam sonuçları çok sıkıntılı olabilirdi
Enes, bu video gerçekten çok hoşuma gitti ve nolur bu şekilde konuşarak motivasyon videosu falan çek gerçekten 1 saatlikte olsa sıkılmadan dinlerim. Saygılar
4:34 karakterin yandan gelmesi çok iyi uymuş;)
Daha 8-9 yaşlarındaydım.Küçücüktüm ya küçücük.Etrafımdaki arkadaşlarım, yani arkadaş denirmi bilmem ama benim burnumun büyük olduğunu, kaşlarımın yüzümde kötü durduğunu ve yüzümdeki kızarıkları gözüme- gözüme sokardılar.O kadar zoruma giderdi ki.Geceler hep ağlıyordum. İçimi dökmek istiyordum hep. Psikolojimi bozmuşdular.Sürekli kendimde bir şey eksikmiş gibi geliyordu.Kendimden nefret ediyordum.Hala da öyle.Bunlar yaşanırken 8-9 yaşındaydım yani düşünün.Lütfen insanları dış görünüşüyle vurmayın.Vurursanızda zaten insan değilsinizdir.İğrenç insanlar.Siz her şeyin en kötüsüne layıksınız.
Benimde burnum büyük ve çocukluk yıllarımda insanların yüzlerine bakamıyodum. Kimsenin beni burnum yüzünden sevemeyeceğini düşünüyordum.Estetikde yaptıramadım,durumumuz yoktu. Sonra bi çocuk çıktı karşıma beni büyük burnumla da sevdi. Dışıma değil içime baktı. Bana kendimi sevmeyi öğretti. Iyi ki çıktı karşıma. Şimdi evliyiz ve çok mutluyuz ❤
Ne kadar güzel konuştun Enes. Benim dış görünüşüm ile dalga geçilince ister istemez kafaya takıyordum bir de ailem geçince daha fazla takıyordum onlar şaka yaptıklarını Zannediyorlardı ama kırıcı olduklarını bilmiyorlardı hala da öyleler ama artık kafaya takmıyorum umrumda değil onların beni güzel bulup bulmadıkları ben kendimi güzel buluyorum ve bu da bana yetiyor
Sırf kendi egolarından, abarta abarta seni küçümsemeye çalıştığı için 10 senelik arkadaşımla ilişkiyi kestim. Hiç bir insan kusursuz değildir. Birbirimize saygı duymak zorundayız...
Bazı evrim gecirmemisler anlayamaz
Kusura bakma ama varlığından haberdar olmayan biri için 10 senelik arkadaşıyla iletişimi kesen biriyle arkadaş olan biri için iyi ki kurtulmuş senden diyebilirim ahahshfjdjfn
10 senelik arkadaşlığını enes için mi bitirdin zhajdkadjakdkak
Aha bak burdada aynı durum
Biri adamı linclemis
Sonra diğerleri de aynısını yapmış😂
Ulan siz o durumda hiç bulundunuz mu
Olabilir 10 yıllık arkadaşın da olsa görmediğin bir yanının farkına varirsin ve ayirirsin yolunu
İnsanlarda hep bu var
Birisini gömüp kendini yükselterek tatmin olma
@@yusuf2263-y2m napalım aferin 10 yıllık arkadasını tanımadığın biri için bitirmissin diyip tebrik mi edelim.
Benim ortaokul hayatım korona dönemine denk geliyordu. Dış görünüşüm ve burnum yüzünden korona bahanesiyle maskeyi neredeyse 3 buçuk yıl boyunca takmaya devam ettim. Okulda yemek yerken,su içerken, yüzümü silerken hep yüzümü çevirip maskenin altından yapardım. Şimdiye kadar 6 sınıf değiştirdim ve maske taktığım her iki sınıfta fa fazla dalga geçilmemişti çok şükür. Ama kendim kendimi diğerlerinden çok daha fazla zorbalıyordum. Her aynada kendimi gördüğümde, bu burun ne, bu nasıl kaş, sivilcelere bak, kilona bak gibi kendimi depresifleştirirdim. Lise zamanlarında maskeyi mecburen yavaş yavaş azalttım. Sigara gibi gelebilir kəlağa ama harbi tek seferde bırakamazdım. Önce haftada 2 kere falan takmazdım. Taktığımda da, yüzümde uçuk çıkmış, hastayım gibi bahanelerle takardım. Öğretmenler bile rahatsız olmuşlardı ama 1i hariç hiç biri zorlamıyordu. O hoca ben tahtada ders anlatırken sesimin gelmediğini söyleyip maskeyle dalga geçip zorla açtırmıştı. Ki o zaman gerçekten de hastaydım. Zaman geçtikçe maskeyi tamamen bıraktım. Hatta ingilizcede biz sohbet ederken bir kız arkadaşım," hatırlıyorum da, eskiden hep maske takardın, asla da çıkartmazdın. Şimdi hiç takmıyorsun, bu iyi bir şey" demişti. Mutlu olmuştum o an. Sonra biraz daha büyüdükçe yüzüm şekillendi, sosyal medya dozunu doğru insanlarla artırdım(Pelin Baynazoğlu gibi). Artık kendimi eskisinden daha fazla beğenmeğe başlamıştım. Hem de sosyal medyada gördüğüm videolardan öğrenip cilt bakımı ve hafif light görünümlü makyajlar yapmaya başladım. Kilo da vermeye başladım. Bu yakınlarda neredeyse 12 kilo verdim.artık özgüvenim eskisine nazaran daha iyi ve dengeli. Artık maske ve yazda bile giydiğim uzun kollu oversize giysiler yerine kendime bakıyorum,özen gösteriyorum, bedeni tipime uygun kıyafetler alıyorum.Bu noktada tek şansım benimle fazla dalga geçilmemesiydi. Evet çevremde ve özellikle ailemde dalga geçenler ya da konusunu açanlar oluyordu. Annem biraz daha bilinçli bir şekilde diyet tavsiyeleri veriyor, yardımcı olmaya çalışıyordu. Ama arada sırada kalbimi kıracak şekilde dalga da geçiyordu. Babamsa bilinçsiz bir şekilde sabah yumurta yerken "sen az ye, senin yaşında bu kadar kilolu olmuyor kızlar. Kendine bak dikkat et " falan demişti. Belki iyiliğimden demişti ama kalbimi kırmıştı. Benden 3 yaş büyük abim var ve yıllarca bana kilo ve çirkinlik konusunda zorbalık yaptı. Bir zaman sonra onunla iletişimimi kestim. Aynı evin içinde bile konuşmuyorduk. Zaten konuşmamamızdan sonra özgüvenim yükselmeye başlamıştı. Dediğim gibi. Benim tek şansım sınıfta,sosyal ortamlarda kilo ile ilgili ya da dış görünüş ile ilgili dalga geçilmemesiydi. Eğer onu da yapsalardl Belki değişemezdim, daha depresif ve özgüvensiz,anksiyeteli bir kız olarak büyürdüm. Hatta Belki intihar bile edebilirdim. Neyse. İçimi döktüm ilk defa. O zamanları hatırladıkça içim bir hariç oluyor :")
Ben eskiden çevremde en hızlı koşanlardan biriydim hatta yürümekten çok koşuyordum ve sürekli arkadaşlarımla yarışıyordum çünkü koşmayı seviyordum sonra geçen sene bi kız vardı arkadaşıyla benim koşma şeklimle dalga geçmişti (kız zaten zorba biri, çevresindekileri hiç düşünmüyor; ben geçen sene özgüvenli değildim hatta 3 yıl boyunca yazın bile hergün montumu çıkarmadan geziyordum ve koridorda kolay yürüyemiyordum o yüzden doğal olarak düzgün koşamıyordum) şu an koşmayı çok sevsemde nerede olursam olayım hiçbir şekilde koşmuyorum ve koşmayı deneyince artık yapamıyorum bile.
Beni ben olduğum için kabul ediyorsan bende seni herhalinle kucaklamaya hazırım,eğerki bende değiştirmeye çalıştığın saçımın rengi bile olsa dahi,hayatımda kalmaya yerin yok,lütfen kimsenin sizi üzmesine izin vermeyin😢boş bir uzay boşluğu gibi memnuniyetsiz insanlar için bedeninizi harcamayın… gülmeyen insanlar varmış mesela kırışma olmasın diye… herşey zamanında güzel her yaşın ayrı bir güzelliği var❤karşıdaki insan için ben sözümü kırkkere çiğnerim üzecek yanı olurmu die,lütfen kalp kırmayın,lisede kız arkadaşım sırf durakta düştüm die ,beni rezil ettin deyip elini bile uzatmadı güldü,işte o an iyiki düşmüşüm ,kız arkadaşımın xaman geçirecek biri bile olmadığını anladım ve o gün sildim…..
