พระอรหันต์ไม่ใช่ผู้วิเศษ! ชอบคาดคะเนไม่ชอบปฏิบัติให้รู้จริง..
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 22 ม.ค. 2024
- พระอรหันต์ไม่ใช่ผู้วิเศษ แง่คิด! คนปุถุชนชอบคาดคะเนไม่ชอบปฏิบัติให้รู้จริง..
คำว่าพระอรหันต์นั้นบางท่านก็คิดว่าพระ
อรหันต์นี้ต้องเป็นผู้วิเศษต้องเป็นผู้
ที่มีชื่อเสียงที่ใครๆนั้นก็รู้จักต้อง
เป็นผู้มีฤทธิ์มีอภิญญาสูงส่งที่เขาเรียก
กันว่าพระเกจิต้องเป็นพระที่มีคนกราบไหว้
อย่างมากมายถ้าคิดอย่างนั้นก็ยังไม่ถูก
เสมอไปเพราะผู้สำเร็จอรหัตผลนั้นมีอยู่
หลายประเภทอย่างเช่นประเภทที่ 1 สุขวิปัสสโกท่านสำเร็จอรหัตตผลได้แต่ท่านไม่
มีญาณวิเศษใดๆนอกจากทำอาสวะกิเลสให้สิ้น............................
.........................................
....................................
..................................
.............................
#พระอรหันต์4ประเภท
#ธรรมะพระอรหันต์
#ธรรมะไม่มีกาล
#ธรรมผู้รู้
#คนปุถุชน - บันเทิง
แยกให้ชัด ระหว่าง “พระอริยะ” กับ “ผู้วิเศษ”
เมืองไทยจะวิกฤต ถ้าคนไทยมีศรัทธาวิปริต
“อีกตัวอย่างหนึ่ง นอกจากห้ามพระอวดอุตริมนุสธรรม ห้ามอวดคุณพิเศษแม้มีในตนแล้ว ท่านยังห้ามอวดฤทธิ์ ห้ามแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ด้วย พระได้ปาฏิหาริย์ได้ฤทธิ์แล้วเอามาอวดเอามาแสดง แม้เป็นจริงก็ต้องอาบัติ มีความผิด ทำไมเป็นอย่างนั้น
การแสดงฤทธิ์มีโทษกี่อย่าง ก็คล้ายกันกับการ “อวดอุตริมนุสธรรม” นั่นแหละ แต่มีแง่มุมบางอย่างแปลกไปบ้าง ที่คล้ายกันก็จะพูดย่อ ที่แปลกไปก็จะขยายออกสักหน่อย
๑. ดูดความสนใจไปรวมอยู่ที่บุคคลนั้น ประชาชนเลยไม่เอาใจใส่สงฆ์ว่าเป็นอย่างไร มีอะไรกระทบกระเทือนก็ไม่เอาใจใส่
๒. การมีฤทธิ์ เป็นคนละเรื่องกันกับการ“หมดกิเลส” พระมีฤทธิ์ ไม่จำเป็นต้องหมดกิเลส และพระที่หมดกิเลสก็ไม่จำเป็นต้องมีฤทธิ์ ผู้มีฤทธิ์บางทียังมีกิเลสมาก และเอาฤทธิ์มาใช้สนองกิเลสของตน
จะพูดให้เข้าใจง่าย ก็ว่า..ต้องแยก ระหว่างพระอริยะ กับ ผู้วิเศษ
ความเป็นพระอริยะนั้นอยู่ที่คุณธรรมความดี โดยลดละกิเลส มีโลภะ โทสะ โมหะ น้อยลง จนกระทั่งละกิเลสได้หมด เป็นผู้บริสุทธิ์มีคุณธรรมสมบูรณ์ ก็เป็นพระอรหันต์
ส่วนความเป็นผู้วิเศษนั้น เราจะมองกันไปที่การมีฤทธิ์ มีอิทธิปาฏิหาริย์ ล่องหนหายตัวได้ บันดาลอะไรต่างๆได้ มีอำนาจจิตแรงกล้า ล่วงรู้วาระจิตของผู้อื่น ทายใจคนอื่นได้ ฯลฯ
ถ้าพระอริยะมีฤทธิ์มีความวิเศษด้วยก็ยิ่งดี เป็นคุณสมบัติเสริมความสามารถให้ทำอะไรๆได้ดีขึ้น
แต่ถ้าผู้วิเศษไม่เป็นอริยะ และมีกิเลสมาก ก็จะ..เป็นภัยอันตรายร้ายแรง #เพราะมีความสามารถที่จะทำความชั่วได้มากกว่าคนชั่วที่ไม่มีฤทธิ์ จะเห็นได้จากตัวอย่างในอดีต เช่น พระเทวทัต และ รัสปูติน เป็นต้น
ปัจจุบันนี้ ชักจะมีความสับสนมากขึ้น ในการเอาความเป็นพระอริยะกับความเป็นผู้วิเศษมาปะปนกัน
