ขนาดวิดีโอ: 1280 X 720853 X 480640 X 360
แสดงแผงควบคุมโปรแกรมเล่น
เล่นอัตโนมัติ
เล่นใหม่
สมัยเมื่อ 30-40 ก่อนแถวบ้านมีหมู่บ้านใกล้เคียงกันหลายหมู่บ้าน แต่ไม่เคยได้ยินโรงสีในครัวเรือน สมัยก่อนตำข้าวเปลือกเป็นข้าวสารกินกันเองแทบทุกบ้าน จนมีโรงสีกำนันผู้ใหญ่บ้านบ้าง มาตั้งก็เป็นโรงสีขนาดย่อมใหญ่พอสมควร ชาวบ้านจึงนิยมเอาข้าวเปลือกไปสีกันมากขึ้น ชาวบ้านก็ค่อยๆเลิกตำข้าวเปลือก พึ่งมาเห็นช่วงหลังไม่กี่ปีนี่แหละที่มีเครื่องสีข้าวขนาดเล็กใช้ในบ้านกันมากขึ้น ส่วนการลงแขกแถวบ้านก็ไปกันทุกรุ่น ทั้งเด็กคนหนุ่มสาวคนแก่ คงไม่กี่คนหรอกที่ไปเพราะนมสาว ส่วนใหญ่ไปเพราะเกี่ยวข้าวใช้มือกันแต่ละบ้าน ของกินที่มีมาเลี้ยงอย่างดีกัน สนุกสนานกันดี
ฃฃฃลลฃลลฃฃฃฃฃลลฃลลฃฃฃฃลลฃลฃฃฃลลฃฃลลลลลลฃฃฃฃลลฃฃฃฃฃฃลฃฃฃฃฃฃลฃฃฃลฃฃลฃฃฃฃฃฃลฃฃฃลฃฃฃฃลฃลลฃฃลลล
ไม่น่าจะใช่โรงสี....น่าจะเป็นยุ้งข้าวค่ะ
ฝันดีคับคนเล่า
ฟังเพลินมากค่ะฟังไปนั่งทำงานไป
ฟังเพลินดีครับ
รักคนเลานะ
สวัสดีจ้า แอดมิน
👍
ดีจร้าาาาา
บ้านยายเรามีโรงสีเล็กๆสมัยก่อน
ฟังตอนดึกๆมันหลอนดีแท้😱
สวัสดีครับ
หลอนๆ
หนังเรื่องอะไรครับ
B in
😪😪😪😪
พูดถึงเรื่องผีปอบก่อน่ากลัวนะแต่สำหรับเราเฉยๆที่บอกเฉยๆเนี้ยมีต้นเหตุจร้าา....สมัยตอนเด็กเราอาศัยอยู่กะปู่กะย่าที่จังหวัดพิจิตรในตำบลเล็กๆของหมู่บ้านแถวบ้านเราขึ้นชื่อได้เลยว่าผีเยอะมากรวมถึงยายทวดของเรามีอยู่วันนึงย่าเราต้องไปค้าขายที่สุโขทัยเพื่อหาเงินเลี้ยงดูเราส่วนพ่อหน่ะหรอท่านมีภรรยาใหม่ไม่สนใจเราหรอกพ่อย่าเราไปสุโขทัยเราที่ยังอยู่ประมาณ ป.1ก้ออย่ากะยายทวดที่แถวบ้านเราเค้าจะเรียกว่าแม่แก่หรือบ้างคนเรียกแม่ใหญ่น่ะแหละเราเป็นเด็กทีเเรกเราก้อนอนคนเดียวนะแต่พอนานๆเข้าเราเริ่มกลัวแร้วเวลานั้นเข้าหน้าหนาวพอดีเราเลยย้ายมานอนกะแม่แก่เพราะกลัว...