Küçüklüğümden bu yana 2 kuzenimle beraber geçirdiğimiz her anda yasadıklarımız olaylarla , birmirimizin her noktasıyla dalga geçerdik ve bu halen daha devam eder biz beraber olduğumuzda ya da biryerde konuştuğumuzda bu yaptığımız dalga geçmeler sayesinde değişik bir özgüven gelişti insan kendiyle dalga geçebilirse onunla kimse dalga geçip onu üzemez bunu fark ettim ve gerçektende öyle suan burnum yamuk ve büyük çünkü küçükken kırıldı sağlık açısından beni etkilemese ameliyat olmam zaten estetik yaptırdığımda orantısız birşey yaptırmayacağım insanlarla bulunduğum ortamda onların beni aşağılamalarını kendimle dalga geçerek ve onları psikolojik olarak yenerek alt ediyorum bu sayede hem mutlu oluyorum hemde özgüven ve kendime olan sevgim daha çok artıyor burdan anlatmak istediğim şey şu size ne derseler desinler umrunuzda olmasın kimsenin sizin için ne düşündüğü önemli değil sizin ne düşündüğünüz önemli
Evet yakın arkadaşın burnuna bakıp bune amk balinası diyor. Sende ona bakıp amk çenesizi diyiyorsun ve gülüyorsunuz. Basit
Ortaokulda ,7. sınıf gibi, ben ergenliğe girmiştim, çoğu arkadaşımdan daha önce... Bu da kıllarımın gelişip onlardan daha çok gözükmesine ve de boyum uzadığı ve metabolizmamın hızlandığı gerekçesiyle kilo alamayıp zayıf gözükmemle sonuçlandı. 8. sınıf ise gibi kıllarım iyice belirginleşmiş iyice zayıf bir görünüm elde etmiş, tabi ki bu durum beni ilgi odağı yapmıştı. Genelde duyduğum yorumlar şuydu: zargana, tek yumrukluksun, kurt adam, vesaire... Bu beni aşırı etkilemişti özgüvenimi yerin dibine kadar çekmişti öyle ki iyice okulun eziği olmuştum, yaza doğru havalar ateş gibiyken ben hala uzun kollu ve eşofman giyiyordum, sırf kollarımın inceliği ve kıllarım gözükmesin diye. Hatta 9. sınıfın başı gibi hala eşofman ve uzun kollu giyiyordum. Hala da yürürken insanların gözünün içine bakıyorum, acaba benimle dalga geçicek mi? Hangi yerim kusurlu..?
kendinizi kusurlarınızla da sevin her insanın kusurları vardır sonuçta
değiştirebileceğiniz kusurları değiştirmeye yoğunlaşın değiştiremeyeceğiniz şeylerinizin üstüne üzülmek anlamsız.
Eğer biz kuranı,bir dağın tepesinde indirseydik,sen onu Allah korkusundan başını eğip paramparça olduğunu görürdün.
Biz bu misalleri insanlara veriyoruz ki etraflıca düşünüp gerekli dersi alsınlar.
Haşr 21. Ayet.
Ben kusursuzum şahsen
@@69bacaklotzbearcekerkenora96Kullanıcı adını böyle yaptığına göre beyninde bi kusur olabilir bence
@@Anonim-s4z ayetin konuyla ilgisi nedir
Birinci sınıfta bizim bir hocamız vardı. Bir derste bi konu açılmıştı orasıyla ilgili pek hatırladığım bişey yok. Ben konu ile ilgili birşey söylediğimi hatırlıyorum hocanın cebabıda tam olarak şöyleydi "..... arkadaşımızda maşallah" diyip o herkesin bildiği yarım dünya hareketini yaptı ve tüm sınıf uzun bi süre kahkahalar attı. O güne kadar kilomdam hiç utanmamıştım çünkü hep iyi beslendiğimin bir göstergesi olarak görmüştüm. Dersin devamını masa örtüsünün altında ağlayarak geçirdiğimi hatırlıyorum. Bidahada hayatımdaki hiçbir kimse ile doğru düzgün bir diyaloğa giremedim sırf bu konu yüzünden.
Kıssadan hisse: Birine birşeyi söylemeden önce birden fazla defa zihninizde ve kalbinizle tartın. O söyleyeceğini şeyin birini nasıl etkileyeceğini iyice düşünün ve öyle dile getirin.
Enes okuduysan sabitlersin kardeşim makbule geçer.
Benimle aynı zekaya sahip olmayan insanların benle dalga geçmesini umursamam çünkü dalga geçmesinin sebebi beni kıskanmasıdır ve hayatında başarısız olduğu için diğer insanları eleştirerek kendi acılarını bastırmaya çalışır.
He ya anlattın olayı usta.
Çok doğru söyledin
18 yaşındayım, 1.90'a yakın boyum var ve şuan 60 kiloyum. 18 yaşıma gelene kadar özellikle dış görünüşümü, (okuldaki insanların söylemlerinden başladığını düşünüyorum) zayıflığımı ve açıkçası boyumun kilomdan çok daha hızlı ilerlediğini çok kafaya taktım. Bir yerden sonra boyuma orantılı bir kiloya ulaşıp bunu başta insanlara kanıtlama düşüncesiyle ve daha sonra ciddi anlamda kendimi bu halinde sevmediğimi, sevebilmek için gerçekten değişmek istediğimi farkettim. Kilo almak ve daha yapılı bir vücuda sahip olmak istedim. Bazı dönemler sık sık veya hatta bulabildiğim her vakit tartıya çıkıp kilomun biraz bile artıp artmadığını kontrol ettiğimi hatırlıyorum. Son zamanlarda buna tekrardan başladım. Arttığını gördüğümde mutlu oluyordum. Çocukluk ve hatta lise zamanlarımda bile insanların, çevremin çoğu zaman söyledikleri 'neden bu kadar zayıfsın, bir deri bir kemik çocuk, hayalete benziyorsun, biraz ye' tarzı saçma sapan benzetmelerle süsledikleri o laflara karşı söylediğim şey hep kilo almaya çalışıyorum, çok yiyorum ama kilo alamıyorum oluyordu çünkü zaten baştan beri kilo almayı istiyordum ve bu hale sonradan da gelmemiştim. Bu laflar beni hem bir yerde kırıp bir yerden sonra sinirlendiriyor hem de harekete geçebilmem için bir neden veriyordu. Bir yerden sonra bu bir kırılma noktasına geldi diyebilirim çünkü memnum olmadığım zayıflığımın yanında sosyal fobim ve asosyalliğim de vardı. Bunları yenebilme amacıyla arkadaşımın da gazıyla lise 3 zamanımda ilk sporumu yaptım. Gerçekten çok iyi hissetmiştim ve o zamana kadar bunun mentalime iyi gelebilecek bir şey olduğunu hiç düşünmemiştim. Sporu sadece kendim için yapmam gerektiğine karar verdim ve olması gereken de buydu benim için. Arkadaşımla bir program oluşturduk ve evde elimden geldiğince, başta şınav ve mekikle spora devam etmeye çalıştım. Bazı günler programı kaçırıyordum ve bu cidden moralimi bozuyordu. En çok moralimi bozan şey ise çok yakın olmayan fakat yine de uzak da olmayan bir spor salonuna gerçekten bir istekle kayıt olmam fakat o zamanki çekingenliğim, hep insanlar ne der, ne düşünürler, garip gözükecek derecede zayıf mıyım tarzı kafaya taktığım düşüncelerle, çok hareket bilmediğimden yanarak, o ilk kez gelip alışık olmadığım kalabalık alanda stres olduğum, pek hareket bilmediğimden ve açıkçası ordaki çalışan bir hocaya sormaya çekindiğim için yaklaşık olarak en fazla 1 haftaya yakın gitmem oldu. Çok zamanım vardı ve ben hepsini heba etmiştim. Bundan gerçekten hala pişmanım ve ailem o zamandan beri herhangi bir spor salonunda gerçek anlamda aksatmadan gitmek istediğimi belirtsem de kayıt olmama izin vermiyor bu yüzden kendime dambıllar aldım ve evde çalışmaya karar verdim. Hala zayıfım ama kollarım, göğsüm ilk halime göre gelişti bunu farkediyorum ve kilo da aldım bir miktar ama yeterli değil. Evde spor yapmak eğer pek alanınız ve yeterli ekipmanınız yoksa daha zor oluyor bence. Bazen şunu düşünüyorum, sporun hayatıma gerçekten büyük bir etkisi oldu fakat bunun yanında sıklıkla değiştirdiğim ve içinde uğradığım durmayan ağır sözlü zorbalıklar sonucunda insanlara olan güvenim ve ilgim azaldı. Artık her insanda istemeden bir çıkar veya beni kandırmaya çalışıyor, alaya almaya çalışıyor düşüncesi oluşuyor içimde. Her an tetikte olmaya çalışıyorum istemeden. Sadece iyi geçinebildiğim ve samimi olduğum birkaç arkadaşımla rahatça konuşabiliyordum ama onlara da tam olarak güvenemediğimi farkettim. Liseden mezun oldum ve herkes dağıldı. İçime kapandım mı çıkmam zor oluyor. Kafamın içinde yaşıyorum ve insanlara mesafeli davranıyorum. Konfor alanımdan çıkmak istiyorum ama bu çok zor. Normalde böyle bir yorum yapacağımı hiç düşünmezdim ama sanırım diğer insanları görünce cesaretlenip yazmak istedim ve içimi döktüm.
