วีดีโอ

Dünyanın en ağır sözleri sanırım burada

snare yukarda kalmış eline sağlık güzel remake

gereginden fazla iyi olmus.

Çünkü ekranımda kısmını ben hep çünkü rap'ten önde olarak algılardim baya havalı gelirdi ekranımda dediğini öğrenmek üzdü

ellerize sağlıkk

bana neydi gerekli olan, duzen mi ? yoksa sadece isteklerim mi icimde olusan buhrans sanci. biseyler bilmek istiyorum artik yetti. dinledikce melodileri artar hale geldi acilarim. dindirmek icin binbir yol bi ton cagre. aramakla gecti butun hayatim bi sahne. ellerimde sadece kopan sac telleri gibi gidenler kaldi. surekli gidenler arkasi yapilan umutlar. insaa edilmis birer copten bile irak. yolum yol degil soylenen bu. dogrulugu benim icimde de dogru. orantili yolu bulmak bi yana. bende olusan her fikir davetiye sona. hep cagirdim hep istedim. bilsinler beni gorsunler istedim. bencilligin en temel hali bu dediklerim. kimse bir soz dahi edemez eminim. herkes icinden bi pay bulur kesin. bu yazdiklarim ilk defa degil bi sarki. halime baska bi kapidan bakilan serenat. cogu zaman beklerim kotu seylerin ertesini. isik, isiga cikar her karanligin hazni. bosalltim tum kelime haznemi. nedir alakasi bilemedim erteledim kacinmak icin. icim icimi yerken bi agri beni dondurdu hayata geri. bulundugum konum cok uzak hayallerimden. yikikligim cekilmez taraflarinca kimseden. insanlik iste bekler ilgiyi beklenmeden. yeniden yeniden dene yanil dus kalk yorul yine yap bastan asagi her hurcenle savas kalsin icinde disari vurma vurdugun her duygu bi gun gelip yakalar ensenden ve der ki beni bu durumda kullandigin icin zayifsin baska yerde dermanini ara. aradikca bitersin, bilmezsin kekelersin. aglamaktan cenen kasilir diyemezsin. yaslarin diline deger tiksinirsin. aglamaktan utanir sendelersin. en sonunda bi cukurun dibinde. yerim hazirmis diyip kendini niyetle. biten hayatina yalvar bir bakis diye. sonunda hayattakilere bol sans dile.

Bu şarkı hayatın anlamı gibi

0:33 hayat başlıyor gibi

?

Farazi dahiliği...

UNUTMAK İHANETİR

Öldürün beni ama bir günlük olmasın…

Kafamın içinde bin tane cinayet Giydiğimde akla gelen anılar ve onca kıyafet Diyorum ya yolun sonu değildi selamet Saat sabah 5 sardım sardım yaktım Resimlerine bağırdım anca öyle baktın Kaç kere kırıldım Bi bilsen nerelerde sızıp kaldım

Eskiden beri tanırım seni şimdiyse diyorum yazık bu haline Karıştı sayende mutlu günler tarihe Vicdanın rahat mı bari bunu de Her bi halta küfrettim Dedim düzelir sabrettim Ama nafile kaldı aşık olduğum o kız mazide Dedim atın toprak üzerime Çekmekten yoruldum sabah sabah işkence

