วีดีโอ

Shatem sirum mankuc😢

Ո՞ւր են այսօր Շիրազներ Ո՞ւր են

1:49 սիրելի հալերինչուեք օտարատառ դառնում խնդրում եմ գրեք մեր սիրելի հայերեն տառերով

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

😢😢😢

Им гюхнь эл кар карин чи мнацел ❤😢

Апрес ес ишеци им манкуюнс

Թումանյանը,Սահյանը,Շիրազը,Սևակը և մյուս մեր հանճարները ներկան ու ապագան տեսնելով իրենց պայծառՏեսությամբ հառաչել են։

Ապսոս որ հիմա հայաստանում մոռացության են մատնվել ես պատմությունները

Մայրական սերը հավերժ է...❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

Բանաստեղծ, որին ամբողջ աշխարհը պաշտել է ...

տանճվաց ազգասեր մեր Շիրազը։ հայրենիքը շուրթերին հեռացավ իրեն թագ Հայաստանից

ՀԱՆՃԱՐԵՂ 💗Շ🌹Ի💗Ր🌹Ա💗Զ🌹

💖

Շիրազ ջան, գլուխդ վեր հանե ու նաե, թե ինչ օրի ենք հասել

👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍🫀🫀🫀🫀🫀

Հայաստանում մանարեկ տեսել ինչքան ծեր մայրեր անտեր թողած կան ձեվական զանգում են ինչ կա չկա մայրը իր սրտի ցավը չի արտահայտում ցավում իսկ նրանկել կարծում են ամենինչ լավե

Շիրազն իսկական Շիրազ քաղաքի բույրն ունի,իզուր չէ ,որ յուր ժամանակ Ատրպետը նրան տվել է հենց վարդերի քաղաքի անունը....

🙏 больше спасибо 🙏 👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏🌹🌹🌹🌹🌹👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏👏

Дорогой варпет у меня слезы! Низкий поклон!2022 г.

Шираз Азки Нвирвац завак!

Огромная благодарность вам. Как жаль, что Армянскую поэзию я так долго не открывал для себя. Я Армянин!

😭👍

Шат лавна❤

Պարզապես հրաշալի է...👏❤

Իմ սիրած բանաստեղծ

indz mi bana hetaqrir eli en ov dislike-a dnum marmni vor masova ZGUM (nranq djvar karoghanan mtacel)

ԱՇԽԱՐՀԻՍ ԲՈԼՈՐ ՄԱՅՐԵՐԻ ԼԵԶՎՈՎ ԼՈՒՅՍ ԻՋՆԻ ՇԻՐԻՆԻԴ ՈՐ ՍԵՐ ԵՍ ԲԵՐՈՒՄ ԱՄԵՆԱԴԱԺԱՆ ԶԱՎԱԿՆԵՐԻ ՍՐՏԵՐՈՒՄ🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏

👍🏻👌🏿👌🏿👌🏿

!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.......................

Ես հարուստ էի Ես հարուստ էի։ Ես կարող էի Իմ անհատնելի երազանքներով Գնել յոթ երկինք ու տալ քեզ նվեր։ Բայց դու երկնքի կարիք չունեիր, Քեզ լոկ մի կապույտ թաշկինակ էր պետք Իմ կապույտ-կապույտ Արտասուքները սրբելու համար։ Ես հարուստ էի։ Ես կարող էի Իմ վերհուշերի անհուն պաշարով Գնել աշխարհի ծովերը բոլոր Ու տալ քեզ նվեր, Բայց դա ծովերի կարիք չունեիր, Քեզ հարկավոր էր լոկ մի հայելի՝ Մազերիդ վրա Մատներիս մեղքը տեսնելու համար։ Ես հարուստ էի։ Ես կարող էի Անվերջանալի իմ կորուստներով Գնել Հարդագողն ու տալ քեզ նվեր։ Դու Հարդագողի կարիք չունեիր, Քեզ լոկ մի խավոտ ուղեգորգ էր պետք՝ Վրան քանդակված Իմ ոտնահետքը տեսնելու համար։ Ես հարուստ էի։ Ես կարող էի Իմ անհատնելի տառապանքներով Գնել յոթ աշխարհ, Հայտնի և անհայտ մայրցամաքներով, Ու տալ քեզ նվեր։ Դու մայրցամաքի կարիք չունեիր, Քեզ մի ածու էր հարկավոր միայն Իմ ցանած հերկը տեսնելու համար։ Ես հարուստ էի։ Ես կարող էի Իմ անհատնելի հղացումներով Գնել յոթ հազար հավիտենություն Ու տալ քեզ նվեր։ Բայց դու, հիրավի, Հավիտենության կարիք չունեիր, Քեզ մի մեղրամիս, մի մեղրատարի Եվ մի արծաթե հարսանիք էր պետք, Քո բախտի վրա և ուսիդ վրա Իմ հասնող ձեռքը տեսնելու համար։ Ես հարուստ էի։ Եվ թվում էր, թե Ինձանից հարուստն աշխարհում չկա Ու չի լինելու։ Բայց դու ինձանից հարուստ դուրս եկար, Դու, անհատնելի իմ հարստություն:

