ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 8 ก.พ. 2025
- وبینارهای جامع اپلای تحصیلی کاریابی و ویزای کانادا تمام اطلاعاتی و سوالات که شما نیاز دارید رو پوشش میده
(All the information you need to apply for Canada)
meisamca.com
---------------------------------------------
تمامی آنچه برای یوتیوب و تو خونه خودم استفاده میکنم رو تو لینک زیر میتونید ببینید
(My personal and youtube gear)
Amazon.com/sho...
Amazon.ca/shop...
----------------------------------------------
کانال های رسمی دیگه من (my other channels)
/ meisamca
t.me/meisamca
----------------------------------------------
تماس با من (contact me)
t.me/meisamho
hoseini.me@yahoo.com
meisam hoseini
میثم حسینی
میثم کا
من دو سه هفته س اومدم و هر روز ب خودم میگم که من اینجا و دور از همه چه غلطی میکنم و حالم بدم بود .دمت گرم بابت حرفات. واقعا نیاز داشتم به شنیدنش
دمت گرم انقدر با شهامت اومدی و این حرفارو زدی، فکنم خیلی بدرد کسایی که دارن میرن کشور جدید بدرد میخوره
خیلی عالی گفتی، گذشته دست از سرمون ور نمیداره،قسمتی از وجودمون با خاطرات گذشته شکل گرفته که هیچ وقت فراموش نمیشه.
این ویدیو چقدر بوی صداقت و صمیمیت و واقعیت داشت ❤
من هم نه ساله مهاجرت کردم با شغل خوب و موقعیت خوب . ولی در نهایت فکر میکنم کلاه سرم رفته چون ما باید همین شرایط رو تو کشور خودمون داشتیم بدون حس غربت و غم برای ایران
ما باید از زمین بریم
من بعد از ۲ سال به این نتیجه رسیدم
@@mb539 ک از زمین بریم؟
به خارج نروید افسردگی میگیرید ایران بهترین کشور است
@@asal1802-h3s چشم آقا رضا
گاهی وقتها هم نگران پدر و مادرم هستم، همش میگم خدایا سلامت باشن و حالشون خوب باشه
به نظر میرسه تو هر برهه ای آدم نگرشش و بینشش عوض میشه یه چیزایی به دست میاری یه چیزایی از دست میدی امیدوارم داشته هات بیشتر از نداشته هات باشه و از ته دل راضی باشی🙏🌺
حق دارین بابا.. من با اینکه تو ایرانم اما دلم برا کوچه ای که بچگیام توش بازی میکردیم؛ بارها و بارها تنگ میشه 😢 اون درختی ک روی شاخه هاش طناب مینداختیم تاب بازی میکردیم.. همین هفته پیش فقط برای دیدن اون کوچه برای بار چندم رفتم اونجا. با اینکه یه ماه قبلش اونجا بودم ولی با اینحال باز گریم گرفت 😢 چه برسه ایرانیای اون ور. واقعا خدا بشماهایی ک خارج کشورین بلحاظ دلتنگی هاتون کمک کنه ❤ مهاجرت یک تصمیم بزرگه خیلی جسارت و دل میخاد آفرین بهر کس که مهاجرت کرده ❤ من بارها فکر مهاجرت داشتم اما الان سنم اجازه نمیده مهاجرت کنم میدونم اذیت میشم بلکه دوس دارم کشورهای دنیارو بطور سیاحتی برم ببینم 💕
واقعا عالی گفتید، اینکه تا از دلتنگی میگی واکنش ها میشه اینکه دلت واسه چی تنگ شده و یا اخبار رو ببین دلتنگی بر طرف میشه و هرگز کسی درک نمیکنه مگر اینکه تو شرایط قرار بگیره. به نظرم دقیق توضیح دادید
ممنون که کامنت گذاشتید من ببینم فقط خودم اینا رو مخمه
والله من ایرانم و وقتی کوچه هایی که هر روز در 30 سال پیش میبینم باز دلتنگی اون زمان رو میکنم و دلم تنگ میشه . وای به حال اینکه اصلا نبینم و یادش کنم واقعا سخته
خیلی سخته، اگر تهران هستید به نیت کسانی که با تهران خاطره دارند یک پیاده روی از ونک تا ولیعصر، یا از ونک تا تجریش انجام بدهید.
واقعا ممنون از درک و شعور و همدردی کسانی که تو ایران بودن🙏♥️،چون خیلی ها مخصوصا فامیلهای نزدیک به جای درک و همدردی فقط حسودی میکنند.😞😢
از دل برود هر آنچه از دیده برفت این اقا تازه از ایران رفته ولی وقتی بیست سی سال ایران نره اصلا یادش میره قطسالهای اول سخته بعد فکر رفتن به ایران نداری ولی هی بری هی بیای تو اصلا نباید بیای بمون ایران چون نمی تونی
البته طرف باید قید گوشی خودش رو بزنه چون احتمال اینکه ازش بزنن خیلی زیاده !@@jamjar1948
همین که هموطن اطرافت نیست یعنی امنیت داری
حس دلتنگی شده بخشی از وجود و زندگی من. با اینکه آرامش دارم، امکانات دارم، رفاه دارم ولی هیچ جایی وطن نمیشه. این حرفا از روی احساس نیست، از روی اینه که همیشه حس میکنی بخش بزرگی از هویتت یه جای دیگه از این کره خاکی جا مونده و با هیچی پر نمیشه. کاش میشد وطن جایی برای موندن و ساختن بود و مجبور نبودیم همه تو کل دنیا پخش بشیم. بزرگترین آرزوم اینه ایرانمون جایی بشه که همه مون بتونیم برگردیم و وطن رو با تمام توان بسازیم.
