วีดีโอ

gamw ta aforologita

Τα πιο όμορφα καλοκαίρια δεν τα αναφέρω καν μένουν θαμμένα 023-024

epitelous neo komati apo tous atexnous!!!!!bgalte kialla na xarite kserete poso omorfa tha itan an eisastan kathe mera edw na min poname monoi??? poli agapi apo MANI

Στίχοι: Όσο μου λέει υπάρχει χρόνος Άλλο τόσο αγχώνεσαι το τι θα πει ο κόσμος Και δε με νοιάζει τι λουπάρει το ρημάδι Αφού έτσι κι αλλιώς εγώ πάντα φεύγω μόνος Όσο μου λέει υπάρχει χρόνος Άλλο τόσο σκέφτεσαι το τι θα πει ο κόσμος Και δε με νοιάζει τι λουπάρει το ρημάδι Αφού έτσι κι αλλιώς εγώ πάντα φεύγω μόνος Το μαύρο δε φεύγει κι ας άλλο χρώμα το βάφω Οι δικοί μου γελάν όταν γράφω Είπα θα είμαι εκεί για αυτούς που υπάρχω Υπάρχω, γι' αυτό το σώμα μου κάθε φορά το ράβω Είχα δει πως είναι να μη σε ψάχνει κανείς Να μη σε νοιάζει που θα πας και τι θα πιεις Τι ώρα θα γυρίσεις και τι ώρα ήταν να βγεις Κι αν έχεις κάποιον που θα έπρεπε να του εξηγείς Εμείς δε χρωστάγαμε εξηγήσεις Μόνο στα παιδιά που είχαν προβλήματα μα δε γνώριζαν λύσεις Παιδιά σαν εμάς που μαθαν' να ζούνε με τύψεις Που δύσκολα κοιμούνται αν τους ξυπνήσεις Κάτι παραπάνω γνωρίζεις για να τους βρίζεις Κι ακόμα θέλεις στο χωριό να πας να ζήσεις Μπορεί να μην έχουμε ουρανό αδερφέ Μα είχαμε πάντα υπολογισμένες κινήσεις Για ό,τι έκανα είχα λόγο, για όσα σκεφτόμουν και για εκείνους χρειαζόμουν ψυχολόγο Ακόμα φοβάμαι μη πιαστώ σε κάνα κόλπο Και τα ελαττώματά μου από το δρόμο αν ευθύνεσαι Μου είχες πει να μην κρίνεις για να μην κρίνεσαι Μα όλοι ήτανε κριτές, υποκριτές Έλα τώρα που στο μεταξύ μας κρύβεσαι Αν δεν ανοίξεις μία τη δεύτερη δεν ανοίγεσαι Όσο επιτίθονται να αμύνεσαι Κι αν μ' αγαπάς να μην ορκίζεσαι Όσο ενώνεις τα κομμάτια θρυμματίζεσαι Κι όσο δε ξέρεις τι θέλεις πειραματίζεσαι Όσο μου λέει υπάρχει χρόνος Άλλο τόσο αγχώνεσαι το τι θα πει ο κόσμος Και δε με νοιάζει τι λουπάρει το ρημάδι Αφού έτσι κι αλλιώς εγώ πάντα φεύγω μόνος Όσο μου λέει υπάρχει χρόνος Άλλο τόσο σκέφτεσαι το τι θα πει ο κόσμος Και δε με νοιάζει τι λουπάρει το ρημάδι Αφού έτσι κι αλλιώς εγώ πάντα φεύγω μόνος.

<3

Έχουμε νέο τραγούδι ατεχνων παλιατσων πριν το gt6

<3

Μπορεί να μην έχουμε ουρανό αδερφέ μα είχαμε πάντα υπολογισμενες κινήσεις!!

