“บาตามัส” ทุเรียนคุณภาพสามจังหวัดชายแดนใต้ มีกระบวนการส่งออกไปประเทศจีน และสร้างรายได้ให้เกษตรกรอย่างไร?
รู้หรือไม่? "บาตามัส" ราชาทุเรียนสามจังหวัดชายแดนใต้ในโครงการปรับปรุงคุณภาพและปริมาณเพื่อเพิ่มมูลค่าทุเรียนในพื้นที่จังหวัดชายแดนภาคใต้ ที่มูลนิธิปิดทองหลังพระ สืบสานแนวพระราชดำริ และหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง เข้าไปส่งเสริมมีกระบวนการส่งออกไปยังประเทศจีนอย่างไร? ซึ่งนอกจากสร้างรายได้ให้กับเกษตรกรผู้ปลูกทุเรียนเพิ่มมาขึ้นแล้ว ประชาชนในพื้นที่สามจังหวัดชายแดนใต้ (นราธิวาส ยะลา และปัตตานี) ก็สามารถสร้างรายได้ด้วยเช่นเดียวกัน แต่จะทำอย่างไร? ไปดูกันครับ
1.ในสวนทุเรียนมีการจ้างแรงงาน เนื่องจากการเก็บเกี่ยวผลผลิตต้องใช้แรงงานคนตัดทุเรียน กิโลกรัมละ 6-7 บาท
2.การขนทุเรียนไปยังล้ง ต้องใช้รถในการเคลื่อนย้าย ทำให้เกิดอาชีพรถรับจ้างขนส่งในราคาขั้นต่ำ 2 บาท/กิโลกรัม
3.ในล้งรับซื้อทุเรียน กระบวนการจัดหาหลังการเก็บเกี่ยวเพื่อการส่งออก ต้องใช้แรงงานในการโยนทุเรียนค่าแรงวันละ 500 บาท การคัดทุเรียนค่าแรงวันละ 1,500 - 2,000 บาท การนำผลทุเรียนจุ่มน้ำยา ค่าแรง 220 บาท/1,000 กิโลกรัม การแพ็กทุเรียนลงกล่องค่าแรงอยู่ที่ 14 บาท/กล่อง และการขนขึ้นตู้รถขนส่ง ค่าแรงเหมาตู้ละ 2,300 บาท
ซึ่งในทุกกิจกรรมต้องขับเคลื่อนด้วยแรงงานคน ทำให้เกิดการจ้างงานในพื้นที่ ซึ่งทุเรียนที่ผ่านกระบวนการจัดการ หลังการเก็บเกี่ยว จะเข้าสู่กระบวนการส่งออกไปยังประเทศจีน โดยรถบรรทุกใช้ระยะเวลาประมาณ 4-5 วันจะออกจากล้งในพื้นที่ จ.ยะลา เพื่อไปขอ GMP และเสียภาษีส่งออกที่ จ.ชุมพร ผ่านด่านเชียงของ จ.เชียงราย ส่งข้ามไปยังด่านบ่อเต็น ประเทศลาว เพื่อส่งต่อไปยังเมืองโมฮั่น ประเทศจีน และกระจายไปยังพ่อค้าคนกลางในเมืองกวางโจว เป่ยจิง ฉงชิ่ง และช่างไห่
กับอีกเส้นทางหนึ่งคือส่งออกโดยเรือ จะใช้ระยะเวลาประมาณ 15 วัน โดยจะออกจากล้งในพื้นที่ จ.ยะลา ส่งไปยังบริษัทส่งออก (กทม.) ทำการบรรจุลงกล่อง-ปิดตู้ และขอ GMP พร้อมกับเสียภาษีส่งออก ก่อนส่งลงเรือที่ท่าเรือแหลมฉบัง มุ่งหน้าไปยังท่าเรือเสอโข่ว มณฑลเซินเจิ้น โดยจะมีบริษัทคู่ค้าเป็นผู้กระจายสินค้าไปยังลูกค้า ทั้งในรูปแบบผลสด และเนื้อล้วนบรรจุแพ็ก
นอกจากนี้ ยังเกิดผลตอบแทนทางสังคมด้านอื่น ๆ เช่น เกิดอาชีพทำสวนทุเรียนในพื้นที่ ที่มีรายได้มากขึ้น เยาวชนที่ไปทำงานนอกพื้นที่หรือต่างประเทศกลับมายังบ้านเกิด ดูแลสวนทุเรียนของครอบครัว ทำให้ครอบครัวอยู่กันอย่างพร้อมหน้า อบอุ่น ถือเป็นการเสริมสร้างความเข้มแข็งของสถาบันครอบครัวอีกด้วย