วีดีโอ

ඔව්. භික්ෂූණ් වහන්සේලා අතර භේදය ඇති කලාම ඒ සිත් ඇවිස්සෙනවා. ගුණ පුරන්න අපහසු වෙනව. ඒ වගේමයි ඒ ඒ භික්ෂූණ් වහන්සේලාගෙ පැත්ත ගන්න ගිහි සමාජයත් බෙදෙනවා. හැමෝම ඇවිස්සෙනව. නිවන මග ඇරෙනව. ඒක සාමාන්‍ය මිනිස්සු භේද භින්න කලා වගේ නෙමෙයි නෙ. ඒ නිසා කියනව භිකෂූණ් වහන්සේලා ඇසුරු කරනකොට පරෙස්සමට ඇසුරු කරන්න කියල. වරද්ද ගත්තොත් ගින්දරත් එක්ක වගේ තමයි. හොඳට හොඳයි වගේම වැරදියට ගත්තොත් අකුසලය බලවත් වෙනව. ගිහි අයට විතරක් නෙමෙයි මේ කිය්නනෙ. භික්ෂූණ් වහන්සේලාටත් එක පොදුයි. අනෙක් භික්ෂූණ් වහන්සේලා ඇසුරු කරනකොට පරිස්සම් වෙන්න ඕන. නමුත් මේවා සිහිය පිහිටුවන්න හෝ ප්‍රතිපදාවට එතරම් අදාල ප්‍රෂ්න නෙමෙයි. සිහිය පිහිටුවන්න මේව දැන ගන්න අවශ්‍ය නැහැ. මේවට උත්තර හොය හොයා ඉන්න ගියාම පරක්කු වෙන එක විතරයි වෙන්නෙ. මොකද මේ වගේ ප්‍රෂ්න ඔළුවට එන එක ඉවරයක් නැහැ. එකකකට පස්සෙ තව එකක් එනව. කවදාවත් කෙළවරක් වෙන්නෙ නැහැ. තෙරුවන් සරණයි!

