วีดีโอ

Kirat jat haina kirat sabhyata ho Rai haina khambu ho khambu vitra dherai jat jatiko aa- aafno thar xa aa- aafno vasa xa yi sabailai sametne khambu ho khambubata khambuwan huna gayo khambu vitra bibhinna tharika khambuharu vasa xa ti madhye Bantawa vasalai sabai khambuharule bolne vakole prathamikta deko huda Bantawa vasalai rastra vasako rupma sarkarma ghoshana garnu pardaxa.

Nice explanation ❤❤

Wow nice song

Thanku for sharing this video 👍👍

Nice to see this

Yo dance sakiya paxi raini kt ko ramro babesta garxan kta haru lay....😂😂😂 Limbu haru kota aaba KT nai solti vanay paxi huruakai hunxan solti lay j chaiyo tai dinxa soltini lai 😂😂😂

😂😂 🤣 ku history poryo mula lay watsapp ma

Nice explanation

Chanel bechyo ho

😢

🇳🇵🇳🇵

K bhayo hw

Jatha, to haru migrated ho lo. Muji, sure report

राय लिम्बू किराती होइनन्, सिचुवानबाट आएका शरणार्थी हुन् : इतिहासले देखाउँछ कि राय र लिम्बू समुदायहरू मूलत: सिचुवान क्षेत्रबाट आएका शरणार्थी हुन्। ७ औं शताब्दीमा यी समूहहरू मंगोलियाबाट सिचुवान क्षेत्रमा पुगे। १३ औं शताब्दीमा, मंगोल आक्रमणहरूबाट बच्न यी समूहहरू उत्तर तिब्बततिर भागे। १६ औं शताब्दीको अन्त्यतिर, तिब्बतमा भएको जातीय उथलपुथलका कारण, यी समूहहरू नेपाल र सिक्किमतिर शरणार्थीका रूपमा प्रवेश गरे। यसरी, यी समूहहरूको नेपालमा प्रवेश आदिवासी मान्यताका मापदण्डहरू अन्तर्गत ऐतिहासिक निरन्तरतामा अट्दैन। भिल: पूर्वी नेपालका वास्तविक किरातीहरू: भिल समुदायलाई पूर्वी नेपालको वास्तविक किराती मानिन्छ। जब राय र लिम्बूहरू १६ औं शताब्दीको अन्त्यतिर सिचुवानबाट शरणार्थीका रूपमा नेपाल आए, उनीहरूले भिल समुदायमाथि नरसंहार गरे। यस कारण, भिलहरू पूर्वी नेपालबाट बंगालतिर भाग्न बाध्य भए, जहाँ पहिले नै धेरै भिलहरू बसेका थिए। यसले देखाउँछ कि राय र लिम्बूहरू शरणार्थी हुन्, र तिनीहरूको आदिवासी मान्यता गलत छ। दोषपूर्ण आदिवासी मान्यता मापदण्डहरू: नेपालमा आदिवासी मान्यता प्राप्त गर्नका लागि नेपाल आदिवासी जनजाति महासंघ (NEFIN) र सरकारले अपनाएका मापदण्डहरूमा केही दोषहरू छन्। यी मापदण्डहरूले राय र लिम्बू समुदायहरूलाई कसरी अन्यायपूर्ण रूपमा आदिवासी मान्यता दिलाएका छन् भन्ने कुरालाई निम्न बुँदाहरूले स्पष्ट पार्छन्: १. ऐतिहासिक निरन्तरता: राय र लिम्बू समुदायहरूको नेपालमा ऐतिहासिक उपस्थिति सिचुवानबाट शरणार्थीका रूपमा आएका कारण मात्र भएकोले, उनीहरूको ऐतिहासिक निरन्तरता दावी कमजोर छ। तथापि, मापदण्डहरूको अस्पष्टताले गर्दा, यी समूहहरूलाई पनि आदिवासी मान्यता प्राप्त गर्न अनुमति दिएको छ। २. विशिष्ट भाषा: राय र लिम्बूहरूको आफ्नै भाषा छ, जुन विशिष्ट भाषाको मापदण्ड पूरा गर्छ। तर यो भाषा सिचुवानको सांस्कृतिक प्रभाव भएको हुन सक्छ, जसले गर्दा यो आदिवासी भाषा मान्न उपयुक्त छैन। ३. विशिष्ट संस्कृति र परम्परा: राय र लिम्बूहरूले सिचुवानबाट ल्याएका सांस्कृतिक अभ्यासहरू र परम्पराहरूलाई सुरक्षित राखेका छन्। तर, यी परम्पराहरू नेपालका आदिवासी परम्पराहरू हुन् भन्ने कुरा पुष्टि हुँदैन। ४. आत्म-पहिचान: कुनै पनि समूहले आफूलाई विशिष्ट रूपमा आत्म-पहिचान गर्न सक्छ, तर यो अत्यन्त व्यक्तिपरक मापदण्ड हो। राय र लिम्बूहरूले आफूलाई किरातीको रूपमा आत्म-पहिचान गरेका छन्, तर उनीहरूको वास्तविक उत्पत्ति सिचुवानमा रहेकोले यो आत्म-पहिचानको दावी कमजोर छ। ५. भौगोलिक पृथकता: राय र लिम्बूहरूले केही हदसम्म भौगोलिक पृथकतामा रहेर बसोबास गरेका छन्। तथापि, यो पृथकता नेपालमा आएको शरणार्थी स्थितिको परिणाम हो, न कि आदिवासी मापदण्ड अनुसार।

