วีดีโอ

1️⃣❓📗📘📙📗📘📙📗📘📙📗 *ИСБОТИ ИСТИВОИ АЛЛОҲ ТАЪОЛО БАР АРШ* 🔷 Исботи Истиво дар мазҳаби Имом Абуҳанифа раҳимаҳуллоҳ: 1) Имом Абуҳанифа раҳимаҳуллоҳ гуфтааст: قال الإمام أبو حنيفة: ونقر بأن الله تعالى على العرش استوى من غير أن يكون له حاجة. 📗 *"Мо қабул дорем, ки Аллоҳ бар Арш қарор гирифтааст, бидуни он ки мӯҳтоҷ ба Арш бошад." * 📚 Аз китоби : 1. *"Шарҳул-Васия"*саҳифаи 10 2) Имом Абуҳанифа раҳимаҳуллоҳ мӯътақид аст, ки Худованд дар Осмон аст, ин ҳам қавли худи ӯст: من قال لا أعرف ربي في السماء أم في الأرض فقد كفر، وكذا من قال إنه على العرش، ولا أدري العرش أفي السماء أم في الأرض 📘 *"Агар касе бигӯяд, ки намедонам Парвардигори ман дар осмон аст ё дар замин, кофир шудааст. Ва ҳамчунин агар бигӯяд, ки Ӯ таъоло бар Арш аст, вале намедонам, ки оё Арш дар осмон аст ё дар замин."* 📚Аз китоби : 1. *"Шарҳи Ақидаи Таҳовия"*-и Абулъиззи Ҳанафи соли вафоташ 792-и ҳиҷри ҷилди 2 саҳ 386 2. *"Китоби Улувв"*-и Шамсиддини Заҳаби соли вафоташ 748-и ҳиҷри саҳ 101-102 3. *"Исботи Сифати Улувв"*-и Муваффаққуддин ибни Қуддомаи Мақдиси саҳ 116-117 4. *"Рисолаи Ҳамавия"*- и Ибни Тайимия саҳ 51-52 5. *"Дуръи Таъорузи ақл ван-нақл"*-и Шайхул-Ислом ибни Тайимия соли вафоташ 728-и ҳиҷри ҷилди 6 саҳ 263-264 6. *"Маҷмӯъи Фатово"*-и Шайхул-Ислом Ибни Тайимия ҷилди 5 саҳ 47-49 7. *"Иҷтимоъӣ ҷуюши исломия "*-и Ибни Қайими Ҷавзи соли вафоташ 791-и ҳиҷри саҳ 138-140 8. *"Тафсири Руҳул-Маъони"* ҷилди 7 саҳ 115 9. *"Ҷилоул-Айнайн"* саҳ 356 10. *"Ғоятул-Амони"* саҳ 444-449 11. *"Мухтасарул-Улув"*-и Шайх Носируддини Албони соли вафоташ соли 1999-и мелоди саҳ 136-137 12. *"Фиқҳи Абсат"*-и Имом Абуҳанифа соли вафоташ 150-и ҳиҷри саҳ 16-20 бо шарҳи Абилайси Самарқанди 13. *"Мирқотул-Мафотеҳ"*-и Али Қории Ҳанафи соли вафоташ 424-сол пеш 14. *"Иршодул-Хиллон"*-и Шайх Фавзон ҷилди 1 саҳ 68 3) Аллома Алӣ Қорӣ ҳанафӣ дар шарҳи *"Мушкотул масобиҳ"* баъди зикр кардани қавли имом Молик мегӯяд: «الاستواء معلوم والكيف مجهول…»: اختاره إمامنا الأعظم - أي أبو حنيفة - وكذا كل ما ورد من الآيات والأحاديث المتشابهات من ذكر اليد والعين والوجه ونحوها من الصفات. فمعاني الصفات كلها معلومة وأما كيفيتها فغير معقولة؛ إذْ تَعقُّل الكيف فرع العلم لكيفية الذات وكنهها. فإذا كان ذلك غير معلوم؛ فكيف يعقل لهم كيفية الصفات. والعصمة النَّافعة من هذا الباب أن يصف الله بما وصف به نفسه، ووصفه به رسوله من غير تحريف ولا تعطيل ومن غير تكييف ولا تمثيل، بل يثبت له الأسماء والصفات وينفي عنه مشابهة المخلوقات، فيكون إثباتك منزهاً عن التشبيه، ونفيك منزَّهاً عن التعطيل. فمن نفى حقيقة الاستواء فهو معطل ومن شبَّهه باستواء المخلوقات على المخلوق فهو مشبِّه، ومن قال استواء ليس كمثله شيء فهو الموحِّد المنزه. 