ทุกๆคืนเราจะหลับแบบขนิดที่ว่าหลับจนไม่รู้สึกตัวมีอยู่คืนนึ่งเราปวดฉี่เลยตื่นขึ้นมาจะไปฉี่เราได้ยินเสียงไม้กระดานลั่นลืมบอกไปค่ะแถวบ้านเราเค้านิยมปลูกบ้านไม้ยกสูงค่ะเช่นเดียวกะบ้านเราพอได้ยินเสียงเราเลยพยายามเพ่งมองไปในความมืดแต่มันมืดมากเราเห็นเงาคล้ายยายทวดเราเราเลยเรียก..แม่แก่...แม่แก่...เงียบไม่มีเสียงใดๆ...ตอนนั้นใจเต้นแบบระทึกมากเราเลยวิ่งไปเปิดไฟในบ้านพอเปิดไฟได้เท่านั้นแหละ...ทายซิเราเห็นอะไร😱😱เราเห็นแม่แก่เราเกาะอยู่กะฝาบ้านเหมือนตุ๊กแกอ่ะ....เท่านั้นแหละเยี่ยวแตกเลยจร้าา....เราก้อหมดสติตรงนั้นแหละ...น่าแปลกนะปู่ก้อยุ่แต่ไม่มีใครเห็น...พอเช้ามาเราก้อตื่นมาปกติอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนตามปกติตกเย็นมาเรายังกลัวแม่แก่อยู่นะแกเลยบอกเราว่า....มรึงจะกลัวแม่ทำไม..แม่รักมรึง...มรึงแค่ฝันไป...จากนั้นเราก้อยังอยู่ยังนอนมุ้งเดียวกะแกปกตินะไม่มีอะไรเกิดขึ้น....จนเราอานุได้15หรือที่ว่าจบชั้น ม.3แหละช่วงนั้นปิดเทอมเราไปอาศัยอยู่กะอาที่เป็นน้องสาวของพ่ออยู่มาวันนึงเราได้ยินข่าวว่าแม่แก่เราลื่นล้มตอนนี้กำลังแย่แกร้องหาแต่เรา...แต่ย่าพ่อแระอาญาติพี่น้องไม่ยอมให้เรามาหาแม่แก่เราแม้กระทั่งวันเผาย่าแกยังไม่ให้ไปเผาเลยแกพูดกะอาทางโทรศัพท์ว่าอย่าให้เรามาห้ามเอามาให้รั้งเราไว้....ส่วนเราน่ะหรอแทบบ้าร้องไห้เสียสติเรารักแม่แก่มาก...เพราะอะไรถึงร้กน่ะหรอเราเป็นเด็กไม่มีแม่น่ะมีแต่ย่ากะแม่แก่ที่เราดูดนมดูดน้ำเหลืองเขามาตอนนั้นเราโวยวายใส่อาแทบจะตีกันโดนอาตบไปทีนึงเราเลยได้สติ....มารู้อีกทีคืองานศพจบไปแร้ว....เค้าถึงอนุญาติให้มา....มีอยู่วันนึงเราได้ไปเจอร่างทรงคนนึงเค้าเป้นแม่ของน้องที่ทำงานเค้าทักเราว่าเราเป็นลูกผีแกยอกว่าใครบ้วนน้ำลายลงในขันหรือเอาอะไรให้กินห้ามกินเด็ดขาดแกย้ำว่าแบบนี้แร้วเราก้อกลับมาบ้านพอเรามาบ้านที่พิจิตรตกกลางคืนฝันเลยจร้าฝันว่าเราเดินอยู่ในบ้านเราเห้นแม่แก่มาหาเราโดยที่ตัวแกยังเกาะอยู่ตามผนังย้านเหมือนตุ๊กแกบอกตรงๆนะรู้สึกกลัวแหละแต่ตอนั้นแม่แก่แกก้อกระโดดมานั่งกะเราแร้วใช้ให้เราตักน้ำในตุ่มเล็กให้แกกินเราก้อเลยตักแกเลยยกขันกินน้ำพอแกกินเสร็จแกก้อถ่มน้ำลายลงในขันน้ำพอเราเห็นแบบนั้นคำพูดของร่างทรงแม่ของน้องที่ทำงานก้อผุดขึ้นมาเราไม่กินจร้าาาพอเราไม่กินแม่แก่เราเลยร้องไห้แกบอกแกทรมานมากแกบอกว่าเราไม่รักแกแกก้อพยายามให้เรากินน้ำในขันนั้นแต่เราไม่ยอมกินเราเลยสดุ้งตื่นขึ้นมา.....คืนนั้นไม่ได้นอนเลยพอเช้ามาเรารีบกลับกรุงเทพวันนั้นเลยลืมบอกไม่รู้เพราะอะไรนะเวลาแม่แก่เรากินข้าวกินน้ำปู่กะย่าเราเค้าจะแยกสำรับต่างหากแม้แต่น้ำก้อตามถ้วยชามทุกอย่างของแกแยกหมดยังนึกอยู่เลยว่าถ้าในฝันเรากินน้ำในจันนั้นจะเกิดอะไรขึ้นหรือถ้าแม่ของน้องที่เป็นร่างทรงคนนั้นไม่บอกเราจะเป็นยังไง......##เป้็นเรื่องจิง##ไม่ได้แต่งขึ้นมา🙏
👻👻👻
อยากฟังเรื่องเกี่ยวกับการนั้งห้างอะคัฟ
ยังมีใครอยู่ฟังเป็นเพื่อนบ้างค่ะ รายงานตัวด่วนค่ะ ☺👏👻00:15
😱อู้ยยยย...เจ๊นานาก็เล่นสปอยซ๊ะเห็นภาพเอาเบอร์นี้ล่ะบ่องโตง ๆ ทั้ง ขนคริง-ขนดาก พากันลุกกราวราวกะหนามเม่น เย็นสันหลังวาบ ๆ ระแวงไปเลยสิ่ค้าบ(อิอิอิ)🤯😁🤯
สมัยเมื่อ 30-40 ก่อนแถวบ้านมีหมู่บ้านใกล้เคียงกันหลายหมู่บ้าน แต่ไม่เคยได้ยินโรงสีในครัวเรือน สมัยก่อนตำข้าวเปลือกเป็นข้าวสารกินกันเองแทบทุกบ้าน จนมีโรงสีกำนันผู้ใหญ่บ้านบ้าง มาตั้งก็เป็นโรงสีขนาดย่อมใหญ่พอสมควร ชาวบ้านจึงนิยมเอาข้าวเปลือกไปสีกันมากขึ้น ชาวบ้านก็ค่อยๆเลิกตำข้าวเปลือก พึ่งมาเห็นช่วงหลังไม่กี่ปีนี่แหละที่มีเครื่องสีข้าวขนาดเล็กใช้ในบ้านกันมากขึ้น ส่วนการลงแขกแถวบ้านก็ไปกันทุกรุ่น ทั้งเด็กคนหนุ่มสาวคนแก่ คงไม่กี่คนหรอกที่ไปเพราะนมสาว ส่วนใหญ่ไปเพราะเกี่ยวข้าวใช้มือกันแต่ละบ้าน ของกินที่มีมาเลี้ยงอย่างดีกัน สนุกสนานกันดี
ฃฃฃลลฃลลฃฃฃฃฃลลฃลลฃฃฃฃลลฃลฃฃฃลลฃฃลลลลลลฃฃฃฃลลฃฃฃฃฃฃลฃฃฃฃฃฃลฃฃฃลฃฃลฃฃฃฃฃฃลฃฃฃลฃฃฃฃลฃลลฃฃลลล
ไม่น่าจะใช่โรงสี....น่าจะเป็นยุ้งข้าวค่ะ
ฝันดีคับคนเล่า
ฟังเพลินมากค่ะฟังไปนั่งทำงานไป
ฟังเพลินดีครับ
รักคนเลานะ
สวัสดีจ้า แอดมิน
👍
ดีจร้าาาาา
