ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 19 ก.ย. 2024
- Στίχοι/Ερμηνεία : Mορφέας
Παραγωγή : Nast
Μπάσο : Ανδρέας Καπελέρης
Rec/Mix/Mastering : Nikos Michalodimitrakis
Προγραμματισμός : Nast / Μορφέας
Artwork : Ανδρέας Καπελέρης
Και να μαι πάλι μόνος κλεισμένος στο Άσπρο Δωμάτιο
παρέα μου το μολύβι,το χαρτί και το τετράδιο
να που βρίσκομαι μπροστά σε μια λευκή σελίδα
κι είθε οι στίχοι πάνω να λάμψουν σαν ηλιαχτίδα
αυτό το τώρα δύσκολο,δεν έχω αλεξίσφαιρο
αυτό το τώρα μάταιο, κάποιοι με είπαν δύστροπο
οπλισμένος με χαμόγελο για κάθε δυσκολία
έκανα την κηδεία μου πριν τα 33 μου
κι ύστερα αναστήθηκα κι έτσι αναγεννήθηκα
έχοντας σαν παράσημο την κάθε εμπειρία απ' όταν
κουραστικά να ψάχνω,έμαθα να βρίσκω
με οδηγό τους προγονους και την μικρή ιστορία μου
τα ουσιαστικά πράγματα αόρατα στο βλέμμα
μόνο η καρδιά τα βλέπει γι' αυτό οι άνθρωποι έχουν θέμα
είναι νόμοι είναι αυτοί,που κάποιοι αλλάζουν συνεχώς
μα οι παγκόσμιες αλήθειες είναι πλέον γεγονός
γι'αυτό και προσπαθώ να είμαι άνθρωπος με ήθος
πότε ηθικολόγος, σοβαροφανής ή μούλος
γι'αυτό δεν είμαι ούτε με τους δε ούτε με τους μεν
γι'αυτό είναι η αλήθεια μου σήμα κατατεθέν
Ποιός είναι αυτός που έκρινε και ποτε του δεν κρίθηκε
ποιος είναι αυτός που έπαιξε και ποτε δεν ηττήθηκε
το μέλλον μόλις έφτασε και γω το ατενίζω
απ' τ' Άσπρο μου Δωμάτιο το τώρα χρωματίζω
Ποιος είναι αυτός που έσπειρε μίσος και δεν το θέρισε
ποιος είναι αυτός που έχτισε κάτι και δεν το γκρέμισε
το μέλλον μόλις έφτασε και γω το ατενίζω
απ' τ' Άσπρο μου Δωμάτιο το τώρα χρωματίζω
Είναι φορές που νιώθω άδειος τελείως σαν ένα τίποτα
είναι στιγμές που τοίχοι υψώνονται στον ορίζοντα
που αν δεν βρω την δύναμη κάπως να τα γκρεμίσω
η επιμονή γίνεται σκάλα ώστε να βγω από πίσω
τα βλέφαρα βαραίνουν όσο περνάει η νύχτα - κάπου
στα ξημερώματα με καταβάλει η νύστα
αλλά δεν χάνω το κουράγιο μου και την υπομονή μου
βαστάω για τους ανθρώπους μου που νοιώθουνε μαζί μου
η ζωή μια κωμωδία για όλους αυτούς που σκέφτονται
ενώ είναι τραγωδία για κείνους που αισθάνονται
μα για όποιον τα 'χει ισορροπήσει με τον εαυτό του
ένα μοναδικό θείο δώρο που ναι δικό του
δεν παρατηρούν οι άνθρωποι το τι συμβαίνει ξύπνιοι
ξεχνούν τα όνειρα που βλέπουνε όταν κοιμούνται
ενώ αυτοί που εκτιμούν κάτι το δεδομένο λίγοι
που μόλις χάσουν βυθίζονται μέσα στη λύπη
γι'αυτό και προσπαθώ για το καλύτερο ορμώμενος
απ' τ' Άσπρο μου Δωμάτιο με λίγα νιώθω πλούσιος
γιατί η φτώχεια είναι έλλειψη πολλών πραγμάτων
μα η απληστία όλων και η αιτία των προβλημάτων
#morfeas #aspro #dwmatio
