Panie Zychowicz, jeżeli są to nasi żydzi (nasi czyli Polscy) to dlaczego tylko my Polacy uważamy ich za naszych polskich żydów, a żydzi, nawet po wojnie, nawet ci uratowani przez Polaków mówią o sobie jesteśmy żydami, a nie Polakami Mojżeszowego wyznania !?!?. Wiec jeżeli żydzi odcinają się od Polaków, to może my Polacy odetnijmy się od żydów !!
Panie Ziemkiewicz, wyłapywanie niewolników i handel nimi był domeną właśnie żydów. I tu bym widział pole do astronomicznych odszkodowań. Murzynom nikt tego jeszcze wyraźnie nie wytłumaczył, ale spokojnie... już jest ten czas.
To teraz porozmawiajmy o przyczynach wybuchu II WS. Oj, żebyście się nie zdziwili, nie o słupach czyli Niemcach rzecz ale o tych co swoimi knowaniami rzeczywiście doprowadzili do jej wybuchu. O żydach syjonistach.
Osobiście nie widzę powodu dla którego Żydzi nie mieliby słuchać, jak Polacy o własnej wojennej traumie mówią. U prelegentów widzę pewną dozę nieśmiałości, dopóki ona będzie się pojawiać, dopóty z Polaków będą robić żydożerców.
Żydzi w Ameryce nie czytają, to co napisali o nich Polacy.Ale chętnie głoszą wszem i wobec, że obozy koncentracyjne w Polsce były stworzone przez Polaków.Wszystkich nikczemności wobec nich dopuścili się nie Niemcy, tylko my.
Kłopotowski z zachwytem pisał ilu Żydów dostało Nagrody Nobla (w tym przypadku liczenie kto jest Żydem, a kto nie, i wg jakich kryteriów, jest jak najbardziej na miejscu). Ale ilu Izraelczyków dostało Nagrody Nobla? Można policzyć na palcach jednej ręki! (bez politycznej nagrody pokojowej). Prawie 70 lat historii tego państwa, krynicy mądrości, stolicy ludu wybranego i tylko takie osiągnięcia? Jaki z tego wniosek? Że Żydzi najlepiej funkcjonują na obcym organizmie.
Od lektury "Obłędu 44" zachłysnąłem się Zychowicze. Niemniej znacznie bardziej zachłyśnięty jestem Pawłem Lisiecki. Oczywiście dopuszczam myśl, że bywają porządni Żydzi ale wychowanie Żyda w kulturze, że dla ratowania siebie może poświęcić życie innego Żyda (także ojca) pozwala mi nazwać takiego Żyda któego lubi Zychowicz po prostu odszczepieńcem od nauki ojców.
1. Ani słowa o żydowskiej odrodzonej w 2007r. w Polsce masonerii.. 2. Bredzą o żydowskich wymuszeniach na Polsce, ale nie powiedzą,że od 2011r. JEST TO SPRAWA RZĄDU IZRAELA.. i że w izraelskiej prasie piszą (powiedział to też prezydent Izraela podczas wizyty w Polsce), że są już PODPISANE UMOWY w temacie roszczeń ! TYLKO POLACY NIC NIE WIEDZĄ !!!
Jak Żydzi wszędzie podkreślają, że są narodem wybranym,że nie raczą nawet nauczyć się jezyka panstwa,w którym nawet kilkaset lat żyją, to w końcu nawet najbardziej goscinny narod ma ich dość. Wiec od pokolen są narodem wędrownym wiecznie przeganianym.
@@mariarynarzewska2259 To OSZUŚCIi ZŁODZIEJE KŁAMCY MANIPULANCI lenie nieroby leserzy PASOŻYTY Jak zarobić i nie pracować. Nienawidzą pracy fizycznej i nią gardzą. Każdego oszukają i okradną. To flejtuchy brudasy. Wydawałi swoich w łapy hitlerowców i z nimi współpracowali. Żadne państwo ich nie chce bo powyższa opinia jest znana. Gardzą każdym kto nie jest Żydem.
Dlaczego dorosłym ludziom którzy działają na publicznej niwie trzeba tłumaczyć, że nie ma złych narodów a są tylko źli ludzie. Wtedy byłoby wszystko prostsze. Dzisiaj kiedy oglądam w obliczu wojny w Ukrainie ten program ta prosta prawda nabiera znów znaczenia.Putin , który reprezentuje naród w jego imieniu rozpoczął WOJNĘ na drugi bratni naród wykorzystując i oszukując go , że bronią się i swoich obywateli. Dzisiaj większość Polaków pokazała , że można przezwyciężyć żale i winy i podać rękę ludziom,którzy znaleźli się w stanie zagrożenia życia..Polacy mogą być dumni ze swojej postawy ,a to że znajdą się ludzie próbujący oskarżać nas , że za mało robimy przyjmijmy to patrząc w swoje ❤️.Mam nadzieję , że nie będziesz miał wyrzutów sumienia.😍✌️🇵🇱🇺🇦🌅👍A pro po p. kwaśniewskiego czy ktoś słyszał jak teraz wygląda jego pomoc dla potrzebujących.
Co za brednie? ,,Każdy prawicowiec wie", że należy się zwrot ewentualnej własności. No nie. Absolutnie nie. Polska po 44 ma zupełnie inny kształt terytorialny, etniczny niż Polska przedwojenna. Polska dzisiejsza została wzniesiona przez ludzi po 45 roku. Jak można oddać teren, budynek w odbudowanej z ruiny Warszawy? To wbrew tego, co sądzą niektórzy nie są sprawy łatwe. W praktyce majątki swoich przodków(niekiedy wyimaginowanych) przechodzą w ręce ludzi stojącej dziś z jakiegoś powodu w uprzywilejowanej pozycji. Biurokratyczne procedury konieczne do odzyskania majątków bywają kosztowne. Dochodzi też aspekt wyzucia Polaków z tożsamości przez PRL. Często po prostu wielu ludzi nawet nie wie, co im by się dzisiaj należało. Mamy wziąć przedwojenne księgi wieczyste i przywrócić ówczesne stosunki własnościowe?- o tym wie ,,każdy prawicowiec"? W zasadzie to dlaczego przedwojenne, a nie przedrozbiorowe?
Dobra mordeczko masz 1000 % racji...możemy zaczać rozmowy jesli tamta strona przedstawi imienna liste co i gdzie ...oraz obecny status nieruchomości.Do tego ozliczenia koniecznie trzeba włączyc Manhattan
Fragment książki Józefa Mackiewicz pt. „Wieszać czy nie wieszać” cz. 1 z 4 Rozdział: Krwawy Hacha getta wileńskiego Od czasu wkroczenia Niemców do Czechosłowacji, nazwisko „Hacha" przestało być nazwiskiem prywatnym a stało się pojęciem politycznym. Początkowo: pojęciem nikczemnej kapitulacji. Później poddano je pewnemu „rewizjonizmowi", i „Hacha" przeistoczył się w pojęcie kolaboracjonizmu-dla-ratowania... Dziś zwłaszcza, w dobie kapitulanckich tendencji względem okupanta sowieckiego, zdania się podzieliły. Jedni twierdzą, że „Hacha" to było zło, a inni przeciwnie, że: „ratował co się dało uratować". Abstrahując jednak od oceny „hachizmu" jako kierunku politycznego, zgodzić się można, że „Hacha" jako człowiek jest niewątpliwie mieszaniną: zdrady, naiwności i dobrych chęci. Los jego sprowadza się najczęściej w rezultacie do losu przysłowiowego murzyna, który zrobił swoje i może odejść. Takim człowiekiem był właśnie Jakub Gens, Żyd wileński, wyniesiony przez okupacyjne władze niemieckie do godności dyktatora getta żydowskiego. - Lekarz wileński, dr Marek Dworecki, twierdzi, iż Żydzi mówili o Gen-sie: „Jakub Gens ma dwie dusze"... Rewelacje lekarza żydowskiego O ile historia życia, powstania i śmierci getta warszawskiego jest względnie dobrze znana, o tyle straszliwe dzieje getta wileńskiego znane były dotychczas jedynie z krwawych strzępów, z bardzo fragmentarycznych relacji. Pierwszą próbę obszerniejszego ujęcia stanowi relacja wspomnianego dr. Marka Dworeckiego, ogłoszona ostatnio w paryskim Le Figaro Litteraire." Być może, nie wszystkie szczegóły i oświetlenia * Dr Marc Dvorjetski, „Scenes vecues de l'extermination d'un ghetto, Comment les SS «liquiderent» par petites fournees les juifs de Yilna", 4 marca 1950. Wyd. 29 autora w niej zawarte należy przyjąć bezkrytycznie, nie można jednak odmówić wielkiej wartości historycznej jaką posiada ta relacja, a również przejść do porządku nad opisem tego piekła na ziemi, którym było getto wileńskie w czasie okupacji niemieckiej. Nie ulega też żadnej wątpliwości, że dr Dworecki był w tym piekle, widział to co opisuje i przeżył. Wszystkich Żydów wileńskich spędzono do getta dnia 6 września 1941 roku. Były właściwie dwa getta, nie mające ze sobą komunikacji, nr l i nr 2. Autor pomija w opisie szczegóły topograficzne, które słusznie mogą nie interesować czytelnika francuskiego, tym niemniej posiadające wymowę dla czytelnika polskiego. Należy więc przypomnieć, że linią podziału była ulica Niemiecka. Dzielnica żydowska, leżąca pomiędzy Niemiecką i Zawalną stanowiła główne getto, czyli nr 1. Pomiędzy zaś ul. Niemiecką i trójkątem mniej więcej ulic Wielkiej, Dominikańskiej i Św. Jańskiej, leżało getto nr 2, zlikwidowane, czyli wymordowane wcześniej od nr. 1. „Schein" to - życie!... Część Żydów, zwłaszcza specjalistów, postanowili Niemcy wykorzystać jako siłę roboczą. Wykorzystać do czasu. Reszta skazana była z góry na unicestwienie. W tym celu wywożono ich partiami, większymi lub mniejszymi, do Ponar, słynnych zarówno z historii, jak piękności swego położenia, ostatnio przed wojną miejscowości letniskowej. W okresie niemieckim „na Ponary" oznaczało po prostu śmierć. Ci, którzy mieli prawo zostać, otrzymywali specjalne „Scheiny", czyli zaświadczenia wydawane przez władze niemieckie. Walka o posiadanie tych „Scheinów" stanowiła główną treść, troskę, marzenia, pragnienia całego getta, gdyż Schein znaczył tyle co - życie. „Scheiny" zmieniały kolory: były białe, żółte, niebieskie itd. Za każdą zmianą przesiewano ich posiadaczy, odrzucano pewną ich liczbę na śmierć, na Ponary... I każda z dokonywanych zmian była nowym ogniwem w łańcuchu śmiertelnego strachu, w cierpieniach tego piekła na ziemi. Ale otrzymanie „Scheinów" nie zależało bezpośrednio od władz niemieckich, które ograniczały się jedynie do przydziału pewnego ich kontyngentu. Otrzymanie zależało od Żydów zasiadających pod 30 nr. 6 przy ul. Rudnickiej, a składających się na tzw. „Juden-rat", czyli ustanowiony oficjalnie samorząd. Jakub Gens był początkowo tylko szefem żydowskiej policji podlegającej temu samorządowi, z czasem dopiero stał się dyktatorem getta. Pierwsze zaświadczenia miały kolor biały. Wkrótce jednak zostały zniesione, po czym nastąpiła tzw. „akcja", w wyniku której kilka tysięcy Żydów poszło na Ponary... Gens, Żyd, na czele policji żydowskiej, kierował tą akcją bezpośrednio, nadzorowany jedynie przez władze Gestapo i równie straszną dla ucha żydowskiego litewską „Ypatinga", czyli policję polityczną na usługach Gestapo. „Bunker" To drugie słowo niemieckie miało równie decydujące brzmienie dla życia - śmierci, jak uprzednie: „Schein". Było jakby jego przedłużeniem, to znaczy inną możliwością ratowania życia. „Bunkrami" przezwano bowiem w getcie skrytki, schowki dla ludzi, w których ukrywali się ci wszyscy, którzy pozbawieni byli możliwości uzyskania zaświadczenia. Te „Bunkry" powstały już bardzo wcześnie, za radą Żydów przybyłych z innych dzielnic, którzy już przebyli straszliwe doświadczenia. Do czego zdolna jest pomysłowość ludzi walczących dniem i nocą o swe życie, świadczyły właśnie - „bunkry". Były skrytki urządzane na jedną osobę, na kilka, na całą kamienicę. Pojedyncze stanowiły raczej rzadkość, gdyż skonstruowanie odpowiedniego ukrycia wymagało zazwyczaj pracy zbiorowej. Z drugiej jednak strony zależało na tajemnicy. Wśród zatem tych sprzecznych czynników: wspólnego wysiłku i wtajemniczenia możliwie małej ilości osób, budowano kryjówki na strychach, w piwnicach, w lochach, w różnych norach, w kominach, w studniach. Wejście do nich prowadziło często pod ustępem, śmietnikiem, kamuflowane na różny sposób, np. stosem starych butelek, żelaziwem lub innym nagromadzeniem przeróżnych rupieci, łachmanów itp. Skala kryjówek była ogromna, od niemal luksusowych do zwykłych dziur, w których człowiek mógł leżeć jedynie na brzuchu. Pod gmachem Judenratu przy ul. Rudnickiej znajdowała się cała ich sieć. Wchodziło się do nich przez otwór w piecu, który 31 zamykał się następnie za pomocą mechanizmu poruszanego elektrycznie. W domu nr 5 przy zaułku Szpitalnym znajdował się „bunker" z bardzo pomysłowym wejściem poprzez piec piekarski. Identyczne wejście do kryjówki znajdowało się również w domu nr 2 przy ul. Straszuna, w getcie drugim. Poza murem getta, z dojściem podziemnym, urządzono kryjówkę mogącą pomieścić 80 dzieci. Dostęp prowadził również przez piec, skonstruowany w ten sposób, że się nie przestawał palić. - Dr Dworecki opowiada, że inżynier Markus pokazywał mu ostatnie osiągnięcia tego typu, a mianowicie kryjówkę w kryjówce! Znajdowała się ona na strychu dawnego wileńskiego teatru żydowskiego przy Rudnickiej. Podczas pierwszej „akcji" kryjówkę, w której skupiło się około 30 osób, wykryto. Natomiast schowani w owej „sub-kryjówce" zdołali się uratować. Prawie wszystkie kryjówki posiadały zapasy żywności i wody. Następne udoskonalenia doprowadziły do instalacji sieci elektrycznej i wodociągowej. Połączono je również z kominami, dla uzyskania wentylacji. Niektóre zaopatrzone były nawet w biblioteki, w środki lecznicze. W kryjówce przeznaczonej dla dzieci urządzono nawet szkołę i - dawano przedstawienia teatralne!... Ogromna jednak większość kryjówek stanowiła schowki raczej prymitywne. Leżało się w nich na brzuchu, lub w innej jakiej pozycji, w straszliwym ścisku, smrodzie, bez oddechu. Godziny przebyte wydawały się wiekiem. Powietrza brakowało do tego stopnia, że nie starczało go na ogień zapałki... Najczęstszym rodzajem dekonspiracji był okrzyk, lub gwałtowne wyrwanie [się] kogoś, kto tracił zmysły od uduszenia. Często też katastrofę sprowadzał płacz dziecka. Właściciel „Scheinu" nr 777 Dr Dworecki, jak opisuje, mieszkał na poddaszu przy ul. Zawalnej 44. Miał żonę, młodszą siostrę i dwoje rodziców. W październiku 1941, po zlikwidowaniu zaświadczeń białych, miano wydać żółte. Liczba żółtych „praw-do-życia" nie przekraczała 3 tysięcy. O to prawo łącznie z dr. Dworeckim ubiegało się czterech lekarzy: Goldburt i Kołodner z Wilna, oraz dr Finkelsztejn z Kowna. W rezultacie zawody ze śmiercią miały się rozegrać pomiędzy Dworeckim i Kołodnerem. 32
