วีดีโอ

gece gece sardı

Bakan her gözler sanki sen Aynalarda gülümseyen sen Şiirler, romanlar dahi sen Kalbim hatta aldığım nefes sen Nasıl kazıdın böylesine kendini Donattın adeta tüm zerremi Kuşattın resmen tüm evreni Anlamlandıramadım sevgini Çözemedim aşıkmısın Bir garip maşukmusun Varmısın veyahut yokmusun Sevmekten yorgunmusun Ben benden geçeli bende değilim Seninledir ancak sensiz benliğim Son noktadır artık bu geldiğim Bildiğim ebede kadar sevdiğim (Bana ait 😊)

Anlamıyorum Yanlış olan ben miyim o mu Düşünüyorum bazen Hatalı olan ben miyim o mu Sonra karar veriyorum Benmişim hatta Yanlış olan benmişim Mutluluğu kendime yakıştıramıyorum Hak etmiyorum gibiyim Olmuyor bazen iyi gelmiyor gibi Onu da çözemiyorum kendimi de Kafam alak bulak oluyor.

Keşke böyle olmasak nedenki neden o kdr şeye rağmen daha dün seni affettim nasıl hala böyle olabilirsin anlayamıyorum ama sen haklısın her zaman istediğin gibi sen haklısın zeytin gözlüm

yapıcagım sey ıcın ozur dılerım bedosum ne olursa olsun senı sevdıgımı sakın unutma kımsenın lafına kanma kımseye ınanma berfınım bılır gercegı ona sor onunla konus senı evrenden cok kaınattan cok sevıyorum opuyorum surmelı gozlerınden ❤️

20.08

00.00❤

Bu gün özüm üçün bir motosiklet yiğdim və bu musiqiyə qulağ asandan sonra artiq qərarimi verdim sonuncu defe bir sürüş sonuncu dəfə bir gülümsəmə ilə) 🙃

bornozlu fotografın guzelmıs

bu gun bana yalan soyledın :)

En kötüsüde biteceğini bilmene rağmen kendini asla o sona hazırlayamıyor oluşun.. Biz fazla iyi niyetli insanlarız ve başkalarının kötü niyetlerine kurban gittik o kadar..

İkimizde aynı duygularda olup haklı tarafın ben olupta bekleyenin sen olması kadar garip bir hayat

keske bı gece arasan cok ozledım senı yapamıyoruz ıkımızde desen ınan sensız gunum gecmıyor bırbırımızden vazgecemıyoruz bırlıktede yapamıyoruz ama ben senınle ıyısınedw kotusunede razıyım bılıyorum ararsan sadece sesı kapatıp evdemıyım dıye kontrol edersın evde degılsem aksam ararsam kufur edersın ama bı umıt beklıyorum arayıp yazmanı surmelım ben hep burdayım

Doktor bipolarsin dedi, sakin fusuna soyleme Haydar, cok uzulur

Allaha yalvardım kokusu gitmesin diye poşete koyuyodum 2 gündür işe gitmeden ağzını sımsıkı kapatıyodum uyurken çıkarıyodum onunla uyuyodum ama artık kokusu geçmeye başladı

Şarkımızın başını çok severdim şimdi ise 4. Dakkadayım hep unutma beni allaha emanet

أحبك كثيراً يا أيلولي يا عيوني الزيتونية، لن أستسلم أبداً، لا تقلق، أنا دائماً خلفك، سأضحي من أجلك.

Delibal❤️‍🩹

Açılan yara hep kapanır dediler oda yalan

Biz birlikte olamiycağimizi zaten biliyoduk ama çok cabaladik belki durumlar değişir ama git gide kötüye gidiyordu ya bir insan uzaklaşmasi gereken yerde o insana dahadami yaklaşır iste buna yarim kalmış hikâye denir...

