กราบหลวงปู่จื่อ พระอริยสงฆ์ผู้เมตตาแห่งที่ราบสูง วัดเขาตาเงาะอุดมพร ชัยภูมิ

#พระครูสุวิมลภาวนาคุณ (หลวงปู่จื่อ พันธมุตโต)
#วัดเขาตาเงาะอุดมพร อำเภอหนองบัวระเหว จังหวัดชัยภูมิ
#จากคำบอกเล่าจากหลวงปู่จื่อ
หลวงปู่จื่อ พันธมุตโต นามเดิม นายสุรศักดิ์ เฉลียวดี
เกิดเมื่อวันที่ 17 มิถุนายน พ.ศ. 2486
*มูลเหตุก่อนออกบวช*จากที่หลวงปู่จื่อท่านเล่าให้ฟังว่าในคืนวันหนึ่งท่านได้เห็นและอ่านข้อความในหนังสือพิมพ์ฉบับหนึ่งว่า “ผู้ใดรักษาศีล 5 ได้อย่างเคร่งครัด บุคคลนั้นเท่ากับมีคลังทองคำอยู่กับชีวิต แม้จะเกิดชาติใดภพใดก็ไม่อับจน และท่านอย่าพึ่งสงสัยอะไรเลยให้ปฏิบัติดูจะรู้เอง” หลังจากอ่านจบท่านก็เกิดความปิติในใจเป็นอย่างยิ่ง จึงตั้งจิตอธิษฐานต่อหน้าพระพุทธรูปบนหิ้งพระว่า ข้าพเจ้าขอเป็นพุทธมามกะ ผู้มีพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ตลอดชีวิต จากนั้นได้อาราธนาศีล5 พร้อมทั้งอธิษฐานบารมีว่า ขออานุภาพแห่งพระธรรมเจ้า จงบัลดาลดลให้จักษุวาสจงประจักษ์ต่อองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ขอกาศธาตุว่าจงเปล่งรัศมี ณ กาลบัดนี้เทอญ
ต่อจากนั้นท่านนั่งสมาธิภาวนาบริกรรมว่า “ พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ ” บริกรรมไม่นานจิตจดจ่อเข้า จิตก็รวมลงเป็นสมาธิ ท่ามกลางเสียงเพลงจากบาร์เต้นรำที่อยู่ด้านข้างบ้านพักของท่านก็เงียบสงบลง ในขณะจิตอันเป็นสมาธินั้น ท่านเห็นพุทธองค์ฉัพพรรณรังสีสว่างไสวไปหมด ท่านจึงน้อมก้มลงกราบพร้อมกับคำว่า พระพุทธ พอกราบลงครั้งที่สองกล่าวว่า พระธรรม พอเงยหน้าขึ้นมาจะกราบครั้งที่สาม พระพุทธองค์ทรงแย้มพระโอษฐ์ให้พร้อมกับแสดงธรรมให้ฟังว่า “สุขอื่นยิ่งกว่าความสงบไม่มี นี่หละทางพ้นทุกข์อันแท้จริง ทางอื่นตถาคตไปหาดูหมดแล้วไม่มี”
สุดท้ายพระองค์ทรงพยากรณ์ให้ว่า เนกขัมมะจะได้ออกบวช หลวงปู่ท่านจึงกราบลงครั้งที่สาม พร้อมกับคำว่าพระสงฆ์ พอเงยหน้าขึ้นมาก็ไม่เห็นพุทธองค์กลับกลายเป็นพระสงฆ์สาวก ท่านนั้นคือท่านเจ้าคุณนรฯ อยู่ในท่านั่งพับเพียบมีฉัพพรรณรังสีคล้ายพระพุทธองค์ ฉัพพรรณรังสีของเจ้าคุณนรฯแผ่มาถูกถึงตัวท่าน ในขณะนั้นหลวงปูท่านจึงโน้มมาดูจิตตัวเองว่ายังปกติดีอยู่หรือเปล่า เมื่อพิจารณาดูแล้วจึงได้คำตอบว่าจิตเรายังปกติดีทุกอย่าง จึงไม่มีความลังเลสงสัยในคำสอนของพระพุทธองค์เลย ไม่นานจิตของท่านก็ถอนออกจากสมาธิ หลังจากคืนนั้นท่านก็ได้ถือศีล ๕ บริสุทธิ์พร้อมปฏิบัติภาวนาอย่างเคร่งครัดเป็นต้นมา
หลังจากหลวงปู่ท่านปฏิบัติธรรมถือศีล ๕ อย่างเคร่งครัด เป็นเวลาหลายเดือนในคืนวันหนึ่ง ภรรยาของท่านก็ได้ฝันว่ามีชายกำยำร่างกายสูงใหญ่เอาหอกสามง่ามมาไล่แทงพร้อมบอกว่า เธอกับสามีได้หมดกรรมกันแล้ว ด้วยความตกใจเธอจึงสะดุ้งตื่นขึ้นมาแล้วเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้หลวงปู่ฟัง หลังจากหลวงปู่ท่านได้ฟังแล้วจึงเห็นเป็นโอกาสดีเลยบอกกับภรรยาของท่านว่า เราหมดกรรมต่อกันแล้ว “เราเห็นทางพ้นทุกข์แล้ว เราตั้งใจอยากจะออกบวชเธอจะไปกับเราไหม” ภรรยาของท่านตอบว่า “ฉันคงบวชกับท่านไม่ได้หรอกฉันยังละทางโลกไม่ได้เลย ถ้าท่านจะออกบวชฉันจะไม่ขวางทางท่านหรอก ฉันขออนุโมทนาด้วย” หลังจากนั้นท่านทั้งสองจึงตัดสินใจแยกทางกันอีกครั้งโดยหลวงปู่ได้เดินทางกลับมาที่อำเภอจัตุรัส เพื่อมาเปิดร้านตัดเย็บผ้าอีกครั้ง แต่ก็เปิดร้านได้ไม่นานเนื่องจากการทำงานเป็นอุปสรรคต่อการปฏิบัติภาวนาของท่าน ท่านจึงตัดสินใจสละทุกอย่างแล้วจึงออกบรรพชาอุปสมบทละทิ้งทางโลกเข้าสู่ทางธรรมด้วยความตั้งที่ว่า “ไม่ได้ออกบวชให้ใครยกย่องว่าดี แต่เพื่อหวังความหลุดพ้น”
บรรพชาอุปสมบท หลวงปู่จื่อ พันธมุตโต ท่านอุปสมบทเมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2518
ณ อุโบสถวัดศรีแก้งคร้อ อำเภอแก้งคร้อ จังหวัดชัยภูมิ ได้ฉายาว่า “พันธมุตโต” ธรรมยุติกนิกาย โดยมี พระโพธิญาณมุนี เป็นพระอุปัชฌาย์
หลังจากบวชได้ไปจำวัดอยู่ที่ บ้านโสกหว้า ประมาณ 3 เดือน ก่อนจะเดินทางไปที่วัดอุดมคงคาคีรีเขต(วัดดูน) กราบหลวงปู่ผาง จิตตคุตโต เพื่อศึกษาธรรมและปฏิบัติภาวนาอย่างจริงจัง