cz. 2 z 4 A dr Kołodner był - przyjacielem dr. Dworeckiego... Decyzja zapadała jak zawsze przy ul. Rudnickiej pod nr. 6. Wygrał dr Dworecki, otrzymawszy Schein nr 777. Mówi, że uściskali sobie ręce na pożegnanie i Kołodner poszedł zawiadomić żonę o wyroku. Wyszukali sobie następnie kryjówkę, ale kryjówka została zdemaskowana podczas pierwszej już „akcji". Szli więc na Ponary... W bramie rudnickiej poznał ich Frucht, policjant żydowski, były oficer polski, i wyratował. Pod nr. 11 przy zaułku Szpitalnym mieściła się komenda policji żydowskiej. Przyszła straszna noc 23 października. Ogłoszono, że wszyscy posiadacze żółtych zaświadczeń mają się zgłosić do komendy, celem otrzymania niebieskich kartek dla swojej rodziny. Każdy ma prawo do: żony i dwojga dzieci. Wszyscy będą na trzy dni przeprowadzeni do getta nr 2, które w międzyczasie już zostało wymordowane. Reszta mieszkańców getta nr l zostanie... Każdy wiedział, co to oznacza. - A kto ma trzecie dziecko, albo więcej? - Te musi zostawić. Relacja Dworeckiego jest sucha. Nie ma w niej żadnych literackich odskoków, ani dygresji. Ale nawet minimalny zasób wyobraźni podsunie niewątpliwie każdemu czytelnikowi obraz tego bezmiaru piekła!... Noc bez światła, w ciasnych, śmierdzących uliczkach getta i tysiące ludzi biegających, szukających ratunku dla siebie i dla rodzin. Bezładny krzyk, płacz i - straszliwy wybór, którego dokonać musiał niejeden w stosunku do najbliższych... Ogólną „akcją", jak zawsze, kierował Jakub Gens. „Kto mnie weźmie za swoje dziecko?" Przez całą noc z 23 października 1941 komenda żydowskiej policji przy zaułku Szpitalnym 11, wydawała fiszki niebieskie członkom tych rodzin, których głowa była posiadaczem zaświadczenia żółtego. Porządek był następujący: żółty Schein starczał za siebie, ale niebieskie fiszki ważne być mogły wyłącznie w połączeniu z tym żółtym papierem. Głową rodziny mógł być zarówno mąż, względnie żona, załeżnie od tego kto z nich spełniał jakąś funkcję lub zawód uznany jesz- 33 cze za pożyteczny. Rodzice nie należeli do rodziny i tym samym skazani byli na zagładę. Również każde dziecko powyżej liczby dwóch, jak też powyżej lat szesnastu. Przez całą noc rozgrywały się sceny dantejskie. - Kto mnie przyjmie na swoje dziecko?! Kto mnie zechce przyjąć za swoje dziecko?! - wołał biegając chłopczyk. - Wszystko razem musiało robić wrażenie niesamowitego targu o życie. Istotnie, urządzono w większości wypadków w ten sposób, że małżeństwa bezdzietne, albo posiadające jedno dziecko, zapisywały jako swoje dzieci tych rodzin, które ich miały większą ilość niż dozwoloną na uratowanie. Dr Dworecki opisuje, że za swą córkę zapisał siostrę, zaledwie 8 lat młodszą od jego żony, poza tym owego chłopczyka, który biegał w poszukiwaniu fałszywych rodziców. - Ranek 24 października zastał tłumy na ciasnych ulicach. Każdy chciał się wydostać do getta nr 2. W łachmanach, obciążeni walizkami, workami, resztą ludzkiego dobytku. Ale kontrola dokonywana przez Jakuba Gensa i jego policję była niezwykle surowa. Człowiek o dwóch duszach Gens stoi w otoczeniu swej żydowskiej policji i kilku SS-manów, którzy nie biorą bezpośredniego udziału w kontroli, a jedynie przyglądają się jej milcząc. Rozpoczyna się defilada. Każdy uprawniony do życia musi trzymać w ręku żółte zaświadczenie, a obok żona i dwoje dzieci z niebieskimi fiszka-mi w ręku. Gens liczy: Raz, dwa, trzy, cztery... Raz, dwa, trzy, cztery... - W ręku ma ogromna pałkę, która mu służy zarówno do liczenia, jak i bicia nieposłusznych. - Raz, dwa, trzy, cztery... Przechodzić! Raz, dwa, trzy, cztery, pięć!! Co to ma znaczyć! - wrzeszczy Gens. - Troje dzieci, gdy wolno tylko dwoje!! - Tym trzecim jest chudy chłopczyk lat około jedenastu. Gens wali kijem ojca, matkę, dziecko i wyrywa chłopczyka z szeregu. Powstaje lament, krzyk, prośby. Na nic się nie zdają. Pięści wznoszą się ku niebu, padają szeptem przekleństwa: podły zdrajca, morderca dzieci! Raz, dwa, trzy... - liczy Gens dalej i znowu wali kijem jakiegoś Żyda. - „A gdzie twoje drugie dziecko?!" - „Ja, mówi 34 przerażony szeptem, mam tylko jedno..." Uderzenie kija zagłusza jego słowa. - „Ty łajdaku jeden! Ty zgubiłeś swego syna! Masz, zabieraj go!" - I Gens ciska weń jedenastoletnim chłopczykiem, którego odebrał poprzednim rodzicom. - Poprzez tłum idzie szept: „Gens uratował dziecko żydowskie". Wtedy ktoś powiedział: - Gens ma dwie dusze. Brama Główną bramą getta nr l była ta przy wspomnianej już kilkakrotnie ulicy Rudnickiej. Dniem i nocą chroniona przez warty. W tej chwili odbywa się przy niej druga, decydująca i jeszcze surowsza kontrola niż w obliczu Gensa. Ustanowiony jest dokładny porządek: pierwsze idzie najmłodsze dziecko z niebieską fiszką, później starsze dziecko z niebieską fiszką, później żona z niebieską fiszką i wreszcie głowa rodziny z żółtym zaświadczeniem. W ten sposób przechodzą przez bramę wybrańcy szczęśliwego losu. Patrzą na nich tłumy skazańców. Idzie chłopczyk lat około sześciu, za nim postępuje dziewczyna, w krótkiej spódnicy, najwidoczniej wdzianej dla odmłodzenia, ale kształty ją zdradzają. Może mieć ostatecznie lat 18, ale równie dobrze 25... W każdym razie nie szesnaście! -ryczy gestapowiec. Nie ma czasu na długie certowanie. Trzeba prędko, prędko! Schnell, schnell!! Ona nie ma lat szesnastu! - Ma dopiero szesnaście - zaklina jej siostra, która udaje jej matkę. - Nie, to nie jest córka, decydują gestapowcy, to musi być żona, a tamta starsza... - Walają w piersi, won! - I prawdziwa żona, za próbę uratowania siostry, idzie na Ponary... Nagle w kolumnie powstaje znowu zamieszanie. Pojawia się młoda kobieta z niebieską fiszką w ręku, którą nie wiadomo skąd wyrwała, bo nie należy do żadnej czwórki, a jedynie dociska się do jednej z nich i - tworzy piątkę... - Porządek, porządek. Schnell! - wrzeszczą gestapowcy. -Wyrzucić zbyteczną kobietę, ale prędko, nie ma czasu! - Policjanci żydowscy chwytają ją, ale strach przed śmiercią wyczynia rzeczy nieraz niezwyczajne: oto młoda Żydówka rzuca się do dzieci, obejmuje je i krzyczy rozdzierającym głosem: „Chcą wam zabrać waszą mamę!" Prawdziwa matka ze zgro- 35 zy i przerażenia traci na sekundę mowę. - Prędko, porządek! - drą się gestapowcy. - „Chcą wam zabrać waszą mamę" płacze rozdzierająco nieznajoma, zagłuszając na chwilę inne wykrzykniki. Prawdziwa matka otwiera już usta, już chce wytłumaczyć, ale za późno. Powstałe zamieszanie wstrzymuje regularny marsz kolumny. Gestapowiec wali pejczem po głowie oniemiałą, pejczem jej męża. Policjanci żydowscy czym prędzej wypychają fałszywą matkę z dziećmi i z ojcem, a prawdziwa, wytrącona z szeregu, idzie na Ponary... Zaprawdę straszne sceny opisuje dr Dworecki. „Akcja" Przytacza szereg wypadków, gdy Żydzi zaopatrzeni w zaświadczenia żółte stanęli wobec dylematu: kogo ratować? Bywały wypadki, gdy synowie ratowali swe matki, przedstawiając je za żony, natomiast porzucali na pastwę zagłady własne swe żony. W większości jednak wypadków, ratowano żony i dzieci, a nie rodziców i młodsze rodzeństwo. W tym czasie getto nr 2 było już „oczyszczone". Pozostały w nim jedynie resztki, które zdołały się uratować w kryjówkach. Przeprowadzenie do niego wybrańców z żółtymi „Scheinami", dało możność dokonania wielkiej tzw. „akcji" na terenie getta nr l. Kto mógł, ratował się w „bunkrach". Znaczna ich jednak ilość została wykryta, a obecnych tam popędzono najpierw do więzienia na Łukiszkach, skąd następnie skierowano na Ponary. Ogółem podczas tej „akcji" zlikwidowano przeszło 5 tysięcy Żydów. Po trzech dniach „żółtoscheinowców" sprowadzono z powrotem do getta nr l. Przewrót pałacowy W pierwszym okresie podobnych „akcji", władza wykonawcza spoczywała w rękach „Judenratu", który spełniał polecenia Niemców, a policja żydowska była podległa ad-ministracyjnie tej Radzie. Wkrótce jednak nastąpiły duże zmiany. 36
cz. 3 z 4 Przede wszystkim doraźne „akcje" zostały wstrzymane, co pociągnęło za sobą stabilizację stosunków, a jednocześnie policja żydowska z organu podległego Radzie, przeistoczyła się w organ zwierzchni. Zapewne ustrój ten odpowiadał bardziej mentalności Gestapo, które musiało być zadowolone z Jakuba Gensa. Z drugiej jednak strony objawy stabilizacyjne i względny spokój przyjęte były przez ogół Żydów z wielką ulgą. Nie omieszkał wyzyskać tego Gens, przedstawiając sprawę w ten sposób, jakoby on to był sprawcą tej wielkiej odmiany, jego dyplomacja, jego polityka względem Niemców, jego surowość, a zarazem przebiegłość! Gens zostaje mianowany oficjalnie Ghettovorsteherem. Organizuje z tej okazji bankiet. Niemcy zezwalają, na tę uroczystość, a nawet na sprowadzenie do getta nie tylko żywności i alkoholu, ale i - kwiatów... Tymi kwiatami obdarzają Gensa przede wszystkim członkowie Rady, poszczególni policjanci itp., którzy zawdzięczają mu stanowiska i, co za tym idzie, życie. Wtedy zaczyna się ukazywać w getcie czasopismo żydowskie, pt. Wiadomości Getta. W nim Gens ogłasza swoje expose: „Żydzi getta, uwaga! Nie zapominajcie, że praca oszczędza krew!" - Wykłada w nim konieczność intensywnej pracy dla [przekonania] Niemców o niezbędności zachowania Żydów przy życiu jako elementu pożytecznego. - Istotnie nie widziano na razie innego ratunku. Jednocześnie w miarę normalizacji warunków życia fizycznego, zaczyna rozkwitać życie kulturalne i artystyczne. Żydowski król Litwy i Białorusi Ale kariera Gensa na tym się nie kończy. Wkrótce mianowany zostaje przedstawicielem wszystkich gett Litwy i Białorusi. Organizuje je według własnych koncepcji, rozbudowuje policję, która siłą rzeczy przeistacza się w rodzaj rządu żydowskiego. Otrzymuje wkrótce mundury z uwidocznieniem stopnia, czapki ze złotą gwiazdą Dawida. Sam Gens nosi paradną czapę, z obfitymi złoceniami i olbrzymią gwiazdą. Deleguje swoich przedstawicieli do innych miast i miasteczek. Otoczony jest prawdziwym dworem pochlebców, osadza swych bra- 37 ci na wysokich stanowiskach. Wreszcie wywiesza w podwórzu domu nr 6 przy Rudnickiej klatkę z - gęsią... Brzmienie nazwiska Gens zbliżone jest do niemieckiego i żydowskiego „Gans" - gęś. Wszyscy podziwiają tłustą gęś, która otrzymuje nieraz więcej pokarmu niż człowiek. Tuczny ten ptak przeistacza się w herb, godło królewskiego domu Gensów i swym gęganiem przypomina o władzy sprawowanej przez jej właściciela. Znajdzie się poeta getta, który napisze o niej poemat. Gens zachowuje się jak król. Znienawidzony przez większość, zostaje pewnego razu zaproszony na wieczór literacki, na którym rozdawano nagrody młodym poetom. I oto na tym wieczorze wygłasza wielką mowę, w której uważa za stosowne odsłonić swą tajemnicę... „Biorę całkowitą odpowiedzialność za krew" Trudno jest osądzić, czy dr Marek Dworecki spamiętał tylko, czy zapisał, i czy dosłownie przytacza mowę Jakuba Gen-są na wieczorze literackim w getcie. Wydaje się jednak, że gdyby oddawał tylko jej sens, a nie treść dosłowną, jak również pomijając fakt, czy to co mówił Gens było szczere i prawdziwe, czy też ponurym kłamstwem i wykrętem, były to słowa, którym niepodobna odmówić niezwykłej dramatyczności. „Wielu z was - miał wówczas oświadczyć Gens - uważa mnie za zdrajcę. Ja, Gens, wykrywam dla Niemców kryjówki, w których chowają się Żydzi przed zagładą. Jednocześnie ja, Gens, robię wszystko co możliwe, aby uzyskać dokumenty, zatrudnienie i być pożytecznym dla mieszkańców getta. Ja ponoszę pełną odpowiedzialność za krew żydowską, ale nie za honor żydowski. - Jeżeli Niemcy żądają ode mnie tysiąca Żydów - ja ich wydaję na śmierć. W przeciwnym wypadku wzięliby nie tysiąc, a tysiące. Wydając Niemcom stu, ratuję tysiąc. Wydając tysiąc, ratuję dziesięć tysięcy. Wy, jeżeli się wam uda kiedy wyjść stąd żywcem, będziecie mogli powiedzieć o sobie: «Nasze sumienie jest czyste». - Ja, Jakub Gens, jeżeli wyjdę stąd kiedykolwiek, będę zbrukany, a ręce moje ociekające krwią. A mimo wszystko gotów będę stanąć przed sądem żydowskim i oświadczyć: "Zrobiłem wszystko możliwe, aby uratować tylu Żydów, ile się tylko 38 dało. Aby Żydzi mogli przeżyć, prowadziłem innych Żydów na śmierć. Ażeby Żydzi zachowali sumienie czyste, postępowałem osobiście jak człowiek bez sumienia*." Der stolze Jude... Dużą zaletą relacji Dworeckiego jest to, że nie broni, nie oskarża, nie wdaje się w filozoficzną analizę postępków Gen-sa, a jedynie przytacza fakty. - Jakub Gens pił dużo i pił ciągle z gestapowcami, oczywiście, że mogło to mieć swoje złe, ale mogło mieć i dobre strony. Gdy podczas wielkiej akcji z okresu „żółtych Scheinów", jeden z policjantów żydowskich zaczął się wysługiwać w ten sposób, że demaskował kryjówki na własną rękę, Gens surowo go skarcił. Żyd przez zemstę złożył donos na Gensa, iż ten nie pozwala wykrywać schowków. Ale Gens nie dał się zastraszyć: „Ty jesteś pies - powiedział do policjanta żydowskiego - i każę cię zastrzelić jak psa". Żyd został zastrzelony w obecności Niemców. - Der stolze Jude... Dumny Żyd - przezywali go gestapowcy. Gdy Gens przechodził przez główną bramę getta przy ul. Rudnickiej, stojący tam na warcie żołnierze litewscy salutowali go. Był taki wypadek, że podczas jednego z nalotów sowieckich spadły w nocy bomby wokół getta, trafiły nawet w koszary przy zaułku Ignatowskim, ale oszczędziły samo getto. Stało się tak oczywiście w wyniku przypadku. Podobno jednak kilku Niemców usiłowało się wedrzeć do getta, wykrzykując, że to Żydzi sprowokowali nalot. Gens miał ich zatrzymać, zaalarmować i wydać w ręce niemieckiej żandarmerii wojskowej. „Der stolze Jude" przywołał kiedyś do siebie jednego z Żydów, o którym wiedział, że jest poufnym agentem Gestapo i powiedział mu: „Ty myślisz, że ja nie wiem?!... I czego się spodziewasz, że ciebie oszczędzą?!... Won z moich oczu!!" Wielu Żydów chciało widzieć w Gensie jedynie możliwy ratunek i przypochlebiało mu się w różny sposób, niewątpliwie jednak siebie przede wszystkim mając na względzie. Krążyły różne legendy mające na celu przypisanie wielu dobrych 39 uczynków tej postaci zrodzonej w warunkach niesamowitej tragedii. Złudzenia jednak zaczęły opadać, gdy przyszły straszliwe dni 1943 roku. Dancing nad przepaścią Jakub Gens opuszczał często getto, udając się po rozkazy do Gestapo. Gdy powracał, wszystkie oczy były nań zwrócone. Czytano z jego twarzy. Gdy miała wyraz beztroski, albo nawet wesoły, wróżono dobrze. Gdy wracał ponury, zły, wymyślał po rosyjsku policjantów, przeklinał i wymachiwał kijem, wtedy uliczkami getta biegł trwożny szept o mającej niewątpliwie nastąpić jakiejś nowej, wielkiej klęsce. Pewnego dnia rozeszła się wiadomość, że do getta wileńskiego ściągnięci zostaną wszyscy Żydzi z prowincjonalnych miasteczek, którzy jeszcze pozostali w lokalnych gettach, bądź też byli zatrudnieni. Wiadomość była zła. Z doświadczenia wiedziano, że każde zmasowanie dużej ilości Żydów w jednym miejscu oznacza, niechybnie większą akcję eksterminacyjną. Działo się to na kilka tygodni przed świętem Purim. Synagoga przy ul. Jatkowej była przepełniona. Chóralne modły i śpiewy miały intonację dramatyczną. Kulminacyjnym punktem ekstazy religijnej był dzień w wilię święta Purim, gdy zaintonowano w końcu pieśń nadziei: Hatikwah! W międzyczasie jednak przybyły transporty Żydów z prowincji. Większość z nich wykazywała doskonałą kondycję fizyczną. Dużo było młodych chłopców i dziewcząt, opalonych i pełnych wigoru. Na prowincji nie było tak źle. Zgromadzono ich początkowo we wspólnym lokalu przy ulicy Rudnickiej pod nr. 7, w b. gmachu żydowskiego banku. Jedynie starców spędzono do domu przy zaułku Szawelskim, gdzie ich trzymano pod strażą. Po kilku dniach młodzież rozparcelowano przeważnie u krewnych lub znajomych; wydawało się, że nie zdają oni sobie sprawy z prawdziwej sytuacji. Urządzali dancingi i zabawy i nie zwracali uwagi, gdy im mówiono, że tańczą. nad przepaścią. Tymczasem przepaść istotnie rozwierała się pod ich nogami. 40