Dün yatarken sanki yanımdaydın burnumda tütüyosun çok güzel bi rüyaydı 🥺

Peki o çocuğu aramaya gelən var mı yorumlarda😞😞

2009 yılında içimdeki mezarlığa bir çiçek diktim,bazen geceleri bu müziği açtığımda gözyaşlarımla ıslatıyorum. Korkuyorum bir gün o çiçek ölecek diye.

bu gun benim dogum gunum ama ailemin olmamasi

Evet güzel anılar güzel yaşanmışlıklar mükemmel bir 2 yıl ama artık sen başkasıylasın ve bu benim canımı çok yakıyo ne bilim böyle sen benim her şeyim gibiydin gitmen aklımdan geçmezdi çünkü bi parçam gibiydin küçük kızım gibiydin ve sen başkasına gittin kurduğumuz hayaller bahsettiğimiz o hikayeler hepsi burada ki ömrüm boyunca tekrarlanmayacak ve yaşanmayacak seninle ne kadar da garip görüyormusun geleceğimde sen varken artık yoksun ve hiç bir zaman olmayacaksın çok garip hayal ettiğimiz kızımız başkasına benzeyecek bana değil xd çok acı ve çok yazık oldu ikimize

nisan ayında bi çocukla tanıştım ilk başta öylesine konuştuğum biriydi ben çok deli dolu bi insanım herkesle anlaşamazdım ama sanki o benim erkek halim gibiydi ve bu durum hoşuma gidiyordu zamanla daha çok buluşup vakit geçirmeye başladık onun yanında olduğumda tüm sıkıntılarım uçup gidiyordu neredeyse hergün buluşup zaman geçiriyorduk böyle böyle aradan 1.5 ay geçti en son buluşmamız 13 hazirandı bi park vardı evimiz diyoduk oraya ilk o parka gittik biraz zaman geçirdik evimizi son defa beraber gidişimizmiş ama tabi hiçbişeyden haberim yok sonra sessiz sakin biryere gittik biraz didiştik eğlendik falan sonra oturduk herzamanki gibi konuşuyoruz sonra bianda bana ben ilerde evlenip baba olmayı çok istiyorum dedi sonrada kul kendi kaderini yazamazmış dedi birazdana konuştuk ettik zaman geçirdik beni evimi bırakıcaktı motoru park ettiği yere doğru yürüyorduk beni sinir edip dururdu bende git diyip onu kovardım sonra bana o gün dediki sürekli bana git diyosun bigün alınır ve gidersem geri dönmem dedi bindik motora evimin önüne kadar getirdi beni motordan indim el salladım tam giderken bana seslendi gittim yanına yanağıma bi buse kondurdu sonra gitti ben eve girdiğimde bana yazmıştı akşam yine dışarı çıkalım mı diye 13 haziran perşembe günüydü cumartesi yada pazar günüde kurban bayramıydı ve o cuma günü ailesinin yanına gidicekti 2 hafta falan ayrı kalıcaktık ilk defa bu kadar uzun bi süre ayrı kalıcaktık bende cumartesi günü ailemle gidicektim olmaz dedim valiz hazrılıcam falan neyse o ailesinin yanına gitti bende ailemle gittim aradan 1.5 hafta geçti aramız açılmıştı çok konuşmuyorduk en son bana yazdığında da mesajını beğenmiştim ve bidaha konuşmadık aradan bi kaç gün geçti o arada da hiç konuşmadık 24 haziranı 25 e bağlayan gece saat 4 de onu gördüm rüyamda kucağımda ölüyordu sonra hemen uyandım mesaj attım bakmadı aradım açmadı içime bi kurt düştü sonra bi baktım arkadaşları st atmış bizi bırakıp gittin allah rahmet eylesin yattığın yer seni incitmesin vs inanamadım da yediremedim de şaka yapıyo sandım aradım ulaşamadım yazmaya başladım çünkü insan inanamıyor işte şey falan yazıyorum yaptığın komik değil bu nasıl şaka yarın sabah istanbula geliyorum ilk işim gelip seni dövmek falan filan ağlayamadım bile uyuyamadım da sabah istanbula dönücez annem geldi uyandırmaya bi baktı uyanığım anne dedim sonra ağlamaya başladım annem anlamıştı zaten sarıldı bana falan babama söyledim hemen yola çıktık arkadaşlarına falan ulaştım yoldayken hala ağlıyorum sonra bana denfettikten sonra mezarını atıllar ona rağmen içimde hala bi umut var hala var aslında şurda yanıma gelse ilk yapıcağım şey sarılıp kokusunu içime çekmek kokusunu saçlarını çok severdim bazen kokusu burnuma geliyor arkadaşlarıma diyorum kokusu burnuma geldi diye burda bi koku yok diyolar neyse vardık istanbula artık bazı şeyleri kabullendim içimde bi suçluluk duygusuda var yemek yemiyorum odadan çıkmıyorum simsiyah giyinmiş yas tutuyorum benim bu dünyada en yakınım babamdır o benimle konuşmak istediğinde bile tek kelime ağzımdan çıkmadı sadece hep ağlıyordum annem gelip kolumdan tutup beni duş aldırıyordu bi nevi yaşıyan ölüydüm herneyse bu şekilde zaman geçti 2 ay falan sonra bi öğrendimki benim suçluluk duygusun çekerek bu hale gelme sebebim olan biricik sevgilim motorla kaza yapıp vefat ettiği gün eski sevgilisinin yanından dönüyormuş kaza yaptığında yanında o kızın ceketi varmış işte böyle hala onu yad ediyorum hiç bişey aklımdan çıkmıyor hala kendimi suçlu hissediyorum ama o kızla olanları unutuyorum atlatamıyorum bu şarkıda sürekli bana bunları düşündürtüyor beraber kurduğumuz hayalleri gerçekleştirememeyi hatta hep diyorum keşke ayrı olsaydık ama hayyata olsaydı bende öyle sevdim işte o kız bile hayatına çok güzel devam ediyor ben ise bi kitabın bi sayfasına takıldım başa sarıp sarıp onu okuyorum sezen aksu diyor ya ben sende tutuklu kaldım diye o misal işte mahşerde görüşmek dileğiyle...