کاملا درست گفتی میثم جان، چقدر قشنگ حس دلتنگی توصیف کردی 👏🏻 واقعا افرین، خیلی لذت بردم.
من بعد ۲۱ سال زندگی تو ونکوور هرچی ساختم و گذاشتم و بخاطر اون حس دلتنگیه، باعث شد برگردم ایران.
دلتنگی نه برای به قول تو ترافیک و .. واسه اون خلا عه.
البته اینو بگم وقتی بعد اینهمه سال میای خیلی چیزای ایران تو مخت بیشتر میره !چون سیستم کانادا رو دیدی !
نمیدونم شاید دوباره برگردم کانادا ولی در کل مهاجرت کلا پروسه سختیه!
نکنی ناراحتی که انجامش ندادی انجامشم میدی باز هزار تا مشکل دیگه و از همه مهمتر اون دلتنگیه!
سلام آیا از مهاجرت خودتون راضی بودید ؟ چون بسیاری از دوستان من که رفتن میگن از شرایط راضی هستیم درصورتی که فعالیت شدید داشته باشید و منطقی رفتار کنید
و میگن هرکسی که رفته برنگردی بهتره
@@KonkourBestpage در کل که راضی بودم چون اگه ایران بودم شاید از نطر افتصادی انقدر پیشرفت نمی گردم. تو کانادا با زحمت زیاد و فعالیت و منطقی بودن و منظم بودن نتیجه اقتصادی خوبی می گیری حتی اگه ته دلت اونقدر خوش نباشی.
با اینحال کانادا اگه دو مسئله دیگه نداشت من اصلا بر نمی گشتم. یکی آب و هوای همیشه ابری و بارونی ونکوور. یکی قیمت بالای خونه.
من با حقوق کارمندییم تونستم ونکوور خونه با وام بخرم ولی دوست نداشتم اخر هر ماه استرس قسط وام تا ۳۰ سال داشته باشم چون بنظرم با اجاره نشینی فرقی نداشت در واقع بانک صاحب خونت بود
ولی تو ایران می تونستم با همون پول واقعی صاحب خونه شم. ولی بازم اگه اب و هوای افتابی میداش حاضر بودم این استرس داشته باشم!
البته سه سال پیش که برگشتم داستانهای پارسال ایران اتفاق نیفتاده بود ولی اگه بخوام دوباره مهاجرت کنم کانادا رو بخاطر اب و هواش انتخاب نمیکنم.
@@aminht از پاسخگوییتون سپاسگزارم
بر نگردید کانادا اونجا هم هزار و یک مشکل هست همه جا خوبی داره بدی هم داره همینجا زندگی تون رو بسازید
حالا نه اینکه تو ایران خیلی دورمون شلوغه .... تورو خدا فراموش نکنید هیچوقت که توی ایران همین شما ها و ما که هستیم چقدر استرس ازدواج . وام. قسط. مسکن. اجاره . هزینه یه تفریح ساده و..... داشتید و داریم.
تو ایران هم با یکی دوستی تهش راحت دورت میزنه و همه چی رو به نفع خودش تمام میکنه .... بس کنید و به زندگیتون به دور از آخوندها ادامه بدید .
من هم اخیرا آلمان مهاجرت کردم ، خیلی روزا دلتنگی دیوونم میکنه و اشک میریزم، قسمت سخت قضیه اینجاست که به خاطر مادرم ، مجبورم به خانواده م بگم همه چی عالیه و دلتنگیم رو بروز ندم.
🤦♂️😢
😢
حرفت کاملا درسته ،اونجا با همه زیبایی متعلق به ما نیست و ادم اینو حس میکنه
ااااخ چه حرفی زدی شفاف ترین حرفی که تو عمرم شنیدم،من خودم ۵ سال هست کره جنوبی زندگی میکنم،اینجا خیلی راحت هستم ولی ایران و ایرانی یه چیز دیگهس،امان از جدایی و دلتنگی
تمام حرفهایی که زدی برای ماهایی که مهاجرت کردیم قابل درک هست ولی مردمی که در ایران هستند اصلا متوجه نمیشن که ما چی میگیم و فکر میکنند خوشی زده به دلمون و تا خودشون مهاجرت نکنند اصلا متوجه نمیشن ما چی ميگيم... من که مدتهاست در مورد دل تنگی هام با خانواده م و دوستانم در ایران صحبت نمیکنم ..چون مثل آب در هاونگ کوبیدن می‌مونه
من کاملا متوجه میشم برگردید و خودتون رو از اسارت در اونجا آزاد کنید
به امید موفقیت همه جوانان داخل و خارج از ایران❤
٣٥ سال انگليس هستم، هيچ جا وطن نميشه قربان
هیج جا ایران عزیز وطنمون نمیشه
❤ ایران وطنم
خاکش کفنم 🎉
در سال دوم مهاجرت هستم خیلی روابطم سرد شد دوستی مثل دوستای ایرانم نمیتونم پیدا کنم همه دگیر هستند و همچنین خیلی سرد و خودخواه اکثر اوقات رو تنها میگرونم و واقعا دلم برای دورهمی های ایران تنگ میشه
کدوم کشور؟
@@sajad4654 همین کانادا
این دقیق ترین توضیح برای زندگی بعد مهاجرت است واقعا.