Hocam kilonuzu değiştirebilirsiniz ama boyunuzu asla.. bence psikolojik destek almayi deneyin kaybetcek vaktiniz yok eğer hala sosyal fobi gibi ciddi sıkıntılarınız varsa bunların kendi kendine geçmesini beklemeyin direkt olarak bir psikyatriste gorünün. bence şanslısınız ki memmnun olmadığınız şeyler değiştiremediğiniz şeyler kilo da alabilirsiniz psikolojik sorunlarınızı da yenebilirsiniz istediğiniz vucüda da ulaşabilirsiniz umarim sizin için en hayırlı olur🙏
Küçükken gerçekten tüm dişlerimi göstererek gülerdim ve gülmeyi seviyorum ama 3 sene önce bazı kişiler yüzünden gülerken dudağımın güzel durmadığını fark ettim. Üst dudağım katlanıyordu. O yüzden 3 yıl boyunca gülerken ağzımı kapattım gülmemeye çalıştım ve gülerken dudağımın şeklini değiştirmeye çalıştım. Şuan artık bunu aşmaya çalışıyorum ve karşımda ki kişi yüzünden gülmemi eksik etmem çok saçma bunu fark ettim
Onlara inat gülmelisin, bence insanlar gülümseyince daha güzel oluyor. Ayrıca gülümsemek yani bu mutlu bir an demek ki ama sen o esnada bazı aptalların söyledikleri yüzünden mutlu bir an olmasına rağmen keyif alamıyorsun. Ve emin ol bunu sana söyleyen kişiler gerçek arkadaş, dost değiller. Bazı kişilerin ne dediğini gerçekten önemsememek gerekiyor. Benim genel bakış açım şudur, hayatımda yeri olmayan bir kişinin benim hakkımda ne düşündüğü, söylediği umrumda olmaz. Çünkü ağzı olan konuşuyor ve bunu engelleyemezsin. Benim hakkımda bir şey söylendiğinde beni gerçekten tanıyan kişiler anlatılanın doğru olmadığını anlarlar. İnsanlar özellikle hemcinserine ve yaşıtlarına karşı çok acımasızlar ve bu bence herkesin başına gelmiştir. Benim de alnım biraz genişti ortaokuldayken bununla alakalı şöyle bir soru(!) aldım " senin neden alnın geniş" bunun gerçekten bir soru olmadığı belli bu sadece beni sinir etmek ve kötü hissettirmek için söylenen bir sözdü. O zamanlar bu beni kötü etkilemişti ama şu an böyle düşünmüyorum. Ya da bir kere ingilizce dersinde yanlış gramerle cümle kurmuştum l don't watching gibi bir cümleydi bu cümlenin yanlış olduğunu biliyordum ama bir anlık öyle oldu ve sınıfta daha nerede hata yaptığımı bile anlayamayan ergenler gülenlere sorunca onlar da gülmeye başladı ve bu durum bende gerçekten büyük bir etki yaratmıştı speakingde o kadar zorlanıyordum ki. Bir şeyi gerçekten anlayamıyorum ama, neden insanlar birbirlerinin hayatını zorlaştırmak için bu kadar çabalıyorlar? İnsanları bu kadar umursama hayatında böyle söz hakları yok ve kimse seni kötü hissettiremez, anın tadını çıkar gülmekse gülmek var mı bir diyecekleri?
Hocam yaşam koçum olur musunuz?😊
aa aynı şeyi ben de yaşadım
@@mervedeniz5415 teşekkürler 💗 iyi hissettirdin
Bende dişlek olduğum için gülemiyorum.Oysaki gülmeyi çok severdim "Senin dişlerin neden böyle?" "Dişini yaptır" gibi şeylere maruz kalana kadar.Dişlerimi 1-2 hafta sonra yaptıracağım ama kırdıkları kalbi düzeltemem
Soyadımızı seçemeyiz. İlkokul ve Ortaokul zamanlarımda soy adımla çok ciddi şekilde dalgalar geçiliyordu. Bu durumu aynı şekil babamda ortaokul ve lise yıllarında yaşamış. Normal sıradan bir gün yine Türkçe hocam soyadımla dalga geçer şekilde beni sınıfa rencide etmiş ve alay etmişti. Sonra ben bozulunca olum şaka yapıyoruz niye alınıyorsun gibisinden bir laf söylemişti. Bende eve gidince ailem ne olduğunu sormuştu ben ise söylemek istememiştim. Aynı şekil bende 1-2 gün okula gitmemiş ve sonunda durumu aileme söylemiştim. Babamda çok sinirli bir adam. Bu olayı öğrenince okula geldi. Bende o gün okuldayken beni çağırmadılar. Çünkü öğretmeni gösterirsem babam ona bir şey yapar diye düşündü diğer hocalar. Babam da adamı tanımadığı için babama o öğretmen için okula gelmediğini söyleyip yalan söylediler ve sakinleştirdiler. Halbuki babam o öğretmen ile bizzat göz göze gelmişti yani. O öğretmende arkada usulca olayı izliyordu. Sanki o değil de gerçekten başka bir öğretmen gibi davranıyordu. Sonra ertesi gün benimle dalga geçen o hoca beni özel olarak yanına çağırarak özür dilediğini ve yaptığının çok yanlış olduğunu söyledi. Ben ise affettim konu kapandı. Neyse şu an 23 yaşımdayım ve benim soyadım ile dalga geçen o Türkçe öğretmenim FETÖ'dan okuldan atılmış ve içeri girip çıkmış. Bunu öğrendim ve şok oldum. Ne denir bilemedim ve hala da bilemiyorum. Ek olarak soyadın da bir şey yok güzel diyecek olan var ise bu yeni soyadım. Yani bu muhabbet olduktan sonra babam ilkokul ve ortaokul yıllarımda kullandığım o soyadımı değiştirerek yeni bir soyadı oluşturdu bize. O ise gördüğünüz üzere Evliyaoğlu. Ben liseye yeni bir soyadı ile yeni bir kimlik ile girdim. Lisede ki en samimi olduğum arkadaşlarım bile beni Evliyaoğlu biliyor. Daha önce ki soyadımı bilen ilkokul ve ortaokulda bulunan çocukluk arkadaşlarım.
Tipim ile ilgili bir sürü travmatik olay var. Özellikle küçük iken. Kiloluyum ve küçükken de kiloluydum. Sürekli bana lakaplar takar dalga geçerlerdi. Şu an öyle bir olay önceki gibi fazla yok ama insanların benimle ilgili düşüncelerini az çok tahmin edebiliyorum. Bu yüzden arkadaş edinmiyor, kimse ile konuşmuyorum. Sınıfta ise 1 2 kişi ile sohbet ediyorum. Onun dışında kendimi tamamen müziklere kapattım. Müzik dinleyerek iç sesime kulak veriyor ve kendimle ilgili ne yapabilirim diye düşünüyorum. Spora başlayacağım. Kendime biraz çeki düzen vereceğim. Ancak arkadaş konusunda fikrim değişmeyecek.
2:56 Bu söz bana baya yardımcı oldu sağol abi, hayır kendimi ve dış görünüşümü seviyorum ama insanlar tiktoka attığım resim videolarıma SÜREKLİ negatif eleştiriler yapıyor bazıları nazik bir dille diyor bunu ama hemen hepsi "çizimlerin kötü, geliştir" veya "bu nasıl çizim bok gibi olmuş" falan diyorlar tarzımı değiştirmeyi zaten düşünüyordum ama böyle yorumları görünce resimlerimin kötü olduğuna inandım...
Ama hayır ben sadece 13 yaşında kendini geliştirmeye çalışan bir kızım ve resimlerim çok mükemmel artık buna inanıyorum :)
Herkesin farklılıklarıyla güzel olduğunu düşünüyorum her manâda küçükken hep zorbalanırdım işte burnumdan dolayı ama dümdüz herkesinki gibi bir burnum var aslında. Yinede her zaman kafama takardım. Bu düşüncenizi onlara anlatamazsınız çünkü hem kalın kafalı oldukları için onlar sizi dinlemezler hemde bir çok kişi sizi dalga konusu yaptığından özgüveniniz yerin dibine batar. Kişisel fikrimdir ama önemli olan sizin nasıl olduğunuz değil bulunduğunuz ortamdır. Çevrenizdeki insanlar herşeyle alay ediyorsa o ortamı terk edin. Yalnız olmak istemiyorsanız daha anlayışlı insanlar bulup onlarla vakit geçirin. Emin olun daha sağlıklı hissedeceksiniz. Ama o insanları bulamıyorsanız, bırakın yalnız olun. Merak etmeyin yalnız olmak kötü bir çevreye sahip olmaktan çok daha iyidir. Çünkü siz, sizi benzersiz kılan farklarınızla eşsizsiniz.
sen kendini beğenmessen kimse seni beğenmez hacı hayatın boyunca böyleleri karşına çıkar seninde hazır olman lazım
Büyükler dalga geçince kendini komik sanıyo işte yapacak bir şey yok...
:(
Kesinlikle haklısın 8-9 yaşımda kaşlarım yüzünden çok dalga geçtiler benle kaşlarım yüzünden "Kürt" ve "erkek" damgası bile aldım 8 yaşındaki bı çocuk kaşın ne olduğunu bile bilmezken akrabalarım (özellikle babaannem ve kuzenlerim) bunu bana yaptı ve o senden büyük, sadece şaka yapıyor bile dendi
Dikkat ederseniz genellikle size herhangi bir alandan saldıranın o alandan yarası vardır. Enes'e ben bu videoda çok katılıyorum. Başkalarının mutluluğu için yaşamamak gerekli hepimiz kendi hayatımızın ana karakterleriyiz. Sadece estetik değil hayatın her alanında bu böyle. Yarın bir gün başarılı olduğunu düşünürsün ama birisine göre mesleğin iyi değildir birisine göre az kazanıyorsundur birisine göre çirkinsindir, sıkıcısındır falan falan. Huzurlu olabilmek için kendimizi sevmemiz gerekiyor. Ve hayatınızda değişiklikleri bence o değişikliğin sizi başkalarına sevdirecek olup olmamasına göre değil kendi öz sevginize katkısı var mı diye değerlendirerek yapın saygılar.