บ้านยายเรามีโรงสีเล็กๆสมัยก่อน
ฟังตอนดึกๆมันหลอนดีแท้😱
สวัสดีครับ
หลอนๆ
หนังเรื่องอะไรครับ
B in
😪😪😪😪
พูดถึงเรื่องผีปอบก่อน่ากลัวนะแต่สำหรับเราเฉยๆที่บอกเฉยๆเนี้ยมีต้นเหตุจร้าา....สมัยตอนเด็กเราอาศัยอยู่กะปู่กะย่าที่จังหวัดพิจิตรในตำบลเล็กๆของหมู่บ้านแถวบ้านเราขึ้นชื่อได้เลยว่าผีเยอะมากรวมถึงยายทวดของเรามีอยู่วันนึงย่าเราต้องไปค้าขายที่สุโขทัยเพื่อหาเงินเลี้ยงดูเราส่วนพ่อหน่ะหรอท่านมีภรรยาใหม่ไม่สนใจเราหรอกพ่อย่าเราไปสุโขทัยเราที่ยังอยู่ประมาณ ป.1ก้ออย่ากะยายทวดที่แถวบ้านเราเค้าจะเรียกว่าแม่แก่หรือบ้างคนเรียกแม่ใหญ่น่ะแหละเราเป็นเด็กทีเเรกเราก้อนอนคนเดียวนะแต่พอนานๆเข้าเราเริ่มกลัวแร้วเวลานั้นเข้าหน้าหนาวพอดีเราเลยย้ายมานอนกะแม่แก่เพราะกลัว...ทุกๆคืนเราจะหลับแบบขนิดที่ว่าหลับจนไม่รู้สึกตัวมีอยู่คืนนึ่งเราปวดฉี่เลยตื่นขึ้นมาจะไปฉี่เราได้ยินเสียงไม้กระดานลั่นลืมบอกไปค่ะแถวบ้านเราเค้านิยมปลูกบ้านไม้ยกสูงค่ะเช่นเดียวกะบ้านเราพอได้ยินเสียงเราเลยพยายามเพ่งมองไปในความมืดแต่มันมืดมากเราเห็นเงาคล้ายยายทวดเราเราเลยเรียก..แม่แก่...แม่แก่...เงียบไม่มีเสียงใดๆ...ตอนนั้นใจเต้นแบบระทึกมากเราเลยวิ่งไปเปิดไฟในบ้านพอเปิดไฟได้เท่านั้นแหละ...ทายซิเราเห็นอะไร😱😱เราเห็นแม่แก่เราเกาะอยู่กะฝาบ้านเหมือนตุ๊กแกอ่ะ....เท่านั้นแหละเยี่ยวแตกเลยจร้าา....เราก้อหมดสติตรงนั้นแหละ...น่าแปลกนะปู่ก้อยุ่แต่ไม่มีใครเห็น...พอเช้ามาเราก้อตื่นมาปกติอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียนตามปกติตกเย็นมาเรายังกลัวแม่แก่อยู่นะแกเลยบอกเราว่า....มรึงจะกลัวแม่ทำไม..แม่รักมรึง...มรึงแค่ฝันไป...จากนั้นเราก้อยังอยู่ยังนอนมุ้งเดียวกะแกปกตินะไม่มีอะไรเกิดขึ้น....จนเราอานุได้15หรือที่ว่าจบชั้น ม.3แหละช่วงนั้นปิดเทอมเราไปอาศัยอยู่กะอาที่เป็นน้องสาวของพ่ออยู่มาวันนึงเราได้ยินข่าวว่าแม่แก่เราลื่นล้มตอนนี้กำลังแย่แกร้องหาแต่เรา...