ความเดิมตอนที่แล้ว...
หลินกุ้ยเซียง แม้จะเป็นคนที่อ่านหนังสือไม่ออก แต่ก็ถือว่าเจ้าเล่ห์ใช่ย่อย เธอคิดจริง ๆ เหรอว่าการที่น้องสาวของเธอแต่งงานมาอยู่เมืองชิง จะทำให้ตัวเธอเองกลายเป็นคนเมืองชิงไปด้วย?
ช่างไม่รู้จักประมาณตัวเองเลย!
หลินกุ้ยเหมย รีบพูดต่อ
"พี่สาว พี่กับเสี่ยวหวู่นั่งก่อนสิ เดี๋ยวฉันไปชงชาให้"
หลินกุ้ยเซียง โบกมือปฏิเสธทันที
"ไม่ต้องหรอก ฉันแค่มาแนะนำให้เสี่ยวหวู่รู้จักคนเท่านั้น เดี๋ยวก็กลับแล้ว"
พูดจบ หลินกุ้ยเซียง ก็หันไปกล่าวลา พ่อแม่ของตระกูลซุน รวมถึง ซุนเซียงหง และ หวังไห่เทา
หลินกุ้ยเหมย แสร้งทำท่าอาลัยอาวรณ์เล็กน้อย แต่ในใจกลับโล่ง-อกที่พี่สาวและหลานสาวเดินออกจากบ้านไป
เธอได้แต่คิดในใจ
พี่สาวคนนี้ของฉันนะ!
มาอยู่เมืองชิงตั้งนานแล้ว แต่ไม่พัฒนาอะไรขึ้นเลย ไม่มีแม้แต่ความรู้จักประมาณตัวเอง
หลังจากสองคนออกไป
ซุนเซียงหง หันไปมองที่ประตู ก่อนพูดขึ้น
"กุ้ยเหมย ทำไมฉันรู้สึกว่าหลานสาวของเธอคุ้นหน้าจัง?"
นอกจากครั้งที่เจอบนรถไฟแล้ว ซุนเซียงหง รู้สึกเหมือนว่าเธอเคยเห็น หลินหวู่ที่ไหนมาก่อน
ในตอนนั้นเอง หวังไห่เทา ก็พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
"เซียงหง ฉันนึกออกแล้ว! หลินหวู่ก็คือ คนที่ได้อันดับหนึ่งห้าสาขา นั่นไง!"
ซุนเซียงหง เบิกตากว้างด้วยความตกใจ
"ใช่เลย! เธอจริง ๆ ด้วย!"
พูดจบ ซุนเซียงหง หันไปมอง หลินกุ้ยเหมย ด้วยสีหน้าแปลกใจ
"กุ้ยเหมย ไม่นึกเลยว่าพี่สาวของเธอจะเป็นคนไม่รู้หนังสือ แต่กลับมีลูกสาวที่เก่งขนาดนี้"
หลินหวู่เป็นนักเรียนที่เข้ามาเรียนกลางภาคในเมืองชิง และสร้างประวัติศาสตร์ด้วยการเป็นคนแรกที่สอบได้ที่หนึ่งถึงห้าสาขาในการสอบกลางภาค
เธอยังเป็น "ดาวเด่น" ที่ครูหลายคนต่างแย่งกันอยากได้ตัวมาสอน
เพราะหากใครได้โอกาสสอนเด็กอย่าง หลินหวู่ก็มีโอกาสเข้าใกล้ตำแหน่ง ครูดีเด่นระดับเมือง ได้มากขึ้น
หลินหวู่เป็นเด็กที่มีแววจะกลายเป็น อันดับหนึ่งของเมือง อย่างแท้จริง!
ซุนเซียงหง ก่อนหน้านี้เคยคิดอยากจะแย่งสิทธิ์ในการสอน หลินหวู่แต่เพราะมีคู่แข่งมากเกินไป เธอจึงล้มเลิกความคิดนั้นไป
แต่ตอนนี้สถานการณ์เปลี่ยนไปแล้ว
หลินหวู่เป็นญาติของเธอ!
ตราบใดที่ หลินหวู่ขออนุญาตอาจารย์ใหญ่ด้วยตัวเอง เพื่อมาเรียนในชั้นเรียนที่เธอรับผิดชอบ อาจารย์ใหญ่ก็ต้องยอมตกลงแน่นอน
พอคิดได้แบบนี้ ซุนเซียงหง ก็รู้สึกตื่นเต้นขึ้นมา
แต่ขณะเดียวกัน หลินกุ้ยเหมย กลับรู้สึกกระอักกระอ่วน ไม่รู้จะตอบคำถามของ ซุนเซียงหง อย่างไรดี
ถ้า หลินหวู่เก่งจริง ๆ ก็ว่าไปอย่าง
แต่ประเด็นคือ...