#ที่หนักมากก็คือเอาความขลังศักดิ์สิทธิ์หรือความมีฤทธิ์_มาเป็นเครื่องกำหนดความเป็นพระอรหันต์ พอเห็นหรือได้ยินว่าพระองค์ไหนมีฤทธิ์ ขลัง ก็บอกว่าเป็นพระอรหันต์ อันนี้เกิดจากการไม่รู้หลักพระพุทธศาสนา ชาวพุทธจึงจะต้องเรียนรู้หลักพระศาสนากันให้มากขึ้น ก่อนที่จะเปลี่ยนพระพุทธศาสนาไปเป็นลัทธิผู้วิเศษโดยไม่รู้ตัว
พระเทวทัตนั้นไม่ได้เป็นพระอริยะ ไม่ได้เป็นพระอรหันต์เลย แต่แสนจะมีฤทธิ์เก่งกาจ แล้วก็หลงฤทธิ์ ก็เลยทำให้กิเลสฟูขึ้นมา ท่านก็เลยใช้ฤทธิ์ในทางร้าย หาลาภสักการะ ต้องการผลประโยชน์และความยิ่งใหญ่
เพราะฉะนั้น จึงเป็นเครื่องเตือนให้ระวังว่า ถ้าพระที่มีฤทธิ์เป็นผู้วิเศษเกิดมีกิเลสมาก มีโลภะ โทสะ โมหะ มาก ก็จะใช้ฤทธิ์นั้นหาลาภ หรือทำลายผู้อื่น แล้วประชาชนก็จะตกเป็นเหยื่อ
ประชาชนที่ไปหลงฤทธิ์ของผู้อื่นนั้น ไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง ไปฝากความหวังไว้กับปัจจัยภายนอก เป็นการปฏิบัติที่ผิดหลักพระศาสนา
พระพุทธศาสนาต้องการให้เราพัฒนาตนเอง ให้ทำการตามหลักเหตุผล ให้บรรลุความสำเร็จด้วยความเพียรพยายามของตน พัฒนาตัวเองให้ดีงามสามารถยิ่งขึ้นอยู่เสมอ
ถ้าเราไปมัวหวังความสำเร็จจากการดลบันดาลของอำนาจหรืออานุภาพภายนอก เราเองก็ไม่รู้จักทำอะไร และไม่เป็นอันทำอะไร ได้แต่รอคอยฤทธิ์มาช่วย รอคอยผลจากการดลบันดาลของท่านผู้มีฤทธิ์ พร้อมกันนั้น ก็มีผลเสียแก่ตัวบุคคลที่มีฤทธิ์นั้นเองด้วย เพราะถ้ายังไม่หมดกิเลสก็จะเพลิดเพลินมัวเมาติดฤทธิ์ เช่น หลงเพลินลาภสักการะ แล้วละเลยการปฏิบัติฝึกหัดขัดเกลาตัวเอง เพื่อบรรลุธรรมเบื้องสูงขึ้นไป ทำให้พระบางองค์ติดอยู่แค่นั้น ไม่สามารถก้าวต่อไปสู่การบรรลุมรรคผลนิพพาน เมื่อตนเองหลงลาภสักการะแล้ว ก็ไปล่อหลอกหาลาภสักการะจากประชาชนอีก
ทางฝ่ายประชาชนเองเมื่อมัวแต่วุ่นวายติดตามผู้มีฤทธิ์ และรอคอยผลจากการบันดาลด้วยฤทธิ์ของผู้อื่น ก็ไม่เป็นอันทำกิจทำการที่ควรทำให้แข็งขันจริงจัง และละเลยการพัฒนาตัวเอง
เป็นอันว่า เกิดผลเสียทั้งแก่ตัวผู้อวดฤทธิ์เอง ทั้งแก่ประชาชน แล้วในที่สุดผลเสียนั้นก็ตกแก่พระศาสนาและสังคมส่วนรวม”
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์
( ป. อ. ปยุตฺโต )
ที่มา : หนังสือ “เมืองไทยจะวิกฤต ถ้าคนไทยมีศรัทธาวิปริต”
นิพพานอยู่ในใจของทุกคน ที่ปฏิบัติถึงความหลุดจากอาสวะกิเลสทั้งปวงได้ ดับสังขาร(การปรุงแต่ง) ใช่ไหมคะรับ
@@user-si1hh9fy6s ก็ตามบท อนิจจา วตสังขารานั่นแหละครับ
ใช่เจ้าข้า พระอริยะจะไม่แสดงตนว่าเป็น ไม่แสดงอาการว่าเป็น จะยังคงดำรงสภาวะเดิมไว้
ฉะนั้นใครผู้ใดแสดงอาการว่าเป็นอวดว่าเป็นนั้นมิใช่แน่แท้ พระอริยะคืออริยะที่เป็นพระ อริยะคือปุถุชนที่ได้อริยะ อริยะบุคคลนั้นเป็นสภาวะของทุกผู้คน ทุกศาสนาทุกเชื้อชาติแล
หลวงพ่อฤาษีฯ ท่านก็อธิบายแบบนี้ครับ สาธุครับ...