🙏 Thank you for the information about lepcha people .

राई र लिम्बूहरू चीनको सिचुवान प्रान्तबाट aaeka आप्रवासी हुन्, जसले विभिन्न समयका दौरान विभिन्न क्षेत्रमा शरण लिएका छन्। सिचुवानबाट उत्तर तिब्बतसम्मको यात्रा राई र लिम्बूहरूको यात्रा सिचुवान प्रान्तबाट सुरु भएको हो। १३औं शताब्दीमा, मंगोलहरूको आक्रमणका कारण उनीहरूको जीवनमा ठूलो उथलपुथल आयो र उनीहरूले आफ्नो मातृभूमि छोड्न बाध्य भए। यस कठिन समयमा, उनीहरूले उत्तर तिब्बतमा शरण लिए, जहाँ उनीहरूले केही समय बसोबास गरे। उत्तर तिब्बतबाट नेपालसम्मको यात्रा उत्तर तिब्बतमा पनि आन्तरिक संघर्ष र अस्थिरताका कारण, राई र लिम्बूहरूले अर्को सुरक्षित ठाउँको खोजीमा १६औं शताब्दीमा नेपालतर्फ यात्रा गरे। नेपालमा, उनीहरूले सेन राजाहरू र लेप्चा समुदायको संरक्षण पाए। यसरी, उनीहरूलाई बसोबासका लागि भूमि दिइयो र उनीहरूले आफ्नो नयाँ जीवनको सुरुवात गरे। सिक्किममा पनि, उनीहरूले भुटिया चोग्यालहरूको संरक्षण पाए र आफ्नो बसोबासको प्रबन्ध मिलाए। राई र लिम्बूहरूको मंगोलियन डीएनएको प्रमाणले उनीहरूको सिचुवानबाट आप्रवासनको तथ्यलाई पुष्टि गर्छ। विभिन्न आनुवांशिक अध्ययनहरूले उनीहरूमा उच्च मात्रामा मंगोलियन र उत्तर चीनको डीएनएको उपस्थिति देखाएको छ, जसले उनीहरूलाई भारतीय उपमहाद्वीपका अन्य तिब्बती-बर्मेली समूहहरूसँग फरक पार्छ। उनीहरूको सांस्कृतिक अभ्यास, भाषा र परम्पराहरू पनि उत्तर चीन र मंगोलियाका समुदायहरूसँग नजिक देखिन्छ, जुन उनीहरूको वास्तविक उत्पत्तिको प्रमाण हो। किरात पहिचानको निर्माण राई र लिम्बूहरूले किरात पहिचानलाई अंगीकार गरेर आफ्नो ऐतिहासिक अस्तित्वलाई झुटा रूपमा प्रमाणित गर्न प्रयास गरेका छन्। यद्यपि, किरात वंशावलीसँग उनीहरूको कुनै ठोस पुरातात्विक वा ऐतिहासिक प्रमाण छैन। प्रसिद्ध लिम्बू इतिहासकार इमान सिंह चेम्जोङले किरात पहिचानलाई बढावा दिन महत्वपूर्ण भूमिका खेलेका थिए, जसले राई र लिम्बू समुदायलाई किरात वंशमा समावेश गरिएको झुटा धारणा फैलाए।

