วีดีโอ

Հիանալի ասմունք❤

Ես եմ

xosqer cunem

Բրավո🎉🎉🎉👏👏👏

Շատ հաճույքով լսեցի

Qez mayrcamaq petq chi kxzinerov yola es gnum💔💔💔💔💔💔

Գեղեցիկ էր, հաճույքով լսեցի❤❤

Բառերը... հասկանալի, հուզիչ... բնական, մարդկային....

Esel zgacmunqners chartahaytelov vorosheci aylevs chzgal...uxxaki chzgal😢😢

Իրականություն դառը💔💔

😔😔❤❤

Ափսոս

ով ստեղա ճաշակ ունեք , ով հասկանումա ամեն տողի խորությունը, շնորհավորում եմ դուք յուրահատուկների դասարանից եք))

Սոսի տաղանդը սահման չունի

Ապրեկ դուք

Պրոդուսերները շատ կփոշմանեն Սոսի տաղանդից չոգտվելով

Սոս դու Հայաստանի ամենա տաղանդավոր դերասանն եք

erajshtutyan anun@ kaseq

Axi tey grqica ❤🥺

Ոչ ոք չի կարող սա ասմունքել այնպես ինչպես Լիլիթ Սարգսյանը

գտածդ ինձ կորցնելուն արժեր՞🙃

Սյունեն ու Տաթև ինչղ կապրի՞ն

👍

Սյունե դու լրիվ վերջն ես։ Լրիվ խփնված։ Ապրեք բոլորդ շնորհակալություն։

th-cam.com/users/shorts5C3Ki762rCA?feature=share

Սեր ես,Սյունե❤️

Կոպեկը նետում եմ օդ, եթե «գիր» ընկավ, կապ կհաստատեմ հետը»,-ասում ես դու ու մետաղադրամը գցում այնպես, որ հանկարծ առաջին քայլն անելու անհրաժեշտություն չլինի՝ մտքումդ հուսալով, որ ճակատագիրը դառը կատակ կանի ու համառությունդ պատի պես ճակատովդ կտա: «Գիր» չի ընկնում, ուրախանում ես ու մտածում, որ բախտդ այս անգամ էլ բերեց՝ առանց հասկանալու, որ հենց դա էր պատիժդ: «Վերնաշապիկս նետում եմ աթոռի վրա, եթե ընկավ հենակին, իմ մասին կհիշեցնեմ»,-մտածում է նա ու հագուստն աթոռին հակառակ մի կողմ գցում: Հետո զայրանում է հիմար ու անպետք օրենքների, հարաբերություններում հերթ կանգնելու, մտերմության դրսևորումները հերթականությամբ կատարելու անհեթեթության վրա, բայց շարունակում է դրանք խստորեն պահել, որովհետև…Որովհետև: Պատասխան չկա, ու դա ավելի է զայրացնում՝ խոսելու փոխարեն ստիպելով լռել: Դու խեղդվում ես կարոտից, ու գնում ես ջուր խմելու: Նա գնում է ջուր խմելու ու հասկանում, որ այն չի մաքրում քո մասին մտքերն ու պառկում է քնելու: Դու վերմակը քո վրա ես քաշում: Նա նյարդային թափահարում է բարձն ու ծխում անկողնու մեջ: Դու զարթնում ես ու մտածում՝ տեսնես ինձ հիշո՞ւմ է հիմա: Նա աչքերը բացում ու տարակուսում է. ինչի՞ համար են քո մասին այսքան մտքերը, ի՞նչ է դա նշանակում: Քեզ փակում է իր դարակում ու թաղվում այլ մարդկանց մեջ: Հետո զգում է, որ քո մասին չմտածելը մտածելուց ավելի վատ է: Նա վերադառնում է սենյակ, էլի վարակվում քեզնով ու էլի նյարդայնանում դրանից՝ մտովի