Κάποιοι που έμαθαν να κρίνουν άγνωστα πρόσωπα σαν την μικρή ζωή τους.. Εμείς μια ζωή απέναντι τους

❤πανεμορφοι οοως παντα , κανενα αλανι να ξερει το σαμπλ απ τη παραγωγή με εχει σπασει το μυαλο και δν μ έρχεται ευχαριστώ

ta prwina mou den einai pleon prwina ksipnaw vradia h apogevmata prospernaw gevmata psaxnw tropous na antimetwpisw kapoia themata k anthrwpous ntymenoys me xamogela toso pseftika geftika to misos toso pou me afto mageftika ainta

Ποιος ειναι αυτος που χωνει τελευταιος;

ειμαστε με του αδυναμους.. καθε φορα που και εμας δεν μας βγαινει

μισουμε αφεντικα μα πινουμε στα μαγαζια τους

tosa xronia idia anatrixila

tosa xronia

και δεν πιστευα οτι θα ξαναβρεθω εδω:(

κρεμαστος στο φεστιβαλ μαγκα οριστε η τιμη μου γαμω ολο αυτο το χρονο που εχασες μαζι μου καιω τις φρικες μου και ξαναμπαινω στο ναυαγιο ενα μπουκαλι αδειο με φιλαει με στοργη μα ας παει στο πετο μου, χανω το κεντρο μου

Το άρωμα της θάλασσας μου φέραν αναμνήσεις από παιδιά που με ξέραν...

Χρηστάρα με αγγίζεις ακόμα και με τη φωνή σου πόσο μάλλον με το τι λες, στην υγειά της 5αδας που έκανε αυτό το ραπ, είμαι μετά από άραγμα με το δικό μου Χρήστο και δε με νοιάζει τίποτα. Δε ξημερώνει για μας γιατί θα ξημερώσει μια και καλή στα κοντά, το νου.

μαλακισμενο έλα να δεις πως πέφτεις απ’το θρονοοοο

tsipouro sto patwma kai anama sti mnimi..

Ολα θα παν καλα

"Όλοι μου λένε χάθηκες μα όλοι 'ξερανε που θα με βρούνε Μερικοί θα με βαράγανε αφού βρήκαν να πιούνε Αν πω όσα ξέρω δε θα είχαν ματιά να δουνε"

Old time classic! αλανιαααααα μου

Πόσα χρόνια πίσω που σας άκουγα πιο πιτσιρικάς σε πάρκα, βραδιά που η μουσική ήταν συντροφιά σε όλους μας

Στήν 4η δεκαετία τής ζωής μου ακούω και ανατριχιάζω ακόμα. Respect.

