Ontzettend herkenbaar, wanneer je in een groepje aan tafel zit Het gebeurde mij na m'n eigen diagnose kanker en mijn moeder was net overleden. Niemand vroeg hoe het met me ging. Heb me zelden zo eenzaam gevoeld. Wat later overleed m'n grote liefde (lotgenoot) en m'n vader. Mensen vinden het moeilijk, dealen met zoveel leed, je voelt dat ze afstand nemen en dat is heel pijnlijk. Men is ook bang voor de spiegel van hun eigen sterfelijkheid die ze in mij zien. Ik ben veel alleen en ben m'n eigen beste vriendjes, heb veel steun aan spiritualiteit en de Natuur. Gelukkig is m'n ziekte momenteel stabiel. Besef lieve mensen dat wanneer iemand de diagnose ongeneeslijk ziek krijgt, je ook door een enorm rouwproces gaat. Dank je wel voor dit mooie inhoudelijke gespek. Ik heb er veel aan 💫✨🙏
Echt super mooi verteld. Ik ben zelf toen ik 13 was mijn moeder verloren aan borstkanter na een strijd van 4 jaar. Op mijn 22e is ook heel plots mijn vader overleden. Ik ben altijd zo blij dat mijn broer en ik elkaar hadden want niemand snapt beter hoe je je voelt op dat moment en de steun die je aan elkaar hebt. mijn moeder is nu al 11 jaar overleden maar de pijn blijft hetzelfde. Dat is iets wat mensen soms niet snappen net na verlies van een dierbare. De pijn gaat niet weg, je leert er gewoon mee te leven en die stormen op zee worden steeds korter en minder maar ze gaan nooit helemaal weg.
Wat een mooi interview. Zijn verdriet om het overlijden van zijn moeder kon ik gewoon voelen. Mijn vader is net, op 17 april 2021, overleden aan een plotselinge hartstilstand. Ik heb geen goed afscheid kunnen nemen, hij zat in een verpleeghuis en ik kon daar heel weinig komen vanwege de veelvuldige corona uitbraken. Ik kamp nu heel erg met schuldgevoelens naar hem toe. Het knaagt echt aan mij. Hoe ga je hier het beste mee om? Zal dat na verloop van tijd minder worden? En hoe ga je om met mensen die niks meer van zich laten horen na dit alles? En met mensen bedoel ik mensen waarvan je dacht dat je daarmee een goede band had, zoals collega’s, families. Ik heb zelfs al meegemaakt dat collega’s met een boog om mij heen lopen, alles doen om je maar niet te hoeven spreken, alsof je een besmettelijke ziekte hebt. Hoe ga je met dit soort pijnlijke situaties om?
Toen ik 20 was verloor ik m'n beste vriendin plotseling door een ongeluk met stroom. Bijna 3 jaar later verongelukte mijn andere beste vriendin. En daarna helaas nog meermaals meegemaakt met andere lieve mensen om me heen. Ik herken mezelf enorm in zijn ervaringen. Vooral ook hoe de omgeving met je omgaat, ik voelde me daardoor vaak extra alleen omdat mensen me soms vermeden. Sindsdien doe ik precies wat hij zegt als ik weet dat iemand rouwt: erkennen dat het verdriet er is en er ook mag zijn. Altijd een bericht sturen, geen twijfel over mogelijk. Benoem je twijfel, wees eerlijk. En al zou iemand gaan huilen: het is goed! Het helpt een hoop als je je niet alleen voelt en je gesteund voelt.
Bedankt voor dit prachtige interview! Op mijn 15e ben ik mijn moeder verloren en een paar maanden geleden (nu 25) mijn vader. Heel erg herkenbaar wat hij allemaal vertelt, fijn om te horen. Dit heeft mij ook weer op een nieuw idee gebracht voor in de toekomst 😁
Wow wat een heftig verhaal. Beide ouders verliezen. Wat een krachtige, integere, open man die Remco. Diep respect! En dat hij maar veel jongeren mag helpen in verliesstukken ✨
Dit is precies mijn grootste angst… ik zit met veel moeite te luisteren, proberende juist mijn angsten onder ogen te komen. Bedankt voor het delen alvast!