📙 *"Истиво маълум аст ва кайфияти он (барои мо) маҷҳул аст" - ва ин қавлро имоми Аъзами мо (Абуҳанифа) ихтиёр кардааст ва ҳамчунин ҳамаи он оят ва ҳадисҳои муташобеҳ, ки дар зикри даст, чашм, рӯй ва монанди ин сифатҳо омадаро қабул дорад."* *"Маънои сифатҳо ҳамагӣ маълум аст, вале кайфияти он ғайри маъқул аст."* *"Зеро таъаққул намудани кайфият шохае аз шинохти зот ва кунҳ (моҳият ва асл)-и он аст, пас агар моҳияти зот маълум нест, чӣ тавр таъаққул мекунанд кайфияти сифатҳоро?! (Кайфият - яъне чигунагӣ)."* *"Ва роҳи дурусти солим берун шудан аз ин масъала он аст, ки Худовандро бо он сифатҳое, ки Ӯ худро, ва ё паёмбараш Ӯро васф намудааст, васф намоем, бидуни таҳриф ва таътил ва бидуни такйиф ва тамсил. Балки ному сифатҳоро ба Ӯ таъоло исбот мекунем ва монанд будани Ӯро ба махлуқот инкор."* *"Чунон хоҳад шуд, ки исботи сифатҳо бидуни ташбиҳ (монандкунӣ) ва инкори монандӣ бидуни таътил (радд кардан)-и сифатҳо."* *"Пас ҳар касе, ки ҳақиқати истиворо инкор кард «муъаттила» ҳаст ва он касе, ки истиворо ба истивои махлуқот монанд кард «мушаббиҳа» мебошад. Ва аммо он касе, ки мегӯяд: Истивое, ки монандаш чизе нест, пас ин шахс муваҳҳид ва муназзиҳ аст."* 📚 Аз китоби : 1. *"Мирқотул-Мафотеҳ"* шарҳи "Мишкотул-Масобиҳ" ҷилди 8 саҳифаи 251. 🔶 Боқимондаи далелҳо бар он, ки Худовандро бар болои Арш донистан эътиқоди аҳли суннат аст: 1) Абубакри Сиддиқ разияллоҳу анҳу саҳобаи Расулуллоҳ саллаллоҳу алайҳи ва саллам мегӯяд, ки Худованд дар осмон аст: 📗 Хутбаи Абубакр дар рӯзи ва

АЛЛОҲ ДАР БОЛОИ АРШ АСТ, ВА АЛЛОҲ- РО ЛО-МАКОН ГУФТАН, ВА ИНКОР НАМУДАНИ ДАР БОЛО БУДНИ АЛЛОҲ, БА ИҶМОЪИ УЛАМО КУФР АСТ.!! Исботи Истивои Аллоҳ таъоло бар АРШ. Исботи Истиво дар мазҳаби имом АбуҲанифа (раҳматуллоҳи алайҳ): 1) Имом АбуҲанифа (раҳимаҳуллоҳ) гуфтааст: قال الإمام أبو حنيفة: ونقر بأن الله تعالى على العرش استوى من غير أن يكون له حاجة. «Мо қабул дорем, ки Аллоҳ бар Арш қарор гирифтааст, бидуни он ки мӯҳтоҷ ба Арш бошад». (Шарҳул-Васия саҳ.10) 2) Имом АбуҲанифа мӯътақид аст, ки Аллоҳ дар Осмон аст, ин ҳам қавли худи ӯ: الإمام أبو حنيفة رحمه الله يعتقد أن الله في السماء. دل على هذا قوله: «من قال لا أعرف ربي في