გიორგი ლეონიძე
ฝัง
- เผยแพร่เมื่อ 4 ต.ค. 2024
- მისი ყოველი ფრაზა გულთამხილველის ამოძახილს ჰგავს. თითქოს ერთ პიროვნებაში შერწყმულა ჟამთააღმწერელი და წინასწარმეტყველი. იგი ჭეშმარიტი ლიტერატურული ვუნდერკინდი გახლდათ: განსაკუთრებულ მოვლენად არა მარტო მისი პოეტური ნიჭის ადრეული გამოვლენა უნდა მივიჩნიოთ, არამედ სიყრმის ჰასაკშივე გატაცება ფილოლოგიური კვლევა-ძიებით. მან ჩინებული გამოკვლევები დაგვიტოვა და უაღრესად საინტერესო ლიტერატურული პორტრეტები შექმნა. იგი ეწეოდა მრავალმხრივ საზოგადო მოღვაწეობას. მისი სამყარო სიცოცხლის კორიანტელით, წყურვილითა და ვნებითაა გაჭექილი. სწორედაც რომ აღნიშნულის დასტურია მისი აორტის გაგლეჯის ზღვარზე მისული შეძახილი, მოხმობა, ნატვრა, აღსარება, ურვა:
"როგორც ხმალი ძმებო ტამერლანისა,
სიყვარული ისე დამჯახებია"...
"სამშობლოვ, ისევ შენ ხარ პირველი,
ვტორტმანებ შენით, როგორც მეწყერი"...
"მონურ ღიმილს მე ვინ გადმომაბრალებს?
მე გაჩეხილ ნაპრალებს ყივჩაყურებ ჩავყურებ".
ასეთი მწვერვალური, კულმინაციური სტრიქონები, მხოლოდ ისეთი დიდი ესთეტის ხელიდან შეიძლება გამოიძერწოს როგორიც გიორგი ლეონიძე გახლდათ.
გრიგალისებრი პოეზია! ნათელში იყოს გიორგი ლეონიძის სული!