วีดีโอ

💖💖💖💖

❤

Güzelliğiniz başımı döndürdü hanımefendi💖😻

Ay Seherin konuşmalarını çok özlemişim beni hep çok düşündürüyorsuun askim💖😻

Askimin güzelliğini ve sesini özlemişiiimmm😍😍😍

Görür görmez koştuuum😍

Çok tatlı olmuşş aşkımmm💖

ABLAMM ANLAMIYORRRR

çok iyi olmuş cnmmm eline sağlıkk

Bizim felsefik oda konuşmalarımız peki🌿💚✨🌸🥹

yeni keşfettim çok güzel vloglar var bu güzelliklere ortak oluyorum başarılar diliyorum🥰😇

Come to Ankaraa

Video süper olmuş Kanalınızı yeni gördüm ve abone oldum 😃Bu arada bir konukla what did we say (ağız bantlı kelime anlatma) challenge oynayabilir misiniz?Eğer çekerseniz bu oyun için genelde duct tape olarak geçen tamir bantları kullanılıyor.Ağzı göstermediği için ve çok daha yapışkan olduğu için.Çekerseniz kesinlikle o şekilde denemelisiniz gri oluyorlar.Yalnız dikkat edin tamir bandı diyerek alüminyum bant satıyorlar onlar yara bandı gibi yapışkan kısmı soyularak yapışıyor ve parlak gözüküyorlar onları almayın kazıklıyorlar.Hem videonun daha eğlenceli olması hemde sizinde eğlenmeniz için oyunla alakalı yapmanız gereken birkaç şeyi yazıyorum.Biz baştan o şekilde oynasaydık çok daha fazla eğlenirdik aynı hataları sizlerinde yapıp oyunun sıkıcı olmasını istemem 😊Bantı kesinlikle uzun (kulaktan kulağa) yapıştırın.Bantlarken dudaklarınızı içe doğru büzün.Böylelikle hem zor olur hem dudaklarınız acımaz.Dudak harekelerindende anlamaya çalışabilir bu yüzden el kullanmak yasak.Ve her raunt başında mutlaka yeni bant parçası kullanın yapışkanı azalmasın.Son olarak tek bir parça bant kullanın.Üst üste gelince birbirine yapışıyorlar ve daha kötü oluyor.Bu şekilde bu gri bantlarla oynarsanız oldukça eğleneceğinize eminim biz bu şekilde oynarken çok eğlendik umarım sizde çok eğlenirsiniz.Takipteyim sevgiler 🥰

Bir tane vapurun ve simidini yakalayan bir tane martın var...😍

Dinlenme zamanı ❤❤❤

Ankaraya gel

cook seviyorumm

0:44 arkadaki hangi sarkii🥹

Hello

KAYMAK - Sayfama davetlisin.

25 sene ileriden yazıyorum. Öyle hızlı geçiyor ki zaman. Ve geçmişe baktığında öyle aptal şeylere canının sıkıldığını anlıyorsun ki..Bana da söylerlerdi zaman zaman, ama öyle bir bilinç yapımız var ki ilerideki halin gibi düşünüp bu günü ona göre yaşamak imkansız. Ancak dışarıdan biri söyleyebilir ve o da askıda kalacaktır yine de. Hayat hep süprizlerle dolu.Planladığının haricinde bambaşka kapılar açabilir sana ve bunun üzerinde kontrolümüz yok. O yüzden anı yaşamak ve en verimli şekilde geçirmek olmalı amaç. Ve etrafa çok da takılmamak. Herkes önündeki sayısız ihtimalden birini seçip zar atıyor. Bugün üzüldüğün bir olaya ileri bir tarihte iyiki öyle olmuş diyebilirsin.Ayrıca hatasız yaşama ihtimalimiz yok. Düşe kalka öğreniyoruz. 30'lu yaşlar da çok güzel. Bilgi ve tecrübe artacak, daha sağlam adımlar atacaksın. Tek özlenecek şey çocukluktaki masumiyet olacak.Hayata ve insana bakış açısı tecrübe ile farklı bir boyuta geliyor ve bir daha asla o kadar masum olamıyor çevreye olan algı. Şimdi elinde çok güçlü bir koz var: gençlik! Görece daha sağlıklı olduğumuz( vücuduna iyi bak, kaliteli beslen), zihnimizin bilgisayar gibi çalıştığı, enerjinin yüksek olduğu yaşlar. Hasar aldığında kendini çok daha hızlı onaran bir beden. Ekran süresini azalt. Mutlaka doğaya çık. Bak her şehirde hafta sonları trekking yapan gruplar var.Her yaş grubundan insanlar katılıyor. Doğanın zihnini berraklaştırdığını ve bir pazar ormanda yürümenin tüm hafta sana zindelik verdiğini göreceksin.Aklına gelmeyen fikir ve çözümler bir bir yanacak beyninde. Geçmiş geçmiştir.Gelecek de belirsiz ve kontrolümüz dışında. Gerçek olan şuan yaşadıklarımız. Bunu okuyan herkese sağlıklı güzel bir ömür ve bu ülkede sağlam kalabilmek için bol bol ruh sağlığı diliyorum:)