چقدر یاد حرفات تو ایران افتادم مرسی همیشه حرفات منطقی و هوشیارانه ست و میتونه کمک کنه به کسایی که تازه دارن یه چیزایی رو تجربه میکنن❤
واقعا تک تک حرفات واقعیت بود که دقیقا حرف دل من که بعد شش سال تو اینجا زندگی کردم ، دقیقا حرف دل من بود از عمق وجودم ….. چقدر قشنگ توضیح دادی 🙏🥹
من هم همه این حس ها رو وخصوصا تو سال چهارم داشتم، یه سر ایران رفتم و برگشتم و کلا خیلی حالم بهتر شد نظرم اینه تا از این بیشتر حالتون بدتر نشده حتما یه سر برید ایران
، من سال چهار ونیم بود که بدترین حالت ممکن رسیدم
من تنها چیزی که میتونم بگم اینه که خدا از سر اونایی که باعث شدن جوانهای ما تو کشورهای غریب دنبال آینده شون بگردن نگذره
هممون در به در شدیم..و بی خانمان ...ولی تو ایران درک نمیکنن😢😢😢😢😢تنهایی یکی از بدترین دردهاست
@@rabyhaeri8944 واقعا سخته حتی اگر چندین نفر رو بشناسی یه جور تنهایی خاصیه
خیلی ها برای زیاده خواهی که فکر کردن توی گم ول غرق میشن و برای هر نوع آزادی از ایران خارج شدن.
Right
امریکا و انگلیس برا استسمارشون شدیدا خاورمیانه رو روش ذوم کرده بودند که اخرالعمر شاه را کشتند و خاورمیانه را تصرف کردند و نیمی را کشتند با جنگ نیمی دیگر رو چنان غارت کردند که ایران و عراق و سوریه و لبنان و چند تا کشور دیگرو با خاک یکسان کردند دیگر چیزی باقی نمانده اینقدر غارت کردند که رسیده به نبود غذا و دارو و فقر و گدایی و اعتیاد و انواع اختلاس و دزدی شدیم به مثان دو دهه گذشته افریقایی ها که ملتشون غذا و دارو نداشتند که سازمان ملل با هواپیما براشون غذا و دارو از بالا براشون میانداختند که کم کم ما هم داریم به موقعیت انها میرسیم حالا موقعیت افریقا درست شده لعنت به هرچی استسمارگره
همه چیزهایی که گفتین درست بود. آدم خیلی به یاد نوستالوژی های قدیمی می افته. آدم واقعا خیلی احساس تنهایی میکنه اینجا، مخصوصا وقتی مریض میشید.
آخی الهی 😔
ان شاالله همیشه سلامت باشید 🤲❤
چقدر خوب توضیح دادی, گریم گرفت! :(
مرسی چه به موقع بود شنیدن این حرف ها❤، فکر میکردم که فقط این حس ها برای منه بعد از دو سال مهاجرت
دقیقا! خیلی ویدیو قشنگی بود. من از وقتی مهاجرت کردم انگار خاطراتم رو جا گذاشتم. چیز زیادی از قبل مهاجرتم یادم نمیاد.
واقعا ممنون از درک و شعور و همدردی کسانی که تو ایران بودن🙏♥️،چون خیلی ها مخصوصا فامیلهای نزدیک به جای درک و همدردی فقط حسودی میکنند.😞😢
حسودی چیست رفتن خارج خیانت به خانواده و وطنت هست مرد باش اینجا را تغییر بده نیستی رفتی دیگر آه و ناله نکن که تنهایی تو به خاطر خودخواهی خودت دل خانوادت را شکستی
Exactly 😞 😞
افرین حسابی پخته شدی. منم 9 ساله مهاجرت کردم همه اینایی که گفتی همه ادمها یه روزی بهش میرسن حالا یکی سال اول یکی سال چهارم یکی سال دهم در کل کاملا حس طبیعی هستش که به انسان دست میده گاهی
واقعا به درد خورد، نیاز داشتم بشنوم، مرسی از صداقتت و ممنون ازت 👊
دقیقاااا، خیلی خوب توضیح دادید.. دلتنگی برا خاطرات، بوها، کوچه ها…
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش باز جوید روزگار وصل خویش. این حس همیشه هست. بنده بعد از ۲۴ سال زندگی در کانادا این احساسات را هنوز دارم و بسیاری از دوستان به فکر بازگشت در دوران بازنشستگی هستند.
احساسات اشتباه هست دیگه هیچی از ایران باقی نمانده درواقع این ایران است که به ناکجااباد مهاجرت کرده. شما به من بگو درختان باشکوه سنجد شهر من یکجا رفته باغهای پسته و گیلاس و بادام کجا رفته کوچه باغهای زیبای شمیرانات کجا رفته. باتلاق گاوخونی کجا رفته دریاچه ارومیه کدوم کشور مهاجرت کرده. جنگل‌های شمال کجا پرواز کرده اند نخل های خوزستان.به کجا مهاجرت کرده‌اند. خاک بلوچستان الان چه کشوری است ؟ من دلم برای همه چیزهایی که در کودکی داشتم و الان نیست تنگ شده بود برای همین مهاجرت کردم تا جای خالی آنها را نبینم
۲۴ سال کم نیست
میخوای برگردی؟
متاسفانه غربت خیلی سخته ولی رفا که تو کشورهای تو جهان اول هست قابل مقایسه نیست حتی برای دلتنگی چون ما تو ایران ادم های داریم که دیگه زندگی براشون قابل تحمل نیست و غربتو با جون دل قبول میکنن و ادمیزاد عادت میکنه با شرایط محیط
کاملا درست میگی ولی ادمی که تو ایران مجردی زندگی کرده باشه و سرد گرم زندگی رو چشیده باشه زیاد سختش نمیشه البته چقد خوبه که اشنا یا عشقی داشته باشی تو کشور دیگه و کمتر اذیت میشی البته شرایط مالی خوبی داشته باشی کمتر کمتر میشه
چه زیبا حرف دلمان زدی. دقیقا درست گفتید و کلا وطن یک چیز دیگه است ولی حیف که وطن مان به یغما رفته است و جای زندگی کردن نیست
چقدر زیبا گفتی میقم جان.. امیدوارم هیچکس مجبور به مهاجرت نشه.. بدتر ازین نیست
بحث survival mode که گفتی خیلی چیز دقیقی بود که این کلمه خیلی خوب توصیفش میکرد.