السماء أم في الأرض فقد كفر، وكذا من قال إنه على العرش، ولا أدري العرش أفي السماء أم في الأرض« «Агар касе бигӯяд, ки намедонам Аллоҳ ( Маъбуди) ман дар осмон аст ё дар замин, кофир шудааст. Ва ҳамчунин агар бигӯяд, ки Ӯ таъоло бар Арш аст, вале намедонам, ки оё Арш дар осмон аст ё дар замин кофир шуда аст.» («Фиқҳи Абсат» саҳ.49 ва «Шарҳи Таҳовӣ» ибни АбилЪизз саҳ. 301 ва ҳамчунин Заҳабӣ дар «Ъулув».) ☝🕋☝🕋☝🕋☝🕋 "Аллоҳ дар куҷо буд, пеш аз халқ кардани Курси" Аз Абу Розин, Аллоҳ аз ӯ розӣ бод ривоят ҳаст, ки гуфт: قُلْتُيَا رَسُولَ اللَّهِ أَيْنَ كَانَ رَبُّنَا قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ خَلْقَهُ قَالَ كَانَ فِي عَمَاءٍ مَا تَحْتَهُ هَوَاءٌ وَمَا فَوْقَهُ هَوَاءٌ ثَمَّ خَلْقٌ عَرْشُهُ عَلَى الْمَاءِ " Ман пурсидам: "Ай Паёмбари Аллоҳ, пеш аз офариниши халоиқаш Аллоҳ дар куҷо буд?" Ҷавоб доданд: "Ӯ дар аъмо қарор дошт ва на дар зераш на дар болояш ҳавое вуҷуд надошт. Баъд аз ин Курсиро дар болои об халқ намуд". Ҳадисро имом Аҳмад, Тирмизӣ, Ибни Моҷа ривоят карданд. Ибни Моҷа, Тирмизӣ занҷираи ҳадисро айнан бо чунин санад-саҳеҳ гуфтаанд. Ин ҳадисро имомони ин уммат назар карда, қабул намуданд ва шаҳодат доданд, ки саҳеҳ аст. Ба монанди мутахассисони ҳадис: Абу Убайд Қосим ибни Салом, Ибни Ҷарири Табари, Ибни Ҳиббон, Ибни Таймия, Имом Заҳаби, Ибнул Қаййим, Абдуллатиф ибни Абдурраҳмон ибни Ҳасан ва дигар имомон ва имом Ибни Мунда иҷмоъро оиди саҳеҳ будани ҳадис зикр менамоянд. Албонӣ ҳадисро заиф гуфта, мухолиф бар ҳамаи ин уламо баромадаанд, ки ба Аллоҳ паноҳ мебарем. Аммо оиди маънидоди калимаи "Аъмо" дар назди имомони аҳли суннат маънидоди мухталифе ҳастанд. Сабаби маънидоди гуногун ин дар гуногун навишта шудани ҳарфи "алиф" дар ин калима мебошад. 1. Маънидоди "абрҳои сафеди кашидашуда"-ро дар ҳолати навиштани "алиф" бо "маҳмуд" уламоҳо ба монанди Асмаи Халил ибни Аҳмад, Абу Убайда ибни Қосим ибни Салама, Исҳоқ ибни Руҳавай нақл карда, гуфтанд, ки маънидоди ин калимаро тамоми уламои Азҳарӣ ва дигар имомони салафи ин уммат чунин маънидод мекарданд. Ва аз гуфтаҳои боло бармеояд, ки маънидоди ҳадис "Аллоҳ дар абрҳои сафед буд". Дар ин маънидод ягон манъкунандае вуҷуд надошта, зарур аст,ки инро чунин қабул карда шавад ва суоли "Чаро?" дода нашавад. Азҳарӣ ин калимаро бо ояти сураи Бақара ояти 210 " Оё инҳо мунтазири ҷуз ин ҳастанд, ки Аллоҳ наздашон бо абрҳо ҳозир шавад" муҳкам намудаанд. 