cz. 4 z 4 Kowno - jako śmiertelna przynęta Dr Marek Dworecki słusznie wykrzykuje: „Gdzie się podziała nasza przysłowiowa, żydowska zdolność przewidywania!" Optymizm bowiem nowo przybyłych zaczął się udzielać stopniowo wszystkim, gdy nadeszła kolejna wiadomość, że ci, którzy posiadają krewnych w Kownie, mogą się zapisywać na listę transportu. W Kownie było lepiej niż w Wilnie. Podobno tam obfitsze jedzenie, warunki mieszkaniowe były znośniejsze, a Niemcy mniej okrutni. Nagle więc wszyscy zechcieli jechać do Kowna. Okoliczność, że Gens miał osobiście, w asyście swoich policjantów, konwojować transport, wydawała się też dodatnia. Gens bowiem nie wyruszał dotychczas na żadne egzekucje. Miał też jechać Trapido, zarządzający wydziałem aprowizacji getta, który był rodem z Kowna. - „Kowno leży dalej od Po-nar!" - stało się hasłem powszechnym. Prawie wszyscy młodzi Żydzi przybyli z prowincji usiłowali dostać się na listę wyjeżdżających. Następny bieg wypadków według relacji dr. Dworeckiego był taki: W najlepszej wierze dał on odjeżdżającym list do adwokata żydowskiego w Kownie Grafinkiela i po powrocie zastał znajomego, który mu z miną zatroskaną powiedział, że wie o tym, iż wzywano robotników do odrutowania wagonów transportu. Pojadą zaplombowani... - W nocy wezwany został do chorego dziecka przy ulicy Straszuna 2. Ojciec dziecka zatrudniony był w biurach Gestapo. Zdradził mu tajemnicę, że panuje tam niezwykłe ożywienie. Żołnierzy litewskich pojono wódką. - „Dawno już - powiada - nie widziałem ich tak na czarno spitych." Prócz tego wyjechały z gmachu Gestapo ogromne ciężarówki wiozące beczki. Były to bardzo złe znaki. Gdy upijano żołnierzy litewskich, specjalnych katów używanych do rozstrzeliwania na Ponarach, oznaczało to niechybnie zapowiedź jakiejś większej egzekucji. Co zaś dotyczy beczek, to przywożono je zawsze napełnione chlorem do zasypywania dołów z trupami. Był piąty kwiecień 1943. Rano w sekcji sanitarnej - pisze Dworecki - panował nastrój pogrzebowy... Tu autor relacji czyni poważny błąd. Opowiada bowiem, że dowiedziano się, iż „pociąg mający rzekomo iść do Kowna, zmienił w drodze kie- 41 runek i puszczony został na Ponary..." Należy sprostować, ponieważ Ponary leżą właśnie na drodze z Wilna zarówno do Kowna, jak do Grodna, a linie te rozwidlają się już za Ponara-mi, dopiero w Landwarowie. Późno w noc powrócił Gens, zły jak szatan. Więc jednak wiedział, co się działo. Następnie zniknął gdzieś, powiadano już, że został aresztowany, ale to była wiadomość - przedwczesna... Co się w rzeczywistości stało? - pytali jedni drugich. Krążyły straszliwe wersje. Wreszcie ustaliła się jedna: w tej chwili pięć tysięcy Żydów jest rozstrzeliwanych na Ponarach! - Wielu zaczęło próbować ucieczki przez mury getta. Gens powrócił. Nie mówił do nikogo ani jednego słowa. Nazajutrz wybrano ekipę robotników żydowskich, których wysłano do Ponar, tym razem nie w charakterze ofiar, a dla wykonania prac. Gdy wrócili stamtąd, wyglądali strasznie. Twarze ich miały upiorny wyraz, ubrania pokryte ziemią i brudem. Dopiero wtedy dowiedziano się od nich całej prawdy. „Eintritt verboten!" Dr Dworecki wezwany był właśnie do chorego, gdy jeden z mieszkańców domu wrócił z Ponar. Przez cały dzień - powiadał - żydowscy policjanci pracowali nad usuwaniem trupów, ale nie mogli sobie dać rady. Dlatego wezwano dodatkową ekipę z getta. Wzdłuż drogi kolejowej leżały trupy tych, którzy próbowali ucieczki. Leżeli też w okolicznych krzakach i rowach. Również wzdłuż drogi gruntowej, która prowadziła do tzw. „bazy", miejsca otoczonego drutem kolczastym, nad wejściem do której wisiał wielki szyld z napisem: „Eintritt auch fur deutsche Offiziere streng verboten!" Cały plac „bazy" usłany był masą trupów polanych chlorem. Wiatr unosił strzępy podartych banknotów. Jeden z grupy robotniczej poznał swego brata z miasteczka Michaliszki. - Zaczęliśmy - opowiadał dalej - odmawiać kadysz, modlitwę za umarłych, ale było tak jakbyśmy się modlili za siebie samych. - Znosili porozrzucane trupy i układali w długie, równe szeregi. Tak wyglądało w Ponarach, słynnym miejscu kaźni. 42 Dzieci z miasteczka Soły Dotychczas w literaturze polskiej ukazał się tylko jeden opis Józefa Mackiewicza* w Orle Białym, zamieszczony następnie w antologii W oczach pisarzy wydanej pod redakcją Gustawa Herlinga-Grudzińskiego; dotyczył on właśnie masowej masakry Żydów w Ponarach z okresu, gdy zwożono ich tam pociągami, zarówno z Wilna, jak okolicznych miasteczek w r. 1943. Rzecz charakterystyczna jak powtarza się ten sam obraz w opowiadaniu dzieci żydowskich z miasteczka Soły, położonego na tzw. Czarnym Trakcie pomiędzy Wilnem i Mo-łodecznem. W cztery dni po straszliwej masakrze - mówi dr Dworec-ki - zgłosiła się do centrum medycznego Gołda Tapuch i przyprowadziła dwoje dzieci, chłopczyka lat około ośmiu i dziewczynkę około dwunastu. - „Te dzieci - powiedziała - są dziećmi mojej siostry. Uratowały się one z Ponar, poradźcie mnie co zrobić, by ich nie wykryła policja żydowska i nie wydała z powrotem w ręce katów?" „Wyjechaliśmy z miasteczka Soły wielkim transportem - opowiadają dzieci - i ludzie usiłowali ciągle sprawdzać kierunek jazdy, z wielkim niepokojem. Wreszcie pociąg zatrzymał się przy stacji, na której odczytano tablicę z napisem: Ponary. Powstała ogromna panika. Żydzi tłukli w ściany, jakby w nadziei, że uda się im je przebić. Znajdowaliśmy się w pierwszych wagonach. Wreszcie otworzono drzwi i kazano nam wszystkim wyjść, ustawiając się wzdłuż wagonów. Na stacji znajdował się również drugi pociąg, bardzo długi. Z dwóch stron każdego wagonu stali żołnierze w litewskich mundurach z karabinami. W pewnym momencie zaczęto nas okładać kolbami, zmuszając do marszu w kierunku drogi prowadzącej za odrutowanie. Wszyscy zrozumieli wtedy, że już nie ma nadziei. Nagle jeden z młodych Żydów wyskoczył z kolumny i rzucił się w las do ucieczki. Żołnierze zaczęli strzelać. Powstało zamieszanie, Żydzi zaczęli się rozbiegać wzdłuż torów, skakać przez rowy do lasu. Żołnierze litewscy i gestapowcy strzelali we wszystkich kierunkach. Nasza mama wzięła nas za ręce i krzyknęła: „Ratujmy się!" Pobiegliśmy w kierunku odwrotnym od tego, w którym pierwotnie uciekał ów młody Żyd. Kule gwizdały koło uszu, ludzie padali, trzeba 43 „Ponary - «Baza»" w tomie Fakty, przyroda i ludzie, Kontra, Londyn 1984 i wyd. następne. Wyd. było ich przeskakiwać. Jedna z kuł dosięgła naszą mamę w pełnym biegu. Padając zdążyła nam krzyknąć: "biegnijcie dalej!» Biegliśmy, a czasem pełzali na czworakach, gdy kule gęsto gwizdały. W ten sposób dopadliśmy lasu. Gdy noc zapadła, słyszeliśmy kroki. Byli to inni Żydzi, którzy zdołali się uratować. Pomiędzy nimi było też sporo dzieci. Nazajutrz zauważyliśmy mieszkańców, ale baliśmy się wychylić, aby nie zostać wydanymi w ręce Gestapo. Wreszcie przechodził jakiś stary człowiek. Wyszliśmy na drogę, mówiąc mu, że uciekliśmy z Ponar. Dał nam kawałek chleba i wskazał kierunek do Porubanka, lotniska podwileńskiego, gdzie pracowali Żydzi z getta. Gdy tam dobrnęliśmy, oni ukryli nas w kolumnie powracającej z pracy i w ten sposób dostaliśmy się do getta." Na ogół liczbę Żydów, którym udało się uciec z zamieszania w Ponarach, obliczano na 500. W tym czasie doszła wiadomość, nadana przez polską stację „Świt" o powstaniu getta warszawskiego. Upiorny dar... Po upływie kilku dni po zakończeniu masakry tych transportów, władze getta ogłosiły, że otrzyma ono dar, dar w postaci ubrań zdartych z trupów ponarskich! W tym celu należy wysłać tam odpowiednią ekipę celem zgromadzenia wszystkich pozostałości. Nikt nie ośmielił się odmówić. Ekipy robotnicze wysłano i ubrania, naczynia domowe, rzeczy rozmaite, a nawet chleb wieziony przez skazańców, załadowano na ciężarówki i sprowadzono do getta. Wjechały one jak wozy pogrzebowe. Z początku Żydzi nie chcieli się zgłaszać po rozdawane „dary", w końcu jednak rezygnacja, chłód, nędza przemogły wszelkie inne względy. Judenrat wyznaczył kobiety, które naprawiały i zaszywały podarte i przestrzelone ubrania. Po czym sporządzono listę najbardziej potrzebujących i rozdawano im w miarę zgłoszeń. - Nie chcesz nosić? To sprzedaj, gdy nie będziesz miał już nic do jedzenia. Koniec Jakuba Gensa Czy wiedział on, zadawano sobie wciąż pytanie, że pięć tysięcy Żydów, wywożonych rzekomo do Kowna, wyląduje nie w Kownie, a na Ponarach? Czy nie wiedział? - Zdaje się jednak, że on nie mógł nie wiedzieć, on, który rozporządzał przecie własną siecią szpiegowską. Wiedział i nie uprzedził. Więc mimo wszystko krwawy zdrajca?... Znaleźli się jednak tacy, którzy go wciąż bronili. Istotnie, w ostatniej chwili Gens zachował się w sposób nieoczekiwany. Kto jak kto, ale on miał sposobności sporo, by uciec. Tymczasem zostaje wezwany do Gestapo. Jeden z jego osobistych agentów zawiadomił go, że tym razem nie wróci już. Że zapadł wyrok śmierci i zostanie zastrzelony. Niech nie idzie, niech ucieka. - Jeżeli ja, komendant getta, ucieknę - odpowiedział Gens - tysiące Żydów przypłaci głową moje życie. Istotnie, nie wrócił już nigdy. Został zastrzelony dnia 15 września 1943 roku. Ustalono nawet nazwisko jego zabójcy. Był to gestapowiec, który się nazywał Neugebauer. Rot Tygodnik Ilustrowany (Londyn) 1950 nr 12-15, 9-30 kwietnia
@@marekzadrozniak3744 Dziękuję tych szczegółów nie znałam z tą dokładnością, dziadkowie moi i męża są z Wina i wiele się opowiadało ale byłam za młoda na wszystko.🤔pozdrawiam 👍💚
Będziecie się tak spierać a na końcu trzeba będzie zapłacić 447 i nie tylko bo tak chcą Serdeczni Przyjaciele przy aprobacie i szantażu USA I wyjdziemy z obiema rękoma w nocniku tak to się skończy to pewne bo POPiS wszystko uzgodnił za waszymi plecami
Zawiłym, często wręcz niezrozumiałym językiem jedno z najstarszych , bardzo oczywistych zjawisk - nienawiść .Dużo prostszą analizą jest fakt , że nienawiść jest spowodowana unikalnymi cechami człowieka , który w odróżnieniu od wszystkich innych gatunków w przyrodzie, potrafi odczuwać : 1. Zazdrość 2. Kompleks niższości 3. Strach przed „innością” Antysemita jest antysemitą dlatego , że 1 . Zazdrości żydowi tego czego sam nie ma w bardzo szerokim znaczeniu tego słowa 2. Odczuwa ( często bezpodstawnie) , że nie potrafi dokonać czegoś co (jakiś) Żyd potrafi 3. Nie znając i nie rozumiejąc pewnych zachowań i sposobu myślenia Żyda zniekształca je w swoim wyobrażeniu uważając , że są zagrożeniem wymierzonym przeciwko nie Żydom Oczywiście możliwa jest też nienawiść ze wszystkich tych powodów jednocześnie . Przekonajcie antysemitę , że jakiś „goj” , którego nienawidzi tak naprawdę jest Żydem i wtedy wszystko dla niego „stanie się jasne”. Choć i przedtem i tak go nienawidził z powyższych powodów ! Najsmutniejsze w tym wszystkim jest fakt , że niewiele tu sie da zrobić , bo powyższe cechy ludzkości są równie nieodmienne jak inne abstrakcyjne myślenie i odczuwanie , czego wynikiem jest sztuka , muzyka , postępy w medycynie , technice itd . Żydzi zajmują wiele eksponowanych stanowisk nie tylko dlatego, że są inteligentni Można być inteligentnym i skończyć marnie robiąc głupoty. Tak więc 2 są pracowici 3 są wytrwali i umieją odkładać przyjemność na potem 4 sa chłodni w kalkulacjach 5 umieją wplywać na innych, żeby przebić się przez tłum 6 mają bardzo wysokie poczucie wartości wynikające z Biblii 7 niewielką wrażliwość na krytykę 8 niewielką wrażliwość na cierpienie innych w tym znaczeniu, że nie przedkładają szczęścia innych nad swoje.
No cóz....napisać książkęduża sztuka ale napisać w niej prawdę w takim temacie widac,że nie jest to mozliwe.Zychowicz nie powinien ani słowa wypowiadać w obronie żydó,mają swoich adwokatów więc Polak-adwokat nie jest im potrzebny i nie będzie do niczego więcej jak do wyszydzania i ewentualnego wykorzystania na swój przewrotny sposób.To po pierwsze.Ale jst kwstia inna głęboka u kluczowa. O niej sie zupełnie nie mówi i chyba nie jest to przypadek.Otóż nikt nie osmieli się zaprzeczyć,że każdy Naród ma swa zbiorową pamięć.I nie jest tu ważne to czy to Naró "wybrany" czy wybrakowany.Żydzi nigdy się z nami nie próbowali zasymilować,wręcz przeciwnie.W wiekszości nie znali naszego języka,kulturą i religią gardzili,eksponując włąsną.Przy każdej okazji łączyli się z naszymi wrogami i robili to wręcz spektakularnie.W stosunku do Niemców, wyróżniało ich wręcz bałwochwalcze uwielbienie.Tak było i we wrzesniu 1939 roku.No to prosze mi odpowiedzieć,jak można chcieć ratować wroga,któremu do d...y dobrał się inny nasz wróg ? Wiem to od rodziców,że wielu ludzi wręcz cieszyło sie z tego,tak jak cieszyli sie kiedy Hitler rozpoczął Plan Barbarossa,napadając na ZSRR.Sa to normalne ludzkie reakcje i próby ominięcia tych faktów sa nie tylko śmieszne ale wystawiają świadectwo niskiej wiarygodności wszystkim poddywanowym zamiataczom.Zydzi sa faktycznie od wieków wykształceni w pismie ,ale nie oznacza to że sa przez to mądrzejsi.Zeby to jakoś "nadrobić " w nierzetelny sposób rozdają między swoich wszystkie prestiżowe nagrody i wyróżnienia w tym nagrodę Nobla.Gdyby tak dokonać bilansu odkryć ważnych dla świata dokonanych przez żydów,zapachniało by absolutna mizerią.Poza tym zło jakie niosą światu wielokkrotnie przewyższa nawet jakieś ewentualne wynalazki dla dobra ludzkości.
Drogi panie w części się zgadzam ,ale w obliczu zagrożenia tylko nieliczni , których stać na bohaterstwo reagują tak jak z punktu honoru należy. To jest obrona własna , potem najbliższych i dalsze wybory. Nie mogę się zgodzić co do sposobu pana rozumowania. Nie znoszę odpowiedzialności zbiorowej i uogólnień . Których sprawiedliwych jest więcej , niestety to zawsze będzie kontrowersyjne.Natomiast fakt że dość bogaci Żydzi urządzili sobie sposób na zarabianie pieniędzy i żadają od nas pieniędzy za mordy i inne rzekome niegodziwości jest wysoce nieetyczne i delikatnie mówiąc bezprawne.
Pan Ziemkiewicz albo zapomniał o fakcie że to żydzi właśnie byli handlarzami niewolników albo nie chce zaogniać czy też pali głupa .Panie albo rozmawiamy poważnie albo ględzimy se
Być moze ze ta książka jest taka ok ale czy panowie czytaliście książkich Henryka Pająka ? Bestie końca czasu ? Dyktatura nietykalnych ? Stulecie łotrów ? Pol-Exit z bagna ue ? Sąsiedzi - płacić za ludobójstwo ? Idą po Polskę ? Ponura prawda o Piłsudskim ? I wiele wiele innych łącznie ponad 70 i każda doskonała oparta na materialał najczęściej żydowskich !
Niestety ale p. Zychowicz trzepie bzdury - żydzi jako jedyni mogą właśnie być oceniani z perspektywy kim się urodzili a to z powodu ich religii i wychowania w nienawiści do gojów. Oczywiście od tej reguly sa wyjątki bo nie każdy żyd to Q i mamy wtedy do czynienia z normalnym człowiekiem. Pozdrawiam tych żydów którzy nie są Q.
Nie musimy pokazywać prawdy pozytywnej o żydach bo takiej nie ma a poza tym owszem moglibyśmy może mówić jakąś prawdę pozytywną gdyby takowa była ale pod warunkiem że szubrawcy przestaną o nas Polakach kłamać !
Dlaczego sami Niemcy nic demonstrowali przeciw kolejnym agresjom swojego firrera. Mogli przecież zapobiec tylu zbrodniom.Dzisiaj jak się słyszy większość była przeciw i nic nie mogła zrobić a teraz są ofiarami ,bo zostali wypędzeni, byli bombardowani i stracili dobytek. Wypowiedzi interesujące, dzięki .Oby ich więcej.👍
Chciałem poznać Filosemite który uważa że żydzi to Anioły może szanowny pan piotr redaktor mnie zapozna skoro jego wiedza taka , z czystej dewagacji anioła definicji , A tak serio myśle że ten podział wymyślił pan na potrzeby tak jak wiele innych swoich mądrości .
Są tacy. Którzy uważają, że ten naród nic złego nie zrobił, był tylko ofiarami, a o złych jednostkach nie należy mówić z jakiego są narodu. Naprawdę istnieją tacy Polacy, którzy tak myślą
Jak Pan Zychowicz mówił o żydzie, który miałby przepraszać za bermana, to mam ochotę powiedzieć "panie Zychowicz, niech się pan nie wygłupia. Żaden żyd nigdy, nikogo, za nic nie przeprosi." Ja o tym nigdy nie słyszałem, nie widziałem i nikt mi o takim fakcie nigdy nie wspomniał. Więc naprawdę - niech się pan nie wygłupia.
Przypomnę Jan Karski przekazał świadectwa zbrodni niemieckich na żydach. Armia Krajowa prosiła o zbombardowanie torów kolejowych, którymi niemcy przywozili do Auszwic żydów i nigdy ani jedna bomba na te tory nie spadła. Może ktoś wyjaśni dlaczego.
Doświadczajmy naszych przekonań na własnej skórze aby prostowały nasz punkt widzenia. Tego życzę każdemu człowiekowi ludzkiemu i nieludzkiemu. Zwykłemu człowiekowi i globaliście życzę tego co „rozdaje” innym. Ja życzę sobie abym odebrał to co daje społeczeństwu i tego samego życzę wszystkim innym z tego grona „gadających głów” z Video oraz wszystkim którzy to oglądali i nie…, razem z Klausiuniem Szwabuniem i podobnymi wykonawcami szalonych egoistów…, przepraszam, miało być - globalistów. (Mamy trzeci okres ich polityki po faszyzmie i komunizmie, sanitaryzm, a cel? Niezmiennie o bezwzględną dominację, władzę.) Czy cechy narodowe Żydów służą planom globalistów? Czy mogą być w ten sposób dobrym narzędziem do ich realizacji? Czy każdy Żyd ma cechy narodowe? Co powoduje powstawanie cech narodowych a co jest wrodzone? Szczera odpowiedź na te pytania, rozjaśni sytuację. Czy dziennikarze, religijni, naukowcy, politycy są w stanie spojrzeć na sprawę ponad przekonaniami i bez filtru swojego „fachu”? Obawiam się że właśnie to ich dyskredytuje, bo są w największym stopniu subiektywni. A to oni zabierają najczęściej głos.