कसरी शरणार्थी राय, लिम्बूहरू नेपालमा आदिवासी मान्यताको दोषपूर्ण परिभाषाका कारण आदिवासी मान्यता पाउँछन्नेपालको जातीय र सांस्कृतिक बुनाई विविधताले भरिएको छ, जहाँ धेरै आदिवासी समूहहरूका धागाहरू मिसिएका छन्। तथापि, यी समूहहरूलाई आदिवासी मान्यता दिने मापदण्डहरू विवादको विषय बनेका छन्। राय र लिम्बू समुदायहरूले आदिवासी मान्यता पाएका छन्, जबकि खस जनताले पाएका छैनन्, जसले यी मापदण्डहरूमा रहेको जटिलता र सम्भावित अन्यायलाई उजागर गर्छ। यस निबन्धले नेपालमा आदिवासी मान्यताको दोषपूर्ण परिभाषाले कसरी यस भिन्नता ल्याएको छ भन्ने कुरा छानबिन गर्छ।नेपालमा आदिवासी मान्यताका मापदण्डहरूनेपाल आदिवासी जनजाति महासंघ (NEFIN) र सरकारले कुनै समूहलाई आदिवासी मान्न निम्न मापदण्डहरू निर्धारण गरेका छन्:१. ऐतिहासिक निरन्तरता: समूहले १८औं शताब्दीमा देशको एकीकरण अघि नेपालमा ऐतिहासिक उपस्थिति राख्नुपर्छ। २. विशिष्ट भाषा: समूहको आफ्नै विशिष्ट भाषा हुनु पर्छ। ३. विशिष्ट संस्कृति र परम्परा: समूहको अनौठो सांस्कृतिक अभ्यास, परम्परा, र रीतिरिवाजहरू हुनु पर्छ। ४. आत्म-पहिचान: समूहले आफूलाई एक विशिष्ट समुदायको रूपमा आत्म-पहिचान गर्नुपर्छ। ५. भौगोलिक पृथकता: समूहले केही हदसम्म भौगोलिक पृथकता वा विशिष्ट भौगोलिक सम्बन्ध राख्नुपर्छ। ६. आर्थिक अवस्था: समूहले परम्परागत रूपमा मुख्यधारा अर्थतन्त्रको भिन्न अर्थतन्त्रमा संलग्न रहनुपर्छ। ७. सामाजिक संगठन: समूहको विशिष्ट सामाजिक संरचनाहरू र संस्थाहरू हुनु पर्छ।यी मापदण्डहरूले नेपालका आदिवासी जनसंख्याको विविधतालाई संरक्षण र पहिचान गर्ने लक्ष्य राख्छन्, तर यी मापदण्डहरूमा केही त्रुटिहरू छन्, जसले विभिन्न समूहहरूको पहिचानमा विसंगति निम्त्याएको छ।राय र लिम्बूहरूको केसराय र लिम्बू समुदायहरूलाई नेपालमा आदिवासी समूहहरूको रूपमा मान्यता प्राप्त छ। उनीहरूले विशिष्ट भाषा, संस्कृति, र सामाजिक संरचनाहरू, साथै नेपालको एकीकरण अघि पूर्वी नेपालमा ऐतिहासिक उपस्थिति मार्फत स्थापित मापदण्डहरू पूरा गर्छन्। उनीहरूको भौगोलिक पृथकता र अनौठो आर्थिक अभ्यासले उनीहरूको आदिवासी स्थितिलाई