Hij lijkt mij echt een heel goed persoon. Ik vind het echt heel mooi hoe hij er sterk van is geworden en hiermee ook andere kinderen die hun ouders hebben verloren probeert te helpen! Ik heb echt heel veel respect voor hem
Zo’n mooi verhaal, en ontzettend leerzaam. Erg bijzonder en sterk hoe hij zijn verhaal verteld. Ik ben zelf 3 jaar geleden mijn moeder verloren en ontzettend interessant om te horen hoe zijn proces is verlopen en hoe ik mezelf hierin herken.
Heel mooi interview! Helaas heb ik het zelfde mee gemaakt ( moeder verloren door ziekte (2016)en vader plotseling (2017). Zelf er nooit over willen praten, want wegstoppen en negeren was makkelijker. Toen uiteindelijk EMDR therapie gehad en dat heeft mij heel goed geholpen .
9.09 - 9.51 dat idee, ik krijg er een wegtrekker van. Respect voor jou dat je nu mensen helpt met diezelfde angsten en rouwverwerking. Zelf is dit mijn grootste angst, het afscheid. Hopelijk vind ik ook ooit rust hierin en leer ik er mee omgaan. Ben nu ook aan het huilen.. bedankt voor deze video.
Wow, komt weer echt kneiterhard binnen. Net als elke aflevering van deze Podcast! Maar zo prachtig, en zo dapper om te zien dat je het gesprek aan gaat met deze helden ♥. Ik ben zelf op mijn 20e ook mijn vader verloren, nadat hij 5 jaar lang ziek was. Dus ik kon me ook wel enigszins in zijn verhaal vinden. Echt super om te zien hoe Remco hier over praat! Dit zet echt een spiegel voor, om te zien hoe ik in deze 6 jaar ben om gegaan met rouw en verlies. Hele indrukwekkende video. Iris & Remco jullie zijn toppers!!
Dit is echt een prachtige aflevering! Bizar hoe herkenbaar dit voor mij is. Wat ook erg fijn is. Zelf heb ik ook weinig mensen gekend die hetzelfde hebben meegemaakt, wat het soms erg lastig maakt. Dankjewel hiervoor 💕
Wauw wat een insprerende verhaal. Wat ben jij een goed zoon! Ik weet zeker dat je ouders trots op jou zijn! Voor je moeder zorgen na het verlies van je vader! Ik wens je heel veel sterkte en goeds!
zou interresant zijn als je iemand kan regelen die wilt praten over moord. Het vermoorden van of het verlies van een mordenaar. Ben benieuwd wat er voor persoon achter een mordenaar zit of hoe iemand er mee omgaat! Thx voor de leuke podcasts
Ik ben mijn cavia een anderhalve week geleden verloren en ik zocht dit soort video's dankjewel dat jij je verhaal hebt gedeeld en dat ik niet de enige ben die hierover wil praten.
Ik verloord mijn ouders op mijn 3jarige leeftijd😢 ze waren erg depressief en hebben zelfdoding gedaan... ik heb hier nog heel veel moeite mee.... ik ben nu 21 en elke dag krijg ik nog de vraag vindr jij je ouders lief... ik heb hier in de jaren tijd zelf achter gekomen hoe ze zijn overleden therapie alles geweest... Zijn er vragen kom gerust....
ik was 14 geen ouders meer bij mijn oudste zus gewoont en nu komen oude wonden op na40 jaar ja moest na begravenis na school 1 jaar later van brabant naar zuid holland moest alles achterlaten jij niet
Ik vind het heel erg voor je dat je beide ouders bent kwijtgeraakt en dus ook je ouderlijk huis! Je moest weg uit je vertrouwde omgeving omdat je nog te jong was om voor jezelf te zorgen.. Ik snap dat je teleurgesteld en boos bent maar je had beter:'jij niet' weg kunnen laten.. Ik wens je enorm veel sterkte!