Tavot er che hayer

xosqer avelnorden

Գանձ էր որ հեռացավ բայց երբեք շիրազը չի մոռացվի

Կածես Ազգը իր Մորն էր թաղում,ծով բազմություն ու ոնց էին հեկհեկում ,երիտասարդ էի ու ինչպես էի տպավորվել ,Շիրազ դե Ասեք թե սերը չափ գիտի սահման։

ԵՍ ՉԵՄ ԿԱՐՈՂ ՉՀԱՌԱՉԵԼ ՍԻՐԵԼԻ ՄԵԾ ԲԱՆԱՍՏԵՂԾ ՁԵՐ ՏՈՂԵՐԸ ԼՍԵԼՈՒՑ....

🥰

Парк hазар парк мер hаерин ,ес hпартем вор hаем ов hпарт чи на мард чи.

Booo

Hiasqanch e!!!!

Shat lavna shat

SHIRAZ QO STERCAGORCUTJUNY,PAJLUME MISHT, VORI BARERY ERBEQ, CZI KORUM MARDU MDQIC, HAJ LEGEND, HANCZAR

👏👏👏👏

💝💝💝💝💝💋💋💋💋💋💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝💝🌼🌼🌼🌼🌼🌼🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💟💟💟💟💟💟💟💟

Ok er

Գտա Իմ մանկության դառն հուշեր, Ու ես ձեր մեջ որբ տղա, Բայց ահա խոր մի գիշեր Որբանոցից ես փախա . Մորս կարոտն իմ սրտին՝ Քաղաքն արի ոտնատակ, Գտա միայն մեր բարդին Ու մեր խրճիթն՝ ավերակ։ Ա՜խ, կոծում էր բարդիս դեռ՝ Թե ինչպես ձեռքն ասկյարի Հորս թողել կիսամեռ, Չէր թողել քարը քարի... Բայց ու՞ր էր մայրս դալուկ, Ա՜խ, նա էլ էր որբացել, Արցունք դարձել ու մանուկ Աչքիս մեջ էր մնացել։ Եվ հուշերի սրտամշուկ Շշուկներն են վկայում, Որբ մնացի և արցունք, Եվ Շիրակիս շուկայում Խուժանացա։ Եվ մի օր Տեսա՝ սև հացը ձեռքին Տուն էր գնում գլխիկոր Հին շուկայից մի խեղճ կին։ Վրա պրծա ու ձեռքից Հացն ուզեցի փախցնել, Նա ետ դարձավ, բայց մեկից, Ա՜խ, չիմացավ ինչ անել, Եվ անունս շրթունքին՝ Ինձ գառի պես գիրկն առավ, Ամուր սեղմեց իր կրծքին։ Եվ գլուխս էր գուրգուրում, Սեղմում կրծքին իր մաշված, Եվ աչքերս էր համբուրում, Եվ ձեռքերս մրոտված, Եվ կրկնում էր՝ <<Գի՛ժ ջան, գի՛ժ>> ։ Եվ լալիս էր , եվ գգվում, Եվ դեռ մեր շուրջն ակնապիշ Մարդիկ էին հավաքվում... Բայց սիրտս, որ տարիներ Կարոտել էր մոր գրկի, Չէր հարցնում, թե ով էր, Չէր մտածում ու կրկին, Թեև, որպես մի թռչնակ, Թպրտում էր կույր ու խեղճ, Բայց զգում էր, որ մի տաք Բույն էր գտել գրկի մեջ։ Նա խենթ փայում, փայփայում, Եվ խայտում էր իմ հոգին, Ու կարծես թե շուկայոււմ Ինչքան հաց կար՝ ինձ տվին Բայց նա հացն էլ մոռացած՝ Դեռ ինձ կրծքին էր սեղմում, Ա՛խ, նա մայրիկս էր կորած, Կորած որդուն տարավ տուն...

Hay Azgis hpartutyun@ HOVHANES SHIRAZ,

ов гити тох силкен узнать

вор аторин карох лсем хехч майрик хндрум шат

Հուզվեցի