Az önce beyaz önlüğümle beraber apartıma döndüm, bulaşıkları yıkadım ve kahvemi yaparken dinleyecek bir şeylere bakarken sana denk geldim. TH-cam arada böyle güzel videolar öneriyor. Kitap okuyacaktım aslında ama öncesinde yorum yapsam bir şey kaybetmem sanırım, diye düşündüm. Yetişkin olmak değil de yaşlanmak seni korkutmuş gibi görünüyor. Hani o günlük hayatında her yerde görebileceğin, otobüste yol verdiğin, karşıdan karşıya geçirdiğin ama kişisel olarak tanısan hiç anlaşamayacağın tek fikirli, inatçı, belki de nefret dolu tipler gibi olmaktan korkuyorsun. Benzerini benim de yaşadığımı düşünüyorum. Arkadaşımın yaptığı espriye bir saniye gülerken bir saniye sonra tüm gülücüklerin ne kadar sahte olduğuna dair oldukça karamsar ve baskın bir düşünce resmen beni esir alıyor, gülümsememle birlikte. Mutlu olmamam için bir sebep yok, mutsuz da değilim belki. Ama mutlu olmak için hiçbir sebep kalmamış gibi hissediyorum.

Aşkım o kadar güzelki her anına değer vermen ve her anını kaydetmek istemen yıllar sonra buraya dönüp baktığında her anınını neredeyse izlemiş olucaksın eminim ki yoluna girecektir her şey korkularını anlayabiliyorum..

arkadaşlar neden korktuğunu dk 4:37 söylüyor vaktiniz önemli kaybolmasın

Canım genç kardeşim, Videona rastgele denk geldim. İzledikçe kendim aklıma geldi. :) İnan hem kendini hem de hayatı keşfedeceğin çok güzel bir yolun başındasın. Uzaktan her şey belirsiz ve kaotik görünür. Bundan dolayı bu korkuları yaşarız. Sonuçta bilmediğimiz şey bizi korkutur. Üstüne gittikçe daha belirgin bir hale gelir. Bu süre zarfında da tecrübe ve cesaret kazanır, hiç farkına varmadığımız yeni benliğimizi tanırız. Bu yeni "senin" nasıl olacağına da senden başka hiç kimse karar veremez. Öyle hayat hocası felan değilim ama nacizane tavsiyem sonucu her ne olursa olsun bu yolda yürürken ve bir yandan benliğini inşaa ederken en sağlam tuğlan "dürüstlük" olsun. Hem kendine hem de başkalarına. Unutma sonucu ne olursa olsun. :) Bir noktadan sonra dönüp bakınca bu vakitlerini bile çok özlüyor insan. Hayaller, umutlar, korkular(ah neler neler) eşliğinde o güzel gece sorgulamaları :D Her neyse sana ve senin gibi tüm genç kardeşlerime huzurlu ve sağlıklı bir yolculuk dilerim. Haydin ben kaçarottoo

ne güzel arkadaş grubunuz varmış sizin ya. en son ne zaman böyle eğlendiğimi hatırlamıyorum. eğlenceniz asla bitmez umarım.

24 yaşındayım ve hiçbir şey başaramadım ne okul ne arkadaşlık ne hobi ne aşk hiçbiri büyük ihtimalle yalnız ve fakir ölücem umarım erken ölürüm de birilerine yük olmam. şu anda işçi olarak çalışıyorum işe başladığımdan beri bu geç kalmışlık hissini iliklerime kadar hissediyorum. Bu hayat her yaşta güzeldir vs zırvalarını sıkanlara inanmayın yapmak istediğiniz her şeyi gençken yapın yoksa çok geç oluyor.

❤

20 yaşına girdiğim gün büyüdüğümü hissettim, çocuk değildim ama çocuktum da. resmen büyüdük

Naçizane tavsiyem her zaman kendi öz benliğinizle hayata devam etmeniz. Üzerinize giydiğiniz farklı bir "kıyafet" varsa onu çıkarın. Ve yola devam edin. Hepimiz yolda öğreniyoruz, yapması zor olsa da en önemlisi anda kalabilmek. Ve asla merak etmeyin, içinizde ki çocuk bir gün yere düşse ve onu kaldıran kimse olmasa da bir şekilde kendine kendine kalkmasını bilecek. Yolunuz açık ve ışık dolu olsun!

