Αν είχα ένα ψιχάλι αντριγιά θα σ'είχα σκοτωμένη γιατί θωρώ στο σπίτι σου άλλο και μπαινοβγαίνει Άλλος την εκατάκτησε μικρή μου την καρδιά σου μα θα τα ιδεί σιγά-σιγά τα ξετελέματα σου Μετά το πρώτο σου σεβντά τον αποτυχημένο πε μου με ίντα αριθμό μες την καρδιά σου μπαίνω Από το μίσος πιο σκληρή είναι η αδιαφορία και θα τη μεταχειριστώ κι εγώ για τιμωρία Πως μου ζητάς να σ'αγαπώ και ν'αρνηθώ μιας άλλης αφού δεν έχεις στην καρδιά τόπο για να με βάλεις Ήθελα την αγάπη μας στα φανερά να βγάλω όμως το κουρνομάζωμα φοβούμαι το μεγάλο Πως θες κρυφά να σ'αγαπώ που σου 'χω αγάπη τόση και ποιος θαν έχει ετσά χαρά να μη τη φανερώσει Αυτή ρωτά εδώ κι εκεί ποιος είμαι να τση πούνε είμαι κι εγώ ένας από αυτούς που αληθινά αγαπούνε Αυτή ρωτά εδώ κι εκεί για να μάθει το ποιόν μου έλα μα δε γατέχει να τση πει κιανείς το μυστικό μου Όταν θα μπει στην εκκλησά έχει μεγάλη ευθύνη γιατί ο παπάς τη λειτουργιά στη μέση τηνε φήνει Δεν κάνω μπλιο μου όνειρα έπαψα να κοιμούμαι μέρα και νύχτα ξυπνητός είμαι και σου θυμούμαι Την πόρτα των ονείρω μου την είχα κλειδωμένη μα αυτή τηνε ξεκλείδωσε κι όποτε θέλει μπαίνει Δεν ξανακάνω όνειρα εκουράστηκα να κάνω να πνίγουνται στσ'ωκεανούς του πόνου να τα χάνω Ω το παντέρμο τ'όνειρο χαρές που μου τσι φέρνει όμως κι εκειά η μοίρα μου έρχεται και τσι παίρνει Στην πόρτα των ονείρω μου στέκει και περιμένει κι απομακρύνει τσι καημούς και τσι χαρές μου φέρνει Έχασα πάλι τ'όνειρο προτού καλά το ζήσω που γκρέμιζα άλλα κι έπαιρνα ρουκούνους να το χτίσω
Αν είχα ένα ψιχάλι αντριγιά θα σ'είχα σκοτωμένη γιατί θωρώ στο σπίτι σου άλλο και μπαινοβγαίνει Άλλος την εκατάκτησε μικρή μου την καρδιά σου μα θα τα ιδεί σιγά-σιγά τα ξετελέματα σου Μετά το πρώτο σου σεβντά τον αποτυχημένο πε μου με ίντα αριθμό μες την καρδιά σου μπαίνω Από το μίσος πιο σκληρή είναι η αδιαφορία και θα τη μεταχειριστώ κι εγώ για τιμωρία Πως μου ζητάς να σ'αγαπώ και ν'αρνηθώ μιας άλλης αφού δεν έχεις στην καρδιά τόπο για να με βάλεις Ήθελα την αγάπη μας στα φανερά να βγάλω όμως το κουρνομάζωμα φοβούμαι το μεγάλο Πως θες κρυφά να σ'αγαπώ που σου 'χω αγάπη τόση και ποιος θαν έχει ετσά χαρά να μη τη φανερώσει Αυτή ρωτά εδώ κι εκεί ποιος είμαι να τση πούνε είμαι κι εγώ ένας από αυτούς που αληθινά αγαπούνε Αυτή ρωτά εδώ κι εκεί για να μάθει το ποιόν μου έλα μα δε γατέχει να τση πει κιανείς το μυστικό μου Όταν θα μπει στην εκκλησά έχει μεγάλη ευθύνη γιατί ο παπάς τη λειτουργιά στη μέση τηνε φήνει Δεν κάνω μπλιο μου όνειρα έπαψα να κοιμούμαι μέρα και νύχτα ξυπνητός είμαι και σου θυμούμαι Την πόρτα των ονείρω μου την είχα κλειδωμένη μα αυτή τηνε ξεκλείδωσε κι όποτε θέλει μπαίνει Δεν ξανακάνω όνειρα εκουράστηκα να κάνω να πνίγουνται στσ'ωκεανούς του πόνου να τα χάνω Ω το παντέρμο τ'όνειρο χαρές που μου τσι φέρνει όμως κι εκειά η μοίρα μου έρχεται και τσι παίρνει Στην πόρτα των ονείρω μου στέκει και περιμένει κι απομακρύνει τσι καημούς και τσι χαρές μου φέρνει Έχασα πάλι τ'όνειρο προτού καλά το ζήσω που γκρέμιζα άλλα κι έπαιρνα ρουκούνους να το χτίσω
Αν κάμω μπρός είναι έγκρεμός,.. άγκρεμος... και αν κάμω πίσω ρέμα και άμα σταθώ τρέχει η πληγή και κολυμπώ στο αίμα.
Ένας ήταν δεν υπάρχει άλλος
5:30
Αρο να μπαινοβγαινε
Οπα Οπα !!!ΕλαααΕλαααα!Άντες!!!!!ΠΑΡΑΔΟΣΗ Ο ΜΥΡΩΝ !
Οπααααα γρια σου ρε μυρω μερακλη
Οπααααααααααα
Αν ειχα μα δεν εχω
Μοναδικός....
Αχ, ρε Μύρο...γροικώ σε από καιρό εις καιρό, κι ανεστορούμαι τα πρώτερα.
φιλοι εισασταν?
ΓΕΙΑΣΟΥ ΜΥΡΟ ΑΘΑΝΑΤΕ!!
Ενας ειναι ο ΣΚΟΥΛΑΣ!!
geia s fani!! k stn upoloipi parea etsa panta
Kiosas o "rethymno" leei mlkies alla o ntelikanhs p paizei mantolino prepei na kourdisei kai na mathei na paizei....
ti leei autos o rethymno re papaara p tha peis esy g tous anogianous
o prinianakis prepei na einai
σωστα.... ο πατερας μου παιζει
ειναι ο μυρος ο σκουλας , ο δρακογιαννακης και ποιος αλλος?
geia sou myro