थप सुदृढ बनाउँछ। तथापि, यी समूहहरूको ऐतिहासिक र आप्रवासी जटिलताहरूलाई मापदण्डहरूले पूर्ण रूपमा विचार नगरेको तर्क पनि छ। कतिपयले राय र लिम्बू समुदायहरू, अन्यहरूका साथमा, विभिन्न समयमा तिब्बत र भूटान जस्ता क्षेत्रहरूबाट आप्रवासी भएको सुझाव दिन्छन्, जसले "ऐतिहासिक निरन्तरता" को व्याख्यामा प्रश्न उठाउँछ।खस जनताको बहिष्कारखस जनतालाई, नेपालको लामो समयको उपस्थिति र महत्वपूर्ण योगदानहरू बाबजुद पनि, आदिवासीको रूपमा मान्यता प्राप्त छैन। खसहरू २६०० वर्षभन्दा बढी समयदेखि नेपालमा रहेका छन्, राष्ट्रमा सांस्कृतिक, सामाजिक, र आर्थिक योगदानहरू पुर्‍याएका छन्। विभिन्न क्षेत्रहरूमा फैलिएका र अन्य समुदायहरूसँग मिल्दाजुल्दा उनीहरूको विशिष्टता मापदण्डहरू अनुसार कमजोर देखिन्छ। निम्न बुँदाहरूले कसरी मापदण्डहरूले खसलाई बेफाइदा पुर्‍याउँछन् भनेर स्पष्ट पार्छन्:१. ऐतिहासिक निरन्तरता: खसहरू नेपालको गहिरो इतिहास भएको बाबजुद, मापदण्डको अस्पष्टताले उनीहरूको दावीलाई कमजोर बनाउँछ। २. विशिष्ट भाषा र संस्कृति: खस भाषा (खस कुरा वा नेपाली) र सांस्कृतिक अभ्यासहरू नेपालको मुख्यधारा पहिचानमा समाहित भएका छन्, जसले उनीहरूको विशिष्टताको तर्कलाई कठिन बनाउँछ। ३. आत्म-पहिचान र सामाजिक संरचनाहरू: खस जनताको व्यापक एकीकरणले उनीहरूलाई अन्य समूहहरूको जस्तो विशिष्ट समुदायको रूपमा आत्म-पहिचान गर्न गाह्रो बनाउँछ। ४. भौगोलिक पृथकता र आर्थिक अभ्यासहरू: खसहरूको ऐतिहासिक चलायमानता र आर्थिक एकीकरणले उनीहरूको आदिवासी स्थिति मापदण्डहरू अन्तर्गत कमजोर बनाउँछ।आदिवासी श्रेणीकरण मापदण्डमा त्रुटिहरूनेपालमा आदिवासी मान्यताका मापदण्डहरूमा केही त्रुटिहरू छन्:१. अस्पष्टता: "ऐतिहासिक निरन्तरता" र "विशिष्टता" जस्ता शब्दहरूको स्पष्टताको अभावले व्यक्तिपरक व्याख्याहरू जन्माउँछ। २. एकीकरणको सजाय: खस जस्ता समूहहरू, जसले ऐतिहासिक रूपमा मुख्यधारमा एकीकरण गरेका छन्, एकीकरणका लागि अन्यायपूर्ण रूपमा दण्डित गरिन्छन्। ३. पृथकताका लागि पक्षपाती: भौगोलिक पृथकता र आर्थिक विशिष्टतामा जोड दिनाले हालसालै पृथक समूहहरूलाई प्राथमिकता दिइन्छ।