senı cok sevıyorum

delibalın fazlası zehir

Çoktan uyudun belkide neyse bi önemide yok zaten işte sana bundan bahsediyordum ne kadar anlamak istemesende her insan gibi bu senin içinde geçerli insanlar istedikleri şeye ulaştıkları zaman soğurmuş ve öylede ne kadar inkâr edersen et bu hep böyle kalacak çünkü o an sen sadece hedefe odaklanmışsın gözüne hırs perdesi inmiş gerçekleri göremiyorusun ha işte hedefe ulaştığın anda hırs perdesi klakıyormuş gözlerinin önünden ve tüm gerçekleri en saf haliyle görebiliyorsun artık ve bi bakıyorsunda istediğin şeye ulaşmışsım artık eskisi gibi sarmadığını anlayacaksın ozaman sevgide aşkta saygıda bitermiş herşeyin bi sonu vardır bu hayata ve inan bana mutluluk bile haddini aşınca acıya dönüşürmüş...

Ben yıpranmış bir kızım, Hem aile açısından hem sevgi açısından Dokunsanız ağlayacak durumdayım ben. Derdimi içimde olan o savaşları kimseye anlatamaz oldum. Kendime bile. Öylece yaşayıp gidiyorum. Yapabileceğim birşey kalmadı. Gelecekten çok ümitsizim. Herkes bana sevecen bakıyor ama kimsenin beni sevmediğini biliyorum. Hissediyorum. İltifat alınca hayır diyorum. Bu iyi birşey ama ben bunu kabullenemiyorum. Ben kendimi kabullenemiyorum. "Ben bile beni bende bitirmişken,sen daha ne yapabilirsin ki?.."