Herkes yaşadığı şeyleri anlatmış bende anlatıyim öncelikle hiç bir zaman güzellik algısına tam uymadım bu yüzden tahmin edebiliceğiniz gibi çok fazla zorbalık gördüm 8-9 yaşlarındayken fazla kilom olmamadına rağmen anneannemler sürekli kilom hakkımda laf ederlerdi benim yaşımda bir kız kuzenim vardı o hep zayıftı olması gerektiģinden bile zayıf annneannemler sürekli onunla beni kıyaslayıp dururlardı. Yaşım ilerledikçe kilom hakkındaki olumsuz yorumlar arttı ben yaşıtlarıma göre önceden olgunlaştım daha önce ergenliğe girdim ve haliyle kiloda aldım. Artık kiloma yaptıkları yorunların haddi hesabı olmamaya başladı ne biliyim otururken hiç bir şey yokken durduk yere "azıcık spor yap" gibi yorumlar yapılıyordu. Bir gün artık dayanamadım ve internette kilo verme hakkında bir kaç araştıma yaptım ben daha o zamanlar 12-13 yaşında fln olmam lazım izlediğim videodaki kadınlar 25-40 yaşındalar haliyle onların yaptıkları diyet bana göre değildi ama o yaşta insan fark edemiyor. Bir gün araştırırken karşıma ölüm diyeti diye bir video çıktı izliyim dedim ve izledim. Bu diyet hoşuma gitmişti ama adı üstünde ölüm diyeti sadece ölmiyecek kadar yemek yemeniz lazım bu diyeti uygulamaya başladım sabah bir şey yemiyorum öğlen salata akşam yine bir şey yemiyorum ara öğünlerde 1 tane elma ceviz vs. günler geçti ben bu diyeti yapmaya devam ettim zamanla bitkin ve halsiz olmaya başladım gözümü açıcak gücü bulamıyordum. Annemler artık rahatsız olmaya başlamıştı göz altım çökmüş ten rengim sararmıştı bana zorla yemek yedirmeye çalıştılar ama ben yediģim yemekleri gidip kusuyordum. Artık yürüyebilicek gücüm yoktu annemler piskoloğa götürmüştü ama oda işe yaramadı son çare olarak hastaneye yatmak kaldı. Hastanede kendimi toparladım şuan daha iyiyim hâla takıntım devam etsede ama şunu söyliyim insanlar kilom hakkında yorum yapmaya devam ediyor. Ama artık pekte takmıyorum. İnsan bu niyeti farklıysa karşıdakini üzmeden kırmadan duramaz. Burnum evet dalga geçilicek yeni konu burnumdu burnumun ne kadar büyük olduğunu kemerli olduğunu vs. söylemeye başladılar ben zaten pekte özgüvenli bir insan değilimdir herşeyi kafama takmaya hazırımdır. Artık piskoloji kalmadı durmadan bir yerim hakkında yorum yapılıyordu evet arada iltifatda alıyordum tarzım ve saçım hakkında ama işte biz insanlar olumlu şeylerden daha çok olumsuz şeyleri önemseriz bende öyle yaptım yapıyorumda. 18 yaşıma geldiğim zaman burnumu yaptırıcam o zaman nasıl olumsuz yorumlar alıcam bilmiyorum beni hastanelik duruma düşüren insanlar var hepte olucak illaki sizinde etrafınızda vardır öyle insanlar sizden bir şey düşünmenizi istiyorum sadece 2 günlük bir ömrünüzün kaldığını ve o iki gün içinde neler yapabiliceğinizi ve neleri kaçırdığınızı düşünün ben öyle düşündüģüm zaman üzüldüğüm ve takıntı yaptığım şeylerin ne kadar boş ve gereksiz olduğunu anlıyorum ömrüm bitmek üzere ve daha yapmak istediģim çok fazla şey var ama ben o zamanları aptal şeylere üzülerek geçirdim. Hayat çok kısa dostlar zaman çok hızlı geçiyor kendinize izin verin ve bu zamana kadar yapamadıklarınızı yapmaya başlayın dış görünüş düzeltilebilir ama ölüm geldiyse onu düzeltemezsiniz ölüm her şeyden yakın. Sizde sanki yarın ölücekmiş gibi bu zamana kadar yapamadığınız şeyleri yapın ve sizi yargılayanlara bir siktiri çekin daha iyi hissediceksiniz
Cok tatli bi insansin iyi ki varsin💕
@@mervebaysal713 Teşekkür ederimm çok sevindim sende iyi ki varsınn💞
@@Senihaasci 🤍🤍🤍
Yaşadıkların ve onlar adına üzgünüm. Bunu moralini bozmak istemiyorum ama şu anda seninle dalga geçenler sen burnunu yaptırtdıktan sonra da estetik güzeli, estetik yüzünden diye dalga geçecekler. Böyle insanlar hep böyledirler ve islah olmazlar. Eğer burnunu yaptırmak istiyorsan kendini öyle beğendiğin için yaptır. Ben de burnumu yaptırmak istiyorum ama bunu isteme sebebim başkaları ya da dalga geçilmesi değil, sadece burnumun güzel durmasını istediğim için. Dünyada tek ben olsaydım bile sıkıntıdan, kendimi kendimi öyle görmek istediğim için yine yaptırırdım. Yani bu tarz önemli konularda sebebin hep kendin ol. Başqalarının iğrenç ya da bitmez istekleri,arzuları olmasın. 💕
İlkokuldayken hafif toplucaydım. Ancak inanın üstüne vazife olmayan herkes kilomla alay ediyordu. Hatta beden eğitimi öğretmenimiz herkesin içinde yaptığı boy kilo ölçümleri sırasında alay ederdi hep. İkinci sınıfta diyetle tanıştım ve o günden sonra diyet yapmak hayatımın bir parçası oldu. Yedinci sınıfa geldiğimde bu sağlıksız diyet zihniyeti yüzünden anneme okulda yemek yediğim konusunda yalan söylemeye başlamıştım. Bu sefer beni şişman olmakla suçlayanlar çok zayıfsın, kilo al, ip gibi kaldın dediler. Tekrar kilo aldım, verdim, aldım derken 17 yaşına yeni girdiğim şu günlerde ayna, tartı ve dolabım arasında sıkışmış durumdayım. Hiçbir zaman kilomu beğenmedim, şimdi de beğenmiyorum. Boyum 167 ve 50 kiloyum ve çoğu kişinin hayal ettiği o vücuda sahibim, ancak bunu asla kabul edemiyorum
Her şeyde bir kusur bulunuyor önemli olan sizin kendinizi nasıl bulduğunuz
Ey insanlar!Allah ve rasulüne iman edesiniz,Onun dinine ve peygamberine yardım edesiniz,Ona ve peygamberine saygı gösteresiniz,onu sabah akşam tesbih edesiniz!
Fetih 9. Ayet.
Black Pill maalesef gerçek
@@Anonim-s4z aga senin işin yokmu
@@AhomAhon Ne kadar ekmek o kadar köfte.
@dunyakahrmani
Saygısızlık yapma.
Bende saçlarım yüzünden sorun yaşıyordum.saatten saate belki saçlarımı yıkamak zorunda kalıyordum yağlandığı için. Bende saçlarımı kestirmeye başladım ve nasıl olduysa öncekine göre daha az yağlanıyordu.ben böyle çok rahattım ama bana erkek Fatma, sen erkekmisin de böyle kestiriyorsun falan dediler. Hatta geçtiğimiz karne gününde okul müdürü benim kız olduğumu bile bile "OĞLUM bak derslerin düşüyor kendine çeki düzen ver "dedi. Ben arkadaşlarımın yanında olduğum için hiç bişey diyemedim, sessiz kaldım. Benim yaptığım hataları yapmayın. İnsanların sizi aşağılamasına izin vermeyin.