Dziekujemy panie Piotrze za ta ksiazke i te neutralne wiadomosci - PRAWDE !!! ,ktore pan w niej przekazuje . Co jest bardzo wazne , zwlaszcza dla ludzi jak ja ,z matki katiliczki Polki i ojca Zyda . Serdeczne pozdrowienia z Kanady 💌
Pierwsze 10 min. wystarczą, ufff: 1. pan autor nie odrobił lekcji z jedwabnego i powtarza "ogólnie przyjęte prawdy", bardzo POPRAWNE politycznie; 2. żołnierze walczący we wrzesieniu '39 i pod Monte Cassino, to przecież obywatele POLSCY! I co z tego, że wyznania Mojeżeszowego! Czy przez to przestają być Polakami??? Panie historyk, żenada!! Opowieści niepoprawnie politycznie?? Wystarczy sięgnąć do wspomnien ks. Michała Tokarzewskiego (Straż przednia) lub M. Jałowieckiego (Na skraju Imperium) i już macie Państwo opowieści niepoprawnie politycznie. I to z pierwszej ręki!!
Dosłuchałem do 6:47: przecież to nieuczciwa narracja, a już miałem nadzieję…, rozliczenie Jedwabnego, które siłą jest zablokowane? Przecież rząd nie reprezentuje interesów Polski i jest z tym zgodny. Jak w takiej sytuacji można spokojnie wypowiedzieć takie zdanie? Są ludzie empatyczni i podli. Bywa że są to cechy narodowe ze względu na procent występowania jednej bądź drugiej. W obu krajach są więzienia i przestępcy ale procent występowania przestępców i co najgorsza tych globalnych, chronionych prawem i w glorii poprzez media jest kompletnie nieporównywalny. Nie ma tu znaczenia moja czy Panów opinia. Prawdę jęk ktoś chce to czuje lub idzie krzywo obok niej. Doświadczajmy swoich przekonań na swojej skórze.
Red. Lisicki jest niezwykle mądrym człowiekiem, i bardzo kulturalnie powiedział p. Zychowiczowi co naprawdę o tego rodzaju pisarstwie historycznym sądzi. Co do p. Zychowicza, to pod pozorem pięknych słów jak; prawda historyczna, fakty itd. szerzy on najzwyczajniej w świecie propagandę. Przypomina mi to taktykę LGBT - gdzie pod przykrywką słów takich jak równość, tolerancja, wolność słowa; szerzy się dokładnie coś odwrotnego. Niezła taktyka - skuteczna bardzo bo zamyka natychmiast usta oponentów. Bardzo jest to widoczne w przypadku książki Wołyń zdradzony i paszkwila na Wyklętych. Poza tą uwagą, debata jak zwykle na najwyższym poziomie. Pozdrawiam.
trzeba ta dyskusje powtorzyc teraz po ponad 40 tysiacach zamordowanych przez idf w 10 miesiecy...w tym ponad 15 tysiecy dzieci...izrael punktem stabilnosci w tym rejonie ? jest wrecz odwrotnie...
@@bartekstachu1917 Bogumiła Gertych DZIĘKI, WIELKIE DZIĘKI! JUŻ STRACH SIĘ BAĆ, CO SIĘ U NAS WYPRAWIA. DZISIEJSZYCH POLITYKÓW ZUPEŁNIE OPĘTAŁO, BO NASZ PIĘKNY KRAJ ZAWIERZYLI DIABŁOM. JA WIEM, ŻE PRZYJDZIE NAM GORZKO ZAPŁACIĆ ZA SWOJĄ GŁUPOTĘ. CZASAMI, AŻ SIĘ ŻYĆ ODECHCIEWA, BO NADAL UWAŻAMY SIĘ ZA MESJASZY LUDZKOŚCI. NARÓD, KTÓRY SAM DOGORYWA UWAŻA SIĘ ZA LEKARZA ŚWIATA. A CÓŻ MY MAMY DO ZAOFEROWANIA ŚWIATU POZA LEGIONAMI KLECHÓW I BIEDĄ. DOPRAWDY NIC. MY ZUPEŁNIE NIE ZDAJEMY SOBIE SPRAWY, ŻE NAJGORSZE DOPIERO PRZED NAMI. JA WIEM, ŻE NIE KAŻDY MUSI SIĘ ZE MNĄ ZGADZAĆ KIEDY OSTRZEGAM, ŻE WIELKI MISTRZ ZAKONU KRZYŻACKIEGO ULRICH VON JUNGINGEN POSPOŁU Z ADOLFEM HITLEREM DOPROWADZĄ DO OSTATECZNEGO ROZWIĄZANIA KWESTII POLSKIEJ, BO TO SIĘ WYDAJE WRĘCZ NIEPRAWDOPODOBNE, LECZ TAK SIĘ STANIE. DLACZEGO TAK TWIERDZĘ? ODPOWIEDŹ JEST BARDZO PROSTA, GDYŻ ONA TKWI W KONSTRUKCJI SAMEGO CZŁOWIEKA. CZŁOWIEKA MOŻNA PORÓWNAĆ DO BUTELKI POLSKIEJ WÓDKI Z NAKLEJONĄ BANDEROLĄ. BEZ BANDEROLI EGZEMPLARZ ZOSTANIE WYKLUCZONY Z OBIEGU. ZAWARTOŚĆ BUTELKI TO ŻYCIE, KTÓRE SIĘ SPIJA ŁYKAMI, SAMA BUTELKA TO CIAŁO, A SPOIWEM JEST BANDEROLA, CZYLI NIEŚMIERTELNA DUSZA, KTÓREJ NIE DA SIĘ UNICESTWIĆ. PO OPRÓŻNIENIU ZAWARTOŚCI BUTELKI, CZYLI WYPEŁNIENIU MISJI NA ZIEMI CZŁOWIEK PRZECHODZI W STAN DUCHOWY. WTEDY PRZESTAJE BYĆ MĘŻCZYZNĄ I KOBIETĄ, NIEMCEM, CZY POLAKIEM, STARYM CZY MŁODYM, GDYŻ WSZYSTKO MIERZONE JEST INNYMI KATEGORIAMI. PIĘKNIE PRZEDSTAWIŁ TO LEONARDO DA VINCI ILUSTRUJĄC PRZYPOWIEŚĆ O SYNU MARNOTRAWNYM. OTÓŻ PRZEDSTAWIŁ ON BOGA JAKO ISTOTĘ NIEZALEŻNĄ OD JAKICHKOLWIEK UWARUNKOWAŃ, KTÓRA DLA DORAŹNEGO CELU PRZYBRAŁA POSTAĆ STARSZEGO MĘŻCZYZNY, OPIERAJĄCEGO SWOJE DŁONIE NA RAMIONACH SYNA. JEDNA Z TYCH DŁONI NALEŻY DO MĘŻCZYZNY, A DRUGA DO KOBIETY, CZYLI W ISTOCIE POSTAĆ DUCHOWA JEST POSTACIĄ PONAD PODZIAŁAMI, BO TE CZŁOWIEK ZOSTAWIŁ ZA SOBĄ NA ZIEMI. TAM W ZAŚWIATACH NIE MA ARMII NIEMIECKIEJ POD WODZĄ FUHRERA WIELKIEJ RZESZY, ANI JAKIEKOLWIEK INNEJ. ZA TO NA ZIEMI, CO INNEGO, SĄ ARMIE I SĄ WOJNY. DOPRAWDY LEPIEJ BYŁOBY DLA POLAKÓW, GDYBY ŻYCIE NA ZIEMI SIĘ SKOŃCZYŁO I RODZAJ LUDZKI WYGINĄŁ, ZAMIAST ZA SPRAWĄ JEZUSA, NAZYWANEGO SYNEM BOŻYM WSZYSCY NASI WROGOWIE POWRÓCILI NA ZIEMIĘ. GŁUPCY W SUTANNACH OD WIEKÓW STRASZĄ NAS ZWYCZAJNYCH LUDZI PIEKŁEM, ALE PO DRUGIEJ STRONIE ŻYCIA GO NIE ZNAJDĄ. DUCHA PO PROSTU UWIĘZIĆ SIĘ NIE DA. BÓG JAK I CZŁOWIEK, TO NIE POSTACIE Z BAJKI, KTÓRE MOŻNA ZAMKNĄĆ W BUTELCE I UWOLNIĆ PO ODMÓWIENIU PACIORKA I KILKU ZDROWASIEK. A SAM CZŁOWIEK TO JEDNA Z NAJBARDZIEJ SKOMPLIKOWANYCH MASZYNERII. KTO SPROWADZA CZŁOWIEKA DO MIĘSA I KOŚCI POPEŁNIA OGROMNY BŁĄD. KTO UMIEŚCIŁ HITLERA NA WIECZNOŚĆ W PIEKLE TEN POPEŁNIŁ BŁĄD JESZCZE WIĘKSZY. JA WIEM, ŻE SAM BÓG ZASTAWIŁ NA CZŁOWIEKA PUŁAPKĘ, BO PRZECIEŻ W BIBLII, AŻ ROI SIĘ OD SŁÓW: ZAPRAWDĘ, ZAPRAWDĘ POWIADAM WAM O PRZEKLĘCI NIEGODZIWCY ZA KARĘ TRAFICIE DO MIEJSCA, GDZIE BĘDZIE PŁACZ I ZGRZYTANIE ZĘBÓW. NO CÓŻ TO TYLKO SŁOWA, SŁOWA, SŁOWA. NATOMIAST ISTOTA STWORZENIA KRYJE SIĘ W DIALOGU POMIĘDZY BOGIEM OJCEM A JEGO SYNEM. I OTO BRZMI ON TAK: STWÓRZMY CZŁOWIEKA NA NASZ WZÓR I PODOBIEŃSTWO I DAJMY MU ZIEMIĘ, ABY UCZYNIŁ JĄ SOBIE PODDANĄ. OT CAŁA FILOZOFIA. ZIEMIA JEST INTEGRALNIE ZWIĄZANA Z CZŁOWIEKIEM, A CZŁOWIEK Z ZIEMIĄ. ZIEMIA, NIE KRAINA DUCHÓW JEST OSTATECZNIE PRZYSTANIĄ DLA KAŻDEGO CZŁOWIEKA. DLA KAŻDEGO BEZ WYJĄTKU, TAKŻE DLA TYCH, KTÓRZY ZOSTALI OCHRZCZENI POTWORAMI W LUDZKIEJ SKÓRZE.
Bezadziejny jak zwykle. Wiele by zyskał ten podkast, gdyby ten zakompleksiony, bełkoczący redaktorek mniej się odzywał. Piotr Zychowicz jak zawsze najlepszy.
Polakiem można bytć nazwanym do dziś i wcale nie pogardliwie, niby prawda ale Zychowicz przeinacze, Polakiem w Izraelu jest urodzony juz tam mój kuzyn. Dlatego, że rodzice pochodzą z Polski. Generalnie się zgadzam z tym co tu jes mówione.
Ksiazka jak najbardziej powinna byc wydana w wielu jezykach. Jestem pelna nadziei dla Polski i pociesza mnie to ze Polacy jednak najbardziej ida w prawidlowym kierunku rozumowania. Ta dyscusja jest cudowna i dziekuje dla wszystkich uczestnikow pomimo innej nauczanej historii zawsze myslalam ze prawda musi byc inna. Prosze o wiecej takich dyscusji. Love Maria
Czy Pan Rafal Ziemkiewicz nie mógł się ubrać stosowniej na te spotkanie? Ciężko się to ogląda patrząc na "wyrostka" w bluzie z kapturem. Ok, rozumiem, że "red is bad" itd, ale w pewnym wieku pewnych rzeczy nie powinno się ubierać, a już na pewno nie na pewne okazje...
Miło się oglądało do 23 minuty, i choć tym razem obiecałem sobie, że dam ziemkiewiczowi jeszcze jedna szanse to jednak nie zawiódł jak zaczął pierdo.... to podziękowałem
Co to jest? Niby taka ponadnarodowa deklaracja, że są tylko dobrzy i źli ludzie, a chwilę potem podział i jechanie jak zwykle. Oczywiście to nie ma nic wspólnego z antysemityzmem, ale gdy mam się uderzyć w pierś to już budzi się we mnie Polak - już nie mogę podzielić ludzi na złych i dobrych, bo to może doprowadzić do konkluzji: "są źli Polacy", a to zdaje się, musi prowadzić do konfliktu z patriotyzmem. Czy Polacy muszą uderzyć się w pierś? Czy naprawdę jesteśmy ludźmi jak wszyscy inni i tylko jakieś demony chcą uczynić z nas potworów? - Odpowiedź można znaleźć w komentarzach pod jakimkolwiek materiałem na temat Żydów. Książki nie zamierzam nawet dotknąć.
@@dodu8634 Co innego zakompleksiony i pusty filosemitą, taki jest na wagę złoto. Od wielu lat Gazeta Wyborcze że swoją "pedagogika wstydu" wytwarza takie produkty.
Wysłuchałem TEGO w całości ,no i jakiś ochłap nam gojom rzucono. Autor jednak szybko zaznaczył ,że jeśli chodzi o Jedwabne to wszystko jasne.W czasie ddyskusji pytanie o Jedwabne , zostało potraktowano wymijająco .Jedyne co oceniono zgodnie z faktami ,to ocena żydowskiego szantażu finansowego dotyczącego ogromnego haraczu.Szkoda pieniedzy na "tfurczość " tego panka.
Przestańcie gadać i pisać o żydach przy byle okazji!!!!!!!! Nawet gdy sprawa ich nie dotyczy przywołuje się, zaprasza, wspomina żydów. Np wczoraj 14 października 2016 w Polsce spotykają się prezydenci grupy Wyszehradzkiej a prezydent Duda zaprasza ich do składania kwiatów pod pomnikiem żydów, co to jest? co to ma być? Nie mówienie o nich, przemilczanie tematów zbieżnych a najlepiej zapomnienie tego słowa jest patriotycznym obowiązkiem każdego Polaka, Do czasu jak się pojawi kolejny wąsik a najlepiej kilku bo deratyzacje trzeba powtarzać do skutku Dobry Niemiec
Wszyscy jak jeden zapewnili, że lubią Żydów. Takie czasy, że trzeba to podkreślić. I tyle w temacie tego, że Panów poprawnośc nie dotyczy. P.s. Ja tez lubię
23:00 O tym w jakim kraju żyjemy przekonał się historyk Dariusz Ratajczak, dzisiaj już zapomniany. Dobrze by było odświeżyć pamięć o nim.
Henryka Pająka i Jerzego Roberta Nowaka też tępiono.
Tak, to prawda. Sam bardzo cenię profesora Nowaka. Ale to właśnie Ratajczaka znaleziono martwego we własnym samochodzie.
Masz jakieś książki śp. Ratajczaka?
Wujek Weselny Ja mam - Tematy jeszcze bardziej niebezpieczne - którą kupiłem jeszcze z 10 lat temu w Chicago.
Ja znalazłem sporo tekstów Ratajczka w internecie. Teraz minęła 6 rocznica jego śmierci.
Panie Zychowicz, jeżeli są to nasi żydzi (nasi czyli Polscy) to dlaczego tylko my Polacy uważamy ich za naszych polskich żydów, a żydzi, nawet po wojnie, nawet ci uratowani przez Polaków mówią o sobie jesteśmy żydami, a nie Polakami Mojżeszowego wyznania !?!?. Wiec jeżeli żydzi odcinają się od Polaków, to może my Polacy odetnijmy się od żydów !!
Brawo!!!!
Panie Ziemkiewicz, wyłapywanie niewolników i handel nimi był domeną właśnie żydów. I tu bym widział pole do astronomicznych odszkodowań. Murzynom nikt tego jeszcze wyraźnie nie wytłumaczył, ale spokojnie... już jest ten czas.
To teraz porozmawiajmy o przyczynach wybuchu II WS. Oj, żebyście się nie zdziwili, nie o słupach czyli Niemcach rzecz ale o tych co swoimi knowaniami rzeczywiście doprowadzili do jej wybuchu. O żydach syjonistach.
Osobiście nie widzę powodu dla którego Żydzi nie mieliby słuchać, jak Polacy o własnej wojennej traumie mówią. U prelegentów widzę pewną dozę nieśmiałości, dopóki ona będzie się pojawiać, dopóty z Polaków będą robić żydożerców.
Instablaster.
Zabójcy z Jedwabnego?! A to eksumacja była już?
A czy coś zrobiono w sprawie przełożenia książki na angielski i wydania w USA?
Żydzi w Ameryce nie czytają, to co napisali o nich Polacy.Ale chętnie głoszą wszem i wobec, że obozy koncentracyjne w Polsce były stworzone przez Polaków.Wszystkich nikczemności wobec nich dopuścili się nie Niemcy, tylko my.
@@barbaralimba6832 Czytają, takie publikacje czytają. Są czujni.
Kłopotowski z zachwytem pisał ilu Żydów dostało Nagrody Nobla (w tym przypadku liczenie kto jest Żydem, a kto nie, i wg jakich kryteriów, jest jak najbardziej na miejscu). Ale ilu Izraelczyków dostało Nagrody Nobla? Można policzyć na palcach jednej ręki! (bez politycznej nagrody pokojowej). Prawie 70 lat historii tego państwa, krynicy mądrości, stolicy ludu wybranego i tylko takie osiągnięcia? Jaki z tego wniosek? Że Żydzi najlepiej funkcjonują na obcym organizmie.
W tej dyskusji brakuje P. Kurek .
Nie pasuje do pogladow szanownego towarzystwa. Oni nie lubia tych co mysla i maja swoje poglady.
Od lektury "Obłędu 44" zachłysnąłem się Zychowicze. Niemniej znacznie bardziej zachłyśnięty jestem Pawłem Lisiecki. Oczywiście dopuszczam myśl, że bywają porządni Żydzi ale wychowanie Żyda w kulturze, że dla ratowania siebie może poświęcić życie innego Żyda (także ojca) pozwala mi nazwać takiego Żyda któego lubi Zychowicz po prostu odszczepieńcem od nauki ojców.
1:27:30 pytanie o dominację Żydów w mediach i przemysle rozrywkowym, odpowiedź: długie milczenie..... to trudne pytanie....
:-)
Ciekawe kto wydal ksiazke / zorganizowal to spotkanie?
1. Ani słowa o żydowskiej odrodzonej w 2007r. w Polsce masonerii..
2. Bredzą o żydowskich wymuszeniach na Polsce, ale nie powiedzą,że od 2011r. JEST TO SPRAWA RZĄDU IZRAELA.. i że w izraelskiej prasie piszą (powiedział to też prezydent Izraela podczas wizyty w Polsce), że są już PODPISANE UMOWY w temacie roszczeń !
TYLKO POLACY NIC NIE WIEDZĄ !!!
Mozna prosic jakies zrodlo ktore to potwierdza?
Nie odpowie bo to wiesci z magla.
Protokoły Mędrców Syj. wszystko wyjaśnia jakie zawody powinny być zdominowane , a które omijane.
Skoro ich przeganiano z każdego państwa i się ich przegania, to trzeba powiedzieć dlaczego.
Jak Żydzi wszędzie podkreślają, że są narodem wybranym,że nie raczą nawet nauczyć się jezyka panstwa,w którym nawet kilkaset lat żyją, to w końcu nawet najbardziej goscinny narod ma ich dość. Wiec od pokolen są narodem wędrownym wiecznie przeganianym.
