วีดีโอ

Gülpembe Videoda Kullanılan Görüntüler: www.pexels.com/videos/ "'Gülpembe' benim babaannem. Böyle akça pakça bir İstanbul hanımıydı babaannem, büyük bir aşkla severdim ben babaannemi. Onun en iyi anlaştığı torunu da bendim. On beş yirmi tane torunu vardı babaannemin; en çok benimle anlaşırdı. Onun anılarıdır bende 'Gülpembe'. Vefat ettiği zaman ben, on üç on dört yaşlarında falan bir çocuktum. ...

Dünyanın Sonuna Doğmuşum Tüketimin kutsandığı bir çağda, insanın varlığı bir tıklamaya, bir markaya, bir puana indirgenmişse, belki de en büyük yalan, "iyi bilirdik" sözünün kendisidir; zira düşünmekten yorulmuş, hissetmekten vazgeçmiş bir ruhun ardında neyi bilirdik ki?

Deli Bireyin ruhunun derinliklerinde yankılanan bir ses, varlığının sahipsizliğini sorgular hep; onun düştüğü yer, kaderin ince terazisinde mi tartılmış, yoksa tesadüflerin hoyrat rüzgarına mı kapılmıştır bilinmez. Tutkuları, zamana direnir; öfkesiyle küçülür ama yine de tükenmeyen bir isyan gibi kalır her daim. Büyütülmek ister, gözyaşları kanıksamadan. O çokça övündükleri sevgileri nerede kal...

Kufi Aynada ezilen şekerin parçalarında, bir kolektif yapının çözülüşü gizlidir; temizliğin ardına saklanan zihnin iç dünyası, kirlenmiş bir düzenin aynasında yansır. Eller havada, dualar da semâya yükselirken, hakikatte saraya yürüyenlerin ayak izleri mazlumların sırtında derin yaralar açar. Gökyüzü hâlâ masmavi olsa da, kimse bu gezegene inemedi; zira yıldızlar sahte ışıklarla parlatılmış, ha...

Dönence Videoda Kullanılan Görüntüler: th-cam.com/video/NpdQkEPELh4/w-d-xo.html “Dönence dünyanın iki ayrı kutbundaki meridyenlerdir ve hiçbir zamanda birlikte olamazlar. İnsanın doğasındada iki zıt kutup vardır. Bu kendisinde olmayanı arama içgüdüsüdür. Örneğin kış mevsiminde yazın gelmesini bekler yazın da kış mevsimini ararız. İnsanlar hiçbir şeyin tamamına sahip değillerdir. Her şeyin yarıs...

Bu Son Olsun İnsan, doğarken gözyaşıyla karşılar hayatı; bu, varoluşun ilk sesidir. Oysa gençlik, umut ve neşeyle dolu bir bahçedir; yıllar, henüz tutulmamış vaatlerle süslüdür. Ne yalnızlık ne de yalanın gölgesi düşmelidir üzerine, zira hayat her yeni güne bir başlangıç sunar ve belki de en büyük dilek, o ilk gözyaşının son olmasıdır; insan, mutluluğun kollarında nihayet huzuru bulmalıdır.

Senden Daha Güzel Güzelliğin ve özelliğin kıyas kabul etmez olduğu bir dünyada insanın kalbi, en saf hakikati salt bir kişide bulduğunda, zaman ve mekân manâsını yitirir, zira benliğin kendisini adadığı o eşsiz tez, her şeyin ötesinde bir hakikate dönüşür.

Tatlı Rüyalar (Bundan Yapılır) Tatlı rüyalar, nasılsın arzunun bir türlü doymak bilmediği boşluğu tarafından yaratılmış sanrıları çeken insan? Tatlı rüyalar, zira bu varoluşun saçmalığıyla boğuşan zihinler için geçici bir sakinleştiricidir ve BEN kimim? Kaos denizinde dolaşan bir akıl lekesi, herkesin bir materyal veya idea aradığı, egemenlik, boyun eğme, acı veya amaç olsun, bu kendini tüketen...

Bu Akşam Varoluşun anlamsız girdabında, ne düşmanlık ne dostluk bireye yaraşır; şüphemin kefenini sağlam ördüm, hedefim bir hiçlik bahçesinde mutlak mutluluk. Yolumun sonu belirsiz ve yarınım yok, ama bugün-sadece bugün-hayatın boşluğuna, akıl ve irade kadehime dolarken, içiyorum dostlar; zira burada ve şimdi, yalnızca kendi benliğime sadığım.

Her Şeyi Yak Bireyin tutkuya olan köleliği, özgürlüğünün yanılsaması içerisinde kendisini ateşe atmaktan başka bir hâl değildir ve olamaz; zira aşk, BEN'in özünde taşıdığı varoluşsal boşluğu doldurmak için hem bedeni hem de zihni yakmayı göze aldıran bir yakıcıdır. Unutulmaması gerekendir ki; bir kıvılcımın dahi yeter olduğu bu ateşte, yanmak yalnızca gönüllü bir yıkımdır ve bireysel yaşamın sa...

Arkadaşım Eşek "Grimm Kardeşler'in yazdığı, dünyaca ünlü bir çocuk klasiği vardır: Bremen Mızıkacıları. Sanırım Bremen Mızıkacıları'nı içimizde duymayan, bilmeyen yoktur. Sahibi tarafından terk edilen bir eşek. Yaşlanmış, kocamış bir köpek. Fareleri bile tutamayan bir kedi. Bir de horoz. Bu dört kafadar, bir gün yola çıkarlar ve Kuzey Almanya'nın ta Bremen kentine kadar giderler. Bu dört kafada...

Bekle Dedi Gitti Bekle dedi, gitti. Bir zamanlar her ideanın manâ bulduğu, her hissiyatın sonsuz olduğu anlardan geriye sadece beklemek kaldı. Bir anda ölüm gibi gelen ve bir türlü gerçekleşmeyen bir yokluk ama BEN beklemedim. Zira beklemenin kendisi, kaybolan bir tînin peşinden koşarken içimizin her köşesinde bir boşluk bırakıyor ama yine de kimse ölmedi. Ne onlar kayboldu, ne de tez; sadece t...