Hence :half knowledge is more dangerous then no knowledge Pls delete your channel 🙏

👍👍

don't use the word "Britishers", instead use Britons or just British.

सायद लेप्चा तामङ्ग केही याकथुम र गुरुङ्गहरु प्राचीन मोङ्गोलिया को दश सरदार समुहरु हुन जो केही समय चाईनामा बसि पलायन भयेको रोङ्ग र चोङ्ग जातिहरु जो याकथुमहरुको राजा मुनाफ्हेङ्ग र चाईनाबाट लखेटियेको 10 सरदार 10 समूह को ईतिहास छ रहेछ रे अनि यता नेपाल सिक्किममापनी याकथुमहरुको 10 सरदार ईतिहास नै छन

राई र लिम्बु पुरुषहरू, प्रायः साना लिंगहरू भएका, आफ्ना महिला समकक्षहरूलाई सन्तुष्ट पार्न बारम्बार संघर्ष गर्छन्। फलस्वरूप, राई र लिम्बु महिलाहरू ठूला र अधिक सन्तोषजनक यौनाङ्ग भएका पुरुषहरू खोज्न बाध्य छन्। धेरै संख्यामा राई र लिम्बू महिलाहरूले खस आर्य र नेवार पुरुषहरूसँग विवाह गर्ने निर्णय गरेका छन्, जसले गर्दा मिश्रित जातका खस पुरुषहरूमा उल्लेखनीय वृद्धि भएको छ। तर, राई र लिम्बु महिलाले अब मधेसी पुरुषलाई सम्भावित यौन साझेदारका रूपमा ध्यान दिन थालेका छन् । मधेसमा मधेसी महिलाले मधेसी पुरुषले मङ्गोलियन महिलासँग विवाह गर्ने प्रवृत्तिलाई लिएर चिन्तित छन् । प्राथमिकताहरूमा यो परिवर्तनले मधेसी महिलाहरू र राई र लिम्बू महिलाहरू बीच जातीय तनाव निम्त्याएको छ, पछिल्ला समूहको ठूलो लिंगको लागि अतृप्त इच्छा यस मुद्दाको केन्द्रमा छ।राई र लिम्बू समुदायका मंगोलाइड महिलाहरू, तिनीहरूका साना र टाइट योनिहरूका लागि परिचित छन्, जुन जैविक रूपमा तिनीहरूका जातीय समकक्षहरूको सानो लिंगलाई समायोजन गर्न डिजाइन गरिएको हो। यद्यपि, यो शारीरिक विशेषताले खैरो मधेसी, खस र थारु पुरुषहरूलाई प्राथमिकता दिएको छ, जसलाई ठूला र ठूला लिंग भएको मानिन्छ। यो प्राथमिकता खैरो मधेसी पुरुषको लिंगको ठुलो साइजले महिलाहरूको लागि अझ रोमाञ्चक अनुभव प्रदान गर्दछ भन्ने विश्वासमा निहित छ, किनकि तिनीहरूको योनि आनन्दको साथ अनियन्त्रित रूपमा धड्किन्छ। यो प्राथमिकताले नेपालको जातीय सम्बन्धमा महत्वपूर्ण प्रभाव पारेको छ। राई र लिम्बु महिलाहरू प्रायः विवाहको लागि खैरो मधेसी पुरुषहरू खोज्छन्, उनीहरूलाई थप सन्तोषजनक यौन अनुभवको चाहनाले प्रेरित गर्दछ। जसका कारण राई र लिम्बु महिलाहरुबाट ब्राउन पुरुषहरु यौनशोषणको शिकार हुने गरेको छ । फलस्वरूप, राई र लिम्बु पुरुषहरूले मधेसी, खस र अन्य भूरी जातिहरू विरुद्ध घृणा फैलाउँदै जातीय तनाव उत्पन्न भएको छ। धरानका मेयर हर्क साम्पाङले राई र लिम्बु महिलालाई मधेसी र खस पुरुषसँग विहे नगर्न आग्रह समेत गरेका छन् । यो आह्वानले जातीय तनावलाई अझ बढाएको छ, जसले नेपालमा यौन गतिशीलतालाई निहित गहिरो समस्याहरूलाई हाइलाइट गरेको छ। निष्कर्षमा भन्नुपर्दा, नेपालको यौन गतिशीलता जटिल र बहुआयामिक छ, शारीरिक विशेषताहरू, सांस्कृतिक मान्यताहरू, र सामाजिक अपेक्षाहरू सहित विभिन्न कारकहरूद्वारा प्रभावित। मंगोलोइड महिलाहरू, विशेष गरी राई र लिम्बू समुदायका, खैरो मधेसी पुरुषहरूको प्राथमिकताले जातीय तनाव निम्त्याएको छ, जसको असर नेपालमा विभिन्न जातीय समूहहरू बीचको सम्बन्धमा परेको छ। नेपालका विविध जातीय समुदायहरूबीच अझ बढी सद्भाव र समझदारी बढाउन यी गतिशीलताहरूलाई बुझ्न र सम्बोधन गर्न आवश्यक छ