آدم ها همیشه تنها هستن توی زندگی چه ایران و چه خارج کشور ولی اون خاطری که توی ایران داشتی اذیت میکنه که بخشی از زندگیت بود من که توی ایران هستم دلم برای بعضی از خاطره هایی که داشتم تنگ میشه
👌👏👏در نهایت همه تنها هستن
والا تو خارج خیلی تنها هستی، وقتی مریص می شی بیشتر می فهمی.
واقعااا واقعاا واقعا
ممنون که صادقانه حس و تجربه‌تو باهامون به اشتراک گذاشتی🥲
دمت گرم مررررد
نمونه ی ایرانی موفق ک هر ایرانی بش افتخار می کنه
ایرانی موفق باشه تو ایران میماند
My advice is to immigrate when you’re young. The older one is, the harder it will get to learn the language and get assimilate into the new culture. Just know it’s not a walk in the park. It 18:06 takes at least 10-15 years to feel like a local.
چقدر حرفها کامل و در مورد همه مشترکه اما دردش اینه که تمام خوبیها و زیباییهایکه در خارج از ایران هست رو میتونستیم در ایران داشته باشیم بدون احساس دلتنگی و غربت ...
حرفی که همیشه منم میزنم
واای اگر سال ۵۷ هرگز نمی آمد و در کشور خودمان بزرگ می شدیم و زندگی می کردیم و سراغ این طرف کره زمین نمی آمدیم ...
مرسی از توضیحات شسته رفته و کامل، عالی و درست 👏
چیزی که من سالهاست میخوام به همه توضیح بدم رو خیلی عالی توضیح دادین ❤
میثم جان
حرفات کاملا درسته و این موارد برای هر انسانی طبیعی هست.
ولی این دنیا رسمش همینه، همیشه همه چیز با هم به آدم نمیده، یا بهتر بگم این دنیا معامله گر بی رحمی هست، اول امتیاز میگیره بعد امتیاز میده.
ولی در کل باید هر کس باید با خودش کنار بیاد که برای چی مهاجرت میکنه، اگر به اهدافت برسی این مشکلات قابل تحمل هستند.
در هر صورت برات آرزوی موفقیت و سلامتی دارم ❤
منم مهاجرت کردم سوید . الان سه سال هست . دقیقا همین دوره ها و فازهای روحی که اشاره کردین رو تجربه کردم اون فاز اول چهار ماه بود . فاز دوم یکسال و نیم بود . دقیقا بعداز دوسال از ورودم به سوید کار ثابت پیدا کردم . شرایط ثبات پیدا کرد. اما چیزی که بهش فکر می کنم اینه که اینجا هم مشکلات هست اما به نحوی دیگه، بهترین خوبی که اروپا داره این هست که کار هست و اگر آدم یه کار ساده هم داشته باشه دیگه اموراتش میگذره و به قول شما داشتن یه گوشی و یه مسافرت ساده خارج از کشور برای مردم آرزو نیست. اما حس تنهایی. و غربت و دلتنگی خیلی آدم رو اذیت می کنه. ومن این مشکل رو با مسافرت رفتن به ایران حل می کنم هر شش ماه نیاز هست که آدم یه سر به خانواده و دوستانش بزنه تو اون احساس آزار دهنده نشه.
یه تفاوت دیگه هم که اینجا هست فرهنگ مردم هست . مردم توی سوید اصلا دنبال لاکچری گرایی نیستند ، به چیزهای ساده و کم قانع هستن. و این باعث میشه که آرامش بیشتری داشته باشند.