karın ortüsüyle beyaza bürünmüş şehir misali kafamdaki seslerin yoktu eşi benzeri paranoyalarımın satırlara döküldüğü gecenin bir vakti demiştim ya öfke problemlerim var benim eminim böyle olmasını sen de istemezdin demiştim ya uzaklaş sustur kalbindeki şu sesleri sadece yazmak yetmiyor ellerim durmadan titriyor dışarı vuruyor içimdeki tüm siniri kini sigara dumanını ciğerime değil kafama çektim sımsıkı sarıldığım tek melek sendin seyret şimdi bu kaçıklığın son hali emin ol sana vurmayı ben de istemezdim kayıplarım yaşantım beni buna itti içimi okudun sanki bir müneccim emsali sadece susuyorum içime atıyorum tüm derdimi bu beni tüm benliğimden alıyor böylesi çok mu iyi? Buğulu sisli caddelerin içinde kaybolan güvercinim sanki kendimden emin adımlar atıyorum sürekli kafam dimdik haklı buluyorum kendimi sevgisizlik değil psikopatlık bitiriyor beni gözü kara kafası kırık çocukların temsili sensizlik değil korkusuzluk hapsediyor beni içime çektiğim dumanın etkisi iliklerimin içine işlemiş sanki şimdiyse susuyorum satırlarım konuşuyor yetmez mi seyrediyorum her metresi anılarla dolu olan bu şehri ve sadece ilerliyorum gittiğim yol bataklığa götürüyor beni durmadan batıyorum kendimi tanıyamıyorum çok değiştin ne oldu sana diyenlere sadece bir bakışla yetiniyorum kinimden değil kendimden kopuyorum kafamın içindeki sesleri değil kendimi yakıyorum Ha unutmadım yolun başındaydık daha değil mi kendimi bulamadan bir yola başlanır mı o da çok şüpheli? bu kelimeler armağan değil ceza bana kimse anlamadan geçip gidiyor zaman al yastığı kafana namluyu alnına ölmek mühim olan değil kendini tanıyamayan ahlaksız bir adama!

karın ortüsüyle beyaza bürünmüş şehir misali kafamdaki seslerin yoktu eşi benzeri misali paranoyalarımın satırlara döküldüğü gecenin bir vakti demiştim ya öfke problemlerim var benim eminim böyle olmasını sen de istemezdin demiştim ya uzaklaş sustur kalbindeki şu sesleri sadece yazmak yetmiyor ellerim durmadan titriyor dışarı vuruyor içimdeki tüm siniri kini sigara dumanını ciğerime değil kafama çektim sımsıkı sarıldığım tek melek sendin seyret şimdi bu kaçıklığın son hali emin ol sana vurmayı ben de istemezdim kayıplarım yaşantım beni buna itti içimi okudun sanki bir müneccim emsali sadece susuyorum içime atıyorum tüm derdimi bu beni tüm benliğimden alıyor böylesi çok mu iyi? Buğulu sisli caddelerin içinde kaybolan güvercinim sanki kendimden emin adımlar atıyorum sürekli kafam dimdik haklı buluyorum kendimi sevgisizlik değil psikopatlık bitiriyor beni gözü kara kafası kırık çocukların temsili sensizlik değil korkusuzluk hapsediyor beni içime çektiğim dumanın etkisi iliklerimin içine işlemiş sanki şimdiyse susuyorum satırlarım konuşuyor yetmez mi seyrediyorum her metresi anılarla dolu olan bu şehri ve sadece ilerliyorum gittiğim yol bataklığa götürüyor beni durmadan batıyorum kendimi tanıyamıyorum çok değiştin ne oldu sana diyenlere sadece bir bakışla yetiniyorum kinimden değil kendimden kopuyorum kafamın içindeki sesleri değil kendimi yakıyorum Ha unutmadım yolun başındaydık daha değil mi kendimi bulamadan bir yola başlanır mı o da çok şüpheli? bu kelimeler armağan değil ceza bana kimse anlamadan geçip gidiyor zaman al yastığı kafana namluyu alnına ölmek mühim olan değil kendini tanıyamayan ahlaksız bir adama!