άναμμα στη μνήμη, εχω προσάναμμα για ψυχών αντάλλαγμα <333

Akouga sta 15 kai twra sta 20 ,anamnhseis on❤️

Δε ξέρω αν κάτι μας τρομάζει Μα ξέρω πως αν δεν ασχοληθούμε σημαίνει πως δε μας νοιάζει Αν έγραψα κάτι να σε πειράζει Και δε φταίει το αλκοόλ αν δεις που σπάνια ο άνθρωπος αλλάζει Ό,τι κι αν κάνω θα με κουράζει πριν μιλήσει Πριν πει για 'μένα καλύτερα να το κλείσει Μεγαλώσαμε στις σκιές και φαίνεται τι έχουμε αφήσει Μα όσα χιλιόμετρα κι αν κάνω, κάποια στιγμή θα μηδενίσει Κατά βάση, μου έχουνε ξεμείνει δυο καπνοί και δύο άσσοι, μια καρδιά και μία στάση Σε πόσους έχουμε πέσει στα μάτια τους κάτω από τη βάση Κι ένα λάθος που ήξερα σε έχει πειράξει Θέλω να πιστεύω Κάποια στιγμή θα σε χαλάσει Και που 'σαι Πουλάω τη μουσική σου για να δω ποιος θ' αγοράσει Προσπάθησα να με θυμούνται Κι είναι απ' αυτές τις μέρες που όλα γαμιούνται Εγώ δεν κρύφτηκα πίσω απ' το δάχτυλο μου γενικά μα αν μου το κόβανε, εγώ θα τους έλεγα έχω αλλά εννιά Κι εννιά του μήνα πήγε, τι να πουν; Όλοι μου λένε χάθηκες μα όλοι 'ξερανε που θα με βρούνε Μερικοί θα με βαράγανε αφού βρήκαν να πιούνε Αν πω όσα ξέρω δε θα είχαν ματιά να δουνε Πέφτω και σκίζω τον πλανήτη, δεύτερο σκέλος, επικός του χάος, τόσο κοντά στο τέλος Να το θυμάσαι πριν χαθώ έγινα το μένος Ανέτειλη κραυγή, βουλιάξαμε στο έλος Δε θα μου κλέψουν τη ψυχή, πάντα στρώνω σχέδια Στη διάσταση του ποτέ, ακροβατώ στέραια Ο τελευταίος γέρος πήρε σάρκα και οστά Τότε μη μ' ακουμπάς και μην έρχεσαι κοντά Χαμένοι στις παρεμβολές, γύρω φωτιά καπνός, εν' όραση σκοτάδι, για 'μένα έγινε φως Φωτίσαμε τα πάρκα δε γίναμε τροχός Σ' ελλειπτική τροχιά εγώ κι αυτή πάμε εμπρός Τι κι αν το κράτος μας μισεί, δε θα βρει τον στόχο Φέρε τούμπα τη γη, χαμογελώ είπα άσε το 'χω Πορεία μας το άπειρο, πάνω από τον λόφο Η μάχη μένει ανοιχτή κι αν πεθάνω νιώθω Γυρίσαμε την πόλη μέχρι τα χαράματα Ήπιαμε, ερωτευτήκαμε, κατέληξαν φαντάσματα Εναλλαγές του ένα, κολλήσαμε στα κλάσματα, γκρεμίσαμε να χτίσουμε πάνω στα χαλάσματα Μείνε μαζί μου νύχτα, απόψε μυρίζει δρόμο Στη φλόγα καίγομαι αποκαλύπτομαι, παγώνω Λύνω το μυστήριο στα μέρη μου ματώνω Μαλακισμένο έλα να δεις πως πέφτεις απ' το θρόνο Ηλιόλουστή μου μέρα σε πεθύμισα Έβαλα το μπιτ κι η συννεφιά είπ' όσα ζήτησα Μίλησα για όσα κι άλλα τόσα με σκαλώσαν, τι μου θύμισα, σκατά σ' ό,τι μου θύμιζα, νύχτες που κατρακύλησα, παιδιά που δε σε φίλησαν ποτέ με κρύα χείλη, στην υγεία σου το σταφύλι, τσίπουρο στο πάτωμα και άναμμα στη μνήμη, έχω προσαναμμα για ψυχών αντάλλαγμα, φωτιά σ' ό,τι δεν κράτησα σφιχτά κι είπα μετά δεν καταλάβαινα με δάκρυα ή με κλάματα, γάμα τα και χα χα χα, μέχρι τα πρόωρα γεράματα κρατήσου Πάμε παραπέρα ηλιόλουστή μου μέρα Γράφω για τρένα αναποδογυρισμένα Ζούμε μια τρέλα, έλα Όλα θα 'παν καλά, σου 'πα έλα Όλα θα 'παν καλά κι εμείς τραγουδάμε για 'σενα Όλα θα 'παν σκατά και τραγουδάμε για παιδιά ονειροπαρμένα, έλα Έλα πιο κοντά, ο μήνας δεκαεννιά και κυνηγάω τα βουνά, πάμε με τρέλα Το άρωμα της θάλασσας μου 'φέραν Αναμνήσεις από παιδιά που με 'ξεραν Χαζεύανε τα κύματα ένα ένα Χαζεμένα παιδιά που γίνανε ένα Ακόλουθα με είπα έλα Άσπρο πάτο και τέρμα Ακόλουθα με είπα έλα Άσπρο πάτο και τέρμα