سلام سید حرفای به این عمیقی تا حالا نزده بودی 👏 ❤
سلام و درود واقعا خیلی قشنگ صحبت کردید و همه واقعیتها را گفتید افرین❤👍👌🙏🌹
منم كانادا زندگى ميكنم حرفاتون همه واقعي و كاملاً با شما هم عقيده هستم حتى اگر بهترين زندگى و كار خوب هم داشته باشى باز هيچ جا وطن نميشه
خیلی عمیق و دقیق دلتنگی رو تعریف کردی. مرسی میثم جان
من حدود ده ساله کانادا هستم، با وجود اینکه العان یه دختر کوچک هم دارم، باز بزرگترین مشکل من حس تنهایی هست. کمبود حضور افراد (صمیمی). افرادی که بدون اینکه لازم باشه دعوتت کنن راحت بری پیششون یا بدون اینکه تدارک خاصی ببینی در خونتو بزنن و بیان تو… بزرگترین دلتنگی من هم عید نوروز هست. اینجا حتی اگه سعی کنیم عید رو جشن بگیریم همش بی مورد و بی حس و حاله. معلوم نیست که سر کار باشی اون موقع یا نه. مهمون عید هم که به اون صورت نیست. کلا عید نداریم. نوروز رو که نمیتونیم وسط زمستون اینجا پیاده کنیم و کریسمس هم چون به قول شما باهاش خاطره ای نداریم ، حسی به ما نمیده. سعی میکنم که تو خونه درخت کریسمس بزارم ، برای دخترم که اینجا داره بزرگ میشه که حداقل برای اون خاطره ای بسازه و در اینده بتونه شادی بعقیه رو تو اون ایام درد کنه و دلش شاد بشه
ایول ، جایی که بدون دعوت بری، چقدر دلتنگ اون دوستام هستم😢
بدبختی من اینه که بچمم نتونست ارتباط بگیره باکریسمس چون وقتی آمدیم اینجاکوچیک بود ولی همه چیزازایران یادش بود نوروز ودید بازدید و…
من ایرانم،تهرانم , اینجا هم انقدر ما درگیر روزمرمون هستیم راحت بگم بهت دو ماه دوست صمیمیمو ندیدم انقدر که هممون کار داشتیم ،حتی برای دیدن خانواده ام هم خیلی باید برنامه ریزی بکنیم .الان ایران و مردمش و فرهنگ ما خیلی تغییر کرده و در حال تغییره 😊
تمام حرفات درسته،منم ۶ سال در غربت هستم و تمام حرفایی که میزنی رو تجربه کردم و درک میکنم.لعنت به جمهوری اسلامی که ما رو آواره کرده از کشور خانوادمون دور کرده 😔
برگردید و خودتون رو از تنهایی خلاص کنید عقل اینطوری حکم می کنه
میثم جان اولین باره میبینم شما رو و این کلیپ عالی رو هم اتفاقی دیدم .
چقدررر شفاف و بدور از تعصب و با منطق کامل مهاجرت و تبعات مثبت و منفی ش رو توضیح دادی ؛ دمت گرم سرت سلامت 🤚🏻
واقعا چندتا نخبه داریم که وقت کنن و رو یوتوب رایگان برای مردم کشورشون مطالب مفید ارایه بدن؟ این یه شانس بزرگه که ما داریم ازش بهره میبریم.
دستت درد نکنه میثم جان. 🌹🙏🏻
همچینم رایگان نیسا نصف حقوقش ازهمینه
چقدر خوشحالم که کانال شما رو پیدا کردم..فوق العاده صادق هستی
به منطقی ترین حالت ممکن از احساساتت حرف زدی ،😊🦋
سلام آقا میثم
واقعا دست مریزاد بابت این این ویدئو،چون اینقدر ویدئوهای مختلفی میبینیم،که همش فاز منفی هست
ولی شما حقیقت ماجرا رو در فاز مثبت میگید
عالی بود❤
حقیقت اینه که آدما تنها هستن. این خیلی درسته و منم پذیرفتمش... وقتی بپذیری دیگه خیلی از انتظارات رو نداری و راحتتر زندگی میکنی :)
دقیقا
آره ولی آدما برا تجربه یه زندگی غنی به هم نیاز دارن
@@mazyar79t صد در صد. به هر حال انسان موجودی اجتماعی هست ولی خب نمیشه از هیچکس یا حتی هیچ چیزی توقع و انتظار داشته باشیم وگرنه اول از همه خودمون آسیب میبینیم.
دقیقا انسان در میان انسانهای دیگر خاطره می‌سازه و رشدمیکنه
چقدر ملموس و قشنگ توضیح دادی. قشنگ حسی که میگفتی قایل درک بود با توضیحاتت
Thank you so much for the wonderful and honest video. Your videos are always interesting and they are about the facts. I have been out of Iran for 30 years and no doubt I've missed my country and my people but there is not a day that I am not thankful because of moving somewhere to have a better life. Was it difficult? of course, but it was worth it. Please keep doing what you are doing. Our lovely people need these kinds of honest videos from people outside of Iran.
گل گفتی داداش. بیشتر از 10 ساله اومدم آمریکا و با اینکه شغل خوب و درآمد عالی و خونه و زندگی خوب دارم ولی اصلا حس خوبی نسبت به اینجا ندارم. انگار وقتی مهاجرت کردیم تمام ریشه ها و هویتمون اونجا جا گذاشتیم.امیدوارم هر جا هستین خوش و خرم باشین.
❤ چرا تشکیل خانواده نمیدهید💙
میثم عزیز ،از اینکه همه چیز رو یکپارچه میبینی عالیه،در مورد تنهایی،چون هر کسی دنبال فردیت خودشه و اگر تو جمع حل بشه ناتوان از پیدا کردن خود واقعی میشه،پس این تنهایی رو در آغوش بگیر،پایدار باشید
سلام میثم جان.
واقعا صحبت های بسیار بسیار عالی و واقعی رو در این پست به اشتراک گذاشتی... تماما پر از آگاهی و نشان دهنده درک کامل شما از جهان هستی می باشد. چون شما در حال رسیدن به 40 سالگی هستید دیگه ادم قبلی نیستی و بطور باور نکردنی تغییر خواهی کرد و دارای یک درک متفاوت نسبت جهان هستی و اجتماع و افراد خواهی شد. با این صحبت هایی که گفتی متوجه شدم که شما چقدر ادم بزرگی هستی و چقدر خوب تونستی خودت رو ارتقا بدی و رشد کنی... واقعا بعضی آدم ها تا آخر عمرشون هم به این حد از آگاهی که شما بهش رسیدی، نخواهند رسید و نا آگاه خواهند رفت.
