คิดถึงเธอในวันฝนพรำ
ใจมันช้ำเหมือนโดนทิ้งไว้
เสียงหัวเราะที่เคยสดใส
เงียบหายไป เหลือเพียงความเดียวดาย
คืนวันผันผ่านใจยังช้ำ
แค่คิดถึงเธอก็เสียน้ำตา
รอยยิ้มที่เคยจับหัวใจ
กลับกลายเป็นเงาในความทรงจำ
ไม่อาจย้อนวันคืนได้
ยิ่งคิดถึงเธอ ยิ่งปวดใจ
แม้รู้ว่าเราต้องห่างไป
แต่ใจยังคงรักเธอไม่จาง
ในคืนเงียบงันและลมหนาว
ทุกสิ่งรอบตัวเหมือนเงาเธอ
จะกี่ครั้งที่บอกให้ลืมเธอ
แต่ใจมันยังดึงเธออยู่ในฝัน
ไม่รู้จะต้องใช้เวลาเท่าไร
เพื่อลืมเธอจากใจจริง ๆ
แต่ทุกความทรงจำที่เคยมี
ยังวนเวียนมาทำให้เจ็บลึกใน
ไม่อาจย้อนวันคืนได้
ยิ่งคิดถึงเธอ ยิ่งปวดใจ
แม้รู้ว่าเราต้องห่างไป
แต่ใจยังคงรักเธอไม่จาง
วันเวลาไม่อาจพาย้อนกลับ
เพียงแค่ใจที่มันยิ่งทรมาน
เพราะรู้ว่าเราจะไม่มีวัน
กลับมาพบกันอีกในชาตินี้
ไม่อาจย้อนวันคืนได้
ยิ่งคิดถึงเธอ ยิ่งปวดใจ
แม้รู้ว่าเราต้องห่างไป
แต่ใจยังคงรักเธอไม่จาง
อยากจะย้อนเวลาเพื่อมีเธอข้างกาย
แต่สุดท้ายเหลือเพียงความทรงจำในใจ