Guzellik standarlarina uymuyorum. Insanlara bu konuda dalga gecenleri goruncede hep uyaririm ama insnalar akillanmaz. Biz kendimiz oldukca guzeliz,insanlari memnun etmektense kendimizi oldugu gibi sevmek guzeldir:)
ben de senin gibi yapıyorum, gerçekten de dışarı baktığımızda tek tip insan görüyoruz herkes belli bir modaya uymuş hep o tarz giyiniyor. Ortaokul lisede de takmazdım ünide de takmıyorum, Kendimi farklı alanlarda geliştiriyorum ve ben bu şekilde kendimi iyi hissediorum,
Siyasi görüş ayrılıklarımızdan dolayı çok ısınamıyordum sana ama bahsettiğin mentalite benim çok hoşuma gitti dostum.Hayatında başarılar diliyorum ve sevgilerimi sunuyorum
Kendim ile çok barışık birisiyimdir hep.Kendinizi sevin arkadaşlar,hiçkimse mükemmel değil.👍🏻
nasıl barışık olabiliyorsun ya hiç yapamadiğim başaramadığım bir eylem
@@betul3154 hepimizin kusurları var tabiki,iyi yanlarına fokuslan,kendin hakkında pozitiv ol
İdeal kilomun neredeyse 10 kilo üzerinde oldugum icin yasamadıgım sey kalmadı insanlar her seferinde kilom uzerinden igrenc seyler soylediler, ima ettiler. Suan 16 yasındaydım neredeyse 3 yıldır kilo vermek icin o kadar acı seyler yasadım ki günlerce yemek yemedim, her yedigimde kendimi kusturmaya calıstım, sabahın 5'inde kalkıp saatlerce yuruyus, kosu yaptım, gecelerim saatlerce egzersiz yaparak gecti, yeme krizleri gecirdim aglayarak yemek yiyordum, bacaklarımın daha zayıf gozukmesi icin evden cıkmadan once bacaklarımı bantlıyordum, otururken ayak parmaklarımın ustunde oturuyordum sırf bacaklarımın daha ince gozukmesi icin, igrenc gobegimin gozukmemesi icin karnımı hep icime cekiyordum, bogazım kanayana kadar kendimi kusturuyordum, birazcık kilo versem insanlar bana zayıflamıssın dediginde canım acıyordu eski halime geri donersem yine sisko derler diye ilk baslarda sadece daha zayıf olmak istiyordum sonra yeme bozuklugunun, bulumianın, anoreksiyanın icine suruklendigimi fark ettim. Kilo vermek icin yaptıgım seyler artık yasam stilim gibi olmustu. Bende kendimi seviyorum kusurlarımı seviyorum demek isterdim ama kusurlarım bana sadece acı cektiriyor hala da yeme bozuklugum var hala yedikten sonra kusuyorum hala da kilo hakkında konusulan bir ortamda gozlerim doluyor hemen oradan kaybolmak istiyorum hala da bu anlattıklarımın hepsini ve daha fazlasını birebir yasıyorum. Kendimden, vücudumdan, yuzumden her seyimden nefret ediyorum. Aynaya her baktıgımda aglamaktan nefret ediyorum.
Bende 16 yaşındayım hem yüzümle hem burnumla hem kas ve gözlerimle kulaklarımla boyumla kilomla dalga geçiyorlar en alakasız konuda bile dış görünüşüme vuruyorlar yakışıklı akrabaları yanımda güzel kızım yakışıklı oğlum diye ovdukleri zaman üzülüyorum aslında kendimi bildim bileli tipimle dalga geçiyorlar boyum 174 kilomda 55 ama insanları takmasam bile en alakasız şekilde sen esmersin elin siyah bize dokunma diyorlar gerçekten eldiven takiyordum yada elim cebimde duruyordu yani sonuç olarak insanları hiç takmasam bile genede çok üzülüyorum keşke yakışıklı olsaydım vb vb insanların ta aq yüzüm hicbir zaman gulmeyecek ve sevilmeyecegim bunu biliyorum
Benimde kulağım kepçe ve bu yüzden çok fazla zorbalığa uğradım ve bu sadece 1 kere deil köydeyken akrabalarım kulağına bant yapıştırayımmı kulağını keseyimmi diye kendilerinde *"* *Şaka* *"* Denilen şeyi yaptılar ve bıktım kulağımı kesmeyi bantlamayı düşündüm hatta 18 yaşına gelince kulağımı küçültmek gibi bir şsteğim vardı ve kuzenlerim sesim ince diye Bana *KARI* dediler boyum kısa diye dalga geçtiler kulağım kepçe ve büyük diye dalga geçtiler Resim Yeteneğim var resimleri mi gösterdiğimde boşa zaman dediler... bu hayatın bu kadar acı olması çok garip ve adaletsiz Daha fazla şey yaşadım ama bu kadar *BİZ* *BU* *HAYATTA* *TEK* *BAŞIMIZAYIZ* Şuan onları dinlememeye ve hayalimi gerçekleştirmeye çalışıyorum
Kimseyi duyma, her zaman kendi yolundan git bir gün sen bir şeyleri başardığın zaman onlar bomboş gezen kişiker olucaklar ve seni örnek alıcaklar
"Biri ,utlu olmaya calisiyorsa etrafina bakma gidip aynaya bak" asiri guzel bir sozdu bu Enes
İnsanlar hiçbir zaman iltifat etmez. Çünkü hiç kimse onlara da iltifat etmemiştir.
Bu sene okulumu degistirmistim ve hicte memnun da degildim o yuzdrn o aralar eski okuluma donmek icin cabalayim psikolojimin alt ust oldugu kimeye yazmayip mesajlarimi asla gormeyecek unlu insana durumumu anlatip ciddi anlamda berbat oldugum bir donemde bir dersteydik kizlarin cogunlugu bir tarafta toplanmisti ben onlarla cok samimi olmadigim icin ayni tarafta degil onumde oturan insanlar vardi sadece sonra hoca dedi ki iste sen neden kizlardan ayri oturuyorsun bir tane cocukta dedi ki cirkin cunku dedi ama nasıl uzuldum anlatamam cidden aglamamak icin zor duruyom ve o donemde demesi zaten mutsuzken beni daha da beter etmisti sonrasinda cocukla karsilastik cocuk bende o kadar 1 sozuyle simdiye kadar bir yerlerde bazen kendime guzel dedigimde aklima gelip asla guzel olduguma inandirmayan cocuk taniyamamisti bu da cok zoruma gitmisti beni o kadar yaralayan bir soz soyleyip hayatimda ne kadar guzel gozukursem gozukeyim cirkin hissetmemi sagladi ki zaten hic bir zaman guzel olmadim ya da oyle hissetmedim
8 yaşındayken anneme çok çirkin olduğumu söyleyen bir çocuktum bu kadar zorbalıkta fazla bence...
@dunyakahrmani tamamda ne alaka anlamadım
Aynısı bende de böyle oldu ben 9. Sınıfta aynısını yaşadım bir Edebiyat öğretmeni vardı öğretmen bile demek istemiyorum ona. Benim burnum hakkında dalga geçmişti ve ö zaman suratım da ergenliğin verdiği etkisiyle sivilcem vardı sonra ben takmadığım suratımı en büyük sorun haline getirdim, eve kapandım. Okulunu değiştirdim karantina girdi 11. Sınıf oldum maskemi çıkartırken burnumu saklıyordum...Sürekli bastırılmış bir çocuk iken ben kendimi buldum ve bilmediğim özelliklerini 11. Sınıfta keşfettim psikolojik olarak berbat duruma geldim bu zorbaliklar olsun, sürekli bir öğretmenin sen aptalsın lafı olsun , çevre olsun... Kısaca hayat çok kısa ve ruhunuzu tatmin etmeye bakın, kendinizi sevmeye bakın ve geliştirmeye estetik yaptırmaya param olsaydı yapardim ama daha sonra herkesin birer tıp olduğu donemde kendimi daha da çok sevmeye başladım, sevgiler.
Benimde burnum kemerli olmasından dolayı lisede öğretmenlerim ve arkadaşlarım çok alay ediyorlardı. Bundan dolayı da eve hep moralim bozuk gidiyordum. Üniversite zamanında biraz daha insanlar bilinçli olur diye beklerdim fakat artık bu tarz ifadeleri duymaya başladıkça yine insanların değişmediğini fark ettim. Çünkü insanlar karşıda ki kişinin duygularını hiçe sayıyor empati göstermiyorlar kendilerinin kusursuz olduklarını düşünüyorlar. Oysa ki hepimiz aynı yaratılmışız. Kusurlarımız olabilir ama karşı tarafı rencide edici şekilde alay etmek gerçekten travma yaratıyor. Size tavsiyem kendinizle barışık olun, inanın ne kadar alay eden insan varsa etrafımda başlarına daha kötü bir olay geliyor. En başta eğitimin ve aile terbiyesinin çok önemli olduğunu düşünüyorum.
Genelde karşi tarafin dis gorunusuyle dalga gecenler kendilerine guvenemediklerin yapiyorlar bunu. Çok yargilayici bir annem oldu benim. Bedenimle her şekilde itici yorumlar yapardi ama kendisine o kadar bi guveni yoktu ki. Guveni varmiş gibi gorunuyor mesela karşi tarafin :) içine girdiginde bir coplukten fazlsini goremiyorsun.
kumralim ve gozlerim karanlik ortamda yesilimsi guneste mavimsi oluyor ama boyum 153 cm ve bu yuzden de kilolu gozukuyorum yuzumun guzelligi sayesinde asla vucuduma takmazdim ta kii liseye kadar... akilli tahtanin ustune gozlugumu koyup onu alabilmem icin ziplamami beklemeleri bir yerden gecerken bir kirisi gozlerjne kestirip buraya dokunabiliyor musun diye sormalari vs kendinizi ne kadar severseniz sevin gercekten herkes bir kusur bulucak ya kilonuzdan ya kasinizin renginden burnunuzdan illa bir sey bulacaktir ve siz mutluyken mutsuz olacaksinjz cunku sizin sevdiginiz seylerin ustune gidildikce insan mutlu olamaz ben artik birileriyle konusmayj biraktim kiminle oldugunu anlamissinizdir ve benj gercekten seven insanlarla birlikteyjm insanlarjn agzj torba degil ki buzup susturabilesiniz kendjnjz nasj mutluysaniz oyle cok guzwlsinjz...
Biri benim dış görünüşümle vb. dalga geçtiğinde "Aptal insanların fikirlerini önemsemiyorum." diyorum ve mutlu bir şekilde hayatıma devam ediyorum.
Siz de öyle yapın.
İlk bakışta sanki hiçbir etkisi olmuyormuş gibi geliyor olsa da içinde yara açıyor
Birisi gelip sana fiziksel zorbalık yaptığında da ortamdan uzaklaşıp hayatın boyunca "pussy" olarak yaşamaya devam edersin o zaman. Bazen bazı şeylerin önemsenmesi gerekir. Her ne kadar sana önemsiz gelse de.