Yorumlarda çok insan, çok dert, hikaye, yaşanmışlıklar, yaşanmamışlıklar, pişmanliklar, başaramayanlar, kaybedenler, unutanlar, unutamayanlar, hatıralar, kıskananlar, sevilmeyenler, sevgi nedir bilemeyenler, kendini kayb edenler, sevdiğini kayıb edenleri görmek beni çok düşündürdü başka başka insanlar başka başka hikayeler ama hep mutsuz sonlar,

Demiştim ben üzgün olunca uyuyamam diye saat sabah 6:20 balkona çıktım güya hava almaya dışardayım ama nefes alamıyormuşum gibiydi güneşin doğuşunu görebiliyordum uzaktan ve yine daldım uzaklara boğuldum anlamsız düşüncelerde güneş doğdukça ben yok oluyordum sanki bu düşünceler yavaş yavaş hapsediyordu beni dedimki kızım neyin var senin bu düşüncelerin sebebi ne bu dalıp gitmelerim kime? Bu soruyu kendime defalarca sordum aldım cevap hep şu şekildeydi bilmiyorum Allah kahretsin ki bilmiyorum güneşin ışığı tam anlamıyla gözlerimi kamaştırmaya başlıyordu artık göz yaşlarım sel olup gitmişti çoktan sonra birinin omuzuma dokunduğunu hissetim arkamı döndüğümde ise kuzenimi gördüm uykulu gözlerle bana bakıyordu iyimisin dedi bende hafiften mırıldanarak hı hı evet dedim anlamsızca sarıldı bana saat 7:30'a geliyordu artık gözlerim uykuya hasret kalmıştı sanki bi anda yatağımda buldum kendimi düşünceler hala susmamıştı öylece tavana baktım gözlerim kapandı kapanacak artık bir kaç saniye sonra derin uykuya dalmışım..."Remembrance" eşsiz parça çoktan derinlerime işlemişti.

