سلام
ما برگشتیم با آخرین ماجرا.
ماجرایی که نقطه‌ی پایان سفر ما به دوران کروناست.
هم سفر این ماجرا امیر بال افشانه.
امیر به همراه نیما رمضان گروه بالزن رو تشکیل دادن و آثاری موندگار خلق کردن، و همچنین امیر در گروه ماخولا هم ابعاد دیگر سلیقه و استعداد خودشو به نمایش گذاشته‌.
البته که اینا تنها کارها و گروه‌های امیر نیستن و امیر گروه‌های مستقل و همینطور پروژه‌های انفرادی هم داره که در اونها کارهای درخشان انجام می‌ده که در این برنامه بصورت مختصر بهشون اشاره شده.
آرتیستی که الان تجربه‌ی زیست‌ش تو اصوات و آواها خلاصه میشه؛ پس باهاش درمورد تجربه‌ای که داشته و مسیری که توش قدم برداشته حرف زدیم؛ اینکه فکر و جریان حاکم توی سرش چطور اون رو به هنر و موسیقی نزدیک کرده.
به کلید واژه‌هایی رسیدیم.
تغییر، از تغییرِ همیشه ترسناک حرف زدیم، از عدم ثبوت که امیر باهاش مقابله کرده و بارها مسیرش رو تغییر داده. از دنیای معماری تا نجاری و بعد خوانندگی و زندگی توام با موسیقی.
پس با ذهن کنجکاوی روبه‌روییم، با ایده‌های بیدار، با اصواتی معنادار، پس درمورد ذهن و آگاهیش در این حوزه ماجرا رو پیش بردیم.
نباید از موقعیت زمانی که بر اون دوران حاکمه غافل بشیم؛ تو اون دوران امیر در گروه بالزن همراه با نیما رمضان کنسرت لایوی رو برگزار کرد که هم‌خوان با زیست اون دوران بود.
پس باهاش درمورد کنسرت لایو و تجربه‌ی حضور بی مکان حرف زدیم.
ما و امیر پشت مانیتور از دو موقعیت مکانی مختلف، هم سفر شدیم تا در اوج جبرِ تنهایی اون دوران از حضور هم‌دیگه لذت ببریم و یاد بگیریم و یاد بگیریم.
دیر یا زود نوبتیم باشه نوبت صحبتای آخر ماجراست، اپیزود ۲۳ آخرین سفر ماجرا نبود، ما سفرهای زیادتر و داستان‌های بیشتری برای روایت داشتیم که متاسفانه هر یک به دلیلی منتشر نشد.
خیلی ممنونیم از شما که همراه چند سفر به سه سال پیش ما بودین.
سفرهایی پشت گوشی به نقطه‌های دور و نزدیک.
کنار هم با آرتیست‌های خوب ایرانی آشنا شدیم، حرف‌هاشونو شنیدیم، جای هرکدوم تجربه کردیم و به هنر و موسیقی نزدیک‌تر شدیم.
چون که موسیقی زبان مشترک همه‌ی ما انسان‌هاست و ماجرا سعی داشت مخاطب ایرانی رو با این زبان مشترک بیشتر آشنا کنه.
امیدواریم حالا که آغوشمون از عزیزانمون پره و دیگه دست‌هامون خالی نیست، بیشتر قدر حضور فیزیکی بی‌ قید و شرط رو بدونیم.
یاد و نام عزیزانی که دیگر در بین‌مون نیستن تا ابد ماندگار.