คะแนนของ หลินหวู่นั้นดูไม่ค่อยปกติเท่าไร
แม่ของซุนเซียงหง แค่นเสียงเย็นชา
"เก่งอะไรกัน? ได้ที่หนึ่งด้วยการลอกข้อสอบ มีอะไรให้น่าภูมิใจ?"
"ลอกข้อสอบ?" ซุนเซียงหง ขมวดคิ้วเล็กน้อย
แม่ของซุน พยักหน้า
"ไม่งั้นเธอคิดว่าเด็กคนนั้นจะทำคะแนนได้ที่หนึ่งในห้าสาขาได้ยังไง?"
ซุนเซียงหง ที่ตอนแรกดีใจคิดว่าจะได้เป็นครูดีเด่น พอได้ยินเรื่องนี้ก็เหมือนโดนราดน้ำเย็นใส่จนชะงักไป
เธอขมวดคิ้วถามด้วยน้ำเสียงไม่แน่ใจ
"แม่คะ แม่เข้าใจผิดหรือเปล่า? การสอบคัดเลือกนักเรียนกลางภาคของโรงเรียนชิงนั้นมีกฎเข้มงวดมาก มีทั้งเครื่องป้องกันการสื่อสาร และยังมีครูผู้คุมสอบอีกห้าหกคน โอกาสที่จะโกงสอบแทบจะไม่มีเลย!"
แม่ของซุนเซียงหง พูดต่อด้วยน้ำเสียงมั่นใจ
"มีเงินซะอย่าง จะซื้ออะไรไม่ได้? หลินหวู่ก็แค่อยากยกระดับตัวเอง เพื่อจะได้แต่งงานกับคนเมืองชิงในอนาคต! ถ้าเธอไม่เชื่อล่ะก็ รอดูคะแนนสอบเข้ามหาวิทยาลัยสิ!"
การสอบเข้ามหาวิทยาลัย เป็นเหมือนกระจกวิเศษ
ถึงตอนนั้น ตัวตนที่แท้จริงของ หลินหวู่จะต้องปรากฏออกมาแน่ ๆ
ซุนเซียงหง ถอนหายใจ "ฉันเดิมทีอยากให้ หลินหวู่มาเรียนในชั้นของฉันด้วยซ้ำ"
"อย่าเลย คนแบบนี้มีแต่จะทำให้คะแนนเฉลี่ยของชั้นเรียนเธอตกต่ำลง" แม่ซุน พูดด้วยน้ำเสียงขมขื่น
ซุนเซียงหง รู้สึกผิดหวัง "เข้าใจแล้วค่ะ"
บ้านตระกูลลู่
ไป่ลู่ เดินกลับบ้านพร้อมถุงสองชุดของ เหมยเหรินอิน
หนึ่งชุดเป็นมาส์กหน้าสูตรไวท์เทนนิ่ง และอีกชุดเป็น โลตัสลูชั่น
"โชคดีที่ฉันไปเร็วหน่อยนะ ไม่งั้นฉันคงไม่ได้เลย วันนี้ โลตัสลูชั่น ในสองร้านของ เหมยเหรินหยิน ขายหมดเกลี้ยงแล้ว เหลือแค่ชุดนี้ที่ฉันได้มา!"
เธอไม่เคยคาดคิดเลยว่า ธุรกิจของ เหมยเหรินหยิน จะขายดีขนาดนี้
คุณย่าลู่ แกล้งถามด้วยน้ำเสียงเย้าแหย่
"คราวนี้ไม่กลัวหน้าพังแล้วใช่ไหม?"
"แม่คะ! ก่อนหน้านี้หนูแค่ มีตาแต่ไม่รู้จักของดี เองค่ะ! ตั้งแต่วันนี้ไป หนูจะบอกทุกคนให้รู้จัก เหมยเหรินอิน!"
ในขณะนั้นเอง
เสียงโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น
คุณย่าลู่ รีบหยิบโทรศัพท์ออกมา กดรับสายพร้อมพูดว่า
"สวัสดี ใครคะ?"
ปลายสายตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงสุภาพ
"สวัสดีครับ คุณย่าลู่ ผม อันเจิ้นปัง ครับ ต้องขอโทษที่รบกวน ผมแค่อยากสอบถามเรื่องที่เคยขอความช่วยเหลือจากคุณหญิง ไม่ทราบว่ามีความคืบหน้าหรือยังครับ?"
คุณย่าลู่ เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเธอเคยรับปาก อันเจิ้นปัง ว่าจะช่วยแนะนำ หลินหวู่ให้
"อ๋อ คุณอันนี่เอง! ฉันจำได้ค่ะ เรื่องนี้ฉันยังไม่ลืม แต่ช่วงนี้ฉันอยู่ที่ปักกิ่ง เพิ่งกลับมาเมื่อวานเอง พรุ่งนี้ฉันจะแวะไปหาเสี่ยวหวู่ แล้วกลับมาจะให้คำตอบนะคะ
#นิยายจีน #นิยายเสียง #นางเอกเก่ง #นางเอกสวย