İçimde bir şey kanıyor sanki hiç çözümü olmayan bir şey :(

Birkaç Tavsiyem Var Bir şarkın olsun, Senin olsun, Hayatına her giren insana "bu benim şarkım bak" diye dinlet. Bir gün o kişinin hayatından çıktığında bir radyoda denk gelirse, seni hatırlasın. Tek bir parfümün olsun. Özdeşleşmek iyidir. Dünya bu illa ki bir tek sen kullanmayacaksın. Öyle bir sana ait olsun ki, bir yabancıda bile duysa "acaba burda mi" diye kokuyu duyanın gözü seni arasın. Bir tane en yakın arkadaşın olsun. Sadece kötü günde değil, iyi günde de aradığın ilk kişi olsun. Birlikte düşün, birlikte kalkın. Birbirinizi toparlayın. Yaralarınızı sarın. Herkes gittiğinde "şanssızlığınıza" biraz gülün, biraz ağlayın. Bir tane çok büyük aşkın olsun. Bir dönem çok sevmiş ol, bi dönem nefret etmiş. Her şey küllendikten sonra tebessümle hatırla. Biraz da bi yanin acıyarak, "O olsaydı nasıl olurdu acaba hayatım?" diye sorgulayarak, Artık bir şey hissetmesen de "başına bir şey gelse yine de ilk ben koşarım" diyecek kadar. Unutma, masallar mutlu sonla, efsaneler kavuşamamakla biter. Bir evlat edin. Bir kedi olur, bir köpek de. Ama olsun. Kapılarını aç. Senden olmayan ama senin ilgine bakımına muhtaç bir kalbin atışlarını ellerinde hisset. Bir canlının hayatını değiştirmek acayip bir şey. Birinin kahramanı olmak istersen bundan büyük fırsat olamaz. Sevmek çok güzel. Hele bir de her koşulda sevilmek. Bol bol kitap oku biri seni derinden etkileyene kadar oku. Onu bulduğunda kimseyle paylaşma, O hikaye senin. Beğenmediğin sayfayı yırt sevdiğin yerleri yıldızlarla donat. Başucunda dursun. Belki bir gün biri gizlice o sayfaları keşfeder. Seni daha iyi tanıma imkanı olur. Salaş bir restaurant edin. Patronundan garsonuna kadar tani, Kafan mı bozuk, mekan dolu mu, sana yer açacakları kadar müdavimi ol. Bir masan olsun hep oturduğun. Bir başına gitsen bile başına bir şey gelmeyeceğini bil. Bir gün belki kapanır ya da yıkılır. Ama sen önünden her geçtiğinde "Burda eskiden hep bi yerim vardı." dersin. Bir hobin olsun. Kaçmak için. Hiçbir şey düşünmediğin. Dünyadan uzaklaşabildiğin. Onunla övün. En iyi yaptığın şey olsun. İnsanlar şaşırsın. Senin icin çocuk oyuncağı olsun. Bir şey iste. İmkansız olsun, Peşinden koş. Yorul, Defalarca vazgeç. Defalarca dene. Susmanın çaresizliğini de yaşa bağırmanın da. Uykuların kaçsın. Düşündükçe saç diplerin bile uyuşsun. Her ne ise bu istediğin, aşk da olur iş de. Bağrına taş bas gerekirse. Yeter ki gece yatağına yattığında "ben elimden geleni yaptım” de. Bazen kazanamamış olsan da, yapabileceklerinin ya da bir şeyi delice istemenin limitini görmek de zaferdir. Vakit ayırdığın bir ailen olsun. Yarın kaybettiğinde keşke daha çok zaman ayırsaydım demeyeceğin. Pişmanlık kötüdür. Bir daha geri getirmeye gücünün yetmedikleri içinse, işkence. Kıymetini bil. Yarin ne olacağı belli degil. Kalp krizi dediğin bir kaç saniye. Kalp kırma. Sınırların olsun aşılamayacak. Duvarların olsun yıkılamayacak. Herkes bilsin. Ona göre davransın. Bir alanın olsun metre karesi dert değil. Kapısını kapattığında gercek sen olabildiğin. Dört duvardan birininin dibine çöküp ağlayabildiğin. Güçsüzlüğünü yaşayabildiğin. Sonra daha güçlü kalkabildiğin. Kaldığın yerden devam edebildiğin. İnsan en Çok kendini özlüyor çünkü. Bir sevdiğin olsun tabi. Belki hayallerindeki gibi olmaz koşullar ama bir şeyleri birlikte var etmenin tadı bi başka. Para amaç değil araç olsun mutluluğuna. Olmadığı zaman da elindekini cömertçe paylaşabil. En çok onla gül, Saatlerce muhabbet edebil. Birbirinize ulaşamadığınızda, "başka biriyle mi acaba" diye değil "başına bir şey mi geldi" diye endişelen. İlişkini başkalarıyla kıyaslama. Biri sevdiğini çok söyler, biri daha çok gösterir. Sen de biri eksikse bu seni daha az seviyor demek değildir. Telefon karıştırmakla ömür geçmez. Bir insan bir şey yapmak isterse yapar. Kalbin temizse, sen araştırmadan da karşına çıkar korkma. Sonuna kadar güven. Bir gün kırılırsa kalp yenisini inşa eder. Kalbini temiz tut. Çevreni de. Unutma yaptığın her iyilik bir gün sana geri döner.🍀

Seninle konuştuğumuz o ıssız ve soğuk gecenin birinde içtiğim sigara döndü bana dedi ki: nedir sebebi kaç arkadaşımı öldürdün,sıra bende. Peki değdi mi bunca giden arkadaşıma kıymana. Artık dön kendine bak ben yavaş yavaş bitiyorum şimdi de dön bi kendine, biz miydik yavaş yavaş sönüp giden yoksa senin sevdan mıydı? Birazdan ben de gidicem, sen de karar ver artık. Bitip gidecek misin yoksa karanlıktan çıkıp ışığı mı arayacaksın. Ne o sigara o gece uzun yandı ne de sen beni anladın. Sigara bitti, sevda gitti, sen ise sadece benden kaçtın.

One of your best illusions yet! I learn something new EVERY time I come to your channel. Thank you for making this content. You make so many happy with your magic, myself included 🤔😊🙌

Çok özledim be alpim..