@@ozgurtibetugur8870 bunu yapmıştım, hala içime bir yara yok.
Şu anda 20 yaşındayım.8-13 yaş arası obez bir çocuktum,ilkokulda da ortaokulda da hep dalga geçildi,her yil kilo-boy ölçüm günlerinde ağlardım,siniftakilerden 15-20 kilo daha fazla çıktığım için,hep bir ağızdan dalga geçerlerdi.Şu anda bile o anları hatırladıkça hissettiklerimi hatırlatıp üzülüyorum.Ortaokulda artik tepki vermemeye başladım,8.siniftayken tepki vermedigimden olsa gerek siniftakiler dalga gecmeyi bıraktı.Lisede de boyumun uzamasiyla obez halimden büyük oranda çıkmış oldum.Aslında bir süre sonra bağışıklık kazanmak insanı kurtarıyor.
Lise 2 de kafamla yumurta diye dalga geçen bir çocuk vardı bunu saçımı mecburiyet yüzünden 3 e vurmuştum o yüzden söylüyordu ben o zamanın salaklığıyla kendimi beğenmeyip saçım uzayana kadar okula gitmemiştim bir gün sabrımı taşındığında kendimi tutamayıp sabah planlayarak evden çıktığım gün beklediğim tek şey bir defa daha o lafı söylemesiydi ve yine dedi bende evin yakınındaki çiftliğin çöpünün yanından bulduğum 2 tane çürük yumurtayı çıkardım birini bacağına ikincisini tam kaşlarının ortasına atıp müdürün odasında güle güle cezamı alıp çıkışta kavgamı edip eve gittim ve kendime dedim ki yendiğim en güzel cezaydı
Ben asla kendime şey demedim "şuram böyle gidiyim estetik yapıyım" ve banada kimse öyle bişey demiyor çünkü düşmanımın bile bir kalitesi var dış görünüşle dalga geçmiyorlar hem geçseler de banane ben kendimi seviyorum yani onlar her zaman olucak siz kendinizi sevin kendinizle barışık olun yeter gerisi sizi ilgilendirmez sonuçta herkezin kusuru var ve bunu değiştiremezsiniz ve böyle bişey olursa kendinize "ben doğal güzelim güzellik algısı umrumda değil insanlara göre kendimi değiştirmeyeceğim"deyin
Kusurlarımız bizi biz yapan şeyler aslında herkes gibi olmak standart güzellik algısına uymak zorunda değiliz su an kadınların estetik yüzünden birbirine benziyo oluşu hoş değil bence herkesi olduğu gibi kabul etmeyi öğrenin sizi olduğunuz gibi sevmeyen kabul etmeyen insanları çıkarın hayatınızdan mutlu olun
Boyun 153 ayrıca bacağımda doğuştan bir eğrilik var ortaokulda alay ettiler diye tüm okulla kavga etmiştim veliside öğretmeni de dahil 6. Sınıfı bitirince açık öğretime geçtim büyüdükçe anladım ben de senin söylediklerimi ve kendim için mutlu olmayı öğrendim halimden memnunum aksak yürüyorum ve boyum 153 bunun benim için bir ayrıcalık niteliğinde olduğunu hissediyorum ama yakın zamanda bacağımdan ameliyata gireceğim (mecburi çünkü ağrı yapıyor) ve bu ameliyatla birlikte boy uzatma ameliyatı da olacağım bu yıl sancılı bir süreç beni bekliyor ama 160 civarı bi boyda olmak benim için yeterince tatmin edici olacak bu konuya değindiğin için ve bana bunladı anlatma imkanı sunduğun için teşekkürler Enes
Yaş kac
@@nextsummer74 20 yaşındayım neden sordun
@@orhankrbicer merak ettim kanka bende kısayım da yapçak bişey yok böyle yaşıycam artık ameliyat olacak para yok
Dünyanın acı gerçekleri. Hamam böcekleri öldürülür. Kediler sevilir...
aynen oyle
İnsanın zaten bir hatası varsa onu estetikle olabildiğince tolere etmeye çalışır, mesela burun. Burnu büyük olan bir insan estetik ameliyatı ile istediği burnu elde edebilir. Ameliyat olduğu için gelen tepkiler bence daha katlanılabilir seviyededir. İnsanları memnun ettikçe sizde memnun olursunuz. Zaten kendiniz memnun olmadığınız bir şeyden de karşıyı memnun edemezsiniz.
Lisedeyken sessiz bir yapım olduğundan dolayı 4 sene boyunca sınıfta yemediğim azar, dalga konusu kalmamıştı. 11.sınıfta sınıftan bir arkadaş sınıftan çıkarken arkamdan karı gibi yürüme lan karı diye laf atmıştı. Sınıftan çıkarken tam çocuğun sesini duydum. O an sakin olan ben bir an gelen öfke ile kendimi tutamayıp sınıfa koşarak çocuğun yakasından tutup tahtaya yapıştırmıştım. O olaydan sonra kimse yanıma bile gelmeye cesaret edemedi. Böyle konularda sessiz kalmayın
Helal kanka Malesef çok aptal var heryerde gittiğin
Yapamadılar*
@@omarettins adam değilse onlar yapacak birşey yok kimse bilemez ne olacağını
@@omarettins yo ben yemedim
6. Sınıfta boyumla dalga geçmişti 2 sene beraber okuduğum bir çocuk çok ağlamış utanmıştım bu sadece duygusal şiddette değildi fizikseldi de. Bir gün o kadar sert dövmüştü ki beni babamın beni okuldan alması gerekmişti. Babam bunu okula şikayet etti okulda devlet okulu değildi güya bunlara daha dikkat eden bir özel okuldu. Çocuk uzaklaştırma almıştı. Geri geldiği zaman hocalarım konuşurken dinleyip 2. tenefüste benden özür dilemeye geleceğini duydum. gittim en kuytu yere çocuk yalnız başına gelmişti "özür dilemeye" boktan özrünü diledikten sonra kafa göz daldım burnunu kırdım. Okuldan atılmadım çünkü durumu idare biliyordu. O okulda kalmış arkadaşlarımdan birinden öğrendim burnu ile sürekli olarak dalga geçildiği için kendine zarara başlamış bi dönem. Keşke insanlık edip affetseydim onu da çok uzamasaydı zorbalık bu toplumu yıkan bir şey zorbalığın insanları dış görünüşü ile sorgulayanlara yapılması lazım kendi için ayakta duramayıp zayıf olanlara değil
AYNI DURUMU YAŞAYAN KAÇ KİŞİYİZ ÖZELLİKLE (BURUN KONUSUNDA) 😔
Boyum biraz fazla ve kilomda var. İlkokuldan beri böyleyim. Beni dışlayanlar oldu, dalga geçenler oldu, psikolojik baskı yapanlar oldu. Çok şey dediler. Çok kez de kilo vermeye güzellik algısına uymaya çalıştım. Ama başaramadım. Lise 2 oldum arkadaşlarım beni bu halimle de güzel olduğumu söylüyor ama canım baba tarafı akrabalarım sayesinde 'Kilo versen güzel kızsın aslında.' Denilenerek büyüdüğüm için bu gibi sözler pek işlemiyor. Kendimi defalarca sevmeye çalıştım. Defalarca güzellik algısına girmeye çalıştım. Ama başarılı olamadım. Hala kiloluyum ve boyumdan da dolayı insanlar sanki insan değil de garip bir varlıkmışım gibi bakıyorlar. Şu algıyı yıkın artık. Uzun kızda olur erkekte. Kilolu kızda olur erkekte. Kısa kızda olur kısa erkekte. kızlar kısa zayıf erkekler uzun yapılı olacak zihniyetinden çıkın artık. Böyle diye diye insanlar kendilerine küsüyorlar ve kendilerini sevemiyorlar. Siz dalga geçerken fark etmiyor olabilirsiniz ama karşı tarafta psikolojik yaralar açıyor olabilirsiniz. Kendimden biliyorum. Bu algıyı yıkın artık!