Kederle uyan bu güne Yüzünde çürümüş gecenin izleriyle sesini kıs zihninin Ve bütün benlik sorgularını kapına dayanan o çift el silah sesiyle öldür Aslı kayıp bir öyküdür bu, özünde sen silik bir cennet Hayalinin sınırlarında raks ederken kanar hüzün real'lerin sağır gidip gelirken Her günün de aynı kâbusun yolunda cevapsız kaldığın bu hayat dramasında kaybederken Kayıp zamanı varsayıp da sarhoş insan zihnimin inceden dumanlı krizlerinde peki sen ner'deydin? Ayaklarıma çift pranga vur, kelamın bayraklarını indir yarıya Tüm betimler sussa da dilime özgürlük mühürlerini yeğle Bavulumda armonilerim suskun hâlâ kalp krizlerimle eşdeğerken Son kez bir sorgusun harabe ruhuna Giderken o bir şarap damıt ölüm tadında [Nakarat] Doğ Mathilda, kollarımda hasretin küçük bebek Sesimde özlemin kokar ve mutluluk yatak döşek Sancılar kelepçe, adıma tüm sokaklar emanet Sonbahar deminde kalbim, gözlerim yitik tibet Doğ Mathilda, kollarımda hasretin küçük bebek Sesimde özlemin kokar ve mutluluk yatak döşek Sancılar kelepçe, adıma tüm sokaklar emanet Sonbahar deminde kalbim, gözlerim yitik tibet [Verse 2] "Kalan" nedir? Bakar bir kör müyüz? Satar ölür müyüz? Huzur görür müyüz? Savaş içinde kördüğümmüşüz Sıyır ki tenini yaşamın içinde hep bu nağmeler var Suratlarında sin melankolik travmalar Beni de dünde bırak, koluma bir kelepçe tak Bugün de yandı közüm Sözümden dönemedim, real özüm Bilir kişiydi bir tek iyilik uğruna Triplik dostluk örneği, mutluluksa hep bölüm bölüm Sen ki acının yadigârısın Ve pelikan beşiklerinde sallanan hüzünün umuda haykırışlarındasın Tasvirin tabi bir rapin hatim bu düş senin Kadim sevişlerinde dünya kan kusarken eylemin Melodisel figürlerinde masum bir bebek yatar Doyar bu renge çizilen tüm hazin kokan satırlar Kesik nefeslerinden ince armonim sızar Karanlık bir odaydı kalbim duvarlar ve tablolar [Nakarat] Doğ mathilda, kollarımda hasretin küçük bebek Sesimde özlemin kokar ve mutluluk yatak döşek Sancılar kelepçe, adıma tüm sokaklar emanet Sonbahar deminde kalbim, gözlerim yitik tibet Doğ Mathilda, kollarımda hasretin küçük bebek Sesimde özlemin kokar ve mutluluk yatak döşek Sancılar kelepçe, adıma tüm sokaklar emanet Sonbahar deminde kalbim, gözlerim yitik tibet

4 yıl sonra o yalnız karanlık oda dertlenmesine daha da dert katan senfonisi thxxx 🫥

Saat gece 12 sulari ben yine buralarda takiliyorum.