Ontzettend herkenbaar, wanneer je in een groepje aan tafel zit
Het gebeurde mij na m'n eigen diagnose kanker en mijn moeder was net overleden. Niemand vroeg hoe het met me ging. Heb me zelden zo eenzaam gevoeld.
Wat later overleed m'n grote liefde (lotgenoot) en m'n vader.
Mensen vinden het moeilijk, dealen met zoveel leed, je voelt dat ze afstand nemen en dat is heel pijnlijk.
Men is ook bang voor de spiegel van hun eigen sterfelijkheid die ze in mij zien.
Ik ben veel alleen en ben m'n eigen beste vriendjes, heb veel steun aan spiritualiteit en de Natuur. Gelukkig is m'n ziekte momenteel stabiel.
Besef lieve mensen dat wanneer iemand de diagnose ongeneeslijk ziek krijgt, je ook door een enorm rouwproces gaat.
Dank je wel voor dit mooie inhoudelijke gespek. Ik heb er veel aan 💫✨🙏
Echt super mooi verteld. Ik ben zelf toen ik 13 was mijn moeder verloren aan borstkanter na een strijd van 4 jaar. Op mijn 22e is ook heel plots mijn vader overleden. Ik ben altijd zo blij dat mijn broer en ik elkaar hadden want niemand snapt beter hoe je je voelt op dat moment en de steun die je aan elkaar hebt. mijn moeder is nu al 11 jaar overleden maar de pijn blijft hetzelfde. Dat is iets wat mensen soms niet snappen net na verlies van een dierbare. De pijn gaat niet weg, je leert er gewoon mee te leven en die stormen op zee worden steeds korter en minder maar ze gaan nooit helemaal weg.
❤❤❤❤
😢😢
Wat een mooi interview. Zijn verdriet om het overlijden van zijn moeder kon ik gewoon voelen. Mijn vader is net, op 17 april 2021, overleden aan een plotselinge hartstilstand. Ik heb geen goed afscheid kunnen nemen, hij zat in een verpleeghuis en ik kon daar heel weinig komen vanwege de veelvuldige corona uitbraken. Ik kamp nu heel erg met schuldgevoelens naar hem toe. Het knaagt echt aan mij. Hoe ga je hier het beste mee om? Zal dat na verloop van tijd minder worden? En hoe ga je om met mensen die niks meer van zich laten horen na dit alles? En met mensen bedoel ik mensen waarvan je dacht dat je daarmee een goede band had, zoals collega’s, families. Ik heb zelfs al meegemaakt dat collega’s met een boog om mij heen lopen, alles doen om je maar niet te hoeven spreken, alsof je een besmettelijke ziekte hebt. Hoe ga je met dit soort pijnlijke situaties om?
Toen ik 20 was verloor ik m'n beste vriendin plotseling door een ongeluk met stroom. Bijna 3 jaar later verongelukte mijn andere beste vriendin. En daarna helaas nog meermaals meegemaakt met andere lieve mensen om me heen. Ik herken mezelf enorm in zijn ervaringen. Vooral ook hoe de omgeving met je omgaat, ik voelde me daardoor vaak extra alleen omdat mensen me soms vermeden. Sindsdien doe ik precies wat hij zegt als ik weet dat iemand rouwt: erkennen dat het verdriet er is en er ook mag zijn. Altijd een bericht sturen, geen twijfel over mogelijk. Benoem je twijfel, wees eerlijk. En al zou iemand gaan huilen: het is goed! Het helpt een hoop als je je niet alleen voelt en je gesteund voelt.