Benim vücudum, yüzüm, görünüşüm hep ortalamaydı ortalama bir yüz, ortalama burun, ortalama boy, ortalama kilo vs hiçbir zaman bu konular hakkında zorbalığa uğramadım tek aldığım iltifatlar ise gözünün rengi veya saçını rengi güzelden öteye gitmiyordu aramızda ırklarla ilgili ironik şakalar yapıldığında sarışın, renkli gözlü alman bebelerine benzetilirdim geçenlerde komşumuzun kızı bana bir arkadaşının onunla kilosu ile dalga geçtiğini anlattı ne tepki vereceğimi bilemedim daha önce yaşamadığım birşeydi.. bende ne tepki vericeğimi bilmediğim için sadece dinledim onun yerine ya boşver sen böyle güzelsin falan diyebilirdim ama yapmadım çünkü fiziği sağlığı için uygun değildi ileride sıkıntı çekebilir maalesef çoğu insan bunu anlayamıyor... Direkt insanların yüzüne vurmak yada ya boşver sen böyle güzelsin demek yerine hiç karışmayın daha iyi fazla kilolu bir modelin yorumları beni sinirlendirmişti ne kombin hakkında nede kadının geçmişi hakkında anlattıklarını kimse umursamamış onun yerine kızın kilo hakkında bu çok sağlıksız kilo ver yada boşver sen böyle güzelsin yorumları ile doluydu
bi ara bir psikolagdan duymuştım eğer bi insan kendi düzelteceği bişey yüzünden kötü duruor ve hiçbişey yapmadan ben çirkinim fln veya çok güzelim diosa onu zorbalamak gerekli mesala 200 kilo olan bi insan var kadın ben çok çirkinim napıcam ya fln dio onu kilosuyla ilgili zorbalarsan o hırs yapar ve derki insanlar kilom ile dalga geçior zayıflıyım hem onun özgüveni artar zayıflarsa hemde sağlık açısından işler onun için iyi olur tam tersi biri 200 kilo ise ve ben güzelim fln diosa ona güzel değilsin ama zayıflarsan güzel olursun gibi şeyler dersen kadın derki harbiden bukadar insan doğru dio ben zayıflıyım hem daha sağlıklı olur hem daha güzel olur kimse burda popilistlik yapmasın kilolu kadınlar çoğu zaman kimse tarafından beğenilmez
17 yaşındayım.Boyum 1,85 o konuda sıkıntım yok.Benim sıkıntım kilom ve vücut yapım.Biraz göbeğim var ve bel çevrem yağlı.Her şeyi denedim ama başaramadım.Yemeyi seviyorum işte.Yaşıtlarım bir sürü sevgili yaptı.Ben bir tane bile yapamadım.Bu kızların kaslı erkek sevdası bitmezse benim vücudumda olan erkeklerin hiçbir zaman sevgilisi olmayacak.Bana arkadaşlarım,ailem de dahil aynı şeyleri söylüyor.Kilo ver,zayıfla,spora git,kas yap.Ben bu vücudumdan memnunum.Yakışıklıyım,Havalıyım.Kendimle gayet barışığım.
benim burnum kemerli ama etrafımdaki herkes çok güzelsin diyor yani herşey burun kulak vb kusurlar değil lütfen kendinizi bu şekilde üzmeyin.
Bazen kusurlarımız yüzümüze güzellik bile takıyor
@@Nnnnngmail aynen haklisin
Ilkokulda sacim kivircik oldugu icin dogru duzgun taratmiyordum sacimi, annemde sacim biraz uzasin yine saclarimi kestirirdi. Surekli erkek sanilmaktan nefret ederdim nereye gidersem gideyim "kim bu yakisikli" deniliyordum, kişiligim bile bundan etkilendi. O zamanlar cocuktum iste, etrafimdakiler ne derse etkileniyordum, surekli sacimin cok uzun oldugunu hayal edip sacimdan kendimden tiksiniyordum. Su an bile kendimi tamamiyla kabul edemesemde, aradan yillar gecti ve kisacik sacimla cok mutluyum, kucukken nefret ettigim kisa sacim simdi en sevdigim ozelligim. Ben kendimi yavastan kabullenmeye basladim, ve bana cok iyi geliyor. Ve su an insanlar cogunlukla erkekler kisa sacima bakip bana erkek muamelesi yapip lakaplar taksa gulup geciyorum , eskiden utancimdan bakamazdim biri bir sey dese
Normal bir gün işte Türkiyede
ben doğduğumdan beri bu süreçleri çekiyorum bu estetik olarakta yapılabilen bir ameliyat fakat ben bir bacağım kısa olduğu için bu ameliyatı olmak zorunda kaldım. Bu bir hastalık fiksatörle düzeltiliyor ve çok zor bir ameliyat yürümeyi baştan öğreniyorsun bacağında kocaman bir demir var 1 sene kadar demirle dolaşıyorsun ve 1 sene fizik tedavi görüyorsun. 1 sene de fiksatörün çıkması ve bu süreçte yine fizik tedaviler var . Ben 3,5 yaşımdan bugüne kadar bununla yaşadım insanların adamı linçlemesi hiç hoş değil. Evet çok sancılı çok zor bir ameliyat ben de hala insan içerisine çıkmaktan çekiniyorum çünkü düz değil de topallayarak yürüyorum diye sanki çok farklı bir durummuş gibi insanlar farklı davranıyorlar. Ameliyatlıyken ise asla çıkmadım çünkü yürümek bu ameliyatta imkansız mecburi olarak tekerlekli sandalye ile çıkıyorsun insanlar sanki birisi sokakta çıplak yürüyormuş gibi bakıyorlar. Boy uzatma ameliyatı geçirdi diye insan linçlendiğini ilk defa duydum ve çok üzüldüm aslında. Estetik olarak bana kalırsa böyle bir acıya katlanılmaz yaşanılan şeyler çok ağır ve çoğu kişinin kaldıramayacağı bir süreç. Benim durumum çok ağır olduğu için benim bazı ameliyatlarım belki normal bir boy uzatmaya göre daha zor geçmiş olabilir fakat bu durumlardan bende çok çektim benim boyum normalde 1.90 veya daha üstü olarak doktorlar hesapladı ama şuanda 1.75 civarındayım doktorlar 1.60 zor olur demişlerdi. İnsanlar gerçekten çok kırıcı ve acımasız benimle de boyum kısa diye ,dışarı çıkmıyorum diye , düzgün yürüyemiyorum diye psikolojik şiddete çok kez maruz kaldım.
Ben Şanlıurfalıyım tahmin edebileceğiniz gibi ten rengim çok kapalı. Düzenli olarak böyle zorbalıklara uğradım lakin ben onları hiçbir zaman umursamadım size tavsiyem ise bu kişileri hiç takmayın zaten zor olan hayatı kendinize zehir etmeyin.
aynı şey benim arkadaşımın da başına geldi maalesef ve birden fazla hatta belki bana anlatmadığı daha bir çok olay var, hiçbir sebep yokken bi insana neden onu kıracak şeyler söylersinki yani neden ne amaçla aklım almıyor insanları kırmak bi yaşam tarzı olmuş resmen.
Açıkçası kendimi bildim bileli kilo problemleri ile uğraşıyorum bir türlü bu durumdan sıyrılamadım ve hiçbir şekilde sosyal becerileri olan bir insan değilim evden çıkmıyorum artık fazla yarın İstanbul'da olacağım ve şimdiden hass durumuna geçtim bu video bana yardımcı olacağını sanmam ama empati kurabiliyorum
dostum yediklerine dikkat et surekli yemek yeme mesela 2 tabak pilav yerine 1 tabak ye aksam yemeginde salata ye illaki kilo veririsn
hocam imkanın varsa
spora başlayabilirsin sosyal hayat gene olmayabilir ama en azından toparlarsın kendini
Bir hafta öncesine kadar yks vardı şimdi ilgilenmeyi deneyeceğim bununla
böyle bir videoya ihtiyacım vardı abi teşekkür ederim umarım böyle videoların devamı gelir
benim burnumda büyük ve kemerli ama okul hayatımda bazen zorbalığa uğradım, ki onlarida pek takmadım. Kendimi hep şöyle motive ettim bu kişiler senin kontrol edemediğin bir özellik ile dalga geçecek kadar beyinlerini kullanamıyorlar, önemsiz birer kişiler takmaya değmez falan filan diyerek kendimi motive ediyordum aynanın karşısına geçtiğim zaman burnumu hiç bir zaman kusur olarak görmedim çünkü adı üstüne benim kontrol edebileceğim bir sey değil benim seçimim degil eğer ileride burun ameliyatı olacaksam bu kendim icin olucak bu insanlar sirf burnumu beğenmedikleri icin değil ve bu zorbalıkları çoğu zaman dikkate almamamin tek nedeni kendimle yaptığım bu konuşmalardı.
Zorbalık gören birine ne diyebilirim bilmiyorum ama gerçekten şunu bilin size zorbalık yapan kişiler o kadar kalitesiz, empati yoksunu insanlarki dediklerinin ve yaptıklarının size zarar verip vermiyeceğini düşünemiyorlar. Onun için bu insanların dediği şeylere pek takılmayın veya takmamaya çalışın. ama bazen cidden öyle zorbalık anıları duyuyorum ki aklım duruyor bunu bir insan bir insana nasıl yapar.
Lisede gözümde bir hastalık vardı, onun geçmesi için kortizon kullanmak zorunda kaldım. Kortizon da yüzü, vücudu şişiren bir ilaç. Yanaklarım aşırı şişti ve her gören ''Oha bu yanaklar ne?'' diye şoka giriyordu. Bir gün Kimya hocam yanaklarımı sorup ''Senin bu yanakların ne zaman patlayacak? Niye patlamıyor?'' tarzı saçma sapan sorular sormuştu. Ben sinirlenmiştim ama bir şey yapmamıştım. Kafa olarak da o insanı takmadım, travma yaratmadı o yüzden ama sinirlerimi bozduğu gerçeğini es geçemem. Ve bu başka bir insana yapılsa ne olurdu acaba kim bilir... Lütfen insanları dış görünüşleriyle yargılamayın, herkesin kendi güzelliği vardır ve bu güzelliklerle insanları kabul edin
Bende Hikayemi anlatmak isterim
Ben 168 boyunda 3 yıl depresyonla yaşamış ve hala bu travma ile yaşayan biriyim
Hatta bu videoyu izlerken hem gerildim,hem kalbim acıdı, üzüldüm.
Birçok kıza duygularımı söyledim reddedildim.
Boyumla dalga geçildi.
En yakın arkadaşlarım ile aram açıldı istemeden kısa boylularla yanımda dalga geçti
Üniversite sınavına girerken bir çok insan dış görünüşümle dalga geçti üniversite sınavına çok kötü bir mentalite ile girdim başarısız oldum.
