ซ่อนไว้ในนิยาย : เรื่อง "ในฝัน" EP. 1
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 20 ก.ย. 2024
- ในฝัน .. นิยายเรื่องแรก ที่คุณยายท่านเขียน
เชื่อว่าหลายคน ชื่นชอบนิยายเรื่องนี้ ที่แสนตรึงใจ
รายการ "ซ่อนไว้ในนิยาย" คุณยายจะเล่าย้อนไปถึงว่า
กว่าจะเกิดนิยายเรื่องนี้ได้ ในขณะนั้น เกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง
เชิญรับชมค่ะ
ดูคลิปนี้แล้ว ชื่นชม ศรัทธา เคารพท่านมากมาย ดีมากๆที่ได้มีคลิปเหล่านี้ ไว้ให้คนรุ่นหลังได้ดู ได้ฟัง ได้ความรู้ความเข้าใจ อะไรๆ..ฯ ขอกราบคารวะท่านอย่างสูง ท่านเป็นปูชนียบุคคลที่น่าศึกษา 🙏💮
เป็นคนไม่อ่านนิยาย เรื่องยาว แต่ได้อ่าน ทวิภพ ของท่าน รักเรื่องนี้เลย ท่านมีความรู้เยอะมาก
ลูกเขียนหนังสือเป็นผู้เป็นคนเพราะคุณยายครับ กราบเท้าซาบซึ้งในพระคุณมากครับ
น้อมส่งท่านแม่ขึ้นสวรรค์🕉️🐚🙇🐇💐 15/9/64🐚🙇🕉️🐇🌲
ในฝัน...เป็นนวนิยายยาวที่อ่านเป็นเล่มแรก...อ่านแล้วประทับใจ ไม่รู้ลืม...และทำให้ติดตามผลงานมาโดยตลอด...
ด้วยอาลัยรัก........
กับเข้ามาดู คิดถึงคุณยายจริงๆคะ
หากจะย้อนความทรงจำในการอ่านนิยาย "ในฝัน" คือนิยายเรื่องยาวเรื่องที่สองที่ได้อ่านตอนที่เขามาทำงานโรงงาน หลังจบ ม.3 ไปยืมเขามาอ่าน
จำได้ว่าร้องไห้และประทับใจมาก และต่อมาก็ "แวววัน" แต่ "ในฝัน" นั้นยังคงตราตรึงใจเสมอ และอ่านหลายรอบมาก และได้รู้จักนาม"ทมยันตี" และติดตามนิยายของคุณยายอี๊ดค่ะ
นิยายเรื่องแรกอ่านตอนประถมปลายคือ "พี่ชาย" ของอาจารย์กาญจนา นาคนันท์
เคยอ่านแล้วซึ้งมาก เป็นเด็กรุ่นใหม่ที่ชื่นชอบคุณยายมากค่ะ
ชอบมากค่ะเรื่องนี้ แต่เศร้าจัง เจ้าชายโอริสสากับเจ้าหญิงพรรณพิลาสได้พบกันแค่ ๒ ครั้งเอง แต่ความรักมั่นคง น่าประทับใจมาก
ท่านเป็นนักต่อสู้ ตัวยง เป็นหญิงที่แข็งแรงเป็นแบบอย่าง
อ่านหนังสือที่ท่านเขียน จนตัวอักษรสิงร่าง สามารถ พูดบนเวทีได้
ช่วยลูกย่อ สามก้กเหลือครึ่งหน้าได้ ฯลฯ
นั่งดูให้หายคิดถึงยายอี๊ดนะคะ
ในฝันเป็นนวนิยายเรื่องยาวเรื่องแรกที่ได้อ่าน ตอนมัธยมไปอ่านในห้องสมุดโรงเรียน ประทับใจเจ้าหญิงพรรณพิลาสเป็นเจ้าหญิงที่ฉลาด และอ่อนโยนมาก ตอนเจ้าชายโอริสสาถูกยิงร้องไห้เสียใจไปหลายวัน ภาษาที่ท่านเขียนงดงาม ตอนนี้ก็ตามเก็บไว้ได้หลายเรื่อง ท่านเป็นนักเขียนในดวงใจเสมอค่ะ
กราบคุณทมยันตีด้วยความเคารพ 🙇♀️
ได้ดูคลิปแบบนี้แล้วมีความรู้สึกว่าท่านยังอยู่กับเรา /ได้อ่านนวนิยายของท่านหลายเรื่องหลายนามปากกา และอย่างน้อยในบางครั้งเราก็หยิบภาษาที่สละสลวยของท่านมาใช้ในงานเขียนเล็กๆน้อยๆของเรา
เคยอ่าน.. ร้องไห้เลยสงสารเจ้าชายโอริสสา
ท่านเป็นผู้ที่มีความสามารถมาก
จดจาร... ทรงจำ..ทุกคำยาย
🙏💝
กราบสาธุคะ
ตามท่านมาตั้งแต่อายุ 12 ตอนนี้ 77 เสียท่านไปเสียแล้ว ช่างน่าเศร้าอย่างที่สุด
เคยอ่านเรื่อง แวววัน ตอนเรียนมัธยมต้นจำได้ว่าทุกเวลาพักกลางวันหลังทานข้าวแล้วจะต้องเข้าห้องสมุดอ่านเรื่องแวววัน หลงรักในตัวละครค่ะ
