อนึง "เป็นบันทึกการเดินทาง ที่ริเริ่มไปสู่เส้นชัยที่แตกแขนงออกไป ไม่มีที่สิ้นสุด ระหว่างทางจะเจอกับอะไรบ่างไม่มีสิ่งใดบ่งบอกถึงความน่าจะเป็น จะออกหัว หรือ ก๊อย ก็มีแต่ต้องลองลงมือทำเท่านั้น!? แม้ผลลัพจะออกมาดีรึไม่ สุดท้ายได้อะไรจากบันทึกการเดินทางที่ไร้จุดหมายนี้ ก็ไม่มากก็น้อย ในอนาคตอาดเป็นสิ่งสำคัญในวันวานก็เป็นได้ จะสั้นจะยาวก็ขอให้ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีและรอยยิ้ม ถึงแม้จะมีเรื่องลำบากเสียมากแค่ไหนก็ไม่ท่อใจแม้แต่น้อย ด้วยความฝันปราดถนาอันแรงกล้า จะก้าวข้ามผ่านอุปสรรค์ไปได้ทั้งหมดทั้งมวลทั้งปวง แสงนั้นจะลิบหรี่ อยู่ไกลเพียงใด สักวันจะต้องไปถึง และ มาถึงอย่างแน่นอน มุ่งสู่จุดหมายปลายทางที่ยากเข้นน้อยคนที่จะก้าวบนเส้นทางที่เลือกเดินที่ได้ตัดสินใจเตรียมใจเอาไว้แล้วว่า จะไม่มีทางละทิ้ง บันทอนคุณค่า อย่างแน่นอน จะยืนยัดยั่งยืนยงยิ่งนานตราบเท่านาน ไม่มีเสื่อมคลายถดถอย อาจจะเป็นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ ก็จะไม่มีวัน!? ที่จะดับสูนศูนย์สลายมาลายสิ้นไปจาก จิตวิญญาณ อย่างถึงที่สุด!? จงรุกโชน และ เปร่งประกายเจิดจรัตฉายแสง ส่องนำทางพาดวงดารา แสงจันทร์ยามคำคืน ประดุจพระอาทิตย์อัสดง" ๒๑ มิ.ย. พ.ศ.๒๕๖๕