Ağustosa Kadar depresyonum zirve yaptı anneme,vs. Çok öfkelendim , tüm eski sınıf arkadaşlarımla aram bozuldu (işe girmem gerekiyordu para biriktirmek için) giremedim geçen sene tüm yaz boyunca hergün evde uyudum.
17 yaşında ilk retlerimi yemeye başladığımda ilk mobingleri üzerimde hissettiğimde intihar denedim Arabanın önüne atarken kendini biri kurtardı sonra yine aynı şekilde 10-15 tane ilaç içip intiharı denedim geçen sene sonra ailem engel oldu .
Psikoloğa git dediler gitmedim çünkü sorun materyalist bir sorun.
Ne yazık ki blackpilli aldığından beri (bu pill olayları hakkında tartışmayacağım ama benim durumumu en iyi izah eden internet kültürü bu).
Mutlu olamadım*
Bak güzelim s3x güzeldir ama ihtiyaç değildir. Yemek gibi su gibi almadığın zaman seni öldürmez. Black pill falan diyorsun ve o lanetin ne olduğunun farkında değilsin. Sana önerim Kırmızı Hap olayını okuman. Normalde internet kültürüne çok karşıyım ama oradaki bilgilerin bazıları bilimsel temelli ve tecrübelere dayanıyor. Kadının ve erkeğin doğasını, s3x stratejisini öğren, bir spor salonuna üye ol vücut geliştirmeye başla ( mentalin havaya uçacak inan) ve bir iş bul. Bir miktar para yaptıktan sonra üniversite sınavına daha iyi bir kafa ve maddi durumla gir ve en iyi üniversiteleri hedefle. Kısa olmak bizim suçumuz değil. Evet uzun olmanın avantajları var ama dezavantajları da var. Uzun olmak seni kusursuz yapmaz. Kafa olmadıktan sonra istersen 1.90 ol. Sen yüksek değer bir erkek olmaya bak her zaman. Metanetli kal...
knk çok benzer hikayeye sahibiz ama bence olay kendi potansiyelinin farkında olabilmekte. Bunu kendine güven ve kızlara açıl gibi değil tam tersi eğer dış görünüş yeterli değilse kızlara yürümemek lazım yani kadınlar konusunda potansiyelimiz düşükse düşüktür bir beklenti içine girmeden bunu kabul etmek lazım. kendini potansiyelli olduğun konulara adamak lazım bu benim için çalışmak oldu. para kazanmak için derslerime odaklandım.
@@emirbishop peki ne için? Sonuçta doğal birşeyler yaşayamıyorsun hayatın yalnızlık ve kıskançlık dolu olacak
Hayatta kafanı zehirleyecek aktiviterler yapmaya çalış bol bol strateji oyunu oynamak gibi ve hayatta bazen sırf bir kadını becermek için sevgili olmak veya hayattaki mutluluğu bir kadının uzvuna bağlarsan tabii bu tarz özelliklerden nefret edip hayata küsersin şunu asla unutma boyu uzun olupta evlenmeyen ya da evlenmek istemeyen birçok kişi var ve en önemlisi şu ki hayatta bazen kişilerden çok olaylara kendimizi kaptırırız ve olayların verdiği mutluluğu severiz şu sktigimin dünyasında asker olmayacaksan polis olmayacaksan neden gidipte boyum kısa diye üzülüyorsun ki git zevk aldığın şeyleri yap bol bol mast ya da güzel bir bilgisayar oyunu yalnızlığa gelince yalnızlık bu çağın zorulunluluğu değil bak net olarak gereksinimidir her insan artık bu çağdan dolayı yalnız kalma gereksinimi duyuyor
16 yaşındayım yaklaşık 14 yaşıma kadar burnumu kusurum olarak görüyordum ve burnumla çok dalga geçiyolardı. Ayrıcı 1.50 olmamlada dalga geçiliyodu. 2 sene içersinde düşüncelerim biraz değişti şuan herkesin kusur olarak gördüğü yerleri var yanlızca ben değilim ayrıcı burnum o kadarka kötü değil diye düşünüyorum. Boy konusunda da uzamam çok geç oluyo 2 seneye 1.58 oldum. Yinede önümde uzamak için 2 sene daha var kimsenin de standartlarına uyamam. Kime göre uzun kime göre değildir
Kusur bulmak isteyene kusur çok nihayetinde hepimiz insanız .Çoğu kendini beğenmeyen insanın kendini beğenmemesindeki sebebin instagramda kendini "kusursuz" gösteren instagram ünlülerinin payı azınsanmayacak derecede büyük. Dediğim gibi insan kusurlu bir varlık olmakla beraber kusurlarıyla da güzeldir.
Benimde kulaklarım kepçeydi artık o espriler o kadar ileri gitmişti ki kepçe olan lakabım KOPÇA ya kadar evrildi ama benim iplemediğimi bildikleri için şakalar yapılıyordu bende onlara ''Oğlum benim kulaklarımın özelliğinin 1/10'u sizde olsa uzayı dinleyip sinyal almaya çalışırsınız'' diye işi esprinin dibine vurana kadar devam ediyordum. Kimse dalga geçmese hatta tek kelime söylemeseler bile burnum sağa doğru yatık ve en sinir olduğum ise yine kimsenin lafını dahi etmediği sağ göz kapağım Ferdi Tayfur'un göz kapağı gibi aşağıya çökük. Kelaklarımla veya yamuk burnumla sıkıntım yok ama resimlerde berduş gibi çıkan sağ gözümü maddi imkanım olsa estetik operasyon yardımıyla düzeltmeye çalışırdım. Bu arada görmeme her hangi bir etkisi asla yok sadece ben beğenmiyorum.
insanlar sizin boyunuz kilonuz cart curt için laf ederse laf eden kişiye dönün bir bakın elbet herkesin baska birine göre kusuru vardır mesela bence kısa boylu insanlar genelde tatlı oluyor bi baskasına gore komık olmasına ragmen size guzel gelebilir demek istedigim insanların degil sizin gorusunuz ve saglıgınız onemli
2:57 çok iyi ve mantıklı.
İnsanların küçük çocuklara neler söylediği bence çok önemli ve o küçük yaşta bile olsa hayatını ve düşüncelerini etkileyecek şekilde davranışlar görüyorum. Küçük çocuk diye insanlar istedikleri gibi dikkatsizce konuşuyorlar. Ama bilmiyorlar ki yaşı küçük olsa bile o söylenen onda büyük bir etki oluşturabiliyor, davranışlarında, dış görünüşlerine bu durum yansıyor. Kısa saçlı bir kız olduğu için ya da uzun saçlı bir erkek olduğu için, kilolu ya da zayıf olduğu için, gözlük taktığı diş teli taktığı için. Kulak, burun, kısa boylu... Bu durum o kadar fazla uzatılabilir ki. Önemsemiyecek gibi geliyor belki yaşı küçük diye unutur diyorsunuz ama öyle olmuyor işte. Ben çok fazla önemsiyorum söylediklerimi ve davranışlarımı bu konu gerçekten çok önemli.
Benim sorunum da eksikliğim değil fazlalığım. 32 yaşındayım ve son zamanlarda artık hayattan hiçbir beklentim kalmadı, hiçbir şeyden mutlu olamıyorum, hiçbir şey yapasim gelmiyor ve hayattan hiçbir tat alamıyorum. Hayatımda ilk defa bayramda şehir dışına kamp yapmaya gideceğim ama zerre heyecan hissetmiyorum, en ufak bir şey hissetmiyorum. Evden işe, işten eve. Hayatım bundan ibaret oldu. Herşeyden sıkıldım. 182 boyum ve 115 kilom var. Bu hissettiğim hiçlik yüzünden de kiloyu verecek motivasyonu bulamıyorum kendimde. Tatsız, saçma sapan bir hayat yaşıyorum.
Uzun boylusun yakışıklısın ve etli putlusun :D Keşke ihtiyacı olan birine verilseydi bunlar
@@kadircancakkal7967 sağol 😄
Ben de kepçe kulağım ve kulaklarımı çok seviyorum
Ben kilolu biriyim. Yaşadığım zorbalıklardan dolayı çoğu zaman dışarı çıkamam. Kendimi ezdirmediğim için herkes özgüvenli olduğumu sansa da sürekli siyah giymemin kilomı kapatma çabası olduğunu, sırada dik oturma çabamı, arkadaşsız olma nedenimden en ufacık bir şeye kadar kilomu sorumlu tuttuğumu, onlarca diyet yaptığımı, kilom yüzünden sigaraya başladığıma kadar kimse bilmez. Ailemden arkadaşlarıma kadar dalga geçildi. Kilo derdi olmayan olana kadar geçildi. Hocalar bile yaptı bunu. Sikik ingilizce dersinde hoca konu anlatıtken mesela fat şişman demek dediğinde bütün sınıf bana dönerdi bunlar basit şeyşer ama benim unutamadığım şeyler. Gitmediğim diyetisyen kalmadı mesela. O yüzden şuan sın umut kırıntılaeındayım. Eğer başaramazsam tıpa başvuracağım. Burnum ayrı sorun oraya hiç girmiyorum.
Knk ben de bayağı kiloluydum birkaç yıl önce yazın kilolarımı saklayamadığım için hiç dışarı çıkasım gelmezdi. Düzenli spora gidince halloldu çok canını sıkma ama spor salonunu düşün derim.