✍️:Alice 🫥:Jeon Jungkook & Linn Hyuna 🎵:Son Feci Bisiklet;Uyku (speed up) 🏛️:29/5/23 🕰️:17.23 Küfür var,sm/ut arıyorsan başka kapıya. “Sevgilinin mezarını ziyaret edersin.” - - - - - - - - - - - - - - - - - ~Hyuna’dan Ellerimi ıslak toprağın üzerinde gezdirdim.Islak olmasının sebebi benim gözyaşlarım mıydı,yoksa yağan yağmur muydu,bilmiyordum. Bu gün tam 6 ay olmuştu.Onsuz,onun kokusundan uzak,ellerinden uzak 6 ay. Çok düşünmüştüm yanına gitmeyi.O olmadan gereksizdi çünkü her şey.Aldığım her nefes,bana zul geliyordu. Elimdeki çiçek buketini soğuk mezar taşına yasladım.Dizlerimin üzerine çöküp,gözlerimi mezar taşının üzerinde yazan ismin üzerinde gezdirdim. “Jeon Jeongguk.” “1998-2022” “Ben geldim sevgilim..” Ağzımdan güçlükle çıkan bu cümle bile,gözlerimin ışık hızında dolmasına neden olmuştu. “Nasılsın,iyi misin? Ben,ben iyi değilim.” Ölü biriyle böyle konuşmak ne kadar sağlıklıydı?Çokta sağlıklı olmadığı kesindi ama bende zaten çok aklı selim değildim. Bir anda farkettiğim şeyle,telaşla üzerime giydiğim paltoyu çıkarıp toprağın üzerine bıraktım.Boynumdaki atkıyıda,mezar taşının üzerine doladım.Jeon’un bağışıklık sistemi çok güçsüzdü.Hasta olmasını istemezdim. “Şimdi daha iyi misin sevgilim?Üşütme orda sakın.Kıyamam sana ben.” Sırtımı mezar taşına yasladım.Kısa bir süre sessiz kalıp,olanları sindirmeye çalıştım.Böyle zamanlarda “akıl sağlığımı” korumam için gerekiyordu. “Yalancısın sen.Hemde çok büyük bir yalancısın.Hani hep yanımda kalacaktın?Hani yaşarsak beraber,ölürsek beraberdi?” Söz vermişti.Jeon sözlerini *genelde* tutardı. “Bir sürü minik çocuğumuz olacak demiştin.” Elimin tersiyle yağan yağmurla yarışan gözyaşlarımı sildim. “Ben,ben artık dayanamıyorum Jeon.Sensiz olmuyor işte,yapamıyorum.Ne yapsam,nereye gitsem,olmuyor;olduramıyorum.” “Biliyorum bende söz vermiştim,senin için hayatta kalacağım diye.Ama ben farkettim ki,senin için yaşamıyormuşum ben.Zaten hayat senmişsin.” Doğruydu.Hayat oydu.Yaşam oydu.Neşe oydu,hüzün oydu,kırgınlık oydu.O,her şeydi,herkesti. -“Hyuna,hava soğuyor.Gidelim mi artık?” Arkamı dönmeye gerek duymadım.Namjoon’un geldiğini anlamak zor değildi. “Olmaz.Üşür Jeon bensiz.” Yanıma eğildi.Sırtıma ince bir ceket bıraktı. -“Üşümez o.Ama sen üşürsün.Hadi Hyuna,Jeon üşümeni istemezdi.” “Ama beni sadece o ısıtıyordu Namjoon.Madem istemezdi,neden beni bırakıp gitti böyle?” -“Gitmediki.Bak,burda o.” İşaret parmağını kalbimin üstüne yerleştirdi. -“Hep burda.” Burukça gülümsedim.Kafamı olumlu anlamda salladım.Başımı eğip ayağa kalktım.Namjoon,benden sonra ayağa kalkıp arabaya yürümeye başladı.Gitmeden önce son kez,dudaklarımı sanki Jeon’un dudaklarıymış gibi toprağa bastırdım. “Yarın yine geleceğim sevgilim.Söz. Üşütme sakın.İyice dinlen olur mu?” Belkide yarına çıkamazdım.Belkide yarına yanında olurdum.Belkide yarına kadar,son demlerini yaşayan gücüm tükenirdi.Ölüm geliyorum demezdi.Kimi alıcağını söylemezdi.Kime ne kadar ömür biçildiğini kimse bilemezdi,bizim yapabileceğimiz tek şey her güne son günümüz gibi başlamak,her gün yeniden sevmekti. - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - ~The End Ben pek beğenmedim ama siz umarım beğenmişsinizdirr
Hikayelerini okudum, harika olmuş , ve devamının gelmesi için abone oldum. İstek alıyormusun bilmiyorum, rica etsem Jiminin yaralandığı ve en çok Taehyungun onun için endişelerndiği bir seri yaparmısın😢
✍️:Alice
🫥:Jeon Jungkook & Linn Hyuna
🎵:Son Feci Bisiklet;Uyku (speed up)
🏛️:29/5/23
🕰️:17.23
Küfür var,sm/ut arıyorsan başka kapıya.
“Sevgilinin mezarını ziyaret edersin.”
