💕🙏🙏🙏ร่วมกันสร้างบ้านดินประยุกต์ใกล้สมบูรณ์แล้วค่ะ เหลืองานที่ต้องขุดดินในลำธารมายาให้หนาภายนอก3ด้าน...แต่งลำธาร...ดาดฟ้านั่ง
💕ขมวดงานเจาะแผนทำตรงจุดนี้
คนพื้นที่ชี้เล่าเรื่องปัญหา
จึงได้เตรียมเทพื้นปูนรอเวลา
แล้วศึกษาปรับแผนทำบ้านดิน
💕จะสร้างได้แล้วถูกใจต้องประยุกต์
ด้วยใจฉุกคิดไม่ให้เสียทรัพย์สิน
ฝนก็มากเจ้าปลวกก็ชอบกิน
ใคร่ครวญสิ้นแก้ไขลงมือธรรม
💕เปลี่ยนให้เหมาะเจาะถอดแผนเตรียมการต่อ
ไม่เคยท้อปรับใหม่มีขำขำ
ทยอยงานลูกหลานเห็นควรจดจำ
แนวทางนำวิถีบ้านวิถีธรรม
🙏🙏🙏ด้วยฉันทะวิริยะจิตตะวิมังสา พาสำเร็จ เสร็จกิจ เพื่อความสุขในปัจจุบัน เพื่อความสุขในภายหน้า ดั่งในพระสูตร ทีฆชาณุสูตร ดังนี้ค่ะ
🌞เพื่อความสุขในปัจจุบัน เพื่อความสุขในภายหน้า🌞
🐣ทีฆชาณุสูตร🐣
พระไตรปิฎก ไทย (ฉบับหลวง) เล่มที่ ๒๓
สุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต
หน้าที่ ๒๒๒ ข้อที่ ๑๔๔
ทีฆชาณุสูตร
[๑๔๔] สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ นิคมแห่งชาวโกฬิยะชื่อ กักกรปัตตะ ใกล้เมืองโกฬิยะ ครั้งนั้นแล โกฬิยบุตรชื่อทีฆชาณุ เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคถึงที่ประทับ
ถวายบังคมแล้วนั่ง ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ครั้นแล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระองค์เป็นคฤหัสถ์ยังบริโภคกาม อยู่ครองเรือน นอนเบียดบุตร ใช้จันทน์ในแคว้นกาสี ยังทรงดอกไม้ของหอมและเครื่องลูบไล้ ยังยินดีเงินและทองอยู่.
ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ขอพระผู้มีพระภาคโปรดแสดงธรรมที่เหมาะแก่ข้าพระองค์ อันจะพึงเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขในปัจจุบัน เพื่อประโยชน์เพื่อความสุขในภายหน้าเถิด ฯ
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า ดูกรพยัคฆปัชชะ ธรรม ๔ ประการนี้ ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความสุขในปัจจุบันแก่กุลบุตร ๔ ประการเป็นไฉนคือ
1. อุฏฐานสัมปทา ๑
2. อารักขสัมปทา ๑
3. กัลยาณมิตตตา ๑
4. สมชีวิตา ๑
🐣ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็อุฏฐานสัมปทาเป็นไฉน?
กุลบุตรในโลกนี้ เลี้ยงชีพด้วยการหมั่นประกอบการงาน คือ กสิกรรม พาณิชยกรรม โครักขกรรม รับราชการฝ่ายทหาร รับราชการ
ฝ่ายพลเรือน หรือศิลปอย่างใดอย่างหนึ่ง เป็นผู้ขยันไม่เกียจคร้านในการงานนั้น ประกอบด้วยปัญญาเครื่องสอดส่อง อันเป็นอุบายในการงานนั้น สามารถจัดทำได้.
ดูกรพยัคฆปัชชะ นี้เรียกว่า อุฏฐานสัมปทา ฯ
🐣ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็อารักขสัมปทาเป็นไฉน?