@@mariarynarzewska2259
To OSZUŚCIi ZŁODZIEJE KŁAMCY MANIPULANCI
lenie nieroby leserzy PASOŻYTY
Jak zarobić i nie pracować.
Nienawidzą pracy fizycznej i nią gardzą.
Każdego oszukają i okradną.
To flejtuchy brudasy.
Wydawałi swoich w łapy hitlerowców i z nimi współpracowali.
Żadne państwo ich nie chce bo powyższa opinia jest znana.
Gardzą każdym kto nie jest Żydem.
Spryty naród, potrafi na puścić muzułmanów na chrześcijan. Tym sposobem pozbywa się swoich przeciwników.
Proszę zaznajomić z post moderną historią, bo aż boli czytać te bzdury.
Dlaczego dorosłym ludziom którzy działają na publicznej niwie trzeba tłumaczyć, że nie ma złych narodów a są tylko źli ludzie. Wtedy byłoby wszystko prostsze. Dzisiaj kiedy oglądam w obliczu wojny w Ukrainie ten program ta prosta prawda nabiera znów znaczenia.Putin , który reprezentuje naród w jego imieniu rozpoczął WOJNĘ na drugi bratni naród wykorzystując i oszukując go , że bronią się i swoich obywateli. Dzisiaj większość Polaków pokazała , że można przezwyciężyć żale i winy i podać rękę ludziom,którzy znaleźli się w stanie zagrożenia życia..Polacy mogą być dumni ze swojej postawy ,a to że znajdą się ludzie próbujący oskarżać nas , że za mało robimy przyjmijmy to patrząc w swoje ❤️.Mam nadzieję , że nie będziesz miał wyrzutów sumienia.😍✌️🇵🇱🇺🇦🌅👍A pro po p. kwaśniewskiego czy ktoś słyszał jak teraz wygląda jego pomoc dla potrzebujących.
Prawda jest bolesna ale.jest komu to przeszkadza Dziękuję proszę o jeszcze
Przeczytajcie książkę Forda 'Międzynarodowy Żyd" a później posłuchajcie tego pana Z.
Zobaczycie która wiedza którą wyprze. ;)
Co za brednie? ,,Każdy prawicowiec wie", że należy się zwrot ewentualnej własności. No nie. Absolutnie nie. Polska po 44 ma zupełnie inny kształt terytorialny, etniczny niż Polska przedwojenna. Polska dzisiejsza została wzniesiona przez ludzi po 45 roku. Jak można oddać teren, budynek w odbudowanej z ruiny Warszawy? To wbrew tego, co sądzą niektórzy nie są sprawy łatwe. W praktyce majątki swoich przodków(niekiedy wyimaginowanych) przechodzą w ręce ludzi stojącej dziś z jakiegoś powodu w uprzywilejowanej pozycji. Biurokratyczne procedury konieczne do odzyskania majątków bywają kosztowne. Dochodzi też aspekt wyzucia Polaków z tożsamości przez PRL. Często po prostu wielu ludzi nawet nie wie, co im by się dzisiaj należało. Mamy wziąć przedwojenne księgi wieczyste i przywrócić ówczesne stosunki własnościowe?- o tym wie ,,każdy prawicowiec"? W zasadzie to dlaczego przedwojenne, a nie przedrozbiorowe?
Dobra mordeczko masz 1000 % racji...możemy zaczać rozmowy jesli tamta strona przedstawi imienna liste co i gdzie ...oraz obecny status nieruchomości.Do tego ozliczenia koniecznie trzeba włączyc Manhattan
Chciałbym obejrzeć dyskusję Zychowicz-Braun...
I po Braunie,
53:00 ciekawe, dlaczego wsadzili Levyego, a nie ruszyli Sorosa?
Brawo Panie Lisicki, uchwycił Pan w 100% istotę rzeczy, praktycznie jako jedyny
wreszcie coś mądrego rozsądnego brawo
Nareszcie jasno i trafnie o tzw. "judeochrześcijaństwie".
Fragment książki Józefa Mackiewicz pt. „Wieszać czy nie wieszać”
cz. 1 z 4
Rozdział: Krwawy Hacha getta wileńskiego
Od czasu wkroczenia Niemców do Czechosłowacji, nazwisko „Hacha" przestało być nazwiskiem prywatnym a stało się pojęciem politycznym. Początkowo: pojęciem nikczemnej kapitulacji. Później poddano je pewnemu „rewizjonizmowi", i „Hacha" przeistoczył się w pojęcie kolaboracjonizmu-dla-ratowania... Dziś zwłaszcza, w dobie kapitulanckich tendencji względem okupanta sowieckiego, zdania się podzieliły. Jedni twierdzą, że „Hacha" to było zło, a inni przeciwnie, że: „ratował co się dało uratować". Abstrahując jednak od oceny „hachizmu" jako kierunku politycznego, zgodzić się można, że „Hacha" jako człowiek jest niewątpliwie mieszaniną: zdrady, naiwności i dobrych chęci. Los jego sprowadza się najczęściej w rezultacie do losu przysłowiowego murzyna, który zrobił swoje i może odejść. Takim człowiekiem był właśnie Jakub Gens, Żyd wileński, wyniesiony przez okupacyjne władze niemieckie do godności dyktatora getta żydowskiego. - Lekarz wileński, dr Marek Dworecki, twierdzi, iż Żydzi mówili o Gen-sie: „Jakub Gens ma dwie dusze"...
Rewelacje lekarza żydowskiego
O ile historia życia, powstania i śmierci getta warszawskiego jest względnie dobrze znana, o tyle straszliwe dzieje getta wileńskiego znane były dotychczas jedynie z krwawych strzępów, z bardzo fragmentarycznych relacji. Pierwszą próbę obszerniejszego ujęcia stanowi relacja wspomnianego dr. Marka Dworeckiego, ogłoszona ostatnio w paryskim Le Figaro Litteraire." Być może, nie wszystkie szczegóły i oświetlenia
* Dr Marc Dvorjetski, „Scenes vecues de l'extermination d'un ghetto, Comment les SS «liquiderent» par petites fournees les juifs de Yilna", 4 marca 1950. Wyd.
29
autora w niej zawarte należy przyjąć bezkrytycznie, nie można jednak odmówić wielkiej wartości historycznej jaką posiada ta relacja, a również przejść do porządku nad opisem tego piekła na ziemi, którym było getto wileńskie w czasie okupacji niemieckiej. Nie ulega też żadnej wątpliwości, że dr Dworecki był w tym piekle, widział to co opisuje i przeżył.
Wszystkich Żydów wileńskich spędzono do getta dnia 6 września 1941 roku. Były właściwie dwa getta, nie mające ze sobą komunikacji, nr l i nr 2. Autor pomija w opisie szczegóły topograficzne, które słusznie mogą nie interesować czytelnika francuskiego, tym niemniej posiadające wymowę dla czytelnika polskiego. Należy więc przypomnieć, że linią podziału była ulica Niemiecka. Dzielnica żydowska, leżąca pomiędzy Niemiecką i Zawalną stanowiła główne getto, czyli nr 1. Pomiędzy zaś ul. Niemiecką i trójkątem mniej więcej ulic Wielkiej, Dominikańskiej i Św. Jańskiej, leżało getto nr 2, zlikwidowane, czyli wymordowane wcześniej od nr. 1.
„Schein" to - życie!...
Część Żydów, zwłaszcza specjalistów, postanowili Niemcy wykorzystać jako siłę roboczą. Wykorzystać do czasu. Reszta skazana była z góry na unicestwienie. W tym celu wywożono ich partiami, większymi lub mniejszymi, do Ponar, słynnych zarówno z historii, jak piękności swego położenia, ostatnio przed wojną miejscowości letniskowej. W okresie niemieckim „na Ponary" oznaczało po prostu śmierć. Ci, którzy mieli prawo zostać, otrzymywali specjalne „Scheiny", czyli zaświadczenia wydawane przez władze niemieckie. Walka o posiadanie tych „Scheinów" stanowiła główną treść, troskę, marzenia, pragnienia całego getta, gdyż Schein znaczył tyle co - życie. „Scheiny" zmieniały kolory: były białe, żółte, niebieskie itd. Za każdą zmianą przesiewano ich posiadaczy, odrzucano pewną ich liczbę na śmierć, na Ponary... I każda z dokonywanych zmian była nowym ogniwem w łańcuchu śmiertelnego strachu, w cierpieniach tego piekła na ziemi. Ale otrzymanie „Scheinów" nie zależało bezpośrednio od władz niemieckich, które ograniczały się jedynie do przydziału pewnego ich kontyngentu. Otrzymanie zależało od Żydów zasiadających pod
30
nr. 6 przy ul. Rudnickiej, a składających się na tzw. „Juden-rat", czyli ustanowiony oficjalnie samorząd. Jakub Gens był początkowo tylko szefem żydowskiej policji podlegającej temu samorządowi, z czasem dopiero stał się dyktatorem getta.
Pierwsze zaświadczenia miały kolor biały. Wkrótce jednak zostały zniesione, po czym nastąpiła tzw. „akcja", w wyniku której kilka tysięcy Żydów poszło na Ponary... Gens, Żyd, na czele policji żydowskiej, kierował tą akcją bezpośrednio, nadzorowany jedynie przez władze Gestapo i równie straszną dla ucha żydowskiego litewską „Ypatinga", czyli policję polityczną na usługach Gestapo.
„Bunker"
To drugie słowo niemieckie miało równie decydujące brzmienie dla życia - śmierci, jak uprzednie: „Schein". Było jakby jego przedłużeniem, to znaczy inną możliwością ratowania życia. „Bunkrami" przezwano bowiem w getcie skrytki, schowki dla ludzi, w których ukrywali się ci wszyscy, którzy pozbawieni byli możliwości uzyskania zaświadczenia. Te „Bunkry" powstały już bardzo wcześnie, za radą Żydów przybyłych z innych dzielnic, którzy już przebyli straszliwe doświadczenia. Do czego zdolna jest pomysłowość ludzi walczących dniem i nocą o swe życie, świadczyły właśnie - „bunkry". Były skrytki urządzane na jedną osobę, na kilka, na całą kamienicę. Pojedyncze stanowiły raczej rzadkość, gdyż skonstruowanie odpowiedniego ukrycia wymagało zazwyczaj pracy zbiorowej. Z drugiej jednak strony zależało na tajemnicy. Wśród zatem tych sprzecznych czynników: wspólnego wysiłku i wtajemniczenia możliwie małej ilości osób, budowano kryjówki na strychach, w piwnicach, w lochach, w różnych norach, w kominach, w studniach. Wejście do nich prowadziło często pod ustępem, śmietnikiem, kamuflowane na różny sposób, np. stosem starych butelek, żelaziwem lub innym nagromadzeniem przeróżnych rupieci, łachmanów itp. Skala kryjówek była ogromna, od niemal luksusowych do zwykłych dziur, w których człowiek mógł leżeć jedynie na brzuchu. Pod gmachem Judenratu przy ul. Rudnickiej znajdowała się cała ich sieć. Wchodziło się do nich przez otwór w piecu, który
31
zamykał się następnie za pomocą mechanizmu poruszanego elektrycznie. W domu nr 5 przy zaułku Szpitalnym znajdował się „bunker" z bardzo pomysłowym wejściem poprzez piec piekarski. Identyczne wejście do kryjówki znajdowało się również w domu nr 2 przy ul. Straszuna, w getcie drugim. Poza murem getta, z dojściem podziemnym, urządzono kryjówkę mogącą pomieścić 80 dzieci. Dostęp prowadził również przez piec, skonstruowany w ten sposób, że się nie przestawał palić. - Dr Dworecki opowiada, że inżynier Markus pokazywał mu ostatnie osiągnięcia tego typu, a mianowicie kryjówkę w kryjówce! Znajdowała się ona na strychu dawnego wileńskiego teatru żydowskiego przy Rudnickiej. Podczas pierwszej „akcji" kryjówkę, w której skupiło się około 30 osób, wykryto. Natomiast schowani w owej „sub-kryjówce" zdołali się uratować.
Prawie wszystkie kryjówki posiadały zapasy żywności i wody. Następne udoskonalenia doprowadziły do instalacji sieci elektrycznej i wodociągowej. Połączono je również z kominami, dla uzyskania wentylacji. Niektóre zaopatrzone były nawet w biblioteki, w środki lecznicze. W kryjówce przeznaczonej dla dzieci urządzono nawet szkołę i - dawano przedstawienia teatralne!...
Ogromna jednak większość kryjówek stanowiła schowki raczej prymitywne. Leżało się w nich na brzuchu, lub w innej jakiej pozycji, w straszliwym ścisku, smrodzie, bez oddechu. Godziny przebyte wydawały się wiekiem. Powietrza brakowało do tego stopnia, że nie starczało go na ogień zapałki... Najczęstszym rodzajem dekonspiracji był okrzyk, lub gwałtowne wyrwanie [się] kogoś, kto tracił zmysły od uduszenia. Często też katastrofę sprowadzał płacz dziecka.
Właściciel „Scheinu" nr 777
Dr Dworecki, jak opisuje, mieszkał na poddaszu przy ul. Zawalnej 44. Miał żonę, młodszą siostrę i dwoje rodziców. W październiku 1941, po zlikwidowaniu zaświadczeń białych, miano wydać żółte. Liczba żółtych „praw-do-życia" nie przekraczała 3 tysięcy. O to prawo łącznie z dr. Dworeckim ubiegało się czterech lekarzy: Goldburt i Kołodner z Wilna, oraz dr Finkelsztejn z Kowna. W rezultacie zawody ze śmiercią miały się rozegrać pomiędzy Dworeckim i Kołodnerem.
32
cz. 2 z 4
A dr Kołodner był - przyjacielem dr. Dworeckiego... Decyzja zapadała jak zawsze przy ul. Rudnickiej pod nr. 6. Wygrał dr Dworecki, otrzymawszy Schein nr 777. Mówi, że uściskali sobie ręce na pożegnanie i Kołodner poszedł zawiadomić żonę o wyroku. Wyszukali sobie następnie kryjówkę, ale kryjówka została zdemaskowana podczas pierwszej już „akcji". Szli więc na Ponary... W bramie rudnickiej poznał ich Frucht, policjant żydowski, były oficer polski, i wyratował.
Pod nr. 11 przy zaułku Szpitalnym mieściła się komenda policji żydowskiej. Przyszła straszna noc 23 października. Ogłoszono, że wszyscy posiadacze żółtych zaświadczeń mają się zgłosić do komendy, celem otrzymania niebieskich kartek dla swojej rodziny. Każdy ma prawo do: żony i dwojga dzieci. Wszyscy będą na trzy dni przeprowadzeni do getta nr 2, które w międzyczasie już zostało wymordowane. Reszta mieszkańców getta nr l zostanie... Każdy wiedział, co to oznacza. - A kto ma trzecie dziecko, albo więcej? - Te musi zostawić.
Relacja Dworeckiego jest sucha. Nie ma w niej żadnych literackich odskoków, ani dygresji. Ale nawet minimalny zasób wyobraźni podsunie niewątpliwie każdemu czytelnikowi obraz tego bezmiaru piekła!...
Noc bez światła, w ciasnych, śmierdzących uliczkach getta i tysiące ludzi biegających, szukających ratunku dla siebie i dla rodzin. Bezładny krzyk, płacz i - straszliwy wybór, którego dokonać musiał niejeden w stosunku do najbliższych...
Ogólną „akcją", jak zawsze, kierował Jakub Gens.
„Kto mnie weźmie za swoje dziecko?"
Przez całą noc z 23 października 1941 komenda żydowskiej policji przy zaułku Szpitalnym 11, wydawała fiszki niebieskie członkom tych rodzin, których głowa była posiadaczem zaświadczenia żółtego. Porządek był następujący: żółty Schein starczał za siebie, ale niebieskie fiszki ważne być mogły wyłącznie w połączeniu z tym żółtym papierem. Głową rodziny mógł być zarówno mąż, względnie żona, załeżnie od tego kto z nich spełniał jakąś funkcję lub zawód uznany jesz-
33
cze za pożyteczny. Rodzice nie należeli do rodziny i tym samym skazani byli na zagładę. Również każde dziecko powyżej liczby dwóch, jak też powyżej lat szesnastu.
Przez całą noc rozgrywały się sceny dantejskie.
- Kto mnie przyjmie na swoje dziecko?! Kto mnie zechce przyjąć za swoje dziecko?! - wołał biegając chłopczyk. - Wszystko razem musiało robić wrażenie niesamowitego targu o życie. Istotnie, urządzono w większości wypadków w ten sposób, że małżeństwa bezdzietne, albo posiadające jedno dziecko, zapisywały jako swoje dzieci tych rodzin, które ich miały większą ilość niż dozwoloną na uratowanie.
Dr Dworecki opisuje, że za swą córkę zapisał siostrę, zaledwie 8 lat młodszą od jego żony, poza tym owego chłopczyka, który biegał w poszukiwaniu fałszywych rodziców. - Ranek 24 października zastał tłumy na ciasnych ulicach. Każdy chciał się wydostać do getta nr 2. W łachmanach, obciążeni walizkami, workami, resztą ludzkiego dobytku. Ale kontrola dokonywana przez Jakuba Gensa i jego policję była niezwykle surowa.
Człowiek o dwóch duszach
Gens stoi w otoczeniu swej żydowskiej policji i kilku SS-manów, którzy nie biorą bezpośredniego udziału w kontroli, a jedynie przyglądają się jej milcząc. Rozpoczyna się defilada. Każdy uprawniony do życia musi trzymać w ręku żółte zaświadczenie, a obok żona i dwoje dzieci z niebieskimi fiszka-mi w ręku. Gens liczy: Raz, dwa, trzy, cztery... Raz, dwa, trzy, cztery... - W ręku ma ogromna pałkę, która mu służy zarówno do liczenia, jak i bicia nieposłusznych. - Raz, dwa, trzy, cztery... Przechodzić! Raz, dwa, trzy, cztery, pięć!! Co to ma znaczyć! - wrzeszczy Gens. - Troje dzieci, gdy wolno tylko dwoje!! - Tym trzecim jest chudy chłopczyk lat około jedenastu. Gens wali kijem ojca, matkę, dziecko i wyrywa chłopczyka z szeregu. Powstaje lament, krzyk, prośby. Na nic się nie zdają. Pięści wznoszą się ku niebu, padają szeptem przekleństwa: podły zdrajca, morderca dzieci!
Raz, dwa, trzy... - liczy Gens dalej i znowu wali kijem jakiegoś Żyda. - „A gdzie twoje drugie dziecko?!" - „Ja, mówi
34
przerażony szeptem, mam tylko jedno..." Uderzenie kija zagłusza jego słowa. - „Ty łajdaku jeden! Ty zgubiłeś swego syna! Masz, zabieraj go!" - I Gens ciska weń jedenastoletnim chłopczykiem, którego odebrał poprzednim rodzicom. - Poprzez tłum idzie szept: „Gens uratował dziecko żydowskie". Wtedy ktoś powiedział: - Gens ma dwie dusze.