- - - - - - - - - - - - - - - - -
~Hyuna’dan
Ellerimi ıslak toprağın üzerinde gezdirdim.Islak olmasının sebebi benim gözyaşlarım mıydı,yoksa yağan yağmur muydu,bilmiyordum.
Bu gün tam 6 ay olmuştu.Onsuz,onun kokusundan uzak,ellerinden uzak 6 ay.
Çok düşünmüştüm yanına gitmeyi.O olmadan gereksizdi çünkü her şey.Aldığım her nefes,bana zul geliyordu.
Elimdeki çiçek buketini soğuk mezar taşına yasladım.Dizlerimin üzerine çöküp,gözlerimi mezar taşının üzerinde yazan ismin üzerinde gezdirdim.
“Jeon Jeongguk.”
“1998-2022”
“Ben geldim sevgilim..”
Ağzımdan güçlükle çıkan bu cümle bile,gözlerimin ışık hızında dolmasına neden olmuştu.
“Nasılsın,iyi misin?
Ben,ben iyi değilim.”
Ölü biriyle böyle konuşmak ne kadar sağlıklıydı?Çokta sağlıklı olmadığı kesindi ama bende zaten çok aklı selim değildim.
Bir anda farkettiğim şeyle,telaşla üzerime giydiğim paltoyu çıkarıp toprağın üzerine bıraktım.Boynumdaki atkıyıda,mezar taşının üzerine doladım.Jeon’un bağışıklık sistemi çok güçsüzdü.Hasta olmasını istemezdim.
“Şimdi daha iyi misin sevgilim?Üşütme orda sakın.Kıyamam sana ben.”
Sırtımı mezar taşına yasladım.Kısa bir süre sessiz kalıp,olanları sindirmeye çalıştım.Böyle zamanlarda “akıl sağlığımı” korumam için gerekiyordu.
“Yalancısın sen.Hemde çok büyük bir yalancısın.Hani hep yanımda kalacaktın?Hani yaşarsak beraber,ölürsek beraberdi?”
Söz vermişti.Jeon sözlerini *genelde* tutardı.
“Bir sürü minik çocuğumuz olacak demiştin.”
Elimin tersiyle yağan yağmurla yarışan gözyaşlarımı sildim.
“Ben,ben artık dayanamıyorum Jeon.Sensiz olmuyor işte,yapamıyorum.Ne yapsam,nereye gitsem,olmuyor;olduramıyorum.”
“Biliyorum bende söz vermiştim,senin için hayatta kalacağım diye.Ama ben farkettim ki,senin için yaşamıyormuşum ben.Zaten hayat senmişsin.”
Doğruydu.Hayat oydu.Yaşam oydu.Neşe oydu,hüzün oydu,kırgınlık oydu.O,her şeydi,herkesti.
-“Hyuna,hava soğuyor.Gidelim mi artık?”
Arkamı dönmeye gerek duymadım.Namjoon’un geldiğini anlamak zor değildi.
“Olmaz.Üşür Jeon bensiz.”
Yanıma eğildi.Sırtıma ince bir ceket bıraktı.
-“Üşümez o.Ama sen üşürsün.Hadi Hyuna,Jeon üşümeni istemezdi.”
“Ama beni sadece o ısıtıyordu Namjoon.Madem istemezdi,neden beni bırakıp gitti böyle?”
-“Gitmediki.Bak,burda o.”
İşaret parmağını kalbimin üstüne yerleştirdi.
-“Hep burda.”
Burukça gülümsedim.Kafamı olumlu anlamda salladım.Başımı eğip ayağa kalktım.Namjoon,benden sonra ayağa kalkıp arabaya yürümeye başladı.Gitmeden önce son kez,dudaklarımı sanki Jeon’un dudaklarıymış gibi toprağa bastırdım.
“Yarın yine geleceğim sevgilim.Söz.
Üşütme sakın.İyice dinlen olur mu?”
Belkide yarına çıkamazdım.Belkide yarına yanında olurdum.Belkide yarına kadar,son demlerini yaşayan gücüm tükenirdi.Ölüm geliyorum demezdi.Kimi alıcağını söylemezdi.Kime ne kadar ömür biçildiğini kimse bilemezdi,bizim yapabileceğimiz tek şey her güne son günümüz gibi başlamak,her gün yeniden sevmekti.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
~The End
Ben pek beğenmedim ama siz umarım beğenmişsinizdirr
Şuan hüngür hüngür ağlıyorum çok güzel...
Ölen birini özleyince anlıyosun hayatın ne kadar boş olduğunu
Hikayelerini okudum, harika olmuş , ve devamının gelmesi için abone oldum. İstek alıyormusun bilmiyorum, rica etsem Jiminin yaralandığı ve en çok Taehyungun onun için endişelerndiği bir seri yaparmısın😢
Neden mu kadar iyiiii😵💫❤
Bu şarkı 😭😭😭😭>>>>>>>>>>
İlk
Tüh fazla erken gelmişim ( ･ั﹏･ั)
Geldiii
@@alicelyyokudum bile çok güzeldii her zamanki gibi (≧▽≦)
@@c_Glowing_Fire saolll
@@alicelyy💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💗💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞💞
Oley erken yakaladım