Yaşamayı beceremiyorum

Bazen öyle çok da fazla kurcalamıyacaksın Bozulduysa bırak işinin ustasına, bir baksın Güzel günler yakın, fakat uslanmıyacağız ki Renkli düşler sokakların zulasında saklı Ellerimde kan yok, ellerimde kir ve ter var Saat beş, bence yat, bu kadar yeter ya Benim olayım farklı, benim vazifem var İzlemezsem eğer, bir gün doğmaz güneş, hakikaten bak Beni mahveden de bu, bu aydınlık korkusu Suyumda kahvenin tadı, kaçak çayın tortusu Hiçbir kahpenin adı, ezberimde değil hâlâ Bu sahtelik yarın da sürecek, anlamıyor musun Bir gün yavaşlamam gerekti, yoksa belki ölürdüm Ve süratliysen sükuneti tek rüyanda görürsün Şafak vakti Yolçatı'nda kumar sofrasında Silah çıkartırsa tanımadığın bir adam, o an büyürsün Çocukluğum sokaklarda, geçti benim Yok uğruna, çok ahbabı düşman ettim, öyle kendime (bak) Yoksulluğun yok ahlakı Bilir misin, kenar mahallelerde herkes ağlar, kendi derdine (bak) Yaşadığını iddia ettiğin, bütün bu şeyleri Yaşasaydın, hiç bahsetmek istemezdin abicim Ket vururdu beynin, salak, salak gezerdin altı ay Şimdi sus! Elimde var fena bir şey Sonra döndüm, yanımda kimse yoktu Hemen bizimkileri sordum o an, dizlerimde korku Anlamadı ne söylediğimi, belli ki sarhoştu Mekan loştu, sokak boştu Sonra döndüm, yanımda kimse yoktu Hemen bizimkileri sordum o an, dizlerimde korku Anlamadı ne söylediğimi, belli ki sarhoştu Mekan loştu, sokak boştu Geçmişe saplanıp kalmak, muhteşem bir hata Tadı vardır her hatanın insanoğlu, tadar Kimi gece yaşar ve öğle vakti yatar Sen öylesinden korkacaksın, hayat ona batar Bazen, imajdan da fazlasıdır, sakal Zaten, inansaydım gülümserdim, sana Madem, uzaktaydın neden döndün lan, dedi Ben, ne haber diyecektim, yalnız diyebildim tamam Var peşimde, elli tane ufak yaşlı, çakal Darp edince suçlusun, affedersen skandal Ah be çocuk demedim mi, vururlar seni Bu yaşta, bu cesaret, elinde bir taş, bir de sapan Ben kaçmadım oradan, beni gönderdiler Peşimde kısmen doğru, söylentiler Onlar özgür olmayı da benden, öğrendiler Ben bir guguk kuşuydum, beynini körleştiren Baktım kollarımda ip, boynumda ip Yukardan bir el yönetmiş beni hep ipleri çekip Kopartıp attım, hesabı istedim peşin Tamam borcun yok, siktir git dedi, ibnenin teki Şimdi döndüm ve inan tek isteğim huzur Kaçırırsan bir defa, hukukumuz bozulur Unuttuysan kim olduğumu, hatırlatmam uzun Sürmüyecektir bak paçamda kaldırımın tozu Sonra döndüm, yanımda kimse yoktu Hemen bizimkileri sordum o an, dizlerimde korku Anlamadı ne söylediğimi, belli ki sarhoştu Mekan loştu, sokak boştu Sonra döndüm, yanımda kimse yoktu Hemen bizimkileri sordum o an, dizlerimde korku Anlamadı ne söylediğimi, belli ki sarhoştu Fakat ne yazık ki sokak boştu

içine atmak diye bir şey varken anlatmaya ne gerek var

Düşündüğün gibi değil tek derdim uçkurum Rapten sonraki hayalim sen ve çocuğumuz Mutlu aile tablomuz hayal ediyorum nasıl olurdu Takvimin en güzel yaprağı seni tanıdığım gece Bayık gözlerimde yok yaşam belirtisi Kafama taktığım problemlerim Tam hayatım bitti derken Bir kız geldi yeniden yarattı beni Özgürüm ve özgürlükte mutluyum Aşk denen oyuna tekrar dahil oldum Hapsolan ruhum da unuttu olanları Kaybolan hayatımı vermeyin geri Zaten fazlasıyla mutlu içimdeki Serseri