Brama
Główną bramą getta nr l była ta przy wspomnianej już kilkakrotnie ulicy Rudnickiej. Dniem i nocą chroniona przez warty. W tej chwili odbywa się przy niej druga, decydująca i jeszcze surowsza kontrola niż w obliczu Gensa. Ustanowiony jest dokładny porządek: pierwsze idzie najmłodsze dziecko z niebieską fiszką, później starsze dziecko z niebieską fiszką, później żona z niebieską fiszką i wreszcie głowa rodziny z żółtym zaświadczeniem. W ten sposób przechodzą przez bramę wybrańcy szczęśliwego losu. Patrzą na nich tłumy skazańców.
Idzie chłopczyk lat około sześciu, za nim postępuje dziewczyna, w krótkiej spódnicy, najwidoczniej wdzianej dla odmłodzenia, ale kształty ją zdradzają. Może mieć ostatecznie lat 18, ale równie dobrze 25... W każdym razie nie szesnaście! -ryczy gestapowiec. Nie ma czasu na długie certowanie. Trzeba prędko, prędko! Schnell, schnell!! Ona nie ma lat szesnastu! - Ma dopiero szesnaście - zaklina jej siostra, która udaje jej matkę. - Nie, to nie jest córka, decydują gestapowcy, to musi być żona, a tamta starsza... - Walają w piersi, won! - I prawdziwa żona, za próbę uratowania siostry, idzie na Ponary...
Nagle w kolumnie powstaje znowu zamieszanie. Pojawia się młoda kobieta z niebieską fiszką w ręku, którą nie wiadomo skąd wyrwała, bo nie należy do żadnej czwórki, a jedynie dociska się do jednej z nich i - tworzy piątkę...
- Porządek, porządek. Schnell! - wrzeszczą gestapowcy. -Wyrzucić zbyteczną kobietę, ale prędko, nie ma czasu! - Policjanci żydowscy chwytają ją, ale strach przed śmiercią wyczynia rzeczy nieraz niezwyczajne: oto młoda Żydówka rzuca się do dzieci, obejmuje je i krzyczy rozdzierającym głosem: „Chcą wam zabrać waszą mamę!" Prawdziwa matka ze zgro-
35
zy i przerażenia traci na sekundę mowę. - Prędko, porządek! - drą się gestapowcy. - „Chcą wam zabrać waszą mamę" płacze rozdzierająco nieznajoma, zagłuszając na chwilę inne wykrzykniki. Prawdziwa matka otwiera już usta, już chce wytłumaczyć, ale za późno. Powstałe zamieszanie wstrzymuje regularny marsz kolumny. Gestapowiec wali pejczem po głowie oniemiałą, pejczem jej męża. Policjanci żydowscy czym prędzej wypychają fałszywą matkę z dziećmi i z ojcem, a prawdziwa, wytrącona z szeregu, idzie na Ponary...
Zaprawdę straszne sceny opisuje dr Dworecki.
„Akcja"
Przytacza szereg wypadków, gdy Żydzi zaopatrzeni w zaświadczenia żółte stanęli wobec dylematu: kogo ratować? Bywały wypadki, gdy synowie ratowali swe matki, przedstawiając je za żony, natomiast porzucali na pastwę zagłady własne swe żony. W większości jednak wypadków, ratowano żony i dzieci, a nie rodziców i młodsze rodzeństwo.
W tym czasie getto nr 2 było już „oczyszczone". Pozostały w nim jedynie resztki, które zdołały się uratować w kryjówkach. Przeprowadzenie do niego wybrańców z żółtymi „Scheinami", dało możność dokonania wielkiej tzw. „akcji" na terenie getta nr l. Kto mógł, ratował się w „bunkrach". Znaczna ich jednak ilość została wykryta, a obecnych tam popędzono najpierw do więzienia na Łukiszkach, skąd następnie skierowano na Ponary.
Ogółem podczas tej „akcji" zlikwidowano przeszło 5 tysięcy Żydów.
Po trzech dniach „żółtoscheinowców" sprowadzono z powrotem do getta nr l.
Przewrót pałacowy
W pierwszym okresie podobnych „akcji", władza wykonawcza spoczywała w rękach „Judenratu", który spełniał polecenia Niemców, a policja żydowska była podległa ad-ministracyjnie tej Radzie. Wkrótce jednak nastąpiły duże zmiany.
36
cz. 3 z 4
Przede wszystkim doraźne „akcje" zostały wstrzymane, co pociągnęło za sobą stabilizację stosunków, a jednocześnie policja żydowska z organu podległego Radzie, przeistoczyła się w organ zwierzchni. Zapewne ustrój ten odpowiadał bardziej mentalności Gestapo, które musiało być zadowolone z Jakuba Gensa. Z drugiej jednak strony objawy stabilizacyjne i względny spokój przyjęte były przez ogół Żydów z wielką ulgą. Nie omieszkał wyzyskać tego Gens, przedstawiając sprawę w ten sposób, jakoby on to był sprawcą tej wielkiej odmiany, jego dyplomacja, jego polityka względem Niemców, jego surowość, a zarazem przebiegłość!
Gens zostaje mianowany oficjalnie Ghettovorsteherem. Organizuje z tej okazji bankiet. Niemcy zezwalają, na tę uroczystość, a nawet na sprowadzenie do getta nie tylko żywności i alkoholu, ale i - kwiatów... Tymi kwiatami obdarzają Gensa przede wszystkim członkowie Rady, poszczególni policjanci itp., którzy zawdzięczają mu stanowiska i, co za tym idzie, życie.
Wtedy zaczyna się ukazywać w getcie czasopismo żydowskie, pt. Wiadomości Getta. W nim Gens ogłasza swoje expose: „Żydzi getta, uwaga! Nie zapominajcie, że praca oszczędza krew!" - Wykłada w nim konieczność intensywnej pracy dla [przekonania] Niemców o niezbędności zachowania Żydów przy życiu jako elementu pożytecznego. - Istotnie nie widziano na razie innego ratunku. Jednocześnie w miarę normalizacji warunków życia fizycznego, zaczyna rozkwitać życie kulturalne i artystyczne.
Żydowski król Litwy i Białorusi
Ale kariera Gensa na tym się nie kończy. Wkrótce mianowany zostaje przedstawicielem wszystkich gett Litwy i Białorusi. Organizuje je według własnych koncepcji, rozbudowuje policję, która siłą rzeczy przeistacza się w rodzaj rządu żydowskiego. Otrzymuje wkrótce mundury z uwidocznieniem stopnia, czapki ze złotą gwiazdą Dawida. Sam Gens nosi paradną czapę, z obfitymi złoceniami i olbrzymią gwiazdą. Deleguje swoich przedstawicieli do innych miast i miasteczek. Otoczony jest prawdziwym dworem pochlebców, osadza swych bra-
37
ci na wysokich stanowiskach. Wreszcie wywiesza w podwórzu domu nr 6 przy Rudnickiej klatkę z - gęsią... Brzmienie nazwiska Gens zbliżone jest do niemieckiego i żydowskiego „Gans" - gęś. Wszyscy podziwiają tłustą gęś, która otrzymuje nieraz więcej pokarmu niż człowiek. Tuczny ten ptak przeistacza się w herb, godło królewskiego domu Gensów i swym gęganiem przypomina o władzy sprawowanej przez jej właściciela. Znajdzie się poeta getta, który napisze o niej poemat. Gens zachowuje się jak król.
Znienawidzony przez większość, zostaje pewnego razu zaproszony na wieczór literacki, na którym rozdawano nagrody młodym poetom. I oto na tym wieczorze wygłasza wielką mowę, w której uważa za stosowne odsłonić swą tajemnicę...
„Biorę całkowitą odpowiedzialność za krew"
Trudno jest osądzić, czy dr Marek Dworecki spamiętał tylko, czy zapisał, i czy dosłownie przytacza mowę Jakuba Gen-są na wieczorze literackim w getcie. Wydaje się jednak, że gdyby oddawał tylko jej sens, a nie treść dosłowną, jak również pomijając fakt, czy to co mówił Gens było szczere i prawdziwe, czy też ponurym kłamstwem i wykrętem, były to słowa, którym niepodobna odmówić niezwykłej dramatyczności.
„Wielu z was - miał wówczas oświadczyć Gens - uważa mnie za zdrajcę. Ja, Gens, wykrywam dla Niemców kryjówki, w których chowają się Żydzi przed zagładą. Jednocześnie ja, Gens, robię wszystko co możliwe, aby uzyskać dokumenty, zatrudnienie i być pożytecznym dla mieszkańców getta. Ja ponoszę pełną odpowiedzialność za krew żydowską, ale nie za honor żydowski. - Jeżeli Niemcy żądają ode mnie tysiąca Żydów - ja ich wydaję na śmierć. W przeciwnym wypadku wzięliby nie tysiąc, a tysiące. Wydając Niemcom stu, ratuję tysiąc. Wydając tysiąc, ratuję dziesięć tysięcy.
Wy, jeżeli się wam uda kiedy wyjść stąd żywcem, będziecie mogli powiedzieć o sobie: «Nasze sumienie jest czyste». - Ja, Jakub Gens, jeżeli wyjdę stąd kiedykolwiek, będę zbrukany, a ręce moje ociekające krwią. A mimo wszystko gotów będę stanąć przed sądem żydowskim i oświadczyć: "Zrobiłem wszystko możliwe, aby uratować tylu Żydów, ile się tylko
38
dało. Aby Żydzi mogli przeżyć, prowadziłem innych Żydów na śmierć. Ażeby Żydzi zachowali sumienie czyste, postępowałem osobiście jak człowiek bez sumienia*."
Der stolze Jude...
Dużą zaletą relacji Dworeckiego jest to, że nie broni, nie oskarża, nie wdaje się w filozoficzną analizę postępków Gen-sa, a jedynie przytacza fakty. - Jakub Gens pił dużo i pił ciągle z gestapowcami, oczywiście, że mogło to mieć swoje złe, ale mogło mieć i dobre strony.
Gdy podczas wielkiej akcji z okresu „żółtych Scheinów", jeden z policjantów żydowskich zaczął się wysługiwać w ten sposób, że demaskował kryjówki na własną rękę, Gens surowo go skarcił. Żyd przez zemstę złożył donos na Gensa, iż ten nie pozwala wykrywać schowków. Ale Gens nie dał się zastraszyć: „Ty jesteś pies - powiedział do policjanta żydowskiego - i każę cię zastrzelić jak psa".
Żyd został zastrzelony w obecności Niemców.
- Der stolze Jude... Dumny Żyd - przezywali go gestapowcy. Gdy Gens przechodził przez główną bramę getta przy ul. Rudnickiej, stojący tam na warcie żołnierze litewscy salutowali go.
Był taki wypadek, że podczas jednego z nalotów sowieckich spadły w nocy bomby wokół getta, trafiły nawet w koszary przy zaułku Ignatowskim, ale oszczędziły samo getto. Stało się tak oczywiście w wyniku przypadku. Podobno jednak kilku Niemców usiłowało się wedrzeć do getta, wykrzykując, że to Żydzi sprowokowali nalot. Gens miał ich zatrzymać, zaalarmować i wydać w ręce niemieckiej żandarmerii wojskowej.
„Der stolze Jude" przywołał kiedyś do siebie jednego z Żydów, o którym wiedział, że jest poufnym agentem Gestapo i powiedział mu: „Ty myślisz, że ja nie wiem?!... I czego się spodziewasz, że ciebie oszczędzą?!... Won z moich oczu!!"
Wielu Żydów chciało widzieć w Gensie jedynie możliwy ratunek i przypochlebiało mu się w różny sposób, niewątpliwie jednak siebie przede wszystkim mając na względzie. Krążyły różne legendy mające na celu przypisanie wielu dobrych
39
uczynków tej postaci zrodzonej w warunkach niesamowitej tragedii. Złudzenia jednak zaczęły opadać, gdy przyszły straszliwe dni 1943 roku.
Dancing nad przepaścią
Jakub Gens opuszczał często getto, udając się po rozkazy do Gestapo. Gdy powracał, wszystkie oczy były nań zwrócone. Czytano z jego twarzy. Gdy miała wyraz beztroski, albo nawet wesoły, wróżono dobrze. Gdy wracał ponury, zły, wymyślał po rosyjsku policjantów, przeklinał i wymachiwał kijem, wtedy uliczkami getta biegł trwożny szept o mającej niewątpliwie nastąpić jakiejś nowej, wielkiej klęsce.
Pewnego dnia rozeszła się wiadomość, że do getta wileńskiego ściągnięci zostaną wszyscy Żydzi z prowincjonalnych miasteczek, którzy jeszcze pozostali w lokalnych gettach, bądź też byli zatrudnieni. Wiadomość była zła. Z doświadczenia wiedziano, że każde zmasowanie dużej ilości Żydów w jednym miejscu oznacza, niechybnie większą akcję eksterminacyjną. Działo się to na kilka tygodni przed świętem Purim. Synagoga przy ul. Jatkowej była przepełniona. Chóralne modły i śpiewy miały intonację dramatyczną. Kulminacyjnym punktem ekstazy religijnej był dzień w wilię święta Purim, gdy zaintonowano w końcu pieśń nadziei: Hatikwah!
W międzyczasie jednak przybyły transporty Żydów z prowincji. Większość z nich wykazywała doskonałą kondycję fizyczną. Dużo było młodych chłopców i dziewcząt, opalonych i pełnych wigoru. Na prowincji nie było tak źle. Zgromadzono ich początkowo we wspólnym lokalu przy ulicy Rudnickiej pod nr. 7, w b. gmachu żydowskiego banku. Jedynie starców spędzono do domu przy zaułku Szawelskim, gdzie ich trzymano pod strażą. Po kilku dniach młodzież rozparcelowano przeważnie u krewnych lub znajomych; wydawało się, że nie zdają oni sobie sprawy z prawdziwej sytuacji. Urządzali dancingi i zabawy i nie zwracali uwagi, gdy im mówiono, że tańczą. nad przepaścią.
Tymczasem przepaść istotnie rozwierała się pod ich nogami.
40
cz. 4 z 4
Kowno - jako śmiertelna przynęta
Dr Marek Dworecki słusznie wykrzykuje: „Gdzie się podziała nasza przysłowiowa, żydowska zdolność przewidywania!" Optymizm bowiem nowo przybyłych zaczął się udzielać stopniowo wszystkim, gdy nadeszła kolejna wiadomość, że ci, którzy posiadają krewnych w Kownie, mogą się zapisywać na listę transportu.
W Kownie było lepiej niż w Wilnie. Podobno tam obfitsze jedzenie, warunki mieszkaniowe były znośniejsze, a Niemcy mniej okrutni. Nagle więc wszyscy zechcieli jechać do Kowna. Okoliczność, że Gens miał osobiście, w asyście swoich policjantów, konwojować transport, wydawała się też dodatnia. Gens bowiem nie wyruszał dotychczas na żadne egzekucje. Miał też jechać Trapido, zarządzający wydziałem aprowizacji getta, który był rodem z Kowna. - „Kowno leży dalej od Po-nar!" - stało się hasłem powszechnym. Prawie wszyscy młodzi Żydzi przybyli z prowincji usiłowali dostać się na listę wyjeżdżających.
Następny bieg wypadków według relacji dr. Dworeckiego był taki:
W najlepszej wierze dał on odjeżdżającym list do adwokata żydowskiego w Kownie Grafinkiela i po powrocie zastał znajomego, który mu z miną zatroskaną powiedział, że wie o tym, iż wzywano robotników do odrutowania wagonów transportu. Pojadą zaplombowani... - W nocy wezwany został do chorego dziecka przy ulicy Straszuna 2. Ojciec dziecka zatrudniony był w biurach Gestapo. Zdradził mu tajemnicę, że panuje tam niezwykłe ożywienie. Żołnierzy litewskich pojono wódką. - „Dawno już - powiada - nie widziałem ich tak na czarno spitych." Prócz tego wyjechały z gmachu Gestapo ogromne ciężarówki wiozące beczki.
Były to bardzo złe znaki. Gdy upijano żołnierzy litewskich, specjalnych katów używanych do rozstrzeliwania na Ponarach, oznaczało to niechybnie zapowiedź jakiejś większej egzekucji. Co zaś dotyczy beczek, to przywożono je zawsze napełnione chlorem do zasypywania dołów z trupami.
Był piąty kwiecień 1943. Rano w sekcji sanitarnej - pisze Dworecki - panował nastrój pogrzebowy... Tu autor relacji czyni poważny błąd. Opowiada bowiem, że dowiedziano się, iż „pociąg mający rzekomo iść do Kowna, zmienił w drodze kie-
41
runek i puszczony został na Ponary..." Należy sprostować, ponieważ Ponary leżą właśnie na drodze z Wilna zarówno do Kowna, jak do Grodna, a linie te rozwidlają się już za Ponara-mi, dopiero w Landwarowie.
Późno w noc powrócił Gens, zły jak szatan. Więc jednak wiedział, co się działo. Następnie zniknął gdzieś, powiadano już, że został aresztowany, ale to była wiadomość - przedwczesna...
Co się w rzeczywistości stało? - pytali jedni drugich. Krążyły straszliwe wersje. Wreszcie ustaliła się jedna: w tej chwili pięć tysięcy Żydów jest rozstrzeliwanych na Ponarach! - Wielu zaczęło próbować ucieczki przez mury getta. Gens powrócił. Nie mówił do nikogo ani jednego słowa. Nazajutrz wybrano ekipę robotników żydowskich, których wysłano do Ponar, tym razem nie w charakterze ofiar, a dla wykonania prac.
Gdy wrócili stamtąd, wyglądali strasznie. Twarze ich miały upiorny wyraz, ubrania pokryte ziemią i brudem. Dopiero wtedy dowiedziano się od nich całej prawdy.
„Eintritt verboten!"
Dr Dworecki wezwany był właśnie do chorego, gdy jeden z mieszkańców domu wrócił z Ponar. Przez cały dzień - powiadał - żydowscy policjanci pracowali nad usuwaniem trupów, ale nie mogli sobie dać rady. Dlatego wezwano dodatkową ekipę z getta. Wzdłuż drogi kolejowej leżały trupy tych, którzy próbowali ucieczki. Leżeli też w okolicznych krzakach i rowach. Również wzdłuż drogi gruntowej, która prowadziła do tzw. „bazy", miejsca otoczonego drutem kolczastym, nad wejściem do której wisiał wielki szyld z napisem:
„Eintritt auch fur deutsche Offiziere streng verboten!"
Cały plac „bazy" usłany był masą trupów polanych chlorem. Wiatr unosił strzępy podartych banknotów. Jeden z grupy robotniczej poznał swego brata z miasteczka Michaliszki. - Zaczęliśmy - opowiadał dalej - odmawiać kadysz, modlitwę za umarłych, ale było tak jakbyśmy się modlili za siebie samych. - Znosili porozrzucane trupy i układali w długie, równe szeregi.