2. Маънидоди калимаи "Холи"-ро бо ин ҳадис " Аллоҳ вуҷуд дошт ва дигар ҳеҷ чизе ҷуз Ӯ вуҷуд надошт" маънидод кардаанд ва ин қавли имомон: Тирмизӣ, Язид ибни Ҳорун мебошад. Ҳамчунин ба ин далолат менамояд ҳадиси Бухорӣ (7418) " Аллоҳ вуҷуд дошт ва ҳеҷ чизе пеш аз Ӯ вуҷуд надошт". 3. Маънии "Аъмо (нобино)" бо навиштан ҳарфи "алиф" бо мақсур-ин маънии ҳадиси "Аллоҳ дар он ҷо вуҷуд дошт, куҷост он қалбҳои нобинои инсонҳо ва ақлҳояшон то дарк намоянд" мебошад. Ниг. муфассалтар "Талиқ исбатал ҳадд" 132-135

2️⃣❓фоти Паёмбар: أيها الناس! إن كان محمدٌ إلهكم الذي تعبدون فإن إلهكم محمدًا قد مات، وإن كان إلهكم الذي في السماء فإن إلهكم لم يمت، ثم تلا: {وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَفَإِنْ مَاتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلَى أَعْقَابِكُمْ} 📘 *"Эй мардум агар маъбуди шумо Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва саллам буд, пас бидонед ки маъбудатон Муҳаммад саллаллоҳу алайҳи ва саллам мурдааст, ва аммо агар маъбудатон ҳамоне бошад ки дар осмон аст, пас Ӯ намурдааст…"* 🔮 Дараҷаи ҳадис *"ҲАСАН"* аст. 📚Аз китоби: 1. *"Мусаннаф"*-и Ибни Абишайба ҷилди 20 саҳифаи 560-562 таҳти рақами 37021 2. *"Баҳруз-Заххор"* маъруф ба "Муснади Баззор"-и Ҳофиз Ибни Баззор ҷилди 1 саҳифаи 182 таҳти рақами 103. 3. *"Маҷмаъуз-Завоид"*-и Нуриддини Ҳайсами ва гуфт: Ровиёни ин асар *"САҲЕҲ"* ҳастанд 4. *"Китобул-Ъулув"*-и Шамсиддини Заҳаби таҳти рақами 163 ва гӯяд : "Ин асар саҳеҳ аст" 5. *"Маъориҷул-Қабул"*-и Ҳофизи Ҳаками раҳимаҳуллоҳ ҷилди 1 саҳ 107. 6. *"Радди Ҷаҳамия"*-и Имом Дорими саҳифаи 44 2) Абдуллоҳ ибни Масъуд разияллоҳу анҳу гуфтааст: بين سماء الدنيا والتي تليها مسيرة خمس مئة عام وبين كل سماءين مسيرة خمس مئة عام وبين السماء السابعة وبين الكرسي مسيرة خمس مئة عام وبين الكرسي وبين الماء مسيرة خمس مئة عام والعرش فوق الماء والله تبارك وتعالى فوق العرش وهو يعلم ما أنتم عليه 📙 *"Масофаи байни осмони дунё ва осмони баъдӣ 500 сола роҳ аст, ва ҳамчунин байни ҳар як осмонҳо 500 сола роҳ. Ва байни осмони ҳафтум ва Курсӣ 500 сола роҳ, ва байни курсиву байни Об 500 сола. Ва Арш (Арши Илоҳӣ) болои он Об аст ва Аллоҳи бузургу баландмартаба болои Арш аст ва медонад, ки шумо дар чӣ ҳол ҳастед."* 🔮 Дараҷаи ҳадис *"ҲАСАН"* аст. 