سورة القيامة
سورۀ قیامت
مکی و ۴۰ آیه است.
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
لَآ أُقۡسِمُ بِيَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ ١وَلَآ أُقۡسِمُ بِٱلنَّفۡسِ ٱللَّوَّامَةِ ٢أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَلَّن نَّجۡمَعَ عِظَامَهُۥ ٣بَلَىٰ قَٰدِرِينَ عَلَىٰٓ أَن نُّسَوِّيَ بَنَانَهُۥ ٤بَلۡ يُرِيدُ ٱلۡإِنسَٰنُ لِيَفۡجُرَ أَمَامَهُۥ ٥يَسۡـَٔلُ أَيَّانَ يَوۡمُ ٱلۡقِيَٰمَةِ٦
فَإِذَا بَرِقَ ٱلۡبَصَرُ ٧وَخَسَفَ ٱلۡقَمَرُ ٨وَجُمِعَ ٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُ ٩يَقُولُ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذٍ أَيۡنَ ٱلۡمَفَرُّ ١٠كَلَّا لَا وَزَرَ ١١إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمُسۡتَقَرُّ ١٢يُنَبَّؤُاْ ٱلۡإِنسَٰنُ يَوۡمَئِذِۭ بِمَا قَدَّمَ وَأَخَّرَ ١٣بَلِ ٱلۡإِنسَٰنُ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦ بَصِيرَةٞ ١٤وَلَوۡ أَلۡقَىٰ مَعَاذِيرَهُۥ ١٥
لَا تُحَرِّكۡ بِهِۦ لِسَانَكَ لِتَعۡجَلَ بِهِۦٓ ١٦إِنَّ عَلَيۡنَا جَمۡعَهُۥ وَقُرۡءَانَهُۥ ١٧فَإِذَا قَرَأۡنَٰهُ فَٱتَّبِعۡ قُرۡءَانَهُۥ ١٨ثُمَّ إِنَّ عَلَيۡنَا بَيَانَهُۥ ١٩
كَلَّا بَلۡ تُحِبُّونَ ٱلۡعَاجِلَةَ ٢٠وَتَذَرُونَ ٱلۡأٓخِرَةَ ٢١وُجُوهٞ يَوۡمَئِذٖ نَّاضِرَةٌ ٢٢إِلَىٰ رَبِّهَا نَاظِرَةٞ ٢٣وَوُجُوهٞ يَوۡمَئِذِۭ بَاسِرَةٞ ٢٤تَظُنُّ أَن يُفۡعَلَ بِهَا فَاقِرَةٞ ٢٥
كَلَّآ إِذَا بَلَغَتِ ٱلتَّرَاقِيَ ٢٦وَقِيلَ مَنۡۜ رَاقٖ ٢٧وَظَنَّ أَنَّهُ ٱلۡفِرَاقُ ٢٨وَٱلۡتَفَّتِ ٱلسَّاقُ بِٱلسَّاقِ ٢٩إِلَىٰ رَبِّكَ يَوۡمَئِذٍ ٱلۡمَسَاقُ ٣٠فَلَا صَدَّقَ وَلَا صَلَّىٰ ٣١وَلَٰكِن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ ٣٢ثُمَّ ذَهَبَ إِلَىٰٓ أَهۡلِهِۦ يَتَمَطَّىٰٓ ٣٣أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰ ٣٤ثُمَّ أَوۡلَىٰ لَكَ فَأَوۡلَىٰٓ ٣٥أَيَحۡسَبُ ٱلۡإِنسَٰنُ أَن يُتۡرَكَ سُدًى ٣٦أَلَمۡ يَكُ نُطۡفَةٗ مِّن مَّنِيّٖ يُمۡنَىٰ ٣٧ثُمَّ كَانَ عَلَقَةٗ فَخَلَقَ فَسَوَّىٰ ٣٨فَجَعَلَ مِنۡهُ ٱلزَّوۡجَيۡنِ ٱلذَّكَرَ وَٱلۡأُنثَىٰٓ ٣٩أَلَيۡسَ ذَٰلِكَ بِقَٰدِرٍ عَلَىٰٓ أَن يُحۡـِۧيَ ٱلۡمَوۡتَىٰ ٤٠
【ترجمه】
١) به روز قیامت سوگند می‌خورم.