թաքուն ծուռումուռ ժպտալով՝ չկարողանալով իր առաջ անկեղծ ընդունել, որ անգամ քո մասին նյարդայնանալն է հաճելի: Դու շպարվելիս դեմքիդ ամեն հատվածն իր դիմագծերի հետ ես համեմատում ու հասկանում՝ ինչքան տարբեր եք: «Երևի ոչինչ չի ստացվի, անգամ դիմագծի նմանություն չկա իր հետ, ոչ էլ՝ կապ»,- մտածում ես դու: «Մեկ է, վատ ավարտ է լինելու: Թող ինքը սկսի, որ խիղճս հանգիստ լինի»,- ասում է նա հայելու մեջ: «Չեմ սկսի»,-պատասխանում ես դու: Ու իրարից անկախ երկուսդ ձեռքը սահեցնում եք հայելու վրայով: Ու այդպես էլ չեք իմանում, որ միաժամանակ եք նայում հայելիներին, միաժամանակ եք պառկում քնելու ու իրար մեղադրում՝ մտովի բոլոր հարցերի պատասխաններն իրար տալով: Միաժամանակ եք ծամում օդում կախված ծանր լռությունը՝ ուժ չունենալով զրկվել իրարից, որովհետև ավելի լավ է զայրանալ, կատաղել, բայց հանկարծ անիրար չմնալ: Չեք իմանում, որ դիմագծերի տարբերությունը հաճախ ներքնաշխարհի նմանության ապացույցն է: Չեք հասկանում, որ ենթագիտակցության մեջ գիտակցաբար եք իրարով վարակում ձեր անգիտակցականը: Չեք ասում: Բայց մտովի էլ անընդհատ իրար հետ խոսում ու չեք լռում: Որովհետև…Որովհետև: Տարբերակ կա՞ միասին լինելու: Կամ որքա՞ն է տեսության հավանականությունը, միգուցե հավանականության տեսությո՞ւնը դրան պատասխան տա: «Իմաստ չունի ինչ-որ բան հաշվարկել: Հաշվարկներով ավելի արագ ամեն ինչ կքանդվի»,- մտածում է նա: «Հաստատ անգամ հավանականության տեսությունը կդարձներ հավանականության չտեսություն ու ինձ պարապելու բան չէր մնա՝ էնքան վատատես է: Ու չտես` զգայական առումով»,- հեռախոսը բռնած ընկերուհուդ հետ կիսում ես եզրակացությունդ ու շարունակում հաշվարկներդ անել, որ քննությունդ հանձնես: «Շատ փորձ ունենալուց են էս հարցերը, շատ անգամներ եմ սիրել, երնեկ հիմար լինեի»,-ասում է նա ու վառում ծխախոտի հերթական գլանակը: «Սխալ փորձերից է իր անկողմնորոշումը, որովհետև իրականում չի սիրել՝ ինչքան էլ հակառակը պնդի: Երանի հիմար չլիներ»,-հոգոց ես հանում դու ու բացում լուսամուտը, որ սենյակդ ու գլուխդ օդափոխվեն: Մեկդ թաղվում է ծխի, մյուսդ՝ մաքուր օդի, երկուսդ միասին՝ կասկածների մեջ: Ու աշխարհում ոչինչ չի փոխվում: «Ես հասկացա, որ ինձ ասելու բան ունես…չէ, այ սենց. ես հասկացա, որ խոսելիք կա: Չգիտեմ՝ ինչ: Նույնիսկ եթե ասելիքդ ոչ մի դրական փշուր չի պարունակում, ես այն ուզում եմ լսել: Դրա համար էլ զանգահարել եմ քեզ, որովհետև կարիք ունեմ կողմնորոշման: Որովհետև կարևոր է որոշումդ…չէ,չէ,չէ, ոչ մի դեպքում