“Saygıdeğer Kamuoyu, Değerli Basın Mensupları!”
Yüzyıllardır yayılmacı politikalar izleyerek Akdeniz’in sıcak sularına inmeyi kendisine hedef seçen Çarlık Rusya’sının, Kuzey Kafkasya’da ilk olarak 1763 yılında Mezdog bölesine kaleler inşa etmesiyle, savaşın en kanlı evresi başlamıştır. 1812’de Napolyon’un 650 bin askerden oluşan düzenli ordusunu 6 ayda perişan eden Ruslar, Kuzey Kafkasya halklarını adeta bir kan banyosundan geçirerek ancak 101 yılda bölgeye hâkim olabilmiştir. 1859’da Doğu Kafkasya; 21 Mayıs 1864 tarihinde de Batı Kafkasya susturulmuş; Ancak, Rusya’nın eli kanlı Çarları bununla yetinmemiş, hayatta kalan nüfusun % 90’ını oluşturan 2 milyonu aşkın Çerkesi de yurtlarından söküp atmıştır.
Sürülen Çerkeslerin yarım milyonu, açlık, soğuk, salgın hastalıklar ile Karadeniz’in gemileri batıran fırtınaları ve vardıkları yerlerde karşılaştıkları olumsuz şartlar nedeniyle yolculuklarının daha ilk günlerinde hayatlarını kaybetmiştir.
Bu acımasız soykırım ve sürgün sonucudur ki, günümüzde, 6 milyonu Türkiye’de olmak üzere 7 milyonu aşkın Çerkes hâlâ anayurdu dışında ve dünyanın 45 ülkesine dağılmış vaziyette, yok olma tehdidi altında yaşamaktadır.
Çerkesler, nüfusu kırılarak ve sağ kalanları da dağıtılarak uğradığı bu zulmü maalesef 157 yıldır dünya kamuoyu huzuruna çıkartma fırsatını ve gücünü elde edememişlerdir. Ancak içinde bulunduğumuz yüzyılda ortaya çıkan yeni imkân ve araçların yardımıyla, dağınık nüfus arasında net work oluşmuş, veri toplama sürecine girilmiş, sorunlar dünya kamuoyu huzurunda seslendirilip, çözüm arar bir hale gelinebilmiştir. Bu çalışmalar sonucudur ki karartılmaya ve unutturulmaya çalışılan 21 Mayıs 1864, Çerkeslerin uğradığı zulmün ve var olma mücadelesinin bayrak tarihi haline gelmiştir.
Çerkesler, kendilerini anayurtlarından koparan bu büyük felaketi “SOYKIRIM ve SÜRGÜN” olarak isimlendirmekte;
Hukuki olarak da “SOYKIRIM ve İNSANLIĞA KARŞI İŞLENMİŞ SUÇ” terimleriyle ifade etmektedir.
Çerkesler, 21 Mayıs 1864 tarihiyle simgeledikleri bu dramı 157 yıldır unutmamış olup toplumsal hafızalarında bütün canlılığıyla yaşatmaktadır.
Çerkeslerin uğradıkları bu büyük felaketin üzerinden tam 157 yıl geçmesine rağmen yaraları hâlâ kanamaya devam etmektedir!
Saygıdeğer Kamuoyu, Değerli Basın Mensupları!
Çerkes halkının içinde bulunduğu bu mağduriyetin giderilmesi yükümlülüğü elbette ki Çarlık Rusyası’nın bugünkü hukuki mirasçısı konumunda olan ve hâlâ topraklarımızı denetimi altında bulunduran Rusya Federasyonu’na düşmektedir.
Bu nedenledir ki, Rusya Federasyonu yöneticilerini selefleri tarafından işlenen bu tarihi suçu kabul edip bir an önce Çerkes halkından özür dilemeye,
Diaspora Çerkeslerine anavatana dönüş yolunu kayıtsız şartsız açmaya,
Ve tüm diaspora Çerkeslerine Cumhuriyetlerimizin vatandaşlığını alma hakkını tanımaya çağırıyoruz.
Başta Türkiye Cumhuriyeti Parlamentosu olmak üzere tüm dünya parlamentolarını da Çerkes Soykırımı ve Sürgününü tanımaya davet ediyoruz. Biz intikam adalet istiyoruz.
Kamu huzurunda açıkça bir kez daha deklare ediyoruz ki: Biz intikam değil, adalet istiyoruz.
Çerkesler, mağduriyetleri giderilip, ulusal hakları kendilerine teslim edilinceye ve varlıkları güvence altına alınıncaya kadar bu hak mücadelesini sürdürecek; ellerine geçen her fırsat ve vesile ile Rus yönetimlerinin karşısına dikilerek taleplerini dillendirmeye devam edecektir.
Çerkes Dernekleri Federasyonu