นับว่าเป็นความรู้ที่ดีมีประโยชน์ ให้พุทธศาสนิกชนทั้งหลายได้เข้าใจ ฟังไปก็ยังนึกถึงพระอรหันต์จี้กง หรือแม้แต่คนธรรมดาที่ไม่ได้บวชแต่จิตเป็นอรหันต์แล้วก็มี
ฉันเป็นชาวโคราชแท้ก้อทำมาหากินตามประชาคนจนๆทั้้วๆไปนี้ฆ่าสัยว์นาๆชนิจตายแยอะแยเพื่อเอามากินบ้างเอาไปขายบ้างแจกเป็นธานบ้างฉันก้อเห็นเป็นเรื่องธรรมดาฉันก้อทำงานรับจ้างทั้วไปทำงานโรงงานบ้างความรู้ฉันแค่ป4ฉ้นมีอายุได้17.. 18ปีคิดอยากจะบวชผมขอย้อนกับไปตอนเป็นเด็กนะครับตอนอยู่โรงเรียนป3ผมได้เสียสมบัํษอันมีค่ายิ่งกว่าสิ่งใดในโลกนี้ก้อคือพี่สาวคนที่3และแม่ในปีเดียวกันถึง2คนผมแทบบ้าตายถึงคั้นฆาตัวตายตามหวังจะได้อยู่กับท่านทั้ง2จนอยู่ต่อมาเลื่อยๆเราขาดความอบอุนแค่อย่างเดียวมันเหมือนตายทั้งเป็นหัวใจของผมมันได้อยู่กับแม่จนทุกๆวันนี้ส่วนเป็นตัวเป็นตนอยู่นี้ไม่ใช่ตัวตนอันแท้ครับมันต้องได้รับเวณกรรมที่มันได้ก่อขึ้นมาพระศาสฦาท่านเรียกว่าเวธณาก้อคือเรารับใช้กรรมที่เราก้อนั้นแล.พออายุได้17.18ก้อคิดอยากจะบวชเราบวชเพื่อทดแทนพระคุณพ่อแม่พอถึงเวลาบวชจริงๆตอนอายุ21.22ปีนี้แหละบวชได้1พรรษาก้อสึกออกมาเป็นคารวาสเช่นเดิมก้อทำมาหากินปกติจนอายุ30กว่าๆญาติผู้ใหญ่แก่ก้อหาเมียให้อยู่ได้ประมาน2ปีกว่าผมก้อทิ้งทั้งๆที่ผมไม่มีที่ไปเลยทิ้งเพอะเขาไลเราทิ้งก่อนผมก้อไม่รู้พอทำนาเสร็จเขาก้อไลเราทิ้งตอนนั้นทำนาปีและนาปรังและทำข้าวศูนก้อได้ราคาดีมากเขาบอกว่าคับที่อยู่ได้.คับใจอยู่หยากผมก้อต้องทิ้งไม่กี่ปีคนใหญ่ก้อได้ชักจูงให้มาเอาเมียก้อบ้านกลางนั่นและจนอยู่ทุกวันนี้นะครับเมียคนแรกทำนาประมาร20ไรคนที่2มีนาแต่ได้ขายนาเอาตังมายกบ้านทำนาทุกวันนี้ก้อเป็นนาน้องเมียมีแค่3ไรครับส่วนทำสวนครับปลูกผักสวนครัวพออี่ตอนนำ้ทั้วหมอเลยครับใจมันหดหู่มากครับจนคิดไปไกลว่าเวนกรรมอะไรของกูอีกคิดไปตัวก้อสั่นไปรู้สึกใจวิ้วๆจะขาดและไม่ขาดและกูได้ทำกรรมอะไรเอาใว้กับน้ำหนอในปีนั้นผักเต็มสวนเลยและมีแต่ผักงามทั้งสิ้นคิดว่าปีนี้ได้ตังเยอะแน่ๆเลยคิดไปคิดมาไอ้ห่าโคดพ่อโคดแม่มึงด่าในใจพวกมึงตายอดตายอยากมาจากใหนมึงมาปลูกเอาใว้แต่เมื่อไรไอเย็ดโคดแม่มึงด่าในใจแล้วตัวเองก้อร้องใหอยู่คนเดียวสายตาก้อมองดูน้ำน้ำตาก้อไหลออกมาอยู่นานไอคาวนี้ลูกเมียแม่กูจะเอาอะไรกินใหนจะค่าน้ำค่าไฟค่าลูกไปโรงเรียนคิดไปก้อร้องไปดีที่ผมมีหมาเป็นลูกอยู่1ตัวพอพ้นปีร้ายๆก้อดีใจขึ้นมาบ้างคิดจะทำอย่างไงดีว่าเราจะปลูกผักให้ได้ตังพอกินพอใช้ในแต่ๆละวันในปีนั้นผมได้ซื้อวัวเลี้ยงด้วยไอ้ฝนก้อตกดีจริงๆที่อื่นไม่ฝนแต่ที่บ้านเมียมีแต่ฝนเอาจนผมต้องด่าเทดาและพระเบื้องบนโดนหมดทั้งด่าทั้งสาบแช้งด่าในใจถ้าตกมาก้อด่าไห้พวกมึงเกิดมาเป็นกูบ้างแล้วมึงจะรู้ทีไอ้บ่อนที่เขาต้องการมึงก้อไม่ไปตกบรรดาสัยว์และพืชต่างๆนาๆเขาจะได้กินน้ำกินหญ่ไม่อดอยากพวกมึงมีตาหามีแววไม่ผมคิดได้แบบใหนผมก้อด่าในใจสาบแช่งไปเลื้อย.