คุณยายคือปูชนียบุคคลที่ควรยกย่องบูชาสาธุค่ะ
ประกาศเชิญชวนให้ไล่ฆ่านักศึกษาเดือนตุลาเนี่ยนะ
ใจหายๆๆๆๆ...ขอเก็บไว้ในหัวใจจำ....ด้วยความอาลัยอย่างที่สุด♥️♥️♥️♥️🪔🪔🪔🪔♥️♥️♥️
ป้าอี๊ดยังเล่าเรื่องได้สนุกเสมอเลย ในทุกเรื่อง ฟังเพลินเลยค่ะ
ไม่ว่าจะอยู่ที่ไหน ภพไหน เมื่อใด รักป้าอี๊ดเสมอเลยค่ะ ☺🥰
ชื่นชอบผลงานของคุณหญิงมากครับ/อ่านผลงานของคุณหญิงหลายเล่ม/สุดยอดจริงๆ
คารวะท่านค่ะ อ่านในฝันหลายรอบมาก อ่านแต่ละครั้งก็เสียน้ำตาทุกครั้ง
คิดถึงคุณยาย ลูกรักคุณยาย
กราบท่านค่ะ🙏
ชอบในเรื่องจิตวิญญาณในนามปากกา มายาวดีมากเลยค่ะ
ชอบมากค่ะ
กราบ ครูบาอาจารย์ ด้วยรัก และ ศรัทธา ค่ะ
เพลินมากกกก😇
สนุกคะฟังเพลินเลยท่านเล่าเรื่องราวได้เจ้าใจ..เสียดายที่ท่านได้จากไปแล้ว..ดิฉันจะไปหาซื้อ ในฝัน มาอ่านคะ
ในฝัน เป็นนิยายที่อ่านตามพ่อ เป็นนิยายที่ดีที่สุดที่เคยอ่านมาเลย แล้วไม่รู้ว่าชีวิตนี้จะเจอนิยายดีๆแบบนี้อีกมั้ย การใช้คำ สเน่ห์ของเจ้าชายโอริสสา การบรรยายสถานที่ สำหรับคนที่ไม่เคยอ่าน แนะนำให้ไปหามาลองอ่านนะคะ ตอนนี้เป็นแบบรวมเล่มแล้ว ..โรสลาเรน..กุหลาบราชินี
ไปอ่านหนังสือนิยายเล่มนึงของท่านคือ"ทิพย์"ตอนนั้นที่อ่านปี2537เราไม่มีอินเตอร์เนตไม่มีคอมพิวเตอร์ใช้เครื่องพิมพ์ดีดใช้โทรเลขติดต่อกันด้วยจดหมายแต่เนื้อหาในนิยายมันล้ำมากตอนนี้ปี2566เรามีเทคโนโลยียังมีข้อมูลทางวิทยาศาสตร์ไม่เท่าเนื้อหาที่ท่านเขียนไว้ท่านเป็นอัจฉริยะจริงๆค่ะทั้งภาษาทั้งข้อมูลประกอบขึ้นเป็นนิยายมันอิงข้อมูลจริงไม่ใช่เพ้อฝัน
พิษสวาท ไม่เคยอ่านค่ะแต่ที่คุณนุ่นเล่น ดูวนหลายรอบเลยค่ะ อาลัยอาจารย์ค่ะ
จะได้อ่านจอมศาสดาเมื่อไรค่ะ
อ่านเรื่องฌาน ตอนอยู่มัธยม ถามตัวเองมาตลอดว่า มนุษย์เกิดมาทำไม
อ่านนิยายเรื่องยาวครั้งแรกเมื่อไรไม่รู้ แต่ที่รู้คืออ่านของทมยันตีแล้วไม่สามารถอ่านของนักเขียนคนอื่นได้อีกเลย ภาษาไม่ถูกจริต
เหมือนกันเลยค่ะ ยึดของคุณทมยันตีและนามปากกาอื่นๆของท่านเป็นหลัก
เราเป็นคนหนึ่งที่ชื่นชมในผลงานของท่าน เราอ่านนวนิยายเล่มแรกเป็นผลงานของท่าน ภาษางดงาม ถูกต้อง เรื่องราวผูกร้อยน่าติดตาม ไม่เคยเชยเลยแม้ยุคสมัยจะเปลี่ยนไป
นิยาย ของคนรุ่นใหม่ๆ ไม่ค่อยมี
เพราะอ่อนด้านภาษาไทย
ชอบเรื่องที่นางเอกไปเที่ยวยุโรปหาพี่ชายที่ชื่อฉายแล้วมีเพื่อนพี่ชายแล้วไปขับรถเที่ยวไปเมืองต่างๆจำชื่อไม่ได้แล้วชอบมากจำได้คือถนนที่เป็นเหมือนทางด่วนคือเอ้าโตบานและน้ำหอม4711ที่แตกในกระเป๋านางเอกเท่านั้น
ขื่อเรื่อง ทางรัก แน่เลย นามปากกา โรสลาเลน
ต่อด้วย สายสัมพันธ์
ทางรัก ต่อด้วย สายสัมพันธ์ ในนามโรสลาเรน /เราหยิบมาอ่านอีกหลังจากที่อ่านไว้เมื่อปี 58 ค่ะ
ศุลีพรโก๊ะๆฮาๆดีค่ะ เป็นคนมองโลกบวก และสามารถทำให้ตานองกลับมาเป็นผู้เป็นคนได้ และเป็นพระเอกที่โรแมนติกชะมัดเลย /อ่านไปยิ้มแก้มปริไปค่ะ☺️😍🥰