...W Theresienstadt wszyscy strażnicy i ich rodziny mieszkali w Herren Haus, dworku na terenie twierdzy. Większość z tych żon pracowała również jako strażniczki w bloku kobiecym więzienia. Johanna mieszkała w Herren Haus ze swoją o 4 lata młodszą siostrą Elfriede i matką. W 1942 r., gdy Johanna miała 16 lat, jej matka zmarła na zapalenie otrzewnej.
Johanna, młoda i piękna córka komendanta, nagle znalazła się bez opieki matki, a jej lekkomyślna natura dała o sobie znać. Podobnie jak jej ojciec, traktowała więźniów Theresienstadt z niemiecką wyższością. Nigdy nie została strażniczką, ale zaangażowała się w życie twierdzy. Johanna często flirtowała z oficerami SS i miała kilka romansów ze strażnikami.
Według zeznań jednego z ocalałych z Holokaustu, Johanna nie zachowywała się lepiej niż jej ojciec, który był znany z bycia twardym i bezwzględnym. Heinrich kazał kilku rosyjskim więźniom zbudować basen dla swoich córek. Więźniowie byli tak zmęczeni, że ledwo mogli chodzić i nie mogli nawet prawidłowo nosić cegieł. Córki Jöckla obserwowały wynędzniałych Rosjan i zdejmowały stroje kąpielowe, aby im dokuczyć. Gdy tylko więźniowie odważyli się spojrzeć, Johanna wypuszczała na nich psy, które rozrywały ich na strzępy.
Podobno Johanna wykorzystywała seksualnie niektórych więźniów i miała skłonności sadomasochistyczne.
Johanna Jöckel, lepiej znana jako Hana, pojawiała się od czasu do czasu na terenie Małej Twierdzy, w tym na dziedzińcu dla kobiet. Chociaż nie pełniła służby strażniczej, jej surowość była równa surowości strażniczek, a często samych strażników. Hana upokarzała więźniarki i czerpała nieukrywaną przyjemność z niszczenia ich paczek, które przynajmniej zdalnie przypominały więźniarkom dom i zapewniały im dodatkową żywność lub odzież, a nawet była w stanie dotkliwie je uderzyć. Dowodzą tego m.in. zeznania Eliški Cetlovej, która powiedziała, cytuję: „Kiedy wchodziłyśmy na podwórze dla kobiet, córka Jöckla dwukrotnie podeszła do nas z pejczem. Raz wyciągnęła więźniarkę w wieku około trzydziestu lat z trzeciego rzędu i biła ją tak długo, aż została leżąca na podwórzu. Więźniarka nie była z naszej celi, nie znam jej nazwiska. Kiedy Hana Jöckel wyszła, więźniowie zanieśli ranną kobietę do jej celi. Za drugim razem Hana po prostu przeszła wokół nas, stanęliśmy w rzędach po cztery lub pięć osób i wyszła”.
Zdeňka Maršounová opisała jedną z częstych scen: „Otrzymaliśmy paczki z domu i jeszcze do nich nie zajrzeliśmy, kiedy Jöckel i Hana przyszli do celi. W celi stał długi drewniany stół, na którym rozłożone były paczki.
Powiedział, że jesteśmy jak na wakacjach, przewrócił stół i podeptał paczki. Jego córka, Hana, pomagała mu kopać i przeklinać".
Hana Jöckel zaskakująco również zastraszała i brutalnie atakowała fizycznie mężczyzn. Karel Solfronk zeznał, że „pewnego razu kucharz i więzień o nazwisku Dejmek wyszli ze stołówki cali opuchnięci, mówiąc, że nigdy więcej nie pójdą do stołówki. Hana ich pobiła. Nigdy się nie dowiedziałem, jak to się stało. Chyba Hana była pijana. Chłopcy nie chcieli wracać do stołówki za żadną cenę”.
Chociaż Hana Jöckel nie pełniła funkcji strażnika w Małej Twierdzy, więźniowie bali się jej i woleli unikać z nią kontaktu, jeśli było to możliwe.
Pod koniec wojny w Małej Twierdzy rozprzestrzeniła się epidemia duru brzusznego i tyfusu. Było to spowodowane zarówno przeludnieniem, jak i osobistą decyzją Heinricha Jöckla o zakazie wydawania więźniom paczek z czystą odzieżą z domu. Epidemia tyfusu ostatecznie zabiła do 1000 więźniów i szalała w Theresienstadt jeszcze długo po wojnie. Miasto było zamknięte do czerwca 1946 roku.
Po wojnie Johanna była więziona i przesłuchiwana wraz z ojcem. Oskarżono ją między innymi o biczowanie więźniów i strzelanie do nich z murów Małej Twierdzy. Johanna zaprzeczyła wszystkim zarzutom.
Podczas gdy Heinrich Jöckel stanął przed sądem i 26 października 1946 r. został stracony, Johanna nigdy nie stanęła przed wymiarem sprawiedliwości. Jej los nie był jednak lepszy. Istnieją dwie sprzeczne wersje okoliczności śmierci Johanny.
Według niektórych źródeł zmarła w więzieniu na gruźlicę. Według innych została zmasakrowana, gdy byli więźniowie Małej Twierdzy, nad którymi znęcała się podczas wojny, pobili ją na śmierć. Miała 19 lub 20 lat.
Zastrzeżenie: Wszystkie poniższe opinie i komentarze pochodzą od widzów i nie odzwierciedlają poglądów kanału World History. Nie akceptujemy promowania przemocy lub nienawiści wobec osób lub grup opartych na takich cechach jak: rasa, narodowość, religia, płeć, pochodzenie, orientacja seksualna. World History ma prawo przeglądać komentarze i usuwać je, jeśli zostaną uznane za nieodpowiednie.
► Kliknij przycisk SUBSKRYBUJ, aby zobaczyć więcej interesujących klipów: th-cam.com/channels/S6LVHasOtD87LPw_YSGBag.html
#historia
#historiaświata
#holokaust
#ww2