จนอยู่มาวัน1ผมคิดได้ว่าจะต้องทำงานทั้งกลางวันและกลางคืนให้มากขึ้นกว่าเดิมเป็น2.3เท่าที่เคยทำมาแม้ฝนจะตกหรือฟ้าจะผ่าก้อจะต้องไปถ้าไม่วัวจะเอาอะไรกินก้อทำมาเลือยๆจนอยู่มาคืน1ผมได้ฝันเห็นพระพุทธเจ้าและพระนเรศวรมหาราชและพระเจ้าอยู่หัวของพวกเราชาวไทยถึง3พระองค์ตังแต่บัดนั้นมาผมก้อระฆ้าสัตว์เกิบทุกชนิจจูๆจะมารู้ทางโลกและทางธรรมะนี้ไม่ใช้ใครๆจะรู้ไปได้ทุกๆเรืองนะครับอันคือเรื่องจริงๆถ้าท่านใดไม่เชื่อก้อให้มาถามเมียผมได้ครับอันนี้แค่เรื่องย่อๆนะครับเองวังก้อมีด้วยการชนีแลสาธุๆๆๆอุโมธามะ🙏🙏🙏❤️❤️❤️😊😊😊
ดี.!.พูดไม่ใส่ความคิดตัวเองจนเลอะเทอะ ดี..ดี..
อนุโมทนาสาธุสาธุ
การเผยแพร่ธรรมเป็นทานอันประเสริฐ สาธุสาธุสาธุ ครับ😊
สาธุครับ สำหรับคลิปดีๆ มีประโยชน์❤❤❤
กราบ สาธุๆๆครับ
สาธุครับ
สาธุครับ,🙏🙏🙏
อนุโมทนา สาธุ😊
สาธุ
สาธุครับ🙏
่สาธุสาธุสาธุ
สาธุ 🙏
ตอนเด็ก ๆ ลุงไปบวชเณรอยู่วัดบวรฯ พ่อแม่ครูบาอาจาย์ สอนว่าให้ละความชั่วทั้งมวล ให้ทำความดี ที่เป็นบุญอย่างหนี่ง กุศลอย่างหนี่ง ถ้ายังไม่สำเร็จมรรคผล ตายไปแล้วถ้าทำความดีได้ไปเกิดในสวรรค์ ถ้าทำความชั่วไปตกนรก และลุงก็เชื่ออย่างนัน มาสมัยนี้สอนกันหลากหลาย มากศาสดา เด็ก ๆ ก็เห็นเป็นเรื่องขำขัน อลัชชีย์ก็เข้ามาบวชหากินกันสนุกสนานมากมาย พระดีหนีเข้าป่า พระบ้าเต็มบ้านเมือง
!?
นี่คือ ด้านบน ศาลาของหลวงตา มหาบัวฯ วัดป่า บ้านตาด จ. อุดรฯ ผมจำได้แม่นครับ ที่สวดมนต์เช้า-เย็น ของ วัดป่า บ้านตาด จ. อุดรฯ
ใช่..
ผู้ที่ละสังโยชน์10 ได้เรียกว่าพระอรหันต์ ครับ.
ส่วนผู้มีปฏิหารย์(อิทธิฯ-อาเทสนาฯ) อาจจะไม่ใช่พระอรหันต์ ก็มี
🙏🙏🙏
พุทโธ ธรรมโม สังโฆ สาธุ
ขออนุญาติแชร์ เพื่อเป็นธรรมทานนะครับ
ข้าพเจ้าน้อมกราบเท้า พระพุทธพระธรรม พระสงฆ์ ข้าพเจ้านาง ประทุม ทองบำรุง โมทนาสาธุ
ข้าพเจ้าน้อมกราบเท้า พระพุทธพระธรรม พระสงฆ์ ข้าพเจ้ารุ่งอรุณ ทองบำรุง โมทนาสาธุ
ข้าพเจ้าน้อมกราบเท้า พระพุทธพระธรรม พระสงฆ์ ข้าพเจ้า ปิยเรศ ทองบำรุง โมทนาสาธุ
ข้าพเจ้าน้อมกราบเท้า พระพุทธพระธรรม พระสงฆ์ ข้าพเจ้าปิยเมธ ทองบำรุง โมทนาสาธุ
ข้าพเจ้าน้อมกราบเท้า พระพุทธพระธรรม พระสงฆ์ ข้าพเจ้าธนัฏฐา ทองบำรุง โมทนาสาธุ
ข้าพเจ้าน้อมกราบเท้า พระพุทธพระธรรม พระสงฆ์ ข้าพเจ้าทองห่อ จันทร์มณี โมทนาสาธุ
ข้าพเจ้าน้อมกราบเท้า พระพุทธพระธรรม พระสงฆ์ ข้าพเจ้าทองใบ จันทร์มณี โมทนาสาธุ
ข้าพเจ้าน้อมกราบเท้า พระพุทธพระธรรม พระสงฆ์ ข้าพเจ้าอมรรัตน์ ปทุมเจริญผลโมทนาสาธุ
ข้าพเจ้าน้อมกราบเท้า พระพุทธพระธรรม พระสงฆ์ ข้าพเจ้าสมชัย ปทุมเจริญผล โมทนาสาธุ
อารมณ์ดับ จิตดับ อ.อริยเจ้า❤
โลกมีทางเดินหลายทาง..