@@sathuppada සංඝභේදයේ කරුණු දහය (උපාලි සංඝභේද සූත්‍රයේ, අං. 10.37 හි විස්තර කර ඇති පරිදි): උපාලි සංඝභේද සූත්‍රය සංඝයා තුළ භේදයක් සිදුවන්නේ කෙසේද යන්න පිළිබඳ සවිස්තරාත්මක පැහැදිලි කිරීමක් සපයයි. එය කරුණු දහයක් දක්වයි, ඒ සියල්ල ධර්මය (බුදුන්ගේ ඉගැන්වීම්) සහ විනය (පැවිදි විනය සංග්‍රහය) වැරදි ලෙස නිරූපණය කිරීම හෝ විකෘති කිරීම සම්බන්ධ වේ: 1. **අධර්මය ධර්මය ලෙස පැහැදිලි කිරීම:** බුදුන්ගේ වචනවලට අනුකූල නොවන ඉගැන්වීම් සත්‍ය ලෙස ඉදිරිපත් කිරීම. 2. **ධර්මය අධර්මය ලෙස පැහැදිලි කිරීම:** බුදුන්ගේ සත්‍ය ඉගැන්වීම් ප්‍රතික්ෂේප කිරීම හෝ වැරදි ලෙස නිරූපණය කිරීම. 3. **අවිනය විනය ලෙස පැහැදිලි කිරීම:** පැවිදි සංග්‍රහයේ කොටසක් නොවන නීති හෝ පුරුදු නීත්‍යානුකූල විනය නීති ලෙස ඉදිරිපත් කිරීම. 4. **විනය අවිනය ලෙස පැහැදිලි කිරීම:** ස්ථාපිත විනය නීති ප්‍රතික්ෂේප කිරීම හෝ වැරදි ලෙස අර්ථ නිරූපණය කිරීම. 5. **තථාගතයන් වහන්සේ විසින් නොකියන ලද සහ ප්‍රකාශ නොකළ දේ තථාගතයන් වහන්සේ විසින් කියන ලද සහ ප්‍රකාශ කරන ලද ලෙස පැහැදිලි කිරීම:** බුදුන් වහන්සේ කිසි විටෙකත් නොකී වචන හෝ ඉගැන්වීම් ඔහුට ආරෝපණය කිරීම. 6. **තථාගතයන් වහන්සේ විසින් කියන ලද සහ ප්‍රකාශ කරන ලද දේ තථාගතයන් වහන්සේ විසින් නොකියන ලද සහ ප්‍රකාශ නොකළ ලෙස පැහැදිලි කිරීම:** බුදුන්ගේ සත්‍ය වචන හෝ ඉගැන්වීම් ප්‍රතික්ෂේප කිරීම හෝ යටපත් කිරීම. 7. **තථාගතයන් වහන්සේ විසින් පුරුදු නොකළ දේ තථාගතයන් වහන්සේ විසින් පුරුදු කරන ලද ලෙස පැහැදිලි කිරීම:** බුදුන් වහන්සේ සැබවින්ම සිදු නොකළ පුරුදුවල නිරත වූ බව ප්‍රකාශ කිරීම. 8. **තථාගතයන් වහන්සේ විසින් පුරුදු කරන ලද දේ තථාගතයන් වහන්සේ විසින් පුරුදු නොකළ ලෙස පැහැදිලි කිරීම:** බුදුන්ගේ සැබෑ පුරුදු ප්‍රතික්ෂේප කිරීම හෝ වැරදි ලෙස නිරූපණය කිරීම. 9. **තථාගතයන් වහන්සේ විසින් නියම නොකළ දේ තථාගතයන් වහන්සේ විසින් නියම කරන ලද ලෙස පැහැදිලි කිරීම:** බුදුන් වහන්සේ සැබවින්ම නියම නොකළ නීති හෝ ආඥා ස්ථාපිත කළ බව ප්‍රකාශ කිරීම. 10. **තථාගතයන් වහන්සේ විසින් නියම කරන ලද දේ තථාගතයන් වහන්සේ විසින් නියම නොකළ ලෙස පැහැදිලි කිරීම:** බුදුන් වහන්සේ විසින් ස්ථාපිත කරන ලද නීති හෝ ආඥා ප්‍රතික්ෂේප කිරීම හෝ වැරදි ලෙස අර්ථ නිරූපණය කිරීම. **මෙම කරුණු වල වැදගත්කම:** මෙම කරුණු දහය මඟින් සංඝභේදය යනු පැවිදි ප්‍රජාවගේ භෞතික වෙන්වීමක් පමණක් නොවන බව අවධාරණය කරයි. එය බුදුදහමේ මූලික මූලධර්ම විකෘති කිරීමෙන් ආරම්භ වේ. ධර්මය සහ විනය වැරදි ලෙස නිරූපණය කිරීමෙන් පුද්ගලයන් හෝ කණ්ඩායම් බෙදීමට සාධාරණීකරණයන් නිර්මාණය කරන අතර විකල්ප අර්ථකථන හෝ පුරුදු ස්ථාපිත කරයි, අවසානයේ සංඝයාගේ බෙදීමකට මඟ පාදයි. **සංඝභේදයේ ප්‍රතිවිපාක:** ථේරවාද සම්ප්‍රදාය තුළ සංඝභේදයේ ප්‍රතිවිපාක බරපතල ලෙස සැලකේ. එයට සම්බන්ධ වූවන්ට ඍණාත්මක කර්ම ප්‍රතිවිපාක ඇති කරන බවත්, ඔවුන්ගේ අධ්‍යාත්මික ප්‍රගතියට බාධා කරන බවත් විශ්වාස කෙරේ. එපමණක් නොව, එය ධර්මයේ ප්‍රදීපයක් සහ ගිහි පැවිදි දෙපාර්ශවයටම රැකවරණයක් ලෙස සේවය කිරීමට සංඝයාගේ හැකියාව දුර්වල කරයි. එය ඉගැන්වීම් පෙළපතට සහ පැවිදි පුරුදු වල අඛණ්ඩතාවයට බාධා කරයි. **සංඝභේදය අනෙකුත් එකඟ නොවීම් වලින් වෙන්කර හඳුනා ගැනීම:** සංඝයා තුළ සාමාන්‍ය එකඟ නොවීම් හෝ විවාදයන්ගෙන් සංඝභේදය වෙන්කර හඳුනා ගැනීම වැදගත්ය. සුළු අර්ථකථන හෝ පුරුදු පිළිබඳ එකඟ නොවීම්, විධිමත් බෙදීමකට සහ පැවිදි ක්‍රියාවන් (පාතිමොක්ඛය වැනි) වෙන වෙනම සිදු කිරීමට හේතු නොවන්නේ නම් සංඝභේදය ලෙස නොසැලකේ. සංඝභේදයේ ප්‍රධාන අංගය වන්නේ ධර්මය සහ විනය පිළිබඳ විකෘති අර්ථකථන මත පදනම් වූ *වෙන්වීමේ විධිමත් ක්‍රියාවයි*.