3:57 sonrasi hayatta uğradığım her ihaneti gözümün önüne getiriyor.

Acıtırmış insanın boğazındaki yudum..

Malesefki erken olgunlaştım belkide iyidir ama gerçekleri görmek dünyayı anlamak acı verdiği kadar hissizleştiriyorda insanlara baktıkça yanlızlığı seviyorum güzelşey ama hayattın bir anlamı yok bir zevk alamıyorum arkadaşlık bile çıkar ilişkisi evlat büyütmek te sevmek te insanlar soğuk ama ben daha soğuk eski günler güzelmiş.

Ahmetim ... Sen buralara gelmezsin ben yinede yazayim sana . Okadarr özledimki seni ben kendime bile iyi gelemedim ama neden beni sevmedin ahmetim naptim ben sana ben ne yaptımda canımı bu kadar yaktın sana yapmadığım şey kalmadı kimse senin yanında yokkken ben vardım sabah okula gitmeyip senin yanina geliodum sırf seni görmek için Okula gitmedim senin için ve eğitin hayatımın 1 senesi gittti senin icinmi desem yoksa senin yüzündenmi bilmiyorum ama canım çok acıyor biliyorum . Tek bildiğim seyde bu ya zaten ha bide kalbim hala seni istiyor ve sensizlik beni üzüyor bunlar hic bir zaman okuyamiyacaksin ama yazıyorum işte elifin seni çok özledi ERZURUMDA seni göremiyorum sanki kayboldun anılar var bu şehirde ama aen yoksun.

Annemi kaybettikten bi kaç hafta sonra bu şarkıyı dinledim. Başa sararak tekrar tekrar o hastane koridorlarındaki anıları ve annemi son görüşümü hatırladım. Ne kadar acı günlerdi şimdi tekrar yaşıyormuşum gibi hissettim...

Kendimi derin bir çukura batmış gibi hissediyorum çabaladıkça üstümün kirlenmesi ve derine daha da batmamdan başka bir şey olmuyor...

Çok yalnızım çok

5 metrelik kuyuya düşmüşüm 3 metrelik ip uzatmıssın yoksun desem yalan varsın desem eksik öyle bişey işte.....

Tüm arkadaşlarımı bırakıp başka bir okula gittim. Sebebi ise benim aptalca davranışlarım ve disiplin alıp okuldan uzaklaştırılmamdı. Ailem ise beni okuldan alıp bambaşka bir okula verdi. Yurtta kalıyorum. Hiç bilmediğim bir şehirde, hiç tanımadığım insanların arasında. Yurtta 120 kişi olsak da o kalabalığın içinde kendimi ne kadar yalnız hissediyorum anlatamam. Diğerlerinden daha soyut, üzüntülü ve sessiz. Kimse sormadı nasıl olduğumu. Ailem, eski okulumdaki en sevdiğim arkadaşlarım...Bazen düşünüyorum ne yaptım da böyle bir hayat yaşıyorum. Bununla alakalı bir şiir de yazmıştım. En sevdiğim dizesi benim gibi yalnız hissedenlere gelsin. "Yalnızlığı sarmıştı tüm yaşamını. Sessizce yürüyordu boş kaldırımda. O gün pazardı, güneşli bir havaydı. Yalnızlık sadece tek başına mı kalmaktı?" Aslında bu yazıyı kendime yazıyorum. O kadar soyut hissediyorum ki kağıda yazdığım yazı, söylediğim her cümle, baktığım her kişi artık gerçek değişmişcesine, sanki bir film izliyormuşcasına geliyor.

Nakarata girdiği yerde ruhum bedenimden ayrılıyormuş gibi hissettiriyor.Yalnızlık,sessizlik, acı, boşluk hissi,sonbaharda kimsenin olmadığı yağmurlu bir sabaha hapset sonsuza dek..

Delibalın fazlası zehir...

"Ben Çok Kalabalık Bir Yanlızım"

seninle ugrasmaktan ömrümün en guzel yılları çöp oldu yazık ettim harcadım kendimii...