عالی بود پسر عاااالی بود
من که الان ایرانم حالا منتظر جواب سفارت هستم ولی خیلی دلم گرفت با حرفات خدا کنه همه موفق باشن تو راه مهاجرتشون ❤
مغز انسان همواره به دنبال ثبت خاطرات خوش و پر از آرامش میگرده، به نظر من بعد از چهار سال اقامت اگه یکی بخواد برگرده، هویتی که دور از خونه براش ایجاد شده و همه خاطرات خوبی که تو محیط جدید براش بوجود اومده اینبار ولش نمیکنه و بعد از یه مدت تو ایران موندن بازم دلش برای اونجا تنگ میشه این یه بخش گریز ناپذیر از شخصیت هر فردیه، به نظر من تنها التیام برای این خستگی و دلتنگی هدفمند بورن و بدست آوردن موفقیت هاست تا وقتی برمیگردی به اون خاطرات دیگه پشیمون از کاری که کردی نباشی، یه زندگی پر محتوا درمان همه این احساساته، به نظر من، انشالله تونسته باشم منظورم برسونم
Just keep going
من سال اوله مهاجرت کردم. دقیقا ده ماهه . سه ماه اول کلی هیجان زده بودم. الان همش به خودم میگم تو اینجا چیکار میکنی. چه راه سختی در پیش دارم 😢
درود به فهم خوبت از مسائل و تفهیم خوبتر . هم باینکه پیش از تنها شدن پذیرای این حقیقت پنهان بودی و لذت تنهایی رو درک کردی
میثم عزیز تبریک میگم چهارمین سال مهاجرت تو
حرفات تجربه خالص خودته و خیلی جالب بود باید حسابی فکر کنم روش
خیلی جای بحث داره
و دید خیلی خوبی داره میده
مثل همیشه دمت گرم
به امید موفقیت شما
سلام ممنونم میثم جان از اطلاعاتی که با حوصله و دقت برامون گفتی
آقا میثم ، پنج ستاره برای شما ، من در سن 82 سالگی درست 63 سال بیش در نوامبر 1960 که از ایران خارج شدم باین نتیجه رسیدم که اگر من بجای همسر آلمانی 18 ساله بسیار زیبا ( بلوند و چشم آبی ) و من 24 ساله با یک خانم ایرانی هم سطح خودم که بعداً میتونست مادر خوبی برای فرزندانمان میشد ازدواج میکردم ، در تمام این سالهای گذشته کمتر رنج تنهائی در قربت برای وطن ، فامیل ، خاطرات و خیلی چیزهای دیگر داشتم ، در ضمن بیشتر از 20 سال است که جدا شدیم و اگر ایران در اشغال زامبیهای مذهبی نبود ، باحتمال زیادی در یکی از دهات های زیبای ایران بقیه عمرم را سپری میکردم !؟!؟!؟!؟ تا آنجائی که میشد خلاصه کردم
بنظرم بازم بیایید ایران برید توی دهات یا شمال ی خونه بخرید و چندسالی هم در وطن باشید مطمئن باشید حالتون خوب میشه، هنوزم در روستاهای ایران مردم با هم ارتباط دارن و بهمدیگه کمک میکنن
خیلی باهات موافقم. وقتی سال‌ها پیش ویدیوهات رو دیدم، برام چندان جذابیتی نداشتن و حس میکردم از دنیای من خیلی فاصله دارن. اما حالا که مدتی از مهاجرتت گذشته، دیدگاهت به نظر من به طور قابل توجهی تغییر کرده و ویدیوهای جدیدتر خیلی به زندگی خود من نزدیک شدن. ۷-۸ سال پیش که مهاجرت کرده بودم یکی از نگرانی‌هام این بود که نکنه یه وقت منم اخلاقم مثل ایرانی‌های اینجا بشه. امروز خواسته یا ناخواسته یکی ازشونم.
تمام حرفاتون آقا میثم درسته
من بعد از ۵ سال زندگی در پاریس ،تنهایی اصلا اذیتم نمیکنه ،و صدرصد از مهاجرتم راضی هستم و یک سال بعد از مهاجرت و مقایسه های عینی پرونده ادغام روحی و درونی را با این جامعه فرانسه بستم چون غنیمت بارزش درونی که ادبیات و موسیقی و فرهنگ ایرانی در من ایجاد کرده بود بسیار عمیق تر از اینجا بود .
تنها دلم برای بوی آغوش ماردربزگم که فوت شد و آغوش مادرم و بوی بهار نارنج های شیراز بس دلتنگم
متاسفانه هم صحبتی و رفت و آمد با مهاجران غیر ایرانی را ترجیح میدهم ،
به امید روزی که رفتن به کوچه پس کوچه های شهرمان به آرزوی ناکام تبدیل نشود
👌❤️
من بعد از ۵ سال زندگی در کانادا با وجود اینکه متاهل هستم بسیار احساس تنهایی و دلتنگی میکنم. دقیقا مثل شما دلتنگ بوی آغوش مادربزرگم که فوت شد و شیراز و بوی بهارنارنج هاش
دوست عزیز پاریس رو با کانادا مقایسه نکنید - پاریس و فرانسه بسیارررر بهتر از کاماداس - کانادا اب و هواش ادمو داغون و دپرس میکنه- و اینکه مهاجران از نژادهای مختلف با اخلاقهای متفاوت و فرهنگ مختلط منو اذیت میکرد و اصلا دوست نداشتم - برای کار رفت و امد به اروپا دارم بسبار اوکی تره
deltangi azonjayi miyad ke shoma ye chizaye khoob to zehneton az ghabl monde
hatta baad ha deleton baraye khaterate khoobe alane mohajerateton tang mishe
inja o onja nadare deltangi
hamishe hast
@FrenchLifestyle
chejoori zabane france ro yad gereftin ?
self study
ya class o amozeshgah ?
mamnoon misham age rahat boodin o khastin be telegramam pm bedin albate baz migam age rahat boodin o khastin o vaght dashtin choon nemikham vaghteton o begiram
@mohsenmomeni007
ممنون میثم جان خیلی خوب توصیف کردی کاملا حسی رو که میگی بعد از ۲۷ سال مهاجرت هنوز دارم موفق باشی 💙
👏👏👏👏.تعلقات و دل کندن خیلی زمان میبره و دقیقا خیلی چیزا قشنگه ولی برای ما قشنگی نداره شاید به تعلقات برمیگرده...خیلی حرفاتون قشنگ و عالی بود ...
