วีดีโอ

Myślę, że dorośli ludzie mogą różnie reagować na nasze granice. Mogą sie na przykład obrażać. Jak Ty reagowałaś na to obrażanie?

@ czułam się głupio i było przykro że tak to wygląda

Jak można taką fryzurę

@@MonikaPoniatowska-n4t jak to czytam, to zastanawiam się, czy to nie było tak, że Ty czułaś się odpowiedzialna, winna temu, że ktoś się obraził? Jeśli tak było, to pewnie trudno było Ci w tej sytuacji wytrzymywać.

@@alexandragodzina779 początek "Jak" wskazuje na to, że to jest pytanie, ale chyba niedokończone? Pozdrawiam, a jeśli reszta pytania miała być złośliwa, to zapraszam najpierw do zadania sobie pytania: "po co chcę to napisać?"

Mhm. Nie mówiłam o wrednej jędzy, tylko o czepialskiej teściowej 😉 Ale myślę że i wredna jędzę ludzie zapraszają.

Myślę, że rozumiem Twój komentarz, i dzięki za niego. Ja w tym odcinku nie zrobiłam dwóch rzeczy, o których piszesz/ po pierwsze, ten odcinek nie miał na celu tłumaczyć skąd takie schematy myślenia, wzorce zachowania się biorą tylko miał skupiać się na tym co już jest. Nie zgadzam się więc, że spłyciłam temat przyczyn - bo w ogóle go nie poruszałam. A zrobiłam to celowo - bo ten odcinek ma zachęcać do refleksji na tym co jest i co można z tym zrobić, a nie na analizie, dlaczego coś się w nas dzieje. Po drugie- nie powiedziałam na milion procent, że „ej, no to jest twoja wina, trzeba stawiać granice od początku”. PO pierwsze dlatego, że szukanie winnych nie jest moim celem. A po drugie- ja mówię, a przynajmniej taka była moja intencja: hej, robisz tak, bo troszczysz się często o innych bardziej niż o siebie, a tymi przykładami pokazuje Ci że to niezbyt działa, nie służy to Tobie, ani innym. Może chcesz popróbować inaczej? Nie ma tu historii o winnych, a jedynie zaproszenie do refleksji czy to co JA ROBIĘ dziś mi służy? Czy spełnia dobrze swoją funkcję? Czy pomaga mi budować relacje, czuć spokój? Jeśli nie, to czy chce spróbować to zmienić? I dodam, bo mogłabym to dodawać na początku pewnie każdego odcinka. To że coś robisz, nawet jeśli TERAZ Ci nie służy, to pojawiło się w Tobie z jakiegoś powodu. Dzięki temu przetrwałaś do teraz, więc nie czuj się winna za to że jakiś schemat, nawyk w Tobie jest. Ale zastanów się czy Ci służy, i jeśli nie to zastanów się czy chcesz i jeśli tak to jak to zmienić. A jeszcze odnośnie przerzucania winy za nieumiejętność stawiania granic na dzieci. W poprzednim odcinku to mówiłam- odcinki mojego podcastu, są kierowane do ludzi dorosłych i mówią o relacjach dorosłego z dorosłym. Absolutnie zadaniem dzieci nie jest stawianie granic dorosłym ludziom. Zadaniem dorosłych jest troszczenie się o dzieci, także o ich granice. Jestem ciekawa, czy moja odpowiedź ma dla Ciebie sens, że wyjaśnia trochę lepiej co miałam na myśli? Daj znać czy z czymś jeszcze się nie zgadzasz.

Porozmawiać?

Kiedy matka krytykuje? Chyba zaczęłabym od rozmowy, i mozolnego, ciągłego zaznaczania granic. Pewnie dużo zależy od tego jak bliska relacja, jak często się spotykacie, jak bardzo naruszające jest to przekraczanie granic czy krytyka. Nagrałam dwa odcinki podcastu o podejściu do stawiania granic, następne będą bardziej techniczne, więc może będą pomocne. Myślę też że w domu rodzinnych często najtrudniej nam się stawia granice, ciekawa jestem jak jest w innych relacjach, potrafisz stawiać granice?

@@sheromindAO w żadnych

Zachęcam do ćwiczenia umiejętności stawiania granic najpierw na ludziach innych niż Ci najbliżsi, będzie prościej. I przyglądania się temu jakie myśli przychodzą Ci do głowy gdy to robisz. Powodzenia!

Dla jednego proste, dla drugiego trudne. Jeśli Ty potrafisz stawiać granice w sposób stanowczy, pewny ale z szacunkiem do drugiego człowieka to świetnie, możesz sobie przybić piątkę! ;)

Jasne, że przekraczają, dlatego powiedziałam, że ja podaję konkretne przykłady, ale konfiguracja osób w takich sytuacjach może być dowolna. Ludzie przekraczają swoje granice, niezależnie od płci. Zastanawiam się, który przykład stawiania granic z odcinka, myślisz, że mogą wykorzystać kobiety, a mężczyźni już nie? Ja mam wrażenie, że te zdania, które podaję jako przykłady mogą wykorzystać zarówno kobiety, jak i mężczyźni, do stawiania granic. A może masz jakiś konkretny przykład sytuacji, w której ktoś przekracza Twoje granice, i Ty nie wiesz jak się bronić?

Na Twoi miejscu zastanowiłbym się nad umieszczaniem tych liczb typu "#3" czy "#6" na miniaturkach. Funkcją miniaturek jest przyciągnięcie uwagi kogoś, kto nie zna Twojego kanału. Jeśli na miniaturce zobaczy taką cyferkę to jego mózg ma jedną informację więcej do przetworzenia. Oraz może sobie zadać pytanie, po co jest ta cyferka: "aaa bo to któryś odcinek, to nie oglądałem wcześniejszych, nie oglądam zatem". Ogólnie miniaturki masz bardzo dobre, tylko bym wyeliminował te cyferki. Początkujący twórcy mają tendencje do numerowania swoich treści na YT, bardziej pełni to jakąś rolę poczucia kontroli dla samych twórców. Widzowie tego nie potrzebują. Zobacz, że największe kanały np. Karola Paciorka mają wielką listę ponumerowanych treści tylko, jak się rozwinie opis :)

Cieszę się, że odcinek się podobał. A co do hasztagow z nr odcinka dałeś mi do myślenia! Te podcasty, które ja oglądam na YouTubie zwykle mają numerki. Mysle, że numery ułatwiają też później odnoszenie się do odcinków, które już są na kanale. Ale Twoje argumenty też do mnie trafiają. Dzięki za Twoje komentarze!

@@sheromindAO Nie ma jednego rozwiązania! :) To nie jest matematyka albo fizyka (jak na moim kanale hehe). Dzięki za odpowiedź ;)

Mhm, jasne, tutaj mówię o braku czasu, a Ty mówisz jeszcze o jakimś braku siły czy chęci do tego żeby spędzać razem czas. Przykro mi, że nie dostajesz tyle uwagi na ile zasługujesz, bo zdecydowanie zasługujesz na to żeby ktoś z ciekawością posłuchał tego jak się masz i spędzał z Tobą czas.

dzięki za komentarz! Czy jest jakiś temat, który szczególnie Cię interesuje, o którym chciałabyś obejrzeć odcinek?

dziękuję bardzo!

Dzięki, że dzielisz się swoją opinią!