ඔව්. තෙරුවන් සරණයි!

කර්මස්ථානය කීවත් කමටහන කීවත් දෙකම එකයි. භාවනා කමටහනක් කියන්නෙ යමෙක් තමා තුල යොනිසෝ මනසිකාරය ඇති කර ගන්න පාවිච්චි කරන ක්‍රමවේදයක්. උදාහරණයක් විදියට මෛත්‍රිය වැඩීම. ඔනම ජීවිත අත්දැකීමක් එක්ක මෛත්‍රී සහගත චේතනාවන් ඇති කර ගන්න පුළුවන්. එතකොට ඒක එක අරමුණකට සීමා වෙන්න අවශ්‍ය නැහැ. කමටහනක් විදියට එක අත්දැකීමක් පාවිච්චි වෙන්නත් පුළුවන්, උදාහරණයක් විදියට හුස්ම. හුස්මට හිත තිව්වම ඒ මොහොතෙ ලෝකයක් අරමුණු වලින් හිත මෑත් වෙනව. ඒ කාලය තප්පරයකටත් අඩු වෙන්න පුළුවන්. නමුත් ඒ කාලය තුල රාගය නෑ, ද්වේෂය නෑ. ඒ නිසා ඒ වෙලාවෙ ඇති වෙන්නෙ යෝනිසෝ මනසිකාරයක්. භාග්‍යවතුන් වහන්සේ කීවේ මාගධී භාෂාවෙන් තියෙන දේසනාව චන්දනසට නගන්න එපා කියල. ඒකට හේතුව චන්දනසට නැගුවනම් පහත් කුල වල අයට කියවන්න තහනම් වෙනව. චන්දනස ශුද්‍ර අය කියෙව්වොත් ඇස් පුච්චනව ඒ කාලෙ. එහෙම නැතිව භාෂව පිළිබඳ ගැටළුවක් නෙමෙයි ඒක. තෙරුවන් සරණයි!

කමටහනක් වඩන්න ඒ වගේ දැනුමක් අවශ්‍ය නැහැ. හුස්මට මොහොතකට හිත තිව්වම ලෝකයක් කෙළෙස් අරමුණු වලින් ඒ මොහොතෙ හිත නිදහස් වෙලා කියල තේරෙනවා නම් ඒ දැනුමයි අවශ්‍ය. වරුවක් හිතනවට වඩා මොහොතක් කරන එක වටිනවා. තෙරුවන් සරණයි!

@@sathuppada පිංද කුසල්, කුසල්ද පිංද ගරු තර ස්වාමීන් වහන්ස? සුවපත්වේවා 🙏🏻

@@KeerthiAbe පින සහ කුසලය සමාන නැහැ. දෙකක්. පින් රැස් කරනවා කියන්නෙ යහපත් කර්ම සකස් කරනවා. ඒ හේතුවෙන් ජීවිතයට සැප ලැබෙනව. කුසල් රැස් කරනවා කියන්නෙ කර්ම රැස් නොකරනවා කියන එක. රහතන් වහන්සේ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් අඳන්වන එක් ආකාරයක් තමයි පුණ්ණ පාප පහීනස්ස. පින් පවු ප්‍රහාණය කළා. කර්ම ගෙවන් කළා කියන අර්ථය. තෙරුවන් සරණයි!