میثم جان خیلی خوب توضیح دادید موفق باشی
You are exactly right. Start making new memories for yourself.
چقدر قشگ و کامل دلتنگی رو توضیح دادین و بخصوص اینکه از تنهایی جداش کردید. ممنون
چه ویدیو خوبی بود میثم..حس و حالش زیادی خوب بود در عین غمش..واقعی بودی❤
هر چه گفتید زیبا و واقعی بود !😢
درود به شرفت ❤❤❤
خیلی قشنگ توضیح دادی و من که توی ایران زندگی می کنم و توی چهار تا شهر تا حالا زندگی کردم دقیقا همین حس ها را نسبت به شهرهای قبلی دارم.
آقا میثم عالی توضیح دادید. خسته نباشید❤💚
من خودم ۴ ساله سوید رندگی میکنم ، از سن ۲۰ سالگیم اومدم .احساس تنهایی تو این جوامع ول کن ادم نیست یعنی موفقی ولی بهت خوش نمیگذره
مرسی مرسی 🇩🇪
واقعا بحث تنهایی کاملا درست هست. 👏👏👏ما الان حدود ۲۰ سال هست تورنتو هستیم
دست مریزاد
دقیقا درست توضیح دادی همه ی ما همین حسو داریم یه نیمه از وجودمون گم شد رفت حتی از اینکه با یکی که اینجا صمیمی میشه اون یه تیکه از وجودت گم شده یادش میوفتی و ناراحتت میکنه کانادا خیلی قشنگه ولی هیجا ایران نمیشه چون اونجا بزرگ شدیم
چه ویدئوی مفیدی ممنون
والله من شونزده ساله به کانادا ( تورنتو ) مهاجرت کردم و همیشه از صبح تا شب بیرون کار میکنم و بچه ها را بزرگ کردم و وقتی اونا آخر هفته ها با دوستاشون میرن بیرون و پارتی و غیره ، من تنها هستم ولی سعی کردم با ورزش و طبیعت گردی و یادگرفتن مهارت های جدید کاری و زبان فرانسه و اسپانیائی خودم را سرگرم کنم ، متاسفانه زندگی در غربت و عصر تکنولوژی کامپیوتری و سوشیال مدیا ، آدما بیشتر از هم فاصله میگیرن و هر کی تو لاک خودشه و مخصوصا بعد از کرونا ، دیگه دورهمی دوستان را هم نداریم و گاهی واقعا فکر میکنم اصلا معنی زندگی چیه ؟ از صبح تا شب دوندگی و بعد خداحافظ زندگی
من نگرانِ دلتنگی و اون تنهایی که ازش صحبت کردید نیستم...
از صحبت های دیگه ی شما استفاده کردم و برام مفید بود.
🌹
ویديوت خیییلی خوب بود
منم بعد ۴ سال تموم این فازارو تجربه کردم و کاملا با حرفات موافقم 👌🏼
من همین الان میرم تو محله هایی که بچگیم گذشته و بزرگ شدم، حالم بد میشه دلم میگیره، چه برسه اونور دنیا باشی ، و از کساییکه دوسشون داری دور هستی و نمیتونی ببینیشون، واقعا سخته
میثم این ویدیوت رو از کللل ویدیوهات بیشتر دوس دارم خیلی قشنگ بود خدایی با وجود اینکه ایرانم ولی توی پروسه اپلای ولی یکم بغضی شدم خیلی ممنونم ازت که انقد بی شیله پیله گفتی بهمون قلب قرمز
درودبه همگی ۷ سال قبل قصد مهاجرت داشتم دوروز مونده بودکه حرکت کنم هرجای شهرم که می رفتم،نرفته دلم تنگ میشد دقیقه نود بخاطر دل مادرم ووابستگی که بهم داشتیم پا روی دلم گذاشتم منصرف شدم یه وقت های که شرایط سخت اینجا بهم فشار میاره حسرت می خورم که ای کاش احساساتی تصمیم نمی گرفتم شاید این همه دغدغه نداشتم ولی دیگه گذشته .برای تمام‌‌هموطن هام آرزوی سلامتی ودلخوش دارم .