eline sağlık reis

--- Verse 1: Mahalle köşesinde, umutlar tükenmiş, Gençler büyüyor ama yollar kilitlenmiş. Sokaklar sessiz, rüyalar ölü, Hayaller kanar, kimse sormaz "Nasılsın, nötr?" Sınırlar dar, özgürlükler yok olmuş, Herkes aynı hikaye, kimsede yol buluş. Geceler karanlık, dertler büyük, Çocuklar hayal kurar ama hayat hep küçük. Bu şehirde kaybolduk biz, İsyanlar yavaşça, içimde sessiz. Toplumsal adalet, sadece bir masal, Gerçekler soğuk, kalpleri hep basal. --- Nakarat: Mahallede karanlık, umuda yer yok, Her sokak hikaye, ama sonu hep çok. Savaşıyoruz biz, ama nereye kadar? Bir gün güneş doğar mı, hani ne zaman? --- Verse 2: Çöplerden geçim, umutlar çöp olmuş, Bir yanda lüks hayat, diğer yanda boşluğun hoş. Çocuklar oynar ama hayat ağır gelir, Kimse sormaz onlara, kim kimin derdi bilir? Adalet suskun, gözler yorgun, Herkes kaçar dertten, çözüm hep donuk. Sistem tıkanmış, fakirler her yanda, Kim el uzatacak, kim kalkacak ayağa? Belki biz büyüdük, belki de unuttuk, Ama mahallemde hala hayaller kavuştuk. Yaralar kapanmaz, üstü örtülecek, Bir gün düzelecek mi, umut tükenmiş bilecek. --- Nakarat: Mahallede karanlık, umuda yer yok, Her sokak hikaye, ama sonu hep çok. Savaşıyoruz biz, ama nereye kadar? Bir gün güneş doğar mı, hani ne zaman? --- Outro: Bir gün belki de ışık görünür ufukta, Mahallede çocuklar güler yeniden sokakta. Ama bugün kara, dertler hep yanımızda, Bir gün kalkacağız, belki o gün sabah olacak... --- Umarım işine yarar! Bu sözlerle bitmemiş beate sağlam bir ruh katabilirsin.

Ah... Bu beat...

Can I use this beat in my song

şifa

Onayladım, başımı sallayıp da Her ne bok dediyse katiyen Düşünmeden onayladım, peşinen diyeyim Şimdiden düzüldü beynim Tahminen bu akşam uykudan feragat ettim Veyahut ettirildim, akabinde geldi demli çaylar Ben dikizledim beyaz ve nemli bir tavan Sahiden tanışma faslı sürdü altı üstü beş dakika Yaklaşık da yirmi yıldır oturmakta burada Laf olsun maksadıyla sordum 'ne iş yaparsın?' 'Ah bir bilsem cevabı önce verebilirdim kendime' Deyince anladım durduk yerde yarayı deşmemek gerek İlaveten kabul etmem arkadaş mesuliyet Sohbetin sonunda şayet Daha da devrilirse çam, istifim bozulmadan Gaflarım kabarmadan yudumladım çayımdan Duvarda eski püskü bir fotoğraf Çok büyük bir ihtimalle çekilmiş iş yerinde Fotoğrafın tam altı imza Şevket Hamdi Tan, duvarı gösterip de sordum 'Bu sen misin?', Gözünü kırparak onayladı O esnada çok garip bir melodi eşliğinde çaldı telefonu 'Kusura bakma kardeşim' deyip çıktı balkona Ben tavan dikizledim dakikalarca İnanmadım, mümkünatı yok inanmadım Hayatlarıyla geldiler de yine de bıkmadım Çünkü ben nemli bir tavan dikizledikçe Hayattan hep muaftım (muaftım) İnanmadım, mümkünatı yok inanmadım Hayatlarıyla geldiler de yine de bıkmadım Çünkü ben nemli bir tavan dikizledikçe Hayattan hep muaftım (muaftım) Ohannes, nasıl söylesem bilinmez Böyle hadiseyle karşılaştım ilk kez Banyo aynasına yansıyan bir küvet İçinde var yığınla dergi artı bulvar Bir zamanlar hepsi oldu baş tacımız Mahalle arkadaşlarıyla toplayıp bozukluk Kuytularda hatm'ederdik her bir satırı biz Soluk soluk, şu anda Şevket Hamdi Tan telefonda Utanmadan da sövüyor arkadaş bağıra bağıra Bağırmasıyla anladım vakit zamansız Bense bir hususta baya kararsız Küvetten acaba yanıma alsam mı, almasam mı bulvar? Alıcam tabi ki lan ucunda yok zarar Cebimde gazete oturmuşum salonda Herifse öfkeliydi hala Elimi kaldırıp da gidiyorum ifadesiyle işaret ettim İçime serpilen sularla girdim odama İkinci sayfa, hakkaten tuhaf bir şey la Bulvar Merakındayım bunu yazanların İkinci sayfanın dibinde mevcut yayın kadrosu Ağzım açık kaldı, çünkü gördüm orada Genel yayın yönetmeni Şevket Hamdi Tan'dı valla..

