Het verhaal dat Jef in het Brussels zong in 1976 van een Opa in een Hospice en hoe graag hij uitkijkt naar een bezoek van zijn kinderen, kleinkinderen.. .. .. In het jaar 2020 is het nog veel harder aangekomen bij de ouderen van dagen, ze werden overgelaten aan hun lot, niks te bezoeken. De zorgsector kreeg ook hun deel van die koek .. .. een lach en traan zijn soms heel kort bij elkaar. Weer een prachtig liedje van de Jef om er even bij stil te staan aan de miserie in 2020 op deze aardkloot en mag 2021 een beter jaar worden. Met dank aan Hélène voor de foto van haar popje en het internet voor de foto's (die ik aanpaste).