Üniversite kazandım, sanki artık çocukluğum bitiyormuş gibi geliyor, sorumluluklarım artıyor,hersey artik benim elimde benim sorumlulugumda,sadece ders okuyup ya da eglenen bir çocuk olmayacağım,biraz agir ama basaracagima inaniyorum...

Hangi pazar orası

Merhaba Seher, 20'li yaşlarda olmak bazen gerçekten kafa karıştırıcı ve sıkıntılı olabilir, bunu anlıyorum. Ben de 20 yaşındayım,benzer şeyler yaşıyorum ve belki sana yardımcı olabilecek bazı düşüncelerim var. Öncelikle, her şeyin hemen mükemmel olmasını bekleme. Kendine zaman tanımalısın; başarıların kadar hatalarını da kabul etmelisin. Her ikisi de seni geliştirir. Küçük hedefler koymak, büyük hedeflerin getirdiği baskıyı hafifletebilir. Küçük adımlarla ilerlemek, kendini daha motive hissetmeni sağlar. Kendine güvenmen önemli. Başkalarının ne düşündüğünü fazla kafana takma. Kendi iç sesini dinle ve neye değer verdiğini unutma. Herkesin yolu farklı ve kendi yolunu bulmak zaman alabilir. Yalnız hissettiğinde, güvendiğin insanlarla konuşmak iyi olabilir. Bir arkadaşınla veya sevdiğinle konuşmak yükünü azaltabilir ve seni bu tarz durumlarda yalnız hissettirmeyebilir. Sağlığını da ihmal etme gördüğüm kadarıyla iyi bir fiziğin var spor yapmak, dengeli beslenmek ve yeterince uyumak kendini daha iyi hissetmeni sağlar. Ayrıca, meditasyon,namaz kılmak veya hobiler edinmek de stresini azaltabilir. Yeni şeyler denemekten korkma. Korkuların seni sınırlamasın, yeni deneyimlere açık ol ve kendini keşfetmeye çalış. Bazen en iyi gelişim konfor alanının dışına çıkmakla oluyor. Küçük başarıları kutlamak da önemlidir. Bu, moralini artırır ve olumlu bir bakış açısı geliştirmen için sana güç verir. Gelecekteki belirsizliklerle başa çıkmak için bazı planlar yapabilirsin. Bu planlar büyük olmaktan ziyade, seni hedeflerine adım adım yaklaştıracak küçük adımlar içerebilir. Bence bu yaşta hissettiklerimiz oldukça normal ,herkes kendi yolunu buluyor ve bazen yolculuk, varış noktasından daha önemli. Kendine kesinlikle nazik ol ve elinden gelenin en iyisini yapıp sürece bırak. Yanında olduğumu bilmeni isterim. :) Sevgiler, Emir

Sizi pek anlamadım 34 yasinda biri olarak fakat hayatınızda kolaylıklar dilerim.

Ben de..Ben de her şeyden korkuyorum.21 yaşındayım 2 tane sevdiğim arkadaşım okurken nişanlandı en yakın arkadasimsa nişanlanma yolunda..Benim elimde barbie monster high olsa oynarım halâ arabası dolabı da olsun isterim.. Onların fikirlerine saygı duyuyorum mutlu olmalarını çok istiyorum ama ne ara gerçekten hangi ara buraya geldiik tam olarak😅Ben bu kafalarda hiç hayal edemiyorum kendimi.Ben 21 yaşında gencim çocuğum.Onlarsa eş.Bunun için de kendimi yargılamayacağım ya valla çünkü ben bu halimle mutluyumm🦋🐣

Yazmak güzeldir…:D✨💯✨

Kimsenin garantisi ve savunması yok dikkat edilmesi gerek kim kimden yerse

Ben 20 senelik adam bindim hayat denen kamyona Hidra-Ölüme inat tavsiyem...

Deprem , Savaş Ekonomi Virüs var ondan korkuyosundur.

Aldanmayın çocuksu mahsun yüzüne,palavralar sallıyor yine 💃 Acımak yok millet kadın milletine.

Anlık izleyiciler (BANANE AQ )

Ben de bazı dönemler aynı böyle hissediyorum ve yazıyorum. Yazarken tamamen içsel sıkıntılarıma odaklanabilmek için sadece mum ışığı ve tabletten veya telefondan açacağım sakinleştirici bir playlist dinlerken yapıyorum bunu. Genellikle geceleri yaparım çünkü gecenin sessizliği ile kendi alanıma çekilen bi insanım. Bunu yapmak bazen çok faydalı oluyor, çünkü her ne kadar o anda içinde olduğum durumu anlayamasam da beyin arka planda bunu anlamlandırmaya çalıştığı için illa ki bir gün anlamlandırıyorum. Yazdıktan sonraki gün kendimi kalkıp bir şeyler yapmaya itmeye çalışıyorum, tüm gün yatarak ya da yayılarak telefona bakmaktan reels kaydırmaktan tamamen koparabilmek için çoğu zaman aniden instagramı silerim mesela ve günlerce haftalarca yüklemem. Bu sayede kendime ve işlerime daha iyi vakit ayırabiliyorum ve kendimi anlama sürecim daha da hızlanıyor. ❤❤