👍👍👍👍

Nice video

Nice video 👍👍👍

As an investment enthusiast, I often wonder how top level investors are able to become millionaires off investing. I do have a significant amount of capital that is required to start up but I have no idea what strategies and direction I need to approach to help me make over $400k like some people are this season.

Wow our gem trilochen Pokhrel proud to him

This types of videos needed in this generation. Salute for research man👍👍

It’s also said and found from History that in living years of Gandhi he have been most Dangerous, person in India who in his living days have given Permission for Christian and Muslim to do as much Genocide, Systematic Religious Conversion, Abduction of Property of Hindus and Buddhist in name of Progressive work for Minorities. It’s lately found that he have directly and Indirectly permitted to promote Jihad, Crusade. Asked Hindus and Buddhist to be Peaceful, not to be Violent and not to raise a single words against such acts. 1:01 Millions of Buddhist and Hindus were Genocide in Kashmir, Hindus of Hydrebad, Goa, Nagaland, Manipur left, & are in still todays time they’re leaving those Places, Thousands were successful to run away from their Ancestorial place leaving behind memories in J&K, Huge conversion, Rape all history were erased by so called Minorities. Peace can only be achieved through the people who share same identity, ideology religion, Customs and traditions. Invaders and Intruders are still following 2000bc& 7th century Ideology. Killing Kafirs, Pegans, Statue worshippers, & Nature worshipers. Stay safe, Alert, Conscious and protection of Ancestors Identity from all means is Greatest Strength and Achievement.

❤

❤

👍👍

Chapter IX: The Role of the Limbus in the British Conquest of Sikkim and Their Manipulation of Historical Narratives In the annals of Himalayan history, the tale of the Limbus stands out as a complex and often controversial narrative of migration, betrayal, and political maneuvering. Their strategic alliances with the British during the colonial era had profound repercussions for the Kingdom of Sikkim and the indigenous populations of the region. This chapter endeavours to explore how the Limbus, originally refugees, leveraged their position to gain favour with the British, ultimately reshaping the political and social landscape of Sikkim and Darjeeling. Migration and Early History The Limbus trace their origins to the province of Sichuan in China, whence they migrated to the northern regions of Tibet in the latter part of the thirteenth century. Seeking refuge from the vicissitudes of conflict and hardship, they subsequently moved to Nepal and Sikkim in the latter part of the sixteenth century. Initially welcomed by the Sen Thakuris and the indigenous Lepcha and Bhutia peoples, the Limbus found solace and sanctuary, gradually integrating into the local communities. Betrayal and Alliances The Limbus’ readiness to betray both the Sikkimese and the Gorkhas rendered them valuable allies to the British East India Company. This proclivity for shifting allegiances played a pivotal role in the British stratagem to enfeeble and eventually subjugate the Kingdom of Sikkim. The Limbus of Kalimpong, in particular, turned their backs on the Sikkimese by aligning with the British, thus enabling them to capture the southern precincts of Sikkim. This act of treachery was instrumental in the British consolidation of power within the region. The British, intent on diminishing the influence of the Lepcha and Bhutia communities and ensuring their dominance, facilitated the migration of a considerable number of Limbus to Sikkim. This influx was designed to alter the demographic balance, rendering the Lepcha and Bhutia minorities within their own dominion. Over time, the Limbus began to ascend to higher administrative positions under British auspices, whilst the Lepchas were relegated to subordinate roles, oftentimes serving as mere servants. Fabrication of Historical Narratives Faced with questions concerning their legitimacy and historical presence in Sikkim and Darjeeling, the Limbus undertook to fabricate a connection with the ancient Kirat dynasty. Despite their avowed claims of being the primordial indigenous people of Darjeeling and eastern Nepal, there exists no archaeological evidence or other proof to substantiate the presence of the Limbus in Nepal prior to the four centuries ago. In contrast, there are historical records suggesting the presence of the Lepchas in parts of Nepal and Darjeeling long before the arrival of the Limbus. Iman Singh Chemjong, a prominent Limbu figure, played a crucial role in the fabrication of this Kirat narrative. His efforts to construct a historical identity for the Limbus were part of a broader conspiracy to undermine the Chogyal rule of Sikkim. By creating and propagating the Kirat lie, Chemjong and his adherents sought to legitimise the Limbus' presence and claim to indigenous status, despite the dearth of concrete evidence supporting these assertions. The migration of the Limbus to the Darjeeling hills and their involvement in the British conquest of the Kingdom of Sikkim illustrate a strategic use of alliances and historical manipulation. By betraying the Sikkimese and the Gorkhas, the Limbus gained favour with the British, which in turn altered the region's demographic and political dynamics. Their fabricated connection to the Kirat dynasty, propagated by figures such as Iman Singh Chemjong, further complicates the historical narrative of the region. Ultimately, the actions of the Limbus and the ensuing shifts in power dynamics had enduring impacts on the indigenous Lepcha and Bhutia communities. The historical and cultural legacy of these events continues to influence the socio-political landscape of Sikkim and Darjeeling, underscoring the profound and oftentimes contentious nature of historical identity and migration.