٢) و به نفسِ ملامت‌گر سوگند می‌خورم.
٣) آیا انسان می‌پندارد که [پس از مرگ] هرگز استخوان‌هایش را جمع نخواهیم کرد؟
٤) آری، ما قادریم که [حتی خطوط سر] انگشتانش را یکسان و مرتب کنیم.
٥) بلکه انسان می‌خواهد که [آزادانه و بدون ترس از آخرت،] در گناه و بدکاری مداومت کند.
٦) [از این رو] می‌پرسد: «روز قیامت کی خواهد بود؟»
٧) هنگامی ‌که چشم [وحشت‌زده و] خیره شود
٨) و ماه تیره [و بی‌نور] گردد
٩) و خورشید و ماه، یکجا جمع شوند،
١٠) آن روز، انسان می‌گوید: «راهِ گریز کجاست؟»
١١) هرگز! هیچ گریزگاهی نیست.
١٢) آن روز، قرارگاه [نهایی،] به سوی پروردگار توست.
١٣) در آن روز، انسان از تمام كارهایى‌ كه پیشاپیش فرستاده و کارهایی که به تاخیر انداخته [و انجام نداده است]، خبر داده مى‌شود.
١٤) بلکه انسان به خوبی بر خویشتن آگاه است.
١٥) اگر چه [در دفاع از خود،] عذرهایش را در میان آورد.
١٦) [ای پیامبر، هنگام نزول قرآن،] زبانت را برای [تکرار و خواندنِ] آن، شتابزده حرکت مده.
١٧) مسلماً جمع‌آوری و خواندنِ آن، بر [عهدۀ] ماست.
١٨) پس هر گاه [توسط جبرئیل] آن را [بر تو] خواندیم، از خواندنِ او پیروی کن.
١٩) سپس بیان‌کردنش بر [عهدۀ] ماست.
٢٠) هرگز چنین نیست [که شما مشرکان می‌پندارید]! بلکه شما دنیا[ی زودگذر] را دوست دارید
٢١) و آخرت را رها می‌کنید.
٢٢) آن روز، [اهل ایمان دارای] چهره‌هایی تازه [و شاداب] هستند.
٢٣) به سوی پروردگارشان می‌نگرند.
٢٤) و در آن روز، [کافران و بدبختان دارای] چهره‌هایی عبوس [و درهم‌کشیده] هستند.
٢٥) زیرا یقین دارند که آسیبی کمر‌شکن به آنها می‌رسد.
٢٦) چنین نیست [که انسان می‌پندارد! او ایمان نمی‌آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد.
٢٧) و گفته شود: درمان ‌کننده کیست؟
٢٨) و یقین کند که زمان جدایی [از دنیا فرا رسیده] است.
٢٩) و ساق‌ها[ی پایش از سختیِ جان دادن] به هم بپیچد.
٣٠) در آن روز، مسیرِ همه به سوی پروردگارت خواهد بود.
٣١) [منکرِ معاد،] نه تصدیق کرده و نه نماز گزارده است؛
٣٢) بلکه [قرآن را] تکذیب کرد و [از ایمان] روی گرداند.
٣٣) سپس خرامان به سوی خانواده‌اش بازگشت.
٣٤) وای بر تو! پس وای بر تو!
٣٥) باز هم وای بر تو! پس وای بر تو!
٣٦) آیا انسان گمان می‌کند که [بی‌هدف و بدون حساب و جزا] به خود رها می‌شود؟
٣٧) آیا [او] نطفه‌ای از منی نبود که [در رحم] ریخته می‌شود؟
٣٨) سپس به صورت خونِ بسته درآمد و [الله او را] آفرید و درست و استوار ساخت،
٣٩) سپس دو جنس مرد و زن را از آن، پديد آورد
٤٠) آیا [چنین آفریدگاری] قادر نیست که مردگان را [دوباره] زنده کند؟
تلاوت: قاری اسدالله ساطع
أواز: شهيد خطيبي
Recitation: Assadullah Sati
Narration: Shaheed Khatibi
Quran Recitation & Translation in Farsi (Persian)
#قرآن_فارسی
#قرآن
#فارسی
#qurantranslation
#surah
#دعای
#quranfarsi