ของดีๆก้ออยู่กับพวกเราทุกคนนั้นแลแต่มันมีกิเรสนาตัณหาเยอะมันปิดบังตาให้ทุกท่านมองไม่เห็นเองก้อเลยไม่รู้ว่าดีนี้มันดีแค่ใหนแล้วทำไมคนเหล่านั้นส่วนใหญ่คิแต่เรืองชั้วเห็นแก่ตัวเห็นแก่ได้เห็นแต่ประโยชน์ส่วนตัวด้วยกันทั้งนั้นเพอะว่าพวกคนเหล่านั้นมีแต่กิเรสนาตัณหาเยอะคิดแต่เรื่องอะกุศลนั้นแล.. นี้แลคือพระธรรมอันสูงสุดที่เคยได้ยินมาขอรับสาธุๆๆๆอนุโมธามะ🙏🙏🙏❤️❤️❤️
กระผมขอกราบขอบพระคุณครับสาธุๆๆๆอนุโมธามะ🙏🙏🙏❤️❤️❤️😊😊😊
อาจารย์แดง กีต้า เป็นอรหันต์ประเภทที่4
คับ
❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤108❤❤❤❤❤
องค์ไหนก็ไม่ว่าถ้าจิตรู้ก็จะมีหิริโอตัปปะ จะไม่ปฏิบัติผิดศีลและธรรมวินัย สติปัฐฐานสี่เตือนจิตตลอดเวลา ละจากรักโลภ โกรธหลงคือปฏิเวธ จิตรู้ไม่ทำการใดให้มัวหมอง😅😅
พระอรหันต์ท่านที่มาจากพุทธภูมิหรือปัจเจกภูมิส่วนมากท่านก็จะทรงฤทธิ์โดยปกติเพราะท่านหนักไปทางสมาธิ ส่วนท่านที่ปรารถนาด้านสาวกภูมิยิ่งในสมัยนี้ ส่วนมาก็จะหนักไปทางการใช้ปัญญาล้วนๆ(สุกขวิปัสโก)ตัดกิเลสซะเป็นส่วนใหญ่ ผิดถูกอย่างไรต้องขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย😅
เพื่อการศึกษาครับ
เราได้มีโอกาสไปกราบหลวงปู่ท่านหนึ่ง......ท่านบอกว่าท่านปฏิบัติอย่างเอาจริงเอาจังมา 40 ปีจนตอนนี้บรรลุแล้ว......ท่านเคยไม่นอน 61 วัน ท่านอยู่บนเขาเตี้ยๆองค์เดียว มีลูกชายขึ้นไปดูแลเท่านั้น....เข้าพรรษาปีนึงท่านบอกลูกชายอย่าขึ้นมาหาท่านในช่วงสามเดือนนี้.....ท่านอายุ 80 กว่าแล้ว....ดวงตาใสแจ๋ว....นิ่งสงบ....ท่านบอกว่าไม่เคยด่าว่าใครเลย เป็นนิสัยมาตั้งแต่เด็ก......ท่านละจากภรรยาไม่เกี่ยวข้องกันแล้ว ยกสมบัติให้ทุกคนในครอบครัวหมดเรียบร้อย....ก่อนบวชท่านป่วยหนักจึงอธิษฐานขอบวชตลอดชีวิตแล้วก็ปฏิบัติจริงจังตั้งใจ......เราได้พบท่านเพราะแรงอธิษฐานว่าขอให้ได้พบพระแท้เพื่อยืนยันว่ามีอยู่จริงในยุคนี้.....เมื่่อพบท่าน...ได้เห็นกิริยาอาการ......เย็นใจเบาสบายเมื่อได้กราบท่าน.......เหมือนเคยได้ใส่บาตรหลวงปู่วัดพระพุทธบาทตากผ้าที่ลำพูน เข้าใกล้ท่านแล้วเย็นจนรู้สึกได้......นับว่าเป็นบุญที่ได้ทำบุญกับพระแท้....ท่านให้ธรรมะด้วย....เตือนให้เรามุ่งมั่นในการปฏิบัติด้วย....ท่านบอกว่าท่านไม่มีฤทธิ์เดชอะไรหรอก แต่ถ้ากำหนดจิตเอาก็จะรู้บ้าง.....ใครสนใจก็ถามมานะคะ จะบอกทางให้ไปกราบท่านค่ะ
สนใจครับ สามารถไปกราบท่านได้ที่ใดครับ
บางท่านมีอภิญญาอย่าตีความหมายผิด
ถ้าพระในปัจจุบันมีครูที่มีความรู้ในพระไตรปิกฏสูงถึง สังโยชน์10 และเข้าใจจริงใน สังโยชน์ 10 จะเข้าใจเลยว่าคำว่า อรหันต์นั้น แค่สมาธิขั้นสูงที่ทำสมาธิแล้วจิตสงบเป็นเลิศที่สุดในสมาธิเท่านั้นเอง อรหันต์ คือ สมาธิของพระพุทธเจ้านั้นเอง สมาธิในที่นี้คือ ไม่ยึดมั่นถือมั่นใน ขันต์ 5 โดยรู้จักอาการของ ขันต์ 5 อย่างแท้จริงทั้งหมดด้วย การไม่ยึดมั่นถือมั่น ในอายตนะ 6 ด้วย สมาธิ อรหันต์นั้น คือ สติปัฏฐาน 4 ครับผม