Öndeki abiyi sen bi de geceleri gör annesi

Onca şeye rağmen yine hayat tutunmak

2024 halla varsin aklımın köşesinde Kayre

_Boşa yaşıyoz a.._

Anyone from India❤

simdi zaman biraz guz gibi sararan yaprakları kıskanan yavrularda gordum seni sevgilim

kafalar almaz usta beyin vurur kafan kalmaz üstündeki tütün kokar ciğerlerim Duman almaz gözlerimde yaşlar dolu kalbindeyse kanlar oynar İçim yanar ciger sollar açısıyla akşam o 15 Eylül akşamları dinliyorum ilham var fotoğrafa bakıyorum gözlerimde kan ağlar Ahmet Kaya Kürt müymüş s****** değil hocam benim en sevdiğim adam eylüle isyan yazan artık anlamalı büyük bilim adamları psikolog mu öğretmen mi yoksa tekel bayi mi 12 yaşında ben bıraktım hayalleri en son kanalın hayalimde senin ellerin dedim hayallere yaktı yine içindeki yanardağ patlamalı hemen gözlerinde damarlar özgürlüğe hakkı sormuş demişler sorulmaz yürüyorum hala ayaklarda yarayla dokturuda aramam ilaçları boş gelir sözlerimi siliyorum dudaklara toz getir ölüm bile yaklaşırken ağlayamam sen gelir yüzümede bakarsan gözyaşlarım toz gibi

O gitti.... O Artık Yok...

kanlı ellerimde bir kırık ayna bir yanımda fotoğrafın

Mükemmel.

Biz zaten ölüyorduk mezara koyunca mı fark ettiniz...?

Sanatsal

Insanlardan tek dileğim ölünce bile mezarımda bu şarkı çalsın 🖤🙏🏻

tertemiz kalamazsın hep bi parça bulaşçan kire

Bugünlerde Hayli Yorgun Ellerimde Çiçekler Kafiyeler Yetmez Çünkü Dillerimde Dikenler Söğüt Çiçek Açar Sonrasında Solar Aylarımdan Kış Çünkü Yaşanmadı Bahar Kara Para Eller Tutmadı Bu Başkan Sokaklarda Çalış Çünkü Sokaklarda Parçam Sabah Akşam Mesai İstemedim Gerçeği Gözlerini Kapat Sonra Dua Et Bak Annecim İsteklerin Gerçekleşir Ben Yok Olunca Tabi Üzülmeme Gerek Yok Ezilmişti Sadi Küçükken İzliyordum Pencereden Piçleri Yansımamı Gördüm Anlamıştım Şimdi Pencerede Duran Piç Aslında Bendim Farkına Vardım Fotoğrafta Tektim Kameraya Gülümse Kızmasın Bak Annemiz Onca Zaman Geçti Utanmadın mı Sadi

.

Kimler dinliyorsa beni de çağırsın😔😔

baştaki piano kısmı nerden lütfen çok merak ediyorum

çok teşekkürler

kekecan altyapıyı çs bakmıyorken cepledin herhalde daha önce hiçbir unofficial yüklemeyi bu kadar iyi duymamıştım. esenlikler, iyi sabahlar.

alttaki şarkının adı nedir ? yılardır arıyorum asla bulamıyorum..