📚Аз китоби : 1. *"Мишкотул-Масобиҳ"*-и Хатиби Табрези 2. *"Ҳидоятур-Руввот"*-и Ибни Ҳаҷари Асқалони 3. *"Ал-Ъазама"*-и Абу шайх ҷилди 2 саҳифаи 688 4. *"Радди Бишри Марисӣ"*-и Имом Доримӣ ҷилди 1 саҳифаи 422 5. *"Исботи сифати ъулувв"*-и Ибни Қуддомаи Мақдиси саҳифаи 151 6. *" Шарҳи Усули Эътиқоди Аҳли суннат ва ҷамоат"*-и Имом Лолакоӣ ҷилди 3 саҳифаи 395 ва Аҳмад ибни Марвони Динаварӣ дар 7. *"Муҷоласа ва ҷавоҳири илм"* ҷилди 6 саҳифаи 406 8. *"Фатҳул-Маҷид"*-и Шай Абдурраҳмон ибни Ҳасани Наҷди 9. *"Тайсирул-Азизил-Ҳамид"*-и Шайх Сулаймон ибни Абдуллоҳ Наҷди 3) Имом Молик раҳимаҳуллоҳ мегӯяд: الله في السماء وعلمه في كل مكان لا يخلو منه شيء 📗 *"Аллоҳ дар осмон аст, ва илмаш дар ҳама ҷо, ки ҳеҷ чизе аз он (яъне аз илмаш) холӣ нест."* 📚Аз китоби : 1. *"Китобус-Сунна"*-и Абдуллоҳ ибни Аҳмад ҷилди 1 саҳифаи 280 4) Ҳаммод ибни Зайд (189 ҳиҷрии қамарӣ) мегӯяд: (إنما يدورون على أن يقولوا: ليس في السماء إله) يعني الجهمية. 📘 *" (Онҳо (яъне ҷаҳамия) бо ин суханҳояшон) мехоҳанд бигӯянд, ки маъбуде дар осмон нест."* 📚Аз китоби : 1. *"Сирия Аъломи Нубало"*-и Аллома Шамсиддини Заҳабӣ ҷилди 8 саҳифаи 461 ва ривояти Аҳмад дар 2. *"Муснад"*-и Имом Аҳмад ибни Ҳанбал ҷилди 45 саҳифаи 566 ва ғайраҳо 5) Абдуллоҳ ибни Муборак (181 ҳиҷрии қамарӣ) 🔵Алӣ ибни Ҳасан мегӯяд, ки аз ибни Муборак пурсидам: Чӣ тавр бояд парвардигори худро бишносем? Абдуллоҳ гуфт: على السماء السابعة على عرشه، ولا نقول كما تقول الجهمية: أنه ها هنا في الأرض 📙 *"Бар осмони ҳафтум болои Арши худ, ва мисли ҷаҳамия намегӯем, ки Ӯ таъоло инҷо ҳаст дар замин"* 🔮 Ин ривоят *"САҲЕҲ"* аст. 📚Аз китоби : 1. *"Китобус-Сунна"*-и Абдуллоҳ ибни Аҳмад ҷилди 1 саҳифаи 111 📗 *"Ва дар ривояте дигар гуфтааст, ки: "Ӯ таъоло болои осмони ҳафтум бар Арш аст ва аз махлуқоти худ ҷудо аст"* 📚Аз китоби : 1. *"Радди Ҷаҳмийя"*-и Имом Усмони Дорими таҳти рақами 67 ва 162 2. *"Радди Бишри Мариси"*-и Имом Усмони Дорими саҳифаи 103 3. *" Китоби Сунна"*-и Абдуллоҳ ибни Аҳмад ибни Ҳанбал ҷилди 1 саҳифаи 174 4. *Китоби Тавҳид"*-и Имом Ибни Манда таҳти рақами 899 5. *" Китоби Асмо ва Сифот"*-и Абубакри Байҳақи 2/355 6. *"Ақидаи Салаф"*-и Абу Усмони Собуни таҳти рақами 28 7. *"Китоби Тамҳид"*-и Ибни Абдулбарри Андалуси 7/142 8. *"Китоби Улув"*-и Заҳаби таҳти рақами 99-100 9. *"Халқи Афъоли Ибод"*-и Имом Бухори саҳми 15 10. *"Иҷтимоъӣ Ҷуюши Исломия"*-и Ибни Қайими Ҷавзи саҳифаи 86-87 11. *"Маъориҷул-Қабул"*-и Ҳофизи Ҳаками ҷилди 1 саҳифаи 114 12 . *"Мух ст. Мебинӣ, ки онҳо дар вақти нузули балоҳо ба осмон нигоҳ мекунанд ва дастонашонро