รู้ได้เดี๋ยวนี้เค้าประกาศบอกกันโท่งๆเลย ที่เก่งสุดก้อหลวงตาบัว ประกาศวันเวลาที่แน่ชัดที่บรรลุและจากนั่นไม่นานหลังแกมรณะภาพ ลูกศิษย์สาวกปัจจุบันมีไม่น้อยก้อประกาศตัวเป็นอรหันต์ตามๆกันมา ไม่ต้องรอไปสงสัยถามใคร
ทำไมเหรอไม่ชอบองค์ท่านแล้วก็มาพูดเหมือนกะแนะกะแนท่านเลยเนอะ
ทำไมเหรอครับต้องไปโยงถึงองค์ท่าน พูดเหมือนกระแนะกระแน ในองค์ท่านเป็นในแบบที่คุณคิด(คิดดีก็ดีไปแต่ถ้าคิดไม่ดีเพื่อให้ผู้คนโจมตีว่าร้ายองค์ท่านแบบนี้ก็ใช่ไม่ได้) เราก็คนหนึ่งที่เคารพรักในองค์ท่าน..
@@wichianmonkchannel2846 เคยได้ยินพุทธภาษิตที่พระพุทธองค์เปรียบภิกษุที่ชอบอวดอุตริฯบ้างรึเปล่า? พระพุทธองค์เปรียบนักบวชพวกนี้เหมือนกับ ”สตรีเปิดของลับล่อบุรุษ“ พระธรรมวินัยคือพระศาสดา สิกขาบทก้อมีบัญญัติไว้แล้ว มีหรืออริยสาวกที่จะกล้าล่วงละเมิดพระธรรมวินัยหรือแม้ข้อสิกขาบทเล็กน้อย ฯ
@@wichianmonkchannel2846 ศรัทธาก้อต้องมีปัญญาแยกแยะมีโยนิโสมนสิการ มีพุทธภาษิตเปรียบเทียบภิกษุผู้ชอบอวดอุตริฯ=สตรีเปิดของลับล่อบุรุษ
เคยได้ยินได้เห็นได้ฟังหลายสิ่งหลายอย่างที่เป็นวาทะกรรม พฤติกรรมที่ปุถุชนดีๆทั่วไปเค้ายังไม่ทำกันแต่พบเจอได้ในอรหันต์แห่งบ้านตาด
ครั้งประชุมสงฆ์ทำสังคยานาครั้งแรก พระอานนท์โดนพระมหากัสสปะปรับอาบัติเป็นหางว่าวท่านก้อน้อมรับแสดงอาบัติท่ามกลางหมู่สงฆ์ แต่ตาบัวบอกพระอรหันต์ไม่มีอาบัติและก้อไม่สนใจใยดีตะบี้ตะบันกล่าวท้าทายสงฆ์ที่จะมาปรับอาบัติแก ไอ้ตอนที่ทักษิณขึ้นหาแกก้อชมยกยอปอปั้นสารพัดพอเค้ากันหลังให้ก้อสาปส่งให้ไม่มีแผ่นดินอยู่ อคติ4เต็มจิตใจ ไอ้พฤติกรรมเรี่ยไรนี่พระพุทธเจ้าทรงรังเกียจที่สุดแต่อรหันต์บ้านตาดก้อยินดีพอใจเป็นอย่างมากถึงขนาดได้ทองคำมาเป็นตันๆเข้าท้องพระคลัง(ไม่ใช่กิจของสงฆ์) ขนาดครั้งสมัยพุทธกาลมีพระภิกษุเรียไรชาวบ้านจัดหาข้าวปลาอาหารเพื่อจะมาเลี้ยงหมู่สงฆ์ที่พระพุทธเจ้าเสด็จร่วมมาด้วย พระพุทธเจ้ายังทรงตำหนิพระรูปถึงพฤติกรรมอันน่ารังเกียจนั่นและกล่าวว่า“เรายอมหิวจนใส้ขาดดีกว่าที่จะรับบิณฑบาตทานของเธอ” อรหันต์บ้านตาดยังมีด่าพ่อล่อแม่สบถของลับด่าพวกที่ไม่ยอมรับและปรับอาบัติแกเกี่ยวกับเรื่องข้ออวดอุตริฯ วันดีคืนดีก้อนั่งเหม่อลอยนํ้าหูนํ้าตานํ้าหมากไหลย้อยสะอึกสะอื้นาร้องว่าทราบซึ้งพระนิพพาน ยุคนี้เป็นยุคเสื่อม หาเจอยากผู้ที่มีบารมีพร้อมที่จะมาบรรลุอมตะธรรม มีแต่พวกที่ลงมาสร้างเสริมบารมีซะเป็นส่วนมาก แต่ถ้าพวกอลัชชีเดียรถีย์น่ะเต็มบ้านเต็มเมือง
ดังเช่นพระสารีบุตร ชาติที่แล้วเกิดเป็นลิง จึงมีบุคลิกไม่นิ่ง หลวงตาท่านเป็นคนตรงพูดจาโผงผาง ซึ่งเป็นอุปนิสัยที่ติดมาจากชาติปางก่อน ดังที่พระพุทธองค์กล่าว จะเป็นบาปแก่ผู้กล่าวร้ายท่าน
ปัจจุบัน มี เรียกว่า อรหันต์ แต่งตั้ง...