Bedankt voor dit prachtige interview! Op mijn 15e ben ik mijn moeder verloren en een paar maanden geleden (nu 25) mijn vader. Heel erg herkenbaar wat hij allemaal vertelt, fijn om te horen. Dit heeft mij ook weer op een nieuw idee gebracht voor in de toekomst 😁
Wat een prachtig interview! Trots op mijn broertje
❤❤❤❤
Ik ben eergisteren mijn broer verloren en dit heeft me beetje geholpen om te rouwen
@@professorel18p idioot
@@professorel18p zou netjes zijn om je comment even te bewerken naar iets gepasters, doe het voor een beter karma ❤
Wow wat een heftig verhaal. Beide ouders verliezen. Wat een krachtige, integere, open man die Remco. Diep respect! En dat hij maar veel jongeren mag helpen in verliesstukken ✨
hij heeft echt een fijne rustige stem, mooi interview
Dit is precies mijn grootste angst… ik zit met veel moeite te luisteren, proberende juist mijn angsten onder ogen te komen. Bedankt voor het delen alvast!
Hij lijkt mij echt een heel goed persoon. Ik vind het echt heel mooi hoe hij er sterk van is geworden en hiermee ook andere kinderen die hun ouders hebben verloren probeert te helpen! Ik heb echt heel veel respect voor hem
Iris wat een prachtige podcast! Vorige week mijn vader onverwacht verloren op jonge leeftijd .. het doet goed om verhalen van anderen te horen.
Zo’n mooi verhaal, en ontzettend leerzaam. Erg bijzonder en sterk hoe hij zijn verhaal verteld. Ik ben zelf 3 jaar geleden mijn moeder verloren en ontzettend interessant om te horen hoe zijn proces is verlopen en hoe ik mezelf hierin herken.
Weer een prachtige aflevering. Zo bijzonder hoe hij dit heeft gebruikt om anderen te helpen.
Ja he! ❤
Mooi verwoord door Remco met hele goede gestelde vragen Iris. Dank aan jullie beide. Ga nu ook morgen een vriendin even bellen...
Heel mooi interview! Helaas heb ik het zelfde mee gemaakt ( moeder verloren door ziekte (2016)en vader plotseling (2017). Zelf er nooit over willen praten, want wegstoppen en negeren was makkelijker. Toen uiteindelijk EMDR therapie gehad en dat heeft mij heel goed geholpen .
Sterkte
9.09 - 9.51 dat idee, ik krijg er een wegtrekker van. Respect voor jou dat je nu mensen helpt met diezelfde angsten en rouwverwerking. Zelf is dit mijn grootste angst, het afscheid. Hopelijk vind ik ook ooit rust hierin en leer ik er mee omgaan. Ben nu ook aan het huilen.. bedankt voor deze video.
Heel fijn dat je die open vragen stelt van hoe je iemand erin kan helpen, wat je kan doen en zeggen!
Wow, komt weer echt kneiterhard binnen. Net als elke aflevering van deze Podcast! Maar zo prachtig, en zo dapper om te zien dat je het gesprek aan gaat met deze helden ♥. Ik ben zelf op mijn 20e ook mijn vader verloren, nadat hij 5 jaar lang ziek was. Dus ik kon me ook wel enigszins in zijn verhaal vinden. Echt super om te zien hoe Remco hier over praat! Dit zet echt een spiegel voor, om te zien hoe ik in deze 6 jaar ben om gegaan met rouw en verlies. Hele indrukwekkende video. Iris & Remco jullie zijn toppers!!
Dit is echt een prachtige aflevering! Bizar hoe herkenbaar dit voor mij is. Wat ook erg fijn is. Zelf heb ik ook weinig mensen gekend die hetzelfde hebben meegemaakt, wat het soms erg lastig maakt. Dankjewel hiervoor 💕
Iris ik vind deze soort interviews zo waardevol!! Ik hoop echt dat je nog lang door gaat met deze interviews, ik kijk ze met veel bewondering!
❤❤
Bijna elke potcast al gezien! Echt super tof. Veel respect voor zulk soort mensen en natuurlijk voor elk persoon❤️
Zeer goed uitgelegd, wat een lieve man en zoon voor jouw ouders!❤
Zijn verhaal is zo herkenbaar, en vind het onwijs fijn dat dit onderwerp word besproken. Dankjewel hiervoor ❤️
Hele mooie en waardevolle podcast! Helaas herkenbaar voor mij. Ook op vroege leeftijd mijn ouders verloren. ❤
Deze podcast is bijzonder en confronterend. Heb zelf mn vader verloren op 13 jarige leeftijd. Ook 112 moeten bellen tijdens zn hartstilstand 😭
veel sterkte!