бо осмон боло мекунанд ва мунтазири кушоиш аз парвардигорашон мешаванд ва бо забонҳои худ инро баён мекунанд. Ва ин эътиқод (-и дар боло будани Аллоҳ)-ро инкор намекунад магар бидъаткоре, ки дар бидъати худ ғулувв кардааст ва ё мафтуне, ки дар тақлид ва пайравии залолат мафтун шудааст. "* 📚Аз китоби : 1. *"Исботи сифати улувв"*-Ибни Қуддомаи Мақдиси саҳифаи 📗📘📙📗📘📙📗📘📙

* 3️⃣❓ 📗 *"Ва аҳли суннат дар тафсири ин оят (Ар-Раҳмон бар Арш истиво кард (қарор гирифт)), гуфтаанд: Истивои Худованд бар Арш бар ба маънои ҳақиқӣ ҳаст на маҷоз"* 📚Аз китоби : 1. *" Китобул-Ъулувв"*-и Аллома Шамсиддини Заҳабӣ саҳифаи 246 13) АбуНуъайми Исфаҳонии Суфӣ (вафоташ 430 ҳиҷрии қамарӣ) дар китоби *"Маҳаҷҷатул-Восиқин"* мегӯяд: وأجمعوا أن الله فوق سماواته وأنه عال على عرشه ، مستو عليه ، لا مستول كما تقول الجهمية 📘 *"Ва иҷмоъ кардаанд, ки Аллоҳ болои осмонҳояш ва бар Арш аст, бар он муставӣ шудааст, на инки «муставлӣ» чӣ тавре, ки ҷаҳамия мегӯяд."* 📚Аз китоби : 1. *"Ақовилус-Сиқот"* саҳифаи 90 2. *"Лавомиъи анвори Баҳия"*-и Абулъавни Саффоринӣ ҷилди 1 саҳифаи 196 🔷 Ва дар ҷойи дигар мегӯяд: ( طريقنا طريق السلف المتبعين للكتاب والسنة وإجماع الأمة، ومما اعتقدوه: أن الله لم يزل كاملا بجميع صفاته القديمة) وذكر جملة من العقائد منها: (وأن الأحاديث التي ثبتت عن النبي صلى الله عليه وسلم في العرش، وإستواء الله عليه، يثبتونها، من غير تكييف، ولا تمثيل، وأن الله تعالى بائن من خلقه، والخلق بائنون منه، لا يحل فيهم ولا يمتزج بهم، وهو مستو على عرشه في سمائه دون أرضه) 📙 *"Роҳи мо роҳи Салаф аст, ки пайрави Китобу Суннат ва Иҷмоъ ҳастанд… ва он ҳадисҳоеро, ки аз Паёмбар нақл шудааст дар бораи Арш ва истивои Аллоҳ, (қабул доранд ва) исбот мекунанд бидуни такйиф ва тамсил. Ва инки Худованд аз махлуқоти худ ҷудо ҳаст ва махлуқот аз Ӯ ҷудо ҳастанд, Ӯ таъоло дар махлуқоти худ ҳулул накардааст ва омехта нашудааст. Ӯ муставӣ бар Арш аст дар осмон, на дар замин."* 📚Аз китоби : 1. *"Китобул-Арш"*-и Аллома Шамсиддини Заҳабӣ ҷилди 2 саҳифаи 345 14) АбуНасри Саҷзии Ҳанафӣ (вафоташ 444 ҳиҷрии қамарӣ) дар китоби худ *"Ибона"* мегӯяд: (أئمتنا كسفيان الثوري، ومالك، وحماد بن سلمة، وحماد بن زيد، عبد الله بن المبارك، والفضيل بن عياض، وأحمد بن حنبل، وإسحاق بن راهويه متفقون على أن الله سبحانه وتعالى بذاته فوق العرش، وعلمه بكل مكان) 📗 *"Аиммаи мо мисли Суфёни Саврӣ, Молик, Ҳаммод ибни Салама, Ҳаммод ибни Зайд, Абдуллоҳ ибни Муборак, Фузайл ибни Аёз, Аҳмад ибни Ҳанбал, Исҳоқ ибни Роҳвия муттафиқ ҳастанд, ки Аллоҳ бо зоти худ болои Арш қарор дорад ва илми Ӯ дар кулли макон аст."