.. แต่งตั้งโดยลูกศิษย์ ทั้งนั้นเลย...
พระอรหันท่านหลุดพ้นแล้วไม่ยึดติดลาภยส
ตราบใดที่ท้องมันอยากปากมันหิวคนเรายากที่จะหลุดพ้นกายห่มเหลืองแต่ใจนั้นเป็นฆาราวาสทุกอย่างก็ล้มเหลว
🙏🙏🙏องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่อยู่เหนืออิทธิวาสนา
รู้แจ้ง รู้จริง หรือเปล่า ว่าท่านมีกี่ประเภท ถึงอย่างไรท่านก็สำเร็จเป็นพระอรหันต์สูงส่งบรรลุธรรมขั้นสูง กว่าคนธรรมดา อย่าไปพูดถึงท่านเลย จะบาปกรรมเปล่าๆถ้ารู้ไม่จริง
ฟังให้จบค่อยตัดสินนะครับ
แยกให้ชัด ระหว่าง “พระอริยะ” กับ “ผู้วิเศษ”
เมืองไทยจะวิกฤต ถ้าคนไทยมีศรัทธาวิปริต
“อีกตัวอย่างหนึ่ง นอกจากห้ามพระอวดอุตริมนุสธรรม ห้ามอวดคุณพิเศษแม้มีในตนแล้ว ท่านยังห้ามอวดฤทธิ์ ห้ามแสดงอิทธิปาฏิหาริย์ด้วย พระได้ปาฏิหาริย์ได้ฤทธิ์แล้วเอามาอวดเอามาแสดง แม้เป็นจริงก็ต้องอาบัติ มีความผิด ทำไมเป็นอย่างนั้น
การแสดงฤทธิ์มีโทษกี่อย่าง ก็คล้ายกันกับการ “อวดอุตริมนุสธรรม” นั่นแหละ แต่มีแง่มุมบางอย่างแปลกไปบ้าง ที่คล้ายกันก็จะพูดย่อ ที่แปลกไปก็จะขยายออกสักหน่อย
๑. ดูดความสนใจไปรวมอยู่ที่บุคคลนั้น ประชาชนเลยไม่เอาใจใส่สงฆ์ว่าเป็นอย่างไร มีอะไรกระทบกระเทือนก็ไม่เอาใจใส่
๒. การมีฤทธิ์ เป็นคนละเรื่องกันกับการ“หมดกิเลส” พระมีฤทธิ์ ไม่จำเป็นต้องหมดกิเลส และพระที่หมดกิเลสก็ไม่จำเป็นต้องมีฤทธิ์ ผู้มีฤทธิ์บางทียังมีกิเลสมาก และเอาฤทธิ์มาใช้สนองกิเลสของตน
จะพูดให้เข้าใจง่าย ก็ว่า..ต้องแยก ระหว่างพระอริยะ กับ ผู้วิเศษ
ความเป็นพระอริยะนั้นอยู่ที่คุณธรรมความดี โดยลดละกิเลส มีโลภะ โทสะ โมหะ น้อยลง จนกระทั่งละกิเลสได้หมด เป็นผู้บริสุทธิ์มีคุณธรรมสมบูรณ์ ก็เป็นพระอรหันต์
ส่วนความเป็นผู้วิเศษนั้น เราจะมองกันไปที่การมีฤทธิ์ มีอิทธิปาฏิหาริย์ ล่องหนหายตัวได้ บันดาลอะไรต่างๆได้ มีอำนาจจิตแรงกล้า ล่วงรู้วาระจิตของผู้อื่น ทายใจคนอื่นได้ ฯลฯ
ถ้าพระอริยะมีฤทธิ์มีความวิเศษด้วยก็ยิ่งดี เป็นคุณสมบัติเสริมความสามารถให้ทำอะไรๆได้ดีขึ้น
แต่ถ้าผู้วิเศษไม่เป็นอริยะ และมีกิเลสมาก ก็จะ..เป็นภัยอันตรายร้ายแรง #เพราะมีความสามารถที่จะทำความชั่วได้มากกว่าคนชั่วที่ไม่มีฤทธิ์ จะเห็นได้จากตัวอย่างในอดีต เช่น พระเทวทัต และ รัสปูติน เป็นต้น
ปัจจุบันนี้ ชักจะมีความสับสนมากขึ้น ในการเอาความเป็นพระอริยะกับความเป็นผู้วิเศษมาปะปนกัน