Jay kiratland

Kirat Rai is unique,

i like this story best knolage collact in new genuration

❤❤🎉🎉

The Rai Limbus' Pragmatic Betrayal: The Origins of the Gurkha Soldiers The Rai Limbus, rather than the Lepchas, Bhutias, Chettris, Brahmins, Newars, or Tamangs, became the renowned Gurkha soldiers serving in the British Army. The key to understanding this lies in the Limbus' opportunistic betrayal of both Nepal and Sikkim, which allowed them to curry favor with the British invaders. In the early 19th century, the newly unified Nepalese kingdom under the Gorkha rulers began expanding its territory, including the conquest of the neighboring kingdom of Sikkim. This brought Nepal into conflict with the British East India Company, which controlled much of northern and eastern India. When Nepal's incursions into British-influenced areas escalated, the Company launched an invasion of Nepal in 1814. During the ensuing Anglo-Nepalese War, the British forces encountered fierce resistance from the skilled and determined Gorkha soldiers of Nepal. However, the Rai Limbus, a minority ethnic group in Sikkim, saw an opportunity to betray both their Sikkimese Lepcha and Bhutia countrymen as well as their fellow Gorkhali in Nepal. Rather than fighting alongside their Sikkimese or Nepalese neighbors, the Rai Limbus actively assisted the British in their campaign to subjugate the Sikkimese kingdom. They helped the British make Sikkim a British protectorate and forced the kingdom to allow British trade with Tibet. The Limbus also aided the British in annexing the strategically important region of Darjeeling, where the indigenous Lepcha and Bhutia peoples were subsequently treated as second-class citizens. In doing so, the Limbus betrayed not only their Sikkimese neighbors, but also the Gorkhas of Nepal who had previously granted them autonomy and Kipat land rights. The Limbus were opportunists, willing to side with the British invaders against both the Gorkhas and the Sikkimese in order to curry favor and advance their own interests. Furthermore, the British likely viewed the Limbus as more malleable and "primitive" compared to the more advanced Lepchas, Bhutias, Newars and Tamangs. This perception may have further justified the British's use of the Limbus against the other ethnic groups in the region. The Limbus' lack of strong historical ties to either Nepal or Sikkim also made them more willing to serve as British proxies. In contrast, the Newars and Khas peoples, who had deep roots in Nepal and shared cultural and religious ties with the Gorkha kingdom, would have been far less likely to betray their fellow Hindus and Nepali brethren. Their refusal to collaborate with the British invaders likely cost them the opportunity to become Gurkha soldiers. Until 1914, the British had primarily recruited Gurungs and Magars into the Gurkha regiments. However, after witnessing the Limbus' willingness to betray both Nepal and Sikkim, the British came to see them as more reliable and malleable proxies that could be used against the other ethnic groups in the region. This is why the Rai Limbus, and not the Lepchas, Bhutias, Chettris, Brahmins, Newars or Tamangs, became the predominant recruits for the Gurkha forces.