شما بهترین تصمیم در اون زمان گرفتی ❤️❤️ قلب مادرت شاد کردی مطمئنم قلبت برای همیشه شاد خواهد بود( حتی اگر شرایط خیلی سختی بوجود بیاد که پشیمون بشین از اینکه احساسی عمل کردین )، باز هم قلب شما از شادی شاد کردن قلب مادرتون مثل فرشته ها می تپه 💖💖 و این احساس بسیار باارزش تا لحظه ی مرگ ،احساس خوشایندی براتون بوجود میاره که وصف شدنی نیست دوست عزیزم ،بهتون تبریک میگم بابت قلب مهربونتون ،مواظبش باشین تا صد سال دیگه 🌹💖💖
کار بسیار خوبی کردید که مهاجرت نکردید
من که از همون روز اول فاز چالش ها وارد شدم 😢😢😢 فاز ماه عسل که اصلا نداشتم 😢 مخصوصا با ویزای موقت وارد میشی و نه اقامت دائم .... همین اقامت دائم گرفتن بزرگترین و چالش برانگیزترین نکته برای مهاجرت به کاناداست
با عرض سلام.من سه سال و سه ماهه اومدم اروپا.در ایران معلم بودم ٢٢ سال , بزرگترین اشتباه رو در زندگیم کردم که اومدم .تمام وجودم در ایرانه.دارم کارهای مربوط به برگشتنم رو در شهرداری انجام میدم و می خوام برای همیشه برگردم کشور عزیزم.حس غربت و حس دلتنگی داره منو می کشه دچار افسردگی شدید شدم.می بینم همه کارهای پایین انجام میدن برای چندین سال .همیشه آرزو داشتم بیام اروپا درس بخونم ولی اشتباه فکر می کردم.در اولین دانشگاه درس خوندم ولی اینجا خونتو می گیرن تا برگردی به جایی که تو ایران بودی وحشتناکه. مردم باید در ایران دیدگاهشون رو نسبت به کار کردن عوض کنند هیچ کاری عیب نیست ادم انجام بده ولی در کشور خودش نه خارج.که تمام زحمتت هدرمیره ابنجا.ولی مردم ایران متاسفانه میگن فقط باید پشت میز بنشینیم در حالیکه همه اینجا حتی اروپاییها هر نوع کاری انجام میدن و افتخار هم می کنند.
این خانه قشنگ است ولی خانه من نیست
این خاک فریباست ولی خاک وطن نیست
عالی فرمودید
دقیقا حرف حق زدین
سلام اقا میثم به نظر من خیلی عالی بود ممنون
خلاصه: برای مهاجرت باید دل کند. اگر تونستی، موفق میشی. اگر نتونستی، تا همیشه درگیرشی
یعنی چی دل کندی و موفق میشی ؟ یعنی از پدر و مادرت دل کندی و موفق شدی ؟؟؟؟؟
خیر منظورم این نیست. مهاجرت مزایا و معایب داره که هر جفتش با هم میاد. باید از یک سری مسایل گدر کنی و رو به جلو نگاه کنی. بله دلتنگی همیشه هست و هیچوقت هم بهش عادت نمیکنی، حالا بحث اینه که آیا میتونی باهاش کنار بیای یا نه. خداروشکر کانادا مسیر رو برای رفت و امد والدین باز گذاشته همیشه که میشه تا حدی این موضوع رو هم کم رنگش کرد@@Hamid-ml5th
خیلی عالی توضیح دادین واقعا لذت بردم و دقیقا همینطور هست که گفتین ممنون ازتون که این موضوع رو انتخاب کردین و دربارش صحبت کردین عالی بود 😊😊😊
شما خیلی واقعی هستین و خودتونین.. این عالیه👑
من اقامت دایم استرالیا دارم. پارسال رفتم که بمونم. کار خوب هم پیدا کردم. درآمد خوب. کشور خوب. مردم خوب. اما هر کاری کردم نتونستم با تفاوت فرهنگی، تنهایی شدید، دوری از خانواده، و... کنار بیام. با اینکه زبانم خیلی خوب و مشکلی در ارتباط نداشتم اصلا نمی تونستم ارتباط دوستانه بگیرم. نهایت برگشتم ایران. و ز تصمیمم خیلی راضیم. خدا را هر روز شکر می کنم زودتر تصمیم گرفتم. چون می دونم 2 یا 3 سال بگذره دیگه نمی تونی به راحتی به ایران هم برگردی و از طرفی یا اونجا هم هیچ وقت کنار نمیای.
من هشت سالی میشه کانادا زندگی میکنم. اینجا آرامش و زندگی آرومی رو تجربه کردم و خداروشکر راضی هستم و اینجا رو هم مثل ایران دوست دارم
ولی هر وقت به ایران سفر میکنم جدا از همون حس خوب تعلق و هویت ، شاهد پیر شدن و یا از دست دادن عزیزان میشم خیلی به این فکر میکنم که مگه تموم عمر چندتا بهاره ؟
ایا ارزششو داره امیدوارم پشیمون نشم
😢
دقیقا منم میگم ارزش داشت ک نهایت سالی یکبار ببینم عزیزان رو😢
میثم جان، این ویدیوت هم مثل قبلی ها عالی بود و به نظرم حرف دلم خیلی ها از جمله خود من رو زدی. Thank you🙂
This is a new phase in your life. If you don't manage it now, it will get harder every year. Join a golf club or tennis club, adopt a pet or two, start learning French and join the French club, you will find friends with common interests, you will meet something, after you have children you will have a lot of friends through the parents of your children's friends. But start now, the older you get, it gets harder.
You clearly miss the point of this video. None of those you mentioned will serve as a remedy for this problem
You are absolutely right, but we need to start a new phase and new memories in the new country, otherwise it gets harder and harder with age, the good memories of younger life in Iran is always with us, and it also make us sad with the bad news from our homeland. If we don't direct and manage our new phase in life, the possibility of depression and anxiety is on the way. It is very hard. You are right.
Golf club or any other club not gonna work. You don’t understand what he meant.
به نظر من به خاطر سن هست. تو ایرانم بودی تو این سن این چالش هارو داشتی.
@@alirahimi1985 نه ربطي به سن نداره من ١١سال ازش كوچيكترم همينه احساسم