แต่ย่าพ่อแระอาญาติพี่น้องไม่ยอมให้เรามาหาแม่แก่เราแม้กระทั่งวันเผาย่าแกยังไม่ให้ไปเผาเลยแกพูดกะอาทางโทรศัพท์ว่าอย่าให้เรามาห้ามเอามาให้รั้งเราไว้....ส่วนเราน่ะหรอแทบบ้าร้องไห้เสียสติเรารักแม่แก่มาก...เพราะอะไรถึงร้กน่ะหรอเราเป็นเด็กไม่มีแม่น่ะมีแต่ย่ากะแม่แก่ที่เราดูดนมดูดน้ำเหลืองเขามาตอนนั้นเราโวยวายใส่อาแทบจะตีกันโดนอาตบไปทีนึงเราเลยได้สติ....มารู้อีกทีคืองานศพจบไปแร้ว....เค้าถึงอนุญาติให้มา....มีอยู่วันนึงเราได้ไปเจอร่างทรงคนนึงเค้าเป้นแม่ของน้องที่ทำงานเค้าทักเราว่าเราเป็นลูกผีแกยอกว่าใครบ้วนน้ำลายลงในขันหรือเอาอะไรให้กินห้ามกินเด็ดขาดแกย้ำว่าแบบนี้แร้วเราก้อกลับมาบ้านพอเรามาบ้านที่พิจิตรตกกลางคืนฝันเลยจร้าฝันว่าเราเดินอยู่ในบ้านเราเห้นแม่แก่มาหาเราโดยที่ตัวแกยังเกาะอยู่ตามผนังย้านเหมือนตุ๊กแกบอกตรงๆนะรู้สึกกลัวแหละแต่ตอนั้นแม่แก่แกก้อกระโดดมานั่งกะเราแร้วใช้ให้เราตักน้ำในตุ่มเล็กให้แกกินเราก้อเลยตักแกเลยยกขันกินน้ำพอแกกินเสร็จแกก้อถ่มน้ำลายลงในขันน้ำพอเราเห็นแบบนั้นคำพูดของร่างทรงแม่ของน้องที่ทำงานก้อผุดขึ้นมาเราไม่กินจร้าาาพอเราไม่กินแม่แก่เราเลยร้องไห้แกบอกแกทรมานมากแกบอกว่าเราไม่รักแกแกก้อพยายามให้เรากินน้ำในขันนั้นแต่เราไม่ยอมกินเราเลยสดุ้งตื่นขึ้นมา.....คืนนั้นไม่ได้นอนเลยพอเช้ามาเรารีบกลับกรุงเทพวันนั้นเลยลืมบอกไม่รู้เพราะอะไรนะเวลาแม่แก่เรากินข้าวกินน้ำปู่กะย่าเราเค้าจะแยกสำรับต่างหากแม้แต่น้ำก้อตามถ้วยชามทุกอย่างของแกแยกหมดยังนึกอยู่เลยว่าถ้าในฝันเรากินน้ำในจันนั้นจะเกิดอะไรขึ้นหรือถ้าแม่ของน้องที่เป็นร่างทรงคนนั้นไม่บอกเราจะเป็นยังไง......##เป้็นเรื่องจิง##ไม่ได้แต่งขึ้นมา🙏
👻👻👻
อยากฟังเรื่องเกี่ยวกับการนั้งห้างอะคัฟ
ยังมีใครอยู่ฟังเป็นเพื่อนบ้างค่ะ รายงานตัวด่วนค่ะ ☺👏👻00:15
😱อู้ยยยย...เจ๊นานาก็เล่นสปอยซ๊ะเห็นภาพเอาเบอร์นี้ล่ะบ่องโตง ๆ ทั้ง ขนคริง-ขนดาก พากันลุกกราวราวกะหนามเม่น เย็นสันหลังวาบ ๆ ระแวงไปเลยสิ่ค้าบ(อิอิอิ)🤯😁🤯
👍