Tak wyglądało w Ponarach, słynnym miejscu kaźni.
42
Dzieci z miasteczka Soły
Dotychczas w literaturze polskiej ukazał się tylko jeden opis Józefa Mackiewicza* w Orle Białym, zamieszczony następnie w antologii W oczach pisarzy wydanej pod redakcją Gustawa Herlinga-Grudzińskiego; dotyczył on właśnie masowej masakry Żydów w Ponarach z okresu, gdy zwożono ich tam pociągami, zarówno z Wilna, jak okolicznych miasteczek w r. 1943. Rzecz charakterystyczna jak powtarza się ten sam obraz w opowiadaniu dzieci żydowskich z miasteczka Soły, położonego na tzw. Czarnym Trakcie pomiędzy Wilnem i Mo-łodecznem.
W cztery dni po straszliwej masakrze - mówi dr Dworec-ki - zgłosiła się do centrum medycznego Gołda Tapuch i przyprowadziła dwoje dzieci, chłopczyka lat około ośmiu i dziewczynkę około dwunastu. - „Te dzieci - powiedziała - są dziećmi mojej siostry. Uratowały się one z Ponar, poradźcie mnie co zrobić, by ich nie wykryła policja żydowska i nie wydała z powrotem w ręce katów?"
„Wyjechaliśmy z miasteczka Soły wielkim transportem - opowiadają dzieci - i ludzie usiłowali ciągle sprawdzać kierunek jazdy, z wielkim niepokojem. Wreszcie pociąg zatrzymał się przy stacji, na której odczytano tablicę z napisem: Ponary. Powstała ogromna panika. Żydzi tłukli w ściany, jakby w nadziei, że uda się im je przebić. Znajdowaliśmy się w pierwszych wagonach. Wreszcie otworzono drzwi i kazano nam wszystkim wyjść, ustawiając się wzdłuż wagonów. Na stacji znajdował się również drugi pociąg, bardzo długi. Z dwóch stron każdego wagonu stali żołnierze w litewskich mundurach z karabinami. W pewnym momencie zaczęto nas okładać kolbami, zmuszając do marszu w kierunku drogi prowadzącej za odrutowanie. Wszyscy zrozumieli wtedy, że już nie ma nadziei. Nagle jeden z młodych Żydów wyskoczył z kolumny i rzucił się w las do ucieczki. Żołnierze zaczęli strzelać. Powstało zamieszanie, Żydzi zaczęli się rozbiegać wzdłuż torów, skakać przez rowy do lasu. Żołnierze litewscy i gestapowcy strzelali we wszystkich kierunkach. Nasza mama wzięła nas za ręce i krzyknęła: „Ratujmy się!" Pobiegliśmy w kierunku odwrotnym od tego, w którym pierwotnie uciekał ów młody Żyd. Kule gwizdały koło uszu, ludzie padali, trzeba
43
„Ponary - «Baza»" w tomie Fakty, przyroda i ludzie, Kontra, Londyn 1984 i wyd. następne. Wyd.
było ich przeskakiwać. Jedna z kuł dosięgła naszą mamę w pełnym biegu. Padając zdążyła nam krzyknąć: "biegnijcie dalej!» Biegliśmy, a czasem pełzali na czworakach, gdy kule gęsto gwizdały. W ten sposób dopadliśmy lasu. Gdy noc zapadła, słyszeliśmy kroki. Byli to inni Żydzi, którzy zdołali się uratować. Pomiędzy nimi było też sporo dzieci. Nazajutrz zauważyliśmy mieszkańców, ale baliśmy się wychylić, aby nie zostać wydanymi w ręce Gestapo. Wreszcie przechodził jakiś stary człowiek. Wyszliśmy na drogę, mówiąc mu, że uciekliśmy z Ponar. Dał nam kawałek chleba i wskazał kierunek do Porubanka, lotniska podwileńskiego, gdzie pracowali Żydzi z getta. Gdy tam dobrnęliśmy, oni ukryli nas w kolumnie powracającej z pracy i w ten sposób dostaliśmy się do getta."
Na ogół liczbę Żydów, którym udało się uciec z zamieszania w Ponarach, obliczano na 500.
W tym czasie doszła wiadomość, nadana przez polską stację „Świt" o powstaniu getta warszawskiego.
Upiorny dar...
Po upływie kilku dni po zakończeniu masakry tych transportów, władze getta ogłosiły, że otrzyma ono dar, dar w postaci ubrań zdartych z trupów ponarskich! W tym celu należy wysłać tam odpowiednią ekipę celem zgromadzenia wszystkich pozostałości. Nikt nie ośmielił się odmówić. Ekipy robotnicze wysłano i ubrania, naczynia domowe, rzeczy rozmaite, a nawet chleb wieziony przez skazańców, załadowano na ciężarówki i sprowadzono do getta. Wjechały one jak wozy pogrzebowe.
Z początku Żydzi nie chcieli się zgłaszać po rozdawane „dary", w końcu jednak rezygnacja, chłód, nędza przemogły wszelkie inne względy. Judenrat wyznaczył kobiety, które naprawiały i zaszywały podarte i przestrzelone ubrania. Po czym sporządzono listę najbardziej potrzebujących i rozdawano im w miarę zgłoszeń.
- Nie chcesz nosić? To sprzedaj, gdy nie będziesz miał już nic do jedzenia.
Koniec Jakuba Gensa
Czy wiedział on, zadawano sobie wciąż pytanie, że pięć tysięcy Żydów, wywożonych rzekomo do Kowna, wyląduje nie w Kownie, a na Ponarach? Czy nie wiedział? - Zdaje się jednak, że on nie mógł nie wiedzieć, on, który rozporządzał przecie własną siecią szpiegowską. Wiedział i nie uprzedził. Więc mimo wszystko krwawy zdrajca?... Znaleźli się jednak tacy, którzy go wciąż bronili. Istotnie, w ostatniej chwili Gens zachował się w sposób nieoczekiwany. Kto jak kto, ale on miał sposobności sporo, by uciec. Tymczasem zostaje wezwany do Gestapo.
Jeden z jego osobistych agentów zawiadomił go, że tym razem nie wróci już. Że zapadł wyrok śmierci i zostanie zastrzelony. Niech nie idzie, niech ucieka.
- Jeżeli ja, komendant getta, ucieknę - odpowiedział Gens - tysiące Żydów przypłaci głową moje życie.
Istotnie, nie wrócił już nigdy. Został zastrzelony dnia 15 września 1943 roku. Ustalono nawet nazwisko jego zabójcy. Był to gestapowiec, który się nazywał Neugebauer.
Rot
Tygodnik Ilustrowany (Londyn) 1950 nr 12-15, 9-30 kwietnia
@@marekzadrozniak3744 Dziękuję tych szczegółów nie znałam z tą dokładnością, dziadkowie moi i męża są z Wina i wiele się opowiadało ale byłam za młoda na wszystko.🤔pozdrawiam 👍💚
Będziecie się tak spierać a na końcu trzeba będzie zapłacić 447 i nie tylko bo tak chcą Serdeczni Przyjaciele przy aprobacie i szantażu USA I wyjdziemy z obiema rękoma w nocniku tak to się skończy to pewne bo POPiS wszystko uzgodnił za waszymi plecami
I dobrze
Zawiłym, często wręcz niezrozumiałym językiem jedno z najstarszych , bardzo oczywistych zjawisk - nienawiść .Dużo prostszą analizą jest fakt , że nienawiść jest spowodowana unikalnymi cechami człowieka , który w odróżnieniu od wszystkich innych gatunków w przyrodzie, potrafi odczuwać :
1. Zazdrość
2. Kompleks niższości
3. Strach przed „innością”
Antysemita jest antysemitą dlatego , że
1 . Zazdrości żydowi tego czego sam nie ma w bardzo szerokim znaczeniu tego słowa
2. Odczuwa ( często bezpodstawnie) , że nie potrafi dokonać czegoś co (jakiś) Żyd potrafi
3. Nie znając i nie rozumiejąc pewnych zachowań i sposobu myślenia Żyda zniekształca je w swoim wyobrażeniu uważając , że są zagrożeniem wymierzonym przeciwko nie Żydom
Oczywiście możliwa jest też nienawiść ze wszystkich tych powodów jednocześnie .
Przekonajcie antysemitę , że jakiś „goj” , którego nienawidzi tak naprawdę jest Żydem i wtedy wszystko dla niego „stanie się jasne”. Choć i przedtem i tak go nienawidził z powyższych powodów !
Najsmutniejsze w tym wszystkim jest fakt , że niewiele tu sie da zrobić , bo powyższe cechy ludzkości są równie nieodmienne jak inne abstrakcyjne myślenie i odczuwanie , czego wynikiem jest sztuka , muzyka , postępy w medycynie , technice itd .
Żydzi zajmują wiele eksponowanych stanowisk nie tylko dlatego, że są inteligentni
Można być inteligentnym i skończyć marnie robiąc głupoty.
Tak więc
2 są pracowici
3 są wytrwali i umieją odkładać przyjemność na potem
4 sa chłodni w kalkulacjach
5 umieją wplywać na innych, żeby przebić się przez tłum
6 mają bardzo wysokie poczucie wartości wynikające z Biblii
7 niewielką wrażliwość na krytykę
8 niewielką wrażliwość na cierpienie innych w tym znaczeniu, że nie przedkładają szczęścia innych nad swoje.
No cóz....napisać książkęduża sztuka ale napisać w niej prawdę w takim temacie widac,że nie jest to mozliwe.Zychowicz nie powinien ani słowa wypowiadać w obronie żydó,mają swoich adwokatów więc Polak-adwokat nie jest im potrzebny i nie będzie do niczego więcej jak do wyszydzania i ewentualnego wykorzystania na swój przewrotny sposób.To po pierwsze.Ale jst kwstia inna głęboka u kluczowa. O niej sie zupełnie nie mówi i chyba nie jest to przypadek.Otóż nikt nie osmieli się zaprzeczyć,że każdy Naród ma swa zbiorową pamięć.I nie jest tu ważne to czy to Naró "wybrany" czy wybrakowany.Żydzi nigdy się z nami nie próbowali zasymilować,wręcz przeciwnie.W wiekszości nie znali naszego języka,kulturą i religią gardzili,eksponując włąsną.Przy każdej okazji łączyli się z naszymi wrogami i robili to wręcz spektakularnie.W stosunku do Niemców, wyróżniało ich wręcz bałwochwalcze uwielbienie.Tak było i we wrzesniu 1939 roku.No to prosze mi odpowiedzieć,jak można chcieć ratować wroga,któremu do d...y dobrał się inny nasz wróg ? Wiem to od rodziców,że wielu ludzi wręcz cieszyło sie z tego,tak jak cieszyli sie kiedy Hitler rozpoczął Plan Barbarossa,napadając na ZSRR.Sa to normalne ludzkie reakcje i próby ominięcia tych faktów sa nie tylko śmieszne ale wystawiają świadectwo niskiej wiarygodności wszystkim poddywanowym zamiataczom.Zydzi sa faktycznie od wieków wykształceni w pismie ,ale nie oznacza to że sa przez to mądrzejsi.Zeby to jakoś "nadrobić " w nierzetelny sposób rozdają między swoich wszystkie prestiżowe nagrody i wyróżnienia w tym nagrodę Nobla.Gdyby tak dokonać bilansu odkryć ważnych dla świata dokonanych przez żydów,zapachniało by absolutna mizerią.Poza tym zło jakie niosą światu wielokkrotnie przewyższa nawet jakieś ewentualne wynalazki dla dobra ludzkości.
Drogi panie w części się zgadzam ,ale w obliczu zagrożenia tylko nieliczni , których stać na bohaterstwo reagują tak jak z punktu honoru należy. To jest obrona własna , potem najbliższych i dalsze wybory. Nie mogę się zgodzić co do sposobu pana rozumowania. Nie znoszę odpowiedzialności zbiorowej i uogólnień . Których sprawiedliwych jest więcej , niestety to zawsze będzie kontrowersyjne.Natomiast fakt że dość bogaci Żydzi urządzili sobie sposób na zarabianie pieniędzy i żadają od nas pieniędzy za mordy i inne rzekome niegodziwości jest wysoce nieetyczne i delikatnie mówiąc bezprawne.
Strzeżcie się ludzi którzy książki piszą a ich nie czytają. ;)
Brawo i wielki szacunek za wspaniały komentarz Pana Ziemkiewicza.
Moment w którym Ziemkiewicz odkładał mikrofon, to moje ulubione momenty. Osobiście nie lubię, a co gorsze nie szanuję tego redaktorka.
5 minuta - walczyli o państwo izraelskie? w Palestynie? Nie rozumiem. Niemcy też walczyli o państwo niemieckie …
Lisiecki zapomniał dodać ze tuż po wojnie polscy biskupi w imieniu Polaków prosili Niemców o wybaczenie.
Dla Ciebie ok. 40 lat-to "tuż" po??? Konkretnie to brzmiało :wybaczamy i prosimy o wybaczenie.
@@januszjastrzebiec-myszkows5543 1965 - 1945 = 20
Żyd mówi do Polaka :
jak nasz się rodzi to rusza głową, a jak wasz się rodzi to rusza rękami.
Panie Zychowicz. "Fakt autentyczny"... Really,,,
Pan Ziemkiewicz albo zapomniał o fakcie że to żydzi właśnie byli handlarzami niewolników albo nie chce zaogniać czy też pali głupa .Panie albo rozmawiamy poważnie albo ględzimy se
Być moze ze ta książka jest taka ok ale czy panowie czytaliście książkich Henryka Pająka ? Bestie końca czasu ? Dyktatura nietykalnych ? Stulecie łotrów ? Pol-Exit z bagna ue ? Sąsiedzi - płacić za ludobójstwo ? Idą po Polskę ? Ponura prawda o Piłsudskim ? I wiele wiele innych łącznie ponad 70 i każda doskonała oparta na materialał najczęściej żydowskich !
Niestety ale p. Zychowicz trzepie bzdury - żydzi jako jedyni mogą właśnie być oceniani z perspektywy kim się urodzili a to z powodu ich religii i wychowania w nienawiści do gojów. Oczywiście od tej reguly sa wyjątki bo nie każdy żyd to Q i mamy wtedy do czynienia z normalnym człowiekiem. Pozdrawiam tych żydów którzy nie są Q.
Nie musimy pokazywać prawdy pozytywnej o żydach bo takiej nie ma a poza tym owszem moglibyśmy może mówić jakąś prawdę pozytywną gdyby takowa była ale pod warunkiem że szubrawcy przestaną o nas Polakach kłamać !
bo nie widza panowie kto rzadzi nic sie nie zmienia nie polacy w kazdym razie
akto jest w w tej radzie ktora przyznaje nagrody nobla to jest pytanie i mieszkaja oni zagranica a nie w izraelu
Dlaczego sami Niemcy nic demonstrowali przeciw kolejnym agresjom swojego firrera. Mogli przecież zapobiec tylu zbrodniom.Dzisiaj jak się słyszy większość była przeciw i nic nie mogła zrobić a teraz są ofiarami ,bo zostali wypędzeni, byli bombardowani i stracili dobytek. Wypowiedzi interesujące, dzięki .Oby ich więcej.👍
Rzeczywiście Kłopotowski ma jakiś problem z logicznym myśleniem.
Chciałem poznać Filosemite który uważa że żydzi to Anioły może szanowny pan piotr redaktor mnie zapozna skoro jego wiedza taka , z czystej dewagacji anioła definicji , A tak serio myśle że ten podział wymyślił pan na potrzeby tak jak wiele innych swoich mądrości .
Są tacy.
Którzy uważają, że ten naród nic złego nie zrobił, był tylko ofiarami, a o złych jednostkach nie należy mówić z jakiego są narodu.
Naprawdę istnieją tacy Polacy, którzy tak myślą
Dziekuje
Teraz czekam na ukazanie się w.w. książki w języku angielskim. Mam sporo czasu wierzę w życie pozagrobowe
Chyba jesteśmy w mniejszości , pozdrawiam 👍😊
Jak Pan Zychowicz mówił o żydzie, który miałby przepraszać za bermana, to mam ochotę powiedzieć "panie Zychowicz, niech się pan nie wygłupia. Żaden żyd nigdy, nikogo, za nic nie przeprosi." Ja o tym nigdy nie słyszałem, nie widziałem i nikt mi o takim fakcie nigdy nie wspomniał. Więc naprawdę - niech się pan nie wygłupia.
No i znikł wpis, który ledwo zahaczał o brak pomocy ze strony amerykańskich żydów dla europejskich. Tego pisać nie wolno.
Przypomnę Jan Karski przekazał świadectwa zbrodni niemieckich na żydach. Armia Krajowa prosiła o zbombardowanie torów kolejowych, którymi niemcy przywozili do Auszwic żydów i nigdy ani jedna bomba na te tory nie spadła. Może ktoś wyjaśni dlaczego.
@@romanjastrzebski5513 Może jednak trzeba było uwzględnić problemy humanitarne związane z aprowizacją np.żywnosci. Chcę w to wierzyć 👍
najlepszym polskim historykiem od żydostwa jest prof. Grzegorz Braun
Ziemkiewicz i Lisiecki najlepsi.
Doświadczajmy naszych przekonań na własnej skórze aby prostowały nasz punkt widzenia. Tego życzę każdemu człowiekowi ludzkiemu i nieludzkiemu. Zwykłemu człowiekowi i globaliście życzę tego co „rozdaje” innym.
Ja życzę sobie abym odebrał to co daje społeczeństwu i tego samego życzę wszystkim innym z tego grona „gadających głów” z Video oraz wszystkim którzy to oglądali i nie…, razem z Klausiuniem Szwabuniem i podobnymi wykonawcami szalonych egoistów…, przepraszam, miało być - globalistów.
(Mamy trzeci okres ich polityki po faszyzmie i komunizmie, sanitaryzm, a cel? Niezmiennie o bezwzględną dominację, władzę.)
Czy cechy narodowe Żydów służą planom globalistów? Czy mogą być w ten sposób dobrym narzędziem do ich realizacji? Czy każdy Żyd ma cechy narodowe?
Co powoduje powstawanie cech narodowych a co jest wrodzone?
Szczera odpowiedź na te pytania, rozjaśni sytuację.
Czy dziennikarze, religijni, naukowcy, politycy są w stanie spojrzeć na sprawę ponad przekonaniami i bez filtru swojego „fachu”? Obawiam się że właśnie to ich dyskredytuje, bo są w największym stopniu subiektywni. A to oni zabierają najczęściej głos.
Dziękuję za mądrą i rzeczową dyskusję.
czy Żydzi dużo wnieśli w wspólne życie Polaków dop. Tak tyle co dawniej krzyżacy
Czacha boli?