նման բան չեմ ասում: Որովհետև հավանականության տեսությունը չի օգնում, ավելի ճիշտ օգնում է, բայց միայն քննությանը: Ի դեպ, բարձր եմ ստացել: Ի դեպ, քոնը հավանականության չտեսություն է, որովհետև հավանականը տեսնել չես ուզում: Դու էլ այնքան փորձառու չես, ինչքան կարող է թվալ քեզ…չէ, սա չեմ ասի: Ու ես գիտեմ, որ դու նեղացել ես ինձնից, որ լռել եմ: Ես էլ քեզնից նեղացել եմ քո իսկ նեղանալու համար…սա էլ չեմ ասի: Բայց ինչևէ: Միգուցե հետո ինձ մեղադրեմ…մեղադրե՞մ, ինչի համար: Եթե անգամ սա սխալ է՝ գիտակից սխալ է: Ու ես չեմ ափսոսելու: Արդեն զանգել եմ: Ու ուզում եմ լսել քեզ: Կարևոր ես ինձ համար: Չասես նման բան, ապուշ»,- մտովի ապագա զանգիդ տեքստը շարադրելով դեպի տուն ես քայլում դու՝ ասֆալտին նայելով՝ մոխրագույնի վրա տեքստդ պատկերացնելով ու անպետքը ջնջելով: «Ես արդեն երեք կանգառ է՝ քայլում եմ հետևիցդ, որ քեզ ասեմ, որ մեր մեջ չսկսած՝ ամեն ինչ վերջացած է»,- տեքստդ ասֆալտին մաքրագրելու ընթացքում ասում է նա՝ ուսիդ թփթփացնելով ու ձևացնելով, թե դեմքիդ զարմանքը չի նկատում: Քեզնից անկախ ոտնաթաթով ասֆալտը լղոզում ես, որ հանկարծ տեքստը չկարդա,-«Կներես, որ անհետացա, ավելի լավ տարբերակ չգտա այդ ժամանակ, բայց հիմա գտել եմ. երկար քայլել եմ հետևիցդ, որ գամ հասնեմ քեզ ու ասեմ: Ասեմ, որ ոչնչի մի սպասիր, ոչինչ չի լինելու: Շատ եմ մտածել մեր մասին, մենք տարբեր ենք, մեզ կապող ոչինչ չկա: Ու պետք չի ամեն ինչ հասցնել այն աստիճանի, որ չկարողանանք ապրել առանց իրար: Ի՞նչ իմաստ ունի իրար սովորելը, եթե դեռ անգամ իրար չենք էլ գրկել, եթե կարելի է ի սկզբանե ամեն ինչ փչացնել ու չսպասել ավարտին: Սա գիտակից որոշումս է և փոփոխության ենթակա չէ: Գնացի: Լավ մնա»,- շնչակտուր լինելով ասում է նա: Շրջվում է քեզ մեջքով: Նայում վերև: Պտտվում: Նայում դեմքիդ: Փաթաթվում քեզ:

Այ սայա,Հագի,իրական դեր,իրական ապրում,դերասանական խաղ վորն կարծես իրականա😢😢😢

Ցնցող էր❤️🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹❤️🙏✝️🙏🇦🇲

Տաթևին միշտ կարելի է լսել, նույնիսկ անհրաժեշտ է։❤

😍🥹

Մի բան ասեմ հրաշք եք

gjveluu❤🥹

Այս հատվածը ո՞ր պոեմից է։

Աստված իմ, միթե զգազողություններն ապրող էլի եղել են

👏🏻👏🏻👏🏻Bravo

Հրաշք

Կյանքս մի հոլովակում

💔

Vortexic giteq xextvoxi kyanq@ ?

Mi pah marmint hangist toxnes jri eres durs kgas… )))

Cavota che ?

Inchqan ban gites du……

Shat lavner apres❤❤❤❤

Աղի թեյ❤️‍🩹

Նենց սիրուն եք գրում...❤❤❤❤❤❤

Կատարյալ)

👏🏻❤️

Տեքստը ոնց գտնեմ ?

💔