Wauw wat een insprerende verhaal. Wat ben jij een goed zoon! Ik weet zeker dat je ouders trots op jou zijn! Voor je moeder zorgen na het verlies van je vader! Ik wens je heel veel sterkte en goeds!
Ontzettend veel respect. Mooi en krachtig verhaal, liefs Pamela en Esmeralda. Veel liefde toegewenst 💕
zou interresant zijn als je iemand kan regelen die wilt praten over moord. Het vermoorden van of het verlies van een mordenaar. Ben benieuwd wat er voor persoon achter een mordenaar zit of hoe iemand er mee omgaat! Thx voor de leuke podcasts
Zo veel respect voor hem!🤍
Naar het luisteren van deze podcast kwamen de mooie herinneren weer terug van me opa❤️
Ik vind deze serie zou ontzettend mooi! en je leert er ook nog is heel veel van
Zo Ontzettend herkenbaar! Zo mooi dat je het bespreekbaar maakt en anderen hiermee helpt. 🌹
Prachtig gesproken Remco! Bedankt.
zo sterk om zijn verdriet om te zetten om te helpen.....
Heel leerzaam dit, vanuit beide perspectieven. Super goed dat je hier aandacht aan besteedt, en voor de rest: ga zo door!
Erg mooi interview! Super veel respect.
Zo dapper!! Respect!
Wel echt een goede aflevering
Iris blijf hier mee doorgaan
Nou ik luister deze podcast en word nu net gebeld door m'n moeder dat m'n opa is overleden.. 😔🌹
❤❤❤ gecondoleerd
@@IrisEnthoven Dankjewel 💛
Dat is wel heel toevalling
Wat heftig zeg..❤
Super leerzaam, geweldige aflevering! Respect.
❤❤
Pfffff! Wat een goed gesprek♡♡
Heel bijzonder mooi interview. Heb wel traantje weg moeten pinken.
Pff zo heftig!! Echt super dapper en een heel bijzonder verhaal!
Wat een heftig verhaal, bijzondere podcast. En Iris wat toevallig, heb hetzelfde jasje in het roze. Gekocht bij Noor op de Albert Cuyp? 💙😍
zoooooo herkenbaar, top interview!
Respect! ❤️
Super mooie goede serie💕😊
Trots op je!
Ik ben mijn cavia een anderhalve week geleden verloren en ik zocht dit soort video's dankjewel dat jij je verhaal hebt gedeeld en dat ik niet de enige ben die hierover wil praten.
Mooi en inspirerend
Ik verloord mijn ouders op mijn 3jarige leeftijd😢 ze waren erg depressief en hebben zelfdoding gedaan... ik heb hier nog heel veel moeite mee.... ik ben nu 21 en elke dag krijg ik nog de vraag vindr jij je ouders lief... ik heb hier in de jaren tijd zelf achter gekomen hoe ze zijn overleden therapie alles geweest...
Zijn er vragen kom gerust....
Ik heb ook 1 maand geleden mn broer die is verongelukt door iemand anders door zn beste vriend die reed
Gecondoleerd ❤️
Sterkte ❤️
💓
welke blouse heeft hij aan weet iemand dit
Heftig
ik was 14 geen ouders meer bij mijn oudste zus gewoont en nu komen oude wonden op na40 jaar ja moest na begravenis na school 1 jaar later van brabant naar zuid holland moest alles achterlaten jij niet
Ik vind het heel erg voor je dat je beide ouders bent kwijtgeraakt en dus ook je ouderlijk huis! Je moest weg uit je vertrouwde omgeving omdat je nog te jong was om voor jezelf te zorgen..
Ik snap dat je teleurgesteld en boos bent maar je had beter:'jij niet' weg kunnen laten.. Ik wens je enorm veel sterkte!
@@J.W.vanVeenhier sluit ik me bij aan