* 📚Аз китоби : 1. *"Сияри Аъломи Нубало"*-и Аллома Шамсиддини Заҳабӣ ҷилди 17 саҳифаи 656 2. *"Китобул-Арш"*-и Аллома Шамсиддини Заҳабӣ ҷилди 2 саҳифаи 341. 15) Ибни Абдулбарри Моликӣ (ваф. 463 ҳ.) дар шарҳи «ҳадиси нузул» мегӯяд: (وفيه دليل على أن الله عز وجل في السماءعلى العرش من فوق سبع سموات، كما قالت الجماعة. وهو من حجتهم على المعتزلة والجهمية في قولهم أن الله عز وجل في كل مكان، وليس على العرش.) 📘 *"Ва дар ин ҳадис далел аст, ки Худованд дар осмон бар Арш аст болои ҳафт осмон, ҳамчуноне, ки «аҳли ҷамоъат» гуфтааст. Ва он ҳадис далел аст барояшон бар радди "мӯътазила" ва "ҷаҳамия", ки мегӯянд: Худованд дар ҳама ҷой ҳасту бар Арш нест."* 📚Аз китоби : 1. *"Китобут-Тамҳид"* ҷилди 7 саҳифаи 129 Ва дар *"Ал-Истизкор"* гуфтааст: (الله عز وجل في السماء على العرش مِن فوقِ سبع سماوات، وعِلْمُه في كل مكان كما قالتالجماعة أهل السنة أهل الفقه والأثر.) 📙 *" Аллоҳ азза ва ҷалла дар осмон бар Арш аст, болои ҳафт осмон ва илми Ӯ дар ҳамаи макон аст, чӣ тавре, ки «аҳли ҷамоъат», аҳли суннат, аҳли фиқҳ ва асар гуфтааст."* 📚Аз китоби: 1. *"Ал-Истизкор"* ҷилди 2 саҳифаи 148 16) Ибни Қудомаи Мақдисии ҳанбалӣ (ваф. 620ҳ.) мегӯяд: (فإن الله تعالى وصف نفسه بالعلو في السماءووصفه بذلك محمد خاتم الأنبياء، وأجمع على ذلك جميع العلماء من الصحابه الأتقياء والأئمة من الفقهاء، وتواترت الأخبار بذلك على وجه حصل به اليقين، وجمع الله تعالى عليه قلوب المسلمين، وجعله مغروزًا في طباع الخلق أجمعين، فتَرَاهم عند نزول الكرب بهم يلحظون السماء بأعينهم ويرفعون نحوها للدعاء أيديهم، وينتظرون مجئ الفرج من ربهم، وينطقون بذلك بألسنتهم لا ينكر ذلك إلا مبتدع غال في بدعته، أو مفتون بتقليده واتباعه على ضلالته) 📗 *"Аллоҳ таъоло худро бо баландӣ ва ъулувв дар осмон васф кардааст, ва низ Муҳаммад хотами паёмбарон Ӯро чунин васф кардааст. Ва ҳамаи донишмандон аз Саҳоба ва аимма аз фуқаҳо бар ин назар иҷмоъ кардаанд. Ва ахбор дар масъала бо тавотур нақл шудааст, ки яқинро ба бор оварда ва Худованд қалби мусалмононро бар ин эътиқод ҷамъ кардааст ва ин эътиқодро дар фитрат ва табиъати бандагон ҷой кардаа

