Mijnverleden als erfgoed
De mijnsite van Beringen werd in 1993 integraal beschermd als erfgoed. Het is de enige mijnsite in Limburg waar het industriële hart van de mijn bewaard werd, en hierdoor is ze ook uniek in Europa. Je vindt hier nog de vier koeltorens, de indikkers, de zifterijen, de losvloer en de kolenwasserijen - in deze tot 50 meter hoge gebouwen werden de gedolven kolen verwerkt voor transport per trein.
Toeristische trekpleister
In 2013 vestigde het Toeristisch Onthaal van stad Beringen zich in het inkomgebouw. De toeristische bezoeker van de stad wordt zo ook automatisch naar het patrimonium geleid. De ontsluiting van dit erfgoed, zowel intern als extern, maakt van de site een toeristische trekker. Het nu reeds aanwezige Mijnmuseum en het toekomstige belevingstraject dat in voorbereiding is bij de provincie Limburg, laten elke bezoeker het verhaal van het mijnverleden (her)beleven.
Ruimte voor cultuur
Zowel in de gebouwen als op de pleinen is er ruimte voor cultuur. De elektriciteitscentrale dopen we om tot een plek die geschikt is voor grote en kleinschalige activiteiten. In het sporenpark en op het evenementenplein naast de elektriciteitscentrale en het zwembad, kunnen festivals, evenementen en festiviteiten georganiseerd worden. De combinatie van binnen- en buitenruimte biedt hier tal van mogelijkheden. En uiteraard zijn de evenementlocaties erg complementair met vele van de andere recreatiemogelijkheden op be-MINE.
be-MINE per fiets
Ook fietsers vinden hun gading op en rond be-MINE. De site kreeg in oktober 2015 een nieuw fietsknooppunt en maakt sinds toen deel uit van het Fietsparadijs Limburg. Vanaf be-MINE leggen we vervolgens een fietspad aan over het voormalige kolenspoor, dat langsheen de tuinwijk naar de kolenhaven aan het Albertkanaal leidt.