Dziekujemy panie Piotrze za ta ksiazke i te neutralne wiadomosci - PRAWDE !!! ,ktore pan w niej przekazuje . Co jest bardzo wazne , zwlaszcza dla ludzi jak ja ,z matki katiliczki Polki i ojca Zyda . Serdeczne pozdrowienia z Kanady 💌
Pierwsze 10 min. wystarczą, ufff: 1. pan autor nie odrobił lekcji z jedwabnego i powtarza "ogólnie przyjęte prawdy", bardzo POPRAWNE politycznie; 2. żołnierze walczący we wrzesieniu '39 i pod Monte Cassino, to przecież obywatele POLSCY! I co z tego, że wyznania Mojeżeszowego! Czy przez to przestają być Polakami???
Panie historyk, żenada!!
Opowieści niepoprawnie politycznie?? Wystarczy sięgnąć do wspomnien ks. Michała Tokarzewskiego (Straż przednia) lub M. Jałowieckiego (Na skraju Imperium) i już macie Państwo opowieści niepoprawnie politycznie. I to z pierwszej ręki!!
to trzebabylo do konca zobaczyc, po 10 minutach mozesz sie po dupie podrapac a nie zabierac glosu
a jaki to procent dobrych polskich żydów w stosunku do reszty /złych / żydów. Więc macie już Państwo odpowiedz.
Dosłuchałem do 6:47: przecież to nieuczciwa narracja, a już miałem nadzieję…, rozliczenie Jedwabnego, które siłą jest zablokowane? Przecież rząd nie reprezentuje interesów Polski i jest z tym zgodny. Jak w takiej sytuacji można spokojnie wypowiedzieć takie zdanie? Są ludzie empatyczni i podli. Bywa że są to cechy narodowe ze względu na procent występowania jednej bądź drugiej. W obu krajach są więzienia i przestępcy ale procent występowania przestępców i co najgorsza tych globalnych, chronionych prawem i w glorii poprzez media jest kompletnie nieporównywalny. Nie ma tu znaczenia moja czy Panów opinia. Prawdę jęk ktoś chce to czuje lub idzie krzywo obok niej.
Doświadczajmy swoich przekonań na swojej skórze.
Zacznijmy od tego że Żydzi to nie izraelici biblijni/historyczni
Red. Lisicki jest niezwykle mądrym człowiekiem, i bardzo kulturalnie powiedział p. Zychowiczowi co naprawdę o tego rodzaju pisarstwie historycznym sądzi.
Co do p. Zychowicza, to pod pozorem pięknych słów jak; prawda historyczna, fakty itd. szerzy on najzwyczajniej w świecie propagandę. Przypomina mi to taktykę LGBT - gdzie pod przykrywką słów takich jak równość, tolerancja, wolność słowa; szerzy się dokładnie coś odwrotnego. Niezła taktyka - skuteczna bardzo bo zamyka natychmiast usta oponentów.
Bardzo jest to widoczne w przypadku książki Wołyń zdradzony i paszkwila na Wyklętych.
Poza tą uwagą, debata jak zwykle na najwyższym poziomie.
Pozdrawiam.
Wytrzymalem 15 minut. Bija tak zeby nie zabic a przoduje w tym procederze ostrozny, jak zawsze, redaktor Ziemkiewicz.
trzeba ta dyskusje powtorzyc teraz po ponad 40 tysiacach zamordowanych przez idf w 10 miesiecy...w tym ponad 15 tysiecy dzieci...izrael punktem stabilnosci w tym rejonie ? jest wrecz odwrotnie...
41:11 "Autentyczny fakt" Ręce mi opadły Panie Piotrze...
Pomyłki się zdarzają, tak samo jak "okres czasu".
Ciesz się, że ręce a nie co innego ;)
@@bartekstachu1917
Bogumiła Gertych
DZIĘKI, WIELKIE DZIĘKI! JUŻ STRACH SIĘ BAĆ, CO SIĘ U NAS WYPRAWIA. DZISIEJSZYCH POLITYKÓW ZUPEŁNIE OPĘTAŁO, BO NASZ PIĘKNY KRAJ ZAWIERZYLI DIABŁOM. JA WIEM, ŻE PRZYJDZIE NAM GORZKO ZAPŁACIĆ ZA SWOJĄ GŁUPOTĘ. CZASAMI, AŻ SIĘ ŻYĆ ODECHCIEWA, BO NADAL UWAŻAMY SIĘ ZA MESJASZY LUDZKOŚCI. NARÓD, KTÓRY SAM DOGORYWA UWAŻA SIĘ ZA LEKARZA ŚWIATA. A CÓŻ MY MAMY DO ZAOFEROWANIA ŚWIATU POZA LEGIONAMI KLECHÓW I BIEDĄ. DOPRAWDY NIC. MY ZUPEŁNIE NIE ZDAJEMY SOBIE SPRAWY, ŻE NAJGORSZE DOPIERO PRZED NAMI. JA WIEM, ŻE NIE KAŻDY MUSI SIĘ ZE MNĄ ZGADZAĆ KIEDY OSTRZEGAM, ŻE WIELKI MISTRZ ZAKONU KRZYŻACKIEGO ULRICH VON JUNGINGEN POSPOŁU Z ADOLFEM HITLEREM DOPROWADZĄ DO OSTATECZNEGO ROZWIĄZANIA KWESTII POLSKIEJ, BO TO SIĘ WYDAJE WRĘCZ NIEPRAWDOPODOBNE, LECZ TAK SIĘ STANIE. DLACZEGO TAK TWIERDZĘ? ODPOWIEDŹ JEST BARDZO PROSTA, GDYŻ ONA TKWI W KONSTRUKCJI SAMEGO CZŁOWIEKA. CZŁOWIEKA MOŻNA PORÓWNAĆ DO BUTELKI POLSKIEJ WÓDKI Z NAKLEJONĄ BANDEROLĄ. BEZ BANDEROLI EGZEMPLARZ ZOSTANIE WYKLUCZONY Z OBIEGU. ZAWARTOŚĆ BUTELKI TO ŻYCIE, KTÓRE SIĘ SPIJA ŁYKAMI, SAMA BUTELKA TO CIAŁO, A SPOIWEM JEST BANDEROLA, CZYLI NIEŚMIERTELNA DUSZA, KTÓREJ NIE DA SIĘ UNICESTWIĆ. PO OPRÓŻNIENIU ZAWARTOŚCI BUTELKI, CZYLI WYPEŁNIENIU MISJI NA ZIEMI CZŁOWIEK PRZECHODZI W STAN DUCHOWY. WTEDY PRZESTAJE BYĆ MĘŻCZYZNĄ I KOBIETĄ, NIEMCEM, CZY POLAKIEM, STARYM CZY MŁODYM, GDYŻ WSZYSTKO MIERZONE JEST INNYMI KATEGORIAMI. PIĘKNIE PRZEDSTAWIŁ TO LEONARDO DA VINCI ILUSTRUJĄC PRZYPOWIEŚĆ O SYNU MARNOTRAWNYM. OTÓŻ PRZEDSTAWIŁ ON BOGA JAKO ISTOTĘ NIEZALEŻNĄ OD JAKICHKOLWIEK UWARUNKOWAŃ, KTÓRA DLA DORAŹNEGO CELU PRZYBRAŁA POSTAĆ STARSZEGO MĘŻCZYZNY, OPIERAJĄCEGO SWOJE DŁONIE NA RAMIONACH SYNA. JEDNA Z TYCH DŁONI NALEŻY DO MĘŻCZYZNY, A DRUGA DO KOBIETY, CZYLI W ISTOCIE POSTAĆ DUCHOWA JEST POSTACIĄ PONAD PODZIAŁAMI, BO TE CZŁOWIEK ZOSTAWIŁ ZA SOBĄ NA ZIEMI. TAM W ZAŚWIATACH NIE MA ARMII NIEMIECKIEJ POD WODZĄ FUHRERA WIELKIEJ RZESZY, ANI JAKIEKOLWIEK INNEJ. ZA TO NA ZIEMI, CO INNEGO, SĄ ARMIE I SĄ WOJNY. DOPRAWDY LEPIEJ BYŁOBY DLA POLAKÓW, GDYBY ŻYCIE NA ZIEMI SIĘ SKOŃCZYŁO I RODZAJ LUDZKI WYGINĄŁ, ZAMIAST ZA SPRAWĄ JEZUSA, NAZYWANEGO SYNEM BOŻYM WSZYSCY NASI WROGOWIE POWRÓCILI NA ZIEMIĘ. GŁUPCY W SUTANNACH OD WIEKÓW STRASZĄ NAS ZWYCZAJNYCH LUDZI PIEKŁEM, ALE PO DRUGIEJ STRONIE ŻYCIA GO NIE ZNAJDĄ. DUCHA PO PROSTU UWIĘZIĆ SIĘ NIE DA. BÓG JAK I CZŁOWIEK, TO NIE POSTACIE Z BAJKI, KTÓRE MOŻNA ZAMKNĄĆ W BUTELCE I UWOLNIĆ PO ODMÓWIENIU PACIORKA I KILKU ZDROWASIEK. A SAM CZŁOWIEK TO JEDNA Z NAJBARDZIEJ SKOMPLIKOWANYCH MASZYNERII. KTO SPROWADZA CZŁOWIEKA DO MIĘSA I KOŚCI POPEŁNIA OGROMNY BŁĄD. KTO UMIEŚCIŁ HITLERA NA WIECZNOŚĆ W PIEKLE TEN POPEŁNIŁ BŁĄD JESZCZE WIĘKSZY. JA WIEM, ŻE SAM BÓG ZASTAWIŁ NA CZŁOWIEKA PUŁAPKĘ, BO PRZECIEŻ W BIBLII, AŻ ROI SIĘ OD SŁÓW: ZAPRAWDĘ, ZAPRAWDĘ POWIADAM WAM O PRZEKLĘCI NIEGODZIWCY ZA KARĘ TRAFICIE DO MIEJSCA, GDZIE BĘDZIE PŁACZ I ZGRZYTANIE ZĘBÓW. NO CÓŻ TO TYLKO SŁOWA, SŁOWA, SŁOWA. NATOMIAST ISTOTA STWORZENIA KRYJE SIĘ W DIALOGU POMIĘDZY BOGIEM OJCEM A JEGO SYNEM. I OTO BRZMI ON TAK: STWÓRZMY CZŁOWIEKA NA NASZ WZÓR I PODOBIEŃSTWO I DAJMY MU ZIEMIĘ, ABY UCZYNIŁ JĄ SOBIE PODDANĄ. OT CAŁA FILOZOFIA. ZIEMIA JEST INTEGRALNIE ZWIĄZANA Z CZŁOWIEKIEM, A CZŁOWIEK Z ZIEMIĄ. ZIEMIA, NIE KRAINA DUCHÓW JEST OSTATECZNIE PRZYSTANIĄ DLA KAŻDEGO CZŁOWIEKA. DLA KAŻDEGO BEZ WYJĄTKU, TAKŻE DLA TYCH, KTÓRZY ZOSTALI OCHRZCZENI POTWORAMI W LUDZKIEJ SKÓRZE.
@@MrMarekmish , po co drzesz ryja?
Szacun dla autora książki ale hmmm brak mi tu szerszej globalnej perspektywy. Nie jest tak miło panie autorze.
Rozumiem, że Zychowicz już wie kto mordował w Jedwabnem???
Ziemkiewicz swietny jak zwykle
Bezadziejny jak zwykle. Wiele by zyskał ten podkast, gdyby ten zakompleksiony, bełkoczący redaktorek mniej się odzywał.
Piotr Zychowicz jak zawsze najlepszy.
Jedwabne -----klamstwo zalozycielski wrogow naszej Ojczyzny.
I zadam ekshumacji.
Polakiem można bytć nazwanym do dziś i wcale nie pogardliwie, niby prawda ale Zychowicz przeinacze, Polakiem w Izraelu jest urodzony juz tam mój kuzyn. Dlatego, że rodzice pochodzą z Polski. Generalnie się zgadzam z tym co tu jes mówione.
P. Ziemkiewicz - to żydzi sprowadzali czarnych jako niewolników.
Cudowna dyscusja. Mysle ze ksiazka jak naibardziej wydana w jezyku agielskim
Ksiazka jak najbardziej powinna byc wydana w wielu jezykach. Jestem pelna nadziei dla Polski i pociesza mnie to ze Polacy jednak najbardziej ida w prawidlowym kierunku rozumowania. Ta dyscusja jest cudowna i dziekuje dla wszystkich uczestnikow pomimo innej nauczanej historii zawsze myslalam ze prawda musi byc inna. Prosze o wiecej takich dyscusji. Love Maria
Noe był żydem!? Więc wszyscy jesteśmy żydami.
Wszyscy agenci tak
Czy Pan Rafal Ziemkiewicz nie mógł się ubrać stosowniej na te spotkanie? Ciężko się to ogląda patrząc na "wyrostka" w bluzie z kapturem. Ok, rozumiem, że "red is bad" itd, ale w pewnym wieku pewnych rzeczy nie powinno się ubierać, a już na pewno nie na pewne okazje...
Polak.
Nie wazne jak jestes ubrany ale mysl wyrazona i to jest miernikiem uwagi. Pozdrawiam
ziemkiewicz pierwsze zdanie i od razu samozaoranie.
Koszmarny gość. To co mówi o czarnych to wyssana z palca bajeczka. Taki ekspert od spraw na których się nie zna.
Bajeczki, to obaj z mleczkiem wyssaliście......👀
"Jako prowadzący będę odbierał mikrofon"
----------
Zwyczaje TVN
a gdzie grzesiu braun?
U putina ...na usługach .
@@monika1345f nie pisz bredni.
@@monika1345f 👍 🎯 😎
Czy żyd może przestać być żydem gdy przestanie kłamać, oszukiwać, pożyczać pieniądze i gdy wychoduje nowy napletek?
Ziemkiewicz kluczyl,ale powiedzial jedno-mania ,ktora sie monetenizuje-czyli nadal chodzi o kase.Poza tym to,co zawsze-lizanie sie oplaca.
bardzo mnie ciekawi kto daje pieniądze na drukowanie tych antypolskich paszkwilii
Ja
Zychowicz ....wyjatkowa kanalia ! na czyjich usługach ? sami sobie odpowiedzcie !
Zgadzam sie.
A ty co reprezentujesz konwalijko?
Dyskusja OK ... Poza uczestnictwem Ziemniakia ...
Miło się oglądało do 23 minuty, i choć tym razem obiecałem sobie, że dam ziemkiewiczowi jeszcze jedna szanse to jednak nie zawiódł jak zaczął pierdo.... to podziękowałem
lepiej zeby ich nie bylo sami sobie bysmy rade dali a teraz mamy problem bo wiadomo ze oni wprowadzali rewolucje w rosji i stalinizm dziekuje bardzo
Co do jedwabnego to nie zostało wyjaśnione
zapytaj Palestynczyka to teksiąke wali do pieca
Jakaś dziwna moda zapanowała na przedrukowywanie tekstów prasowych. Książka pana Z, nie wart jest funta kłaków
Lisicki oddaje istotę rzeczy.
Co to jest? Niby taka ponadnarodowa deklaracja, że są tylko dobrzy i źli ludzie, a chwilę potem podział i jechanie jak zwykle. Oczywiście to nie ma nic wspólnego z antysemityzmem, ale gdy mam się uderzyć w pierś to już budzi się we mnie Polak - już nie mogę podzielić ludzi na złych i dobrych, bo to może doprowadzić do konkluzji: "są źli Polacy", a to zdaje się, musi prowadzić do konfliktu z patriotyzmem.
Czy Polacy muszą uderzyć się w pierś? Czy naprawdę jesteśmy ludźmi jak wszyscy inni i tylko jakieś demony chcą uczynić z nas potworów? - Odpowiedź można znaleźć w komentarzach pod jakimkolwiek materiałem na temat Żydów.
Książki nie zamierzam nawet dotknąć.
Żydzi trzymają się mocno, bo trzymają się razem zwlaszcza poza Izraelem 😂
Dlaczego Pan cały czas macha tymi papierami?
Żygam
Kupuję
Panie Zychowicz i dyskutanci - kłamstwo holokaustu - sprawa Romana Juszkowa a sąd Najwyższy Rosji nikt nie wypowiedział się na ten temat
Jak ali ukradnie krowe to ok ale jak alemu ukraddna krowe to uciac reke ich mentalnosc odrzycili 10 przykazan
Fajne to spotkanie takie filosemickie. Brakuje tylko Kurkowej byłby komplet.
Lepsze niż antysemickie przecież. Zakompleksiony i pusty antysemita nie jest nikomu potrzebny.
@@dodu8634 Co innego zakompleksiony i pusty filosemitą, taki jest na wagę złoto. Od wielu lat Gazeta Wyborcze że swoją "pedagogika wstydu" wytwarza takie produkty.
Panie Dmitrowicz chyba kalgon nie był grany?:P Piotry na propsie:)
Woj&a czas się zbudzić Siostry Jasnowidzki
th-cam.com/video/8iuICLuxq14/w-d-xo.html
👍
👍
Nie mozna tego sluchac to zydzi czy polacy
Zychowicz jakie ma pochodzenie?
Jego rodzina pochodziła z kresów
jakiej narodowości ?
Litwini, chyba...
Polskie, jego rodzina pochodzi z Grodna.
Jego rodzina pochodzi z Kowna.
Sam o tym mówił na jednym ze spotkań
Wysłuchałem TEGO w całości ,no i jakiś ochłap nam gojom rzucono. Autor jednak szybko zaznaczył ,że jeśli chodzi o Jedwabne to wszystko jasne.W czasie ddyskusji pytanie o Jedwabne , zostało potraktowano wymijająco .Jedyne co oceniono zgodnie z faktami ,to ocena żydowskiego szantażu finansowego dotyczącego ogromnego haraczu.Szkoda pieniedzy na "tfurczość " tego panka.
Przestańcie gadać i pisać o żydach przy byle okazji!!!!!!!! Nawet gdy sprawa ich nie dotyczy przywołuje się, zaprasza, wspomina żydów. Np wczoraj 14 października 2016 w Polsce spotykają się prezydenci grupy Wyszehradzkiej a prezydent Duda zaprasza ich do składania kwiatów pod pomnikiem żydów, co to jest? co to ma być? Nie mówienie o nich, przemilczanie tematów zbieżnych a najlepiej zapomnienie tego słowa jest patriotycznym obowiązkiem każdego Polaka, Do czasu jak się pojawi kolejny wąsik a najlepiej kilku bo deratyzacje trzeba powtarzać do skutku
Dobry Niemiec
Wszyscy jak jeden zapewnili, że lubią Żydów. Takie czasy, że trzeba to podkreślić. I tyle w temacie tego, że Panów poprawnośc nie dotyczy. P.s. Ja tez lubię
Naliboki !
🇵🇱🇵🇱🇵🇱
Bardzo trudny temat może mi pomóc opinia innych ale komu zaufać mam problem
POLACY RODACY NIE KOLABORUJCIE Z OKUPANTEM POLSKI BOJKOTUJCIE ŻYDOWSKIE WYBORY DO SEJMU STEFAN MICHAŁ DEMBOWSKI
Czacha boli?
Idz do psychiatry. Niech ci dawkę leków zwięksxy