Büyümekten korkuyorum çünkü büyüdükçe dertlerim stresinde büyüyecek son bi kaç gündür kendimi iyi hissetmiyorum psikolojik burhanlar yaşıyorum ailem bi yerden bakılıyor napicağımı bilmiyorum kendime vakit ayırdığım saat gece saatleri tamam gece huzur veriyor ama sabah uyandığımda hersey yok oluyo bi şeylerle ilgilenmeye çalışıyorum ama olmuyo dışarı çıkıyorum bazen tek bazen arkadaşlarımla ama gerçekten zevk alamıyorum hayattan anlam veremiyorum kendime eski neşem eski biseyleri yapma isteği yok içimde ama bu yazıyı yazmak azda olsa kendime getirdi teşekkürler video için bu arada ❤️‍🔥😺

dertçik

Açıkçası korkularınla ilgili haklısın bunlar doğal hisler , benim de bu tarz hislerim olmuştu ama sonradan fark ettim ki korktuğum hayata adım attığımda aklıma gelen his korku değil telaşla karışık heyecan;sahip olduğum şeyse inişli çıkışlı ruh halleri ve günler.Hayatının bu evresiyle uğraşırken gittikçe de güçleniyorsun ve alıştığın şey mücadele oluyor .Bence mücadele o kadar da olumsuz değil.Hatta bu zaten ilk mücadelen de değil.Sadece şekli değişiyor ve sana ayak uyduruyor.Sadece derin bir nefes al ve yaşadığını hisset.

Sare Ay'dan sonra huzur bulacağım bi kanal buldum :)🫶🏻

bir şeylerin değişmesinden korkuyoruz bence. ve bu değişimi durduramıyoruz. donup kalmak, şu anki anda uzun bir süre kalmaya duyduğumuz ihtiyaç ama bunu yapamayacağımızı bilmenin verdiği çaresizlik. çözümü bu hislerin normal olduğunu anlamak ve akışına bırakmak diye düşünüyorum.

oje sürerken arkada dinlemek için açtığım videonun iç çektirip duvara bomboş baktırması ve o sırada ojenin çoktan kuruması,,,biliyo musun büyümek tam olarak böyle hissettiriyor.bu yaşımdan çok daha küçükken özenirdim bazı kadınlara daha doğrusu "kadınlığa" giydikleri elbiseler,o topuk sesi,makyajlar,saçlar...şu hayatta en çok büyümeyi istemişimdir.şimdi büyüyorum ve bunun beni ne kadar korkuttuğunu söyleyemem.ilk kez 18 olduğumda anlamıştım işlerin değiştiğini."artık 18 yaşındasın büyüdün çocuk değilsin" algısı ve baskısı o kadar çoktu ki üzerimde..nefret ettim büyüyo olmaktan.iyi yanları da vardır elbet diye düşünürken 2li yaşlara girdim bu yıl.20 yaşımda olmak artık hiç de göründüğü gibi değilmiş dedirtti.çünkü ben yaş alırken pek de istediğim hayatı kendime sunamadım.en çok da bu yüzden büyümek istemiyorum.ya 25 yaşına da girdiğimde hala istediğim hayatı kendime sunamazsam?yıllar insandan çok şey alıp götürüyo şimdi o eski ben olsa hayal edemiceği şey yoktu.büyüyünce neler yapardı neler.20 yaşımda her şeye geç kalmış hisseden ve ruhu yorulmuş bi ben,hiçbi şey hayal edemiyo çünkü.nereye gidecek böyle bilmiyorum,nereye kadar korkarak büyüyeceğiz bilmiyorum.ama anladım ki korkarak aldığım her yaşta çok fazla fırsatı kaçırdım çok fazla zamanı öldürdüm boş yere.bazen o yaşı dibine kadar yaşamak lazım.saçmalamak gülmek ağlamak gülerken ağlamak lazım.bazen 25 yaşında bazen 5 yaşında gibi davranmak lazım.insan içindeki o masum yanı kaybetmedikçe eminim ki yılların yaşların hiçbi önemi olmıcak.bu dediklerim hem bana hem sana hem de bunu okuyabilecek herkese.büyümekten korkuyoruz ama yaşamayı kaçırıyoruz sanırım.hayat hep aynı kalmıyo insanlarla da uzaklaşıyoruz.en yakınınızla bile.her zaman istediğinizde orada olmuyolar.çok koyuyo ama alışıyo insan bi süre sonra.her şeye alışıyo.yaşamaya da yaş almaya da..

Hem büyük olup hem de hala küçük olmak…