💜💜

Πρώτος 😮‍💨

🔥

Ψάχνω χειμώνες, ψάχνω μάτια, δεν ξέρω πια πως να με βρω νιώθω πως εδώ και αιώνες ψάχνω μάταια, αδράνεια, παράνοια και φλερτ, φευγάτα ως που μια μέρα θα την κάνω με μια γάτα, παιδιά μοδάτα σε μίζερες δυστοπίες είναι οι φίλοι μου για τον γαμημένο κόσμος προβλήματα παιδιά που δεν ήτανε νιάτα, ονειρευότανε ουτοπίες, συλλογικές κοινωνίες και καμένα τμήματα κρίμα τα παιδιά λέγαν οι άλλοι, λες και έχουμε πιει απ΄το ίδιο μπουκάλι αν έχουμε φάει το ίδιο σκατό σε προκαλώ να μην κοιτάξεις απ΄την άλλη να δω αν θα τα αντέξεις όπως εγώ, μου έκανα κακό όταν ήθελα απόδειξη ότι ζω εδώ να σε δω, εδώ σου είπα έλα, όλα θα παν καλά όταν με δεις να πενθώ εκεί να σε δω, όλα τελειώνουν εδώ και είναι τρέλα

βλεπεις πειναγα ανηκω κι εγω στο πείραμα, πισω τιποτα δε πηρα μα δε νιωθω τιποτα ξερω ποιοι ειναι εκει σε καθε κρισιμη κι οι στιγμες κρατανε μερες, μηνες δεν ησουν εκει και να σουν στανταρ δεν ειδες ο κυκλος μου ειναι σταθερος στο κοσμο μου εκει δε βρίσκω τρυπες μοναχα 2 πηγαδια ενα για οτι με πληγωσε κι ενα για τους φασιστες ο τροπος μου τετραγωνος γι αυτο και τρωω φρικες γι αυτο και παω γι αλλα γι αυτο με βρισκει ξυπνητηρι με ανοιχτα τα ματια μονος με 5 λεξεις που δεν ειπαμε ποτε παιζω κρεμαλα καθε μερα πνιγομουνα γιατι καθε μερα τα εκανα θάλασσα μαλακα ακομα στη τραμπαλα εχω μεινει μα εχει γινει τραμπολινο και ξερεις πως ειναι ζορικο σε καθε ζορι ανακαλυπτω μια εκδοχη του εαυτου μου μια στροφη προς το χειροτερο τροφη για σκεψη κι υπνο ανακάμπτω παει να πει ανακαλυπτω μοναχικη μου ιδεα στον ακαλυπτο και πλήττω οταν τη καρδια μου ανοιγω

Καιρός ήταν να ακούσουμε και τους παλιάτσους. Γάμησε!

είναι κατάρα το να μπορείς να βλέπεις τόσα πολλά

Μακάρι να μην ξαναγυρνουσα ποτέ ξανά σε αυτό τραγούδι αλλά να που πάλι εδώ είμαστε....

να μην σου λεν'τι να κάνεις, μα ό,τι και αν κάνεις..κοιτά να το θες!

το ραπ σας είναι σκατά αναψυχή, μα εμείς θέλουμε ποσότητες!

Δώστε άλλο ένα τώρα που μπήκε πάλι άνοιξη, μπας και βγει

*και είναι εκείνες οι στιγμές εκείνες οι γαμημένες στιγμές που σου θυμίζουν τι ήσουν και τι έγινες τι είχες και τι έχασες*

μάθε πως ο κόσμος δεν έχει φτιαχτεί για μας

Πόσοι σε ξέρανε και πόσοι τώρα κάνουν πως δε νιώσανε;

Τα ρολογια με αγχωσανε

Παλιάτσοι Πέφτουνε για πάντα ! "Μάνο είπα να το βουλώσουν μα το βουλώσαμε εμείς..."

" και με εκρινες βάση των άλλων , η λέξη μάλλον μάλλον φτιάχτηκε για εμάς "

Ναι ρε μαγκα

Ποίηση πραγματικά!

♡