Τα ματια σου βλεπω μεσα στο μυαλο
πεθαινω και λιωνω μωρο μου γλυκο
απλωνω τα χερια να σε αισθανθω
και συ μου ξεφευγεις σε ονειρο ζω
σου δινω αγαπη μου δινεις στοργη
στα δυο σου τα χερια κρατας μια ζωη
μια νομιμη σχεση ζητας μακρια
παρανομοι οι δυο μας στον κοσμο κρυφα
τα συννεφα διωξε ο ηλιος να μπει
καρδιες να ζεστανει και ασ εισαι εκει
ακομα σε θελω μη φευγεις απλα
τα χαδια σου νιωθω να ειναι γλυκα
μια σκεψη μοναχος που κανω ευθυς
να ειναι ο πονος μικρος και ταχυς
μ αφηνεις για κεινον που δεν σ αγαπα
που σε εχει για πλακα τις ωρες περνα
μα ποσο ν αντεξω πονο και ριγω
σαν σε εχει ο αλλος και οχι εγω
καρδια μου μελενια σε χανω απ αυτο
τον κοσμο γκρεμιζεις δεν ηταν γραφτο
τα συννεφα διωξε ο ηλιος να μπει
καρδιες να ζεστανει και ασ εισαι εκει
ακομα σε θελω μη φευγεις απλα
τα χαδια σου νιωθω να ειναι γλυκα...