14 kwietnia 1945 roku w Weston-super-Mare na świat przyszedł Ritchie Blackmore, gitarzysta grup Deep Purple i Rainbow. Wcześniej współpracował z Lordem Sutchem i zespołem The Outlaws. Twórca słynnego riffu z utworu ''Smoke On The Water'', został sklasyfikowany na 55. miejscu listy 100 najlepszych gitarzystów wszech czasów magazynu Rolling Stone.
Ritchie Blackmore w wieku dwóch lat przeniósł się wraz z rodzicami do Heston. Swoją pierwszą gitarę dostał od ojca w wieku jedenastu lat, wtedy też zaczął pobierać lekcje gry na gitarze klasycznej, co miało duży wpływ na jego muzyczne ukształtowanie oraz na przyszły styl gry. Wiele jego rockowych utworów nawiązuje swym klimatem do klasyki.
Muzyka poważna szybko znudziła młodego wówczas gitarzystę. Ritchie chciał grać szybciej i głośniej. Pod koniec lat 50. nawiązał on kontakt z mieszkającym niedaleko Jimem Sullivanem, który był muzykiem sesyjnym. Przez kolejne dwa lata Sullivan kształcił Blackmore’a, oraz wprowadził go w światek muzyczny. Blackmore rozpoczął w krótkim czasie współpracę z wieloma zespołami. Już we wczesnych latach 60. pierwszym zespołem, w którym grał i z którym występował Ritchie, był 2 I’s Coffee Bar Skiffle Group. Następne grupy muzyk zmieniał bardzo szybko. Należy w tym miejscu wymienić nazwy takie jak: The Delfonics, The Dominators, The Satelites, Mike Dee & The Jaywalkers, The Condors. W tamtym okresie Ritchie pracował także na lotnisku Heathrow, w charakterze radiomechanika.
W 1962 roku Ritchie został po przesłuchaniu przyjęty do zespołu bardzo ekscentrycznej i ciekawej postaci w świecie artystycznym. Chodzi o zespół The Savages, którego szefem był Screaming Lord Sutch. Występy z tą grupą (jak twierdzi sam Blackmore) ukształtowały jego sceniczny wizerunek i sposób zachowania. Młody muzyk był w tamtych czasach bardzo nieśmiały, a praca z Sutchem szybko ten stan rzeczy zmieniła. Nie od dziś wiadomo, że Blackmore słynie ze swych szaleństw scenicznych, połączonych z demolkami sprzętu.
Po kilkumiesięcznej pracy z Lordem Sutchem Blackmore dołączył do równie ważnego w jego karierze zespołu, czyli do The Outlaws. Ritchie twierdzi, że zrezygnował z The Savages dlatego, że byli mniej znani od The Outlaws. Zaowocowało to pierwszym singlem Return of the Outlaws/Texan Spiritual. Była to muzyka inspirowana twórczością The Shadows i klimatami Dzikiego Zachodu. Sesje zespołu prowadził Joe Meek, który wykorzystywał członków The Outlaws jako muzyków akompaniujących różnym znanym wówczas wykonawcom. Przez studio przewinęli się m.in.: Tom Jones, Glenda Collins, Heinz Burt, Freddie Starr i Mike Berry. Jednym z największych osiągnięć tej grupy były występy z Jerrym Lee Lewisem i Gene'em Vincentem.
Na początku 1964 roku Outlaws nagrali singel pt. Keep a Knocking/Shake with Me. Muzyka, która się na tej płytce znalazła była zupełnie odmienna od poprzedniego "kowbojskiego" dokonania. Oba nagrania były ostre i hałaśliwe, a solówka z Shake with Me była pierwszą dumą Blackmore’a i została doceniona przez jego ówczesnych idoli: Jimmiego Hendrixa i Jeffa Becka.
Z braku pieniędzy Ritchie opuścił The Outlaws i zaczął grać z grupą The Wild Boys, akompaniującą wokaliście Heinzowi Burtowi. Nazwisko Blackmore’a zostało uwiecznione na okładce jedynej płyty tego wykonawcy pt. A Tribute to Eddie. Współpraca z Heinzem trwała ok. pół roku. Ritchie był już w tamtym okresie wziętym gitarzystą sesyjnym i często musiał wybierać pomiędzy pracą w studio a wyjazdami na koncerty. Cały czas nie mógł zarobić na swe utrzymanie, więc po raz kolejny zmienił zespół.
Blackmore na początku 1965 roku grał z Neilem Christianem i zespołem The Crusaders, później na krótko dołączył do The Outlaws, które przekształciło się w Ritchie Blackmore Orchestra. Zespół nagrał singel z utworami Getaway/Little Brown Jug. W tym samym składzie, lecz pod nazwą The Lancasters zespół wydał płytkę Satan’s Holiday/Earthshaker.
W marcu 1965 Blackmore powtórnie zaczął pracować z Lordem Sutchem. Tym razem nagrał z tym zespołem singel pt. Honey Hush/The Train Kept A-Rollin’. Sytuacja na rynku muzycznym nie dawała Ritchiemu satysfakcji. Zaczęło się zapotrzebowanie na zespoły wokalne grające lekką, łatwą muzykę. Zniechęcony tymi doświadczeniami gitarzysta przyłączył się wraz z dwoma kolegami z The Savages do zespołu Jerry'ego Lee Lewisa. Muzycy odbyli trasę po Niemczech i po jej zakończeniu trzech członków zespołu (w tym Ritchie) postanowiło pozostać w tym kraju. Blackmore założył z nimi zespół The Three Musketeers, który przetrwał kilka tygodni i po zagraniu debiutanckiego i jedynego koncertu rozpadł się w styczniu 1966 roku.
Pomiędzy styczniem a kwietniem 1966 roku Blackmore wziął udział w kilku sesjach nagraniowych dla niemieckiego Polydoru. Następnie grał z Ronnym Jonesem, by na kilka miesięcy trafić do zespołu The Crusaders Neila Diamonda. Kolejną grupą muzyka był zespół The Trip, z którym odbył on trasę po Włoszech i powrócił znów do Lorda Sutcha, który swój zespół przemianował na The Roman Empire.