The Rai Limbus' Pragmatic Betrayal: The Origins of the Gurkha Soldiers The Rai Limbus, rather than the Lepchas, Bhutias, Chettris, Brahmins, Newars, or Tamangs, became the renowned Gurkha soldiers serving in the British Army. The key to understanding this lies in the Limbus' opportunistic betrayal of both Nepal and Sikkim, which allowed them to curry favor with the British invaders. In the early 19th century, the newly unified Nepalese kingdom under the Gorkha rulers began expanding its territory, including the conquest of the neighboring kingdom of Sikkim. This brought Nepal into conflict with the British East India Company, which controlled much of northern and eastern India. When Nepal's incursions into British-influenced areas escalated, the Company launched an invasion of Nepal in 1814. During the ensuing Anglo-Nepalese War, the British forces encountered fierce resistance from the skilled and determined Gorkha soldiers of Nepal. However, the Rai Limbus, a minority ethnic group in Sikkim, saw an opportunity to betray both their Sikkimese Lepcha and Bhutia countrymen as well as their fellow Gorkhali in Nepal. Rather than fighting alongside their Sikkimese or Nepalese neighbors, the Rai Limbus actively assisted the British in their campaign to subjugate the Sikkimese kingdom. They helped the British make Sikkim a British protectorate and forced the kingdom to allow British trade with Tibet. The Limbus also aided the British in annexing the strategically important region of Darjeeling, where the indigenous Lepcha and Bhutia peoples were subsequently treated as second-class citizens. In doing so, the Limbus betrayed not only their Sikkimese neighbors, but also the Gorkhas of Nepal who had previously granted them autonomy and Kipat land rights. The Limbus were opportunists, willing to side with the British invaders against both the Gorkhas and the Sikkimese in order to curry favor and advance their own interests. Furthermore, the British likely viewed the Limbus as more malleable and "primitive" compared to the more advanced Lepchas, Bhutias, Newars and Tamangs. This perception may have further justified the British's use of the Limbus against the other ethnic groups in the region. The Limbus' lack of strong historical ties to either Nepal or Sikkim also made them more willing to serve as British proxies. In contrast, the Newars and Khas peoples, who had deep roots in Nepal and shared cultural and religious ties with the Gorkha kingdom, would have been far less likely to betray their fellow Hindus and Nepali brethren. Their refusal to collaborate with the British invaders likely cost them the opportunity to become Gurkha soldiers. Until 1914, the British had primarily recruited Gurungs and Magars into the Gurkha regiments. However, after witnessing the Limbus' willingness to betray both Nepal and Sikkim, the British came to see them as more reliable and malleable proxies that could be used against the other ethnic groups in the region. This is why the Rai Limbus, and not the Lepchas, Bhutias, Chettris, Brahmins, Newars or Tamangs, became the predominant recruits for the Gurkha forces.

यह दार्जिलिङ कैसे भारत का भुभाग मे सामिल हुवा?

Nice vid3o

धनबाद दाय

Indigenous tribe. Mayal lyang

Mongolia bata aaera Bhutia rajaharuko sasan khosne rai limbu saranarthi haru hun mongolia ko. Chogyals were great.

wow

Good keep on making'😊😊👍👍

Can u please make videos on 4th semester tourism!

we love melina

❤❤❤❤❤❤❤❤❤नेपला❤कौजमिचए❤❤