#ที่หนักมากก็คือเอาความขลังศักดิ์สิทธิ์หรือความมีฤทธิ์_มาเป็นเครื่องกำหนดความเป็นพระอรหันต์ พอเห็นหรือได้ยินว่าพระองค์ไหนมีฤทธิ์ ขลัง ก็บอกว่าเป็นพระอรหันต์ อันนี้เกิดจากการไม่รู้หลักพระพุทธศาสนา ชาวพุทธจึงจะต้องเรียนรู้หลักพระศาสนากันให้มากขึ้น ก่อนที่จะเปลี่ยนพระพุทธศาสนาไปเป็นลัทธิผู้วิเศษโดยไม่รู้ตัว
พระเทวทัตนั้นไม่ได้เป็นพระอริยะ ไม่ได้เป็นพระอรหันต์เลย แต่แสนจะมีฤทธิ์เก่งกาจ แล้วก็หลงฤทธิ์ ก็เลยทำให้กิเลสฟูขึ้นมา ท่านก็เลยใช้ฤทธิ์ในทางร้าย หาลาภสักการะ ต้องการผลประโยชน์และความยิ่งใหญ่
เพราะฉะนั้น จึงเป็นเครื่องเตือนให้ระวังว่า ถ้าพระที่มีฤทธิ์เป็นผู้วิเศษเกิดมีกิเลสมาก มีโลภะ โทสะ โมหะ มาก ก็จะใช้ฤทธิ์นั้นหาลาภ หรือทำลายผู้อื่น แล้วประชาชนก็จะตกเป็นเหยื่อ
ประชาชนที่ไปหลงฤทธิ์ของผู้อื่นนั้น ไม่มีความเป็นตัวของตัวเอง ไปฝากความหวังไว้กับปัจจัยภายนอก เป็นการปฏิบัติที่ผิดหลักพระศาสนา
พระพุทธศาสนาต้องการให้เราพัฒนาตนเอง ให้ทำการตามหลักเหตุผล ให้บรรลุความสำเร็จด้วยความเพียรพยายามของตน พัฒนาตัวเองให้ดีงามสามารถยิ่งขึ้นอยู่เสมอ
ถ้าเราไปมัวหวังความสำเร็จจากการดลบันดาลของอำนาจหรืออานุภาพภายนอก เราเองก็ไม่รู้จักทำอะไร และไม่เป็นอันทำอะไร ได้แต่รอคอยฤทธิ์มาช่วย รอคอยผลจากการดลบันดาลของท่านผู้มีฤทธิ์ พร้อมกันนั้น ก็มีผลเสียแก่ตัวบุคคลที่มีฤทธิ์นั้นเองด้วย เพราะถ้ายังไม่หมดกิเลสก็จะเพลิดเพลินมัวเมาติดฤทธิ์ เช่น หลงเพลินลาภสักการะ แล้วละเลยการปฏิบัติฝึกหัดขัดเกลาตัวเอง เพื่อบรรลุธรรมเบื้องสูงขึ้นไป ทำให้พระบางองค์ติดอยู่แค่นั้น ไม่สามารถก้าวต่อไปสู่การบรรลุมรรคผลนิพพาน เมื่อตนเองหลงลาภสักการะแล้ว ก็ไปล่อหลอกหาลาภสักการะจากประชาชนอีก
ทางฝ่ายประชาชนเองเมื่อมัวแต่วุ่นวายติดตามผู้มีฤทธิ์ และรอคอยผลจากการบันดาลด้วยฤทธิ์ของผู้อื่น ก็ไม่เป็นอันทำกิจทำการที่ควรทำให้แข็งขันจริงจัง และละเลยการพัฒนาตัวเอง
เป็นอันว่า เกิดผลเสียทั้งแก่ตัวผู้อวดฤทธิ์เอง ทั้งแก่ประชาชน แล้วในที่สุดผลเสียนั้นก็ตกแก่พระศาสนาและสังคมส่วนรวม”
สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์
( ป. อ. ปยุตฺโต )
ที่มา : หนังสือ “เมืองไทยจะวิกฤต ถ้าคนไทยมีศรัทธาวิปริต”
อนุโมทนาสาธุสาธุ
สาธุครับ
สาธุ
🙏🙏🙏
สาธุครับ