АҚИДАИ АҲЛИ СУННАТ ВА ҶАМОАТ - 1 - Шайх Муҳаммад Солеҳ ибни Усаймин раҳимаҳуллоҳ мефармояд : عقيدتنا: الإيمان بالله وملائكته وكتبه ورسله واليوم الآخر والقدر خيره وشره. 1⃣ Ақидаи моён иборат аст: Имон овардан ба Аллоҳ Таъоло ва ба фариштагон ва ба китобҳои Ӯ Таъоло ва ба Паёмбарони Ӯ ва ба рузи қиёмат ва ба тақдири неки ва бадӣ. فنؤمن بربوبية الله تعالى، أي: بأنه الرب الخالق المالك المدبر لجميع الأمور. 2⃣ Имон меоварем ба {Рубубият} Парвардигор будани Аллоҳ Таоло ~ яъне Ӯ Тарбияткунанда, Халқкунанда, Молик ва Тадбиркунандаи тамоми корҳо аст. ونؤمن بألوهية الله تعالى، أي: بأنه الإله الحق وكل معبود سواه باطل. 3⃣ Имон меоварем ба {Улуҳияти} Илоҳияти Аллоҳ Таоло ~ яъне Аллоҳ Таоло зотест, ки лоиқи ибодату парастиш аст ва ғайри Ӯ ҳама маъбудон ботилу дуруғ аст. ونؤمن بأسمائه وصفاته، أي: بأن له الأسماء الحسنى والصفات الكاملة العليا. 4⃣ Имон меоварем ба ному сифатҳои Ӯ Таоло ~ яъне имон меоварем ба ин ки Аллоҳ Таъоло дорои ному сифатҳои пурраву воло аст. ونؤمن بوحدانيته في ذلك، أي: بأنه لا شريك له في ربوبيته ولا في ألوهيته ولا في أسمائه وصفاته، قال الله تعالى: {رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا فَاعْبُدْهُ وَاصْطَبِرْ لِعِبَادَتِهِ هَلْ تَعْلَمُ لَهُ سَمِيّاً} 5⃣ Имон меоварем ба ваҳдонияти {ягонагии} Аллоҳ Таъоло ~ яъне Аллоҳ Таъоло илоҳи ягонаву танҳо аст. Шарике нест уро чи дар рубубат бошад ва чи дар улуҳият. Чунончи Аллоҳ Таоло мефармояд: «Ӯст парвардигори осмонҳо ва замин ва он чи миёни инҳост, пас ибодати Ӯ кун ва устувор бош бар ибодати вай оё медони барои у ҳамноме {монанде}» Сураи "Марям" ояти 65 نؤمن بأنه: {اللَّهُ لا إِلَهَ إِلاّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَلا نَوْمٌ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الأرْضِ مَنْ ذَا الَّذِي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلا يُحِيطُونَ بِشَيْءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاّ بِمَا شَاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضَ وَلا يَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ} 6⃣ Ва инчунин ба ин қавли Аллоҳ Таоло имон дорем: «Аллоҳ Таоло он зоте аст, ки ҳеҷ маъбуди барҳақе нест ба ҷуз вай зинда тадбиркунандаи олам аст, намегирад уро пинаки (яъне, хоби сабук) ва на хоб, у рост ончи дар осмонҳо аст ва ончи дар замин аст, кист онки шафоат кунад назди у магар ба иҷозати у. Медонад ончи пеши дасти эшон аст ва ончи паси пушти эшон аст ва фаро намегиранд мардум аз маълумоти ҳақ чизеро, магар ба ончи вай хостааст, фаро гирифтааст курсии у осмонҳо ва заминро ва гирон намешавад бар вай нигаҳбони ин ҳарду, ва у воломақому бузург аст» Сураи "Бақара" ояти 255 🕋☝🕋☝🕋☝🕋☝🕋

Рост неке