กุลบุตรในโลกนี้ มีโภคทรัพย์ที่หามาได้ด้วยความขยันหมั่นเพียร สั่งสมด้วยกำลังแขน มีเหงื่อโทรมตัวชอบธรรม ได้มาโดยธรรม เขารักษาคุ้มครองโภคทรัพย์เหล่านั้นไว้ได้พร้อมมูลด้วยทำไว้ในใจว่า ไฉนหนอ พระราชาไม่พึงบริโภคทรัพย์เหล่านี้ของเรา โจรไม่พึงลัก ไฟไม่พึงไหม้ น้ำไม่พึงพัดไป ทายาทผู้ไม่เป็นที่รัก
จะไม่พึงลักไป.
ดูกรพยัคฆปัชชะ นี้เรียกว่า อารักขสัมปทา ฯ
🐣ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็กัลยาณมิตตตาเป็นไฉน?
กุลบุตรในโลกนี้ อยู่อาศัยในบ้านหรือนิคมใด ย่อมดำรงตน เจรจา สั่งสนทนากับบุคคลในบ้านหรือนิคมนั้น ซึ่งเป็นคฤหบดี หรือบุตรคฤหบดี เป็นคนหนุ่มหรือคนแก่ ผู้มีสมาจารบริสุทธิ์ ผู้ถึงพร้อมด้วยศรัทธา ศีล จาคะ ปัญญา
ศึกษาศรัทธาสัมปทาตามผู้ถึงพร้อมด้วยศรัทธา
ศึกษาศีลสัมปทาตามผู้ถึงพร้อมด้วยศีล
ศึกษาจาคสัมปทาตามผู้ถึงพร้อมด้วยจาคะ
ศึกษาปัญญาสัมปทาตามผู้ถึงพร้อมด้วยปัญญา
ดูกรพยัคฆปัชชะนี้เรียกว่า กัลยาณมิตตตา ฯ
🐣ดูกรพยัคฆปัชชะ ก็สมชีวิตาเป็นไฉน?
กุลบุตรในโลกนี้ รู้ทางเจริญทรัพย์และทางเสื่อมแห่งโภคทรัพย์ แล้วเลี้ยงชีพพอเหมาะ ไม่ให้ฟูมฟายนักไม่ให้ฝืดเคืองนัก ด้วยคิดว่า รายได้
ของเราจักต้องเหนือรายจ่าย และรายจ่ายของเราจักต้องไม่เหนือรายได้.
ดูกรพยัคฆปัชชะ เปรียบเหมือนคนชั่งตราชั่งหรือลูกมือคนชั่งตราชั่ง ยกตราชั่งขึ้นแล้ว ย่อมลดออกเท่านี้
หรือต้องเพิ่มเข้าเท่านี้ ฉันใด กุลบุตรก็ฉันนั้นเหมือนกัน รู้ทางเจริญและทางเสื่อมแห่งโภคทรัพย์ แล้วเลี้ยงชีพพอเหมาะ ไม่ให้ฟูมฟายนัก ไม่ให้ฝืดเคืองนัก ด้วยคิดว่า รายได้ของเราจักต้องเหนือรายจ่าย และรายจ่ายของเราจักต้องไม่เหนือรายได้
ดูกรพยัคฆปัชชะ ถ้ากุลบุตรผู้นี้มีรายได้น้อย แต่เลี้ยงชีวิตอย่างโอ่โถงจะมีผู้ว่าเขาว่า กุลบุตรผู้นี้ใช้โภคทรัพย์เหมือนคนเคี้ยวกินผลมะเดื่อฉะนั้น ก็ถ้ากุลบุตรผู้ที่มีรายได้มาก แต่เลี้ยงชีพอย่างฝืดเคือง จะมีผู้ว่าเขาว่า กุลบุตรผู้นี้จักตายอย่างอนาถา แต่เพราะกุลบุตรผู้นี้รู้ทางงเจริญและทางเสื่อมแห่งโภคทรัพย์แล้วเลี้ยงชีพพอเหมาะ ไม่ให้ฟูมฟายนัก ไม่ให้ฝืดเคืองนัก ด้วยคิดว่า รายได้ของเราจักต้องเหนือรายจ่าย และรายจ่าย
ของเราจักต้องไม่เหนือรายได้.
ดูกรพยัคฆปัชชะ นี้เรียกว่าสมชีวิตา ฯ.
สาธุ..สาธุ..สาธุ.🌞ครับ.